ອ້າຍ ໄມ ປີນີ້ມີອາຍຸ 44 ,ມີເມຍ 1 ຄົນ, ລູກເມຍ 4  ຄົນ ຜູ້ກົກຈົບວິຊາຊີບແລ້ວ ສ່ວນອີກ 3 ຍັງຮຽນຢູ່,

ຕອນນີ້ລາວມີບັນຫາເລື່ອງຄວາມຮັກ ຄືໄປຫຼົງສະດຸດຮັກ ສາວແມ່ຮ້າງ ໄດ້ 3 ປີແລ້ວ  (ສາວແມ່ຮ້າງຄັນນັ້ນແກ່ກວ່າ ແລະຂີ້ລາຍກວ່າເມຍປະຈຸບັນ) ແຕຈັກວ່າແມ່ເວນກຳຫຼືຈັ່ງໃດບໍ່ຮູ້ ປະກົດວ່າລາວຮັກ,ຄິດຮອດຍິງຄົນນັ້ນຈົນຢູ່ບໍ່ໄດ້ ກິນບໍ່ເປັນ, ໝູ່ຄູ່,ພີ່ນ້ອງນັບທັງຜູ້ບ່າວ-ຜູ້ສາວ ສຸດທີ່ເປັນຫ່ວງຢ້ານຄອບຄົວຈະພັງທະລາຍ ໄດ້ພະຍາຍາມບອກສອນ,ຮ້າຍດ່າ,ກີດກັ້ນການພົວພັນ ແຕ່ກໍ່ບໍ່ສາມາດຢັບຢັ້ງໄດ້(ບາງຄັ້ງເມຍໄປນຳເຈີປະທະກັນຢູ່ຮ້ານ ແຕ່ເຂົາຍັງບໍ່ເຊົາ).

ຜ່ານການອົບຮົມຂອງໝູ່ຄູ່ ລາວກັບມາຖາມຄຶນວ່າ ຄວາມຮັກແມ່ນຫຍັງ?

ສ່ວນຕົວຂອງລາວໃຫ້ນິຍາມວ່າ:( ຄວາມຮັກບໍ່ໄປຫາແມ່ນຢູ່ບໍ່ໄດ້ )

ຂ້ອຍຄິດວ່ານິຍາມນີ້ກໍ່ໃຊ້ໄດ້ ແລະຖືກຕ້ອງ ແລະເປັນອີກນິຍາມໜຶ່ງທີ່ພວກເຮັາຄວນສຶກສາ

ເລື່ອງທີ່ 2

ກອບປີ່ຈາກ ໂກຫີບ

ກອບປີ່ຈາກເວບໄຊໂກຫິບ

ອີ່ ຈຸກຈິກ ຫຼານສາວຂ້ອຍເອງ ປີນີ້ອາຍຸ 20 ປີແລ້ວ ຕອນນີ້ກລັງເຝິກຫັດ ໃກ້ຈະຈົບຊັ້ນສູງແລ້ວ ແຕ່ເວນກຳອັນໃດບໍ່ຮູ້ ໄປມັກກັບຊາຍຄົນໜື່ງ ອາຍຸ 18 ປີ ຍັງຮຽນມໍ 4 

ຍາດສອງຝ່າຍບໍ່ພ້ອມໃນຄວາມຮັກຂອງເຂົາ ແຕ່ຫ້າມບໍ່ຢູ່ຈັກຊິເຮັດຈັ່ງໃດ ຍາດບໍ່ພ້ອມຍ້ອນອາຍຸຝ່າຍຍິງສູງກວ່າ ອະນາຄົດຢ້ານມີບັນຫາຫຍຸ້ງຍາກເລື່ອງຄວາມຮັກ

ຂ້ອຍເວົ້າເທົ່າໃດແຮ່ງດ່າຂ້ອຍຄຶນ (ກູເປັນຫຍັງກະຕາມກູ )ຄຳເວົ້າຂອງມັນປານແປ້ນອັດປາກ

ຂ້ອຍບໍ່ຮູ້ວິທີຈະແກ້ ຊ່ວຍຫາທາງອອກຊ່ວຍແດາທ່ານ

ຈັ່ງແມ່ນຊາດຄົນບໍ່ເຄີຍໆໆໆໆໆໆໆໆໆໆໆໆ ຕິດແລ້ວຕິດເລີຍ ບໍໍຮູ້ລະວັງຕົວຕອນເບື່ອ

ຕອນນີ້ໄດ້ຈັດພິທີແຕ່ງໃຫ້ເຂົາໄປແລ້ວ ເມື່ອວັນຈັນຜ່ານມາ 

ເປັນອັນຜິດສັງເກດວ່າ: ຄົນເຈັບຜູ້ນີ້ມາກວດເທື່ອໃດກໍ່ແລ່ນເຂົ້າຫາໝໍຄົນນັ້ນໂລດ ແລະກໍ່ເຂົ້າດົນຜິດປົກກະຕິອີກ,

ເພື່ອສູດຄວາມຈິງ ຫົວໜ້າກໍ່ວາງແຜນ ໃຫ້ພະນັກງານເຂົ້າພົວພັນວຽກກະທັນຫັນ ໂດຍໃຊ້ກຸນແຈສຳຮອງເປັນົຕວໄຂ,

ພໍໄຂປະຕູກໍ່ເຈີຄາໜັງຄາເຂົາ,ທັງສອງຍັງກຳລັງລະມຸນລະມ້ອນຢູ່ ຈັກອັນໃດເປັນອັນໃດ,ເຫັນສະພາບແບບ ພະນັກງານກໍ່ທັງແລ່ນທັງຮ້ອງອອກມາ

ເຈົ້າໜ້າທີ່ມາລໍຢູ່ແລ້ວກໍ່ຈັບຕົວທັນທີ.

ຜ່ານການສຶບສວນ ນາງ ເລົ່າພ້ອມລັ່ງນ້ຳຕາວ່າ: ພາຍຫຼັງວິເຄາະປະສະວະແລ້ວ ໝໍວາງຢາ ແລະແນະນຳວ່າ ຢາໂຕເປັນຫຼອດນັ້ນໃຊ້ທາທາງໃນ, ຕ້ອງທາພາຍໃນມື້ນີ້ (ໝໍຮູ້ດີວ່າຜົວຂອງນາງບໍ່ຢູ່).

ການທາຕ້ອງທາໃສ່ປາຍອະໄວຍະວະເພດຊາຍ ແລ້ວຄ່ອຍໆແຍ່ເຂົ້າທາງໃນແຊ່ໄວ້ຊົ່ວໄລຍະຈິ່ງເນັ່ນເຂົ້າເລີກໆ ຍິ່ງດີ.

ນາງ ຕອບໝໍວ່າ: ຜົວບໍ່ຢູ່, ມຶ້ນີ້ມາບໍ່ທັນແນ່ນອນ ຖ້າເປັນອາທິດໜ້າອາດກັບມາທັນ.

ໝໍຍ້ຳຕື່ມ: ບໍ່ໄດ້ ມັນອັນຕະລາຍ

ແລ້ວຊິເຮັດຈັ່ງໃດ?

ຫຼື ວ່າໃຫ້ໝໍປົວ ໃຫ້ບໍ່? ແຕ່ຕ້ອງຮັກສາເປັນຄວາມລັບ ຖ້າບໍ່ດັ່ງນັ້ນໝໍຈະບໍ່ປົວ.

ນາງ ເຫັນດີ ຄິດວ່າຈັງໃດກໍ່ເອົາຊີວິດໄວ້ກ່ອນ ແລະຄິດວ່າ ໝໍຈະບໍ່ເນັ່ນເຂົ້າແຮງ ແລະເລິກປານນັ້ນ.

ເຈົ້າໜ້າທີ່ຈີ້ມເຂົ້າຕື່ມ:

- ໝໍປົວແຕ່ທາງໃນເທົ່ານັ້ນບໍ ຫຼື ເຮັດຫຍັງຕື່ມ?

ບໍ່ພຽງແຕ່ປົວທາງໃນ ທາງນອກກໍ່ປົວ

- ປົວແບບໃດ?

ໝໍໃຊ້ຢາຫຼອດນັ້ນລະທາແຕ່ຕິນຈຳຫົວ,ທັງນວດທັງຄັ້ນ,ປາກເພີ່ນກໍ່ທັງດູດທັງກັດ.

- ບໍລິເວນໃດເພີ່ນນວດຫຼາຍ

ແຖວໜ້າເອິກ

- ເພີ່ນປົວທາງໃນ ໃຊ້ທ່າດຽວນັ້ນບໍ່?

ຫຼາຍທ່າ,ບາງເທື່ອທາງກົ້ນ,ທາງແຄງກໍ່ມີ

- ແຕ່ລະຄັ້ງໃຊ້ເວລາປົວດົນບໍ່?

ຕ່ຳສຸດປະມານ 30 ນາທີ ສູງສຸດປະມານ 3 ຊົ່ວໂມງ

- ປົວມື້ລະຈັກເທື່ອ?

ມື້ໜື່ງ ປົວຄັ້ງດຽວ, ອາທິດໜຶ່ງປະມານ 3ເທື່ອ ໂດຍບາມື້ປົວ ຕາມໝໍນັດ

- ໝໍປົວຢູ່ໃສແດ່ນອກຈາກຫ້ອງກວດ?

ບາງເທື່ອໝໍໄປປົວຢູ່ເຮືອນ

- ເຈົ້າເຊື່ອວ່າແມ່ນໝໍປົວມະເລງແທ້ບໍ່ ຫຼື ຄິດວ່າໝໍຫຼອກ?

ຕົນເອງກໍ່ແປກໃຈ ເພາະເຄີຍຖາມຜູ້ຍິງຄົນອື່ນເຂົາເລົ່າມາ ການປົວມະເລັງມົດລູູກມັນບໍ່ເປັນແນວນີ້ ຕ່າງຈາກເຮົາຫຼາຍ

- ຕ່າງບ່ອນໃດ?

ໝໍວາງຢາກິນ-ແນະນຳອະນາໄມ-ຮັກສາສຸກກະພາບເທົ່ານັ້ນ,ບໍ່ໄດ້ໃຊ້ອະໄວຍະວະເພດຊາຍເປັນຕົວຊ່ວຍ

- ເປັນຫຍັງບໍ່ເລົ່າໃຫ້ຄົນອື່ນຟັງ?

ເພາະໝໍແນະນຳບໍ່ໃຫ້ບອກໃຜ.

- ປົວແລ້ວເປັນແນວໃດ?

ຮູ້ສຶກດີຂຶ້ນ,ມີແຮງ,ນອນລັບສະບາຍ,ຫາກນານມາຫາໝໍກໍ່ຮູ້ສຶກງຸດງິດ-ຄິດເຖິງບໍ່ແລ້ວ

 ຕອນນີ້ຖ້າໃຫ້ເລືອກຢູ່ ເຈົ້າຈະຢູ່ໃກ້ໃຜ ລະຫວ່າງໝໍ ແລະຜົວ?

ນາງ ຊຶງຄາວໜຶ່ງ   ຂ້ອຍຈະຢູ່ໃກ້ໝໍ ພໍໄດ້ປົວໃຫ້ມັນຫາຍໄວໆ

ເຈົ້າໜ້າທີ່ຍີ້ມໃຫ້ແລ້ວເວົ້າວ່າ:  ດີ ເພີນຊິຈັດໃຫ້ເອງດອກ ຄຸກດຽວກັນ ແຕ່ຄົນລະຫ້ອງ.

ນາງ ຮ້ອງໄຫ້ເຫຼີຂຶ້ນທັນທີ ເພາະຮູ້ສຶກວ່າຕ້ອງຕິດຄຸກ

ຈົບ

ເລົ່່າເລື່ອງໂດຍ ຮ.ອ ແກ້ວ  ກອງຄະດີ

ປະພັນໂດຍ: ພັນທະຫົວໃຈ

(ມີຊູ້ໄກບ່ານປານຝາກໄຂ່ນຳກາ ມີແຟນໄກຕາປານເຮັດນາບໍ່ລ້ອມຮົ້ວ ຄຳນີ້ບູຮານກ່າວໄວ້)

ສາມເດື່ອນຜ່ານໄປ ອ້າຍ ສົມສີ ຜົວຮັກຂອງນາງທີ່ໄປປະຈຳການຢູ່ເຂດຫ່າງໄກເຖິງຈະບໍ່ໄດ້ຢູ່ໃກ້ກໍ່ຍັງສະແດງຄສາມຮັບອັນບໍລິສຸດຕໍ່ເມຍດ້ວຍການໂທລະສັບ ແລະມີເງິນກ້ອນໜຶ່ງແຮໄວ້ໃຫ້ເມຍໃຊ້ຈ່າຍບໍ່ໃຫ້​ເຄຶ​ອງຮ້ອນຂາດເຂິນແຕ່ປະການໃດ

ສ່ວນ​ນາງ​ ສົມມຸດ ຜູ້ເປັນເມຍ​ທີ່​ຄອງ​ຄອຍ​ຜົວໜຶ່ງ​ເດືອນ​ທຳ​ອິດ​ຍັງ​ໝາຍໝັ້ນປັ້ນ​ໃຈ​ລໍ​​ຜົວຮັກ,ເຝົ້າຢູ່​ແຕ່​ເຮືອນ​ບໍ່​ໄປ​ໃສ ພໍ​ຮອດ​ເດືອນ​ທີ່​ສອງ ​ມີໝູ່ເພື່ອນມາ​ຊວນ​ອອກ​ນອກ​ບ້ານຜ່ອນຄາຍ​ຄວາມ​ເຫງົາ​ນາງກໍ່ອອກ​ໄປ​ນັ້ນ​ໄປ​ນີ້ ບາງ​ຄັ້ງໝູ່ກໍ່ຊວນ​ດືມ​ເລັກ​ນ້ອຍ ພໍ​ຮອດ​ເດືອນ​ທີ່​ສາມ ໝູ່ບໍ່ຊວນ​ນາງ​ເອງ​ເປັນ​ຜູ້​ຂັບ​ລົດ​ເກັງ​ໄປ​ຮັບໝູ່​ອອກ​ນອກ,​ແຕ່​ໄລຍະ​ນີ້ເຖິງວ່າ ນາງຈະອ້າງຫວ່າງດຽວດາຍທີ່ສຸດໃນຍາມນອນ ແຕ່ຍັງ​ຕັ້ງ​ໃຈໄດ້ ​ຮັກ​ຜົວ​ຄົນ​ດຽວບໍ່ນອກ​ໃຈ​ນອກ​ກາຍ,

ຢູ່​ມາ​ມື້ໜຶ່ງນາງ ຄິດ​ຮອດ​ຜົວ​ແຮງ​ຈົນ​ນອນ​ບໍ່ຫຼັບ ​ເຮັດ​ໃຫ້​ນາງຮູ້ສຶກ​ບໍ່ສະບາຍ ຈິ່ງ​ຕັດສິນ​ໃຈ​ໄປ​ຫາໝໍ ​ເພື່ອກວດກາ,ປິ່ນ​ປົວ ຫຼື ​ແນະນຳ​ວີ​ຮັກສາສຸຂະພາບ.

ໝໍ ຈັງ​ໄຮ​ຄົນ​ນັ້ນພັດ​ຮູ້ທີ່​ໄປ​ທີ່​ມາ​ຂອງ​ນາງ​ດີ​ຈິ່ງ​ພະ​ຍາ​ຍາມ​ຫາວິທີ ​ແອ່ມ ​ເມຍ​ເຂົາ, ໝໍ ພະຍາ​ຍາມ​ກວດ​ທຸກ​ຈຸດ ​ແຕ່​ຈຸດ​ທີ່​ສຳຄັນ​ພັດ​ກວດກາ​ລະອຽດ ​ແລະ​ຊ້ຳ​ໄປ​ຊ້ຳ​ມາຫຼນຍຮອບ​ ເປັນຕົ້ນ​​ເຕົ້ານົມ​ທັງ​ສອງ​ເບື້ອງ​,​ເນັ້ນຂຶ້ນ-​ເນັ້ນລົງ,ຫຼູບຄ່ອຍ-ຫຼູບ​ແຮງ​ຢູ່​ພໍ​ປານ​ນັ້ນໂດຍ​​ໃຊ້​ເລ່ລ່ຽມຕ່າງໆ​ເພື່ອ​ໃຫ້​ນາງ​ຢ້ານ​ກົວ ​ແລະ​ກໍ່ຍອມ​ໃຫ້ໝໍກວດ​ຕາມ​ໃຈ

• ໝາກຫົວ​ໃຈເຕັ້ນບາ​ດແຮ​ງ-ບາດ​ຄ່ອຍ ບໍ່ປົກກະຕິ​ປານ​ໃດສົງ​ໃສ​ຫົວ​ໃຈ​ອ່ອນ
• ນົມ​ເຈົ້າ​ເບື້ອງໜຶ່ງ​ຄືເປັນ​ເມັດ​ແກ່ນໆນ້ອຍ​ໆຢູ່ທາງ​ໃນ ​ແຕ່​ເຮົາ​ສຳ​ພັດ​ບາງ​ຄັ້ງກໍ່ພົບ-​ບາງ​ຄັ້ງກໍ່ບໍ່ພົບ(​ໝໍ ພະຍາຍາມ​ບີບບ່ອນ​ຫາ​ເມັດ​ທີ່​ສົງ​ໃສຫຼາຍຮອບຫຼາຍຕ່າວ),

ກວດ​ມະ​ເລັງ​ເຕົ້ານົມ​ແລ້ວ ​ເຂົາກໍ່ມາ​ເລີ່​ມກວດ​ຫາ​ມະ​ເລັງ​ມົດ​ລູກ,ຮອບ​ນີ້ກໍ່ບໍ່ທຳ​ມະ​ດາ​ພີ່ນ້ອງ​ເອີຍ ​ທຳ​ອິດທຳ​ທ່າ​ຊຸບ​ໂຖງ​ມື​ໃສ່​ ແລ້ວ​ເລີ່​ມນວດ​ແຕ່​ປີແຂ່ງ​ສ້ວຍ​ຂຶ້ນ​ໄປ​ເພື່ອ​ຢັ່ງ​ໃຈ​ຄົນ​ ນາງ ສົມມຸດ ​ແຕ່​ພໍ​ນວດ​ຂຶ້ນຮອດ​ຫວ່າງ​ຂາ ​ແລະ​ເຫັນ​ທ່າ​ທາງ​ຂອງ​ນາງ​ບໍ່ປະຕິ​ເສດ​ຫຍັງ ໝໍຈິ່ງ​ຟ້າວ​ຖອດ​ໂຖງ​ມື​ຖີ້ມ.

• ອັນ​ນີ້ກໍ່ສົງ​ໃສ,ຕ້ອງ​ສຳ​ພັດ​ດ້ວຍ​ມື​ເປົາ​ຈິ່ງ​ຊັດ​ເຈັນ.

ໝໍ​ໃຊ້​ມື​ເບຶ້ອງຂວາ​ຕ້ອຍ​ໄປ​ຕ້ອຍ-​ຕ້ອຍ​ມາຕັ້ງຫຼາຍຄັ້ງ ​ແລະ​ກໍ່​ໃຊ້​ດີ້ວກາງ​ແຍ່ເຂົ້າ​ເລີກໆ​​ສຳ​ພັດ​ທາງ​ໃນ​ຊ່ອງ​ຂອດ,ລ້ຽວຊາຍ-​ລ້ຽວຂວາ-​ງັດ​ຂຶ້ນ-ງັດ​ລົງ,ສ່ວນ​ມື​ເບື້ອງຊ້າຍ​ພັດ​ຈັບ​ຢູ່​ທີ່​ກົກຂາ​ຂອງ​ນາງ​ບີບຄັ້ນ​ແໜ້ນ​ເຂົ້າຊັກ​ໃຊ້(ຕອນ​ນີ້ ໝໍຫຼັບຕາ​ກັດ​ແຂ້ວ ກືນ​ນ້ຳລາຍ​ກຶກ​ລົງ ​ເພາະ​ໃຈ​ຊິ​ຂາດ),

ໝໍທົນ​ບໍ່​ໄຫວ​ຈິ່ງ​ຢຸດຕິ​ການກວດ​ທັນທີ​ເພາະ​ຢ້ານ​ເກີດ​ເລື່ອງ ຫັນ​ມາ​ໃຊ້​ກົນລະຍຸດ​ຫຼອກລວງ.

• ສົງ​ໃສ​ມີ​ເຊື້ອ​ແບກ​ເຕີ​ເລຍ ທີ່​ອາດ​ກໍ່​ໃຫ້​ເກີດ​ມະ​ເລັງ​ມົກລູກໄດ້ ​ແຕ່ໝໍຂໍ​ນຳ​ເອົາ​ເຊື້ອໄປ​ວິ​ເຄາະ​ກ່ອນ,ມື້ອື່ນ​ຈິ່ງ​ມາ​ຫາໝໍ​ແຕ່​ເຊົ້າໆ.
• ຫາກ​ພົບ​ເຊື້ອຕ້ອງ​ໄດ້​ປົວ​ທັນທີ​ຫາກ​​ແກ່ຍາວ​ມັນ​ຈະ​ຂະຫຍາຍ​ກາຍ​ເປັນ​ມະ​ເລງ​ໄດ້.
• ມື້ນີ້ ຫມໍ່ສັກ​ຢາ​ໃຫ້​ກ່ອນ ກັນ​ໄວ້ ບໍ່​ເປັນ​ຫຍັງ​ດອກ.

ໝໍ ສັກ​ນ້ຳ​ກັ່ນ​​ໃສ່​ກະ​ໂພ​ກຂອງນາງແທນຢາ ​ເພາະ​ບໍ່ຈັກ​ຊິ​ວາງ​ຢາ​ຫຍັງ​ຈິ່ງ​ຮັບປະກັນ,ການ​ສັກ​ພັດຮື້ຕິນສິ້ນຂຶ້ນຈົນ​ຈຳ​ແອວ​ໂດຍ​ອ້າງ​ວ່າ: ກວດກາ​ຕຸ່ນ​ກົ້ນພ້ອມ​,ກະ​ເທິ​ນ​ໄດ້​ກວດ​ແລ້ວ​ຕ້ອງ​ລະອຽດຈິ່ງ​ບໍ່​ເສຍ​ເວລາ.

(ນາງ​ ສົມມຸດ ​ໃຜ​ຊິ​ບໍ່ຮູ້ ສູງ​ຂາວ​ຍາວ​ດົວ ຮື້ຕິນສິ້ນຂຶ້ນມາ​ ໝໍ ພໍ​ຢາກກົ້ມລົງ​ກັດ​ທີ່​ລຳ​ຂາ​ຂອງ​ນາງ​ໃຫ້​ຂາດ​ເປັນ​ຕ່ອນ​ອອກ​ພຸ້ນ​ລະ).

ສັກ​ຢາ​ແລ້ວ​ນາງ​ລຸກ​ນັ່ງ​ເທິງ​ຕຽງຕັ້ງ​ໃຈ​ຖາມໝໍ.

• ມື້ອື່ນ​ໃຫ້​ຂ້ອຍ​ມາ​ແຕ່​ເຊົ້າ​ຕອນ​ຈັກ​ໂມງ,
• ຕອນ​​ເຊົ້າໆ ຈັກ​ໂມງ​ກໍ່​ໄດ້ ກ່ອນ​​ໄປ​ເບົາ,ຮູ້ສຶກ​ປວດ​ເບົາ​ໃຫ້​ມາ​​ໄວໆໂລດ​ມັນ​ຈິງ​ໄດ້​ເນື້ອ​ເຍື່ອ​ໄປ​ວິ​ເຄາະ,ຜົນ​ກວດ​ຈິ່ງຊັດ​ເຈັນ.
• ຂອບ​ໃຈໝໍຫຼາຍໆ.
• ຕິດຕາມຕອນຕໍ່ໄປ ມື້ອື່ນເຊົ້າ

ເລົ່່າເລື່ອງໂດຍ ຮ.ອ ແກ້ວ  ກອງຄະດີ

ປະພັນໂດຍ: ພັນທະຫົວໃຈ

ຜູ້ເຖົ້າໄດ້ເມຍສາວປານໄດ້ຄວາຍຊາວແມ່ ສາວແກ່ໄດ້ບ່າວນ້ອຍປານໄດ້ຊ້າງຮ້ອຍໂຕ(ບູຮານກ່າວໄວ້).

