ມື້ນີ້ມີເລື່ອງຈິງກ່ຽວກັບໂຄ໊ກ (Coke) ມາເວົ້າໃຫ້ຟັງ (ບໍ່ແມ່ນມາໃຫ້ອ່ານຫວາ?)

ເອີ່..ອີ່ຫຍັງກະຢ່າ ຮີບອ່ານລະຮີບໜີ...(ພຸ້ນຕົວະ! ມັນໄລ່ອີກ).

ໂຄ໊ກ  ນ້ຳອັດລົມສີເຂັ້ມຊະນິດໜຶ່ງ ລັກສະນະຄ້າຍຄື ເປບຊີ ....

(ແລ້ວເປບຊີເປັນແບບໃດ?) ເປັນຈັ່ງໃດກະຊ່າງມັນເທາະ ຊິອ່ານບໍ່ນິ ! ( ເອົາເຂົ້າໄປ)

ເຂົ້າເລື່ອງ:

ໂຄ໊ກ ສາມາດລ້າງເລືອດທີ່ເກີດຈາກອຸບັດຕິເຫດຕາມຫົນທາງໄດ້ຢ່າງສະອາດໝົດຈົດ

ຖ້າເອົາ T-bone ສະເຕັກແຊ່ໄວ້ໃນຊາມທີ່ມີນ້ຳໂຄ໊ກເຕັມ ມັນຈະເປື່ອຍໝົດໃນສອງມື້

ຖອກໂຄ໊ກ 1 ປ໋ອງ ລົງໃນໂຖສ້ວມ ປະໄວ້ 1 ຊົ່ວໂມງ ແລ້ວກົດນ້ຳ ມັນຈະສະອາດອ່ຽມອ່ອງ

ພຽງແຕ່ເທໂຄ໊ກໃສ່ຂວັ້ນໝໍ້ໄຟລົດ ຄາບເກືອກໍ່ຈະຫາຍໄປຈົນໝົດ

ປະສົມໂຄ໊ກ 1 ປ໋ອງ ກັບແຟັບໃນປະລິມານທີ່ໃຊ້ຊັກເຄື່ອງຕາມປົກກະຕິ

ຖອກລົງໃນຈັກຊັກເຄື່ອງ ຄາບໄຂມັນຈະຫາຍໄປຢ່າງງ່າຍດາຍ

ປະສົມໂຄ໊ກກັບນ້ຳຢາເຊັດກະຈົກ ຈະເຮັດໃຫ້ເຊັດໄດ້ສະອາດຍິ່ງຂຶ້ນ

ໂຄ໊ກ ມີຄ່າ pH 2.8 ຖ້າຕັດເລັບແລ້ວແຊ່ໄວ້ ມັນຈະເປື່ອຍໝົດໃນ 4 ມື້

ບໍລິສັດຂາຍໂຄ໊ກ ໃຊ້ນ້ຳໂຄ໊ກເພື່ອອານາໄມເຄື່ອງຈັກຂອງລົດຂົນໂຄກມາດົນກວ່າ 20 ປີແລ້ວ

(ບະ ! ມັນໂຄ໊ກ ຫຼື ນ້ຳຢາລ້າງຫ້ອງນ້ຳວະ)

ຕາຍຮ່າ...ບໍລິສັດໂຄ໊ກມັນຊິບໍ່ຟ້ອງຫົວເບາະບາດນິ..

ໃຜອ່ານຈົນຈົບກະຢ່າລືມຈ່າຍຄ່າເສຍຫາຍຊ່ວຍກັນເດີ້..

ອ່ານຫຼິ້ນໆເດີ້ຢ່າຄິດຫຼາຍ

(ລັກຈາກເນັດມາໃຫ້ອ່ານ)

ເມື່ອ 10 ປີກ່ອນ ອົງການວິທະຍາສາດນາໆຊາດ ຮ່ວມກັບ ນັກວິທະຍາສາດລະດັບໂລກກວ່າ 200 ຄົນ ໄດ້ຮ່ວມມືກັນເຮັດການວິໄຈທາງວິທະຍາສາດທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ທີ່ສຸດໃນປະຫວັດສາດຂອງມະນຸດຊາດ ແລະໄດ້ເຜີຍແຜ່ໃຫ້ຊາວໂລກຮັບຮູ້ເມື່ອ ຕົ້ນເດືອນມີຖຸນາທີ່ຜ່ານມານີ້ເອງ

ການວິໄຈຄັ້ງນີ້ແມ່ນການຄົ້ນຄວ້າກ່ຽວກັບສັດທີ່ໜ້າສົນໃຈແລະມະຫັດສະຈັນທີ່ສຸດໃນໂລກຊະນິດໜຶ່ງ ຊຶ່ງຍັງມີຂໍ້ຖົກຖຽງກັນຢູ່ວ່າອາດຈະເປັນສັດທີ່ມີຕົ້ນກຳເນີດມາຈາກອາວະກາດ ໂດຍສັດຊະນິດນີ້ມີຊື່ວິທະຍາສາດວ່າ ເພຣິພລາເນຕ້າ ອາເມຣິການາ (Periplaneta americana) ຫຼື ທີ່ບ້ານເຮົາເອີ້ນວ່າ ແມງສາບ ນັ້ນເອງ.

