ອົງດາໄລລາມະ,

ນອກຈາກຊາວທິເບດແລ້ວ

 ຜຂ ກໍເປັນຜູ້ຫນຶ່ງມີສັດທາ ແລະເຄົາຣົບນັບຖຶພະອົງທີ່ສຸດ

ທ່ານເປັນທັງອາຈານ,

ເປັນທັງຜູ້ໃຫ້ກຳລັງໃຈໃນຍາມຂັບຂັນໂດດດ່ຽວ

ຄຳ ສັ່ງສອນຂອງພະອົງເປັນເຫມຶອນຢາປະໂລມໃຈໃຫ້ຫາຍຈາກຄວາມຮຸ່ມຮ້ອນຂອງຊີວີດທຸກວັນ.

ຕາມຄຳປ່າວເຕຶອນແລະຮຽກຮ້ອງຂອງພະອົງຊາວທິເບດທີ່ມັກອວດເອ້ຕົວຕົນຫົ່ມດ້ວຍຫນັງສັດ

ໂດຍສະເພາະ ຫນັງເສຶອ ທີ່ນັບມື້ນັບຈະດັບສູນພັນໄປຈາກໂລກ,

ຊາວທິເບດໄດ້ນຳເອົາເສື້ອຜ້າທີ່ຍິບແສ່ວດ້ວຍຫນັງເສຶອໄປຈູດເຜົາຖີ້ມຫມົດ

ແລະຕໍ່ມາເພຶ່ອເປັນການຮັກສາຮີດເຄົ້າຄອງເດີມ ກະພາກັນມາຫົ່ມແບບຂົນສັດດ້ວຍຜ້າຂົນສັດທຽມ.

ໃນທິເບດທີ່ຊາວທິເບດ ຄ່ອຍໆກັບກາຍມາເປັນ ``ເຫມຶອນແຂກ``ໃນປະເທດໂຕເອງ,

ແຕ່ຊາວທິເບດມີອັທຍາໃສແລະເຄົາຣົບໃນຄຳໂອວາດຂອງພະອົງ ຊ້ຳໄປຕຳກັນກັບອີກແນວຄິດອຶ່ນທີ່ຢູ່ເຫນຶອແລະຄອບງຳທິເບດ.

ສຳຫຼັບວັນທີ ໒໙.໐໗.໐໙ ພະອົງໄດ້ໃຫ້ແນວທາງໃນການຕັ້ງສະມາທິບອກເຕຶອນດັ່ງນີ້:

-ປຽບດັ່ງໃນວຽກງານ ພໍ ຮອດຍາມໃກ້ເລີກມາ ກະພາກັນຄິດໄລ່ວ່າມີຜົນຣາຍໄດ້ກຳໄລທໍ່ໃດ,

ທີ່ເຮົາສົມຄວນ ກວດສອບເບິ່ງເພຶ່ອຈະໄດ້ຮູ້ວ່າພວກເຮົາໄດ້ກະທຳການງານໃນທາງຊອບທຳ

ຫຼຶວ່າໃນທາງບໍ່ຊອບທຳ.

ຫນັງເສຶອໂຕຫນຶ່ງມີຣາຄາບໍ່ຕ່ຳກວ່າ ຫມື່ນຢູໂຣ ແຕ່ເຂົາເຈົ້າກະພາກັນເອົາໄປຈູດຖີ້ມ.

ແລ້ວຫມູ່ຄູ່ລູກຫຼານໄດ້ຮູ້ບໍ່ວ່າໃນປະເທດເຮົາ ເຄີຍມີຊ້າງມີເສືອຢ່າງຫຼວງຫຼາຍ ຕົກມາໃນໂອກາດຫຼັງໆນີ້

ມີຂ່າວແຈ້ງໃຫ້ຮູ້ວ່າຍັງມີພົລເມຶອງຂອງເສືອພຽງແຕ່ ຫ້າສີບກວ່າໂຕ!

ຍ້ອນການບຸກເບີກໃຫ້ການສຳປະທານປ່າໄມ້ແກ່ຊາວຕ່າງຊາດທີ່ຫວັງພຽງກອບໂກຍແລະທຳລາຍປ່າ,

ຍັງບໍ່ພໍທໍ່ນັ້ນສັດສາວາສິ່ງກະລ້າເອົາໄປຈົນຊິຫມົດແລ້ວ.

ອີກບໍ່ດົນບ້ານເຮົາຄົນເຮົາຈະມາສະເດຶອກຮູ້ບາດມັນຫຼ້າສວຍໄປແລ້ວພຸ້ນ!!

ນຳມາເວົ້າສູ່ກັນຟັງພຽງເທົ້ານີ້ ເພາະທຸກຄົນມີແນວຄຶດຢາກຄຶດຈັ່ງໃດກະສຸດແລ້ວ.

ຮັກແພງ.