ອ້າຍສົມສີ ນາມສົມມຸດ ເປັນພະນັກງານຖືວ່າຖານະຕຳແໜ່ງດີພໍສົມຄວນ,ລາວກັບຄອບຄົວຖືກແຍກທາງກັນເພາະຕ່າງຄົນກໍ່ອົດທົນຕໍ່ກັນບໍ່ໄຫວແລ້ວຈິ່ງຢ່າຮ້າງກັນ ແລະກໍ່ກາຍເປັນທີ່ຈັບຕາມອງຂອງສາວໆຂຶ້ນໃໝ່ຜົວໃສ, ເພື່ອໃຫ້ສົມກັບສັກສີຂອງຕົນ ສົມສີ ເລີຍແຕ່ງກັບຍິງຄົນໄໝ່ຊື່ (  ນ, ສົມມຸດ ) ທີ່ມີອາຍຸຫ່າງກັນ 22 ປີ ,

ນ. ສົມມຸດ ເປັນສາວຊ່າສາວລື,ເປັນທີ່ຮູ້ຈັກດີ ແລະຍອມຮັບຂອງຄົນແຖວນັ້ນໃຜໆກໍ່ວ່າສວຍ,ຂາວ,ງາມ (ເຫັນແລ້ວຄັນແຂ້ວ)

ພໍແຕ່ງດອງປັບບັນດາພະນັກງານນ້ອຍ ຫຼື ຜູ້ອື່ນໆແຖວນັ້ນສ່ວນໜຶ່ງຈຳຕ້ອງໄດ້ຮ້ອງ( ນ ສົມມຸດ )ວ່າ: ເອື້ອຍ ຕາມມາລະຍາດເມຍຜູ້ໃຫຍ່

ແຕ່ງໄດ້ 6 ເດືອນເຊິ່ງຄວາມຮັກກຳລັງຫອມຫວານມັນ  (ສົມສີ) ກໍ່ຖືກລົງວຽກຢູ່ຮາກຖານທ້ອງຖີ່ງເຂດຫ່າງໄກກຳນົດ 6 ເດືອນ  

ເພື່ອພາລະໜ້າທີ່ ແລະຜົນງານ ສົມສີ ຈຳຕ້ອງຕັດສິນໃຈ ຈາກ ສົມມຸດ ດ່ວຍຄວາມຫວ່ງໄຍຈຳໃຈ

ກ່ອນອັດປະຕູລົດ ວີໂກແຊມ ກຽມລົງວຽກ ສົມສີ ຍັງດຶງແຂນເມຍຮັກມາຫອມໜ້າພາກ,ພວງແກ້ມຂ້າງນັ້ນ ຂ້າງນີ້ ພ້ອມທັງສັ່ງລາ(ຢູ່ເຮືອນຖ້າອ້າຍເນີ່,ເບິ່ງເຮືອນເບິ່ງຊາຍໃຫ້ດີເນີ,ບໍ່ດົນອ້າຍກໍ່ກັບມາດອກ,)

ໂດຍ: ນ້ອງຈະຢູ່ຖ້າ ຢ່າລືມໂທຫານ້ອງເນີ່ (ສົມມຸດຕອບ).,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

ຕິດຕາມຕອນຕໍ່ໄປ

ເລົ່່າເລື່ອງໂດຍ ຮ.ອ ແກ້ວ  ກອງຄະດີ

ປະພັນໂດຍ: ພັນທະຫົວໃຈ

 ໝໍ ຍົກຂາຂອງຕົນຂ້າມຂາ ອີ່ບື້ງ ໃຊ້ຂາທັງສອງ......................................................................

.......................................................................................................

.................................................................................

ງັດຂາຂອງ ອີ່ບື້ງ ໃຫ້ຖ່າງອອກ ແລ້ວຈັບຂອງ....ລາກເກິອກຕາມລຳຂາເບື້ອງນັ້ນ,ເບື້ອງນີ້,ຄ່ອຍໆສອດກເຂົ້າຕົ່ງສີ້ນ,ເຖືອໄປໄປມາຕາມບໍລິເວັນຫວ່າງຂາ,ທ້ອງນ້ອຍ,ດົນໆກໍ່ຈັບຟາດຕີໃສ່ສັນຂາຂອງອີ່ບື້ງ ດັງຕັບ​...ໆ..ໆ

            ´ô¤-©œ-©É¾ນ­ÁêÉ-À­ນ¾½,´ô¤-®Òºº¡-´¾¨-º´-À­ນ¾½,-À®…¤-¡ø-§ò-À¢í¾¯¾®-´ô¤µøÈ-í-Àº¤

(Ï𥉴-Ã¹É º†-®œ¤-Ä©É-¨ò­ນນ-­¿ µ¾¡-»øÉ-¸È¾ º†-®œ¤¥½-º½­ນຸ¨¾©-ùÉ-¨ñ©À¢í¾Íõ®Ò?)

            -À¸í¾-Áìɸ-Ïð¡Ò¥ñ®-©ñ­-ນÀ¢í¾¹¸È¾¤-¢¾¢º¤º†®œ¤ -²ð-»º©-À¢©-³É¾-¨¢¾¸-¡Òµ÷©-§ô¤-µøÈ£¾¸Î‡¤-À²ˆº-¦ñ¤-À¡©-¡¾­ນ

º†-®›¤ ­ນº­-ນ³ñ¤-µøÈ ªº­ນນ-­š»øÉ-¦ô¡¸È¾-´ó-ª-ºñ­-ນé·¤ªò¤-¨ô©..Å...Å..-í-ນ§Èº¤¢º©-¢º¤-ªö­ນ ª¾´-¥„¤-¹¸½-¡¾­-ນÀª˜­ນ¢º¤-¡¿´½¥ºນ­ Ïð.

            Ïð ²½¨¾¨¾´-©ñ­-ນÀ¢í¾,«º©-ºº¡ Å -Áì½-쾡-À¡õº¡-µøÈ-ª¾´-®ðìò-À¸ñ­-ນ¹¸È¾¤-¢¾-¢º¤ º†-®›¤ ;¨»º®Í¾¨ªÈ¾¸,¥ö­-®ðìò-À¸ñ­-ນÁ«¸ນ-­˜­ນນ¯¼¡,-À´õº¡-įÏö© -ÁªÈ º†-®œ¤ £ò©-¸È¾-Á´È­-ນ³º©¦ö®-¢º¤-ª-§¸¤-²‰­-ນºº¡-´¾-¡Èº­-´ñ­-ນ¥½-ª¾¨(ª¾´Ïðº½êò®¾¨)

             Ïð Á¡É¤êö©¦º®©ñນ­À¢í¾¡¾¨À¦˜­ນ±É¾¨»º©À£…¤,®¾¤£˜¤À¡õº®¥¿¡ö¡( º†¤®œ¤¥½»øÉÍõ®Ò?).

À¸ì¾ Ïð ©ñ­ນÀ¢í¾Àìò¡ÅÀꇺé ¦í­ນªò­ນ¢º¤ º†®œ¤ À­ນັ¡ìö¤¡ñ®²œ­ນª¼¤Á»¤Å ¦È¸­ນ®˜­ນ¹ö¸À¢‰¾ Áì½êȺ­ນÁº¸²ñ©¤ñ©À©˜¤¤ðÅ¢›­­ນນ້º¨Î›ú¤, ­ນ¾¤Íñ®ª¾¨…¤Áຂ້¸ Áìɸ¦ó©ìö´À¢í¾¯¾¡©ñ¤¦ó©.....Å......Å..Å ¯¾­ນ¡ñ®¸È¾£ö­ນ¡ò­ນª¿Ï¾¡¹÷ȤÀ²ñ©Å..Å ²Éº´-Á¡ú¸-¤¹ö¸-į-´¾-£Èº¨Å, êñ¤¯Èº¨¦¼¤£¾¤ºº¡´¾À®ö¾ÅÀ¡õº®®Òĩɨó­.

ºÈº¨..........­ນໍ່...........ª¾¨Áìɸ.............®ÒŸÁìɸ..............¨º´Áìɸ............êðì½´¾­-ນ²©-Áìɸ.......

(ªອນນີ້ນ¾¤- ­ນຶ¡-µøÈ-íນÃ¥¸È¾-Ä©É-£í­ນ²ö®-Àªñ¡­ນິ¡-ÃÏúê†-ເສີມùÉëö©§¾©-¢º¤-£¸¾´-»ñ¡ ¹º´,¹¸¾­ນ,´ñ­ນ¢›­ນ;®ຍÀꉾ-ªö¸ê¼®Ã¦È°È¾­ນ´¾ -ບາດ¡ñ®-®É¾­ນ-į-¥½-À±ò¡ºö®»ö´-ùÉ-°ö¸).

Ïð Ä©û¨ò­ນ¦¼¤£¾­ງ£ò©¸È¾ º†¤®›¤ »øÉ¥ñ¡ -Áì½-®Ò¨º´»ñ®-ê†-ªö­-ນÄ©É¢¾©-¥ñ­-¨¾-®ñ­-ນ¢º¤-£¸¾´-À¯ñ­ນÏð,¥…¤³É¾¸-©ô¤-«º©ºº¡-´¾-ìð-µøȯ¾¡-»ø À²¾½µÉ¾ນ´óÀ숺¤ Áì½êɸ¤¢›­¸È¾:.

Á­ນ່.Å..Å ´ñ­ນºº¡´¾Áìɸ..Å..Å,À¹ñ­ນ¹ö¸´ñ­ນÁìɸ..Å..Å,

ºȨ...ມັນ­ì÷©À¢í¾Ä¯ºó¡Áìɸ..(Á­ນ¸ນ˜ນ­µøȪ½Íº©)

-À¸ì¾´ñ­-ນì÷©ÀêõúºÃ© º†-®œ¤ ²ð-Ã¥-§ò-¢¾© -­ນ¾¤ -¨ð-¢¾--¢›­-ນÁìɸ-êô®-ìö¤-æÈ-ª¼¤©ñ¤-ªô®..Å À¯ñ­ນ®¾©-¹È¾¤Å( ²Éº´¯Èº¨-¦¼¤ºº¡-´¾) -

ÀÍõº-Ã¥-À©È..-áÉ-Áìɸນ-­È¾...

-À»ñ©-Ã¹É Ïð ªó-£¸¾´Ï¾¨®Òºº¡ -Á콤ö¤-À¢í¾Ä¯-ºó¡-,

-À²ˆº£¸¾´¯º©-IJ -Áì½Ï˜­-ນÃ¥ Ïð ¥ò¤ -À¸í¾ªˆ´¸È¾:

£ñ­-ນ´ñ­-ນ®Òºº¡-Á®®ນ-­š¥¿-À¯ñ­-ªÉº¤-Ä©É-Àºö¾-À¢í¾-¥¿,-À¢í¾-į-¢É¾-´ñ­-ນµøÈ-í-ນ²÷É­-ນÀìó¨.

º†-®œ¤ µ¾¡-ùÉÏð-À»ñ©-Á®®-­ນັ້ນÁªÈ-©ö­-ນÁìɸ -ÁªÈ-®Ò¡É¾®-º¡, ເມື່ອ»øɸȾ¥¿¡Ò®Ò°ò©¹¨ñ¤Áìɸ êñ­-ນéນ-­˜­ນ¦º¤-´õ-¢º¤­ນ¾¤¡Ò§¸É¾­-ນæÈ-ª÷È­-ນ¡í­ນ¢º¤Ï𡺩-»ñ©-©ñ­-ນÀ¢í¾-æÈ-¹¸È¾¤-¢¾-¢º¤-ªö­ນ²Éº´À¯È¤¦¼¤

¢É¾´ñ­ນ..

Ï𠦽Í÷®-Ä©É-êñ­ນêó-¸È¾ º†-¤®œ¤ ®Ò-Àºö¾-À숺¤-Áìɸ À²¾½­ນ¾¤À¯ñ­ນ£ö­¡º©»ñ©À¢í¾Àº¤.

¡Ò®Òªò º†-®›¤ , -Á­ນ່ນº­ນ º†-é..¡Ò»ñ®-®Ò-Ä©É-©º¡-ê†-¸È¾ -À¢í¾®Ò¥¿.

--Ä©É-¥„¤¹¸½²ð©ó ¦º¤-ªò­ນ Ïð µñ­-ນ¢º®-ª¼¤£ñ¡Å, ¦º¤-´õ-§¾¸-æÈ-²¸¤-Àºò¡-¢º¤ º†-®œ¤,-¦ö´êö® 3 Á´È-Á»¤-(ຢັນ,ຮັດ,ດຶງ) ©ñ­-ນìô©¥ô¡À¢í¾µÈ¾¤Á»¤­ນ້¸­-ນÀ¢í¾êñ¤-±É¾¨-´ö¤£÷­ນ ²Éº´-êñ¤--À¯„¤¦¼¤ºº¡-´¾-Á®®-Ã¥»É¾¨

( ¢É¾§¸¤....Å...Å..Å..Å..Å..Å..Å..Å..Å.ÅÅÅ)

¢½­ນ¾©¸È¾ª¼¤Ä´É©øȨñ¤©ñ¤º¾©ÅÅ..ÅÅ..ÅÅ..ÅÅ

¹ð °ó´öນ­Íñ¤®ñ¡Ã¹¨È,À¦ö¾Ä´ÉÁ¡È­ນÍûº­ນ±ñ¤©ò­ນµÈ¾¤©ó- ¨ñ¤¦„­ນ£º­ນŸÀ¹¨ô©ÅÅ..ÅÅ;;ÅÅ..ÅÅ.

®ñ­ນ©¾¢ñ­ນ¥º¡©º¡Ä´É,º­ນÕ´ö­ນ,êø®ê¼ນ­ªÈ¾¤ໆ..ꆵº¤µøȻɾ­´ö­ນ¢÷ìö¤¨È¾¸.ÅÅ Áª¡³í¤¡½¥ñ©¡½¥¾¨ »É¾¨¡¸È¾²½¨÷ìö´Á©¤. «É¾-À¸í¾ª¾´-Ħ¨½¦¾©-«õ-¸È¾-³É¾-´ó-ª¾,-À긽-©¾---ÁªÈ¤--À¦­ນາìö¤-´¾--À®…¤,¹¾¡-À¦­ນ¾-¡ñ®-À´õº-쾨-¤¾­-ນ´œ-é-À¢ö¾-êñ¤-¦º¤-ªÉº¤-«õ¡-ìö¤-Âê©-Á­ນ່ນº­ນ.

ÁªÈªº­ນນັ້ນêñ¤¦º¤£ö¤¥½¹ø©ñ®ªñ®ÄÏûįÏö©¥…¤®Ò¨ò­ນ¹¨ñ¤,¹¨…¤¥û¾¸ÏÔÀ¢í¾Àªñ¡ÅÅ ®ÒªÈ¾¤¹¨ñ¤¡ñ®À»õº§È¸¤À¢í¾À¦˜­ນħ,²ð»º©À¦˜­ນħÁìɸ¦ó²¾¨¡Òìí´ì½©¾©¡¾¤À»õº,¦È¸­ນ Ïð ¡Òìí´³÷®ìö¤Ã¦ÈÀºò¡ º†®œ¤,Àºö¾©ñ¤Ä¯¦÷®Ã¦È¡Éº¤¢¾¤,¹ñ­ນå³È..Å..êñ¤¦º¤£ö­ນ, §õ¤ìõ¤¦½Íö®À¯ñ©­ນ¾­ນÀ«ò¤ 5 ­ນ¾êó ¡¸È¾ º†®œ¤ ¥½»øɦô¡ Á콨øÉÏ𺺡¥¾¡Àºò¡Ä©É.

ນ¾¤ ³É¾¸-ì÷¡-­ນັ່¤,©ô¤-ªò­ນ¦™­ນê†-¹¨Ó-µøÈ-Áº¸-ìö¤-Á¯¤-ùÉ-µøÈ-¯ö¡¡½-ªò-Áìɸ-çÉ-¢¾-êñ¤-¦º¤-¹¨ó®-ĸÉ-µÈ¾¤-ÁÎû­ນ ÀÏõº­¡ñ®-¸È¾-®Ò´ó-꾤-ê†-¥½-¹¤½-ºº¡-Ä©É, ­ນ¾¤ ນ­„¤-¡í´Îû¾ -¦Éº´Á¯¤-À»õº­-°ö´-ê†-¹¨÷ɤ-À¹-¨ó-¤,ìñ¡-º´-¨š´ຢູ່ -ÁªÈ-®Ò¨º´-¦ö®-ª¾-¡ñ®Ïð.

¦È¸­ນ Ïð ¡Ò³É¾¸-Àª˜­ນµñº©ìö¤-¥¾¡-ª¼¤ນຸ່¤-°É¾-êñ­ນêó Áìɸ-¡Ò¹ñ­ນÍñ¤-Ã¦È -º†-®œ¤ ê¿êȾ§Èº¤­ນັ້ນ§Èº¤­ນີ້Á®®À¢ò­ນº¾¨,¯¾¡-®Òºº¡.

êȾ­ນ: °øÉ-ºÈ¾­-ນêó-À£ö¾ìö® -ð-À£ó¨-²ö® ¡ðì½­ນີÁ®®-­ນີ້êȾ­-ນ캤-À©ö¾-À®…¤©ø-¸È¾: -ð¥½-À¯ñ­-ນ°øÉ-Àº†¨-¯¾¡-¡Èº­ນ Áì½-£¿-ê¿-ºò©-¥½-Àº†¨-¸È¾-¥„¤-é?

ນ-­ñ®ÁªÈ¸ñ­­ນນັ້ນÀ¯ñ­ນªí­ນ´¾°ö¸¢º¤­¾¤À솴Á¯¡Ã¥À²¾½º†®›¤ ¦º­ນÀªñ¡­ນິກùɰö¸ຫຼາຍທ່າ Á콡Ҩö¡¨Éº¤ Ï𠺺¡Îû¾ºº¡ª¾ª½Íº©,®¾¤£˜¤¡Òìñ¡Ä¯¹¾ Ï𠩨ºÉ¾¤¸È¾ ²Òìɼ¤®º¡Ã¹Éį¡¸©£ô­.

 ªºນນ­­šÁ»È¤£ñ¡°ö¸¢º¤­ນ¾¤Ä¯»¼­ນªÒê†-ª¾¤-¯½-Àê©Ä©É 12 À©õº­ Áìɸ -Áì½ 2015 ¥…¤-¥ö®, ÁªÈ º†®œ¤ «õ²¾ ¹¾¡ÒÄ©É 7 À©ôº­ນ, «É¾°ö¸»øɸȾ´óìø¡®Òªö¤-¡ñ®-À¸ì¾-į-»¼­ນ¥½-À¡ó©-¹¨ñ¤-¢›­ນ¡ñ®-²¸¡-À¢ö¾?,°ö¸¥½§ˆ­§ö´ Íõ À¦¨Ã¥?.¹¾¡À¡ó©¹¨ñ¤¢›­ນ Áì½¥ö®ìö¤©É¸¨¸òêó饽´¾À쉾¦øɳñ¤Íñ¤ 2015 . ¸È¾¸..

ເລ່າໂດຍ: ວິສະນຸ ທ່າບົກ

ປະພັນໂດຍ: ພັນທະຫົວໃຈ

 ໝໍ ຈັບຈຸດຕຳນິສ່ວນຕົວທັງໝົດຂອງ ອີ່ບື້ງ ໄດ້ແລ້ວ ໝໍ ເລີ່ມໃຊ້ອຸບາຍຕາມຈຸດປະສົງຂອງຕົນ ໂດຍອ້າງວ່າບັນດາຈຸດຕຳນິເລົ່ານັ້ນລ້ວນແຕ່ແມ່ນຮ່ອງຮອຍຂອງໂຕຊວງສ້າງຂຶ້ນ

> ດຽວນີ້ໃນຕົວຂອງເຈົ້າມີຊວງຢູ່ຫຼາຍຕົວ ບໍ່ທັນຊາບລະອຽດວ່າມີຈັກຕົວແທ້ ຕ້ອງໄດ້ກວດກາລະອຽດຕື່ມອີກກ່ອນ

> ຊວງທີ່ວ່ານີ້ໄດ້ເຂົ້າຝັງຕົວໃນຮ່າງກາຍຂອງເຈົ້າແຕ່ຕອນເຈົ້າຍັງເປັນເດັກຫຼີ້ນຕາມຫາດຊາຍ,ຕອນນີ້ຊວງໄດ້ເກີດແມ່ແຜ່ລູກອອກຫຼາຍໂຕ ຫາກບໍ່ປົວໄວມັນຈະກະຈາຍໄປທົວຕົນໂຕ ແລ້ວບໍ່ສາມາດປົວໄດ້ອີກ ແລະຄົນເຮົາກໍ່ມີຊີວິດຢູ່ບໍ່ນານ(ບໍ່ເກີນ 3 ປີ )

ອີ່ບື້ງ ຕາສວດຂຶ້ນທັນທີ

> ໝໍຊ່ວຍປົວຍັງພໍໄດ້ບໍ່?, ຄົມຄາຍຫາກບໍ່ທັນພໍຂ້ານ້ອຍຈະກັບເມືອຂາຍນາມາຕື່ມ.

ຕອນນີ້ປະເດັນທີ່ ອີ່ບຶ້ງ ວາດກົວທີ່ສຸດຄື: ຢ້ານປົວບໍ່ໄດ້, ຢ້ານບໍ່ມີເງິນປົງຄາຍ ສ່ວນເລື່ອງບໍ່ມີລູກສືບຕະກຸນນັ້ນຕົກເປັນລອງ.

> ເຖິງຈະຍາກປານໃດກໍ່ຕາມ ໝໍ ຈະພະຍາຍາມຂ້າຊວງໃນໂຕຂອງເຈົ້າໃຫ້ໄດ້,ເຈົ້າບໍ່ຕ້ອງຕົກໃຈ ຂໍແຕ່ເຈົ້າຈະພ້ອມໃຫ້ໝໍປົວ ຫຼື ບໍ່?,ຄິດຄັກໆກ່ອນເພາະການຂ້າຊວງທີ່ມີຫຼາຍໂຕແບບນີ້ມັນຍາກຫາກເຈົ້າ

ບໍ່ທຳໃຈ ໝໍຈະບໍ່ປົວ

> ອັນໜຶ່ງ: ຕ້ອງໄດ້ໃຊ້ມືບີບຄັ້ນຕົນໂຕຂອງເຈົ້າແຕ່ຫົວຈຳຕິນ ເພື່ອຫາໂຕຊວງ,

> ອັນສອງ: ເມື່ອພົບໂຕຊວງແລ້ວຕ້ອງໃຊ້ປາກດູດຄາບອອກ  

ພິເສດ: ເລື່ອງນີ້ຫ້າມບອກໃຜເດັດຂາດນັບທັງຜົວນອນຄຽງຂ້າງ,ຖ້າບໍ່ດັ່ງນັ້ນຈະບໍ່ເຂັດບໍ່ຄົມ ແລະການປີ່ນປົວກໍ່ບໍ່ມີຄວາມໝາຍຫຍັງ(ປົວບໍ່ໄດ້).

      ເປັນອັນວ່າໝາກິນຄວາມຄຶດ ອີ່ບື້ງ ຕົກລົງຮັບປາກທຸກຢ່າງ ຂໍແຕ່ຊີວິດຍັງເປັນພໍ.

ອີ່ບື້ງ ຢູ່ໃນທ່ານອນງາຍເທິງຕຽງ,ເສື້ອໄໝຂອງນາງກໍ່ຖອດອອກ ຕາມຄຳສັ່ງຂອງໝໍ, ເຫຼືອແຕ່ເສື້ອຊ້ອນໃນສວດຈຸ່ນພຸ່ນປານໜ່ວຍໝາກໂມຕັດເຄິ່ງຊ່ອນຢູ່ຂ້າງໃນ, ນາງວາງແຂນລົງຕຽງແນບກັບເລົາຄິງຢ່າງເປັນລະບຽບ,ຫຼັບຕາປິດສະນິດ ແລະບໍ່ປາກບໍ່ຕິງ(ຢ້ານຜິດມົນ).

ໝໍ ເລີ່ມໃຊ້ມືປີບນວດເບົາໆທີ່ໜ້າພາກ,ສອງພວງແກ້ມ(ຄືກັບໝໍນວດ),ນານໆກໍ່ກົ້ມດູດ ແລະກັດເບົາໆຕາມໜ້າພາກ,ພວງແກ້ມ,ເບົ້າຕາ,ວອຍດັງທີ່ສູງຄົມ,ປາຍຄາງແລ້ວລາມລົງສູ່ລຳຄໍ ແລະບໍລິເວັນໜ້າເອິກ.

      ທຳອິດ ໝໍ ໃຊ້ມື້ເບື້ອງດຽວສຳພັດເບົາໆຄືກັບແພດກວດພະຍາດ,ໃຊ້ນິ້ວມືສອດເຂົ້າໃຕ້ເສື້ອຊ້ອນໃນ,ສຳພັດຈຸດຂີ້ແມງວັນເພື່ອລອງໃຈ ອີ່ບື້ງ, ເຫັນທ່າທາງເສີຍນີ້ງຢູ່ ຈາກນັ້ນກໍ່ໃຊ້ສອງມື້ສອດເຂົ້າໄປໃຕ້ເສື້ອຊ້ອນ,ນວດໜ່ຽງໄປມາ ທຳທ່າຊອກຫາໂຕຊວງ,

ຟ້າເອີ່ຍ..ຢາກໃຫ້ຝາມືໃຫຍ່ຂຶ້ນສອງເທົ່າຕົວເດ່ນໍ່…(ໝໍ ເຫຼືອໃຈ ເພາະໝາກໂມຂອງ ອີ່ບື້ງ ມັນໃຫຍ່ເກີນ ຕ້ອງໃຊ້ສອງມືໂອບຈິ່ງຫຸ້ມໜ່ວຍ ຕາມໃຈແທ້ຕ້ອງຫຸ້ມເບື້ອງລະໜ່ວຍ).

ນານໆກໍ່ກົ້ມລົງດູດ,ກັດເບົາໆ ທຳທ່າຄາບດຶງ ແລ້ວພົ່ນໂຕຊວງອອກຈາກປາກລົງໃສ່ຖ້ວຍນ້ຳມົນທີ່ກະກຽມໄວ້ແລ້ວ. ທໍາອິດ ໝໍ ເລືອກກັດດູດຕາມຈຸດທີ່ເປັນຕຳນິຕ່າງຂອງ ອີ່ບື້ງ ເທົ່ານັ້ນເຊັ່ນ: ຂີ້ແມງວັນ,ປານ,ຮອຍແປ້ວ…ເພື່ອບໍ່ໃຫ້ສົງໃສວ່າຕົນເອງກຳລັງບ້າຕັນຫາ, ຕໍ່ມາກໍ່ເລີ່ມລາມໄປບາງຈຸດທີ່ສຳຄັນເຊັ່ນ:ຂົ້ວນົມ,ລຳຄໍ,ໄສ້ບື..ເພື່ອກະຕຸນອາລົມຂອງອີ່ບື້ງ,ແຕ່ໜ່ຽງ,ດູດ ແລະກັດເທົ່າໃດ ອີ່ບື້ງ ກໍ່ຍັງເສີຍ ບໍ່ສະແດງອາການອອກມາໃຫ້ເຫັນ.

