| ຄົນແກ່ກັບຫີບເຫລັກ
ກາລະຄັ້ງໜຶ່ງຍັງມີລຸງຢູ່ຄົນໜຶ່ງໃນຊ່ວງໄວໜຸ່ມ ລຸງຄົນນີ້ເປັນຫົວໜ້າຄົນງານຢູ່ໃນບ່ອນຂຸດຄົ້ນຄຳ ມີລາຍໄດ້ດີຫລາຍແຕ່ລຸງຄົນນີ້ບໍ່ເຄີຍເກັບເງີນເລີຍ ມີເທົ່າໃດກໍໃຊ້ໝົດເນື່ອງຈາກລຸງເປັນຄົນຈິດໃຈດີ ໃຜມາຫຍິບຍືມກໍໃຫ້ ລ້ຽງເພື່ອນຝູງຕະຫລອດລຸງມີເພື່ອນຫລາຍ ຈົນກະທັ້ງລຸງທ່ານນີ້ເກີນອາຍຸຈາກການເຮັດວຽກງານປາກົດວ່າບໍ່ມີເງີນເຫລືອເລີຍຈາກຊີວິດການເຮັດວຽກງານອັນຍາວນານ ລຸງມີລູກຢູ່ 5 ຄົນເມື່ອລຸງບໍ່ມີເງີນກໍຈຳເປັນຕ້ອງໄປອາໄສຢູ່ເຮືອນລູກໆ ທັງ 5 ຄົນ
ວັນຈັນ ກໍໄປຢູ່ເຮືອນລູກສາວກໍຖືກລູກເຂີຍເວົ້າຈາກະທົບກະທັ້ງ ເຊັ່ນ "ເປັນຫຍັງພໍ່ເຈົ້າບໍ່ໄປເຮືອນລູກຄົນອື່ນນຳນະຂ້ອຍຈະເຮັດຫຍັງກໍອຶດອັດແທ້ໆ " ວັນອັງຄານ ກໍໄປຢູ່ເຮືອນລູກຊາຍ ກໍຖືກຫລານແລະລູກສະໃພ້ກະທົບກະທັ້ງ ເຊັ່ນ"ລຳຄານປູ່ແທ້ເດ ອາຫານທີ່ເຮົາມັກເບິ່ງດູປູ່ກິນໝົດເລີຍເປັນຫຍັງປູ່ບໍ່ໄປເຮືອນອື່ນນຳ" ເປັນເຊັ່ນນີ້ຕະຫລອດລຸງກໍປ່ຽນໄປຢູ່ເຮືອນລູກຄົນນັ້ນແດ່ຄົນນີ້ແດ່ ກໍຖືກລູກແດ່ ລູກເຂີຍແດ່ ລູກສະໃພ້ແດ່ທັງຫລານແດ່ ເວົ້າຈາຖາກຖາງຢູ່ຕະຫລອດ ແຕ່ລຸງກໍ່ຕ້ອງທົນເພາະລຸງບໍ່ມີເງີນເກັບແມ່ນແຕ່ກີບດຽວ ຢູ່ມາມື້ໜຶ່ງ ລຸງຕັດສິນໃຈຮຽກລູກໆທຸກຄົນມາແລ້ວບອກວ່າ "ພໍ່ຈະບໍ່ຢູ່ຈັກ 2 ປີເດີລູກເພາະໝູ່ພໍ່ທີ່ເປັນເຈົ້າຂອງໂຄງການຂຸດຄົ້ນຄຳ ມັນຂຽນຈົດຫມາຍມາຂໍຮ້ອງໃຫ້ພໍ່ໄປຊ່ວຍວຽກທີ່ບ່ອນຂຸດຄົ້ນຄຳຂອງມັນພໍ່ຈຳເປັນຕ້ອງໄປຊ່ວຍພວກເຂົາແທ້ໆ" ລູກໆໄດ້ຟັງດັ່ງນັ້ນກໍດີໃຈສະໜັບສະໜູນເພື່ອໃຫ້ລຸງຄົນນີ້ໄປໃຫ້ພົ້ນໆຈະໄດ້ບໍ່ເປັນພາລະອີກຕໍ່ໄປ ເມື່ອຄົບ 2 ປີເຈົ້າລຸງທ່ານນີ້ກໍກັບມາພ້ອມກັບຫີບເຫລັກໃຫຍ່ 1 ຫີບ ໄປທາງໃດລາວກໍ່ລາກໄປນຳ ລູກໆກໍພາກັນແປກໃຈແລະຖາມວ່າ "ຫີບຫຍັງ" ລຸງຕອບວ່າ"ເປັນສົມບັດຊິ້ນສຸດທ້າຍທີ່ໄດ້ມາຈາກບໍ່ຄຳຂອງໝູ່ ຖ້າໃຜເບິ່ງແຍງພໍ່ຈົນເຖິງວາລະສຸດທ້າຍກໍຈະມອບສົມບັດໃນຫີບເຫລັກໃຫ້ທັງໝົດ" ປາກົດວ່າ ລູກໆພາກັນຕື່ນເຕັ້ນ ຕ່າງອາສາມາເບິ່ງແຍງພໍ່ກັນທັງນັ້ນເລີຍ ວັນຈັນ ລຸງກໍ່ຢູ່ກັບລູກສາວຄົນໃຫຍ່ລູກເຂີຍກັບຫລານກໍພາກັນເອົາໃຈບີບນວດໃຫ້ ຫາຂອງກິນດີໆມາໃຫ້ແຕ່ຍັງບໍ່ທັນໃດ ລູກຊາຍຄົນທີ່ສອງກໍມານຳໃຫ້ໄປຢູ່ນຳ ແລະ ກໍ່ເຊັ່ນກັນຍັງບໍ່ທັນໃດລູກສາວຄົນທີ່ສາມ ກໍມານຳໃຫ້ໄປຢູ່ນຳອີກ ປາກົດວ່າລູກໆ ທັງ 5 ຄົນຂອງລຸງຕ່າງກໍ່ຍາດກັນເອົາໃຈ ແລະ ບົວລະບັດລຸງຄົນນີ້ຢ່າງດີ ແຕ່ເວລາໄປທາງໃດລຸງກໍຈະລາກຫີບເຫລັກໜ່ວຍນີ້ໄປນຳຕະຫລອດ ເວລາຜ່ານໄປ 7 ປີ ລຸງທ່ານນີ້ເສັຍຊີວິດລົງ ຫລັງງານພິທີສູດ ທຸກຄົນພາກັນມານັ່ງອ້ອມເກັດເຫລັກໜ່ວຍນີ້ເພື່ອແບ່ງສົມບັດກັນ ລູກສາວຄົນໃຫຍ່ເປັນຄົນເປີດຝາຫີບເຫລັກ ພົບວ່າຍັງມີຜ້າສີຂາວປິດຢູ່ອີກຊັ້ນໜຶ່ງ ແລະ ມີຈົດຫມາຍສະບັບໜຶ່ງວາງຢູ່ ລູກສາວຄົນໃຫຍ່ກໍເປີດອ່ານໃຫ້ນ້ອງໆຟັງ ເນື້ອຄວາມໃນຈົດຫມາຍຂຽນໄວ້ວ່າ: ນິທານເລື່ອງນີ້ສອນໃຫ້ຮູ້ວ່າຢ່າປະຫມາດ ແລະ ຢ່າຄາດຫວັງວ່າໃຜຈະລ້ຽງດູເຮົາ ໃຫ້ເລັ່ງເກັບອອມຕັ້ງແຕ່ເນີ່ນໆຈະໄດ້ມີຊີວິດບັ້ນປາຍທີ່ສຸກສະບາຍ
ໄດ້ຟັງນິທານເລື່ອງນີ້ທີເທື່ອໃດ ເຮັດໃຫ້ໃຫ້ຮູ້ສຶກສະທ້ອນໃຈທຸກເທື່ອ ແລະ ບໍ່ເຄີຍຄິດວ່າເປັນພຽງນິທານເພາະເຫດການແບບນີ້ອາດເກີດຂຶ້ນໄດ້ກັບທຸກຄົນທີ່ບໍ່ຕຽມເກັບອອມເງີນຕັ້ງແຕ່ເນີ່ນໆ....ເພິ່ງພາຜູ້ໃດ.. ຈະດີເທົ່າເພິ່ງພາຕົວເຮົາເອງ
from: www.laostory.com | 
ຂຽນເມື່ອ: ມ.ນ.. 6, 2010
| ມີ
ໜວດໝູ່:
