 ກະທູ້ມາໃໝ່ |
 ຫມວດ |
 ກະດານແຫ... » ການສຶກສາບ້ານເຮົາ |
 |
ເວັບບອດພັນລາວ
ເວັບບອດພັນລາວ ເປັນກະດານສົນທະນາສຳລັບສະມາຊິກພັນລາວທຸກທ່ານ ທ່ານສາມາດຕັ້ງກະທູ້ເພື່ອສອບຖາມ ສະແດງ ແລະຂໍຄຳເຫັນຈະສະມາຊິກຄົນອື່ນ ໆ ຕະຫຼອດຈົນເຖິງການສົນທະນາທົ່ວ ໆ ໄປໄດ້ໃນເວັບບອດແຫ່ງນີ້. ຫາກຕ້ອງການແຈ້ງກະທູ້ຜິດກົດລະບຽບ ໃຫ້ໂພສໄດ້ທີ່ http://punlao.com/webboard/topic/3/index/288147/
|
໑ ກະທູ້
໖ ໂພສ
ມືໃໝ່ຮຽນໃຊ້ເວັບບອດ
|
ຂຽນເມື່ອ ຫລາຍກວ່າ 13 ປີ ກ່ອນໜ້ານີ້, ແກ້ໄຂເມື່ອ ຫລາຍກວ່າ 13 ປີ ກ່ອນໜ້ານີ້ ບັນຫາຂອງການຕັດສິນໃຈທີ່ເປັນຄູ ຕົວຢ່າງ ເງິນເດືອນໜ້ອຍ,ນັກຮຽນບໍ່ຊັງຍ້ອນເຮັດຕາມລະບຽບໂພດພວກເຮົາມີິວິທີແກ້ໄຂແນວໃດບໍ່ວ່າເພື່ອຄວາມຍຸຕິທຳແລະມີຄວາມທັນສະໄໝ |
໑໓ ກະທູ້
໒໕໒໒ ໂພສ
ສຸດຍອດແຫ່ງເຈົ້າກະທູ້
|
ຂຽນເມື່ອ ຫລາຍກວ່າ 13 ປີ ກ່ອນໜ້ານີ້ ສົງໄສຄືຈະເປັນຄົນທຳອິດຕິເບາະທີ່ເປີດສົດກະທູ້ນີ້ 
|
໔໗ ກະທູ້
໖໘໙ ໂພສ
ຊຳນານການເວັບບອດ
|
ຂຽນເມື່ອ ຫລາຍກວ່າ 13 ປີ ກ່ອນໜ້ານີ້ ອ້າງເຖິງຂໍ້ຄວາມຈາກ saykhit ຂຽນວ່າ... ບັນຫາຂອງການຕັດສິນໃຈທີ່ເປັນຄູຕົວຢ່າງ ເງິນເດືອນໜ້ອຍ,ນັກຮຽນບໍ່ຊັງຍ້ອນເຮັດຕາມລະບຽບໂພດພວກເຮົາມີິວິທີແກ້ໄຂແນວໃດບໍ່ວ່າເພື່ອຄວາມຍຸຕິທຳແລະມີຄວາມທັນສະໄໝ ບໍ່ເຂົ້າໃຈງົງ 
ເປັນຄົນດີຂອງສັງຄົມ-ເປັນລູກທີ່ດີຂອງພໍ່ແມ່
|
໖ ກະທູ້
໓໓ ໂພສ
ຂາປະຈຳເວັບບອດ
|
ຂຽນເມື່ອ ຫລາຍກວ່າ 13 ປີ ກ່ອນໜ້ານີ້ ຄູຄືແມ່ພິມຂອງຊາດ
ຄົນກ່ຳພ້າແຟນ
|
໑ ກະທູ້
໒໖໔໑ ໂພສ
ສຸດຍອດແຫ່ງເຈົ້າກະທູ້
|
ຂຽນເມື່ອ ຫລາຍກວ່າ 13 ປີ ກ່ອນໜ້ານີ້ ອ້າງເຖິງຂໍ້ຄວາມຈາກ ppls ຂຽນວ່າ... ສົງໄສຄືຈະເປັນຄົນທຳອິດຕິເບາະທີ່ເປີດສົດກະທູ້ນີ້ມາເປີດສົດບໍ່ທັນເຈົ້າເນາະ ຮ່າໆ 
|
໑໔ ກະທູ້
໒໔໔ ໂພສ
ນັກການກະທູ້
|
ຂຽນເມື່ອ ຫລາຍກວ່າ 13 ປີ ກ່ອນໜ້ານີ້ ອ້າງເຖິງຂໍ້ຄວາມຈາກ saykhit ຂຽນວ່າ... ບັນຫາຂອງການຕັດສິນໃຈທີ່ເປັນຄູຕົວຢ່າງ ເງິນເດືອນໜ້ອຍ,ນັກຮຽນບໍ່ຊັງຍ້ອນເຮັດຕາມລະບຽບໂພດພວກເຮົາມີິວິທີແກ້ໄຂແນວໃດບໍ່ວ່າເພື່ອຄວາມຍຸຕິທຳແລະມີຄວາມທັນສະໄໝ ຖ້າຮັກໃນອາຊີບຄູກໍ່ບໍຕ້ອງຄືຫຍັງຫຼາຍເຮັດແຕ່ໃນສິ່ງທີ່ຖືກຕ້ອງກະພໍແລ້ວນະ  
|
໑໓ ກະທູ້
໒໘໑ ໂພສ
ນັກການກະທູ້
|
ຂຽນເມື່ອ ຫລາຍກວ່າ 10 ປີ ກ່ອນໜ້ານີ້ ຄູປຽບຄືພໍ່ແລະແມາຜູ້ທີ່ສອງ
ຮ່າກວ່າທຸກເທື່ອ
|
໐ ກະທູ້
໗໑ ໂພສ
ຂາປະຈຳເວັບບອດ
|
ຂຽນເມື່ອ ຫລາຍກວ່າ 10 ປີ ກ່ອນໜ້ານີ້ ຂ້າພະເຈົ້າເປັນຄົນໜຶ່ງທີ່ມັກແລະ ຫຼົງໄຫຼໃນອາຊີບຄູແຕ່ວ່າບໍ່ມີໂອກາດໄດ້ສຳພັດກັບມັນແຕ່ວ່າໃນຊ່ວງທ້າຍເດືອນພະຈິກຂອງປີກາຍນີ້ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຍື່ນເອກະ ສານສະໝັກງານນຳມະຫາວິທະຍາໄລແຫ່ງໜຶ່ງໃນພາກກາງຕອນໄຕ້ຂອງລາວຈຸດປະສົງແມ່ນເພື່ອຢາກສະໝັກເຂົ້າສອນໃນຄະນະສິ່ງແວດລ້ອມເນື່ອງຈາກວ່າເປັນຄະນະທີ່ຂ້າພະເຈົ້າຈະໄດ້ໃຊ້ຄວາມຮູ້ຄວາມສາມາດທີ່ໄດ້ຮຽນມາຢ່າງເຕັມທີ່ແຕ່ແຕ່ວ່າຂ້າພະເຈົ້າກາລໍຖ້າວ່າປານໄດເຂົາຈະເອີ້ນໄປສຳພາດແຕ່ຈົນມາຮອດເດືອນພຶດສະພາເຂົາກໍ່ເອີ້ນໄປສຳພາດຍ້ອນວ່າເອື້ອຍຂ້ອຍຮູ້ຈັກກັບຄົນທີ່ເຮັດວຽກໃນມະຫາວິທະຍາໄລດັ່ງກ່າວເຊິ່ງລາວໄດ້ໄປຊ່ວຍຄົ້ນເອົາເອກະສານຂອງຂ້ອຍຂື້ນມາເນື່ອງຈາກວ່າເຂົາໄດ້ເກັບໄປໄວ້ໃນສາງເກັບມ້ຽນເອກະສານເປັນທີ່ຮຽບຮ້ອຍແລ້ວໝາຍຄວາມວ່າຖ້າບໍ່ມີຄົນຮູ້ຈັກຂອງເອື້ອຍຜູ້ນັ້ນຂ້ອຍກາຄືຈະບໍ່ມີໂອກາດໄດ້ໄປສຳພາດນີ້ຄືບູນຄຸນຄັ້ງທີ່ໜຶ່ງ. ບາດນີ້ທາງມະຫາວິທະຍາໄລແມ່ນໄດ້ນັດສຳພາດຄັ້ງທີ່ໜຶ່ງເຊິ່ງຂ້ອຍກໍ່ຜ່ານໄປດ້ວຍດີແລະຄົນທີ່ຜ່ານຮອບທີ່ໜຶ່ງມານຳກັນແມ່ນຈຳນວນ 6 ຄົນ ບາດນີ້ກໍ່ນັດໃຫ້ໄປສຳພາດຄັ້ງທີ່ສອງໂດຍທາງຄະນະກຳມະການຕັ້ງຫົວຂໍ້ໃຫ້ສ້າງເປັນບົດນຳສະເໜີໂດຍສາຍ LCD ຂ້ອຍກໍ່ໄດ້ຖາມລູ້ນອ້າຍທີ່ເຄີຍເຮັດຜ່ານມາກ່ອນເຂົາເຈົ້າກາແນະນຳດີຢູ່ຈົນໃກ້ຮອດມື້ສຳພາດຄັ້ງທີ່ສອງຂ້າພະເຈົ້າກໍ່ໄດ້ຮັບໂທລະສັບຈາກຄົນຮູ້ຈັກຂອງເອື້ອຍທີ່ເຮັດວຽກໃນມະຫາວິທະຍາໄລນັ້ນວ່າມີຜູ້ໃຫຍ່ໃນມະຫາວິທະຍາໄລຕ້ອງການເງີນຈາກຂ້ອຍເປັນຈຳນວນເງິນ 60.000 ບາດ ສະກຸນເງີນໄທຂ້າພະເຈົ້າກາອື້ງບໍ່ໄດ້ຕອບຫຍັງໄປມີແຕ່ວ່າຂໍໄປປຶກສາເອື້ອຍອ້າຍກ່ອນເພາະຢູ່ໄກພໍ່ແມ່ສຸດທ້າຍເອື້ອຍກໍ່ແນະນຳຂ້ອຍວ່າໃຫ້ຕໍລອງເບິ່ງອີກດູວ່າເຂົາເຈົ້າຫຼຸດໃຫ້ໄດ້ບໍ່ຂ້ອຍກໍ່ກັບມາຄິດວ່າຂ້ອຍຈະເຮັດວຽກຂ້ອຍຕ້ອງໄດ້ຈ້າງເຮັດຫວາແລ້ວສິ່ງທີ່ຂ້ອຍເສຍໄປຫ້າປີໃນການນັ່ງຮຽນບໍ່ວ່າຈະເປັນເວລາ,ເງີນທີ່ພໍ່ແມ່ຂ້ອຍສົ່ງໃຫ້ເຖີງມັນບໍ່ຫຼາຍແຕ່ພໍ່ແມ່ຂ້ອຍກາຍອມອົດເພື່ອໃຫ້ຂ້ອຍໄດ້ຮຽນແລ້ວເປັນຫຍັງຂ້ອງຕ້ອງມາເສຍເງິນກັບການສະມັກວຽກສຸດທ້າຍຂ້ອຍກາໂທໄປຫາຄົນຮູ້ຈັກຂອງເອື້ອຍຂ້ອຍວ່າຂ້ອຍບໍ່ມີເງີນຈະຈ່າຍໃຫ້ຂ້ອຍຈະໄປສຳພາດຖ້າຜ່ານກາຊິເຮັດແຕ່ຖ້າບໍ່ຜ່ານກາບໍ່ເຮັດເມື່ອລາວໄດ້ຍີນແນວນັ້ນລາວກາວ່າຄັນບໍ່ມີເງິນເຂົາກາຊິຫຼຸດໃຫ້ເອົາ 40.000 ກາພໍຂ້ອຍກາຕອບວ່າຂ້ອຍບໍ່ມີແມ້ກະທັ່ງ 1.000 ບາດຂ້ອຍກາບໍ່ມີ ລາວກໍ່ເລີຍເວົ້າວ່າຄັນຊັ້ນຫຼຸດໃຫ້ 20.000 ສາເພາະຕ້ອງໄດ້ໃຫ້ຫຼາຍຄົນຂ້ອຍກາຕັດສາຍບໍ່ເວົ້າຫຍັງອີກແລ້ວຂ້ອຍກ່ໄປສຳພາດວຽກໂດຍການນຳສະເໜີບົດທີ່ຂ້ອຍເຮັດມາສຸດທ້າຍຂ້ອຍກາບໍ່ໄດ້ແທ້ໆເພາະບໍ່ມີໃຜຕິດຕໍ່ມາເອື້ອຍຂ້ອຍກາບໍ່ເວົ້ານຳເພາະຂ້ອຍບໍ່ຍອມຈ່າຍເງິນໃຫ້ຄົນຮູ້ຈັກເຮັດໃຫ້ເຂົາເຈົ້າເບິ່ງໜ້າກັນບໍ່ຕິດຈົນເອື້ອຍຂ້ອຍມາເວົ້ານຳວ່າຈະຈ່າຍໃຫ້ຂ້ອຍຖ້າຂ້ອຍບໍ່ມີເງີນຂ້ອຍກາບອກວ່າຂ້ອຍບໍ່ຈ່າຍເພາະຂ້ອຍມັ້ນໃຈວ່າຂ້ອຍເຮັດດີທີ່ສຸດແລ້ວເມື່ອເປັນແນວນັ້ນຂ້ອຍກາຄິດວ່າລອງຫຼີ້ນກັບພວກນີ້ຈັກຕັ້ງເບິ່ງເພາະຂ້ອຍບໍ່ມີຫຍັງເສຍແລ້ວແລະບັງເອີນວ່າຂ້ອຍໄດ້ໄປພົບກັບອາຈານບາງຄົນທີ່ເຂົາເຈົ້າອັດທະຍາໃສດີມາຖາມວ່າລາຍຊື່ອອກແລ້ວເປັນຫຍັງບໍ່ໄປສະເໜີໂຕຂ້ອຍກາງົງວ່າຖ້າລາຍຊື່ອອກເປັນຫຍັງເຂົາເຈົ້າບໍ່ຕິດຕໍ່ມາແລະຂ້ອຍກໍ່ຖາມຕໍ່ວ່າໃນຈຳນວນ 6 ຄົນທີ່ສຳພາດຄັ້ງທີ່ສອງນັ້ນໄດ້ຈັກຄົນລາວກາຕອບວ່າໄດ້ 4 ຄົນແລະຂ້ອຍໄດ້ຄະແນນຫຼາຍກວ່າໝູ່ຂ້ອຍກາຕອບວ່າຊິໃຫ້ໄປສະເໜີຕົວຈັງໄດເມື່ອບໍ່ມີໃຜຕິດຕໍ່ຫາ ລາວກາເວົ້າວ່າມີຄົນມາບອກຄະນະທີ່ຂ້ອຍຈະຖຶກບັນຈຸເຂົ້າເຮັດວຽກວ່າຂ້ອຍບໍ່ເຮັດແລ້ວເພາະໄດ້ເງິນເດືອນນ້ອຍຂ້ອຍຫາວຽກໃໝ່ໄດ້ແລ້ວກາເລີຍໃຫ້ລາວມາຄອບວ່າຊັ້ນສຸດທ້າຍຄວາມຈິງກໍ່ປະກົດຂ້ອຍກາເລີຍເວົ້າລາຍລະອຽດທັງໝົດໃຫ້ກັບອາຈານຄົນນັ້ນຟັງກ່ຽວກັບສິ່ງທີ່ຂ້ອຍພົບມາແຕ່ຕົ້ນແລ້ວອາຈານຄົນນັ້ນກໍ່ໄປເວົ້ານຳຄະນະບໍດີແລ້ວສອງມື້ຫຼັງຈາກນັ້ນທາງຄະນະບໍດີກາໂທຫາຂ້ອຍແລ້ວຖາມລາຍລະອຽດຂ້ອຍກາເລົ່າໃຫ້ຟັງຈົນໝົດກ້ຽງວ່າມັນເປັນແນວໄດແລະທາງຄະນະບໍດີກາເວົ້າວ່າບໍ່ຕ້ອງເສຍເງີນເສຍຄຳຫຍັງດອກເຂົ້າມາເຮັດວຽກໂລດລາຍຊື່ອອກມາແລ້ວແຕ່ຕ້ອງໄດ້ລໍຖ້າດົນແດ່ເດີກວ່າຕົວເລກຈະອອກຢ່າງໄວກາປີໜຶ່ງສຸດທ້າຍຂ້ອຍກາຕັດສິນໃຈຖິ້ມສິ່ງທີ່ຂ້ອຍມັກເພາະວ່າມັນບໍ່ລາບລື່ນຕັ້ງແຕ່ຕົ້ນແຕ່ກໍ່ຫວັງວ່າຄົນອື່ນໆຈະບໍ່ພົບແບບດຽວກັບທີ່ຂ້ອຍພົບ ທີ່ຈິງລາຍລະອຽດມີຫຼາຍກວ່ານີ້ແຕ່ຂ້ອຍໝັ້ນໃຈວ່າຄົນລາວຂີ້ຄ້ານອ່ານແລະທີ່ຂ້ອຍຂຽນນີ້ກາ່ບໍ່ແນ່ໃຈວ່າມີຄົນອ່ານບໍ່ |
໔໔ ກະທູ້
໓໗໗ ໂພສ
ຊຳນານການເວັບບອດ
|
ຂຽນເມື່ອ ຫລາຍກວ່າ 10 ປີ ກ່ອນໜ້ານີ້, ແກ້ໄຂເມື່ອ ຫລາຍກວ່າ 10 ປີ ກ່ອນໜ້ານີ້ ອ້າງເຖິງຂໍ້ຄວາມຈາກ padid ຂຽນວ່າ... ຂ້າພະເຈົ້າເປັນຄົນໜຶ່ງທີ່ມັກແລະຫຼົງໄຫຼໃນອາຊີບຄູແຕ່ວ່າບໍ່ມີໂອກາດໄດ້ສຳພັດກັບມັນແຕ່ວ່າໃນຊ່ວງທ້າຍເດືອນພະຈິກຂອງປີກາຍນີ້ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຍື່ນເອກະສານສະໝັກງານນຳມະຫາວິທະຍາໄລແຫ່ງໜຶ່ງໃນພາກກາງຕອນໄຕ້ຂອງລາວ ຈຸດປະສົງແມ່ນເພື່ອຢາກສະໝັກເຂົ້າສອນໃນຄະນະສິ່ງແວດລ້ອມເນື່ອງຈາກວ່າເປັນຄະນະທີ່ຂ້າພະເຈົ້າຈະໄດ້ ໃຊ້ຄວາມຮູ້ຄວາມສາມາດທີ່ໄດ້ຮຽນມາຢ່າງເຕັມທີ່ ແຕ່ວ່າຂ້າພະເຈົ້າກາລໍຖ້າວ່າປານໄດເຂົາຈະເອີ້ນໄປສຳພາດ ແຕ່ຈົນມາຮອດເດືອນພຶດສະພາເຂົາກໍ່ເອີ້ນໄປສຳພາດຍ້ອນວ່າເອື້ອຍຂ້ອຍຮູ້ຈັກກັບຄົນທີ່ເຮັດວຽກໃນມະຫາວິທະຍາໄລ ດັ່ງກ່າວ ເຊິ່ງລາວໄດ້ໄປຊ່ວຍຄົ້ນເອົາເອກະສານຂອງຂ້ອຍຂື້ນມາເນື່ອງຈາກວ່າເຂົາໄດ້ເກັບໄປໄວ້ໃນສາງເກັບມ້ຽນ ເອກະສານເປັນທີ່ຮຽບຮ້ອຍແລ້ວ ໝາຍຄວາມວ່າຖ້າບໍ່ມີຄົນຮູ້ຈັກຂອງເອື້ອຍຜູ້ນັ້ນຂ້ອຍກາຄືຈະບໍ່ມີໂອກາດໄດ້ໄປ ສຳພາດນີ້ຄືບູນຄຸນຄັ້ງທີ່ໜຶ່ງ. ບາດນີ້ທາງມະຫາວິທະຍາໄລແມ່ນໄດ້ນັດສຳພາດຄັ້ງທີ່ໜຶ່ງເຊິ່ງຂ້ອຍກໍ່ຜ່ານໄປດ້ວຍດີ ແລະຄົນທີ່ຜ່ານຮອບທີ່ໜຶ່ງມານຳກັນແມ່ນຈຳນວນ 6 ຄົນ ບາດນີ້ກໍ່ນັດໃຫ້ໄປສຳພາດຄັ້ງທີ່ສອງໂດຍທາງຄະນະກຳມະການ ຕັ້ງຫົວຂໍ້ໃຫ້ສ້າງເປັນບົດນຳສະເໜີໂດຍສາຍ LCDຂ້ອ ຍກໍ່ໄດ້ຖາມລູ້ນອ້າຍທີ່ເຄີຍເຮັດຜ່ານມາກ່ອນ ເຂົາເຈົ້າກາແນະນຳດີຢູ່ ຈົນໃກ້ຮອດມື້ສຳພາດຄັ້ງທີ່ສອງ ຂ້າພະເຈົ້າກໍ່ໄດ້ຮັບໂທລະສັບຈາກຄົນຮູ້ຈັກຂອງເອື້ອຍທີ່ເຮັດວຽກໃນມະຫາວິທະຍາໄລ ນັ້ນວ່າມີຜູ້ໃຫຍ່ໃນມະຫາວິທະຍາໄລຕ້ອງການເງີນຈາກຂ້ອຍເປັນຈຳນວນເງິນ 