+1

ການທີ່ເພິ່ນໃຫ້ຮຽນຫຼາຍວິຊານັ້ນແມ່ນເປັນການດີແລະເປັນການປູພື້ນຖານຂອງຄວາມຮູ້ໃຫ້ແໜ້ນແກ່ນ, ເພື່ອເວລາທີ່ເຈົ້າຈົບມາບັງເອີນເຈົ້າບໍ່ໄດ້ວຽກງານທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບສິ່ງທີ່ເຈົ້າຮຽນມາຢ່າງໜ້ອຍເຈົ້າກໍ່ຍັງພໍມີຄວາມຮູ້້ພື້ນຖານໃນວິຊາອື່ນເລັກໆນ້ອຍໆພໍ
ຊ່ວຍເຫຼືອຕົນເອງໄດ້ຫຼືເວລາໄປສະໝັກວຽກຖ້າເພິ່ນຖາມຢ່າງອື່ນເລັກໆນ້ອຍໆໃນສິ່ງທີ່ບໍ່ແມ່ນວິຊາເຈົ້າໄດ້ສຶກສາ ຢ່າງນ້ອຍເຈົ້າກໍ່ພໍຈະຕອບໄດ້ບໍ່ຫຼາຍກໍ່ໜ້ອຍເຊິ່ງກໍ່ດີກວ່າແນ່ນອນ ດີກວ່າທີ່ເຈົ້າຈະບອກໄປວ່າບໍ່ໄດ້, ທີ່ເພິ່ນໃຫ້ຮຽນຫຼາຍວິຊາກໍ່ເພາະທຸກໆວິຊາທີ່ຮຽນມານັ້ນລ້ວນແຕ່ສາມາດເອົາມານຳໃຊ້ໃນຊີວິດປະຈຳວັນໄດ້ໝົດທຸກຢ່າງ ຖ້າບໍ່ໄດ້ໃຊ້ທາງກົງກໍ່ຈະໄດ້ໃຊ້ທາງອ້ອມ, ແລ້ວອີກຢ່າງຫຼັກສູດທີ່ເພິ່ນສ້າງມານັ້ນບໍ່ແມ່ນວ່າເພິ່ນຈະຮ່າວໄດ້ຮ່າວຂຽນຮ່າວໄດ້ຮ່າວສ້າງ ກ່ອນທີ່ເພິ່ນຈະເຮັດຂຶ້ນມາໄດ້ໜຶ່ງຫຼັກສູດນັ້ນເຈົ້າວ່າເພິ່ນຕ້ອງໃຊ້ເວລາຄົ້ນຄິດຊອກຫາຂໍ້ມູນຫຼາຍສຳ່ໃດ, ຢ່າໄດ້ເວົ້າໃຫ້ເພິ່ນເປັນອັນຂາດແລະທີ່ເຈົ້າບອກວ່າບົດຮຽນທີ່ເຈົ້າເຄີຍໄດ້ຮຽນມັນຜ່ານມາແລ້ວແຕ່ຄາວຍັງເປັນເດັກນ້ອຍພຸ້ນແລ້ວຈະເອົາມາສອນເຮັດຫຍັງ
ອີກເຈົ້າເຄີຍໄດ້ຍິນຄຳສຸພາສິດລາວທີ່ເພິ່ນກ່າວໄວ້ບໍ່ວ່າ: " ຂອງກິນບໍ່ກິນມັນເນົ່າ ຂອງເກົ່າບໍ່ເລົ່າມັນລືມ " ຖ້າບໍ່ເຊື່ອລອງເບິ່ງແມ້ບົດທ່ອງຂື້ນໃຈທີ່ຕອນຄາວເຈົ້າຍັງເປັນເດັກນ້ອຍເຈົ້ານ່າຈະໄດ້ຮຽນແລະເລົ່າໄດ້ຫຼຽນໄຫຼເພື່ອຂຶ້ນໄປເລົ່າເອົາຄະແນນນຳສາວຄູ ນຳເອື້ອຍຄູ ແລ້ວມາຮອດຕອນນີ້ເຈົ້າລອງມາເລົ່າຄືນເບິ່ງແມ້ຖ້າເຈົ້າຈື່ໄດ້ໜົດຄືຕອນຄາວເຈົ້າຍັງເປັນເດັກນ້ອຍຢູ່ ນີ້ກໍ່ຍ້ອນວ່າເຈົ້າໄດ້ປະຖິ້ມໄປດົນແລ້ວເລີຍເຮັດໃຫ້ລືມແລະທີ່ເຈົ້າບອກວ່າຢາກໃຫ້ຫຼັກສູດຂອງບ້ານເຮົາທຽບເທົ່າສາກົນຂໍ້ນີ້ເຫັນດີນຳ, ແຕ່ການທີ່ເຈົ້າຄິດວ່າຫຼັກສູດປະລິນຍາຕີຫຍໍ້ລົງເປັນ 2-3 ປີກໍ່ໄດ້ຖ້າຕັດວິຊາທີ່ບໍ່ຈຳເປັນອອກ ຂ້ອຍຄິດວ່າທຸກໆວິຊາທີ່ຮຽນລ້ວນແຕ່ສຳຄັນໝົດ, ແລ້ວເຈົ້າຄິດວ່າຖ້າເຈົ້າຮຽນສຳ່ແຕ່ວິຊາທີ່ເຈົ້າຄິດນັ້ນເຈົ້າຈະໄດ້ຄວາມຮູ້ຫຼາຍບໍ? ພໍບໍ? ແລະຄົບຖ້ວນບໍ? ເພາະສະໄໝນີ້ຮູ້ພຽງສິ່ງທີ່ເຮົາຮຽນຢ່າງດຽວຍັງບໍ່
ພໍຈະຕ້ອງຮູ້ສິ່ງອື່ນທີ່ຢູ່ຮອບຕົວເຮົາອີກ, ຄວາມຈິງແລ້ວຫຼັກສູດຂອງສາກົນເຮົາເບິ່ງຄືຈະຮຽນໜ້ອຍປີແຕ່ຄວາມຈິງແລ້ວເຂົາເຈົ້າຮຽນໜັກກວ່າຖ້າທຽບກັບເຮົາຮຽນຫຼາຍປີຫັ້ນຊຳ້ (ຕົວຢ່າງ: ປະລິນຍາຕີຢູ່ຍີ່ປຸ່ນຮຽນແຕ່ສີ່ປີ ບ້ານເຮົາຮຽນຫ້າປີ ແຕ່ຄວາມຈິງແລ້ວເຂົາເຈົ້າຮຽນຫຼາຍວິຊາກວ່າເຮົາອີກແລະຮຽນໜັກກ່ອນເຮົາອີກ ປີໜຶ່ງເຂົາຮຽນສາມເທີມພຸ້ນຈຶ່ງຈົບຫຼັກສູດ ບ້ານເຮົາປີໜຶ່ງຮຽນແຕ່ສອງເທີມກະຍັງຈົ່ມແລ້ວ) ຖ້າບ້ານເຮົາເປັນຄືແບບຢູ່ຍີ່ປຸ່ນນີ້ຂ້ອຍວ່າເຈົ້າກໍ່ຄົງຈະມີແນວໃໝ່ເກີດຂຶ້ນອີກກັບການສຶກສາແບບນີ້, ເຈົ້ານ່າຈະເຄີຍໄດ້ຍິນຄຳວ່າ: " ຮຽນແລ້ວຮຽນອີກ ຮຽນເລື້ອຍໆໄປ " ແລະທີ່ເພິ່ນວ່າ: " ການສຶກສາບໍ່ມີວັນຈົບ ຂຸມຟັງສົບນັ້ນຄືຈຸດຈົບຂອງການສຶກສາ " ແລະການທີ່ບອກວ່າຢາກໃຫ້ພັກລັດເພິ່ນປັບປຸງຫຼັກສູດການສຶກສາໃຫ້ທຽບເທົ່າກັນກັບຕ່າງປະເທດໄດ້ນັ້ນກ່ອນອື່ນຢາກໃຫ້ລອງຫັນມາເບິ່ງໂຕເອງກ່ອນວ່າ
