***ຄົນຜູ້ມີພອນສະຫວັນທາງປາກ ປາກເປັນເອກໂດຍແທ້ນັ້ນກໍ່ຄື:

ຄົນແນວນັ້ນເວົ້າຈັ່ງໃດກໍ່ຄື ເວົ້າຈັ່ງໃດກໍ່ເປັນ ເວົ້າຫລີ້ນກໍ່ເປັນ ເວົ້າອີຫລີກໍ່ເປັນ

ເຫັນຫມູ່ເຫງົານອນເວົ້າໃຫ້ຕາໃສຂຶ້ນກໍ່ໄດ້ ບາງເທື່ອກໍ່ເວົ້າຊື່ໆ ທຳມະດາໄປ

ບາງເທື່ອກໍ່ເວົ້າຄວາມຕະຫລົກ ຫລືຄວາມຜະຫຍາເຂົ້າມາຊັບ ເຮັດໃຫ້ມີເຮມີຫົວ

ແລ້ວກໍ່ເວົ້າທຳມະດາໄປອີກ ຈັກຫນ່ອຍພັດຕະຫລົກອີກ ຈັ່ງຊັ້ນ ຄົນແນວນັ້ນແຫລະ

ທີ່ເຂົາເອີ້ນວ່າ: ຄົນເວົ້າມີໂຕງໂຕຍ...................

....................ຈາກຫນັງສື: ນາໆຄະຕິບູຮານລາວ..................