60.000 ບາດ ສະກຸນເງີນໄທ ຂ້າພະເຈົ້າກາອື້ງບໍ່ໄດ້ຕອບຫຍັງໄປ ມີແຕ່ວ່າຂໍໄປປຶກສາເອື້ອຍອ້າຍກ່ອນເພາະຢູ່ໄກພໍ່ແມ່ ສຸດທ້າຍເອື້ອຍກໍ່ແນະນຳຂ້ອຍວ່າໃຫ້ຕໍ່ລອງເບິ່ງອີກດູວ່າເຂົາເຈົ້າຫຼຸດໃຫ້ໄດ້ບໍ່ຂ້ອຍກໍ່ກັບມາຄິດວ່າຂ້ອຍຈະເຮັດວຽກ ຂ້ອຍຕ້ອງໄດ້ຈ້າງເຮັດຫວາ ແລ້ວສິ່ງທີ່ຂ້ອຍເສຍໄປຫ້າປີໃນການນັ່ງຮຽນບໍ່ວ່າຈະເປັນເວລາ,ເງີນທີ່ພໍ່ແມ່ຂ້ອຍສົ່ງໃຫ້ ເຖີງມັນບໍ່ຫຼາຍແຕ່ພໍ່ແມ່ຂ້ອຍກາຍອມອົດເພື່ອໃຫ້ຂ້ອຍໄດ້ຮຽນແລ້ວເປັນຫຍັງຂ້ອຍຕ້ອງມາເສຍເງິນກັບການສະມັກວຽກ ສຸດທ້າຍຂ້ອຍກາໂທໄປຫາຄົນຮູ້ຈັກຂອງເອື້ອຍຂ້ອຍວ່າຂ້ອຍບໍ່ມີເງີນຈະຈ່າຍໃຫ້ ຂ້ອຍຈະໄປສຳພາດຖ້າຜ່ານກາຊິເຮັດ ແຕ່ຖ້າບໍ່ຜ່ານກາບໍ່ເຮັດເມື່ອລາວໄດ້ຍີນແນວນັ້ນລາວກາວ່າຄັນບໍ່ມີເງິນເຂົາກາຊິຫຼຸດໃຫ້ເອົາ 40.000 ກາພໍ ຂ້ອຍກາຕອບວ່າຂ້ອຍບໍ່ມີແມ້ກະທັ່ງ 1.000 ບາດຂ້ອຍກາບໍ່ມີ ລາວກໍ່ເລີຍເວົ້າວ່າຄັນຊັ້ນຫຼຸດໃຫ້ 20.000 ສາເພາະຕ້ອງ ໄດ້ໃຫ້ຫຼາຍຄົນຂ້ອຍກາຕັດສາຍບໍ່ເວົ້າຫຍັງອີກແລ້ວຂ້ອຍກ່ໄປສຳພາດວຽກໂດຍການນຳສະເໜີບົດທີ່ຂ້ອຍເຮັດມາ ສຸດທ້າຍຂ້ອຍກາບໍ່ໄດ້ແທ້ໆເພາະບໍ່ມີໃຜຕິດຕໍ່ມາເອື້ອຍຂ້ອຍກາບໍ່ເວົ້ານຳເພາະຂ້ອຍບໍ່ຍອມຈ່າຍເງິນໃຫ້ຄົນຮູ້ຈັກ ເຮັດໃຫ້ເຂົາເຈົ້າເບິ່ງໜ້າກັນບໍ່ຕິດ ຈົນເອື້ອຍຂ້ອຍມາເວົ້ານຳວ່າຈະຈ່າຍໃຫ້ຂ້ອຍຖ້າຂ້ອຍບໍ່ມີເງີນ. ຂ້ອຍກາບອກວ່າຂ້ອຍບໍ່ຈ່າຍເພາະຂ້ອຍມັ້ນໃຈວ່າຂ້ອຍເຮັດດີທີ່ສຸດແລ້ວ ເມື່ອເປັນແນວນັ້ນຂ້ອຍກາຄິດວ່າ ລອງຫຼີ້ນກັບພວກນີ້ຈັກຕັ້ງເບິ່ງເພາະຂ້ອຍບໍ່ມີຫຍັງເສຍແລ້ວແລະບັງເອີນວ່າຂ້ອຍໄດ້ໄປພົບກັບອາຈານບາງຄົນ ທີ່ເຂົາເຈົ້າອັດທະຍາໃສດີມາຖາມວ່າລາຍຊື່ອອກແລ້ວເປັນຫຍັງບໍ່ໄປສະເໜີໂຕຂ້ອຍກາງົງວ່າຖ້າລາຍຊື່ອອກ ເປັນຫຍັງເຂົາເຈົ້າບໍ່ຕິດຕໍ່ມາແລະຂ້ອຍກໍ່ຖາມຕໍ່ວ່າໃນຈຳນວນ 6 ຄົນທີ່ສຳພາດຄັ້ງທີ່ສອງນັ້ນໄດ້ຈັກຄົນ ລາວກາຕອບວ່າໄດ້ 4 ຄົນແລະຂ້ອຍໄດ້ຄະແນນຫຼາຍກວ່າໝູ່ ຂ້ອຍກາຕອບວ່າຊິໃຫ້ໄປສະເໜີຕົວຈັງໄດ ເມື່ອບໍ່ມີໃຜຕິດຕໍ່ຫາ ລາວກາເວົ້າວ່າມີຄົນມາບອກຄະນະທີ່ຂ້ອຍຈະຖຶກບັນຈຸເຂົ້າເຮັດວຽກວ່າຂ້ອຍບໍ່ເຮັດແລ້ວ ເພາະໄດ້ເງິນເດືອນນ້ອຍຂ້ອຍຫາວຽກໃໝ່ໄດ້ແລ້ວກາເລີຍໃຫ້ລາວມາຄອບວ່າຊັ້ນ ສຸດທ້າຍຄວາມຈິງກໍ່ປະກົດ ຂ້ອຍກາເລີຍເວົ້າລາຍລະອຽດທັງໝົດໃຫ້ກັບອາຈານຄົນນັ້ນຟັງກ່ຽວກັບສິ່ງທີ່ຂ້ອຍພົບມາແຕ່ຕົ້ນ ແລ້ວອາຈານຄົນນັ້ນກໍ່ໄປເວົ້ານຳຄະນະບໍດີແລ້ວສອງມື້ຫຼັງຈາກນັ້ນທາງຄະນະບໍດີກາໂທຫາຂ້ອຍແລ້ວຖາມ ລາຍລະອຽດຂ້ອຍກາເລົ່າໃຫ້ຟັງຈົນໝົດກ້ຽງວ່າມັນເປັນແນວໄດແລະທາງຄະນະບໍດີກາເວົ້າວ່າ ບໍ່ຕ້ອງເສຍເງີນເສຍຄຳຫຍັງດອກ ເຂົ້າມາເຮັດວຽກໂລດລາຍຊື່ອອກມາແລ້ວແຕ່ຕ້ອງໄດ້ລໍຖ້າດົນແດ່ເດີ ກວ່າຕົວເລກຈະອອກຢ່າງໄວກາປີໜຶ່ງ ສຸດທ້າຍຂ້ອຍກາຕັດສິນໃຈຖິ້ມສິ່ງທີ່ຂ້ອຍມັກ ເພາະວ່າ ມັນບໍ່ລາບລື່ນຕັ້ງແຕ່ຕົ້ນ ແຕ່ກໍ່ຫວັງວ່າຄົນອື່ນໆຈະບໍ່ພົບແບບດຽວກັບທີ່ຂ້ອຍພົບ ທີ່ຈິງລາຍລະອຽດມີຫຼາຍ ກວ່ານີ້ແຕ່ຂ້ອຍໝັ້ນໃຈວ່າຄົນລາວຂີ້ຄ້ານອ່ານແລະທີ່ຂ້ອຍຂຽນນີ້ກາ່ບໍ່ແນ່ໃຈວ່າມີຄົນອ່ານບໍ່ ຂໍອະນຸຍາດ ສັບຊ້ອນປະໂຫຍກຄືນໃຫມ່ໃຫ້ມີການລົງແຖວ ເພາະວ່າບາງສ່ວນຂອງປະໂຫຍກອ່ານບໍ່ໄດ້ເລີຍ. ຂ້ອຍວ່າ ຫາກວ່າເຮົາຮັກໃນການເປັນຄູກໍ່ຄວນເຮັດເລີຍ ຄົນບໍ່ດີກໍ່ສ່ວນຄົນບໍ່ດີ ກຳຫາກຈະຕາມສະຫນອງ ໄປຮອດຄອບຄົວເຂົາເອງ ສ່ວນວ່າເຮົາເມື່ອໄດ້ເປັນຄູກໍຫາກຈະມີໂອກາດໄດ້ສິດສອນ ໄດ້ເປັນແບບຢ່າງທີ່ມີຄຸນຄ່າ ໃຫ້ແກ່ນັກຮຽນຕໍ່ໄປ. |
໒໘ ກະທູ້
໒໔໙໕ ໂພສ
ສຸດຍອດແຫ່ງເຈົ້າກະທູ້
|
ຂຽນເມື່ອ ຫລາຍກວ່າ 10 ປີ ກ່ອນໜ້ານີ້ ອ້າງເຖິງຂໍ້ຄວາມຈາກ Thim ຂຽນວ່າ... ອ້າງເຖິງຂໍ້ຄວາມຈາກ padid ຂຽນວ່າ... ຂ້າພະເຈົ້າເປັນຄົນໜຶ່ງທີ່ມັກແລະຫຼົງໄຫຼໃນອາຊີບຄູແຕ່ວ່າບໍ່ມີໂອກາດໄດ້ສຳພັດກັບມັນແຕ່ວ່າໃນຊ່ວງທ້າຍເດືອນພະຈິກຂອງປີກາຍນີ້ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຍື່ນເອກະສານສະໝັກງານນຳມະຫາວິທະຍາໄລແຫ່ງໜຶ່ງໃນພາກກາງຕອນໄຕ້ຂອງລາວ ຈຸດປະສົງແມ່ນເພື່ອຢາກສະໝັກເຂົ້າສອນໃນຄະນະສິ່ງແວດລ້ອມເນື່ອງຈາກວ່າເປັນຄະນະທີ່ຂ້າພະເຈົ້າຈະໄດ້ ໃຊ້ຄວາມຮູ້ຄວາມສາມາດທີ່ໄດ້ຮຽນມາຢ່າງເຕັມທີ່ ແຕ່ວ່າຂ້າພະເຈົ້າກາລໍຖ້າວ່າປານໄດເຂົາຈະເອີ້ນໄປສຳພາດ ແຕ່ຈົນມາຮອດເດືອນພຶດສະພາເຂົາກໍ່ເອີ້ນໄປສຳພາດຍ້ອນວ່າເອື້ອຍຂ້ອຍຮູ້ຈັກກັບຄົນທີ່ເຮັດວຽກໃນມະຫາວິທະຍາໄລ ດັ່ງກ່າວ ເຊິ່ງລາວໄດ້ໄປຊ່ວຍຄົ້ນເອົາເອກະສານຂອງຂ້ອຍຂື້ນມາເນື່ອງຈາກວ່າເຂົາໄດ້ເກັບໄປໄວ້ໃນສາງເກັບມ້ຽນ ເອກະສານເປັນທີ່ຮຽບຮ້ອຍແລ້ວ ໝາຍຄວາມວ່າຖ້າບໍ່ມີຄົນຮູ້ຈັກຂອງເອື້ອຍຜູ້ນັ້ນຂ້ອຍກາຄືຈະບໍ່ມີໂອກາດໄດ້ໄປ ສຳພາດນີ້ຄືບູນຄຸນຄັ້ງທີ່ໜຶ່ງ. ບາດນີ້ທາງມະຫາວິທະຍາໄລແມ່ນໄດ້ນັດສຳພາດຄັ້ງທີ່ໜຶ່ງເຊິ່ງຂ້ອຍກໍ່ຜ່ານໄປດ້ວຍດີ ແລະຄົນທີ່ຜ່ານຮອບທີ່ໜຶ່ງມານຳກັນແມ່ນຈຳນວນ 6 ຄົນ ບາດນີ້ກໍ່ນັດໃຫ້ໄປສຳພາດຄັ້ງທີ່ສອງໂດຍທາງຄະນະກຳມະການ ຕັ້ງຫົວຂໍ້ໃຫ້ສ້າງເປັນບົດນຳສະເໜີໂດຍສາຍ LCDຂ້ອ ຍກໍ່ໄດ້ຖາມລູ້ນອ້າຍທີ່ເຄີຍເຮັດຜ່ານມາກ່ອນ ເຂົາເຈົ້າກາແນະນຳດີຢູ່ ຈົນໃກ້ຮອດມື້ສຳພາດຄັ້ງທີ່ສອງ ຂ້າພະເຈົ້າກໍ່ໄດ້ຮັບໂທລະສັບຈາກຄົນຮູ້ຈັກຂອງເອື້ອຍທີ່ເຮັດວຽກໃນມະຫາວິທະຍາໄລ ນັ້ນວ່າມີຜູ້ໃຫຍ່ໃນມະຫາວິທະຍາໄລຕ້ອງການເງີນຈາກຂ້ອຍເປັນຈຳນວນເງິນ 60.000 ບາດ ສະກຸນເງີນໄທ ຂ້າພະເຈົ້າກາອື້ງບໍ່ໄດ້ຕອບຫຍັງໄປ ມີແຕ່ວ່າຂໍໄປປຶກສາເອື້ອຍອ້າຍກ່ອນເພາະຢູ່ໄກພໍ່ແມ່ ສຸດທ້າຍເອື້ອຍກໍ່ແນະນຳຂ້ອຍວ່າໃຫ້ຕໍ່ລອງເບິ່ງອີກດູວ່າເຂົາເຈົ້າຫຼຸດໃຫ້ໄດ້ບໍ່ຂ້ອຍກໍ່ກັບມາຄິດວ່າຂ້ອຍຈະເຮັດວຽກ ຂ້ອຍຕ້ອງໄດ້ຈ້າງເຮັດຫວາ ແລ້ວສິ່ງທີ່ຂ້ອຍເສຍໄປຫ້າປີໃນການນັ່ງຮຽນບໍ່ວ່າຈະເປັນເວລາ,ເງີນທີ່ພໍ່ແມ່ຂ້ອຍສົ່ງໃຫ້ ເຖີງມັນບໍ່ຫຼາຍແຕ່ພໍ່ແມ່ຂ້ອຍກາຍອມອົດເພື່ອໃຫ້ຂ້ອຍໄດ້ຮຽນແລ້ວເປັນຫຍັງຂ້ອຍຕ້ອງມາເສຍເງິນກັບການສະມັກວຽກ ສຸດທ້າຍຂ້ອຍກາໂທໄປຫາຄົນຮູ້ຈັກຂອງເອື້ອຍຂ້ອຍວ່າຂ້ອຍບໍ່ມີເງີນຈະຈ່າຍໃຫ້ ຂ້ອຍຈະໄປສຳພາດຖ້າຜ່ານກາຊິເຮັດ ແຕ່ຖ້າບໍ່ຜ່ານກາບໍ່ເຮັດເມື່ອລາວໄດ້ຍີນແນວນັ້ນລາວກາວ່າຄັນບໍ່ມີເງິນເຂົາກາຊິຫຼຸດໃຫ້ເອົາ 40.000 ກາພໍ ຂ້ອຍກາຕອບວ່າຂ້ອຍບໍ່ມີແມ້ກະທັ່ງ 1.000 ບາດຂ້ອຍກາບໍ່ມີ ລາວກໍ່ເລີຍເວົ້າວ່າຄັນຊັ້ນຫຼຸດໃຫ້ 20.000 ສາເພາະຕ້ອງ ໄດ້ໃຫ້ຫຼາຍຄົນຂ້ອຍກາຕັດສາຍບໍ່ເວົ້າຫຍັງອີກແລ້ວຂ້ອຍກ່ໄປສຳພາດວຽກໂດຍການນຳສະເໜີບົດທີ່ຂ້ອຍເຮັດມາ ສຸດທ້າຍຂ້ອຍກາບໍ່ໄດ້ແທ້ໆເພາະບໍ່ມີໃຜຕິດຕໍ່ມາເອື້ອຍຂ້ອຍກາບໍ່ເວົ້ານຳເພາະຂ້ອຍບໍ່ຍອມຈ່າຍເງິນໃຫ້ຄົນຮູ້ຈັກ ເຮັດໃຫ້ເຂົາເຈົ້າເບິ່ງໜ້າກັນບໍ່ຕິດ ຈົນເອື້ອຍຂ້ອຍມາເວົ້ານຳວ່າຈະຈ່າຍໃຫ້ຂ້ອຍຖ້າຂ້ອຍບໍ່ມີເງີນ. ຂ້ອຍກາບອກວ່າຂ້ອຍບໍ່ຈ່າຍເພາະຂ້ອຍມັ້ນໃຈວ່າຂ້ອຍເຮັດດີທີ່ສຸດແລ້ວ ເມື່ອເປັນແນວນັ້ນຂ້ອຍກາຄິດວ່າ ລອງຫຼີ້ນກັບພວກນີ້ຈັກຕັ້ງເບິ່ງເພາະຂ້ອຍບໍ່ມີຫຍັງເສຍແລ້ວແລະບັງເອີນວ່າຂ້ອຍໄດ້ໄປພົບກັບອາຈານບາງຄົນ ທີ່ເຂົາເຈົ້າອັດທະຍາໃສດີມາຖາມວ່າລາຍຊື່ອອກແລ້ວເປັນຫຍັງບໍ່ໄປສະເໜີໂຕຂ້ອຍກາງົງວ່າຖ້າລາຍຊື່ອອກ ເປັນຫຍັງເຂົາເຈົ້າບໍ່ຕິດຕໍ່ມາແລະຂ້ອຍກໍ່ຖາມຕໍ່ວ່າໃນຈຳນວນ 6 ຄົນທີ່ສຳພາດຄັ້ງທີ່ສອງນັ້ນໄດ້ຈັກຄົນ ລາວກາຕອບວ່າໄດ້ 4 ຄົນແລະຂ້ອຍໄດ້ຄະແນນຫຼາຍກວ່າໝູ່ ຂ້ອຍກາຕອບວ່າຊິໃຫ້ໄປສະເໜີຕົວຈັງໄດ ເມື່ອບໍ່ມີໃຜຕິດຕໍ່ຫາ ລາວກາເວົ້າວ່າມີຄົນມາບອກຄະນະທີ່ຂ້ອຍຈະຖຶກບັນຈຸເຂົ້າເຮັດວຽກວ່າຂ້ອຍບໍ່ເຮັດແລ້ວ ເພາະໄດ້ເງິນເດືອນນ້ອຍຂ້ອຍຫາວຽກໃໝ່ໄດ້ແລ້ວກາເລີຍໃຫ້ລາວມາຄອບວ່າຊັ້ນ ສຸດທ້າຍຄວາມຈິງກໍ່ປະກົດ ຂ້ອຍກາເລີຍເວົ້າລາຍລະອຽດທັງໝົດໃຫ້ກັບອາຈານຄົນນັ້ນຟັງກ່ຽວກັບສິ່ງທີ່ຂ້ອຍພົບມາແຕ່ຕົ້ນ ແລ້ວອາຈານຄົນນັ້ນກໍ່ໄປເວົ້ານຳຄະນະບໍດີແລ້ວສອງມື້ຫຼັງຈາກນັ້ນທາງຄະນະບໍດີກາໂທຫາຂ້ອຍແລ້ວຖາມ ລາຍລະອຽດຂ້ອຍກາເລົ່າໃຫ້ຟັງຈົນໝົດກ້ຽງວ່າມັນເປັນແນວໄດແລະທາງຄະນະບໍດີກາເວົ້າວ່າ ບໍ່ຕ້ອງເສຍເງີນເສຍຄຳຫຍັງດອກ ເຂົ້າມາເຮັດວຽກໂລດລາຍຊື່ອອກມາແລ້ວແຕ່ຕ້ອງໄດ້ລໍຖ້າດົນແດ່ເດີ ກວ່າຕົວເລກຈະອອກຢ່າງໄວກາປີໜຶ່ງ ສຸດທ້າຍຂ້ອຍກາຕັດສິນໃຈຖິ້ມສິ່ງທີ່ຂ້ອຍມັກ ເພາະວ່າ ມັນບໍ່ລາບລື່ນຕັ້ງແຕ່ຕົ້ນ ແຕ່ກໍ່ຫວັງວ່າຄົນອື່ນໆຈະບໍ່ພົບແບບດຽວກັບທີ່ຂ້ອຍພົບ ທີ່ຈິງລາຍລະອຽດມີຫຼາຍ ກວ່ານີ້ແຕ່ຂ້ອຍໝັ້ນໃຈວ່າຄົນລາວຂີ້ຄ້ານອ່ານແລະທີ່ຂ້ອຍຂຽນນີ້ກາ່ບໍ່ແນ່ໃຈວ່າມີຄົນອ່ານບໍ່ ຂໍອະນຸຍາດ ສັບຊ້ອນປະໂຫຍກຄືນໃຫມ່ໃຫ້ມີການລົງແຖວ ເພາະວ່າບາງສ່ວນຂອງປະໂຫຍກອ່ານບໍ່ໄດ້ເລີຍ. ຂ້ອຍວ່າ ຫາກວ່າເຮົາຮັກໃນການເປັນຄູກໍ່ຄວນເຮັດເລີຍ ຄົນບໍ່ດີກໍ່ສ່ວນຄົນບໍ່ດີ ກຳຫາກຈະຕາມສະຫນອງ ໄປຮອດຄອບຄົວເຂົາເອງ ສ່ວນວ່າເຮົາເມື່ອໄດ້ເປັນຄູກໍຫາກຈະມີໂອກາດໄດ້ສິດສອນ ໄດ້ເປັນແບບຢ່າງທີ່ມີຄຸນຄ່າ ໃຫ້ແກ່ນັກຮຽນຕໍ່ໄປ. ຂ້ອຍຄົນຫນື່ງທີ່ເປັນຄູ ແລະຂ້ອຍກໍ່ຮັກອາຊີບນີ້. ຖືວ່າເກີດມາຖືກແລ້ວ ເຖິງວ່າຫລາຍຄົນຈະເບິ່ງວ່າອາຊີບນີ້ ຕຳ່ຕ້ອຍ ແຕ່ຂ້ອຍບໍ່ໄດ້ສົນ. ຂ້ອຍພູມໃຈລະໃນຊີວິດນິ 
ຮັກແທ້ຄືແມ່
|