ນອກຈາກຜົວກູຄົນດຽວ ກູບໍ່ເຄີຍມີຊາຍໃດມາລວນລາມແບບນີ້,ຄັນມຶງບໍ່ແມ່ນໝໍ ຕ້ອງຖືກຢັນຕົກຕຽງແນ່ນອນ( ອິ່ບື້ງ ນຶກຢູ່ໃນໃຈ ).

ໝໍ ແຫ້ງປາກ,ນ້ຳລາຍໜຽວຈົນກຶນບໍ່ລົງ ຈຳເປັນຕ້ອງຍໍຖ້ວຍນ້ຳມົນທີ່ເຕັມໄປດ້ວຍຂີ້ເຫຍື້ອຍ,ຂີ້ເທີນ້ຳລາຍຂອງຕົນເອງພົ່ນໃສ່ເອງຕອນຄາຍໂຕຊວງອອກນັ້ນ ຂຶ້ນມາຫູດ ແລ້ວຫຼັບຕາກຶນກຶກລົງທ້ອງດ້ວຍຄວາມຂິນໃຈ.

ເມື່ອບໍ່ໄດ້ຜົນໝໍຈີ່ງປ່ຽນກົນລະຍຸດໃໝ່.

ຕອນນີ້ຍັງມີຊວງໂຕໜຶ່ງທີ່ຈັບຢູ່ທອງນ້ອຍກ້ຽວໄປຫາຊ່ອງຂອດຂອງເຈົ້າເຊິ່ງ ໝໍ ບໍ່ສາມາດຄາບອອກມາໄດ້ ສະນັ້ນ ໝໍ ຈີ່ງມີຄວາມຈຳເປັນຕ້ອງໃຊ້..(ຂອງໝໍ) ເຂົ້າໄປອ່ອຍ,ລໍ້ມັນອອກມາທາງຊ່ອງຂອດ ແລ້ວໃຊ້ດາບຕັດຄໍມັນຖີ້ມ

ອີ່ບື້ງ ຕາສວດຂຶ້ນທັນທີ (ຈະເອົາແນວໃດຫວະ? ນຶກໃນໃຈ).

ແຕ່ບໍ່ໃຫ້ຕົກໃຈ ເພາະໝໍໃຊ້ຝ້າຍມົງຄຸນຄຽນທີ່ຄໍມັນໄວ້ 9 ຮອບແລ້ວ,ມັນຈະບໍ່ລຸດເຂົ້າກາຍເຂດເດັດຂາດ(ໝໍປອບໃຈ).

ອີ່ບື້ງ ມຶນຕາພໍຮີບຮີ່ ລັກແນມເບິ່ງໝໍຈະເຮັດຫຍັງ?

ໝໍ ໂລດຜ້າສະໂລ່ງລົງຈໍາຕິນ, ນາງມາບເຫັນທ່ອນ…ຂອງໝໍ ທັງໃຫຍ່,ຍາວ,ດຳຄຶກລຶກ ຄຽນດ້ວຍຝ້າຍຂາວກ່ານເຄິກເລິກ ປານທະຫານຟຣັງໃສ່ໝວກເຫຼັກ ໃນສະໄໝສົງຄາມຮຸກຮານລາວ.

ປ່າໂທ່…!!! ອິ່ພໍ່ກູ. ຜົວໂຕເອງທຽບບໍ່ຕິດເລີຍ..ໃຄແດ່ແຕ່ມີຟ້າຍມົງຄຸນຄຽນຄໍໄວ້ແລ້ວ (ນາງນຶກຢ້ານ ແຕ່ໝັ້ນໃຈນຳເສັ້ນຝ້າຍຂາວເຫຼືອເກີນ).

ໝໍ ຄ່ອຍຕູດໆຕິນສີ້ນຂຶ້ນມາໄວ້ກາງຂາ ເພື່ອຢັ້ງໃຈອີ່ບື້ງ,

> ປ້າ…..ໂທ່…!!!

ສອງລຳຂາຂອງ ອີ່ງບຶ້ງ ກົມສ້ວຍຂາວອູດລູດປານທ່ອນຢວກ,ມີຂົນດຳອ່ອນໆຢາຍຫ່າງໆລາຍວະຢຸ້ຍຢູ່ຕາມລຳຂາ,

> ມັນຊ່າງເກີດມາຖືກສະເປັກແທ້ເດ່…

ໝໍ ກັ້ນໃຈເອົາມືຫຼູບຄໍາໄປມາສອງລຳຂາ,ສັງເກດເບິ່ງໃບໜ້າຂອງ ອີ່ບື້ງເລີ່ມແດງຂຶ້ນ(ໝໍຮູ້ວ່າ ອີ່ບຶ້ງ ເລີ່ມເກີດອາລົມ).

ຕອນນີ້ ໝໍ ພໍຢາກໂດດຄຸມ,ຍີຍ້ອງໃຫ້ສົມໃຈ ແຕ່ກໍ່ກົວວ່າ ອິ່ບຶ້ງ ຍັງບໍ່ພ້ອມ ແລ້ວຈະໄດ້ຂຶ້ນສານ ແລະໄດ້ນອນຂຸກດ.

ໝໍ ຍົກຂາຂ້າມຂາຂອງ ອີ່ບື້ງ, ເອົາຮ່າງຄີງຂອງຕົນກວມຮ່າງຄີງຂອງອີ່ບື້ງເຮັດໂຢ່ງໂຢ້ຢູ່.

> ຕັ້ງໃຈນະໝໍຈະລອງອ່ອຍຢູ່ຂ້າງນອກລອງເບິ່ງກ່ອນບາງເທື່ອມັນອອກມາເອງ. ຕິດຕາມຕອນຕໍ່ໄປ......

ເລົ່າໂດຍ: ວິສະນຸ ທ່າບົກ

ປະພັນໂດຍ: ພັນທະຫົວໃຈ

ປີນີ້ ອີ່​ບື້ງ ອາຍຸ​ໄດ້ 30 ປີ​ແລ້ວ ​ແຕ່​ຮຸ່ນ​ຂອງ​ນາງ​ຊ່າງ​ງາມ​ເຫຼືອ​ເກີນ ສາວ​ສ່ຳ​ນ້ອຍ​ຍັງ​ຫາ​ຍາກ​ຈະ​ທຽມ​ໄດ້,ຮ່າງຄີງຂອງ​ນາງ​ສູງ,ຂາວ,​ສວຍ,

ຕຶງ​ຕັງ,ອວບໆ,​ເອິກ​ໃຫຍ່ໆ ​ເປັນອັນ​ສະດຸດ​ຕາ​ ສະກິດໃຈຂອງຊາຍຫຼາຍໆຄົນໃນຍາມພົພໍ້..ອະ​ແຮ່​ມ….

ນາງ​ເອົາ​ຜົວ​ແຕ່​ອາຍຸ 20 ປີ ຖື​ວ່າ​ເປັນ​ເວລາ 10 ປີ​ແລ້ວ​ແຕ່​ບໍ່​ເຄີຍ​ໄດ້​ລູກ​ນຳ​ເພີ່ນ​ຈັກ​ເທືອ,ນາງ ​ແລະ​ຜົວ​ເຄີຍ​ພະຍາຍາມ​ຊອກ​

ທຸກວິທີ​ປິ່ນປົວ​ຕາມໝໍ​ປົ່າໝວີ,ໝໍຜີ​ຕ່າງເພື່ອ​ໃຫ້​ໄດ້​ລູກ​ມາ​ສືບ​ທອດ​ນາມສະກຸນ ບາດ​ຍາມ​ເຖົ້າ​ແກ່​ຊະລາຈະ​ບໍ່​ໄດ້​ເປັນ​ທຸກ ​ແຕ່​ປົວ​

ດ້ວຍ​ວິທີ​ໃດ​ກໍ່ບໍ່​ໄດ້ຜົນ,ມີ​ແຕ່​ເສຍ​ເງິນ​ເສຍ​ຄຳ​ໄປ​ຊື່ໆ.

ຢູ່​ມາ​ມື້ໜຶ່ງນາງ​ໄດ້​ຂ່າວ​ວ່າ​ມີໝໍຜີ່​ເກັ່ງ,ສາມາດ​ປົວ​ດ້ວຍ​ວີ​ຊາ​,ຂ້າ​ຊວງ​ໄດ້​ເຮັດໃຫ້​​ແມ່ຍິງມີ​ລູກ​ໄດ້,ນາງພະຍາ​ຍາມ​ຊອບ​ຖາມ​ຊາວບ້ານ​

ໃກ້​ຄຽງຫຼາຍຄົນ​ກໍ່​ກ່າວ​ລື​ກັນ​ວ່າ​ປົວ​ໄດ້​​ແທ້,ດ້ວຍຄວາມ​ມຸ້ງ​ຫວັງ​ອັນ​ສູງ​ສົ່ງ ນາງ​ຈິ່ງ​ປຶກສາ​ກັບ​ຜົວ​ຂໍ​ໄປ​ປົວ​ນຳໝຂ້າ​ຊວງ,ຜົວ​ກໍ່​ເຫັນ​

ດີນຳ​ເພາະ​ຢາກ​ໄດ້​ລູກ.

ທີ່​ຫໍ​ຂອງໝໍຂ້າ​ຊວງ​ເປັນ​ຫ້ອງ​ທີ່​ມືດ​ຂຶມ,​ເຕັມ​ໄປ​ດວ້ຍ​ເຄື່ອງ​ມົນ​ຂອງ​ຂັງ​ບໍ່ຈັກ​ວ່າ​ອັນ​ໃດ​ຕໍ່ອັນ​ໃດ,ມີ​ສາຍຟ້າ​ມົງຄຸນ​ກ່ຽວ​ໄປ​

ວຽນມາຫຼາຍຮອບ​ເກາະ​ກ່າຍ​ໄປ​ຕາມ​ຮ້ານ​ມົນ​ທີ່​ເຕັມ​ໄປ​ດ້ວຍ​ທູບ​ທຽນ,

ນາງ​ນັ່ງ​ພັບ​ແພບ​ຄ່ອຍ​ຕູູດກົ້ນ​ຫຍັບເຂົ້າ​ໃກ້ໝໍ,ຫົວ​ໃຈ​ນາງ​ເຕັ້ນ​ແຮງ​ຂຶ້ນ ​ເພາະ​ເຫັນ​​ສະພາບ​ຫ້ອງ ​ແລະ​ການ​ແຕ່ງ​ກາຍ​ຂອງໝໍ​

ເປັນຕາ​ຢ້ານ ​ເໝືອນກັບ​ວ່າ​ມີ​ຜີຫຼາຍຕົວ​ຈະ​ປະກົດ​ໂຕ​​ໃນ​ຫ້ອງ​ແຫ່ງ​ນັ້ນ.

ນາງ​ນຸ່ງ​ຊຸດ​ໃໝລາວ​ຈົບ​ເຈືອ ສິ້ນມີ​ຕິນ ​​ເສື້ອແຂນ​ສັ້ນ ​ແຕ່ເປີດຫຼັງຈົນຮອດ​ສາຍ​ເສື້ອ​ຊ້ອນໃນ,ທາງໜ້າກໍ່​​​ແກວ​ວລົງ​ຈົນ​ຮອດ​

ເອິກແບ່ງ.

ໝໍນຸ່ງ​ຜາ​ສະ​ໂລ່ງ,ຫົວ​ຄຽນດ້ວຍ​ມັດ​ຝ້າຍ​ຂາວ,ບໍ່ນຸ່ງ​ເສື້ອ,ນັ່ງຂັດຕະມາດ, ໝໍຢື້ນ​ເສັ້ນຝ້າຍ​ມຸມົງຄຸນ​ໄປ​ໃຫ້​ນາງ​ຈັບ​ສົ້ນໜິ່ງ ​ແລະ​

ອີກສົ້ນໜຶ່ງ​ແມ່ນໝໍ​ເປັນ​ຜູ້​ຈັບ,ໝໍນັ່ງ​ນົບ​ມື, ປາກ​ເລີ່​ມຕີ່​ງ​ແວັວໆ,ມີ​ສຽງ​ອອກ​ຈາ​ປາ​ແຕ່​ຟັງ​ບໍ່​ເປັນ​ຂໍ້ເປັນຄວາມ,ຕາ​ຂອງໝໍ​ຫຼັບລົງ​ພໍ

​ຫິບ​ຮີ່,ບຸດໜຶ່ງສວດ​ອອກ ບຸດໜິ່ງຫຼຸບ​ເຂົ້າຕາມ​ຈັ່ງ​ຫວະ​ກົ້ມ​ເງີຍ​ຂອງ​ ອີ່​ບຶ້ງ.

ອີ່​ບື້ງ ຫຍັບເຂົ້າມາໃກ້ໆໝໍ ກາບ​ຂື້ນກາບ​ລົງ​ຕາມໝໍສັ່ງ​ທຸ​ກຢ່າງ,​ເມື່ອ​ພັບ​ຊາຍ​ແລ້ວ​ກໍ່ປ່ຽນພັບ​ຂວາ​ຢູ່​ພໍ​ປານ​ນັ້ນ.ເວລາ​ນັ້ນໝໍສັງ​

ເກດ​ເຫັນ​ປານ​ແດງຢູ່ກາງຫຼັງ ​ແລະ​ຂີ້​ແມງວັນ​ຢູ່ໜ້າ​ເອິກ​ແບ່ງຂອງ​ອີ່​ບື້ງ(​ເພາະ​ເສື້ອຂອງ​ ອິ່ບື້ງ ມັນ​ປົກ​ປິດ​ບໍ່​ເຖິງ).

ໝໍ ອາປາກກວມແສງທຽນ ໂອມ....ປ່ຽງ…ໆ ແຕ່ບາງຄັ້ງ ດັງຂອງໝໍໄປຊຸນເອົາໜ້າພາກ,ພວງແກ້ມເບື້ອງນັ້ນ-ເບຶ້ອງນີ້ຂອງອີ່ບຶ້ງ,

ກິ່ນແປງຫອມທັ່ງໃສ່ດັ່ງຂອງໝໍເປັນບາດໆ.

 ໝໍ ຄົງ​ຈະ​ບໍ່ນຸ່ງ​ສະ​ລີບ ​ເພາະ​ວ່າ​ຜ້າສະ​ໂລ່ງ​ບ່ອນ​ຫວ່າງ​ຂາ​ຂອງໝໍປະກົດ​ຕິງ​ນຶກ.ໆ.ໆ..​ເປັນ​ບາດ ໆ ​ເໝືອນມີ​ສັດ​ຕົວ​ໃດໜຶ່ງທີ່​ພວມ​

ຖືກທໍລະມານ​ຫັນ​ໃຈ​ປາຢູ່ຂ້າງໃນ

ໝໍ ເລີ່ມໃຊ້ອຸບາຍຕາມຈຸດປະສົງຂອງຕົນ: ຕິດຕາມຕອນຕໍ່ໄປ

ເລົ່າໂດຍ: ວິສະນຸ ທ່າບົກ

ປະພັນໂດຍ: ພັນທະຫົວໃຈ

 ຫຼາຍມື້ຜ່ານໄປແມ່ເຖົ້າໄດ້ແຕ່ຄິດນຳແຕ່ເລື່ອງຂອງລູກເຂີຍ,ລູກສາວ ເພາະນັບແຕ່ມື້ເກີດເຫດ

ເປັນຕົ້ນມາທັງສອງບໍ່ໄດ້ຢູ່ກິນນຳກັນອີກເລີຍ ແລະຕ່າງຄົນກໍ່ຢືນຢັນວ່າຈະບໍ່ຍອມຄຶນດີຫາກັນ,

ທຸກມື້ນີ້ອາມອນບໍ່ໄດ້ນອນທີ່ຮ້ານນຳເມຍຄືແຕ່ກ່ອນ,

ເຂົາຂຶ້ນໄປນອນຢູ່ເທິງເຮຶອນໃຫຍ່ ເຊິ່ງເມື່ອກ່ອນຍັງມີນ້ອງເມຍ ແລະແມ່ເຖົ້າ.

ແຕ່ຕອນນີ້ນ້ອງເມຍໄປຮຽນທີ່ວຽງຈັນຍັງເຫືອພຽງແມ່ເຖົ້າຄົນດຽວ.

            ແມ່ເຖົ້າຫາວິທີປອບໃຈລູກເຂີຍເພື່ອໃຫ້ຄືນດີກັບລູກສາວດ້ວຍຫຼາຍວິທີນັບທັງການລົມນ້ອຍລົມໃຫຍ່,

ຮ່ວມເຮັດວຽກໃນບ້ານ,ນອກບ້ານ ແລະບາງມື້ກໍ່ຊື້ເບຍມາກິນໃນພາເຂົ້າແລງເພື່ອພະຍາຍາມຢັ່ງເບິ່ງຈິດໃຈ

ຂອງລູກເຂີຍວ່າພໍຈະຄືນດີກັບລູກສາວຕົນເອງໄດ້ ຫຼືບໍ່?

            ສ່ວນອາມອນກໍ່ຍິ່ງຄິດໄປໄກ ເຂົາຄິດວ່າແມ່ເຖົ້າໄດ້ຫ່າງເຫິນຈາກພໍ່ເຖົ້າມາສິບກວ່າປີແລ້ວແນ່ນອນວ່າ

ມີຄວາມຕ້ອງການຜູ້ຊາຍເປັນຂອງທຳມະດາ, ສະນັ້ນອາມອນຈິ່ງພະຍາຍາມຊອກຫາວິທີຢັ່ງເບິ່ງໃຈແມ່ເຖົ້າ

ນັບທັງການເວົ້າຕະລົກ ແລະການກະທຳທີ່ແປກໆ,ບາງຄັ້ງອາມອນມັກເອົາໂສ້ງຊອນໃນໄປຕາກທັບໃສ່ກັບໂສ້ງຂອງແມ່ເຖົ້າ,

ຫຼາຍຄັ້ງຜ່ານມາແມ່ເຖົ້າແປກໃຈຈິ່ງຖາມລູກເຂີຍວ່າ:

ເຂີຍ..ເປັນຫຍັງເຈົ້າຕາກໂສ້ງແບບນັ້ນ ?

ເຮັດໃຫ້ມັນລື້ງກັນ..(ອາມອນຕອບ)

ຈາກນັ້ນແມ່ເຖົ້າເລີ່ມຄິດສົງໄສໜັກ ແລະບາງຄັ້ງກໍ່ຈົ່ມໃນໃຈ

ບັກລູກເຂີຍມັນຄິດແນວໃດແທ້ກັບກູ?

ຫຼື ວ່າມັນເປັນຄືອີ່ສອນ ລູກສາວກົກເວົ້າມາແທ້ບໍ່?

ອີ່ ຄອນ ລູກສາວຫຼ້າກູ ບໍ່ແມ່ນມັນງັບແລ້ວບໍ່?

ບາດນີ້ມັນຊິມາງັບກູຕື່ມອີກຕີ່ ຫຼືແນວໃດ?.

ມັນຈະລົງມືໄດ້ຕອນໃດຫວາ ? ກູກໍ່ລະວັງຕົວຕະຫຼອດເວາລາປານນີ້.

ຄຶນໜຶ່ງຝົນຕົກລິນ,ອາກາດເຍືອກເຢັນ,ບັນຍາກາດໃນເຮືອນຍີ່ງງຽບກວ່າທຸກໆມື້ຜ່ານມາ,

ອາມອນ ແລະແມ່ເຖົ້າຮ່ວມພາເຂົ້ານຳກັນສອງຄົນເໝືອນເດີມຕ່າງແຕ່ວ່າມື້ນີ້ແມ່ນລູກເຂີຍເປັນຜູ້ຊື້ເບຍ ແລະກໍ່ຊື້ມາຕັ້ງ 6 ກວດ,ຫຼາຍກວ່າທຸກມື້.

ຕາຍຊື້ມາຫຼາຍແທ້ເຂີຍເຮັດແນວໃດຊິກິນໝົດ

ກິນບໍ່ໝົດກໍ່ແຊ້ໄວ້ມື້ໃໝ່ຈິ່ງກິນ,ກະເທີນໄດ້ຊື້ແລ້ວ. ລູກເຂີຍຕອບ.

ລູກເຂີຍ ແລະແມ່ເຖົ້າລິນໄປ-ລິນມາໝົດເບຍພຽງ 4 ກວດ,ແມ່ເຖົ້າຮູ້ສຶກວ່າເມົາກວ່າທຸກມື້,ຫົວໃຈເຕັ້ນແຮງຜິດປົກກະຕິ,ແນວຄິດເລີ່ມເລື່ອນລອຍ,

ບາງຄັ້ງກໍ່ຄິດເຖິງຜົວເກົ່າທີ່ຈາກໄປຍ້ອນລູກຜູ້ຍິງດ້ວຍກັນມາຍາດແຍ້ງແກ້ງດຶງໄປຈາກຕົນ,ຫາກມີເຂົາຢູ່ມື້ນີ້ຄົງມີຄວາມສຸກ,

ຄິດມາແລ້ວແສນເຈັບໃຈ,ຫາກມື້ໃດມີໂອກາດກູຊິດຶງເອົາຜົວຄົນອື່ນຄຶນມາຄືກັນ. ແມ່ເຖົ້າຈົ່ມໃນໃຈ.

ພາເຂັ້າແລງມື້ນັ້ນລູກເຂິຍເປັນຄົນມ້ຽນ,ສ່ວນແມ່ເຖົ້າເຊຊັດເຂົ້າໃສ່ຕຽງນອນ,ປະຕູຫ້ອງກໍ່ບໍ່ອັດເລີຍເພາະຮູ້ສຶກວ່າເມົາແຮງ,

ພໍຫົວປັກໃສ່ບ່ອນນອນກໍ່ສ່ຳກັບວ່າຄົນໝົດສະຕິ,ບໍ່ຮູ້ກົ້ນຮູ້ຫົວ,ບາງຄັ້ງໄດ້ຍິນສຽງຄາງອອກມາເບົາໆ ໂອຍ..ເມົາ...

.....................................................................................................................................................................................................................................................................................................

ອາມອນເອີ່ຍ..,ເອົານ້ຳມາໃຫ້ແມ່ກິນແດ່..,ແມ່ລຸກບໍ່ໄດ້..

ອາມອນບໍ່ລໍຊ້າ ຟ້າວໄຂຕູ້ເອົານ້ຳດຶ່ມເຢັນໆພ້ອມຈອກແລ່ນເຂົ້າຫາແມ່ເຖົ້າທີ່ນອນເມົາຢູ່ໃນຫ້ອງ,ຄ່ອຍນັ່ງລົງຕຽງ,ໃຊ້ແຂນສອດເຂົາໃຕ້ຄໍແມ່ເຖົ້າ,

ງັດເອົາຫົວໃຫ້ຕັ້ງຂຶ້ນ,ມືໜຶ່ງຈັບຈອກນ້ຳຍົກໃສ່ປາກທ່າມກາງຄວາມມືດສະລົວ,ແມ່ເຖົ້າກຶກນ້ຳສົມຢາກໝົດຈອກທີ່ໜຶ່ງຍັງບອກເອົາອີກ,

ໃສ່ຈອກທີ່ສອງໝົດກ້ຽງຈິ່ງຮູ້ສຶກພໍດີ,ອາມອນ ວາງຄີງແມ່ເຖົ້າລົງແທດກັບໝອນ ແລ້ວເອົາແພຈູ່ມນ້ຳເຢັນມາເຊັດຕາມໃບໜ້າຢ່າງລະມຸນລະໄມ,

ແມ່ເຖົ້າຮູ້ສຶກເຢັນ ແລະມີແຮງຂຶ້ນ,ອາມອນ ສືບຕໍ່ເຊັດລົງຕາມຄໍ,ວ່າງເອິກ,ບີບນວດຕາມແຂນ,ພ້ອມທັງສັງເກດເບິ່ງທ່າທີ,

ສ່ວນແມ່ເຖົ້າພໍຮູ້ເມືອຄີງຢູ່ກໍ່ຈິງ ແຕ່ຍ້ອນພິດເບຍບັງຂັບເຮັດໃຫ້ລ່ອຍໄປໝົດທັງຕົວ,ແຂນຂາຍົກບໍ່ຂຶ້ນ.

ຕາຍແທ້ເປັນແບບນີ້ຄັນບັກລູກເຂີຍເກີດຂີ້ຖ່ອຍຂຶ້ນມາ ເຮົາເສັດແທ້ໆ.(ຄິດໃນໃຈ).

ທັນໃດນັ້ນມັນກໍ່ເປັນຄືດັ່ງຄິດອີ່ຫຼີ,ມັນຄ່ອຍໆປົດກະດູມເສື້ອອອກພ້ອມທັງຈົ່ມທີ່ປາກມັນວ່າ:

‘’ ແມ່ເຖົ້າເອີ່ຍ..ແກ້ອອກສາເສື້ອນີ້ນາ ມັນຮ້ອນໂພດ ,ເຊັດເຫື່ອຍາກ’’.

ມັນແກ້ເສື້ອໃຫຍ່ອອກແລ້ວກໍ່ສືບຕໍ່ແກ້ເສື້ອຊ້ອນໃນອອກ,ຍັງບໍ່ພໍສືບຕໍ່ປົດກະດູມສິ້ນແລ້ວດຶງຖອດອອກທາງປາຍຕິນ.

ບໍ່ວ່າຕີ່ແກ້ໝົດແລ້ວມັນຊິເປີດດອກໄຟ.

ທັນໃດນັ້ນມັນກໍ່ຍື້ມືໄປກົດສະວິດດອກໄຟນິອອນທີ່ຕັ້ງຢູ່ຫົວບ່ອນນອນຮຸ່ງມາບຂຶ້ນ

ປ່າໂທ..ຕາຍ..ໝົດເລີຍ..(ແມ່ເຖົ້າຄິດໃນໃຈ ແຕ່ເຮັດຫຍັງບໍ່ໄດ້,ຟ້າວດືງຟ້າມາປົກກໍ່ຫົ້ມໄດ້ແຕ່ພາກສ່ວນແອວເທົ່ານັ້ນ).

ໂອໂຫ...ພີ່ນ້ອງເອີ່ຍ, ເອີ້ນວ່າເປັນແມ່ເຖົ້າກໍ່ຈິງ ແຕ່ແມ່ເຖົ້າຄົນນີ້ອາຍຸ ສາມສິບກວ່າປີ,ແຍກທາງກັບຜົວໄດ້ສິບກວ່າປີ,ຮູບຮ່າງຊ່າງຕຶງຕັງ

ຂາວນວນປານໄຂ່ປອກ,ລຳຂາທັງສອງກົມສ້ວຍອູດລູດ,ນົມສອງເຕົ້າຕັ້ງຈູ່ນພູ່ນ,ສະທ້ອນກັບແສງໄຟສີຊົມພູຊ່າງຂາວນວນ...ບໍ່ຮູ້ພັນລະນາເລີຍ

ໃຜບໍ່ທັນໄດ້ເຫັນຢ່າຟ້າວຕາຍ,ຫາກຕາຍໄປກໍ່ຍັງກິນແໜງຕະຫຼອດຊາດໜ້າ.

                                                      ເມື່ອເຫັນສະພາບແມ່ເຖົ້າເມົາ ອາມອນຍິ່ງສືບຕໍ່ບົວລະບັດ,ມັນເອົາແພຈູມນ້ຳເຢັນປັ້ນແຫ້ງພໍປະມານມາເຊັດແຕ່ໜ້າພາກ,ຄໍ,ແຂນ,ໝາກແອັບເປິ່ນທັງສອງໜ່ວຍ,

ຫຼັງບ່າໄລ່,ລົງຮອດໄສ້ບື ທັງໜວດທັງຫຼູບພິກໄປພິກມາຢ່າງພິຖີພິຖັນ,ປານນັ້ນຍັງບໍ່ພໍ,ມັນດຶງຝຶດຜ້າທີ່ປົກສ່ວນແອວນັ້ນອອກພ້ອມໆ

ກັບສຽງເວົ້າໜັກແໜ້ນ’’ ອື່..ອັນນີ້ກໍ່ເອົາອອກມັນຄຸງ’’, ແລ້ວມັນສືບຕໍ່ເຊັດຖູລົງສ່ວນລຸ່ມ,ເຊັດຮອດບ່ອນໃດມັນໃຊ້ຄາງທີ່ມີໜວດຄາຍຖູເບົາໆໄປຕາມ

ແລະບາງຄັ້ງໃຊ້ປາຍມືສາມດີ້ວຕີແປະເບົາບາງວ່າແພງໄດ້ນ້ອຍໄດ້ 3 ເດື່ອ ຈົນເຮັດໃຫ້ເຮົາອຶດອັດໃຈນຳ.

                                                      ຜ່ານການເຊັດຖູ,ນວດໄປມາດ້ວຍແພ້ເຢັນເຮັດໃຫ້ແມ່ເຖົ້າສົດຊື່ນ,ຫາຍເມົາ ແລະມີແຮງຂຶ້ນ

ແຕ່ແມ່ເຖົ້າກໍ່ຍັງທຳທ່າເມົາບໍ່ຮູ້ເມື່ອຄີງເໝືອນເດີມເພາະຢ້ານລູກເຂີຍຮູ້ຈັກແລ້ວມັນຊິປ່ຽນແປງພຶດຕິກຳ.ຖ້າເບິ່ງມັນຈະກ້າແທ້ ຫຼືບໍ່?

                                                      ນຶກບໍ່ພໍຄາວ ມັນກໍ່ດຳເນີນໄປຕາມຄິດບໍ່ມີຜິດຈັກຢ່າງ,ທຳອິດມັນເອົາຮ່າງຄີງເຕັງໄວ້ເທິງເອິກ,ຈັບແຂນທັງສອງຂອງເຮົາວາອອກ,

ໃຊ້ເຂົາເບື້ອງຊ້າຍຜ່າລົງວ່າງຂາ ເພື່ອແຍກຂາອອກເຮົາໃຫ້ກວ້າງ,ມັນຄ່ອຍໆຖອດທ່ອນດາບມາວາງໄວ້ວ່າງຂາ,ແລ້ວເຖືອໄປເຖືອມາຕັ້ງຫຼາຍບ່ອນ,

ຫຼາຍຮອບ,ມືສັງສອງມານວດທີ່ນົມສອງເຕົ້າ,ປາກຄາບ,ດູດແລະກັດເບົາໆແຕ່ໜ້າພາກຮອດໜ້າທອງ,

ບາດມັນຊິແທງແທ້ໆມັນຍົກຂາເຮົາຂຶ້ນເບື້ອງໜຶ່ງແລ້ວດັນເຂົ້າຢ່າງແຮງເຮັດໃຫ້ເຮົາຕຶ່ນຫຍຸບສະທ້ອນຮອດໄສ້ອ່ອນ,

ມັນເລີ່ມໂຍບໂຕຂຶ້ນລົງເປັນບາດຊ້າໆພ້ອມກັບສຽງນັບແຕ່ 1-0 ເບົາໆ,ຍານໆ..ແລ້ວຈິງປ່ຽນທ່າອື່ນ,ປ່ຽນທ່າເທືອໃດມັນເຮັດທຳທ່າວ່າດາບລຸດເອັງ,

ລຸ່ດເທື່ອທຳອິດມັນຍັງຈັບໃສ່,ແຕ່ເທື່ອຕໍ່ໆມາມັນເສີຍ,ມັນລໍ້ໄປລໍ້ມາຈົນວ່າເຮົາໄດ້ຈັບໃສ່ເອງ,

ທ່າໃດກໍ່ອອນຊອນພໍທ່ານັ້ນຈົນບໍ່ຈຳໄດ້ລາຍລະອຽດວ່າມີຈັກທ້າແທ້,ບາດທ່າສຸດທ້າຍມັນໃຊ້ສອງຕິນມັນຄີບໄວ້ທີ່ໂປ້ຕີນຂອງເຮົາສີກກວ້າງອອກ,

ເຮົາກໍ່ງໍປາຍຕີນທັງສອງຂຶ້ນແຂງໆເພື່ອໃຫ້ມັນຢັນໄດ້ແຮງ ແລະບໍ່ລຸດງ່າຍ,ມືເບື້ອງຂວາຂອງມັນສອດລົງໃຕ້ແຂນເຮົາກ້ຽວມາຈັບທີ່ບ່າໄລ່ເບຶ້ອງຂວາຂອງເຮົາ,

ອີກເບື້ອງໜຶ່ງຈັບເຕົ້ານົມໄວ້ແໜ້ນໆບໍ່ປະ,ປາກມັນຄາບດູດແຮງໆ,ເຮົາກໍ່ບໍ່ຫຼາຍເລື້ອງ,

ໃຊ້ສອງມືເຮົາຊວານໃສ່ຕຸ່ນກົ້ນຂອງມັນ,ດຶງຫຶດ.ໆ.ໆ. ໆ ແຮງໆ ແລະຖີ່ເຂົ້າ,ບຸດໜຶ່ງມັນກໍ່ດິ້ນຈັງຂຶ້ນພ້ອມໆກັນກັບເຮົາ,

ມັນໃຊ້ຂາທັງສອງກອດຫຸບຂັດກັບຂາຂອງເຮົາເຂົ້າກັນ ແລ້ວຕັ້ງຫົວຂຶ້ນເພື່ອໃຫ້ສ່ວນທ້າຍຕູດເຂົ້າຫາກັນໃຫ້ຈຳດີ.

ພ້ອມທັງກັດແຂ້ວອອກປາກອອກສຽງ: ໂອຍ..ເຊັດແລ້ວ..ຕາຍແລ້ວ..ຕາຍແທ້.ໆ.ໆ.ໆ...

ສ່ວນເຮົາກໍ່ກັດແຂ້ວ ແລະອອກປາກ: ບັກລູກເຂີຍ..ບັກຮ່າດາບໃຫຍ່..ມຶງແທງກູ..

ແທງກູໆ.ໆ.ໆ...

ຮູ້ສຶກເຢັນໆທີ່ຫວ່າງຂາ ແມ່ເຖົ້າສວາດຮູ້ເມື່ອຄີງຂຶ້ນມາ,ຟ້າວຈົກລົງທີ່ຫວ່າງຂາ.

ປ່າໂທ່..ປຽກໝົດລເລີຍ,ກູຝັນໄປຕີ່ນີ້ນາ,ໂອ..ຝັນຄືຄວາມຈີງແທ້ໆ,ແບບນີ້ຝັນທຸກຄຶນກໍ່ໄດ້,ຖ້າເບິ່ງມື້ໃໝ່ຍັງຝັນຄືເກົ່າ ຫຼືບໍ່? ຖ້າຍັງຝັນຄືເກົ່າບໍ່ຕ້ອງເອົາຜົວອີກກໍ່ໄດ້.

ແລ້ວແມ່ເຖົ້າກໍ່ສືບຕໍ່ທົບທວນກັບລາງຝັນ ຜ່ານມາເຄີຍຢູ່ກັບຜົວເກົ່າຍັງບໍ່ມີຄັ້ງໃດທີ່ຄັກເທົ່າກັບລາງຝັງນີ້,

ຫຼືວ່າເປັນນຳເຮົາຂາດເຕັກນິກດ້ານນີ້ບໍ່ຜົວເກົ່າເຮົາຈິ່ງປະໄປຫາຍິງອື່ນ,ແມ່ເຖົ້າຈົ່ມພືມພຳ.

ເຊີນທ່ານແຕ່ງຕໍ່ເລີຍ: ຕອນລາງຝັນຂອງຜົວເກົ່າ.

ກ່ອນ​ວັນ​ເຂົ້ພັນ​ສາ​ປີີນີ້ 1 ເດື່ອນຂ້ອຍ​ຍັງ​ໂທ​ຫາ​ຊາຍ​ຄົນທີ່​ຂ້ອຍ​ເຄີຍ​ຮັກ ​ແລະ ກໍ່​ຮັກ​ທີ່​ສຸດ​ໃນ​ຫົວ​ໃຈ

​ຂອງ​ຂ້ອຍນັ້ນ ​ເຂົາ​ກໍ່​ຕອບ​ຕົກລົງ​ວ່າ​ຈະ​ມາ​ຫາ​ຂ້ອຍ ​ແລະ ຈະ​ພາ​ຂ້ອຍ​ໄປ​ຕັດ​ບາດ​ເໝືອນ​ປີ​ກາຍ​ຜ່ານ​ມາ ​

ປີ 2553  ຂ້ອຍ ​ແລະ ​ເຂົາ​ໄປ​ໃສ່​ບາດ​ຮ່ວມ​ກັນ​ຢ່າງ​ມີ​ຄວາມສຸກ​ໃຈ ​ເໝືອນ​ຄົນ​ອື່ນໆ​ທີ່​ໄດ້​ທຳ​ບຸນ​ໄປ​ແລ້ວ

​ມີ​ຄວາມສຸກ,ດີ​ໃຈ​ຄື​ກັບ​ວ່າ​ຕົນ​ເອງ​ຈະ​ປະສົບ​ຜົນສຳ​ເລັດ​ໃນ​ສີ່​ທີ່​ຕົນ​ປາດ​ຖາ​ໜາ​ໄວ້,ຂ້ອຍ​ອະທິຖານ​ຕອນ​ຢາດ

ນ້ຳ​ວ່າ (ຂໍ​ໃຫ້​ຜູ້​ຂ້າ​ຮຽນ​ໄດ້) ສ່ວນ​ແຟນຂອງ​ຂ້ອຍ​ກໍ່​ອະທິຖານ​ວ່າ( ຂໍ​ໃຫ້​ຂ້ອຍ​ຮຽນ​ຈັບ).

​ແຕ່​ພໍ​ໃກ້​ວັນ​ເຂົາ​ພັນ​ສາປີນີ້ຂ້ອຍໂທ​ຫາ​ລາວ ຍາມ​ໃດ​ກໍ່​ວ່າ​ມາ​ບໍ່​ໄດ້​ງານ​ນີ້​ເປັນ​ຂອງ​ເພີ່ນ​ວ່າ​ຊັ້ນ

ແລະ ຮອດ​ວັນ​ເຂົາ​ພັນ​ສາ​ຕົວ​ຈິງ​ເຂົາ​ກໍ່​ບໍ່​ມາ​ອີ່ຫຼີ. ເຂົາຄົງໄປ​ກັບ​ເມຍ​ເຂົາ​ແນ່ນອນ ເພາະ​ເຂົາ​ກໍ່​ບອກ​ຄວາມ​

ຈິງ​ແລ້ວ​ວ່າ​ງານ​ນີ້​ແມ່ນ​ທີ່​ຂອງ​ເພີ່ນ. ຄວາມ​ເຈັບ​ປວດ​ທີ່​ໝາກ​ຫົວ​ໃຈ​ຄົງ​ບໍ່​ມີ​ຫຍັງ​ມາ​ທຽບ​ເທົ່າ​ໄດ້, ​ໂອ່..ຜູ້ຍິງ​

ທີ​ໂງ້ ​ແລະ ອ່ອນ​ແອ​ມັນ​ເປັນ​ແບບ​ນີ້​ເນາະ?,ຈະ​ເກີດ​ຮ່ວມ​ໃຜ,ຊົນ​ຊັ້ນ​ໃດ,ຢູ່​ບ່ອນ​ໃດ ​ແລະ ​ເວລາ​ໃດ​ມັນ​ກໍ່​

ເສຍປຽບ​ໃຫ້​ກັບ​ຜູ້​ຊາຍ​ຢູ່​ສະ​ເໝີ.

 ມື້​ເຂົ້າພັນ​ສາ​ປີນີ້ໝູ່​ຂອງ​ຂ້ອຍ​ຕ່າງ​ຄົນກໍ່​ຍີ້ມ​ແຍ້ມ​ແຈ່ມ​ໃສ,ພາກັນ​ຈັດ​ແຈງ​ເຄື່ອງ​ໃສ່​ບາດ​ຢ່າງ​ພຖີີ​

ພິຖັນ​ເພື່ອ​ລໍຖ້າ​ແຟນມາ​ຮັບ​ແລ້ວ​ໄປ​ໃສ່​ບາດ​ຮ່ວມ​ກັນ ມັນ​ກົງກັນຂ້າມ​ກັບ​ຂ້ອຍ​ເຫຼືອ​ເກີນ ຂ້ອບໄດ້​ແຕ່​ກອດ

​ໝອນຮ້ອງ​ໄຫ້ພີ​ກຂວາ​ມພີ​ກງາຍ​ຢູ່​ໃນ​ຫ້ອງ​ແມ່ນ​ແຕ່​ໜ້າ​ກໍ່​ບໍ່​ສາມາດ​ເງີຍ​ຂຶ້ນ​ໃຫ້​ໝູ່​ເຫັນໄດ້ ຂ້ອຍ​ກິນ​

ຢາລະງັບ​ສອງ​ເມັດ​ແລ້ວ​ນອນ​ປົກ​ຜ້າ​ໝົດ​ທັງ​ຕົວ ທຳທ່າ​ເປັນ​ໄຂ້ ເພາະ​ຢາກ​ຢູ່​ຄົນ​ດຽວ​ງຽບໆ​ ​ແຕ່​ກັບ​ກາຍ

​ມາ​ເປັນ​ການ​ຫ່ວງ​ໄຍສົນ​ໃຈຂອງ​ໝູ່ ໃນ​ທີ່​ສຸດຈີ່​ງ​ໄດ້​ທຳ​ຕົວ​ວ່າ​ຫາຍ​ໄຂ້​ແລ້ວ ​ແລະ ພາ​ໝູ່​ອອກ​ໄປ​ດຶ່ມ​ເບຍ​ຢູ່​

ຂ້າງ​​ຫໍ​ພັກ ຂ້ອຍ​ດື່ມ​ຄົນ​ດຽວ​ປະມານ 1 ຂວດ ​ເຖິງ​ວ່າ​ຂ້ອຍ​ຍັງ​ບໍ່​ເມົາ ​ແຕ່​ຂ້ອຍ​ຕ້ອງ​ໄດ້​ທຳທ່າ​ເມົາ​ຈົນ​ເອົາ​

ຕົວ​ບໍ່​ລອດ​​ແລ້ວ​ໃຫ້​ໝູ່​ເມືອ​ສົ່ງ ​ເພື່ອ​ອາ​ໃສ​ໂອກາດ​ຄວາມ​ເມົາ​ນັ້ນຮ້ອງ​ໄຫ້ ຫວັງ​ຈະ​ເຮັດ​ໃຫ້​ນ້ຳຕາ​ໄຫຼ​ແຫ້ງ​

ຈົນ​ໝົດ​ໄປ​ສາ​ ແຕ່ຮ້ອງ​ໄຫ້​ປານ​ໃດ​ມັນ​ກໍ່​ບໍ່​ໝົດ​ເປັນ​ຈັກ​ເທື່ອ

ວັນ​ເຂົ້າພັນ​ສາ​ປີນີ້ມັນ​ກົງກັນຂ້າມ​ກັບ​ປີ​ກາຍ ​ແລະ ກົງກັນຂ້າມ​ກັບ​ໝູ່​ຜູ້​ອື່ນໆ​ທີ່​ເຂົາ​ເປັນ​ວັນ​ແຫ່ງ​

ຄວາມສຸກ​ທີ່​ໄດ້​ທຳບຸນ​ກິນ​ທານ.​ແຕ່​ເຮົາມັນ​ເປັນ​ວັນ​ທີ່​ແສນເຈັບ​ປວດທໍລະມານເຫຼືອ​ເກີນ, ມັນ​ຄົງ​ເປັນ​ເວນ​

ກຳ​ຂອງ​ຂ້ອຍ​ທີ່​ສ້າງ​ໄວ້​ນັບ​ທັງ​ຊາດ​ກ່ອນ ແລະ ຊາດ​ນີ້​ໂຮມ​ເຂົາ​ກັນຈີ່​ງ​ເຮັດ​ໃຫ້​ຂ້ອຍ​ທໍລະມານ​ປານ​ນີ້.

 ຊາດ​ກ່ອນ​ຂ້ອຍ​ຈຳ​ບໍ່​ໄດ້​ວ່າ​ໄດ້​ສ້ງກຳ​ຫຍັງ​ໄວ້ ແຕ່​ຊາດ​ນີ້ຂ້ອຍ​ຢູ່​ວ່າ​ຂ້ອຍ​ໄດ້​ຫຼົງ​ຮັກ​ຜົວ​ເຂົາ ​ເຊິ່ງມັນ​ຝືນ​ກັບ​

ຮີດຄອງ ​ແລະ ຄຳ​ສອນ​ຂອງ​ພະພຸດທະ​ເຈົ້າ ນີ້ລະ​ນໍ່​ເພີ່ນ​ວ່າ​ບາບບຸນ,ຄຸນ​ໂທດ​ມີ​ຈິງ ​ແລະ ສະໜອງ​ຢ່າງ​

ທັນຕາ​ເຫັນ,

ພໍ່​ແມ່​ທີ່​ສົ່ງ​ມາ​ຮຽນ​ເຂົາ​ຄົງ​ຫວັງ​ວ່າ​ຂ້ອຍ​ຮຽນ​ໄດ້​ດີ,ບໍ່​ດົນ​ກໍ່​ຈົບ ​ແລະ ຈະມີໜ້າ​ທີ່​ການ​ງານ​ດີໆ​ພໍ​ຈະ​

ເປັນ​ທີ່​ເພີ່ງ​ແກ່​ພີ່​ນ້ອງ​ປ້ອງ​ປາຍ,ກ່ອນ​ມື້​ໄປ​ຮຽນ​ເພີ່ນ​ກໍ່​ທຳ​ພີ​ທີ​ບາສີສູ່​ຂັວນ​ໃຫ້​ຕາມ​ຮີບ​ຄອງ ​ແຕ່​ຂ້ອຍ​ກັບ​ມາ​

ເປັນ​ເມຍ​ນ້ອຍ​ເຂົາ, ຂ້ອຍ​ຈະ​ສ້າງ​ບຸນ​ອັນ​ໃດ​ຈິ່ງ​ຈະ​ພົ້ນບາບກຳທີ່​ໃຫຍ່​ໂຕ​ປານ​ນີ້ ແລະ ສ້າງບຸນ​ອັນ​ໃດ​ຈິ່ງ​

ຈະ​ລືມ​ເຂົາ​ໄດ້ ຫຼື ວ່າຈະ​ສ້າງ​ບຸນ​ສ່ຳ​ໃດ​ກໍ່​ຈະ​ບໍ່​ມີ​ວັນພົ້ນປາບກຳ​ອີກ​ບໍ່​ນໍ່ຊາດ​ນີ້?.

ແຕ່​ເກີດ​ມາ​ຂ້ອຍ​ບໍ່​ເຄີຍ​ມີ​ຮັກ,ບໍ່​ຮູ້​ວ່າຄວາມ​ຮັກ​ເປັນ​ຊັ້ນ​ໃດ,ບໍ່​ເຄີຍ​ເສຍ​ຄວາມ​ສາວ​ໃຫ້​ໃຜ​ມາ​ກ່ອນ,ແຕ່ມາ​ມື້ໜຶ່ງ​ຂ້ອຍ​​ໄດ້​ຫຼົງ​ຮັກ​ກັບ​ຊາຍ​ຄົນ​ໜຶ່ງ ທີ່​ເປັນ​ຜົວ​ເຂົາ​ແລ້ວ,​

ຊາຍ​ຄົນ​ນັ້ບໍ່​ຫຼໍ່​ເທົ່າ​ໃດ,​ຫົວ​ອ່າວ​ລ້ານ​ຢູ່,ອາຍຸ​ເກ​ືອບ 40 ປີ ​ເຂົາ​ໄດ້​ລູກັບ​ເມຍ 2 ຄົນ​ຊາຍ​ໝົດ,​ແຕ່​ເຂົາ​ມີ​ເງິນ ​ແລະ ຄາລົມ​ໃຊ້​ໄດ້

ເມຍຂອງ​ເຂົາ​ໜ້າ​ຕາ​ດີກ​ວ່າ​ຂ້ອຍ ​ແຕ່​ຂ້ອນ​ຂ້າງ​ຕຸ້ຍ​ຕ່ຳ,ສວ່ນຂ້ອຍ​ໜ້າ​ຕາ​ບໍ່​ປານ​ໃດ(ໜ້າ​ເຂົ້າຟ້າ)​ແຕ​່ຮູບ​ຮ່າງ​ຊັດ​ສ່ວນ​ດີກວ່າເອື້ອຍນັ້ນ.

​ເບື້ອງຕົນ​ຂ້ອຍ​ບໍ່​ໄດ້​ຄິດມັກ​ຊາຍ​ຄົນ​ນັ້ນແມ່ນ​ແຕ່​ນ້ອຍ​ເພາະ​ຂ້ອຍ​ກໍ່​ຮູ້​ດີ​ວ່າ​ຈະ​ຮັກ ​ແລະ ທຸ່ມ​ເທ​ຈົນ​ຕາຍ​ກໍ່​ບໍ່​ມີທາງທີ່​ເຂົາ​​ຈະ​ປະ​ເມຍ​ເຂົາ,​

ເຂົາ​ມີ​ທຸກ​ຢ່າງ​ແລ້ວ,​ເຂົາ​ຈະ​ບໍ່​ຖອຍຫຼັງ​ເດັດຂາດ, ​ແຕ່​ລາວ​ນຳ​ຕຶ້,​ເອົາ​ໃຈ​ຂ້ອຍ​ໄດ້ເກືອບ​ທຸກ​ຢ່າງເຮັດ​ໃຫ້​ຂ້ອຍປ່ຽນ​ແນວ​ຄິດ​

ຫວັງ​ວ່າ​ຈະ​ນຳ​ໃຊ້​ເງິນ​ຂອງ​ເຂົາ​ເພື່ອ​ສ້າງ​ຄວາມ​ແຂງ​ແກ່ນ​ດ້ານການ​ເງິນ(ມີ​ເຮຶອນ,ມີ​ລົດ,ມີ​ເງິນ) ​ແລ້ວ​ກໍ່​ຈະ​ເຊົາ​ທັນທີ 

​ແລະ ບວກ​ກັນ​ການ​ຢາກຮູ້​ຢາກ​ລອງ​ເຖິງ​ຄວາມ​ຮັກ​ເປັນ​ແນວ​ໃດ,​ໃນ​ທີ່​ສຸດ​ຂ້ອຍ​ໄດ້​ປ່ອຍ​ເນຶ້ອກາຍ​ໃຫ້​ເຂົາ​ເສບ​ຊົມ​ຄັ້ງທຳ​ອິດ

​ແລະ ຄິດ​ວ່າ​ຈະ​ເຊົາ​ພຽງ​ຄັ້ງດຽວ​ເທົ່າ​ນັ້ນ, ​ແຕ່​ມັນ​ບໍ່​ເປັນ​ດັ່ງ​ຄິດ​ຈັກຢ່າງ​ເລີຍ.

