(ຄັດລອກຈາກໜັງສື ເຊື່ອພຣະພຸດທະສາສະໜາງົມງວາຍ..... ຈິງບໍ ຂອງພຣະອາຈານເນືອງພິລັກ ໂຊຕິທອນ)
ເນື້ອໃນຂອງວັດທະນະທຳລາວນັ້ນ ພວກເຮົາສາມາດທີ່ຈະແຍກອອກເປັນໝວດໃຫຍ່ໄດ້ ໔ ໝວດດັ່ງນີ້:
1.ຄະຕິທຳ: ເປັນວັດທະນະທຳ ທີ່ກ່ຽວເນື່ອງກັບການດຳລົງຊີ ວິດ ສ່ວນໃຫຍ່ເປັນເລື່ອງຂອງຈິດໃຈໄດ້ມາຈາກລັດທິສາສະໜາເດີມຂອງລາວ ເຊັ່ນສາສະໜາຜີແຖນທີ່ເກົ່າແກ່ £õການເຊື່ອຖືຜູ້ໃຫຍ່ບັນພະບູລຸດ, ¡¾­ເຄົາລົບເຄືອຍາດໂດຍຖືກັນຕາມຊັ້ນໆ ແຫ່ງເຄືອຍາດ, ¡¾­ດຳລົງ§ó¸ò©ຕົນຕາມທຳມະຊາດ- ໄດ້ຈາກສາສະໜາພາມ, ເຊື່ອໃນສິ່ງທີ່ເໜືອທຳມະຊາດ, ເຊື່ອຖõເລື່ອງເທບພຣະເຈົ້າ, ພຣະພຣົມ, ພຣະອີສວນດ້ວຍການບູຊາບວງສວາງ, ເຊື່ອເລື່ອງໂຊກຊະຕ¾ເປັນ ຕົ້ນ,- ໄດ້ຈາກ¦¾ສ½ໜາແຖນ ແມ່ນການບູຊາຜີບັນພຣະບູລຸດ ການໃຫ້ກຳລັງໃຈ ດ້ວຍການອ່ວຍພອນໃຫ້ກັນເຊັ່ນບາສີສູ່ຂັວນ, ສູດສະ ເດາະເຄາະເປັນຕົ້ນ, ໄດ້ຈາກສາສະໜາພຸດ ເຊັ່ນ ຫຼັກມະນຸດສຳພັນ, ມີຢູ່ໃນເລື່ອງທິດ ໖, ຫຼັກຂອງສັງຄົມສົງເຄາະ “ສັງຄະຫະວັດຖຸ ໔" ເລື່ອງທານ, ສີນ, ເລື່ອງພາວະນາ, ເລື່ອງຂອງຄວາມເມດຕາ ກະລຸນາ ຄຸນສົມບັດຂອງຜູ້ໃຫຍ່ໃນ "ພົມວິຫານ ໔" ນອກຈາກນັ້ນຍັງມີຫຼັກຂອງການດຳເນີ­ຊີວິດອື່ນໆເປັນຕົ້ນ ນອກຈາກນີ້ຍັງມີຫຼັກອື່ນໆອີກມາກມາຍໃນຄິຫິປະຕິບັດເຊັ່ນ: ຄວາມດຸໝັ່ນ, ຄວາມພາກພຽນ, ຄວາມສາມັກຄີ, ຄວາມເສັຍສະÍະ, ຄວາມອ່ອນນ້ອມຖ່ອມຕົ­, ຄວາມອົດທົນ £¸¾´ຊື່ສັດສຸດຈະລິດ, ຫຼັກຂອງອະລິຍະສັດ໔ ຄື: ທຸກຂþ, ສະມຸໄທ, ນິໂຣດ, ມັກ(ມັກຄþມີອົງ໘) ອັນມີ ຄວາມເຫັນຊອບ ຄວາມດຳລິ(£¸¾´-£ò©)ຊອບເປັນຕົ້ນ ແລະທຳມະອື່ນໆ.
