ພຽງເສດດາວພຮາວແສງຢູ່ເທິງຟ້າ                ບໍ່ມີຄ່າຄືດວງຈັນອັນແຮງສາຍ

ແສງລະຍິບລະຍັບຫວາວດາວກະຈາຍ           ທີລຽ່ງລາຍໃຜຈະຫມາຍຕາແນມ

ເປັນພຽງດາວດວງນ້ອຍທີ່ໄຮ້ຄ່າ                    ທຽບຈັນທາບໍ່ໄດ້ໃຈຂື່ນຂົມ

ຢູ່ເຊົ້າວັນໄດ້ນັ່ງເສົ້າເຫງົາລະທົມ                   ໄຮ້ຄົນຊົມຖືກຂົ່ມແສງແຝງເງົາຈັນ

ວອນຄົນຊົມຜູ້ປະເສິດເປິດໃຈກວ້າງ            ແສງສະຫວ່າງແຫ່ງດາວພຮາວເສິດແສງ

ໃນຄືນແຮມແຈ່ມຟ້າຫາມີຈັນ                        ດວງດາວນັ້ນສ່ອງລະຍິບກະພິບພຮາວ

ພໍຄືນເພັນຈັນເດັ່ນເຊັນຄືນນີ້                         ກັບບໍ່ມີໃຜເຫັນຍາມຄືນຫນາວ

ແນມເບິ່ງຈັນບໍ່ຫັນຕາມາເບິ່ງດາວ                 ຂ້ອຍປວດຮ້າວເຫງົາໃຈໄຮ້ຄົນຊົມ