ມີຫຼັກຖານຄົ້ນພົບວ່າ ແມງສາບ ມີຊີວິດຢູ່ໃນໂລກຕັ້ງແຕ່ຍຸກໄດໂນເສົາ ແລະ ສືບເຜົ່າພັນມາຈົນເຖິງປະຈຸບັນ ເຫດຜົນໜຶ່ງທີ່ເຮັດໃຫ້ແມງສາບສາມາດສືບເຜົ່າພັນມາຢ່າງຍາວນານ ໃນຂະໜະທີ່ສັດອີກຫຼາຍຊະນິດໃນຍຸກດຽວກັນໄດ້ສູນພັນໄປ ນັ້ນເປັນເພາະແມງສາບມີລະບົບປະສາດສຳຜັດທີ່ຊັບຊ້ອນແລະມະຫັດສະຈັນທີ່ສຸດນັ້ນເອງ.

ໃນໄລຍະ 10 ປີທີ່ຜ່ານມາ ນັກວິທະຍາສາດກຸ່ມນີ້ໄດ້ພະຍາຍາມຄົ້ນຄວ້າລະບົບການຮັບຮູ້ສຽງຂອງແມງສາບ ຊຶ່ງເປັນລະບົບປະສາດທີ່ມີຄວາມຊັບຊ້ອນໜ້ອຍທີ່ສຸດ, ນັກວິທະຍາສາດຕ້ອງການຢາກຮູ້ວ່າແມງສາບນັ້ນໃຊ້ອະໄວຍະວະສ່ວນໃດໃນການຟັງສຽງ ຈຶ່ງໄດ້ເຮັດການທົດລອງກັບແມງສາບ ໂດຍແບ່ງອອກເປັນ 4 ຕົວຢ່າງຄື

ຕົວຢ່າງທີ່ 1: ນັກວິທະຍາສາດໄດ້ເດັດໜວດຂອງແມງສາບອອກ

ຕົວຢ່າງທີ່ 2: ພວກເຂົາໄດ້ເດັດປີກຂອງມັນອອກ

ຕົວຢ່າງທີ່ 3: ພວກເຂົາໄດ້ຜ່າຫົວຂອງແມງສາບອອກມາເລີຍ

ຕົວຢ່າງທີ່ 4: ພວກເຂົາໄດ້ແຍກຂາມັນອອກ

ເອົາແມງສາບທັງ 4 ຕົວຢ່າງນີ້ໃສ່ກ່ອງ 4 ຫຼ່ຽມທີ່ເກັບແສງ ແລະເກັບສຽງ ຫຼັງຈາກນັ້ນຈຶ່ງເປີດກ່ອງອອກແລ້ວຮ້ອງສຽງດັງໃສ່ແມງສາບ ເພື່ອເບິ່ງປະຕິກິລິຍາຂອງແຕ່ລະຕົວຢ່າງ

ເມື່ອເປີດກ່ອງທີ່ 1 ອອກແລ້ວຮ້ອງວ່າ Go go go!! ຕົວຢ່າງທີ່ 1 ຕົກໃຈແລ້ວແລ່ນໜີທັນທີ

ສຳຫຼັບຕົວຢ່າງທີ່ 2 ເມື່ອສຸດສຽງຮ້ອງ Go go go!! ປະກົດວ່າຕົວຢ່າງທີ່ 2 ກໍ່ແລ່ນໜີຢ່າງບໍ່ອີ່ຕົນສົງສານນັກວິທະຍາສາດເຊັ່ນກັນ

ມາເຖິງຕົວຢ່າງທີ່ 3 ຜົນກໍ່ຍັງຄົງຄືເກົາ

ນັກວິທະຍາສາດເລີ່ມໝົດຫວັງ ຈົນມາຮອດຕົວຢ່າງສຸດທ້າຍ ປະກົດວ່າໄດ້ຜົນ ! ຕົວຢ່າງສຸດທ້າຍບໍ່ຍອມແລ່ນໜີທັ້ງໆທີ່ໄດ້ມີການຮ້ອງສຽງດັງຢູ່ເຖິງ 5 ຮອບ ນັກວິທະຍາສາດຕ່າງພາກັນໂຫ່ຮ້ອງສະແດງຄວາມດີໃຈໃນຄວາມສຳເຫຼັດກັບຕົວຢ່າງສຸດທ້າຍນີິ້ ຊຶ່ງກໍ່ຄືແມງສາບທີ່ຖືກຕັດຂາອອກໄປນັ້ນເອງ ຫຼັງຈາກນັ້ນຈຶ່ງໄດ້ມີການຖະແຫຼງໃຫ້ຊາວໂລກຮັບຮູວ່າອະໄວຍະວະຮັບຟັງສຽງຂອງແມງສາບຄື “ຂາ” ນັ້ນເອງ

ນີ້ເປັນພຽງການຄົ້ນພົບທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ອັນໜຶ່ງຂອງນັກວິທະຍາສາດກຸ່ມນີ້. ໃນອານາຄົດຖ້າຫາກມີຜົນງານໃໝ່ອອກມາ ເຮົາຈະໄດ້ນຳມາສະເໜີຕໍ່ໄປ....

(ລັກມາໃຫ້ອ່ານ)