ຖ້າຈະທຽບແນວນັ້ນເປັນຫຍັງຕົນເອງບໍ່ທຽບຕົນໃສ່ກັບຄົນຕ່າງປະເທດທີ່ເຂົ້າຕັ້ງໃຈຮຽນລ່ະ ຢ່າຕິວ່າເປັນນຳລະບົບການສຶກສາຄວາມຈິງແລ້ວມັນເປັນນຳຄົນປະຕິບັດພີ້ຫຼາຍກວ່າແລະອີກຢ່າງເວລາເສັງກໍ່ຢ່າກ່າຍ ພະຍາຍາມຊື່ສັດສຸຈະຫຼິດ, ເສັງບໍ່ໄດ້ກໍ່ຄືເສັງບໍ່ໄດ້ຍອມລົງເທີມຮຽນຄືນ ຢ່າໄປຫາຜູ້ອື່ນຊ່ວຍໃນເລື້ອງຄະແນນ, ເພາະສິ່ງສຳຄັນທີ່ເຈົ້າຈະໄດ້ນຳໃຊ້ແມ່ນຄວາມຮູ້ທີ່ໄດ້ຮຽນມາ.
ອີກຢ່າງກົດລະບຽບເລື່ອງຊົງຜົມ, ການນຸ່ງຖື ແມ່ນຢູ່ວ່າມັນບໍ່ກ່ຽວກັບການຮຳ່ຮຽນເລີຍກໍ່ຈິງແຕ່ສິ່ງນີ້ມັນກໍ່ຂາດບໍ່ໄດ້ເພາະມັນໄດ້ສະແດງແລະບົ່ງບອກເຖິງ ມາລາຍາດການປະພຶດລະບຽບວິໄນໃນການນຸ່ງຖືທີ່ຄວນຈະຮຽບຮ້ອຍ, ເພາະວັດທະນາທຳແລະຮີດຄອງປະເພນີຂອງຊາດລາວຂອງພວກເຮົາເພິ່ນໄດ້ສອນກັນມາຕັ້ງແຕ່ບູຮານນະການແຕ່ປູ່ຍ່າຕານາຍພຸ້ນແລ້ວວ່າຜູ້ຊາຍແລະ
ແມ່ຍິງລາວເຮົາຄວນນຸ່ງຖືແບບໃດ ເຮົາຜູ້ເປັນລູກເປັນຫຼານຄວນນຳເອົາມາເປັນແບບຢ່າງ, ຢ່າຕື່ນນຳສັງຄົມຕາເວັນຕົກຈົນເກີນໄປ
ເພາະເພິ່ນບອກວ່າ: " ຢາກເປັນຄົນທັນທີ່ສະໄໝ ຢ່າທຳລາຍວັດທະນາທຳ "
ທີ່ເວົ້າແບບນີ້ກໍ່ບໍ່ແມ່ນວ່າບໍ່ໃຫ້ໃສ່ບໍ່ໃຫ້ແຕ່ງກາຍຕາມຍຸກຕາມສະໄໝດອກ ຄວາມໝາຍກໍ່ຄື ແຕ່ງໄດ້ແຕ່ການແຕ່ງນັ້ນຕ້ອງມີກາລະເທສະ ຮູ້ສະຖານທີ່ວ່າຄວນແຕ່ງແບບໃດແລະສຸດທ້າຍກໍ່ຄືແຕ່ງໃຫ້ມີຂອບເຂດ ເພາະຖ້າແຕ່ງເກີນຂອບເຂດຜົນດີກໍ່ຄືງາມແຕ່ນອກຈາກນັ້ນອາດຈະນຳຜົນຮ້າຍມາສູ່ໂດຍບໍ່ຮູ້ຕົວກະເປັນໄດ້.

