ບໍ່ຮູ້ວ່າຈະໃຊ້ຫົວເລື່ອງຈັ່ງໃດ,  ແຕ່ຄວາມຈິງທີ່ບໍ່ຄາດຝັນແລະບໍ່ໄດ້ປາຖະຫນາກໍ່ເກີດຂຶ້ນ

ວັນທີ່ 14 ມີນາ 2012 ພາລູກເມຍໄປໂຮງຫມໍເສດຖາ ແຕ່ດ້ວຍຄວາມທີ່ບໍ່ຢາກເສຍເວລາກໍ່ໄດ້ກະກຽມເຄື່ອງໄປນຳທຸກຢ່າງເພາະຄິດວ່າອອກຈາກໂຮງຫມໍແລ້ວຈະສົງເມຍແລະລູກແລະໄປການເລີຍ. ພໍໄປຮອດໂຮງຫມໍປະມານເກົ້າໂມງຍົງຕອນເຊົ້າກໍ່ລ້ຽວຂວາຊອກບ່ອນຈອດລົດແຕ່ບ່ອນຈອດລົດເຕັມ ແລະ ຫາ ຄົນຮັບຝາກກະບໍ່ມີ ກະເລີຍຂັບລົດຂວ້າມໄປຈອດຢູ່ຝາກຄອງທີ່ມີລົດຈອດຢູ່ປະມານ 5, 6 ຄັນ ເຊີ່ງໃນໃຈກໍ່ຄິດໄວ້ວ່າປອດໄພ ເພາະເຂົ້າໄປຄົງບໍ່ເກີນ 20 ນາທີ.

ແຕ່ຄວາມຈິງບໍ່ແມ່ນແບບນັ້ນ ເພາະ ກວ່າ ຈະຕໍ່ຄິວຖ້າກວດ, ຊື້ຢາ, ຈ່າຍເງິຍ, ຈ່າຍຢາ, ຕໍ່ຄິວເຂົ້າຊັກ ກະປາດໄປເປັນຊົ່ວໂມງ, ໃນທີ່ສຸດກະໄດ້ຊັກຢາໃຫ້ລູກ ແລະ ເມຍກະດີໃຈຍ່າງມາຫາລົດຢ່າງຮີບດ່ວນເພາະຟ້າງໄປວຽກ.

ພໍມາຮອດໃກ້ລົດປະມານ ຫ້າ ແມັດ, ໂອ ! ອາການຕົກໃຈຄ້າຍກັບວ່າຫົວໃຈຂ້ອຍຈະຕົກລົງມາເຖິງພື້ນ, ເຫັນແກ້ວລົດຕົກຊະຊາຍຕາມພື້ນ, ໃນໃຈກະບອກແລ້ວວ່າລົດຖືກທຸບ!

ມາຮອດລົດເຫັນແຕ່ເສດກະຈົກແຕກຊະ, ມັນແມ່ນລົດຂ້ອຍອີ່ຫລີ, ຖົງ ໂນັດບູກ ໂຕຊີບາຂອງຂ້ອຍຫາຍໄປພ້ອມ ປື້ມບັນທຶກປະຈຳວັນຫາຍໄປສອງຫົວພ້ອມເອກະສານອີກຈຳນວນນື່ງ, ປື້ມບັນຊີ ທຄ, ບັດເອທີເອັມ.

ເຫດການຕອນນັ້ນເຮັດຫຍັງບໍ່ຖືກ, ທັງເສຍດາຍຂອງທີ່ຫາຍໄປ, ທັງຕົກໃຈ ເພາະບໍ່ຄິດໍ່ຝັນວ່າເຫດຈະມາເກີດກັບຕົນເອງ, ຂໍ້ມູູນທຸກຢ່າງຫາຍໄປພ້ອມກັບຄອມ, ປື້ມບັນທືສອງຫົວ ນັ້ນມີຂໍ້ມູນລວມກັນເປັນເວລາ ສອງປີ. ແຕ່ກະຍ່າງເຮັດຂາແຂງໆ ໄປຫາຍາມຂອງໂຮງຫມໍເພື່ອມຫວັງແຈ້ງຄວາມແລະສອບຖາມເພື່ອວ່າຈະໄດ້ເບະແສ ແຕ່ ປານຟ້າຜ່າ ເພາະ ເພິ່ນບໍ່ມີປະຕິກິລິຍາຫຍັງເລີຍມີແຕ່ວ່າບໍ່ມີໃຜຮັບຜິດຊອບ, ເຈົ້າໄປຈອດລົດໄກໂພດ, ຂ້ອຍຮັບຜິດຊອບແຕ່ບໍລິເວນນີ້, ດຽວນີ້ບໍ່ມີຄົນຮັບຝາກລົດ....ຈົນຂ້ອຍຕ້ອງ ໄດ້ບອກເພີ່ນວ່າ: ອ້າຍຊິບໍ່ຈົດບັນທຶກຫຍັງບໍ່ ເຖິງວ່າຂອ້ຍຈະບໍ່ໄດ້ຂອງຄືນແຕ່ກໍ່ຕ້ອງບັນທຶກໄວ້ເພື່ອເປັນຂໍ້ມູນໄວ້ເປັນອຸທາຫອນໃຫ້ຄົນອື່ນ, ເພີ່ນຈຶ່ງໄປເຮັດບັນທຶກ.ຖາມເພິ່ນວ່າບໍ່ມີກ້ອງວົງຈອນປິດແນ່ບໍ່ ເພິ່ນຕອບວ່າ ຄືຊິບໍ່ມີ ໃຫ້ເຂົ້າໄປພົວພັນຫາ ຫ້ອງການຂອງໂຮງຫມໍ. ຫລັງຈາກແຈ້ງໃຫ້ເພີ່ງບັນທຶກແລ້ວ ກະໄປແຈ້ງຫ້ອງການບ້ານດອນກອຍຊິື່ງຢູ່ຊ້າຍ ສວາຍ ກັບໂຮງຫມໍເພື່ອລົງບັນທຶກໄວ້.

ເຫດການນີ້ໄດ້ເກີດກັບຂ້າພະເຈົ້າແທ້, ຢາກໃຫ້ທຸກທ່ານແລະບອກໃຫ້ຄົນທີ່ຮູ້ຈັກຈົ່ງລະວັງຢ່າວາງຂອງມີຄ່າໄວ້ໃນລົດຢ່າງເດັດຂາດ. ໂດຍປົກກະຕິແລ້ວຂ້າພະເຈົ້າກໍ່ໄດ້ລະວັງຢູ່ເລຶ້ອຍໆ ເພາະໄດ້ເຊື່ອງກະເປົ໋າຄອມໄວ້ບ່ອນພື້ນຢຽບຕະຫລອດ ແຕ່ວັນນັ້ນ ພັດມີກະເປົາເຄືີອງແລະ ນົມຂອງລູກ ເຊິ່ງເປັນສີ່ງລໍ້ຕາລໍ້ໃຈຂອງຄົນຮ້າຍ.

ເລິກໆແລ້ວກະຫວັງແລະປາຖະຫນາວ່າເຈົ້າຫນ້າທີ່ ຈະຈັບຄົນຮ້ານໄດ້ບໍ່ມື້ໃດມື້ນຶ່ງ, ແລະຢາກໄດ້ຂອງທີ່ເສຍຫາຍຄືນເພາະເສຍດາຍຂໍ້ມູນທັງຫມົດທີ່ເສຍໄປ.

ທີ່ໃສ່ຫົວຂໍ້ວ່າ ຝັນບໍ່ຢາກໃຫ້ເປັນຈິງນັ້ນເພາະວ່າ ກ່ອນຫນ້ານີ້ ອາທິດນຶ່ງ ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຝັນວ່າມີຄົນທຸບລົດແລ້ວເອົາຖົງຄອມໄປ, ໃນຝັນກໍ່ຄິດເສຍດາຍທີ່ສຸດ ແຕ່ພໍຕື່ນກໍ່ດີໃຈເພາະເປັນພຽງຝັນ ແລະກໍ່ໄດ້ເຫລົ່າໃຫ້ເມຍ ຟັງ, ເຊີ່ງໂດຍປົກກະຕິ ຂ້າພະເຈົ້າຈະບໍ່ສົນໃຈກັບຄວາມຝັນຕົນເອງ, ຝັນໄປ ຕື່ນເຊົ້າມາກໍ່ລືມຫມົດ. ບໍ່ນຶກເລີຍວ່າຝັນຈະເປັນຈິງ ເຊິ່ງເປັນຝັນທີ່ບໍ່ປາຖະຫນາ ດັ່ງເຫດການນີ້,

