... ມື້ນີ້ໄດ້ມີໂອກາດໄປວັດຄູບາເພີ່ນກໍ່ເລີຍເທດສອນມາຫຼາຍຢ່າງເລີຍ ໃນັນ້ນເພີ່ນໄດ້ສອນກ່ຽວກັບ ການສ້າງຄຸນງາມຄວາມດີ ເພີ່ນວ່າເຮັດບໍ່ຍາກວ່າຊັ້ນ ເຮັດແລ້ວຈິດໃຈເຮົາຈະເປັນສຸກຊັ້ນເດ.

... ພໍລາກັບຈາກເພີ່ນແລະອອກຈາກວັດມາກໍ່ມາເຈີກັບສິ່ງທີ່ເຫັນນີ້ລະ ບາງຄົນຍັງສົງໃສວ່າ ເອ໋... ຂະເຈົ້າເຮັດຫຍັງກັນ ! ແຕ່ທີ່ຈິງແລ້ວຍິງຄົນທີ່ນຸ່ງໂສ້ງແດງນອນຢູ່ກັບພື້ນນັ້ນ ລາວນັ່ງຢູ່ດີໆກໍ່ເປັນລົມລົ້ມລົງໝົ້ດສະຕິ, ຫົວໃຈຢຸດເຕັ້ນເມື່ອເປັນເຊັ່ນນັ້ນ ຊາຍທີ່ມານຳກັນກັບລາວນັ້ນກໍ່ເຂົ້າໄປປ້ຳຫົວໃຈໃຫ້ລາວຈົນຫົວໃຈລາວເລີ່ມເຕັ້ນແລະຫາຍໃຈໄດ້ ແຕ່ຍັງໝົດສະຕິຢູ່

... ຂພຈ ອອກຈາກວັດມາເຫັນກໍ່ເລີຍເຂົ້າໄປເບີ່ງ ແລ້ວກໍ່ຈົກເອົາໂທລະສັບອອກມາ ຖ່າຍຮູບສຽງດັງແກັບບາດໜຶ່ງ ທັນໃດນັ້ນກໍ່ມີສຽງດັງຮ້ອງມາໃສ່ຂ້ອຍວ່າ " ຄົນສິເປັນສິຕາຍ ຍັງມີອາລົມມາຖ່າຍຮູບເສຍຫວະ " ສຽງນັ້ນເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍສະດຸ້ງຄິດເຫັນຄຳສອນຂອງຄູບາເພີ່ນທີ່ເພີ່ນສອນເຮົາມາ ຂພຈກໍ່ເລີຍຄິດອອກວ່າເອີໄດ້ໂອກາດແລ້ວລະ ເຮົາໜ້າຈະເຮັດສິ່ງໃດສິ່ງໜຶ່ງເພື່ອຊ່ອຍເຫຼືອສັງຄົມ

... ເມື່ອຄິດໄດ້ແນວນີ້ ຂພຈ ກໍ່ເລີຍແລ່ນອອກໄປລັດລົດແລ້ວກໍ່ພາໄປຫາຄົນເຈັບ ຈາກນັ້ນກໍ່ຊ່ອຍອຸ້ມເອົາຄົນເຈັບຂື້ນລົດໄປໂຮງໝໍ ພຽງເທົ່ານີ້ເອ໋ຄວາມດີຄືມາສ້າງງ່າຍແທ້ ເໝືອດັັ່ງຄຳເວົ້າຄູບາເພີ່ນວ່າອິຫຼີ ຄວາມດີສ້າງບໍ່ຍາກ.

... ດັ່ງນັ້ນ, ຂພຈຈິ່ງຢາກຟາກໆໃຫ້ພາກັນຫັນມາສ້າງຄວາມດີເພື່ອຊ່ອຍເຫຼືອສັງຄົມກັນແດ່ ຫາກເຮົາບໍ່ເປັນຄົນດີແລ້ວສິໃຫ້ຄົນອື່ນມາເປັນຄົນດີແທນມັນກະເປັນໄປບໍ່ໄດ້ ຕ້ອງໄດ້ຊ່ອຍໆກັນເປັນຄົນດີແລ້ວໂລກນີ້ຈິ່ງຈະໄດ້ມີຄົນດີຫຼາຍຂື້ນ ^ ຂອບໃຈ ^.

