ຄວາມ​ກຽດຊັງ​ເປັນ​ກິ​ເລດຢ່າງໜຶ່ງຖ້າ​ເກີດ​ຂຶ້ນ​ກັບ​ຜູ້​ໃດ ກໍ​ຍາກ​ທີ່​ຈະ​ມີ​ຄວາມສຸກ​​ເພາະ​ຄວາມ​ກຽດຊັງ​ຈະ​ຄ່ອຍໆກັດ​ກິນ​ຈິດ​ໃຈ​ໃຫ້​ຮ້ອນຮົນກະວົນກະວາຍ​ເມື່ອ​ນຶກ​ເຖິງ​ຄົນ​ທີ່​ຕົນ​ເອງ​ກຽດຊັງ​ຂຶ້ນມາ ດັ່ງ​ນັ້ນ​ຄວາມ​ກຽດຊັງ​ບໍ່​ວ່າ​ໃຜ​ຈະ​ຄຽດຊັງ​ໃຫ້​ໃຜ;​ ​ເຮົາ​ຊັງ​ເຂົາ​ ຫລື ​ເຂົາ​ຊັງ​ເຮົາກໍ​ບໍ່​ມີ​ປະ​ໂຫຍ​ດອັນ​ໃດ​ຈະ​ເກີດ​ຂຶ້ນ​ແຕ່​ສິ່ງ​ທີ່​ເຫັນ​ຊັດ​ເຈນ​ທີ່​ສຸດ​ເມື່ອ​ມີ​ຄວາມ​ກຽດຊັງ ກໍ​ຄື​ເຮັດ​ໃຫ້ຢູ່​ບໍ່​ເປັນ​ສຸກ, ນ​ອນບໍ່​ເປັນ​ສຸກ.​ເວົ້າລວມ​ແລ້ວ​ຄວາມ​ກຽດຊັງ​ກໍ​ເໝືອນ​ເຊື້ອ​ພະຍາດ ທີ່​ຈະລາ​ມ​ໄປ​ຫາ​ຜູ້​ໃດ​ກໍ​ໄດ້​. ຄວາມ​ກຽດຊັງ​ເກີດ​ກັບ​ຈິດ​ໃຈ​ຜູ້​ໃດ​ຕ້ອງ​ແກ້​ໄຂ​ທີ່​ໃຈ​ຜູ້​ນັ້ນ ຈະ​ໄປ​​ແກ້​ໄຂ​ຄົນ​ອື່ນ​ກໍບໍ່​ໄດ້; ຕ້ອງ​ຄວບ​ຄຸມ​ຈິດ​ໃຈ​ຂອງ​ເຮົາ​ບໍ່​ໃຫ້ກຽດຊັງຄົນ​ອື່ນກໍ​ຄື​ຕ້ອງ​ລະງັບ​ຄວາມ​ກຽດຊັງ​ຈາກ​ໃຈ​ຂອງ​ຕົນ​ເອງ​ກ່ອນ.

      ​ໂທດ​ຂອງ​ຄວາມ​ກຽດຊັງ ທີ່​ເກີດ​ຂຶ້ນ​ເຜົ່າ​ຜານ​ໃຈ​ຂອງ​ຄົນ​ເຮົາ ຄື​ເຮັດ​ໃຫ້​ຄົນ​ອື່ນ​ນັ້ນ​ເກີດ​ມີ​ຄວາມ​ເດືອດຮ້ອນ; ​ເຮັດ​ໃຫ້​ເສັ້ນປະ​ສາດ​ຕ່າງໆຢູ່​ໃນ​ຮ່າງ​ກາຍ​ສູນ​ເສຍ​ລະບົບ, ​ເຮັດ​ໃຫ້ລະບົບ​ຫາຍ​ໃຈ​ເສຍ​ຫາຍ ຫົວ​ໃຈ​ເຕັ້ນ​ແຮງ,​ເກີດ​ຄວາມດັນ,​ເວລາ​ນອນ​ມັກ​ຜະ​ຫວາ,​ເກີດ​ຄວາມ​ບໍ່​ສະບາຍ​ໃຈ​ແລະ​ທີ່​ສຳຄັນ​ເຮັດ​ໃຫ້​ປັນຍາ​ປູ້, ຄິດ​ບໍ່​ໄດ້​ຕັນ​ໄປໝົດ ນີ້​​ແຫລະ​ໂທດຂອງ​ຄວາມ​ກຽດຊັງ​ແມ່ນ​ມີ​ພິດ​ໄພ​ອັນ​ມະຫາສານ. ການ​ທີ່​ຈະ​ບໍ່​ໃຫ້​ມີ​ຄວາມ​ກຽດຊັງ​ຄົນ​ອື່ນ​ບົ່ມ​ຊ້ອນ​ຢູ່​ໃນ​ໃຈ​ກ່ອນ​ອື່ນໝົດ​ໃຫ້​ເບິ່ງ​ທີ່​ຈິດ​ໃຈ​ຕົນ​ເອງ​ເປັນ​ຫລັກ, ຖ້າ​ຍັງ​ກຽດຊັງ​ເຂົາ​ຢູ່​ກໍ​ໃຫ້​ນຶກ​ວ່າ ​ເຂົາ​ກໍ​ແມ່ນ​ຄົນ​ຄື​ກັນ​ກັບ​ເຮົາ ມີ​ຍາກ​ຕິ​ພີ່ນ້ອງ, ຫມູ່ຄູ່, ລູກ​ຫລານ ກິນ​ເຂົ້າ​ຄື​ເຮົາ ຮອດ​ມື້​ຕາຍ​ກໍ​ຈະ​ຕາຍ​ເໝືອນກັນ ​ໃຫ້ອະ​ໄພ​ກັນ ຮັກ​ກັນ​ດີກ​ວ່າ ພະຍາດ​ບໍ່​ເກີດ​ອາຍຸ​ຈ​ະ​ໄດ້​ຍືນ​ຍາວ