ໃນໂລກນີ້ບໍ່ມີໃຜທີ່ຈະຫລອດພົ້ນຈາກຄຳດ່າໄປໄດ້ ແຕ່ຄຳດ່ານັ້ນແນ່ນອນໃຜກໍ່ບໍ່ມັກ...ຫລືວ່າເຈົ້າມັກ?

ແຕ່ທີ່ສຳຄັນມັນກໍ່ຢູ່ທີ່ໃຈຂອງເຮົານັ້ນແຫລະ ຖ້າເຂົາໂຍນມາເຮົາບໍ່ຮັບກໍ່ຫມົດເລື່ອງ ວິທີເອົາຊະນະມັນກໍ່ຄືວ່າ

ຖ້າເຂົາດ່າມາເຮົາກໍ່ຟັງໄວ້ເສີຍໆຖ້າເຮົາບໍ່ຄິດມັນກໍ່ບໍ່ເຈັບ ແບບວ່າຟັງແລ້ວກໍ່ປ່ອຍມັນໄປ...ເຮັດໄດ້ບໍ?

ພຣະພຸດທະເຈົ້າກ່າວປຽບທຽບໄວ້ດັ່ງນີ້: ຖ້າມີແຂກມາຢາມເຮົາໆເອົານໍ້າມາສູ່ແຕ່ແຂກບໍ່ກິນແຂກລົງ

ເຮືອນໄປແລ້ວນ້ຳຈະເປັນຂອງໃຜ? ກໍລະນີທີ່ສອງຖ້າເຮົາເຫັນວ່າລູກນ້ອງເຮົາເປັນຄົນດຸຫມັ່ນເຮັດວຽກ

ເຮົາໃຫ້ລາງວັນເຂົາເປັນເງິນຫນ້ອຍຫນຶ່ງແຕ່ເຂົາ (Say No) ຕອບປະຕິເສດບໍ່ຮັບເງິນນັ້ນ ແລ້ວມັນຈະ

ເປັນຂອງໃຜ? ແນ່ນອນເນາະມັນກໍ່ຍັງຕ້ອງເປັນຂອງເຮົາຄືເກົ່າ ເຫມືອນກັບຄົນທີ່ດ່າເຮົາເຂົາດ່າມາເຮົາບໍ່ຮັບ

ເຮົາບໍ່ເກັບເອົາມາຄິດ ເຮົາກໍ່ບໍ່ເຈັບ ຜູ້ທີ່ດ່ານັ້ນແຫລະຈິດໃຈເຂົາຈະເສົ້າຫມອງເອງ ບໍ່ເຊື່ອລອງສັງເກດເວລາ

ທີ່ເຈົ້າເອງດ່າໃຜເບິ່ງ ເຈົ້າເອງຈະມີປະຕິກິລິຍາໃນໃຈ ເຫມືອນໆກັບວ່າ ເສຍໃຈພາຍຫລັງທີ່ດ່າເຂົາ

ຫລືຢ່າງຫນ້ອຍໃຈເຈົ້າກໍ່ເສົ້າຫມອງແລ້ວ ຄົນອື່ນເບິ່ງເຈົ້າຕີລາຄາເຈົ້າຕໍ່າລົງແລ້ວ...

ຫລືວ່າເຈົ້າສະໃຈທີ່ໄດ້ດ່າຄົນອື່ນ? ດ່າເອງຊໍ້າເອງ...ສົມນໍ້າຫນ້າ!!!