​ພາຍຫຼັງ​ເສຍ​ຕົວ​ຄັ້ງທຳ​ອິດ​ໃຫ້​ເຂົາ​ແລ້ວ​

ສະຖານະ​ການ​ທຸກ​ຢ່າງ​ໄດ້​ປ່ຽນໄປ​ຢ່າງ​ອັດຕະ​ໂນ​ມັດ,ຄວາມ​ຮັກ,ຫ່ວງ,ດູດ​ດື່ມ​ຈັກ​ວ່າ​ມາ​ແຕ່​ໃສ​ບໍ່​ຮູ້ສຶກ​ຕົວ​ໂຍນ​ມາ​ທີ່​ຕົວ​ຂອງ​ຂ້ອຍທັງ​ໝົດ,​

ແນວ​ຄິດ​ປ່ຽນ​ໄປ ຈາກ​ແນວ​ຄິດ​ຫວັງ​ຈ່າຍ​ແຕ່​ເງິນ​ກັບປ່ຽນ​ມາ​ຮັກ​ຫ່ວງ​ຄິດ​ເຖິງ,ຢາກ​ໄດ້​ທັງ​ຕົວ,ທັງ​ໃຈ​ເຂົາ,ສ່ວນ​ເງິນ​ນັ້ນບໍ່​ຢາກ​ໄດ້​ຄື​ແຕ່​ກ່ອນ​ອີກ,

​ເມື່ອ​ໄດ້​ຢູ່​ກັບ​ເຂົາ​ຂ້ອຍ​ຮູ້ສຶກວ່າ​ອົບ​ອຸ່ນ,ມີ​ຄວາມສຸກ​ຢ່າງ​ລົ້ນ​ເຫຼືອ​ຈົບ​ບໍ່​ສາມາດ​ພັນ​ລະນາ​ໄດ້,​ແຕ່​ເມື່ອ​ເວລາ​ເຂົາ​ກັບ​ໄປ​ຫາ​ເມຍ​ເຂົາ

​ຊ້ຳ​ພັນ​ມີ​ແຕ່​ຄວາມ​ອ້າງ​ວ້າງ​ເປົ່າ​ປ່ຽວ​ດຽວ​ດາຍ​ບໍ່​ຮູ້​ຊິ​ຢູ່​ຊິ​ກິນຫຍັງ​ເລີຍ,ມີ​ແຕ່​ປ່ວງ​ໄປ​ມາ​ແບບ​ຄົນ​ບ້າ,ບໍ່​ວ່າ​ຍາມ​ກິນ,ຍາມ​ນອນ,ຢຶນ,ຢ່າງ,ນັ່ງ,​ເບິ່ງ​ໜັງ​ຟັງ​ເພງ

ຫຼື ​ເວລາ​ຮຽນ​ຂ້ອຍ​ໄດ້​ແຕ່​ຄິດ​ເຫັນ​ໜ້າ​ເຂົາ​ຕະລອດ,ມີ​ບາງ​ຄຶນ​ຂ້ອຍ​ນອນ​ບໍ່​ໄດ້​ຕ້ອງ​ນັ່ງ​ໄຫ້​ສະ​ອຶກ​ສະອື້ນຢູ່​ບ່ອນ​ໄກໆ​ຄົນ​ເພື່ອ​ເຊື່ອງ​ຊ້ອນ​ອາການ,

ໝູ່​ໃນ​ຫ້ອງພັກ​ດຽວ​ກັນ​ຮູ້​ໃຈ​ຂ້ອຍ​ດີ​ເຂົາ​ພະຍາ​ມາ​ປອບ​ໃຈຕ່າງໆ​ນາໆ,ບາງ​ຄັງ​ເຂົາ​ກໍ່​ຫາ​ເພື່ອ​ຊາຍ​ຄົນ​ອື່ນດີໆ​ມາ​ລົມ​ກັບ​ຂ້ອຍ​

ເພື່ອຫວັງ​ຊ່ວຍລຸດພ່ອນຄວາມ​ຄິດ​ເຖິງ​ເຂົາ ​ແຕ່​​ຍີ່​ງ​ເພີ່ມ​ຄວາມ​ເຈັບ​ປວດ​ໃຫ້​ແກ່​ຂ​້ອຍຕື່ມ​ຊ້ຳ,ຂ້ອຍ​ບໍ່​ຢາກ​ປາກ​ກັບ​ຜູ້​ຊາຍ​ຜູ້​ໃດ​ນອກຈາກ​ເຂົາ​ຄົນ​ນັ້ນ,

​ເຖິງ​ວ່າ​ເປັນ​ຂອງ​ເຂົາ​ແຕ່​ຫ້າມ​ໃຈ​ບໍ່​ຢູ່,ຍາມ​ໃດ​ກໍ່​ໄດ້​ແຕ່​ວິ່ງວອນ​ພາ​ວັນາ​ໃຫ້​ເຂົາ​ລັກ​ໃຈ​ເມຍ​ເຂົາ​ມາ​ຫາ​ຂ້ອຍ.

      ​ຂ້ອຍ​ຄົບ​ກັບ​ເຂົາຕອນ​ຢູ່ ມ5 ອາ​ຍຸ​ໄດ້ 17 ປີ ຕອນ​ນັ້ນ​ເຂົາ​ມາ​ຫາ​ຂ້ອຍ ອາທິດ​ລະ​ເທື່ອ ພໍ​ຈົບ ມ6 ແລ້ວຂ້ອຍ​ໄປ​ຮຽນ​ຕໍ່​ທີ່ນະ​ຄອນຫຼວງ

​ເຂົາ​ຍັງ​ຍາດ​ເວລາ​ມາ​ຫາ​ເດືອນ​ລະ​ເທື່ອ ​ແຕ່ຕອນ​ນີ້​ເຂົາ​ຫ່າງໆ​ອອກ​ຊັກ​ໃຊ້ດ້ວຍ​ເຫດຜົນ​ຂອງ​ເຂົາ​ວ່າ​ຢ້ານ​ເສຍ​ລັບ,ຂ້ອຍ​ຮູ້​ວ່າ​ເຂົາຍັງ​ຮັກ​ຂ້ອຍ

​ແຕ່ ເຂົາ​ກໍ່​ບໍ່​ສາມ​ມາດ​ປະ​ເມຍ​ເຂົາ​ໄດ້ ແລະ ຂ້ອຍ​ກໍ່​ບໍ່​ຢາກ​​ໃຫ້​ເປັນ​ແບບ​ນັ້ນ ເພາະ​ຂ້ອຍ​ກໍ່​ສົງສານ​ເມຍ​ແລະ​ລູ​ກຂອງ​ເຂົາ​​ ແຕ່ລະຄົນ​ເປັນ​ຄົນ​ດີໜ້າ​ຮັກ​,​ເຂົາ​ມີ​ຄວາມ​ອົບ​ອຸ່ນແລ້ວ

ຫາກຊາຍ​ຄົນ​ນັ້ນພາກ​ຈາກ​​ເຂົາວັນ​ໃດ​ພວກ​ເຂົາຕ້ອງ​ເສົ້າໜອງ.

      ​ຕອນ​ນີ້ຂ້ອຍ​ຍັງ​ບໍ່​ມີ​ທາງ​ອອກ​ໃຫ້​ກັບ​ຕົນ​ເອງ,​ຮູ້​ແຕ່​ວ່າ​ຮັກ​ເຂົາ​ທີ່​ສຸດ​ໃນ​ຊີວິດ,​ວັຖຸທຸກ​ຢ່າງ​ໃນ​ໂລກ​ຂ້ອຍ​ບໍ່​ຄຶດ​ຕ້ອງການ​ຫຍັງ​ເທົ່າ​ຕົວ​ເຂົາ

​ແລະ ຊີວິດ​ຂອງ​ຂ້ອຍ​ຄົງ​ຈົບ​ສິ້ນ​ ແນ່ນອນ​ຫາກ​ຮູ້​ວ່າ​ເຂົາ​ຖີ້ມເຮົາ​​ເມື່ອ​ໃດ.

      ສິ່ງ​ທີ່​ຂ້ອຍ​ຕ້ອງການ​ໃນ​ຕອນ​ນີ້ກໍ່​ຄື: ແມ່ນ​ຫຍັງ​ກໍ່​ໄດ້ທີ່​ສາມາດ​ເຮັດ​ໃຫ້​ຂ້ອຍ​ລືມ​ເຂົາ​ລົງ​ໄດ້

​ແລະ ​ຂ້ອຍ​ຈະ​ຕອບ​ແທນ​ບຸນຄຸນ​ເທົ່າ​ທີ່​ທຳ​ໄດ​້ນັບ​ທັງ​ການ​ເປັນ​ຂ້ອຍ​ຂ້າ​ກໍ່​ທຳ​ໄດ້

ຕໍ່ຈາກບົດກ່ອນ

ພາຍຫຼັງ​ເມຍ​ເຂົ້າບ່ອນ​ນອນ​ແລ້ວ ອາມ​ອນກໍ່​ເຂົ້າຫ້ອງ​ຄອມ​ພິວ​ເຕີ ອອນ​ລາຍ ​ເໝືອນ​ປົກກະຕິ​ຄື​ກັນ​ກັບ​ທຸກ​ໆມືທີ່​ຕົນ​ເຄີຍ​ເຮັດ​ມາ​ເປັນ​ປະຈຳ ຕາມ​ພາສາ​ຂອງ​ຄົນທີ່​ຫຍຸ້ງກັບວຽກັບງານ​ງານ,​ມີ​ເວລາ​ນ້ອຍ(ເມຍນອນມາອອນລາຍ),​ເຂົາ​ນອນ​ເດິກ​ທຸກ​ຄືນ​ປະມານ 23 - 1 ​ໂມງ ແລະ ກໍ່​ຕື່ນ​ເຊົ້າໆ​ທຸກ​ມື້​ເພື່ອ​ຍາດ​ເວລາອອນ​ລາຍ,ຊອກ​ຫາ​ປະສົບ​ການ​ຕ່າງໆ​ທາງ​ອິນ​ເຕີ​ເນ​ດ,ສ່ວນ​ກາງ​ເວັນ​ເຂົາ​ກໍ່​ກົ້ມຢູ່​ກັບ​ໜ້າ​ວຽກ​ໜ້າ​ງານ,​ເປັນຕົ້ນພີ​ມໜັງສື,ບັດ​ເຊີນ,ຖ່າຍຮູບຕິດບັດ,ຕັດ​ຕໍ່​ວິ​ດີ​ໂອ,ສ້ອມແປງມືຖື​.... ​ເພື່ອ​ຕອບ​ສະໜອງ​ໃຫ້​ທັນ​ກັບ​ຄວາມ​ຕ້ອງການ​ຂອງ​ລູກ​ຄ້າ.

​      ຮ້ານ​ຂອງ​​ເຂົາກໍ່​ບໍ່​ໃຫຍ່​ປານ​ໃດ​ ແຕ່​ມີ​ລູກ​ຄ້າ​ດີ​ພໍ​ສົມຄວນ,ເຂົາ​ເຮັດ​ຫ້ອງ​ຄອມ​ພິວ​ເຕີ​ຕິດ​ກັບ​ຫ້ອງ​ນອນ—ເຊີ່ງ​ຂັ້ນດ້ວຍ​ໄມ້ອັດ,​ໃນ​ຫ້ອງ​ມີ​​ຄອມ,​ເຄື່ອງ​ພີ​ມ,​ເຄື່ອງ​ກອບ​ປີ...ຫຼາຍ​ຢ່າ,ອາມອນ ແລະ ເມຍນອນ​ກັບ​ຮ້ານ​ເລີຍ​ເພາະ​ເຫັນ​ວ່າປອດໄພ,​ເໝະສົມ ແລະ ສະ​ດວກ​ຫຼາຍ​ຢ່າງ

............................................................................................................................................

............................................................................................................................................

      ຄຶນ​ນີ້ນາງຄອນ​ຜູ້​ເປັນ​ເມຍ​​ເຂົ້າ​ນອນ ​ແລະ ທຳທ່າ​ຫຼັບ​ປົກກະຕິ ສ່ວນ​ອາມ​ອນກໍ່​ເພິ​ດ​ເພີນ​ກັບ​ການທ່ອງ​ເວ​ບຢ່າງ​ມີ​ຄວາມສຸກ​ຕາມ​ເຄີຍຈົນລືມໄປວ່າຕົນບໍ່ທັນໄດ້ກອບປີ່ ແລະ ປິ່ນຮູບຂອງນາງສອນຜູ້ເປັນນ້ອງເມຍ ເພື່ອໄປປະກອບ​ເອກະສານ ຕາມ​ຄຳ​ແນະນຳ​ຂອງ​ແມ່​ເຖົ້າ,​ເຂົາ​ຈິ່ງ​ຟ້າວ​ຈັບ​ເອົນ​ໃບ​ຮູບ​ທີ່​​ເປັນ​ຮູບ​ຂອງ​ນາງສອນຖ່າຍ​ຮ່ວມກັນໝູ່​ຂຶ້ນມາກ​ອບ ແລະ ຕົບ​ແຕ່ງ​ໃຫ້​ສວຍ​ງາມ​ກ່ອນ​ຈະ​ປິ່ນ

      ​ໃນ​ຄະ​ນະທີ່​ພວມ​ຕັ້ງ​ໃຈ​ຕົບ​ແຕ່ງ​ຮູບຢ່າງພິຖິພິຖັນຢູ່ນັ້ນ ກໍ່​ບໍ່​ນຶກ​ບໍ່​ຝັນ​ວ່າ​ຝາ​ໄມ້ອັດ​ທີ່​ຕົນ​ນຳ​ມາ​ເຮັດ​ຝາ​ຂັ້ນຫ້ອງ​ຄອມ​ນັ້ນມັນ​ມີ​ປ່ອງ​ນ້ອຍໆ​ພໍ​ທີ່​​ເຮັດ​ໃຫ້​ນາງ​ຄອນ​ຜູ້​ເປັນ​ເມຍ​ສາມາດ​ສອດ​ສາຍຕາ​ເຂົ້າ​ໄປ​ຊ່ອງ​ແນບມເຫັນ​ການເຮັດ​ວຽກຂອງອາມ​ອນ​ໄດ້,ນາງ​ຄອນ ເມື່ອ​ເຫັນສະພາບ​ແບບ​ນັ້ນບວກກັບລາງຝັນຂອງຜົວທີ່ນາງພົບພໍ້ຜ່ານ​ມາ, ນາງ​ຄອນ​ ກໍ່ສະຫຼຸບ​ທັນທີ​ວ່າ​: ເດັດຂາດຜົວ​ຂອງ​ຕົນ​ມີ​ການ​ພົວພັນ​ກັບ​ນາງ​ສອນ​ແບບ​ສູ້​ສາວ​ແນ່ນອນ,​ໃນ​ທີ່​ສຸດ​ກໍ່​ຕັດສິນ​ໃຈ​ຄ່ອຍໆ​ຢ່ອງ​ໄປ​ຄວາ​ເອົາ​ສາກ​ເຂົ້າ​ເບືອຢູ່ເຮືອນຄົວ ​ແລ້ວ​ກໍ່​ຢ່າງ​ຫັນ​ຈັ້ນໆ​ໄປ​ທີ່​ຫ້ອງ​ຄອມ​ພິວ​ເຕີ່​ທັນທີ,​ເມື່ອ​ໄປ​ຮອດ​ກໍ່​ບໍ່​ເວົ້າຫຼາຍ​ຄວາມ,ພໍ​ແຕ່​ອາມ​ອນຫຼຽວ​ໜ້າ​ຂຶ້ນ​ເບິ່ງ​ໜ້າ​ເມຍ​ ​ແລະ ກຳລັງ​ຈະ​ຖາມ​ເມຍ​ວ່າ ນ້ອງ​ມີ​ຫຍັງ​ບໍ່ ​ໃນ​ຄະນະ​ດຽວ​ກັນ​ສາກ​ເຂົ້າ​ເບືອ​ກໍ່​ຖຶກຟາດ​ລົງ​ທີ​ເໜືອ​ຄີ້ວ,ອາມ​ອນງາຍ​ຫຼັງ​ຕົກ​ຈາກ​ຕັ່ງ​ຟຸກຢູ່ກັບພື້ນ,ນາງ​ຄອນ​ ຍັງ​ບໍ່ຢຸດ​ດຳ​ເນີນ​ຕໍ່​ດ້ວຍ​ການ​ຟາດ​ຮ່ຳ​ໆເຂົາ​ຕາມ​ຕົນ​ຕົວ,ລຳ​ຂາ​ຫຼາຍ​ຄັ້ງຈົນ​ແຈບໃຈ​ວ່າ​ຜົວ​ຕົນ​ບໍ່​ສາມາດ​ຕອບ​ໂຕ້​ຄຶນ​ໄດ້ ນາງ​ຈິງ​ຢຸດ​ເຊົາ ​ແລ້ວ​ກໍ່​ຮ້າຍ​ກາກໆ ມຶງ​ເຫັນ​ລິດ​ແລ້ວ​ບໍ່​ໜ້າ​ຜົວ​ໃຈ​ຊົ່ວ?,ທຳ​ລົງ​ໄດ້​ແມ່​ກະທັ້ງນ້ອງ​ເມຍ,ຮູ້ຈັກ​ເມຍ​ຫຼື​ຍັງ?.

      ອາມ​ອນ ບໍ່​ຮູ້​ວ່າ​ເກີດ​ຫຍັງ​ຂຶ້ນກັບ​ຕົວ​ເອງເລີຍ,ຄວາມ​ເຈັບ​ປວດ​ຈາການທຸບຕີໄດ້​ເຮັດ​ໃຫ້​ເຂົາ​ບໍ່​ສາມາດ​ອ້າ​ປາກ​ອອກ​ມາ​ໄດ້​ຈັກ​ສຽງ​ເລີຍ,​ເຂົາ​ພະຍາ​ຍາມ​ເອົາ​ມື​ປະນົມ​ເຂົ້າກັນແລ້ວມາວາງໄວ້ທີ່ໜ້າພາກຂອງຕົນເພື່ອຂໍຄວາມເຫັນໃຈຈາກເມຍ ແຕ່ເມຍບໍ່ສົນໃຈ.

      ບໍ່ຕ້ອງມາອ້ວນວອນ,ຂ້ອຍຊິເອີ້ນແມ່ເຖົ້າມາເບິ່ງນຳວ່າເຈົ້າກຳລັງເອົາຮູບຂອງອີ່ສອນມາເບິ່ງ,ເຈົ໊າຄິດຮອດມັນແມ່ນບໍ່?

      ເວົ້າແລ້ວນາງຄອນກໍ່ເອີ້ນເອົາແມ່ເຖົ້າທີ່ນອນຢູ່ເຮືອນຂ້າງໆຮ້ານລົງມາເບິ່ງເພື່ອເປັນສັກຂີພິຍານ.

      ພໍແມ່ເຖົ້າມາຮອດກໍ່ເຫັນສະພາບຂອງລູກເຂີຍມີເລືອດອາບເຕັມຕົວ,ນັ່ງ​ສັ່ນ​ທົດໆ​ຢູ່,ແມ່ເຖົ້າຕົກໃຈ ຈິ່ງຟ້າວຖາມເຖິງສາຍເຫດຂອງເລື່ອງ, ນາງຄອນບໍ່ເວົ້າຫຍັງຫຼາຍລາວຈັບເອົາໃບຮູບຂະໜາດ 4x6 ນິ້ວທີ່ມີຮູບຂອງນາງສອນຖ່າຍຮ່ວມກັບໜູ່ຢູ່ໃນງານດອງແຕ່ເດຶອນກ່ອນນັ້ນຂຶ້ນມາໃຫ້ແມ່ເຖົ້າເບິ່ງພ້ອມທັງອະທິບາຍ.

ນີ້ແມ່ນຫຼັກຖານທີ່ອ້າຍອາມອນລາວມີການພົວພັນແບບສູ້ສາວກັບອີ່ສອນ,ຄັນລາວບໍ່ມີການພົວພັບແບບສູ້ສາວ

ເປັນຫຍັງລາວຄືກອບເອົາແຕ່ຮູບອີ່ສອນຄົນດຽວ,ຮູບຜູ້ອື່ນທີ່ເປັນໝູ່ອີ່ສອນໃນນີ້ກໍ່ມີເປັນຫຍັງບໍ່ກອບເອົາ,

ບໍ່ເຊື່ອກໍ່ເບິ່ງທີ່ໜ້າຈໍຄອມນັ້ນຕິ່ ຮູບຄົນອື່ນລາວຕັດອອກໝົດຍັງແຕ່ຮູບອີ່ສອນຄົນດຽວ.
      ແມ່ເຖົ້າຈັບເອົາໃບຮູບນັ້ນມາເບິ່ງຊືງຢູ່ຄາວໜຶ່ງ.

ອີ່ຄອນເອີ່ຍ,ມຶງເປັນບ້າໄປແລ້ວ,ຮູບໃບນີ້ແມ່ເອງນີ້ລະເປັນຄົນເອົາໃຫ້ມັນກອບ,ກອບເອົາແຕ່ຮູບອີ່ສອນນີ້ເພື່ອໄປຕິດໃສ່ໃບຢັ້ງຢຶນທີ່ຢູ່,ພ້ອມປະທັບການາຍບ້ານ,ທາງໂຮງຮຽນເພິ່ນຕ້ອງການ ແລະ ມື້ອື່ນເຊົ້າຈະໄດ້ຝາກໄປນຳລົດແຕ່ 6 ໂມງເຊົ້າ,ອີ່ສອນມັນຢູ່ໂຮງຮຽນທີ່​ວຽງ​ຈັນພຸ້ນໂທມາບອກ​ແມ່,​ແມ່​ຊອກຄົ້ນ​ຫາ​ຮູບ​ອີ່​ສອນ​ແຖບ​ຕາຍ​ຈິ່ງ​ເຫັນຮູບ​ໃບ​ນີ້ຫ​ຢູ່​ໃນ​ຕູ້.

      ຮູ້​ແບບ​ນັ້ນນາງ​ຄອນ​ຟ້າວ​ໂດດ​ເຂົ້າ​ໄປ​ກອດ​ຜົວ​ຂອງ​ຕົນພ້ອມ​ທັງອ້ອນວອນແກ້​ຕົວ​ວ່າ:

-     ອ້າຍອາມ​ອນທີ່​ຮັກ ນ້ອງ​ຂໍ​ໂທດ,ນ້ອງ​ບໍ່​ໄດ້​ຕັ້ງ​ໃຈ,ນ້ອງ​ຝັນ​ວ່າ​ໂຈນ​ຂຶ້ນ​ເຮືອນ ແລະ ນ້ອງ​ຝັນ​ຕີ​ໂຈນ​ໃຫ້​ຕາຍ​ກໍ່​ເລີຍ​ເປັນ​ແບບ​ນີ້.

​      ​ແມ່​ເຖົ້າ​ໄດ້​ແຕ່​ຈົ່ມ​ພື​ມພຳວ່າ:

-     ຝັນ​ຕາຍ​ແຕ່​ແນວ​ຈີບ​ຫາຍ​ວາຍ​ວອດ,ຄື​ບໍ່​ຝັນ​ແນວ​ເປັນ​ມົງຄຸນ,ຄັນຝັນ​ບໍ່​ເປັນ​ຢ່າສູ່​​ຝັນ​,ປ່ອຍ​ໃຫ້​ກູ​ຝັນ​ຍັງ​ໃຄ.

      ງານນີ້ແມ່ເຖົ້າຕ້ອງໄດ້ນຳສົງລູກເຂີຍໄປໂຮງມໍ,ຫຍີບ 8 ເຂັມ ແລະ ແມ່ເຖົ້າເປັນຜູ້ດດູແລ,ສົ່ງເຂົ້າສົ່ງນ້ຳໃຫ້ແກ່ລູກເຂີຍ, ເພາະອາມອນເຫັນໜ້າເມຍບໍ່ໄດ້,ເຫັນທີໃດທັງເຈັບທັງປວດ ແລະ ກໍ່ຮາກທຸກເທື່ອ, ແມ່ເຖົ້າຕ້ອງໄດ້ນອນເຝົ້າລູກເຂີຍທີ່ໂຮງໝໍຕັ້ງຫຼາຍຄຶນ ແລະ ເວລານອນເຝົ້າລູກເຂີຍນັ້ນແມ່ເຖົ້າໄດ້ຝັນແບບໃດ?

​ເລື່ອງສັ້ນນີ້ຍັງ​ບໍ່​ຈົບ,ຈົ່ງ​ຄອຍ​ຕິດຕາມ​ຕອນ(ລາງ​ຝັນ​ຂອງ​ແມ່​ເຖົ້າ),

ເລື່ອງສັ້ນ: ລາງຝັນ ຕໍ່ຈາກບົດກ່ອນ(ຕອນລາງຝັນຂອງອ້າຍເຂີຍ)

ສາມ​ຄືນ​ຊ້ອນ​ແລ້ວ​ທີ່ ​ ອາມ​ອນ  ນອນ​ບໍ່​ຫຼັບ​ໄດ້​ແຕ່​ພິກ​ຂວມພິກຫງາຍ,ພິດ​ຊາຍ-ພິກຂວາ ​ແລ້ວ​

ກໍ່ພິກ​ຂວາ​-ພິກຊ້າຍ ຢູ່ແບບ​ນັ້ນໝົດ​ຄືນ,​ແມ່ນ​ແຕ່​ເຄັດລັບ​ ເຮັດ​ໃຫ້​ນອນ​ຫຼັບ​ງ່າຍທີ່​ຕົນ​ເຄີຍ​ໃຊ້​ໄດ້ຜົນ​ດີ​ໃນ​

ຜ່ານ​ມາ​ຄື​ນັບ​ແຕ່ 1-100  ຫຼາຍໆ​ຄັ້ງ ກໍ່ນຳ​ມາ​​ໃຊ້ແຕ່​ກໍ່​ຍັງ​ບໍ່​ໄດ້ຜົນ,ບົດ​ລະຄອນ ແລະ ພາບ​ການ​ເຄື່ອນ​

ໄຫວ​ຕ່າງໆ​ໄດ້​ຖືກ​ສ້າງ​ຂຶ້ນ​ໃນ​ມັນສະໝອງ​ຂອງ ​ອາມ​ອນ ພ້ອມ​ທັງ​ຖືກ​ສາຍ​ຕິດຕໍ່​ກັນ​ໄປ​​ເລື່ອຍໆ​ບໍ່​ມີ​

ຢຸດ,ໝົດ​ສາກ​ນີ້​ແລ້ວ​ສາກ​ໃໝ່​ກໍ່​ເຂົ້າມາ​ແທນ,ໝົດ​ສາກ​ໃໝ່​ແລ້ວ​ສາກ​ເກົ່າ​ກໍ່​ຖືກ​ສາຍ​​ເລີ່​ມຄືນ​ຢ່າງ​ບໍ່​ມີເວລາ​

ຈົບ.