ຊົ່ວຊິອ່ານຈົບ

ຂ້າພະເຈົ້າຮຽນຢູ່ຈີນ ມີມື້ໜຶ່ງຂ້າພະເຈົ້າໄປຂຶ້ນຫ້ອງຂ້ອນຂ້າງໄວແດ່ ແຕ່ປະກົດວ່າເຫັນນັກຮຽນນັ່ງຮຽນໜັງສືຢູ່ເຕັມກໍ່ເລີຍແປກໃຈວ່າ ເອົ໊າບໍ່ແມ່ນເຮົາເບິ່ງຕາໆລາງຜິດວະກໍ່ເລີຍຈົກເອົາອອກມາເບິ່ງອີກຮອບແຕ່ກ່າເຊື່ອວ່າບໍ່ຜິດແລ້ວຫ້ອງນີ້ລະ ແລ້ວເລີຍເຂົ້າໄປຖາມກັບເພື່ອນຄົນຈີນວ່າ: ຂໍໂທດເດີ ພວກເຈົ້າມີຮຽນຫ້ອງນີ້ບໍ? ເຂົາເຈົ້າຕອບວ່າບໍ່ ພວກຂ້ອຍມານັ່ງຮຽນໜັງສືຕອນເວລາວ່າງຊື່ໆ ພວກເຈົ້າມີຮຽນຫ້ອງນີ້ບໍ? ຂ້ອຍຕອບ: ໂດຍ. ຈາກນັ້ນພວກເຂົາເຈົ້າກໍ່ຍ້າຍໄປນັ່ງຮຽນໜັງສືຢູ່ຫ້ອງໃໝ່. ຈຸດນີ້ເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍສັງເກດໃຫ້ເຫັນຄວາມແຕກຕ່າງລະຫວ່າງນັກຮຽນບ້ານເຂົາ ກັບບ້ານເຮົາ. ບ້ານເຂົາແຂ່ງຂັນກັນເລືອງການສຶກສາ ນັກສຶກສາບ້ານເຮົາສ່ວນໃຫຍ່ແຂ່ງກັນເລື່ອງຫຼິ້ນເລື່ອງກິນ ເລື່ອງກັນແຕ່ງເນື້ອແຕ່ງຕົວ ມີຮຽນກ່າບໍ່ໄປຮຽນຫຼືໂຕນຮຽນ, ອວດກັນວັດຖຸສິ່ງຂອງວ່າໃຜດີໃຜເດັ່ນທັ້ງໆທີ່ຫົວນອນປາຍຕີນຕົວເອງບໍ່ເຄີຍຫຼຽວເບິ່ງ ບາງຄົນແມ່ໃຫ້ເອົາເງິນໄປເສຍຄ່າເທີມຍັງລັກເອົາໄປຈ່າຍກິນເບຍຊ້ຳ ບາດສຸດທ້າຍແລ້ວທາງຂັ້ນເທິງເພິ່ນວາງກົດອອກມາເພື່ອຄວບຄຸມນັກສຶກສາໃຫ້ຢູ່ໃນກົດຊ້ຳພັດວ່າມີອະຄະຕິຕໍ່ເພີ່ນຊ້ຳ ຂ້ອຍວ່າເຮັດແນວນີ້ບໍ່ຖືກ. ທາງຂັ້ນເທິງເພີ່ນຮູ້ດີວ່າສະພາບບ້ານເມືອງເຮົາປະຈຸບັນເປັນຄືແນວໃດ? ແລະ ຄວນແກ້ໄຂແນວໃດ? ສະນັ້ນພວກເຮົາຄົນໜຸ່ມນ້ອຍກ່າຢາກໃຫ໊ເຂົ້າໃຈເພິ່ນແດ່.

ບໍ່ມີຄວາມເຫັນ

ເພືອນໆຄິດວ່າກະຊ້ວງສຶກສາແລະກະຊວງວັດທະນາທຳຄວນປັບປຸງຫລື້ບໍ່ຖ້າຄວນແລ້ວຄວນຈະປັບປຸງຫຍັງແນ?

ແມນເຈົ້າເວົ້າກາຖືກແຕ່ ບາງເລືອງທີບໍ່ກຽວກັບການຮຽນເດ ເຊັນ ຕ້ອງຕັດຜົມສັນ ຫ້າມເຮັດຊົງນັ້ນຊົງນີ້ ມັນກຽວຫຍັງກັບການຮຽນ??
ກົດຫັນອັນດີກາວາດີ ແຕ່ກົດໄລ້ສາລະກາບໍ່ເຫັນດີນຳ ແລ້ວມີບາງຄົນບອກວ່າ ໂຮງຮຽນລັດແມນເງີນລັດຈາຍຕ້ອງເຮັດຕາມກົດລະບຽບເທົານັ້ນ ແຕ່ຂ້ອຍຮຽນ ຮຮ ເອກກະຊົນກາຍັງມີກົດລະບຽບໄລ້ສາລະຢູ່
ເບີງລາວຫ້າມ ໃຫ້ໃສກາລະວັດ ກາ ຮຮ ຖ້າມແນ່ໃສແລ້ວມັນຈະຮຽນເກັງຂື້ນຫວາ ຂ້ອຍບໍ່ມັກໃສເອົາເສືອອອກນອກຂ້ອຍກາຍັງຮຽນເກັງຈົນໄດ້ເດັນຮ້ອບດ້ານ ຕະຫລອດ ບໍ່ເຫັນຊິກຽວຫຍັງຊ້ຳ

ເຮິໆ ກະບໍ່ໄດ້ວ່າມັນບໍ່ຈຳເປັນກັບທຸກຄົນ ແຕ່ມັນບໍ່ຈຳເປັນກັບສາຍວິຊາທີ່ຮຽນ... ມີ່ກະບໍ່ໄດ້ວ່າມັນບໍ່ສຳຄັນ ກະຮູ້ຢູ່ວ່າທຸກວິຊາມັນກະມີຄວາມສຳຄັນ ມີຄົນສ້າງ ມີການຫາຂໍ້ມູນມາຢ່າງຍາກລຳບາກ ຕ້ອງອ້າງອີງນັ້ນນີ້ ຂຽນເອກກະສານກະບໍ່ແມ່ນງ່າຍ ແນ່ນອນວ່າມັນຕ້ອງມີຄວາມຈຳເປັນ ມີຄວາມສຳຄັນກັບສາຍຮຽນດ້ານໃດດ້ານຫນຶ່ງ ແຕ່ສຳລັບສາຍທີ່ບໍ່ກ່ຽວຂ້ອງເດ... ແມ່ນຢູ່ວ່າ "ຮຽນແລ້ວຮຽນອີກ ຮຽນເລື້ອຍໆໄປ" ການຮຽນມັນບໍ່ມີສິ້ນສຸດ ແຕ່ຊິໃຫ້ມາຮຽນທຸກວິຊາໃນໂລກນີ້ມັນກະຄືຊິເປັນໄປບໍ່ໄດ້ (ຫນ້າຈະຄ້າຍກັບສຸພາສິດທີ່ວ່າ "ຄວາມຮູ້ຖ້ວມຫົວ ເອົາຕົວບໍ່ລອດ" ຮຽນທຸກອັນທຸກແນວ ແຕ່ບໍ່ຮູ້ໃຊ້ ບໍ່ຮູ້ເອົາໄປໃຊ້ເຮັດຫຍັງ )