ຫວັງວ່າ ສີ່ງທີ່ເກີດກັບຂ້າພະເຈົ້າຈະເປັນອຸທາຫອນແລະເປັນປະໂຫຍດ ແດ່ພົນລະພັນລາວ ວ່າ ຢ່າປະຫມາດ.

ວັນທີ່ 19 ກຸມພາ ເວລາ ປະມານ 19:30 ຂັບລົດມາແຕ່ໂພນໂຮງຕອນເຂົ້າເມືອງພໍດີລ້ຽງຊ້າຍມາຕາມເສັ້ນທາງດົງນາທອງ , ພໍມາຮອດເຂົ້າຂັບມາໄດ້ປະມານ 2ກມ ເປັນເຂດທີ່ມືດຫລາຍ ແລະ ກໍ່ມີລົດສອງສາມຄັນແລ່ນອອກຫນ້າ ຫ່າງການປະມານ 20 ຫາ 30ມ ທຸກຄັນກໍ່ແລ່ນໄປເຫມືອນບໍ່ມີຫັຍງເກີດຂື້ນ ແລະ ບໍ່ມີໃຜຈອດ. ແຕ່ພໍໄຟລົດຂ້ອຍຊວາດໄປ, ພາບບໍ່ຄາດຝັນກໍ່ປະກົດຂື້ນແຕ່ກະບໍໄດ້ຕົກໃຈຫລາຍເພາະມີສະຕິ;

ພາບທີ່ເຫັນຄືລົດຈັກກຳລັງທັບຂາຊາຍຄົນນຶ່ງ, ເຊິ່ງເບິ່ງຈາກລົດແລ້ວລາວກຳລັງຫມົດສະຕິຢູ່, ບໍ່ຄິດຫຍັງຫລາຍ ເບກລົດທັນທີເປີດໄຟລ້ຽວເຂົ້າແຄມທາງ ລົດຈອດຫ່າງຈາກບ່ອນເກີດເຫດປະມານ 20ມ. ແລ້ວກະລົງລົດທັນທີແລ່ນໄປຍົກລົດອອກຈາກຂາຂອງຊາຍເຄາະຮ້າຍທັນທີພ້ອມຖາມວ່າ ເຈັບຫລາຍບໍ່ອ້າຍ, ລຸກໄດ້ບໍ່ ແຕ່ບໍ່ມີສຽງຕອບ. ຈະປະຄອງລາວຂື້ນແຕ່ກະຍັງບໍ່ກ້າ, ຫລຽວຫນ້າຫລັງກະບໍ່ເຫັນໃຜ ( ມີສຽງເອີ້ນມາຂ້າງໆ ວ່າ : ເຂົ້າຊິບໍ່ວ່າເຮົາຕຳບໍ່) ....

ບໍ່ໄດ້ຄິດຫຍັງຫລາຍ, ຄິດແຕ່ພຽງວ່າຄົນເຈັບຕ້ອງໄປໂຮງຫມໍ ... ພໍດີມີລົດຈັກຄັນນື່ງທີ່ແລ່ນສວານທາງມາ ຈອດເບີ່ງ ເຊີ່ງຕອນນັ້ນຂອ້ຍກໍ່ແລ່ນໄປລົດແລ້ວຕ່າວລົດວ່າຊີມາເອົາຄົນເຈັບໄປໂຮງຫມໍ ແຕ່ພໍຕ່າວລົດໄດ້ກໍ່ມີຊາຍ 2 ຄົນຈອດລົດມາຊ່ວຍພະຍຸງຄົນເຈັບຂຶ້ນນັ່ງ ເຊີ່ງລາວຫາກໍ່ເລີ່ມໄດ້ສະຕິ.