ອາມ​ອນ ເລ່ີມຄິດໜັກ​ເຕັມທີ​ນັບ​ແຕ່​ມື້ທີ່​ນ້ອງ​ເມຍ​ມາ​ແກ້​ລາງ​ຝັນ​ສູ່ຕົນ​ເອງ​ຟັງ​ຢ່າງ​ລະອຽດ​ລະ​ອໍ

​-     ລາວຄິດ​ແນວ​ໃດລາວ​ຈິ່ງ​ເລົ່າລະອຽດ​ໝົດ​ທຸກ​ຢ່າງ​?, ຫຼື​ວ່າ​ເປັນ​ນຳ​ເຮົາ​ສໍ້​ຖາມ​ລາວ​ຫຼາຍ​ບໍ?

-     ຜູ້​ຊາຍ​​ໃນ​ລາງ​ຝັນ​ທີ່​ນາງ​​ເລົ່າ​ມາເປັນ​ຫຍັງ​ຄ້າຍຄື​ເຮົາ​ແທ້? ,ລາວ​ຄິດຄື​ເຮົາ​ຫຼື​ບໍ່?

-     ຊິ​ເຮັດ​ຈັ່ງ​ໃດ​ລາວ​ຈິ່ງ​ຊິ​ຮູ້​ໃນ​ຄວາມ​ຄິດ​ຂອງ​ເຮົາ?,​ຈະ​ຂຶ້ນຕົ້ນຄຳ​ໃດ​ຈິ່ງ​ຮັບປະກັນ​ຄວາມ​ປອດ​ໄພ?,

-     ບອກໄປແລ້ວລາວ​ຈະ​ວ່າ​ແນວ​ໃດ? ,ລາວ​ຈະ​ລາຍ​ງາຍຕໍ່​ເອື້ອຍ​ເຂົາ​ຫຼື​ບໍ່?

-     ຖ້າ​ເກີດ​ຫຍັງ​ຂຶ້ນ​ເຮົາ​ຈະ​ໄປ​ຢູ່ໃສ?  ແລະ ອື່ນໆ​ຕ່າງໆ​ນາໆ

ຄຳ​ຖາມ​ເປັນ ຮ້ອຍ ​ເປັນ​ພັນຕ່າງໆ​ ​ນາໆ  ໄດ້ຖືກ​ຕັ້ງຂຶ້ນມາຖາມ,ຕອບ ​ແລະ ກວດ​ແກ້​ດ້ວຍ​ຕົນ​ເອງ​ເພື່ອປັບປຸງ​​ບົດ​ວິພາ​ກທີ່​ຕົນ​ສ້າງ​ຂຶ້ນ​ເອງ​ນັ້ນໃຫ້ມີ​ຄວາມສົມ​ບຸນ​ແບບ.

ອາມ​ອນ ​ເປັນຄົນເຈົ້າຊູ້,ບໍ່ມັກປາກ,ບໍ່ມັກແຕ່ງກິນແຕ່ລະມື້ກົ້ມໜ້າໃສ່ໂຕະເຮັດວຽກຄົ້ນຄ້ວາເຖິງຊ່ອງທາງໃນການຫາເງິບາງມື້ຈົນລືມກິນເຂົ້າສວາຍເລື່ອງຖານະເງິນຄຳກໍ່ຖືວ່າດີພໍສົມຄວນ,ສ່ວນເລື່ອງຜູ້ສາວນັ້ນບໍ່ຢາກບັນລະຍາຍເລີຍ,ໄລຍະ​ນີ້ຮູ້ສຶກວ່າ​ ທ້າວ ອາມ​ອນມີທ່າທີຕ່າງຈາກເດີມຫຼາຍຢ່າງ,ເຂົາກັບມັກປາກມັກລົມຫຼາຍຂຶ້ນ,ມັກເຂົ້າເຮືອນຄົວຊ່ວຍຈັບນັ້ນຈັບນີ້ໃນເວລານ້ອງເມຍແຕ່ງກິນ, ມັກເຮັດສິ່ງແປກໆເພື່ອສ້າງຄວາມສົນໃຈແລະວັດໃຈນາງສອນຜູ້ເປັນນ້ອງເມຍ ​ແຕ່​ຍ້ອນ​ຄວາມ​ໄຮ້​ດຽງສາ​ຂອງ​ນາງ​ສອນ ຍິ່ງ​ເຮັດ​ໃຫ້​ ອາມ​ອນ ຄິດ​ໜັກເຂົ້າຕື່ມ​ອີກ,

-     ນາງມີ​ໃຈ​ກັບ​ເຮົາ​ແທ້​ບໍ ຫຼື ວ່າ​ນາງ​ຕັ້ງ​ໄຮ້​ດຽງສາ​ນີ້ນ່າ?

-     ຈັ່ງ​ແມ່ນ​ເດົາ​ຍາກ​ກັບ​ຄົນ​ແບບ​ນີ້. ​ເຂົາ​ຈົ່ມພຶມພຳ

ຄືນທີ່ 4 ພາຍຫຼັງກິນເຂົ້າແລງແລ້ວ ອາມອນຕ້ອງໄດ້ໃຊ້ຕົວຊ່ວຍຄື ຢາລະງັບ 2 ເມັດເພື່ອໃຫ້ໂຕເອງຫຼັບຕາລົງໄດ້.

-     ສອນ ເອົານ້ຳມາໃຫ້ອ້າຍແດ່ດູ່ອ້າຍຈະກິນຢາລະງັບໃສ່ຈັກ 6 ເມັດລອງເບິ່ງດູຈະນອນຫຼັບບໍ

-     ອ່າວ ອ້າຍ ອາມອນ ເຈົ້າຄືກິນຫຼາຍເມັດແທ້ ຢາປະເພດນີ້ກິນເກີນມັນ​ເປັນອັນຕະລາຍໄດ໋?

ອາມອນ ເວົ້າກາຍໄປຕັ້ງ 4 ເມັດເພື່ອສ້າງຄວາມສົນໃຈໃຫ້ແກ່ນາງສອນ,

ເວົ້າແລ້ວ ອາມອນກໍ່ຈັບຈອກນ້ຳຈາກມືນາງສອນແລ້ວທຳທ່າເໝ້ົາຢາທັງໝົດນັ້ນໃສ່ປາກ,

ກຶກນ້ຳລົງຕາມ

-     ອື່...ລອງເບິ່ງຈະເປັນຫຍັງກໍ່ເປັນສາເກິນວ່ານອນຍາກນອນຊາແທ້

ດ້ວຍ​ຄວາມ​ຫີ​ວນອນ​ຕັ້ງ 3 ຄຶນ ບວກ​ກັບ​ລິດ​ຂອງ​ຢາລະງັບ​ຈິ່ງ​ເຮັດ​ໃຫ້​ ອາມ​ອນ ນອນ​ຫຼັບ​ຈົມ​ແຈບ​ປານ​ຕາຍ

.................................................................................................................................

..................................................................................................................................

-            ສອນ​ເອີ່ຍ ຍັບ​ມາ​ໃກ້ນີ້ ອ້າຍ​ຊິ​ບອກ

 -     ​ແມ່ນ​ຫຍັງ​ລະ ?

 -     ​ແມ່ນ​ຫຍັງ​ກະ​ຢ່າ​ຫາກ​ຊິ​ບອກ​ດອກ

 -     ອ້າຍ​ມອນມີ​ຫຍັງບໍ່? ນາງ​ສອນ ນັ່ງ​ລົງ​ຂ້າງໆ​ຂອງ​ອາມ​ອນພ້ອມ​ກັບ​ຄຳ​ຖາມ

     ອາມ​ອນ​ຕູດ​ກົ້ນ​ເຂົ້າ​ຕິດກັບ​ນາງ​ສອນ,​ໃຊ້​ມືຊ້າຍ​ຈັບ​ທີ່ແຂນຂອງ​ນາງ​,​ໃຊ້ມື​ຂວາ​​ໂອບ​ທີ່​ ຫົວເບຶ້ອງກົງກັນຂ້າມເພື່ອດຶງ​ໂນ​ມ​ເອົາ​ຮ່າງຄີງ

ແລະ ຫົວ​ຂອງ​ນາງ​ໃຫ້​ມາຕິ​ດກັບ​ຕົນ ​ແລ້ວກໍ່​ຍື້ນປາກ​ໄປ​ຊີ່ມ​ໃສ່​ຫູ​ຂອງ​ນາງຄ່ອຍໆ

 -     ຊິ​ບອກ​ແນວ​ຄັກໆ ​ແຕ່​ຕ້ອງຮັກ​ສາ​ເປັນຄວາມ​ລັບ​ສຸດໆ​ເລີຍ​ນະ,ຫ້າມ​ບອກ​ເອື້ອຍຂອງ​ເຈົ້າ ​ແລະ ທຸກໆ​ຄົນນຳ​ອີກ,

ຖ້າ​​ເສຍ​ລັບ​ເຄື່ອງ​ທຸກ​ຢ່າງ​ທີ່​ກຽມ​ໃຫ້​ເຈົ້ານີ້​ເອື້​ອຍຂອງ​ເຈົ້າຈະ​ເອົາ​ຄືນ ​ແລະ ລາວ​ກໍ່​ຈະ​ດ່າ​ພ້ອມ​ທັງ​ໄລ່​ເຈົ້າໜີ​ຈາກ​ເຮືອນ

-     ອື່ ​ໄດ້​ເຮົາ​ຈະ​ບໍ່​ບອກ​ໃຜ, ນາງ​ຕອບພ້ອມ​ທັງ​ງຶກ​ຫົວ

 ນາງ​ສອນ​ນັ່ງ​ຊືງບໍ່​ຮູ້​ວ່າ​ຈະ​ເຮັດ​ແນວ​ໃດ,​ແສງຕາ​ຂອງ​ນາງ​ສັກ​ລົງ​ສຳ​ຫຼວດ​ເບິ່ງ​ຊ່ວງ​ແອວ ​ແລະ ລຳ​ຂາ​ຂອງ​ ອາມ​ອນ,.

 -     ​ເຮົາ​ຈະ​ເຮັດ​ນ​ແວ​ໃດ​ຫວະ?, ແນວ​ຄິດ​ນາງເລີ່​ມສັບສົນ

      ຕອນ​ນີ້ນາງ​ສອນ​ເລີ່​ມສົງ​ໃສໜັກ​ວ່າ​ອ້າຍ​ເຂີຍ​ຂອງ​ຕົນ​ຈະຄິດ​ຫຍັງ​ກັບ​ຕົນ   ​ແຕ່​ຍັງ​ສະ​ເລ່ຍຈຸດ​ໄດ້​ຈຸດ​ເສຍ​ບໍ່​ຖືກ​,​

ຄວາມ​ຮູ້ສຶກ​ຂອງ​ນາງ​ເນັ່ນ​ໄປ​ທີ່​ວັດຖຸ​ຂອງຕ້ອນ​ທີ່ອາມ​ອນ​ນຳ​ມາ​ຫຍັດ​ໃສ່​ມື​ ເພາະ​ຕົນ​ບໍ່​ເຄີຍ​ມີ​ມາ​ກ່ອນ,

ນາງ​ຮັບ​ເອົາ​ວັຖຸນັ້ນດ້ວຍ​ຄວາມ​ຕື່ນ​ເຕັ້ນດີ​ໃຈ​ທີ່​ສຸດ

 -     ບາດນີ້​ເຮົາ​ກໍ່​ມີ​ທຸກ​ຢ່າງ​ເໝືອນ​ຄົນ​ອື່ນ​ເຂົາ​ແລ​້ວລະ ​ແລະ ບາງ​ເທື່ອ​​ອາດ​ມີເໜືອ​ຜູ້​ອື່ນ​ທີ່​ເປັນ​ໝູ່​ດຽວ​

 ກັນ​ກໍ່​ເປັນ​ໄດ້ ນາງ​ຄິດ​ໃນ​ໃຈ

       ອາມ​ອນ ໄດ້​ເລີ່​ມປະຕິບັດ​​ຕາມ​ບົດ​ວິພາກ​ຂອງ​ຕົນ​ທີ່​ບັນຈົງ​ສ້າງ​ມັນ​ຂຶ້ນມາ​ໃຊ້​ເວລາ 3 ມື້ 3 ຄຶນ​ບໍ່​ໄດ້​ຫຼັບບໍ່ໄດ້ນອນນັ້ນ​​

ພ້ອມ​ທັງ​ສັງ​ເກດ​ຕີ​ລາຄາ​ໄປພ້ອມ.

 ເຄື່ອງ​ທີ່ ອາມ​ອນ ຫຍັດ​ໃສ່​ມື​ຂອງ​ນາງ​ສອນ​ມີ: ​ໂທລະສັບ​ມື​ຖື​ 1 ໜວ່ຍ​ເປັນລຸ່ນ​ໃໝ່​ລ້າ​ສຸດ​ທີ່ໄວລຸ່ນກຳລັງຮິດກັນ,

ສາຍ​ສ້ອຍຄໍ​ຄຳ​ໜັກ 1 ບາດ 1 ເສັ້ນ ແລະ ​ເງິນ ອີກຈຳນວນ​ໜຶ່ງ,ບໍ່​ພຽງ​ແຕ່​ເທົ່າ​ ນັ້ນ ອາມ​ອນ ຍັງ​ໃຫ້​ຄວາມ​ຫວັງ​ຫຼາຍ​ຢ່າງ​ໃນຕໍ່ໜ້າ​​,

ຈະ​ຊ່ວຍ​ເບິ່ງ​ແຍງ​ເລື່ອງ​ການ​ເງິນ​ແບບ​ລັບໆ​ກັບ​ນາງ​ສອນ.

 ດ້ວຍ​ຄວາມ​ໄຮ້​ດຽງສາ ​ແລະ ​ແນວ​ຄິດ​ຢາກ​ອວດ​ອ້າງ,ຢາກ​ເປັນ​ຜູ້​ໂດດ​ເດັ່ນ​ໃນ​ສາຍຕາ​ຂອງ​ກຸ່ມ​ໄວ​ລຸ່ນດ້ວຍ​ກັນ,ນາງ​ສອນ​ຈິ່ງ​ຮັບ

ປາກ​ວ່າ​ຈະ​ປິດລັບ​ທຸກ​ເລື່ອງ​ຂອງ​ຕົນ​ກັບອາມ​ອນທຸກ​ຕາມ​ເງຶ່​ອນໄຂທີ່​ເຂົາ​ວາງ​ມາ,​ເພື່ອ​ແລກ​ກັບ​ເງິນຄຳ​ທີ່​ເປັນ​ຂອງ​ນອກ​ກາຍ​ຫວັງ​

ຈະ​​ເອົາມາ​ປະດັບ​ກາຍ​ຂອງ​ຕົນ​ໃຫ້​ໂດດ​ເດັ່ນ​ສົມ​ໃຈ​ນຶກ,ນາງ​ຄິດ​ວ່າ​ອີກ​ບໍ່​ດົນ​ເຮົາ​ກໍ່​ຈະຊື້​ໃບ​ປະກາດ​ຈົບ ມໍ​ປາຍ ​ແລ້ວ​ໄປ​ຮຽນ​ຕໍ່ວິຊາ​ຊີບທີ່​ອື່ນ.

 ນາງ​ສອນ​ໄດ້​ແຕ່​ນັ້ງຊຶງ​,ກົ້ມໜ້າ​ເອົາ​ຫົວ​ແນບ​ໃສ່​ເອິກ​ຂອງ​ອາມ​ອນບໍ່​ປາກ​ບໍ່​ຕິງ ມີ​ແຕ່​ກຶກ​ງົວ​ຢ່າງ​ດຽວ,ສຽງ​ຫັນ​ໃຈ​ຂອງ​ນາງ​ເລີ່​ມຕ່າງ,

ນານໆນາງ​ກຶນນ້ຳລາຍກອັກ​ບາດ​ໜື່ງ.

 ຄົນ​ມີ​ປະສົບ​ການ​ຢ່າງ​ອາມ​ອນສາມາດ​ສະຫຼຸບ​ໄດ້​ທັນທີ່​ວ່າ: ອາລົມ​ນາງ​ສອນຂຶ້ນ​ແຮງ ​ແລະ ຮູ້ວ່າ​​ແນວໃດ​ກໍ່​ບໍ່​ລອດ​ແນ່ນອນ

​ເຖິງ​ວ່າ​ນາງ​ສອນ​ຍັງ​ປະຕິ​ເສດຖຽງ​ໄປ​ຖຽງ​ມາກໍ່ຕາມ.

 -     ​ເຮົາບໍ່​ເຄີຍ..,ເຮົາ​ຢ້ານ​ບາບ..,,​ເຮົາຢ້ານ​ທຸກ​ຢ່າງ..,​ເຮົາ​ບໍ່​ມີ​ຖົງຢາງ​

 ສຽງ​​ ນາງ​ສອນ ​ລອດ​ອອກຈາກ​ປາກ​ໄດ້​ພຽງ​ເທົ່າ​ນັ້ນ​ແຕ່​ກໍ່​ສັ່ນໆ​ເຊັ່ນໆ​ແຄ້ນ​ເປັນ​ບາດຂາດ​ບັ້ນຂາດຕອນ

 ອາມ​ອນ ເລີ່​ມ​ງັດ​ວິຊາ​ມານ​ອອກ​ມາ​​ໃຊ້,​ເຂົາຕູດ​ກົ້ນລົງ​ຈາກ​ຕຽງມາ​ຂຸ​ເຂົ່າ​ກັບ​ພື້ນ ປ່ຽນ​ທ່າ​ກອດ​ທາງ​ ຂ້າງ​ມາກອດ​ທາງ​ໜ້າ,​​

ເອົາໜ້າ​ມຸບ​ໃສ່​ເອິກ​ນາງ​ສອນ,​ເອົາ​ດັງ​​ເນັ້ນ​ໃສ່​ວ່າງ​ເອິກ​ສູບອາ​ກາດ​​ເຂົ້າ​ເລິກໆຍາວໆ​ແຮງໆ ​ຕາມ​ໃຈ​ເຂົາ​ແລ້ວ​ຄົງ​ຢາກ​ໃຫ້​ໝາກ​ແອັບ​ເປິ່ນ

ທັງ​ສອງ​​​ເຕົ້ານັ້ນລຸດ​ເຂົ້າ​ໄປ​ຢູ່ໃນ​ພົ້ງປອດ​ຂອງ​ເຂົາ​ສະ​ລີຍ.

 ປາກ​ຂອງ​ເຂົາ​ກໍ່​ດຸດ​ນັ້ນດຸດ​ນີ້,ບາງ​ຄັ້ງກໍ່​ກັດ​ເບົາໆ​ຕາມ​ລຳ​ຄໍ,ປາຍ​ຄາງ ​ຈາກ​ນັ້ນກໍ່​ມາ​ຄາບຢູ່ທີ່​ປາກ​ຂອງນາງ,​

ເຂົາ​ໃຊ້​ລີ້ນລ້ວງ​ເຂົ້າ​ໄປ​​ໃນໂພ້ງປາກ,ກວາດ​ທຸກ​ສິ່ງ​ໃນ​ໂພ້ງປາກ,ດູດ​ທຸກ​ເອົາ​ສິ່ງ​ຢູ່​ໃນນັ້ນມາ​ໃສ່​ປາກ​ຂອງເຂົາ​

ແລ້ວ​ກືນ​ກຶກ​ລົງ​ຕາມ​ຮູ​ຄໍ​ຟັງສຽງ​ກືນ​ປະກົດ​ວ່າ​ແຊບ​ຊ້ອຍ​​ຍີ່​ງກວ່າ​ສິ່ງ​ໃດໆ​ເສຍ​ອີກ  ຖ້າ​ສົມມຸດ​ນາງ​ສອນ​

ເປັນ​ໝາ​ໂມ​ເຂົາ​ຈະ​ກັດ​ກິນ​ທັງ​ໝົດ​​ເລີຍ ​ບໍ່​ຖີ້ມຫຍັງ​ຈັກຢ່າງ​ແມ່ນ​ແຕ່​ເປືອກ.

 ມືເບື້ອງຂວາ​ຂອງ​ ອາມ​ອນ ​ເລີ່​ມສອດ​ເຂົ້າ​ໃຕ້​ສິ້ນຄ່ອຍໆ​ໜ່ຽງ ​ແລະ​ ຕູດ​ເຂົ້າຕາມ​ລຳ​ຂາ​​ເທື່ອ​ລະ​ນ້ອຍໆ​ໃນ​ທີ່​ສຸດ

ກໍ່​ເຈີກັບ​ເຕົ່ານ້ອຍ​​ຂອງ​ນາງສວດ​ໂອະ​ໂມະ​ຢູ່,​ເຕົ່າ​ຕົວ​ນີ້ມີ​ຂົນ​ຍ່ອມ​​ແຍ​ມອ່ອນ​ໆເທົ່າ​ ກັບ​ຂົນ​ແຂ່ງ​ຂອງຜູ້​ຊາຍ,

ອາມ​ອນຮູ້​ດີ​ວ່າ​ຈຸດ​ຕ່າງ​ໆ​ທີ່​ເຮັດ​ໃຫ້​ຜູ້ຍິງ​​ເກີດມີ​ອາລົມ​ນັ້ນມີ​ບ່ອນ​ໃດ​ແດ່.

 ໃນ​ຄະນະ​ທີ່​ຍັງ​ຈັບ​​ເຕົ່າບໍ່​ວາ​ງນັ້ນອາມ​ອນ​ເອີ່ຍ​ປາກ​ອອກມາ​ພ້ອມ.

 -     ສອນ ​ເຈົ້າບໍ່​ຕ້ອງ​ຢ້ານ,ມັນ​ບໍ່​ເຈັບ,ມັນບໍ່​ຕາຍ,ມັນ​ບໍ່​ບາບ,ບໍ່​ເປັນ​ຫຍັງທັງ​ນັ້ນ ຂ້ອຍກຽມ​ຖົງ​ຢາງ​ອະນາ​ໄມ​ມາ​ພ້ອມ​ແລ້ວ.

​ເວົ້າ​ແລ້ວ​ເຂົາ​ກໍ່​ຈົກ​ຖົງ​ຢາງ​ອອກ​ມາ​ພ້ອມ​ທັງ​ໃຊ້​ແຂ້ວກັດ​ແຈ​ໜຶ່ງ​ຈີກ​ຊວາດ​ທັນທີ.

 -     ມັນບໍ່​ຕາຍ​ດອກ ສອນ ຄັນ​ມັນ​ຕາຍ​ຄົນ​ອື່ນ​ເຂົາ​ກໍ່​ຕາຍ​ໝົດທັງ​ເມືອງ​ແລ້ວ​ຕີ່.

 ນາງ​ສອນ ທົນ​ບໍ່​ໄຫວ​ກັບ​ລີລາ,ຄາລົມ ​ແລະ ນ້ຳໜັກ​ຕົວ​ຂອງ​ອາມ​ອນທີ່​ຍູ້​ຢູ່​ເອິກ​ຂອງຕ​ົນ​ເປັນ​ເວລານານ 30 ນາທີ 

​ເຮັດ​ໃຫ້​ນາງ​ເມື່ອ​ຍທັງ​ກາຍ,​ເມືອ​ຍທັງ​ໃຈ ​,ຕົວ​ຂອງ​ນາງ​ເລີ່​ມ​​ເນີ້ງລົງ​ນ້ອຍ​ໜຶ່ງ,ອາມ​ອນ​ໄດ້​ທ່າ​ກໍ່​ຍິ່ງ​ເພີ່ມ​ນ້ຳໜັກ​ຕົວ​ໃສ່​ນາງ​ອີກ,

ນາງ​ກໍ່​ຄ່ອຍໆ​ເນີ້ງຕົວ​ລົງ​ຕາມ​ລຳດັບ​ໃນ​ທີ່​ສຸດ​ນາງ​ກໍ່​ນອນ​ ງາຍ​ປ່າງງ່າ​ງ,ໝົດ​ທາງ​ສູ້ຍອມ​ຈຳນົນ. 555

 ອາມ​ອນ ບໍ່​ລໍ​ຊ້າ ​ໃຊ້​ສອງ​ມື​ລ້ວງ​ເຂົ້າ​ໄປ​​ໃນສີ້ນດືງກະສາ​ກ​ເອົາ​ໂສ້ງ​ຊ້ອນ​ໃນ​ຂອງ​ນາງ​ອອກມາ​ກາງ​ຂາ​ແລ້ວ​ໃຊ້​ປາກ​ຄາບ​

ດຶງ​ກະສາ​ກຕໍ່​,ສ່ວນ​ມື​ທັງ​ສອງ​ຟ້າວ​ປົດ​ແຂ່ງ​ທີ່​ຍັງ​ຂ້ອງ​ຄານັ້ນອອກ​ທັນທີ,​​​ແລ້ວໃຊ້ໜ້າ​ ເອິກ​ຂອງ​ຕົນ​ເປີະ​ໃສຫ​ວ່າ​ງຂາ​ນາງ​ສອນ,

​ຄ່ອຍໆ​ຕູດລຳ​ຕົວ​ຂຶ້ນທີລະ​ນ້ອຍໆ. ​ເວລາ​ນີ້ອາມ​ອນຮູ້​ວ່າ ນາງ​ ສອນ ​ຖຽງ​ບໍ່​ໄດ້​ແລ້ວ​ຈີ່​ງສຳ​ພັດ​ຊ້າໆ​ບໍ່​ຟ້າວ​ຟັ່ງ​ຄື​ຕອນ​ຫົວທີ,​​

ເຂົາ​ຖອດ​ດ້າມ​ພ້າ​ຂອງ​ເຂົາ​ອອກ​ຊ້າໆມາ​ວາງ​ແປະ​ໃສ່​ຫວ່າງ​ຂາ​ຂອງ​ນາງ​ແລ້ວ​ຄ່ອຍໆ​ຍູ້ດັນ​ເຂົ້າ​ແຕ່​ມັນ​ກໍ່​ພິກ​ໄປ​ພິກມາ​ຕັ້ງຫຼາຍ​ເທື່ອ​

ກ່ອນ​ຈະ​ດັນ​ປຸດ​ເຂົ້າ​ໄປ​ໃນ​ຊ່ອງ..ຮຸ..ຮຸ..ຮູ

 ນາງ​ສອນ​ສະ​ເດີ​ດຂຶ້ນທັງ​ຕົວ​ພ້ອມ​ກັບ​ສຽງ​ຮ້ອງ ​ເອີະ  ບາດ​ແຮງໆຕິນມື​,ຕົນ​ໂຕຂອງ​ນາງເລີມ​ຈັງ​,ຂົດ​ຈົງ​ແຂງກະດ້າງໄປທັງ​ຕົວ,​

ເນື້ອໜັງ​ທຸກ​ບ່ອນ​ຫັນ​ອີ້ງຕີ້ງ​ແກ່ນ​ປານໜ່ວຍ​ໝາກ​ໂມ​ສຸກ,ນາງ​ຄາງ​ຄ່ອຍໆ​ອອກ​ມາ

 -     ​ເຈັບ..ໆໆໆ, ບໍ່​ໄດ້...ໆ ,ຂ້ອຍ​ບໍ່​ໄຫວ..ໆ

 ນາງ​ທັງ​ກັດ​ແຂ້ວ,ທັງຫຼັບ​ຕາ​ຮີ່ຈິດ

 ບໍ່​ແມ່ນ​ເຈັບແຕ່​ນາງ​ສອນ ສ່ວນອາມ​ອນກໍ່​ເຈັບ​​ເກ​ືອບທົນ​ບໍ່​ໄຫວ​ເຊັ້ນກັນ, ​ແຕ່​ຍ້ອນ​ຄວາມ​ມີ​ປະສົບ​ ການ​ຂອງ​ອາມ​ອນ​ເຂົາ​ຈິ່ງຟ້າວ​

ເຕື່ອນນາງສອນ

 -     ​ເຈົ້າຢ່າ​ຕິງ..ໆ, ​ເຈົ້າຢູ່​ຊື່..ໆ..ຈັກ​ນ້ອຍ​ມັນ​ກໍ່​ເຊົາ​ເອງ

 ປະມານ 5 ນາທີ ​ອາການ​ທຸກ​ຢ່າງ​ກໍ່​ຄ່ອຍ​ຜ່ອນຄາຍ​ລົງ​ເປັນ​ປົກກະຕິ,ນາງ​ມືນ​ຕາຂຶ້ນມາ ​ແຕ່ຄື​ຊິ​ບໍ່​ເຫັນ​ຫຍັງ​ເລີຍ​ເພາະ​ສາຍຕາ

​ຂອງ​ນາງ​ຄ້າງ​ຢູ່​ບ່ອນ​ເກົ່າ​ບໍ່​ເຄືອ​ນ​ໄຫວ,ບໍ່​ພັບ​ຕາ​ເລີຍ,ນາງ​ຫັນ​ໃຈ​ແຮງ​ ​ແລະ ຫ້ວນຂຶ້ນ​ເລື່ອຍໆ​ຈົນ​ຫັນ​ໃຈ​ທາງ​ດັງ​ບໍ່​ເຕັມ​ປອດ

ຈຳ​ຕ້ອງອ້າ​ປາກ​ຄ້າງ​ໄວ້ເພື່ອ​ຫັນ​ໃຈ​ຊ່ວຍດັງ​,ໜ້າ​ທີ່​ຫຼັກ​ຂອງ​ນາງ​ໃນ​ເວລາ​ນີ້ກໍ່​ຄື​: ປ້ຳຄຸມ​ການ​ຫາຍ​ໃຈ​​ໃຫ້ລອດກໍ່​ພໍ​​ແລ້ວ,

ອາມ​ອນຮູ້​ດີ​ວ່າ​ຄົນ​ທຸກ​ຄົນບໍ່​ວ່າ​ຍິງ ​ແລະ ຊາຍ​ທີ່​ມີ​ເພດ​ສຳພັນ​ຄັ້ງທຳ​ອິດລ້ວນ​ແຕ່​ມີ​ການ​ຕຶ່ນ​ເຕັ້ນ​ແບບ​ນີ້,​​ເຖິງ​ວ່າເຫັນ​ສະພາບ​ຂອງ​ນາງຫັນ​ໃຈ​ຫ້ວນຄື​ຊິ​ບໍ່​ລອດ​ ແຕ່​ເຂົາ​ກໍ່​ໝັ້ນ​ໃຈວ່າ​ນາງ​ບໍ່​ຂາດ​ໃຈ​ຕາຍຍ້ອນ​ດອກ.

 ອາມ​ອາ​ສອດ​ແຂນ​ທັງ​ສອງ​ລົງພື້ນ​ຫຼູບຕາມ​ສັນຫຼັງ​ຂຶ້ນສູ່​ບ່າ​ໄຫຼ່ຂອງ​ນາງ​ນວດ​ແຮງ​ຂຶ້ນເພື່ອ​ປຸກ​ເລັ້າບັນ​ດາ​ປະສາດ​ເຂດ​ນອກ​

ໃຫ້​ທຳ​ໜ້າ​ທີ່ສຸດ​ຂີດ​ເພາະ​ມັນ​ເຖິງ​ຂັ້ນສຸດ​ຍອດ​ແລ້ວ,ນາງ​ສອນ​ແອນ​ຕົວ​ຂຶ້ນມາ​ຈົນຫຼັງ​ຫວິດ​ພື້ນຕຽງ​ເຫຼືອ​ແຕ່​ບັ້ນທ້າຍ​ທີ່​ຍັງ​ລາກ​ກັບ​ຕຽງ,​

ເວລາ​ນີ້ນາງ​ບໍ່​ຕ່າງ​ຫຍັງ​ກັບ​ຄົນທີ​ໝົດ​ສະຕິ​ໄປ​ແລ້ວ​ ເພາະນາງ​ລືມ​ໄປ​ທຸກ​ຢ່າງໝົດ​ເລີຍ.

 ສ່ວນ​ອາມ​ອນກໍ່​ເຊັ້ນກັນ ​ເຂົາສັກຄະຍອກແຮງຂຶ້ນ ​ແລະ ​ໄວ​ເຂົ້າຊັກໃຊ້ ຈົນ​ຫຼົງ​ອອກປາກ​ອອກສຽງ

 ​ເອ່ີ..,​ເອີ່..​ເອີ່..ໆ ໆ ໆໆໆໆ.

ນາງ ຄອນ ຜູ້​ເປັນ​ເມຍ​ນອນ​ຢູ່​ຂ້າງໆຊວາດຮູ້ເມື່ອ​ຄິດ​ວ່າ​ຜົວ​ໂຕ​ເອງ​ເປັນ​ຫຍັງ​ໄປ​ກໍ່​ຟ້າວ​ຊັກ​

ສັ່ນໆ,ທັງ​ຍາດ​ເອົາ​ໝອນ​ທີ່​ຜົວກອດ​ແໜ້ນ​ຢູ່​ນັ້ນພ້ອມ​ທັງ​ຮ້ອງ​ຂຶ້ນ

-     ອ້າຍ​ມອນ..ໆ, ອ້າຍ​ເປັນ​ຫຍັງ..ໆ

ອາມ​ອນຊວາດ​ຮູ້​ເມື່ອ​ຄີງ,​ແລ້ວ​ລຸກ​ນັ່ງ​ຫັນ​ໃຈ​ໂຟ..ໆ..ໆ​, ​ບໍ່​ຈັກ​ວ່າ​ເຫື່ອ​ໄຫຼ​ໄຄ​ຄ້າວ​ແຕກ​ທົ່ວຕົນ​ຕົວ.

ນາງ​ຄອນ​ຟ້າວ​ລຸກ​ໄຕ້​ໄຟໃຫ້​ແຈ້ງ​ສະຫວ່າງ,​ເອົາ​ແພ​ມາ​ເຊັດ​ເຫື່ອ,ຖອດ​ໂສ້ງ​ເສຶ້ອປ່ຽນ​ໂຕ​ໃໝ່​ໃຫ້​ຜົວ ​

ໃນ​ທີ່​ສຸດ​ກໍ່​ພົບ​ເຫັນຄາບ​ສິ່ງ​ໜຶ່ງ​ທີ່​ຜິດ​ປົກກະຕ​ິ​ເຕັມ​​ໂສ້ງ​ຊ້ອນ​ໃນ,ນາງ​ຮູ້​ໄດ້​ທັນທີ​ວ່າ​ຜົວ​ໂຕເອງຝັນ​ປຽກ ​

ແລະ ກໍ່​ເປັນ​ຈຸດ​ເລີມ​ທີ່​ເຮັດ​ໃຫ້​ນາງ​ຄອນຜູ້ເປັນເມຍ​ຕ້ອງ​ຄິດໜັກ ​ເພາະວ່າ​ ກ່ອນ​ເກີດ​ອາການ ​ຊັອກສະຫວັນ ຂອງ​ຜົວ ນາງ​ໄດ້​

ຍິນ​ສຽງ​ເຫຼີ​ ຂອງ​ຜົວອອກປາກອອກສຽງຢ່າງຈະ​ແຈ້ງຫຼາຍປະ​ໂຫຍ​ກວ່າ:

-     ສອນ ​ເຈົ້າບໍ່​ຕ້ອງ​ຢ້ານ

-     ມັນ​ບໍ່​ເຈັບດອກ ສອນ

-     ມັນ​ບໍ່ຕາຍ​ດອກ ສອນ

 ຜົວ​ເຮົາ​ຂອງຕ້ອງມີ​ຫຍັງ​ກັບ ອີ່​ສອນ ນ້ອງ​ສາວ​ຂອງເຮົາ​​​ແນ່ນອນ..

-     ​ເຮົາ​ນອນ​ຢູ່ຂ້າງ​ແທ້ໆ​ລາວ​ຍັງ​ບໍ່​ສົນ​ໃຈ,ກັບ​ໄປ​ຝັນໃສ່ ອີ່​ສອນ ​ນ້ອງ​ສາວ​ເຮົາ​ຈົນ​ໄດ້

ກູ້​ຈະ​ພິສູດ​ໃຫ້​ຈົນຮູ້, ຄັນ​ມຶງ​ບໍ່ເລົ່າຄວາມຝັນຢ່າງຈະແຈ້ງມຶງຕາຍ.

.ອີ່ສອນ ...ມຶງເຮັດຫຍັງກັບອ້າຍເຂີຍຂອງມືງ

ນາງ​ຄອນ ​ຄິດ​ໃນ​ໃຈ ພ້ອມທັງຫັນ​ກຳປັ້ນ​ແໜ້ນໆ​ດ້ວຍ​ຄວາມ​ເຈັບ​ໃຈ ​ພໍຢາກເອົາກຳປັ້ນຟາດໃສ່ຫົວຜົວ

ແຕ່ກໍ່ຍັງອົດກັ້ນໄວ້ກ່ອນ,ເພາະຄິດວ່າອີກບໍ່ດົນລາວຕ້ອງເລົ່າສູ່ນອງສອນຜູ້ເປັນນ້ອງເມຍຟັງຢ່າງແນ່ນອນ

ແລ້ວທີ່ຫຼັງຈະຄ່ອຍສືບຖາມ

​....................................................................................................

ຄົນ​ເຮົາ​ນອນ​ຫຼາຍ​ຝັນ​ຫຼາຍ,ຝັນລັກສະນະ​ນີ້ສ່ວນ​ໃຫຍ່​ເປັນ​ໄວ​ໜຸ່ມ​ທີ່​ກຳລັງ​ຂຶ້ນບ່າວ​ຂຶ້ນສາວ

​ແຕ່​ຄົນ​ສ່ວນ​ໜຶ່ງ​ບໍ່​ມັກ​ແກ້​ລາງ​ຝັນ​ຕາມ​ຄວາມ​ຝັນ​​ຈິງ

ມີ​ແຕ່​ຂ້ອຍນີ້ລະຄົນ​ຊື່ ​ຝັນ​ແບບ​ໃດ​ເລົ່າ​ແບບ​ນັ້ນ 555

​ເລື່ອງສັ້ນນີ້ຍັງ​ບໍ່​ຈົບ,ຈົ່ງຄອຍ​ຕິດຕາມ​ຕອນ​ຕໍ່​ໄປ. (ຕອນ​ລາງ​ຝັນ​ຂອງ​ເມຍ)

​​ສຳລັບ​ຕອນ(ລາງ​ຝັນ​ຂອງ​ເມຍ) ຈະ​ມອບ​ໃຫ້​ບັນດາ​ເພື່ອ​ພັນ​ລາວ​ເປັນ​ຜູ້​ປະພັນຕໍ່ ​ແລະ ນຳ​ມາ​ລົງ

ຈະ​ເປັນ​ໃຜ​ກໍ່​ໄດ້ ​ແຕ່​ສຳລັບ​ຂ້ອຍ​ຄິດ​ວ່າ​ຢາກ​ມອບ​ໃຫ້​ອ້າຍ​ ( ເມຍ​ນອນ​ມາ​ອອນລາຍ ) ​ເປັນ​ຜູ​ສືບຕໍ່,​

ແລະ ເມື່ອ​ຮອດ​ຕອນ (ລາງ​ຝັນ​ຂອງ​ແມ່​ເຖົ້າ) ຈິ່ງ​ວ່າ​ກັນ​ໃໝ່

ອິ.. ອິ.. ອິ.. ອິ.. ອິ.. ອິ..​ໃຜ​ເຫັນ​ດີ​ນຳ​ຍົກ​ມື​ຂຶ້ນ..ຮຸ..ຮຸ..ຮຸ

ພາຍຫຼັງ ​ບຸນບັ້ງໄຟ ສຳ​ເລັດ​ເສັດ​ສິ້ນ​ແລ້ວກໍ່ຢ່າງ​ເຂົ້າໜ້າ​ຝົນ ​ພໍດີ​ເຖິງ​ຍາມ​ທຳ​ການ​ຜະລິດ​

ປູກຝັງ​ລ້ຽງສັດ​ຕາມ​ລະດູ​ການ​ຂອງ​ດີນ​ຟ້າ​ອາກາດ​ບ້ານ​ເຮົາ.

ມື້ນັ້ນອາກາດ​ປອດ​ປົ່ງ ທ້ອງຟ້າ​ສົດ​ໃສ​ເຊີ່ງ​ເໝາະ​ແກ່​ການ​ເດີນທາງ,

-           ອາມ​ອນ ປຶກສາ​ກັບ​ເມຍ​ວ່າ:

-     ​ນ້າສາວ ​ປິດຮຽນ​ແລ້ວ​ໃຫ້​ລາວໄປ​ຊ່ວຍ​ຖາງ​ຫຍ້າ​ສວນ​ຊ່ວຍ​ເຂົາ​ເຈົ້າບໍ່?

-     ​ດີ​ຄື​ກັນຈະ​ໄດ້​ແລ້ວ​ໄວ ຜູ້​ເປັນ​ເມຍ​ຕອບ

ພາຍຫຼັງ​ກະກຽມ​ເຄື່ອງ​ສຳ​ເລັດ ​ນາງ​ສອນ ​ກໍ່​ປ້າຍ​ຂຶ້ນຊ້ອນ​ທ້າຍ​ລົດ​ຈັກ

ນຳ ອາມ​ອນ ຜູ້ເປັນ​ອ້າຍ​ເຂີຍ​ມຸ້ງ​ໜ້າ​ອອກ​ສູ່​ເປົ້າໝາຍ​ຄືບ່ອນ​ທີ່​ເປັນ​

ສວນຂອງ​ຄອບຄົວ​ ອາມ​ອນ ​ເຊິ່ງຢູ່​ຫ່າງຈາກ​ນີ້​ອີກ​ເມືອງ​ໜຶ່ງ​ທີ່​ຕິດ​ກັບ​ເມື່ອ​ງຂອງ​ອາມ​ອນຢູ່ນັ້ນ​ເອງ

ສວນ​ນີ້ ອາມ​ອນ  ປັນ​ຜູ້​ອອກທຶນ​ອອກ​

ຮອນໃຫ້​ພີ່ນ້ອງ​ທີ່ຢູ້ບ້ານ​ໃກ້​ນັ້ນ​ເປັນ​ຜູ້​ດູ​ແລ,ບຸກ​ເບີ​ກ. ​ໃນ​ສວນໄດ້​ແບ່ງ​ພຶ້ນທີ່​ທຳ​ການ​ຜະລິດຫຼາຍ​ຢ່າງ

​ໃນ​ນັ້ນໃຊ້​ເປັນ​ຄັງ​ສຽງ​ສັດ,ປູກ​ໄມ້​ເກດສະໜາ,​

ແລະ ​ປຸກ​ເຂົ້າ.., ທຸກໆ​ເດື​ອນ ອາມ​ອນ ກໍ່​ໄດ້​ທຽວ​ໄປ​ສວນ​ເພື່ອ​ຕິ​ດຕາມ​ການ​ບຸກ​ເບີກພັດທະນາ​ສວນ​ຂອງພີ່

ນ້ອງ​ຜູ້​ຮັບຜິດຊອບ​ດູ​ແລ​ສວນ​ເປັນ​ປະຈຳ,ໄປ​ສວນ​ເທື່ອ​ໃດ​ຕ້ອງ​ໄດ້​ນອນ​ຄ້າງ​ຢ່າງ​ໜ້ອຍ 1 ຄືນ.

 ໄລຍະ​ທາງ 100  ກວ່າກິ​ໂລ​ແມັດ,​ ​ໃນ​ນັ້ນ​ເປັນທາງ​ດິນ​ແດງ 53 ກິ​ໂລ​ແມັດ

​ແລະ ພໍ​ຮອດ​ລະດູຝົນ​ໄລຍະ​ທາງ​ຕ່ອງ​ນີ້​ແມ່ນ​ຖືກ​ຕັດຂາດ​ມີ​ພຽງ​

ແຕ່​ລົດຈັກ​ທີ່​ສາມາດ​ໄປ​ໄດ້​ແຕກໍ່່​ອີລາກອີ​ເລືອ,ຕາມ​ເສັ້ນທາງ​ເຕັມ​ໄປ​ດ້ວຍ​ບວກ​ໜອງ,ຂີ້ຕົມ.

ຂີ່​ລົດ​ຕ້ອງ​ຫັກ​ຊ້າຍ-ຫັກຂວາ,​ເບ​ກຄ່ອຍ-​ເບ​ກ​ແຮງ,ສັ່ງ​ຂຶ້ນລົດ-ສັ່ງລົງ​ລົດ,ສັ່ງ​ຊຸກ​ໄປ​ໜ້າ-ດຶງ​ຖອຍຫຼັງ​ກະທັ້ງກະ​ແທກ,

ບາງ​ບ່ອນ​ນາງ​ສອນ​ຕ້ອງ​ໄດ້​ໃຊ້​ມື​ກອດ​ແອວ​ຜູ້​ເປັນ​ອ້າຍ​ເຂີຍ​ເພື່ອ​ບໍ່​ໃຫ້​ຕົກລົດ,

(ທ່ານ​ວາດ​ພາບ​ກໍ່​ເຂົ້າ​ໃຈດີ ມັນ​ກໍ່​ເປັນ​ເລື່ອ​ງທຳ​ມະ​ດາ​ຂອງ​ການ​ເດີ​ນທາງສະພາບ​ແບບ​ນີ້),ຈອດເຊົາ​

ເມື່ອ​ບ່ອນ​ໃດ​ທັງ​ສອງ​ກໍ່​ຫັນ​ໃຈ​ໂຟ່ທຸກ​ເທື່ອ,​ຕົນ​ຕົວທັງ​ສອງ ທັງ​ປຽກ​ທັງ​ເປື້ອນເຕັມ​ແຕ່ຂີ້ຕົມ

ບໍ່​ເປັນຕາ​ຢູ່​ການ​ກິນ​ຫຍັງ​ຈັກຢ່າງ.

​ ອາມ​ອນ ຍັງ​ບໍ່​ມີ​ຄວາມ​ຮູ້ສຶກ​ຫຍັງ,ບໍ່​ໄດ້​ສະ​ແດງ​ອາການ​ຫຍັງ​ເລີຍ​ເຂົາ​ຄົງ​ຄິດ​ວ່າ

​ແມ່ນ​ແຕ່​ຄິດ​ມັນ​ກໍ່​ຜິດ​ສິນ​ທຳ​ຢູ່​ແລ້ວ​ເພາະ​​ວ່າ​ນ້ອງ​ເມຍ​ກໍ່​ເໝືອນ​

ນອ້ງ​ສາວ​ຂອງຕົນ​ ລາວຄິດ​ນຳ​ແຕ່​ການ​ເດີນທາງ​ວ່າ​​ໄປ​ແບບ​ໃດ​ຈະ​ຮອດ?

​ແລະ ປານ​ໃດ​ຈີ່​ງຈະ​ຮອດ?

      ​ ນາງ​ສອນ​  ອາຍຸ 17 ປີ, ​ເປັນສາວກຳລັງ​ຂຶ້ນ,ຮູບ​ຮ່າງ​ຜິວ​ພັນຊ່າງຂາວນວນສົດ​ໃສ,

ສອງ​ພວມ​ແກ້ມຄ້າຍ​ສີ​ຊົມ​ພູ ມັນ​ຊ່າງງາມ​ແບບ​ທຳ​ມະ​ຊາດ​ຂອງ​ສາວ​​ເຂດ​ຊົນນະບົດ​ແທ້ໆ,

ນາງ​ເປັນ​ຄົນ​ບໍ່​ຄ່ອຍ​ສະ​ແຫວ​ງ​ເລື່ອງ​ຄວາມ​ຮັກ, ​ແຕ່​ເກີດ​ມາບໍ່​ເຄີຍ​ຮູ້​ເລື່ອງ​ຄວາມ​ຮັກ​ວ່າ​ເປັນ​ແນວ​ໃດ,

ບໍ່​ເຄີຍ​ມີ​ຜູ້​ຊາຍ​ຄົນ​ໃດ​ມາ​ເອີ່ຍ​ບອກ​ຮັກ​ພໍ​ໃຫ້​ຮູ້​ວ່າຄວາມ​ຮັກ​ເປັນ​ແນວ​ໃດ? ບາງ​ຄັ້ງນາງ​ກໍ່​ຄິດ​ນ້ອຍ​ໃຈ​ໃນ​ຕົວຂອງ​ນາງ,​

ເປັນ​ຫຍັງ​ເຮົາ​ຈິ່ງ​ບໍ່​ມີ​ແຟນຄື​ໝູ່,ຫຼື​ວ່າ​​ເປັນ​ນຳເຮົາ​ບໍ່​ໃຊ້​ມື​ຖື​ຄື​ເຂົາ​ບໍ່? ໝູ່​ຄົນ​ອື່ນ​ເຂົາ​ຄື​ວ່າ​ມີ​ແຟນມາ​ເອົາ​ໃຈ​ເປັນ​ປະຈຳ?

​      ໃນ​ການ​ເດີ​ທາງ​ຄັ້ງນີ້ນາງຄິດ​ຖາມ​ຕົວ​ເອງໃນ​ໃຈ ປັນຫຍັງ​ເຮົາ​ຈິງ​ເດີນທາງ​ໄກ​,​ເປົ່າ​ປ່ຽວ

​ແລະ ຫຍຸ້ງຍາກ​ແບບ​ນີ້ກັບ​ອ້າຍ​ເຂີຍ,ຄົນ​ອື່ນ​ເຂົາ​ຈະ​ເບິ່ງ​ເຮົາ​ແນວ​ໃດ?

ແລະ ຫາກ​ອ້າຍ​ເຂີຍ​ມີ​ແນວ​ຄິດ​ຂີ້ຖ່ອຍ​ຂຶ້ນມາ​​ເຮົາຈະ​ເຮັດ​ແນວ​ໃດ? ຄິດ​ໄປ​ຕ່າງ​ຕ່າງໆ​ນາໆ

.....................................................................................................................................

..................................................................................................................................

ຍ້ອນຄວາມອິດເມື່ອຍໃນການເດິນທາງ. ຄຶນນັ້ນ ນາງສອນ ພໍແຕ່ລົ້ມຫົວໃສ່ບ່ອນນອນກໍ່ເຊືອບຫຼັບທັນທີ,

ພໍ​ເຊືອບ​ຫຼັບ​ຕາ​ລົງພາບ​ການ​ເດີນທາງ​ໃນ​ວັນນັ້ນກໍ່​ຖືກ​ສາຍ​ຄືນ​ມາ ສາກ​ແລ້ວ​ສາກ​ເລົ່າ​ບໍ່​ຮູ້ຈົບ,​

ຈົນ​ຮອດຄ້ອນ​ແຈ້ງ  ນາງ​ ປະກົດ​ວ່າ​: ມີ​ສີ່​ງ​ໃດ​ສີ່​ງໜື່ງທີ່ໜັກໆມາ​ເຕັງຢູູ່ທີ່ຂາຕົ້ນ​ ​ແລະ ໜ້າ​ເອີກ​ຂອງ​ຕົນ,

ນາງ​ຈິ່ງໃຊ້​ມື​ສຳ​ພັດ​ຫຼູບ​ຄຳ​ເບົາ​ໆເບິ່ງ​ສີ່​ງດັ່ງ​ກວ່າຢ່າງລະອຽດ​ເພື່ອ​ພິສູດ​ວ່າ​ແມ່ນ​ຫຍັງກັນ​ແທ້,​

ນ​ທີ່​ສຸດ​ຫົວ​ໃຈຂອງ​ນາງ​ກໍ່​ຕົກ​ວາບບາດໜຶ່ງ​​ເມື່ອຮູ້​ວ່າ​ສິ່ງໜັກ​ໆ​ທ​ີ່​ເຕັງ​ຢູ່​ເທິງ​ຂາ​ຕົ້ນ

ແລະ ໜ້າເອິກຂອງ​ນາງ​​ເປັນ​ລຳ​ຂາ​ ​ແລະ ​ລຳ​ແຂນ​ຂອງ​ຜູ້​ຊາຍທີ່​ນອນ​ຂວ່າງ​ມາ​ກ່າຍ​ໃສ່ນາງ,

-     ເຮົາ​ຈະ​ເຮັດ​ແນວ​ໃດ​ດີ?