ການຂຽນແມ່ນສິຣປະທີ່ບໍ່ມີມື້ສີ້ນສຸດ, ແມ່ນຜະລິດຕະພັນຂອງຄົນບໍ່ແມ່ນທຳມະຊາດ, ແມ່ນຜະລິດຕະພັນອັນຍອດຢ້ຽມຈິ່ງຄ່ອຍມາເປັນສິຣປ໌. ຖ້າຢາກເປັນນັກຂຽນທີ່ດີເມື່ອມີບົດຮຽນ ຕ້ອງອ່ານໃຫ້ຫຼາຍ ແລະຖ້າຢາກອ່ານເລື່ອງໃດໜຶ່ງໃຫ້ຈື່ດີຕ້ອງມີຄວາມຈຳ. ຄວາມຈຳທີ່ວ່ານີ້ ມີຢູ່2ປະເພດຄື :

1. ສະໝອງ
   
2. ບັນທຶກ

ຂ້ອຍເຮັດວຽກເປັນພະນັກງານຂາຍຢູ່ບໍລິສັດແຫ່ງໜຶ່ງ (ບໍ່ຂໍບອກວ່າບໍລິສັດຫຍັງດຽວສິເສຍຫາຍ).  ມີມື້ໜຶ່ງຫົວໜ້າຂ້ອຍໃຫ້ຂ້ອຍໄປຂາຍເຄື່ອງ ກັບຕາເຖົ້າຫົວງູພຽງສອງຄົນ

ຕອນໄປບໍ່ມີບັນຫາແຕ່ຂາກັບນີ້ຕິຕາຊັງ. ຫຼັງຈາກຂາຍເຄື່ອງໝົດແລ້ວປະມານ4ໂມງແລງນີ້ລະ  ຂ້ອຍກໍ່ໄດ້ກັບໆຕາເຖົ້າຫົວງູ. ບັງເອີນຂີ່ລົດມາພໍດີຮອດເຄີ່ງທາງລາວເລີຍຖາມຂ້ອຍວ່າ......

ຕາເຖົ້າ : ນ້ອງຈະໃຫ້ອ້າຍໄປສົ່ງຢູ່ໃສ?

ຂ້ອຍ :  ສົ່ງຂ້ອຍຢູ່ບໍລິສັດກະໄດ້ ແລ້ວຂ້ອຍຈະຍ່າງກັບເອງເພາະບໍ່ໄດ້ເອົາລົດໄປນຳ

ຕາເຖົ້າ : ບໍ່ໄປອາບນ້ຳກັບອ້າຍກ່ອນບໍ

ຂ້ອຍ : ບໍ່ດອກຂ້ອຍໄປອາບຢູ່ບ້ານກະໄດ້ ຂ້ອຍຕອບແບບນັ້ນເພາະຂ້ອຍບໍ່ຮູ້ວ່າລາວໝາຍເຖິງຫຍັງ

ຕາເຖົ້າ : ຟັງຄຳເວົ້າເຮົາບໍ່ເຂົ້າກັບເປົ້າໝາຍເພີ່ນເລີຍຊີ້ແຈງວ່າ ອ້າຍບໍ່ໄດ້ໝາຍຄວາມວ່າແນວນັ້ນ  ອ້າຍໝາຍຄວາມວ່າໄປບ້ານພັກຕ່າງຫາກ

ຂ້ອຍ : ຕົກໃຈພ້າວປະຕິເສດ ບໍ່ຂ້ອຍບໍ່ໄປ

ຕາເຖົ້າ : ເປັນຫຍັງ?

ຂ້ອຍ : ບໍ່ເປັນຫຍັງຂ້ອຍບໍ່ມັກ

ຕາເຖົ້າ : ເຈົ້າມີແຟນແລ້ວຫວາ ?

