ເກີດ ແກ່ ເຈັບ ຕາຍ

ໂລກຫມູນວຽນປິ່ນໂຄ້ງ........ ປຽບວົງໃຫຍ່ໂຮງລະຄອນ
ແສນສະອອນເມື່ອຫຼຽວມອງ.... ຈຶ່ງລ່ອງລົງເມືອງໃຕ້
ເນົາຢູ່ໃນນອນຖ້າ................ ຄັນມານດາເພື່ອລໍເກີດ
ຢາກເຫັນໂລກທີ່ເປີດກວ້າງ...... ຫວັງມາສ້າງມະນຸດຄົນ

ຈຶ່ງມາຂໍຢູ່ຊົ້ນ............... ແມ່ທົນຫນ່ວງນານນັບ
ຕົງກັບເວລາຄອງ........ ລູກເກີດມາມອງຟ້າ
ພໍແຕ່ມືນຕາຂຶ້ນ........... ກໍເຫັນພຽງພໍ່ ແລະ ແມ່
ສຽງ ແງ ແງ ແອ່ວຮ້ອງ.... ສອງເຂືອເຈົ້າກໍຊື່ນໃຈ... ລູກເອີຍ

ຈາກນັ້ນຊີວິດໄດ້.......... ເຕີບໂຕໃຫຍ່ເປັນເດັກ
ໄດ້ຮໍ່າຮຽນສຶກສາ........ ຊອກວິຊາຄວາມຮູ້
ໃຫຍ່ຂຶ້ນມາອົດທົນສູ້........ ບຸກບືນບາກບັ່ນ
ຊີວິດກ້າວເຂົ້າຂັ້ນ.......... ສັມພັນກ້ຽວກ່ອມສອງ

ໄດ້ຢູ່ຮ່ວມນາດນ້ອງ........ ຄອງຄູ່ເມັຍຂວັນ
ຄວາມພູກພັນຈຶ່ງມີບຸດ..... ສືບແນວແທນເຊື້ອ
ຢາຍເປັນເຄືອຕະກຸນຊັ້ນ.... ລວມພົງພັນພີ່ນ້ອງເກົ່າ
ສັງຂານເລີຍລ່ວງເຂົ້າ........ ວັຍເຈົ້າກໍປ່ຽນແປງ.... ແລ້ວເດີ

ກາຍຍາແຮງກໍອ່ອນລ້າ....... ຕາມອງເບິ່ງບໍ່ມີເຫັນ
ແສນລຳເຄັນຕອນເຈັບ........ ປ່ວຍໃຈທັງກາຍລົ້ມ
ລູກຫຼານໂຊມຊູຊວ້ານ.......... ການງານເຂົາປະປ່ອຍ
ເຈັບບ່ອນເລັກບ່ອນນ້ອຍ....... ຄູນຂຶ້ນຍິ່ງທະວີ

ຜູ້ບຸນມີ... ພວກລູກຫຼານນັ່ງເຝົ້າ..... ເອົາໃຈຊ່ວຍບົວຣະບັດ
ຈັດແຈ່ງຢາຫາຫມໍ............. ຊ່ວຍຕໍ່ເຕີມແຮງໄວ້
ເຈັບເດ...... ເຈັບມາຫຼາຍໄດ້ຄາງໂອ້...... ໂອນໍບໍ່ຢາກຈາກ
ປາກກໍປາກບໍ່ໄດ້........... ນອນໄຫ້ແລ້ວຫ່ວງຫຼັງ

ຄິດຢາກຄືນໄປຕັ້ງ............ ສ້າງກໍ່ກັມດີ
ແຕ່ເວລາທີ່ຍັງມີ............... ຜ່ານຫນີເຫມືອນສາຍນ້ຳ
ປຽບດັ່ງລຳຂອງຄື້ນ......... ຈະໄຫຼຄືນຂຶ້ນສົ່ງ.... ບໍ່ມີແລ້ວ
ມີແຕ່ລົງສູ່ໃຕ້................. ສຽງຄວນໄຫ້ແລ້ວສັ່ງລາ

ເກີດເປັນຄົນ.. ບໍ່ມີຜູ້ຄ້ຳຟ້າ..... ຄຽງຄູ່ນະພາສູງ.. ທ່ານເອີຍ
ຄວາມຕາຍຈູງຄໍແຂວນ.......... ແລ່ນຫນີບໍ່ມີພົ້ນ
ຍາມເປັນຄົນຄວນຫາໄວ້......... ສິ່ງໃດດີທີ່ປະເສີດ
ການເກີດ ແກ່ ເຈັບ ຕາຍ...... ເຊົ້າສວາຍເຢັນຄໍ່າຄ້ອຍ... ເພິ່ນແຂວນຫ້ອຍຢູ່ຄໍ.... ແທ້ແລ້ວ
ວາຕສັງຂາລນີ້ ................ໂລກີຍ໌ ງ່ຽງອຽງໄກວ
ມີຄວາມຕາຍເປັນຫຼັກ .........ແມ່ນຍາກຫນີໄກພົ້ນ
ຊີວິດຄົນບໍ່ມີເວັ້ນ ...............ຜົລເວນກັມກຳນົດສັ່ງ
ແມ່ນທຸກຈົນມີຮັ່ງ .....ຕ່າງຫຼີກຫນີບໍ່ມົ້ມ .....ຈົມມ້ວນບ່ອນຕາຍ

ພຸທອົງສ໌ ຊົງກ່າວໄວ້ ...........ໃຫ້ເປັນຊ່ອງຄອງທັມມະ
ອະນິຈາວັຕສັງຂາລາ ............ຢູ່ໃນໂລການີ້
ໃຫ້ເຮົາມີສະຕິຫມັ້ນ ..............ຂຍັນທຳກັມດີກ່ອນ
ເພື່ອໃຫ້ເປັນທຶນຮອນ ....ຕອນລາລັບໂລກແລ້ວ ....ມີແນວຄໍ້າລໍ່າຊູ

ພຣະໂຄດົມຕຣັສຮູ້ ...............ຄົນເຮົາຢູ່ໃນຜົລກັມ
ຕາມຕິດມາຮິງຮັດ ................ຊາຕກ່ອນເຮົາທຳໄວ້
ອາຍຸຂັຍມີຍາວສັ້ນ ................ຖືກັນມາເປັນກັມເກົ່າ
ຍັງຫນຸ່ມນ້ອຍແຕ່ເຖິງຄາວ ...ກັບຕ່າວຄືນສູ່ກໍ້າ ....ຍ້ອນກັມນັ້ນຈ່ອງດຶງ

ສຶກສາທັມໃຫ້ເລິກຊຶ້ງ .............ຈຶ່ງຮູ້ຮໍ່າທຳໃຈ
ເກີດແກ່ຕາຍດັບຂັນ ...............ນັ້ນແມ່ນສັຈຈະທັມແທ້
ຈຶ່ງຂໍແປປຸນໃຫ້ .....................ຄວນເຂົ້າໃຈຖ້ວນຖີ່
ຕອນຊີວິດເຮົາຍັງມີ ....ຄວນທຳດີໄວ້ລ່ວງຫນ້າ ....ສວັນຟ້າຈຶ່ງຮັບເຮົາ