ຂ້ອຍເຊື່ອວ່າທຸກຄົນລ້ວນມີຄວາມຝັນ

ແລະຂ້ອຍກໍ່ເປັນໜື່ງໃນນັ້ນ...

ບາງຄົນ...ມີຄວາມຫຼາຍຈົນບໍ່ຮູ້ຈະເຮັດຄວາມຝັນອັນໃດໃຫ້ກາຍເປັນຈິງກ່ອນດີ... (ຝັນຫຼາຍຂໍນອນຝັນກ່ອນເດິ)

ຄວາມຝັນເຫຼົ່ານັ້ນ ຈິ່ງເປັນໄດ້ແຕ່ “ຝັນຕອນສວາຍ“

ບາງຄົນ... ຄິດວ່າ ຝັນນັ້ນໄກເກີນ ຈິ່ງຍອມປ່ອຍຝັນນັ້ນໃຫ້ຫຼຸດລອຍໄປ ທັ້ງໆ ທີ່ຍັງບໍ່ລອງພະຍາຍາມເລີຍຈັກເທື່ອ...

ບາງຄົນ... ລົງມືຕາມຫາຝັນໃຫ້ກາຍເປັນຈິງ ແຕ່ກໍ່ເລີກລົ້ມກາງທາງ ເພາະຂາດກຳລັງໃຈ ທໍ້ໃຈ ແລະແຮງຄວາມຝັນ...ໝົດລົງ

ມີພຽງຄົນກຸ່ມນ້ອຍຈຳນວນໜື່ງ ທີ່ສາມາດເຮັດຄວາມຝັນໃຫ້ກາຍເປັນຈິງ ພວກເຂົາບອກເຄັດລັບວ່າ ສິ່ງທີ່ຈະເຮັດໃຫ້ຝັນເປັນຄວາມຈິງຂື້ນມາໄດ້ນັ້ນຄື ຄວາມອົດທົນ ແລະຄວາມພະຍາຍາມ ທີ່ຫຼາຍລົ້ນ...

ຂ້ອຍຈິ່ງແຂວນຄວາມຝັນໄວ້ບ່ອນທີ່ ຂ້ອຍເບິ່ງເຫັນງ່າຍ ເພື່ອວ່າມື້ໜື່ງ ຂ້ອຍເຜິເຮັດຄວາມຝັນນັ້ນຫາຍໄປ... ຈະໄດ້ ຮີບຄວ້າໄວ້ໃຫ້ທັນ... ເພາະ... ຂ້ອຍນັ້ນຢາກ... ເປັນຄົນໜື່ງໃນຄົນກຸ່ມນ້ອຍທີ່ສານຝັນໃຫ້ກາຍເປັນຈິງ... ເຖິງວ່າຕ້ອງເມື່ອຍ ຢ່າງໜັກຕ້ອງພະຍາຍາມຫຼາຍຄັ້ງ ຂ້ອຍກໍ່ຍັງຢາກໃຫ້ຝັນຂອງຂ້ອຍມີຕົວຕົນຂື້ນມາແທ້ໆ...