ມີ່ບໍ່ຢາກຍົກຊື່ວິຊາມາ ດ໋ຽວຊິເສຍຫາຍ (ຂະຫນາດເວົ້ານິດດຽວຍັງຜິດແລ້ວນິ) ແຕ່ບາງວິຊາມັນບໍ່ຈຳເປັນກັບສາຍວິຊານັ້ນນ່ະ ອັນວິຊາທີ່ຮຽນມາແລ້ວ ມັນບໍ່ຈຳເປັນ(ກັບສາຍວິຊາທີ່ຮຽນ) ແລ້ວຈະຮຽນອີກເຮັດຫຍັງ? ແມ່ນຢູ່ມັນເປັນຄວາມຮູ້ຮອບຕົວ ແຕ່ຮຽນມາແລ້ວ(ຕັ້ງແຕ່ປະຖົມ-ມັດທະຍົມ) ເຮົາກະຫນ້າຈະມີພື້ນຖານມາແນ່ແລ້ວ ເຖິງມີຄົນມາຖາມກະຫນ້າຈະພໍຕອບໄດ້ຢູ່ແລ້ວ. ມີ່ວ່າ ຖ້າຈະເອົາວິຊາມາຮຽນຄືນ ມັນຄວນຈະເປັນວິຊາທີ່ຈຳເປັນກັບສາຍວິຊາທີ່ຮຽນຫລາຍກວ່າ... ຖ້າແບບນັ້ນຈະບໍ່ຖຽງຈັກຄຳເລີຍ ເຫິໆ

ອີກຢ່າງແມ່ນ ຖ້າຕັດວິຊາອື່ນໆ(ທີ່ບໍ່ຈຳເປັນກັບສາຍຮຽນ)ອອກ ແລ້ວເອົາວິຊາທີ່ລົງເລິກສະເພາະດ້ານ(ທີ່ຈຳເປັນກັບສາຍທີ່ຮຽນຫລາຍກວ່າ)ມາແທນ ມັນຫນ້າຈະດີກວ່ານ່ະ

ກັບການເສັງນີ້ ມີ່ບໍ່ມັກລະບົບການເສັງ "ຕາມປຶ້ມ" ແບບທີ່ວ່າ ທຸກຄຳຕ້ອງຖືກຕ້ອງຕາມປຶ້ມທຸກຕົວພະຍາງ ແບບນັ້ນມັນຫລີກລ້ຽງບໍ່ໄດ້ທີ່ຈະກ່າຍ ຖືກບໍ່? (ຫລືມີໃຜເທບຂະຫນາດທີ່ບໍ່ເບິ່ງປຶ້ມກະຂຽນຄືປຶ້ມໄດ້ທຸກພະຍາງ) ແມ່ນຢູ່ ອາດຈະມີຄົນດຸທ່ອງ ດຸເລົ່າ ແຕ່ແບບນັ້ນມັນຈື່ໄດ້ດົນປານໃດ...? ແຕ່ກະບໍ່ໄດ້ຫມາຍເຖິງອາຈານທຸກຄົນທີ່ໃຊ້ການເສັງຕາມປຶ້ມ ມີອາຈານບາງຄົນທີ່ເສັງແບບເນັ້ນຄວາມເຂົ້າໃຈ ເຊິ່ງວ່າຢາກໃຫ້ເປັນແບບນີ້ຫລາຍກວ່າ ເພາະຖ້າເຂົ້າໃຈ ມັນຈະຈື່ໄດ້ດົນ

ຖ້າຮຽນຫລາຍໆວິຊາ (ທີ່ບໍ່ກ່ຽວຂ້ອງ) ແມ່ນຢູ່ວ່າ ເຮົາຈະຮູ້ຫລາຍດ້ານ ແຕ່ບໍ່ເກັ່ງຈັກດ້ານ
- ຮູ້ຫລາຍ ແຕ່ບໍ່ເກັ່ງ
- ຮູ້ + ເກັ່ງ ສະເພາະດ້ານທີ່ຮຽນມາ
ອັນນີ້ມີ່ກະບໍ່ຮູ້ວ່າອັນໃດຖືກຫລືຜິດ ເອົາໃຫ້ຄົນໄປຄິດເອົາ

