ມາລາໃຈ ຮອຍຍິ້ມພົ້ນ                ເມື່ອມາມໍ່ ສຸມາລີ
" ຂ້ອຍຍິນດີຢາກມາລົມ              ເພື່ອຮູ້ກັນກັບເຈົ້າ "
ມາລາໃຈ ຈາເວົ້າ                       ໄຂຄຳຂຶ້ນກ່ອນ
" ກະລຸນານັ່ງບ່ອນນີ້ "                 ພວກນາງຍິ້ມຕໍ່ກັນ

" ເຈົ້ານັ້ນຮຽນເກັ່ງນີ້                    ຄິດອ່ານສະໝອງໄວ "
ສຸມາລີ ຈາໄຂ                             ຍ້ອງນາງໃນຕອນຕົ້ນ
" ຜູ້ສົນໃຈສະແຫວງຮູ້                 ໝົດທຸກຄົນສາມາດເກັ່ງ
ບໍ່ແມ່ນ ຮອດມື້ເສັງຈຶ່ງຄົ້ນຄວ້າ     ຫຼືລໍຖ້າກ່າຍເອົາ

ຂໍອະໄພຖ້າຂ້ອຍເວົ້າ                  ຫາກຖືກບ່ອນໃຈດຳ
ເຮົາຄ່ອຍຈຳຫວນຄິດ                 ແຕ່ລະວັນນິດໜ້ອຍ
ຄ່ອຍໆຮຽນໄປເລື້ອຍ                  ຫຼາຍວັນຫາກຊິເກັ່ງ
ຮອດມື້ເສັງ​ເພີ່​ມຄົ້ນຄວ້າ ເສັງໄດ້ຜ່ານສະບາຍ

ບໍ່ແມ່ນເຮົາໃສ່ຮ້າຍ                     ໃດໝູ່ ນີ້ຄວາມຈິງ
ເຖິງວ່າເຮົາເປັນຍິງ                     ກໍ່ເກັ່ງທຽມຜູ້ຊາຍໄດ້
ພຽງແຕ່ໃຈເຮົາຕັ້ງ                      ຍາມຮຽນຕ້ອງຈົດຈໍ່
ພໍຍາມຫວ່າງຢູ່ບ້ານ                    ເຮົານັ້ນກໍ່ອ່ານຄືນ

ພະຍາຍາມອ່ານລຶ້ມ                    ຫາກຄ່ອຍຈື່ໄປເອງ
ຮັບຮອງໃນວັນເສັງ                     ຜ່ານສະບາຍຫາຍຮ້ອນ
ບໍ່ແມ່ນຈາສອນເຈົ້າ                    ເຮົາທຳຢ່າງທີ່ວ່າ "
" ປານນັ້ນ ຍັງມີຄົນເກັ່ງກວ່າເຈົ້າ ເຂົາຮຽນຮູ້ຈັ່ງໃດ ? "

ມາລາໃຈ ໄຂຍິ້ມ                        ແລ້ວເວົ້າຕໍ່ ສຸມາລີ
" ຂ້ອຍບໍ່ມີຄຳເຫັນ                      ເພາະຂ້ອຍເປັນທີສອງນີ້ "
ສຸມາລີ ຫົວຍິ້ມ                           ວາຈາໃຫ້ເຂົ້າທ່າ
" ຂ້ອຍບໍ່ໄດ້ວ່າເຈົ້າ                     ແຕ່ເຮົາເວົ້າເລື່ອງຈິງ "

ສອງຍິງສາວແນມໜ້າ                ແລ້ວຍິ້ມຕໍ່ຢ່າງສຸກໃຈ
" ບົວສະບາ ໄປໃສ                      ຂ້ອຍຍ່າງມາເຫັນລົມເຈົ້າ ? "
" ຄິດວ່າເຮົາຫວນຮູ້                    ຕົວເຂົາໄປທຸກທີ່ ?
ເຂົາຍ່າງໜີຈາກຂ້ອຍ                 ບໍ່ເຫັນເວົ້າກ່າວຫຍັງ "

