ໄປວັງວຽງມາ ໄດ້ເລື່ອງຕະລົກມານຳ

ຂີ່ມາຮອດກາງທາງ ໝູ່ຜູ້ສາວຄົນໜຶ່ງລະປວດ ບ ເອົາ ເບົາ ແຮໆ, ລາວກໍ່ເລີຍຂໍໃຫ້ໂຊເຟີຈອດລົດ ແລ້ວລາວກໍ່ແລ່ນເຂົ້າແຖວປ່າ ສ່ວນຂ້ອຍກໍ່ແລ່ນນຳກົ້ນໄປ ເພື່ອເອົາຖົງຮາກໄປຖິ້ມ  ພໍຮອດປ່າຄີມທາງ ຂ້ອຍກໍ່ໂຍນຖົງນັ້ນເຂົ້າປ່າ ສຽງດັງ ຊວາດໆ! ພໍແຕ່ທໍ່ນັ້ນລະ ທ່ານນາງໝູ່ເພິ່ນກຳລັງຈະທຳທຸລະສ່ວນຕົວ ແຕ່ຍັງບໍ່ທັນໄດ້ເລີ່ມ ກໍ່ແລ່ນອອກຈາກປ່າມາດ້ວຍຄວາມກັງວົນ ແລະ ຢ້ານກົວ, ຂ້ອຍກໍ່ເຫັນລາວຢູ່ ແຕ່ກໍ່ບໍ່ເຂົ້າໃຈວ່າລາວຕົກໃຈຫຍັງ ເຫັນຢ້ຽມໆຢ່ອງໆໄປທາງຖົງຮາກທີ່ຂ້ອຍຖິ້ມ ຂ້ອຍເລີຍຄິດອອກວ່າ: ຕື່ນຖົງຮາກແນ່ນອນ ຂ້ອຍເລີຍຫົວຂຶ້ນຢ່າງແຮງ ແລ້ວເວົ້າວ່າ: ເຮີຍ! ຂ້ອຍຖິ້ມຖົງຮາກນະ ຕົກໃຈຫຍັງເກາະ? ເພິ່ນຫາກໍ່ວ່າເຊົາຕົກໃຈ ຂ້ອຍຄິດໄປຄິດມາ ລະໂຄດວ່າຢາກຫົວ 

 ຊາຍຝຣັ່ງບຸກບ້ານນອກຕາມຫາໝູ່ແລ້ວເຂົ້າໄປເຮືອນໝູ່ ພົບແມ່ຍິງຄົນໜຶ່ງແລ້ວຖາມວ່າ:
ຝຣັ່ງ: Who are u?
ແມ່ຍິງນັ້ນ: I am The Mia of Mr. Lamphone
ຝຣັ່ງ: The Mia? What is the Mia? ok, Where is Mr.Lamphone
ແມ່ຍິງຄົນນັ້ນ: Mr. Lamphone is in the chicken (ຄວາມຈິງເພິ່ນຊິວ່າ kitchen )

 ຕອນຍັງນ້ອຍຕັ້ງວ່າຢ້ານຝຣັ່ງ-ອາເມລິກາ ເພາະຜູ້ໃຫຍ່-ຜູ້ເຖົ້າຜູ້ແກ່ຍວະໃຫ້ຢ້ານ

 ໃນຫ້ອງຮຽນ ອາຈານເອີ້້ນ ທ. ກ ຂຶ້ນຕອບບົດຮຽນ:
ທ. ກ ຕອບອາຈານເບິ່ງດູວ່າ: ກະຊວງການເງິນ ພາສາອັງກິດວ່າແນວໃດ?
- ທ. ກ ກໍ່ໄດ້ລຸກຂຶ້ນແລ້ວເວົ້າວ່າ: ຮຽນອາຈານນ້ອງຂໍຕອບ ກະຊວງການເງິນໃນພາສາອັງກິດເວົ້າວ່າ: Ministry Of Money 
ອາຈານເວົ້າວ່າ: ຟ້າເອີຍ!

 ນອນເວັນຝັນວ່າ: ໄປທີ່ວຽງໄຊ, ຫົວພັນ ມີງານບຸນສະຫຼອງໃຫຍ່

 ມື້ນີ້ໄປຫຼິ້ນທາງຕາດຍາວ ( ເມືອງນາຊາຍທອງ ), ຮອດສາມແຍກປ້າຍທາງເຂົ້າຕາດຍາວ, ລ້ຽວຊ້າຍລົງໄປໜ້ອຍໜຶ່ງ, ຍັງບໍ່ທັນມີປ້າຍ ເຂົາເຈົ້າເຮັດເປັນແບບຄອບຄົວ, ຂ້ອຍເອີ້ນເອງວ່າ: ສວນອຸທິຍານອັດສະຈັນ :) ພໍແຕ່ໄປຮອດກໍ່ກິນປີ້ງປານິນ, ປາດຸກ, ປາບູ່ໃຫຍ່ ເຂົາເຈົ້າປີ້ງໄວ້ແລ້ວ, ແກງໜໍ່ໄມ້ ທີ່ຫາມາຈາກບ່ອນນັ້ນ, ກິນເບຍໜ້ອຍໜຶ່ງ ເພາະກິນຫຼາຍບໍ່ໄດ້ ຢ້ານເມົາ ແຮໆ, ໄປນຳເອື້ອຍຮັກ, ໝູ່ຂອງເພິ່ນຕ້ອນຮັບຢ່າງດີ, ເປັນກັນເອງ ແລະ ເຮັດໃຫ້ຮູ້ສຶກດີທີ່ສຸດ, ຫຼັງຈາກກິນເຂົ້າແລ້ວຂ້ອຍກໍ່ຍ່າງລົງໄປເລາະເບິ່ງແຖວລຸ່ມ, ມີໜອງປາ ມີປາຫຼາຍໆ, ມີຄືຕາດນ້ອຍໆ ນ້ຳໄຫຼຜ່ານຫີນ, ມີໄກ່, ໄກ່ຕັອກ, ມີເປັດ, ນົກກະທາ, ສະອອນປາຫຼາຍໆລອຍເປັນຝູງໄປມາ, ນ້ຳໃສໆ, ຂ້ອຍຍ່າງໄປຕໍ່ ອ້າວ! ມີນົກຍາງຢູ່ຄີມໜອງ ແຕ່ເປັນນົກຍາງປັ້ນງາມໆ, ຂ້ອຍປະທັບໃຈຫຼາຍ, ຂ້ອຍຫຼຽວເບິ່ງທີ່ຕູບທີ່ງົດງາມ ມີດອກໄມ້ອ້ອມໄປໝົດ, ຂ້ອຍແອບຖ່າຍຮູບເອົາໂຕເປັດສອງ-ສາມໂຕທີ່ຍ່າງໄປມາເທິງຕູບອັນງົດງາມ ປານພະລາດຊະວັງຂອງມັນ ອິອິ, ຂ້ອຍຍ່າງໄປອີກ ເຫັນຊ້າງນ້ອຍປັ້ນ, ເຫັນກວາງປັ້ນ, ຂ້ອຍຍ່າງເລາະລົງໄປແຖວປ່າໃກ້ກວາງປັ້ນ ຂ້ອຍເຫັນຕໍຕົ້ນໄມ້ໃຫຍ່ຕົ້ນໜຶ່ງ ໂດກແລ້ວ ເຫຼືອແຕ່ຕໍ ຂ້ອຍຍ່າງເຂົ້າໄປຢ້ຽມເບິ່ງກາງຕໍ ມີດອກໄມ້ງາມປົ່ງຂຶ້ນກາງຕໍໄມ້ນັ້ນ ແຕ່ເອະ ຂ້ອຍແປກໃຈ ຂ້ອຍເຫັນໄຂ່ໜ່ວຍໜຶ່ງສ່ຳໄຂ່ໄກ່ ວາງຢູ່ກາງຕໍໄມ້, ບຶດໜຶ່ງຂ້ອຍກໍ່ຂ້າມຂົວໄປເບິ່ງນົກກະທານ້ອຍ ໜ້າຮັກ ໜ້າຮັກ ມີໂຕຂາວ ໂຕລາຍ ແລະ ມີໄຂ່ນຳອີກ, ຂ້ອຍຍ່າງກັບມາເລົ່າສູ່ເຂົາເຈົ້າຟັງ, ເຂົາເຈົ້າເວົ້າວ່າ: ອໍ ໄຂ່ນັ້ນແມ່ນເປັນບິນຂຶ້ນໄປໄຂ່ໃສ່ :), ແຕ່ກີ້ແຕ່ກ່ອນບ່ອນນັ້ນເປັນປ່າດົງ ບໍ່ເປັນຕາຢູ່ດອກ ເບິ່ງຄືເປັນຕາຢ້ານ ແຕ່ຍ້ອນເຫື່ອແຮງຜົວເມຍຕຳຫຼວດບຸກເບີກຂຸດແປງ, ຕົບແຕ່ງຈົນງາມເກືອບວ່າປານອຸທິຍານໃນຝັນ, ຕອນນີ້ຍັງບໍ່ທັນຂຶ້ນປ້າຍເທື່ອ ຖ້າຂຶ້ນປ້າຍຊິບອກວ່າສວນຫຍັງ, ບອກໄດ້ວ່າໄປທາງຕາດຍາວ ຢູ່ໃກ້ປ້າຍສາມແຍກ ແຕ່ຕອນນີ້ເຂົາເຈົ້າເຮັດເປັນແບບຄອບຄົວ ( ບອກໄດ້ວ່າຂ້ອຍປະທັບໃຈຫຼາຍກັບທີ່ນີ້ ບໍ່ຕ້ອງໄປທ່ຽວໄກ ແຕ່ກໍ່ປະທັບໃຈໄດ້ ) ຖາມເຈົ້າຂອງສວນວ່າ: ຖ້າພາຫຼາຍຄົນມາທ່ຽວຈະມີການຂາຍເຄື່ອງແບບໃດ? ເພິ່ນຕອບວ່າ: ສ່ວນຫຼາຍເຂົາເຈົ້າກໍ່ຈະກຽມເຄື່ອງຂອງມາເອງ ແລ້ວທາງເຮົາກໍ່ຈະລົງເອົາປາໃຫ້ ຂາຍເປັນກິໂລລະສິບຫ້າພັນກີບ ( ຖືກດີ ເປັນປາທຳມະຊາດ ແຊບດີ :)