ເຮົາຢາກໄດ້ໃຜຈັກຄົນມາເປັນເພື່ອນແທ້ ຈົ່ງຄິດວ່າເຮົາຈະເປັນເພື່ອນແທ້ໃຫ້ໃຜແດ່ ສະນັ້ນ ເຮົາຄວນເຮັດໃຫ້ໄດ້ສະເໝີວ່າ

ໃຫ້ສິ່ງໃດກັບເພື່ອນ ເພື່ອນຍ່ອມໃຫ້ສິ່ງນັ້ນຕອບ ແລະຄິດສະເໝີວ່າ ຄວນລືມຄວາມດີທີ່ໄດ້ທໍາໄວ້ກັບຄົນອື່ນ ແຕ່ຄວນຈໍາຄວາມດີທີ່

ຄົນອື່ນໄດ້ທໍາໄວ້ ຂໍຝາກໄວ້ເດີ... 

            ມິດແທ້ແລະມິດທຽມແຕ່ລະຢ່າງມີ 4 ຈໍາພວກຄື

         ມິດແທ້ມີ 4 ຈໍາພວກ

       1. ມິດມີອຸປະກາລະ 2. ມິດຮ່ວມສຸກຮ່ວມທຸກ3. ມິດແນະນໍາປະໂຫຍ 4. ມິດມີຄວາມຮັກໄຄ່

         ມິດທຽມ 4 ຈໍາພວກ

       1. ຄົນປອກຫລອກ2. ຄົນດີແຕ່ເວົ້າ3. ຄົນຫົວປະຈົບ4. ຄົນຊັກຊວນໃນທາງເສື່ອມ              

      ຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ ຂໍໃຫ້ເຮົາມີສະຕິໃນການຄົບຫາເພື່ອນ ການມີເພື່ຶອນເປັນຄວາມຈໍາເປັນຢ່າງຫນຶ່ງໃນຊີວິດ ຂະຫນາດພໍ່ເຮົາຍັງ

ມີແມ່ເປັນເພື່ອນຊີວິດເລີຍ ເຊິ່ງແຕ່ລະຄົນກໍ່ຕ້ອງຊ່ວຍເຫລືອກັນ ແບ່ງເບົາພາລະຫນ້າທີ່ກັນຕາມຄວາມເຫມາະສົມ

ໃຫ້ຄວາມຮັກຄວາມເຂົ້າໃຈຕໍ່ກັນແລະປົກປ້ອງຄຸ້ມຄອງກັນໃນຍາມທີ່ຕົກທຸກໄດ້ຍາກ ເມື່ອໃດກໍ່ຕາມທີ່ພໍ່ຂາດແມ່ກໍ່ເຫມືອນປາຂາດນໍ້າ

ແລະເມື່ອໃດກໍ່ຕາມທີ່ເຮົາຂາດເພື່ອນດີໆໃນຊີວິດ ເຮົາກໍ່ຈະເຫມືອນກັບຄົນທີ່ຕາບອດໄປແລ້ວຂ້າງຫນຶ່ງ

ພໍເບິ່ງເຫັນຫົນທາງໄດ້ແຕ່ກໍ່ບໍ່ເຫມືອນກັບຄົນທີ່ມີຕາດີທັງສອງຂ້າງ... ແນ່ນອນຕ້ອງເຫັນແລະເບິ່ງໄດ້ຊັດເຈນກວ່າຄົນທີ່ຕາບອດ

ໄປແລ້ວຂ້າງຫນຶ່ງ. ພໍເຖີງເວລາໃດເວລາຫນຶ່ງໃນຊີວິດ ເຮົາຈະຮູ້ວ່າການຫາເພື່ອນແທ້ຫລືເພື່ອນທີ່ດີໆນັ້ນຍາກເຫລືອເກີນ

ແຕ່ພໍເມື່ອໄດ້ມາແລ້ວຈະຮູ້ສຶກວ່າມີຄວາມສຸກ

ມີຄວາມສະບາຍກາຍ ສະບາຍໃຈແລະອົບອຸ່ນ ຢູ່ຕະຫລອດເວລາ ແຕ່ສິ່ງທີ່ສໍາຄັນກວ່ານັ້ນ ຄື

ເຮົາຕ້ອງຄິດສະເຫມີວ່າໃນຂະນະທີ່ເຮົາກໍາລັງຄົບກັບຄົນໃດຄົນຫນຶ່ງເປັນເພື່ອນຢູ່ນັ້ນ ເຂົາກໍ່ສຶກສາຮຽນຮູ້ນິດໃສໃຈຄໍເຮົາຢູ່ເຫມືອນກັນ