ມາລາໃຈ ຟັງນາງເວົ້າ                ແລ້ວຍິ້ມຕໍ່ຫວານໆ
" ຂ້ອຍຕ້ອງການຮູ້ຈັກລາວ          ເຈົ້າແນະນຳໄດ້ບໍນີ້ ? "
ສຸມາລີ ຫົວຍິ້ມ                           ແນມນາງແລ້ວເວົ້າວ່າ
" ເຈົ້າກ້າຫານຢູ່ແລ້ວ                  ໃນເລື້ອງຄົບຫາ "

" ແຕ່ວ່າຂ້ອຍບໍ່ກ້າ                      ຈະໄປເອີ່ຍກັບເຂົາ
ແນະນຳເຮົາຈັກນິດ                    ອາດຊິດີໃດເຈົ້າ "
ຫຼັງຈາກ ມາລາໃຈ ເວົ້າ               ສຸມາລີ ຫົວຄ່ອຍໆ
" ຂ້ອຍກໍ່ເຫັນພວກເຈົ້າ               ຫົວຍິ້ມໃສ່ກັນ

ບໍ່ວ່າຕົວເຈົ້ານັ້ນ                         ບໍ່ກ້າເອີ່ຍກັບເຂົາ "
" ກໍ່ເຮົາຍັງເກງໃຈໂຕ                  ຊິເຂົ້າໄປຈາເວົ້າ "
" ເລີຍເອົາເຮົາເປັນຂົວຂ້າມ         ຫຼືພາຍເຮືອເຂົ້າໄປສົ່ງ
ຫວັງວ່າ ແຂ້ສົ່ງໝາຂ້າມນ້ຳ        ວິດແລ້ວຂີ້ໃສ່ດັງ "

ມາລາໃຈ ຟັງນາງເວົ້າ                ແລ້ວຍິ້ມຕໍ່ຫວານໆ
" ຂ້ອຍບໍ່ຫານເນລະຄຸນ               ຜູ້ເຮັດດີກັບຂ້ອຍ
ບໍ່ວ່າຊິໃຈນ້ອຍ                           ຫວງກິນຢ້ານບໍ່ອີ່ມ "
ແລ້ວສອງສາວກໍ່ຍິ້ມ                   ຫົວຂຶ້ນຢ່າງຖືກໃຈ

" ຊັ້ນເຈົ້າຊິໃຫ້ຂ້ອຍ                    ແນະນຳວ່າແນວໃດ ? "
" ເຈົ້າກັບເຂົາເປັນໃຜ                  ແນະນຳກ່ອນແມນີ້ "
ມາລາໃຈ ນາງຈີ້                         ເຈາະໃຈເຂົ້າໄປກ່ອນ
ສຸມາລີ ຈຳຕ້ອງຊ້ອນ                   ຄວາມໃນນັ້ນໄວ້ໃຫ້ດີ

" ລະຫວ່າງ​ພວກ​ເຮົາ​ນີ້                ກໍ່​ເປັນ​ເພື່ອນ​ທຳ​ມະ​ດາ
ດັ່ງ​ເຈົ້າ​ເຫັນ​ນັ້ນ​ລະ                     ມັກຢອກ​ຕົວ​ຫົວ​ຫຼິ້ນ "
" ​ແຕ່​ຂ້ອຍ​ຍິນ​ບາງ​ຄົນ​ເວົ້າ           ​ເປັນ​ແຟນກັນ​ນີ້​ນ່າ "
ມາລາ​ໃຈ ກ່າວ​ເວົ້າ ​          ເຈາະຈີ້ມ​ສິ່ງ​ຖາມ

" ຄັນ​ເວົ້າ​ຕາມ​ຄວາມ​ຈິງ​ແລ້ວ      ​ເຮົາ​ເປັນ​ເພື່ອນ​ສະໜິດ​ກັນ
ສິ່ງຜູກ​ພັນ​ທາງ​ໃຈ                      ກໍ່ອາດ​ມີ​ນິດ​ໜ້ອຍ
​ເປັນ​ພຽງ ຄວາ​ມຮູ້ສຶກ​ຂອງ​ຂ້ອຍ ​ ເຂົາບໍ່​ເຄີຍ​ຮັບ​ຮູ້​ເທື່ອ "
" ຂ້ອຍ​ຈະ​ລອງ​ເຊື່ອ​ເຈົ້າ              ກັບຄຳ​ເວົ້າ​ວ່າ​ເພື່ອນ​ກັນ "

" ສະ​ແດງ​ວ່າ​ເຈົ້າ​ນັ້ນ                   ບໍ່ຍອມ​ເຊື່ອ​ສິ່ງ​ເຮົາ​ຈາ ? "
" ຂ້ອຍ​ກໍ່​ພວມ​ພະຍາຍາມ ​      ເພື່ອ​ເຂົ້າ​ໃຈ​ສິ່ງ​ຈາ​ເວົ້າ "
" ຂ້ອຍ​ຮູ້​ດີ​ວ່າ​ຕົວ​ເຈົ້າ                  ສະໝອງ​ໄວ​ຮັບ​ຮູ້​ງ່າຍ
ມີສາຍຕາ​ທີ່​ຄິດ​ຄົ້ນ ​          ເຫັນ​ແລ້ວ​ກໍ່​ເຂົ້າ​ໃຈ "

" ​ເຈົ້າ​ຍ້ອງ​ເຮົາ​ເກີນ​ໄປ​ແລ້ວ        ຄວາ​ມ​ໂງ່​ຂ້ອຍ​ມີ​ຫຼາຍ
​ເປັນ​ຕົ້ນ​ເລື່ອງ​ຜູ້​ຊາຍ                   ຢາກ​ເຂົ້າ​ໃຈ​ຈິງ​ແທ້ "
ສຸມາລີ ​ແລ​ໜ້າ                           ​ແນມຕາ​ແລ້ວ​ເວົ້າ​ຕໍ່
" ຂ້ອຍ​ກໍ່​ວ່າ​ຢ່າງ​ເຈົ້າ                   ຜູ້ຊາຍ​ນີ້​ຍາກ​ເຂົ້າ​ໃຈ "

" ຊັ້ນ​ເຈົ້າ​ກໍ່​ເຄີຍ​ຮ້ອງ​ໄຫ້             ຫຼາຍໆ​ເທື່ອ​ເພາະ​ຕົວ​ເຂົາ "
ນາງ​ເວົ້າ​ເຈາະ​ທາງ​ໃນ ​        ເພື່ອຊອກ​ເອົາ​ຄວາມ​ຈິງ​ໄວ້
ສຸມາລີ ​ໄຂ​ຍິ້ມ ​              ເບີ​ຍອາລົມ​ອອກ​ນິດ​ໜ່ອຍ
" ​ເຫດຜົນ​ໃດ​ຂ້ອຍ​ຊິ​ໄຫ້             ພວກ​ເຮົາ​ນັ້ນ​ເພື່ອນ​ກັນ "

ມາລາ​ໃຈ ສຸກ​ສັນ​ຍິ້ມ                   ​ແລ້ວ​ເວົ້າ​ຕໍ່ ສຸມາລີ
" ຖ້າ​ຂ້ອຍ​ມີ​ຈຸດປະສົງ                 ຢາກພົບ​ເຂົາ​ເປັນ​ແຟນນີ້
​ເຈົ້າຈະ​ມີ​ຄວາມ​ເສົ້າ ​         ເຫງົາ​ໃນ​ໃຈ​ຫຼື​ບໍ່ ? "
ທັງນັ່ງ​ລໍ​ຈົດ​ຈໍ່​ຕັ້ງ                        ຟັງຄຳ​ເວົ້າ​ທີ່​ຕອບ​ມາ

( ຍັງມີຕໍ່ )