ຂ້ອຍ : ຕອບລາວວ່າມີແລ້ວ

ຕາເຖົ້າ : ບໍ່ເປັນຫຍັງດອກບໍ່ຕ້ອງຢ້ານ ຖ້າເຈົ້າກັບອ້າຍບໍ່ເວົ້າໄປໃສ ຈ້າງກະບໍ່ມີຄົນຮູ້ ເພີນວ່າ

ຂ້ອຍ : ຈັ່ງໃດຂ້ອຍກະບໍ່ໄປຂ້ອຍບໍ່ມັກ

ຕາເຖົ້າ : ເຈົ້າຢາກໄດ້ຫຍັງ ອ້າຍຈະຊື້ໃຫ້

ຂ້ອຍ : ຕອບລາວວ່າຂ້ອຍບໍ່ຢາກໄດ້ຫຍັງທັງນັ້ນ ເຈົ້າເຂົ້າໃຈຂ້ອຍຜິດແລ້ວລະ ຂ້ອຍບໍ່ໄດ້ແມ່ນຜູ້ຍິງຂາຍຕົວເດີ ສິເວົ້າຫຍັງຄວນໃຫ້ກຽດຂ້ອຍແດ່ ຕອນນີ້ຂ້ອຍຢາກກັບບ້ານຖ້າເຈົ້າບໍ່ຢາກໄປສົ່ງຂ້ອຍໆກໍ່ຈະຍ່າງໄປເອງ.

ຕາເຖົ້າ : ເມື່ອເຫັນຂ້ອຍຈິງຈັງນຳ ກໍ່ເລີຍໝົດຫົນທາງຍອມສົ່ງຂ້ອຍກັບບ້ານ ໄລຍະທາງທີ່ຂີ່ລົດມາຜ່ານບ້ານພັກແຕ່ລະບ່ອນ ລາວມັກຈະຫຼຽວໄປເບີ່ງສະເໝີ ແລ້ວຫຼຽວມາເບີ່ງຂ້ອຍ

ຂ້ອຍເຮັດເສີຍໆທັ້ງໆທີ່ໃຈຊັ່ນ,ຢ້ານລາວຢູ່ ຂ້ອຍຄິດໃນໃຈຖ້າລາວພາຂ້ອຍ ແວະໄປບ້ານພັກ ຂ້ອຍສິເອົາກຳປັ້ນຊັດໜ້າມັນບາດໜຶ່ງ ແລ້ວໂດນລົດແລ່ນ ແຕ່ກະຖືວ່າໂຊກຂອງຂ້ອຍຍັງມີທີ່ລາວອົດສາສົ່ງຂ້ອຍຮອດບໍລິສັດ.

ຂ້ອຍ : ລົງຈາກລົດແລ້ວກໍ່ພ້າວຍ່າງທັງຍ່າງທັງແລ່ນເພາະຢ້ານລາວ ມາຮອດບ້ານຂ້ອຍໄດ້ເວົ້າໃຫ້ໝູ່ແລະເອື້ອຍອ້າຍນ້ອງຟັງ ທັງເວົ້າທັງສັ່ນໝົດທັ້ງຊີວິດຂ້ອຍ

ມີຄັ້ງນີ້ເທື່ອດຽວທີ່ເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍຕົກໃຈຜະວາຢ້ານ, ສັ່ນຈົນໂຕແຂງ. ຄົນອີຫຍັງຈັ່ງແມ່ນເຮັດເປັນຕາຊັງເອົາແທ້ເອົາວ່າ ສັງບໍ່ອິໂຕນຄົນອື່ນແດ່ຖ້າບໍ່ອິໂຕນຄົນອື່ນກະໃຫ້ຄິດຮອດລູກຮອດເມຍແດ່ຫວາ

ທັ້ງໆທີ່ລາວກະມີລູກສອງລູກສາມແລ້ວ ຍັງເຮັດແນວນີ້ຢູ່ ໜ້າຈະຄວນຄິດເອົາໃຈເຂົາມາໃສ່ໃຈເຮົາແດ່ເນາະ ລອງຄິດເບີ່ງຖ້າກົງກັນຂ້າມ ຄົນຮັກຂອງເຮົາພັດໄປມີຫຍັງກັບຄົນອື່ນເຮົາສິຮັບໄດ້ບໍ່

ເວົ້າມາລະຢາກຊັບໆໆໆມັນເດ.