ຂະນະດຽວກັນກໍ່ໄດ້ຍິນຊາຍຄົນນື່ງເວົ້າວາ ລົດຖືກດືງກະເປົາ ຂ້ອຍເຫັນເຂົາດຶງກະເປົາແລະ ລາກຜູ້ຍິງຄົນຈີນໄປນຳ, ເຊິ່ງຂ້ອຍໍ່ຍັງງົງໆຄືກັນ ເພາະ ຫລຽວບໍ໋ເຫັນຜູ້ຍິງ.

ປະມານ 5ນທ ຕໍ່ມາເຫັນຜູ້ຍິງຄົນນຶ່ງຍ່າງມາ ກັບສະພາບທີ່ມີຮອຍແຜຕາມ ຕິນແລະ ຂາ ພ້ອມຫອບກະເປົາໄວ້.

ຖາມໄດ້ໃຈຄວາມວ່າ ລາວຖືກລາກໄປຍ້ອນບໍຍອມວາງກະເປົາ ໄປປະມານ 50 ມ ແຕ່ບໍ່ໄດ້ກະເປົາເພາະຜູ້ເສຍຫາຍບໍ່ຍອມວາງ ພໍດີມີລົດຈັກສວານມາກ່ອນ.

ຜູ້ບາດເຈັບເປັນຊາຍໄວ 40 ກວ່າໆ , ສ່ວນຜູ້ຍິງເປັນຄົນຈີນທີ່ເວົ້າພາສາລາວໄດ້ຊັດເຈນ ເຊິ່ງທັງສອງອາດຈະເຮັດວຽກຢູ່ບໍລິສັດດຽວກັນ, ຂະນະກຳລັງສົນລະວົນກໍ່ມີ ຊາຍ-ຍິງຄູ່ນື່ງມາຂັບ ຟໍຈູນເນີມາຮັບໄປໂຮງຫມໍ ແລະ ກໍ່ມີພົນລະເມືອງດີທີ່ມາເຫັນເຫດການນຳກັນແລ່ນໄປແຈ້ງ ປກສ ກຸ່ມບ້ານມາຮັບລົດຈັກໄປມ້ຽນ.

ສ່ວນຂ້ອຍກໍ່ພາລູກກັບເມຍຂຶ້ນລົດກັບບ້ານ.

ຄະຕິສຳຫລັບກໍລະນີນີ້ ທີ່ຂອ້ຍຄິດໄດ້ຕາມພາຍຫັລງຄື:

1. ຂ້ອຍບໍ່ຄວນໃຫ້ລູກແລະເມຍຂອງລົງຈາກລົດເພາະອາດຈະເກີດອັນຕະລາຍທີ່ບໍ່ຄາດຄິດ.

2. ຂ້ອຍຄວນຈະຈອດລົດຢູ່ໄກ້ໆ ແລ້ວ ເປີດໄຟຂໍຄວາມຊ່ວຍເຫລືອກ່ອນ ມີຄົນມາແລ້ວຈື່ງລົດລົດໄປເພື່ອປ້ອງກັນອັນຕະລາຍ.

ສຸດທ້າຍ, ກໍ່ຫວັງວ່າຜູ້ເຄາະຮ້າຍທັງສອງປອດໄພໂດຍສະເພາະ ອ້າຍທີ່ຖືກລົດທັບຢູ່, ສ່ວນ ຄົນຮ້າຍທີ່ກໍ່ເຫດ ກໍ່ຂໍໃຫ້ໄປສູ່ສຸກຂະຕິໃນມືຂອງເຈົ້າຫນ້າທີ່ໂດຍໄວ. ຂອບໃຈນຳພົນລະເມືອງດີ ທ່ານອື່ນໆ ທີ່ລົງລົດມາຊ່ວຍກັນ. ຫວັງວ່າເຫດການນີ້ຈະເປັນອຸມາຫອນອິກເຫດການ ທີ່ຈະຊ່ວຍເຕືອນສະຕິແຕ່ ພົນເມືອງພັນລາວ.