*/ ສົງໃສນິດຫນຶ່ງ ບົດທ່ອງຂຶ້ນໃຈມັນມີປະໂຫຍດກັບການໃຊ້ຊີວິດປະຈຳວັນແບບໃດ (ອັນນີ້ສົງໃສຊື່ໆ ບໍ່ຮູ້ແທ້ໆວ່າຕອນຍັງນ້ອຍ ໃຫ້ເລົ່າໄປເຮັດຫຍັງ...)

ຂ້າພະເຈົ້າມີຫມູ່ຄົນຕ່າງປະເທດທີ່ເລົ່າກ່ຽວກັບການສືກສາຂອງຄົນຕ່າງປະເທດເລື່ອງແຕ່ງກາຍແລະການນູ່ງຖືບາງຮຮກໍນູ່ງເປັນລະບຽບ
ທັງໂຮງສາມັນແລະມາຫາວິທະຍາໄລ ແຕ່ບາງຮຮກໍບໍໄດ້ຍີດຕີດເລືອງນູ່ງຖືເຂົ່າເຈົ້າເນັ້ນວີຊາຮຽນຫລາຍກ່ອນນູ່ງແນວໄດກໍໄດ້ຂໍ
ຢ່າໃຫ້ມັນໂປ້ເປືອຍເກີນໄປກໍພໍລະນະ ແຕ່ມາສົມທຽບການສືກສາເຂົາເຈົ້າແມ່ນຂັ້ນເທບບາດຈົບອອກມານະນະຖ້າຢາກໃຫ້ມັນດີກໍຄວນສືກສາຈາກ
ຫລາຍພາກສວ່ນມາສົມທຽບໃສ່ກັນເອົາແບບຢ່າງທີ່ດີຂອງຕ່າງປະເທດກໍໄດ້ເອົາມາປະຍຸກໃສ່ຂອງບ້ານເຮົາທີດີແລ້ວຄີດວ່າຄືຊີສູດຍອດ
ແລະອິກຢ່າງນັກຮຽນກໍຄວນຕັ້ງໃຈຮຽນສິງບໍແມ່ນເປັນແຕ່ຕີຮຽນເອົາອັນທີ່ມີແລ້ວໃຫ້ມັນໄດ້ສຸດຍອດແລ້ວຈັງປັບປຸງຄືຊີດີ
ນີ້ເປັນຄວາມເຫັນສ່ວນຕົວເດີ ຂໍອາໄພຖ້າຜີດພາດ

ຄັນເອົາໄປລະໝອດໄວ້ກະບໍ່ເປັນຫຍັງດອກຄັນຮຽນຢູ່ບືດໜື່ງກະເມັດເສັດບືດໜື່ງຄົນໂທເຂົ້າຢູ່ພໍປານນັ້ນ
ບາງຄົນກະບໍ່ສົນໃຈອາຈານເວົ້າຫຍັງກົດຫຼີ້ນແຕ່ມືຖືພວກເຮົາເຮັດແນວນັ້ນໃຫ້ເພີ່ນເຫັນແຫຼະ
ເພີ່ນຈື່ງອອກກົດໝາຍມາຫັ້ນສ່ວນເລື້ອງສົງຜົມນີ້ເປັນທຸກລຸ້ນເວົ້າທຸກລຸ້ນສຸດທ້າຍກະປ່ຽນແປງຫຍັງບໍ່ໄດ້ຄືເກົາ
ຂ້ອຍຢູ່ວິທະຍາໄລລະຍັງໄດ້ຕັດສັ້ນຄືເກົ່າຢູ່ຊັ້ນລະບໍ່ໃຫ້ເຂົ້າເສັງ