- ວັນນີ້ໄປວິທະຍາໄລ ກໍໄດ້ໄປສົ່ງບົດທີ່ ນສພໃ ວຽງຈັນໃໝ່ ແລ້ວກໍມາຍັງ ສຳນັກຂ່າວສານປະເທດລາວ ໄປແວສຳນັກ ວາຣະສານວັດທນະທັມ ໃນທີ່ນັ້ນມີ ແຜ່ນເຫຼັກຍາວຂະໜາດ ໑ ແມັດ ໜ້າປະມານ ໕ ຫຸນ ສັກຈຶ່ງກຶ້ງຂ້າງກຳແພງ ຜູ້ຂຽນເຫັນແລ້ວກໍຊາບຊຶ້ງໃນແຜ່ນເຫຼັກທີ່ເປັນສິລປະ ຄັນແມ່ນຢູ່ຕ່າງປະເທດນັ້ນ ເຫຼັກແຜ່ນນີ້ຊົງຄຸນຄ່າທາງສິລປະຢ່າງຍິ່ງ ແຕ່ບ້ານເຮົາມັນກະຄືເຫຼັກເສດ.
- ເບິ່ງສະຖານະເຫຼັກແຜ່ນນີ້ແລ້ວ ຜູ້ສ້າງບໍ່ໄດ້ຈົງໃຈໃຫ້ມັນເປັນສິລປະເລີຍ ເດີມແທ້ມັນຕ້ອງເປັນສິ່ງເສດເຫຼຶອຈາກ ໂຮງງານເຫຼັກ ທີ່ເຈົ້າຂອງເດີມໄດ້ຕັດມັນເປັນຮູຈ່ອງປ໋ອງ ຈ່າງປ່າງ ຕົວມັນເອງຄົງຊິເຮັດຫຍັງບໍ່ໄດ້ ຈຶ່ງຖືກຖິ້ມປະໄວ້ທີ່ນີ້, ອີກອັນໜຶ່ງ ຄັນມັນບໍ່ສັກລົງດິນເລີກຈົນ ໃຫ້ພວກເຫັນຂອງເກົ່າບໍ່ມີຄຸນຄ່າ ປານນີ້ມັນກໍເສັດໃຫ້ຫວຽດໄປແລ້ວ.

ພາບໃຫຍ່ເກີນໄປ......

ມັນເລີຍໂຫລດບໍ່ຄົບ...

ເນັດຊ້າເບິ່ງບໍ່ໄດ້ ຊ້ຳ

ອືມ...........

ບໍ່ມີອາລົມ

ຮາຮາຮາຮາເປັນຕາຫົວມ້ອງ ໃດ

ບໍ່ມີອາລົມຮູບໂຫຼດບໍ່ໄດ້

ຮູບນີ້ເບິ່ງບໍ່ມີອາຣົມ ຕ້ອງເບິ່ງຮູບສາວໆຈັ່ງຊິມີອາຣົມ.....(ກ່ຽວກັນບໍ່ນິ)!

ເບີ່ງຄືບໍ່ມີ ແຕ່ມີ

ເບີ່ງຄັກໆ ເບີ່ງແບບສິລປະ

ອືມ ເຫັນດີນຳ

ຫົວໃຈສິລປະ

ຫົວໃຈສິລປະ

file ມັນຢາກໃຫ່ຍເນາະ

ຮູບໃຫ້ຍ ໃຫ່ຍເນາະ

ກະເບີ່ງດົນໆ ຊິຟ້າວໄປໃສ

ເບິ່ງຈັ່ງໃດກະເສດເຫລັກ........

ຫາກວ່າ ຫົວໃຈຍັງບໍ່ທັນເປັນສີລະປະ ທຸກຢ່າງກໍຂອງເສດ

ຢູ່ທີ່ທັດສະນະຄະຕິ ແຕ່ຄົນທີ່ມອງເຫັນເປັນສິ່ງທີ່ມີຄຸນຄ່າຄືຄົນທີ່ເປັນບັນດິດ ເປັນຜູ້ມີປັນຍາ ນັ່ນແລ...

ເປັນຄຳເວົ້າ ທີ່ໃຊ້ໄດ້ໃນສະຖານະການນີ້ (ຄົນເຮົານັ້ນມອງສັບພະສິ່ງ ເຫັນຄຸນຄ່າ ແລະບໍ່ມີຄຸນຄ່າຈາກພື້ນຖານຈິດ)

ເຫລັກ

ມັນແມ່ນອີ່ຫຍັງ ຄືວ່າມີອາລົມ

ໂອເຂົ້າໃຈແລ້ວ ມັນແມ່ນຮູບພ້າ

ໜ້າຫຍັງລະ

ໂວ໋, ແຜ່ນເຫລັກຫນາເຕີບ, ຄັນຂາຍຄືນໂຮງງານເຫລັກກະໄດ້ຫລາຍເຕີບ ຄັນແປຮູບໃຫ້ມັນເປັນສິນແນວໃຫມ່ ກະໄດ້ລາຄາ

ຈິນຕະນາການສູງໆ ແລ້ວຈະເຫັນເປັນສິລະປະ

ຄິດຖືກແລ້ວ

ການຈະຕີຣາຄາຫຼຶຍົກຣະດັບ ສັພສິ່ງຂອງໃຫ້ມີຄ່າທາງສິລປະ

ໄດ້ມັນກໍຂຶ້ນກັບຂະນະໝຶ່ງຫຼຶຄວາມສຳນຶກຂອງຜູ້*********ງຊອມນັ້ນໃນເວລານັ້ນ ດັ່ງໃນກໍຣະນີນີ້ ກໍແມ່ນ `ອາຣິຍະ`

ແຕ່ໃນໃນເວລາດຽວກັນກໍ ມີສຽງສແດງຄວາມນຶກຄິດແຕກຕ່າງກັນ ບໍ່ແມ່ນວ່າຜູ້ອຶ່ນບໍ່ມີຕາທີ່ມີສິລຈຶ່ງແນມບໍ່ເຫັນ.

ແມ່ນແທ້ຫາກວ່າ ແຜ່ນເຫຼັກເສດແຜ່ນນັ້ນ ໄດ້ຖຶກນຳມາວາງສແດງໃນທີ່ໆຄວນຫຼາຍຄົນອາຈມອງເຫັນຫຼຶແສວງຫາຄວາມສຳຄັນຫຼຶຄວາມໜາຍທີ່ຜູ້ສຖາປະນິກໄດ້ ສ້າງແຕ່ງມັນຂຶ້ນມາຢ່າງປະນິປະນອມແລະສັພສິ່ງນັ້ນໄດ້ບອກວ່າມັນເປັນວັດຖຸແຫ່ງສິລ.

ແຕ່ນີ້ເປັນໄດ້ພຽງເສດເຫຼັກທີ່ມາຖຶກໃຈທ່ານ`ອາຣິຍະ`.