2.ເນຕິທັມ: ໄດ້ແກ່ວັດທະນະທຳທາງກົດໝາຍ ລວມກັບຂະນົບທຳນຽມປະເພນີ ລະບຽບວິໄນຕ່າງÅ ທີ່ສັງຄົມໄດ້ກຳນົດຂຶ້ນແລ້ວນຳໃຊ້ໃນສັງຄົມ ເພື່ອເປັນເຄື່ອງວັດ-Áꡦ¿ìñ® ປົກຄອງທາງ©É¾­ຈິດໃຈ ແລະຮ່າງກາຍຂອງຄົນໃນສັງຄົມ, ຂະນົບທຳນຽມປະເພນີລາວ ເປັນກົດຄວບຄຸມທັງຮ່າງກາຍ ແລະຈິດໃຈຂອງຊົນຊາດລາວມາເຫິງນານ ສ່ວນກົດໝາຍແມ່ນຄວບຄຸມ ແຕ່ທາງ©É¾­ຮ່າງກາຍ, ຂະນົບທຳນຽມປະເພນີ ບາງຄັ້ງຈຶ່ງສຳຄັນກ່ວາກົດໝາຍ©É¸¨ຊ້ຳ ເພາະສອນໃຫ້ຮູ້ ຈັກສິດທິ ແລະໜ້າທີ່, ເຄົາລົບຕໍ່ກົດໝາຍບ້ານເມືອງ ໃຊ້ສິດທິຕາມກົດໝາຍ ສຶກສາໃຫ້ຮູ້ຈັກກົດໝາຍ ໃຊ້ກົດໝາຍໂດຍສຸດຈະລິດເພື່ອຟັງ ແລະປະຕິບັດຕາມຄຳສັ່ງອັນຊອບທຳ ເນຕິທັມລາວສ່ວນໃຫຍúຈະປະກົດເຫັນເກີດຈາກຄະຕິທຳແບບລາວ ຈາຮີດປະເພນີ ແລະຄະຕິທາງພຣະພຸດທະສາສະໜາ ເຊັ່ນ: ສຸວັນນະມຸຂະ, ທັມມະສາດຫຼວງ, ສ້ອຍສາຍຄຳ ແລະອື່ນໆ ຫຼັກການເບື່ອງຕົ້ນ ແມ່ນ ສີນ ໕ ສີນ ໘ ສີນ໑໐ ¦ó­ ໒໒໗ ອັນເປັນພຣະວິໄນທາງພຸດສາສາສໜາ ລ້ວນແຕ່ປະກົດເຫັນ ໃນກົດໝາຍບູຮານລາວ ນອກຈາກນີ້ ກໍໄດ້ແບບຢ່າງມາຈາກ ວັດທະນະທຳ ທາງຕາເວັນຕົກ (ໃນກົດໝາຍສະໄໝໃໝ່) ແລະກໍບໍ່ຫຼີກໜີຈາກຫຼັກຂອງສີນ ໕ ໃນພຣະພຸດທະສາສະໜາ ສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າສີນຫ້າ ເປັນສີນພື້ນຖານຂອງຄົນບໍ່ວ່າສາສະໜາໃດໆ.
3.ວັດຖຸທຳ: ວັດທະນະທຳທາງວັດຖຸທີ່ກ່ຽວພັນກັບການກິນຢູ່,ເຄື່ອງນຸ່ງຫົ່ມ, ທີ່ຢູ່ອາໄສ ແລະຢາຮັກສາ²½¨¾© ເຊັ່ນ: ການແຕ່ງອາ ຫານໃຫ້ຖືກຕ້ອງກັບສຸຂະລັກສະນະ ການປຸກເຮືອນ«õ¡ກັບຫຼັກການຂອງທຳມະຊາດ ຫຼືຫຼັກໂຫລາສາດເພື່ອການຢູ່ສະບາຍ ແລະງົດງາມ,ການແຕ່ງ¡¾¨ໃຫ້ຖືກຕ້ອງຕາມກາລະເທສະ, ເຮັດກຸຕິວິຫານ ແລະ ພຣະທາດອື່ນໆ ວັດທະນະທຳໃນການປົວພະຍາດ ແບບໝໍຢາພື້ນ ເມືອງລາວ ຕະຫຼອດທັງຮູ້ຈັກການຮັກສາວັດຖຸເຫຼົ່ານັ້ນເປັນຕົ້ນແມ່ນກາ­ຮັກສາບູຮານວັດຖຸ ແລະບູຮານສະຖານອື່ນໆ.