ຢ່າຄິດວ່າເຂົາເທົ່ານັ້ນຕ້ອງປັບຕົວເຂົ້າຫາເຮົາໆກໍ່ຕ້ອງປັບນິດໃສໃຈຄໍຂອງເຮົາໃຫ້ເຂົ້າກັບເຂົາດ້ວຍເຫມືອນກັນ ຄື

ຕ້ອງຮຽນຮູ້ເຊິ່ງກັນແລະກັນທັງສອງຝ່າຍ ແຕ່ຂໍໃຫ້ນັບຫນຶ່ງທີ່ຕົວເຮົາກ່ອນສະເຫມີ (ເຮົາຕ້ອງເລີ່ມກ່ອນ) ຫາກວ່າໄດ້ເພື່ອນມາແລ້ວ

ສິ່ງສໍາຄັນຄື ເຮົາຕ້ອງຮັກສາຄວາມເປັນເພື່ອນນັ້ນໄວ້ໃຫ້ຍືນຍາວ (ນີ້ຄືພາລະກິດຕໍ່ໄປ) ຜົນປະໂຫຍດພຽງເລັກນ້ອຍ

ແລະຄວາມຄິດເຫັນທີ່ແຕກຕ່າງກັນ ອາດຈະເຮັດໃຫ້ເຮົາແຕກແຍກຈາກເພື່ອນໄດ້ ແລະອີກຢ່າງຫນຶ່ງຄື ຄວາມຖືຕົວຂອງເຮົາເອງ

ສະນັ້ນຂໍໃຫ້ເຮົາຈົ່ງລະວັງຄວາມຄິດຂອງເຮົາເອງ ແລະທີ່ສໍາຄັນຄວນມີສະຕິກໍາກັບຢູ່ຕະຫລອດເວລາ.

ຄົນເຮົາແຕ່ລະຄົນຕາມທໍາມະຊາດແລ້ວກໍ່ເຫມືອນກັບອະໄວຍະວະຕ່າງໆໃນຮ່າງກາຍ ເຊິ່ງແຕ່ລະຢ່າງກໍ່ມີຄວາມຈໍາເປັນແລະສໍາຄັນບໍ່

ເທົ່າກັນເວົ້າງ່າຍໆກໍ່ຄື ມີພາລະຫນ້າທີ່ຕ່າງກັນ ເຊັ່ນ ຕາມີໄວ້ເບິ່ງສິ່ງຕ່າງໆ ສ່ວນຫູກໍ່ມີຫນ້າທີ່ຟັງສຽງຕ່າງໆທີ່ຜ່ານເຂົ້າມາ...

ແຕ່ຖ້າຫາກເຮົາຝືນທໍາມະຊາດຂອງມັນຄື ຢາກເອົາຫູໄປເບິ່ງແລະເອົາຕາໄປຟັງ ຫລື ສາມາດເຮັດໄດ້ ນັ້ນກໍ່ສະແດງວ່າ

ຄົນນັ້ນຜິດປົກກະຕິ ຫລືຜິດທໍາມະຊາດແລ້ວ ຄົນເຮົາກໍ່ເຫມືອນກັບອະໄວຍະວະຕ່າງໆໃນຮ່າງກາຍ ຄື ມີດີຕ່າງກັນແລະມີ

ຄວາມສາມາດບໍ່ເທົ່າກັນ ເກັ່ງຄົນລະດ້ານ ຖະຫນັດຄົນລະດ້ານ ແລະການທີ່ເຮົາບໍ່ຖືກໃຈກັບໃຜຄົນໃດຄົນຫນຶ່ງ

ກໍ່ຢ່າຄິດວ່າເຂົາເປັນສັດຕູຕົວຮ້າຍກາດຂອງເຮົາ ຫລືຢ່າສະແດງຕົວເປັນສັດຕູກັບເຂົາ

ແຕ່ຂໍໃຫ້ເຮົາເວັ້ນໄລຍະຫ່າງຈາກຄວາມເປັນເພື່ອນຂອງເຂົາກັບເຮົາເອົາໄວ້ຕາມຄວາມເຫມາະສົມກ່ອນ

ຂໍໃຫ້ເພື່ອນໆຈໍາໄວ້ໃນໃຈສະເຫມີວ່າ ຄົນແຕ່ລະຄົນມີຄວາມດີຕ່າງກັນ ມີຫນ້າທີ່ຕ່າງກັນ ແລະມີຄວາມຈໍາເປັນໃນເວລາ

ແລະສະຖານທີ່ຕ່າງກັນ ຮັກກັນໄວ້ດີກວ່າຊັງກັນ ສະນັ້ນ ສາມັກຄີຮັກແພງກັນໄວ້  ດີກວ່າແຕກແຍກກັນ

ເປັນຄໍາເວົ້າທີ່ມີຄວາມຫມາຍຫລາຍ... ເພື່ອນໆວ່າແມ່ນບໍ?

ຢ່າງໃດກໍ່ຕາມຂໍໃຫ້ເຮົາທຸກຄົນຈໍາໄວ້ສະເຫມີວ່າ ຄົນເຮົານັ້ນ ຕາມທໍາມະຊາດແລ້ວມັກຈະຫລົງລືມແນວງ່າຍໆ

ຈົ່ງເຕືອນສະຕິຕົວເອງໄວ້ວ່າ ເພື່ອນແທ້ນັ້ນບໍ່ກ່ຽວກັບຕໍາແຫນ່ງ ຖານະ ຄອບຄົວ ຄວາມຮັ່ງມີ ຫລືຄວາມຈົນຕ່າງໆ

ແລະກໍ່ບໍ່ກ່ຽວກັບຮູບຮ່າງຫນ້າຕາດ້ວຍ

ບາງທີຄົນທີ່ມີຮູບຮ່າງຫນ້າຕາຂີ້ຮ້າຍ ແຕ່ຈິດໃຈເຂົາອາດຈະດີກໍ່ໄດ້ ແຕ່ບາງຄົນເບິ່ງພາຍນອກຮູບຮ່າງຫນ້າຕາດີຈົນບໍ່ມີທີ່ຕິ

ແຕ່ໃຜຈະຮູ້ວ່າຈິດໃຈຂ້າງໃນຂອງເຂົານັ້ນອາດຈະເຕັມໄປດ້ວຍຄວາມໂລບ ຄວາມໂກດແລະຄວາມຫລົງຈໍານວນ

ມະຫາສານກໍ່ເປັນໄດ້ ສະນັ້ນ ຢ່າເບິ່ງຄົນແຕ່ພຽງຮູບຮ່າງຫນ້າຕາພາຍນອກຢ່າງດຽວ ເຮົາຕ້ອງສໍາຫລວດ

ແລະເບິ່ງເຂົ້າໄປຂ້າງໃນຈິດໃຈຂອງເຂົາ ເຮົາຈຶ່ງຈະໄດ້ຂໍ້ມູນທີ່ຈິງແລະຖືກຕ້ອງຂອງເຂົາ ດັ່ງຄໍາສຸພາສິດຫນຶ່ງທີ່ວ່າ

”ຖ້າພິຈາລະນາຄົນດ້ວຍໃຈ ຈະພິຈາລະນາໄດ້ແມ່ນຢໍາກວ່າໃຊ້ຕາຫລາຍເທົ່າ” ມິດຕະພາບທີ່ແທ້ຈິງແລະຈິງໃຈ

ນັ້ນຈະຢູ່ທີ່ມິດຕະພາບລະຫວ່າງໃຈຕໍ່ໃຈ. ວັນນີ້ທ່ານມີມິດຕະພາບລະຫວ່າງໃຈແລ້ວຫລືຍັງ?

ຖ້າຍັງບໍ່ມີກໍ່ຂໍເປັນກໍາລັງໃຈໃຫ້ຫາຕໍ່ໄປໆໆໆ ແລ້ວຢ່າລືມເປັນກໍາລັງໃຈໃຫ້ຂ້ອຍເດີ…

ເພາະກໍາລັງຈະໄປຫາເຫມືອນກັນໆໆ. ຂໍໃຫ້ເພື່ອນໆມີຄວາມສຸກ ຄວາມຈະເລີນໃນການຫາເພື່ອນແທ້

ແລະການສຶກສາຮໍ່າຮຽນ ມີຄວາມສະບາຍກາຍສະບາຍໃຈ ມີສຸກຂະພາບເຂັ້ມໆ (ໂອຍ! ບໍ່ແມ່ນສຸກຂະພາບແຂ້ມແຂງ)

ແລະປາສະຈາກໂລກໄພໄຂ້ເຈັບທັງຫລາຍໃນປີໃຫມ່ນີ້ ແລະປະກອບໄປດ້ວຍພອນສີ່ປະການຄື

ອາຍຸ ວັນນະ ສຸຂະ ພາລະດ້ວຍເທີ້ນ ສາທຸ…ສາທຸ.

.................................................................................

............................................................

......................................

ຈົບ