4.ສະຫະທຳ: ຄືວັດທະນະທຳທາງສັງຄົມຕ່າງໆ ທີ່ມີການປະ ສົມປະສານກັນ ທາງການປະຕິບັດຕົນໃນທາງສັງຄົມ ເປັນຄຸນນະທຳທີ່ຢູ່ຮ່ວມກັນຢ່າງຜາສຸກ ຖ້ອຍທີ່ຖ້ອຍອາໄສກັນ ຮູ້ຈັກມາລະຍາດໃນການເປັນແຂກ, ການຕ້ອນຮັບແຂກ ມາລະຍາດໃນການຕອບຂຽນຈົດໝາຍ, ມາລະຍາດໃນງານມຸງຄຸນ ແລະອັບປະມຸງຄຸນຕ່າງໆ, ມາລະ ຍາດໃນການສົນທະນາພາທີ, ການໃຊ້ພາສາ, ອັກສອນ, ມາລະຍາດໃນການເບິ່ງມະຫໍລະສົບ, ຕະຫຼອດການສະແດງຄວາມເຄົາລົບສະ ຖານທີ່ຕ່າງໆ ໝາຍເຖິງການຮູ້ຈັກສັງຄົມ ເພາະວ່າສະຫະທຳເປັນວັດທະນະທຳລວມ ຫຼາຍໝúວຍວັດທະນະທຳໄດ້ປະສົມປະສານເຂົ້າ ກັນເພາະຫຼາຍຄອບຄົວ ຫຼາຍສັງຄົມ ຍ່ອມມີວັດທະນະທຳຕ່າງກັນ ຍ່ອມມີວິທີປະຕິບັດແຕກຕ່າງກັນ ຫາກມາຢູ່ຮ່ວມກັນ ກໍຕ້ອງປັບເຂົ້າໃຫ້ໃກ້ກັນເພື່ອຈະປະຕິບັດໃຫ້ຖືກຕ້ອງ, ແຕ່ຢູ່ໃນນັ້ນຕ້ອງຮູ້ຈັກໃຊ້ຫຼັກທີ່ຮູ້-¥ñ¡À¹©, »øÉ¥ñ¡-°ö­, »øÉ¥ñ¡-ªö­, »øÉ-¥ñ¡¯½´¾­, »øÉ¥ñ¡-¡¾ì½-À¸ì¾, »øÉ¥ñ¡-¦ñ¤£ö´ -Áì½-»øÉ-¥ñ¡£¸¾´-Áª¡-ªÈ¾¤-ì½¹¸È¾¤-®÷¡£ö­ ເຫຼົ່ານີ້ເປັນ ຕົ້ນ ອັນເປັນຫຼັ¡ທາງພຣະພຸດທະສາສນາ.

ໂອ ໝໍ ຄວາມຮູ້ທັງນັ້ນ

ດີໆໆໆ

ຫລາຍໂພດ ມື້ຫນ້າຈຶ່ງຄ່ອຍມາອ່ານ *-*

.....................ດີໆ

ສະມັສການ

...55ອີ່ຫລີໃດ ຄຶດມາລະຕາຢາກຫົວ ຍ້ອນທ່ານປ່ຽນຮູບຂ້າພະເຈົ້າເລີຍອັດເອົາອັດເອົາ 5555555

ຂ້າພະເຈົ້າເອງກະເຂົ້າໃຈແຕ່ວັດທະນະທຳ ແຕ່ບໍ່ເນຂ້າໃຈເນື່ອໃນ .....ດີ