-     ​ຈະ​ຍົກ​ອອກ​ວາງ​ໄວ້​ບ່ອນ​ໃດ​ດີ?

-     ຊິ​ຍົກ​ອອກ​​ແບບ​ໃດ​ລາວ​ຈີ່​ງຊີ​ບໍ່​ຮູ່​ເມື່ອ?

ນາງ​ສອນ​ ເລີ່ມ​ສັບສົນ ເພາະ​ແຕ່​ເກີດ​ມາບໍ່​ເຄີຍ​ຮູ້​ເຖິງ​ເລື່ອງ​ຜູ້​ຊາຍ,ບໍ່​ຮູ້​ເລື່ອງ​ຄວາມ​ຮັກ,

ບໍ່​ເຄີຍ​ຖືກ​ຜູ້​ຊາຍ​ຄົນ​ໃດ​ມາ​ລ່ວງ​ເກີນ​ລວນ​ລາມ​ ຫຼື​ ແມ່ນ​ແຕ່​ການນັ່ງ​ໃກ້​ຜູ້​ຊາຍ​ກໍ່​ຍັງ​ບໍ່​ເຄີຍ​ມີ​,

ຄັ້ງນີ້​ແມ່ນ​ຄັ້ງທຳ​ອິດ​ທີ່​ນາງ​ໄດ້​ສຳ​ພັດ​ ​ແລະ ນາງ​ໄດ້ຮູ້​ວ່າ ​ລຳ​ແຄ່ງ,ລຳ​ແຂນ

​ຂອງ​ຜູ້​ຊາຍ​ຊ່າງ​ມີ​ຂົນ​ຫ່າງໆ ຊາໆ ແລະ ​ໜັກ​ເກີ​ນກວ່າທີ່​ນາງ​ຄິດ​ໄວ້,ມັນ​ໜັກຫຼາຍ​ກວ່າ​ລຳ​ແຄ່ງ,

ລຳ​ແຂນ​ຂອງ​ຜູ້ຍິງ​ສອງເທົ່າ​ພຸ່ນໄດ໋ນີ່. ນາງ​​ໃຊ້​ສອງມືຄ່ອຍໆຈົມ​ເບົາໆ​ເພື່ອ​ປົດ​ລຳ​ແຂນ,

ລຳ​ຂາ​ຂອງ​ຊາຍ​ຄົນ​ນັ້ນອອກ​ວາງ​ໄວ້​ໃນ​ທ່ານ​ອນປົກກະຕິ​ເທື່ອ​ລະ​ອັນ,​

ແລ້ວ​ນາງ​ທຳທ່າ​ນອນ​ຫຼັບ ສຽງ​ກົນ​ດັງ​ຊອດ.....ໆຕໍ່​ໄປ​, ຊົ່ວ​ໄລຍະ​ໜຶ່ງ​ຊາຍ​ຄົນ​ນັ້ນກໍ່​ທຳທ່າ​ນອນ​ຂວ່າງ​ອີກ

​ ຄັ້ງນີ້ພັດ​ຕ່າງ​ເກົ່າ​​ເພາະ​​ເຂົາ​ພິກ​ທັງ​ຕົວອ່ວາຍ​ໜ້າ​ມາ​ຫາ​ນາງ​ພ້ອມ​ກັບ​ສຽງ​ດັງ​ອ່າ...​ເຂົາໃຊ້​ຂາ​ເບື້ອງທີ່​ພິກ​ມານັ້ນປົງ​ເບົາໆ​

ໄວ້​ທີ່​ລຳຂາຂອງ​ນາງ​ສອນ,​ແຂນ​ຂອງ​ເຂົາ​ໄດ້​ກາຍໄປກວມ​ເອົາ​ຄ່າງ​ຄີງ​ຂອງ​ນາງ​

ແລະ​ ​ເຄຶ່ອນຕົວ​ຫຍັບ​ເຂົາ​ຕິດ​ກັບ​ຮ່າງຄີງ​ຂອງ​ນາງພ້ອມໆກັນ.

ນາງ​ກໍ່ມິດ​ຢູ່​ຄື​ເກົ່າ​ເໝືອນກັບທຳ​ຕົວ​ບໍ່​ຮູ້​ເມື່ອ​ຄີງເພື່ອ​ຢາກ​ຮູ້​ວ່າ​ເຂົາ​ແກ້ງ​ນອນ​ຂວ່າງ​ ຫຼື​ ວ່າ​ຕັ້ງນອນຂວ່າງ​ອີ່ຫຼີ.

​ຢູ່​ໄລຍະ​ໜຶ່ງ​ຂາ​ຂອງ​ຊາຍ​ຄົນ​ນັ້ນກໍ່​ເລີ່​ມ​ເຄື່ອນ​ໄຫວ,​ເຂົາ​ຕູດ​ຂາ​ລົງ​ທາງ​ລຸ່ມ​ຈົນ​ຮອດ​ຫົວ​ເຂົ່າ​ຂອງ​ນາງ​

ແລ້ວ​ຄ່ອຍໆ​ຕູດ​ຂຶ້ນ​ເປັນ​ບາດໆ​(ເທື່ອລະ​ນ້ອຍ)ໆ ​ເວລາ​ຕູດ​ຂຶ້ນ​ຈະ​ຕູດ​ເອົາ​ສິ້ນຂອງ​ນາງ​ຂຶ້ນນຳ

​ເຮັດ​ແບບ​ນັ້ນຊັກ​ໃຊ້​ຈົນ​ວ່າ​ຕິນສິ້ນຂອງ​ນາງ​ສອນຫ້ວນ​ຂຶ້ນຮອດ​ກາຍ​ສັນ​ຂາ

​ ແລ້ວ​ເຂົາ​ກໍ່​ວາງ​ຂາ​ຂົນ​ຂອງ​ເຂົາ​​ໄວ້​ທີ່​ສັນ​ຂາຂາວ​ອວາດ​ລວາດ​ຂອງ​ນາງ​ສອນ,ນາງ​ຮູ້ສຶກ​ວ່າ​ເປັນ​ສີ​ຊາໆ

ແລະ ​ອຸ່ນ​ອຸ້ມ​ຂຶ້ນທັນທີ, ຈາກນັ້ນບໍ່​ນາ​ນມື​ຂອງ​ເຂົາ​ກໍ່​ເລີ່​ມ​ເຄື່ອນ​ໄຫວ​ໄປ​ຕາມ,​ເຂົາ​ຖອຍ​ມື​ທີ່​ກວມ​ຢູ່​ຮ່າງຄີງ

​ມາ​ວາງ​ໄວ້​ທີ່​ໜ້າ​ເອິກ​ຂອງ​ນາງ​ ແລ້ວ​ຄ່ອຍໆ​ປົດ​ກະ​ດູມ​ເສື້ອທີລະ​ອັນ​ທີ​ລະ​ອັນ​ຈົນ​ໝົດ​ທຸກ​ດູມ

​ສຸດ​ທ້າຍເຂົາກໍ່ຈັບ​ແຈ່ງ​ເສ້ື້ອທັງ​ສອງ​ເຜີຍ​ອອກຈາກ​ກັນ​ແຈ່ງ​ລະ​ເບຶ້ອງ

ຍັງເຫຼືອໄວ້ພຽງແຕ່ເສື້ອຊ້ອນໃນທີ່ປົກຫຸ້ມຫໍ່ໝາກແອັບເປິ່ນທັງສອງໜ່ວຍຂອງນາງທີ່ຕັ້ງ​ໂຈ້​ໂກ້ຢູ່ທີ​ເອິກ,

ນາງ​ສອນ ​ຍັງ​ມິດ​ຢູ່​ຄື​ເກົ່າ

-     ​ເຂົາ​ຈ​ະເຮັດ​ຫຍັງ​ໃນ​ຂັ້ນຕໍ່​ໄປ?,

-     ຫາກ​ເຂົາ​ຈະ​ຈັບ​ໝາກ​ແອັບ​ເປີ່ນ​ຂອງ​ເຮົາ​ທັງ​ສອງ​ຄົງ​ເປັນ​ໄປ​ບໍ່​ໄດ້​ເພາະ​​ເຮົາໄດ້​ໃສ່​ເສື້ອຊ້ອນ​ໃນ

ຫຸ້ມ​ຮັດ​ໄວ້​ຢ່າງ​ແຈບ​ແໜ້ນ​ເຄັ່ງ​ອີ້ງຕີ້ງຢູ່ພໍ​ແຮງ​ແລ້ວ(ນາງ​ຄິດ​ໃນ​ໃຈ), ທັນ​ໃດ​ນັ້ນນ້ີ​ວມືທີ່​ເປັນດີ້ວໂປ້

ຂອງເຂົາກໍ່​ຜັນ​ຊີສອດເຂົ້າໄປ​ໃຕ້ເສື້ອຊ້ອນ​ໃນ ບ່ອນວ່າງ​ເອິກທີ່​ເປັນ​​ຊ່ອງ​ວ່າງພໍ​ໃຫ້​ດີ້ວ​ມື​ເຂົາ​ຜັນ​ເຂົ້າ

​ໄດ້ສຳ​ເລັດ ສ່ວນ​ນີ້ວອື່ນຍັງ​ຄົງຍອງ​​ເທິງ​ ໂອບ​ເອົາ​ໝາກ​ແອັບ​ເປິ່ນ​ຂອງ​ນາງ​ທີ່ມີ​ເສື້ອຊ້ອນ​ໃນ​ຫຸ້ມ​ຫໍ່ກັ້ນບັງ​ຢູ່

ເມື່ອ​ເຂົ້າ​​ໄປໄດ້​ດີ້ວ​ທີ່​ໜຶ່ງ​ແລ້ວ​ ເຂົາ​ກໍ່​ຄ່ອຍ​ໃຊ້​ດີ້ວອື່ນ​ຜັນຊີ​ຕາມ​ເຂົ້າ​ໄປ​​ເລື່ອຍໆ​ຈົນໝົດ​ທຸກ​ດີ້ວ​

ໃນ​ທີ່​ສຸດ​ແນວ​​ເກາະ​​ເສຶ້ອຊ້ອນ​ໃນຂອງ​ນາງ​​ ທົນຕໍ່​ຄວາມ​ເຄັ່ງ​ຕຶງ​ບໍ່ໄຫວຈີ່​ງ​ລຸດປຸດ​ອອກມາ.ນາງຕຶ່ນຫຍຸບເບົາໆ

ເວລານີ້ຫົວ​ໃຈ​ຂອງ​ນາງ​ຍິ່ງ​ເຕັ້ນ​ແຮງ​ຂຶ້ນຊັກ​ໃຊ້,ສຽງ​ຫັນ​ໃຈ​ຂອງ​ນາງ​ເລີມ​ແຮງ​ຂຶ້ນຈົນ​ໄດ້​ຍິນ​ຊັດ​ເຈັນ.

-     ອຸ່ຍ !  ຕາຍ ຜູ້ຊາຍ​ໃຈກ້າຫານປານນີ້ຫວະ? ນາງລັກຍີ້ມໃນໃຈ

-     ຟັງເບິ່ງກ່ອນເຂົາຊິເຮັດຫຍັງຕໍ່ໄປ? ແລະ ຈຸດຈົບຢູ່ບ່ອນໃດແທ້?

ນາງຄິດແປກໃຈ ຜ່ານມານາງບໍ່ເຄີຍໃຈອ່ອນໃຫ້ໃຜຈັກ​ເທື່ອ ແຕ່ເທື່ອນີ້ເປັນຫຍັງນາງຈິ່ງປ່ອຍຕົວ​ໃຫ້​ເຂົາ​ທຸກ​ຢ່າງ​ແບບນີ້.

ມືຂອງຜູ້ຊາຍຄົນນັ້ນເມື່ອໄດ້ໂອກາດແລ້ວມັນກໍ່ບໍ່ລໍຊ້າມັນຄວາຄຸ້ມເອົາໝາກແອັບເປິ່ນຂອງນາງ,ໂອບໜ່ວຍນັ້ນ ແລ້ວມາໂອບໜ່ວຍນີ້ທັງຫຼູບນ້ຽນໄປມາເບົາໆ,

ນາງຄິດກະດຽມ,ທັງອົດຫົວກັັ້ນ—ໃຈ​ເປັນ​ບາດໆພໍໃຈຈະຂາດ,ເຂົາຫຼູບນ້ຽນບາດໃດ

ຂົນຄີງຂອງນາງແຕກເຜືອບ..ໆເປັນບາດໆ ນາງຢາກຖາມຜູ້ຊາຍຄົນນັ້ນວ່າ:

ເປັນແນວໃດໝາກແອັບເປີ່ນເຮົານ້ອຍໂພດ,ໃຫຍ່ໂພດ ຫຼື ພໍດີບໍ?

ມືຂອງເຂົາບໍ່ຢຸດຢູ່ພຽງໝາກແອັບເປີ່ນເທົ່ານັ້ນ,ຍັງຄ່ອຍໆຕູດມືເລື່ອນສຳ​ພັດຂຶ້ນໄປຕາມລຳຄໍ,

ຍອດຄາງ,ສອງພວງແກ້ມຮອດໜ້າພາກ ແລະ ເຮືອນຜົມນຳອີກແລ້ວຈິ່ງກັບລົງມາຢຸດທີ່ໝາກແອັບເປີ່ນ

ອີກຄາວໜຶ່ງກ່ອນ​ຈະ​ລ່ວງເລີຍລົງໄປຫາໃສ້ບື ແລະ ທ້ອງນ້ອຍ,ຢູ່ທີ່ນີ້ນອກຈາກເຂົາຫຼູບຄຳແລ້ວເຂົາກໍ່ໃຊ້ນີ້ວ

ຊີ້ຂອງເຂົາຜັນຊີລົງທີ່ໃສ້ບືຂອງນາງ, ນາງ ກະດຽມແຮງ ຈົນອົດບໍ່ໄດ້ນາງດີ້ນສະເດີດຂຶ້ນໝົດແຮງ,ຈົນເຮັດ

ໃຫ້ທັງຕົວຂອງນາງລຸກນັ່ງໂຈ້ໂກ້ຂຶ້ນທັນທີ, ນາງຟ້າວຄວາຫາໝາກກະດູມເສື້ອເພື່ອຈະເນັບເຂົ້າຄືນແຕ່ພັດ

ຍັງເຫັນຄົບຖ້ວນບໍ່ມີໜ່ວຍໃດທີ່ຖືກເປີດ,ຄວາຫາຕິນສິ້ນວ່າຊິດຶງລົງແຕ່ພັດເຫັນຕິນສິ້ນຢູ່ປົກກະຕິແລ້ວ,

ນາງແປກໃຈຄິດວ່າຜູ້ຊາຍຄົນນັ້ນເປັນຜູ້ປົກປິດໃຫ້ຕົນ, ນາງຟ້າວຄວາຫາຜູ້ຊາຍຄົນນັ້ນເພື່ອຈະຈັບຕົວໄວ້,ເຂົາ

ແມ່ນໃຜ?,ເຂົາຄືມາ​ລ່ວງແທ້?,ຈະເອົາໃຫ້ມັນຕາຍມື້ນີ້ຄັກໆ ແຕ່ຄວາຫາກໍ່ບໍ່ເຫັນມີຫຍັງ.

 ບໍ່ໜ້າເຊື່ອວ່າຫາຍຕົວໄດ້ດອກ ນາງງົງໄປຊົ່ວໄລຍະໜຶ່່ງ

​ນາງ​ພະຍາຍາມຕັ້ງສະຕິ ໃນທີ່ສຸດກໍ່ຮູ້ວ່າ: ມັນເປັນລາງຝັນນັ້ນເອງ, ນາງສອນຫາຍໃຈໂພອອກບາດແຮງໆ

ແລ້ວຄ່ອຍໆເນີ້ງໂຕລົງແທດກັບໜອນອີກເທື່ອໜຶ່ງເພື່ອເຮັດໃຫ້ການເຕັ້ນຂອງຫົວໃຈຄ່ອຍໆອອ່ນລົງ ນາງຄວາເອົາໝອນປ້ອງຂ້າງກອດພ້ອມກັບເອົາຝາມືມາຮອງແກ້ມທຳທ່າຫຼັບຕາລົງອີກເພື່ອຢາກສືບຕໍ່ລາງ

ຝັນຂອງນາງໃຫ້ຈົນສິ້ນແຕ່ເປັນໄປບໍ່ໄດ້ແລ້ວເພາະທ້ອງຟ້າແຈ້ງຈ່າງປາງພໍດີ,ນາງຈິ່ງຟ້າວລຸກຈາກບ່ອນ

ນອນທັນທີເພາະສວາຍແລ້ວ

............................................................................................................................................

ລາງ​ຝັນ​ຂອງ​ນາງ​​ໄດ້​ຖືກ​ເປີດ​ເຜີຍສູ່​ອ້າຍ​ເຂີຍ​ຟັງ​ ໃນ​ເວລາ​ທີ່​ສົນທະນາ​ເລື່ອງ​ຊື້​ເລກ ອາມ​ອນ ຕີ​ເລກ​ງວດນີ້ວ່າ:

ຜູ້​ຊາຍ​ນາມ 5 ,ຜູ້ຍິງ​ນາມ 4  ​ສ່ວນ​ຝາ​ມື​ມີ 5 ນີ້ວ( 545 ) ງວດ​ນີ້ ອາມ​ອນທຸ່ມ​ເງິນ 100.000 ກີບ ຫວັງ​ຈະ​ລວຍ.

ຜົນ​ການ​ອອກ​ເລກ​ງວດ​ນນີ້( 544  ) . ເມື່ອ​ເລກ​ອອກ​ປັບ ອາມ​ອນຕ້ອງ​ໃຊ້​ກຳປັ້ນຕີ​ເອິກ​ຂອງ​ຕົນ​ດັງ​ຕຶບ​ຢ່າງ​ແຮງ.

-     ຄິດ​ແລ້ວ​ນ່າ..ຜີ​ບອກຫົນ ຄົນ​ບອກ​ຂຶ້ນ ຄັນ​ຖອຍ​ລົງ​ອີກ​ໂຕ​ດຽວ​ກໍ່ເປະ​ແລ້ວ​ເດ່.

ອາມ​ອນ ຕີ​ເອິກ​ຂອງ​ໂຕ​ເອງ​ບໍ່​ພຽງ​ແຕ່​ເຫຼືອ​ໃຈ​ທີ່​ຊື້​ເລກ​ບໍ່​ຖືກ​ເທົ່າ​ນັ້ນ ​ແຕ່​ຍັງ​ເຫຼືອ​ໃຈ​​ໃນ​ລາງ​ຝັນ​ຂອງ​ນ້າສາວ​ນຳ​ອີກ.

​ເລື່ອງສັ້ນນີ້ຍັງ​ບໍ່​ຈົບ ຈົ່ງ​ຄອຍ​ຕິດຕາມ​ໃນ​ຕອນ: ລາງ​ຝັນ​ຂອງ​ອ້າຍ​ເຂີຍ.

ນາງ (ກໍ)..... ຊື່ ສົມມຸດ ໄດ້ຕົນໜີໄປກັບຊາຍຄົນໜຶ່ງ

ທີ່ມີເມຍແລ້ວຢູ່ຫຼັກຊາວເມືອງຄຳເກີດ

ຜູ້ຍິງລັກໄປນຳຜູ້ບ່າວ,ຜູ້ຊາຍລັກເອົາເມຍໃຫຍ່,ເມຍນ້ອຍ,ລັກເອົາໄປໃຫ້ຄົນອື່ນເອົາເປັນເມຍ,ມັນເປັນ

ຮີດຄອງເກົ່າແກ່ຫຼ້າຫຼັງທີ່ຊາວເຜົ່າມົ້ງຈຳນວນໜຶ່ງທີ່ຍັງປະວາງບໍ່ທັນໄດ້

ເຊື່ອກັນວ່າ:ຈະຊ່ວຍອາຍຸຍຶນຄູ່ກັນຍາວນານ,ລ່ຳລວຍວ່າຊັ້ນ.ແຕ່ຕົວຈິງແລ້ວຄູ່ທີ່ລັກເອົານັ້ນມີຫຼາຍຄູ່ບໍ່

ມີຮອດເຂົ້າຊິໃຫ້ລູກກິນກໍ່ມີຫຼາຍ

ເລື່ອງນີ້ເກິດຂຶ້ນໃນຄຶນວັນທີ່ 23 ກຸມພາ 2011 ໃນບ້ານໜຶ່ງ,ຂອງເມືອງວຽງທອງ,ແຂວງບໍລິຄຳໄຊ

ຄຶນນັ້ນມີຊາຍຄົນໜຶ່ງທີ່ມີເມຍ ແລ້ວ 1 ຄົນ,ມີລູກ 2 ຄົນ ມາຈາກຫຼັກຊາວ,ມາບອກຮັກກັບນາງ ກໍ

ລາວຕົວະວ່າບໍ່ທັນມີເມຍ

ແລະ ສາລະພາບວ່າຖ້ານາງ ກໍ ໄປເປັນນເມຍຕົນຈະປຸກຮ້ານຂາຍເຄື່ອງໃຫ້,

ຫາແນວເຮັດດີໆ,ສະບາຍກວ່າເກົ່າ.

ນາງ ກໍ ຫຼົງເຊື່ອໄດ້ລັກອອກຈາກເຮືອນຊ້ອນທ້າຍລົດຈັກໄປນຳຜົວເຂົາແຕ່ຕອນ 3 ໂມງເຊົ້າ,ມຸ້ງໜ້າສູ່

ຫຼັກຊາວທ່າມກາງຄວາມມືດ,ສະຫງົບ,ນ້ຳໝອກໃນຕອນຄ້ອນແຈ້ງສຸດໜາວເຢັນເກືອບສະບັ້ນ,ໄລຍະ

ທາງແຕ່ວຽງທອງຫາຫຼັກຊາວ ປະມານ 85 ກິໂລແມັດ,ບົນເສັ້ນທາງທີ່ຍາວໄກ,ເວລາເອື້ອຍອຳນວຍມາ

ເຖິງຕາມພາສາຂອງຄົນທີ່ຮັກກັນໝົດໃຈ,ເຂົາຕ້ອງໄດ້ພັກເຊົາບົວລະບັດພັດສີເຊິ່ງກັນ ແລະ ກັນຢູ່ບ່ອນ

ປອດໄພ,ຝ່າຍຊາຍເປັນຝ່າຍອ້າງແຂນອອກຮອງຮັບເອົາຮ່າງຄີງທີ່ຂາວບາງ,ໜູ້ມນວນຂອງຍິງສາວ

ຊາວດອຍຮັດເຂົ້າສູ່ເອິກຂອງຕົນຢ່າງແໜ້ນໃຫ້ສົມໃຈຈົນນາງຫັນໃຈບໍ່ອອກຊົວໄລຍະ ແຕ່ເຖິງວ່າໃຈຈະ

ຂາດກໍ່ຕາມນາງບໍ່ໄດ້ປາກແມ່ນແຕ່ສຽງດຽວວ່າລຳຄານ,ກົງກັນຂ້າມມັນໄດ້ກາຍເປັນຄວາມດີໃຈຂອງ

ສາວຂຶ້ນໃໝ່ໄຟແຮງຊ້ຳອີກ,ເວລານີ້ນາງຄົງລືມທຸກຢ່າງໄປສາແລ້ວ...ແມ່ນແຕ່ໜ້າພໍ່ແມ່ເຄີຍປ້ອນຊີ້ນ

ໃຫຍ່ປາໂຕກໍ່ບໍ່ຮູ້ວ່າເປັນໜ້າຈັ່ງໃດຮູ້ໄດ້ແຕ່ວ່າ.

ຮ່າງກາຍທັງຄູ່ສຳພັດສຽດສີກັນໄດ້ເວລາເຮັດໃຫ້ອົບອຸ່ນຂຶ້ນ,ທ້ອງຟ້າແຈ້ງສະຫວ່າງອອກພວກເຂົາທັງ

ສອງກໍ່ສືບຕໍ່ເດີນທາງຮອດບ້ານທ່າສາລາບັງເອີນນ້ຳມັນລົດໝົດພໍດີຜູ້ບ່າວກໍ່ໄດ້ຂໍເງິນນຳຜູ້ສາວ

10.000 ກີບ ເພື່ອຊື້ນຳມັນທີ່ບໍ່ໄດ້ເຖິງລີດໃສ່ລົດໂດຍອ້າງວ່າເພີ່ນມີແຕ່ເງິນໂດລາ,

ແລ້ວກໍ່ເດີນຕໍ່ຮອດບ້ານທົ່ງຈະເລີນໃກ້ຈະຮອດຫຼັກຊາວນ້ຳມັນລົດກໍ່ມົດອີກເທື່ອທີ່ສອງ

ແລະ ກໍແມ່ນນາງ ກໍເປັນຜູ້ອອກເງິນອີກ 10.000 ກີບຊື້ນ້ຳແລ້ວເດີນທາງຕໍ່

ຮອດຫຼັກຊາວປະມານ 9 ໂມງເຊົ້າ ,ເພີ່ນກໍ່ບອກນາງ ກໍ ລໍຖ້າຢູ່ບ່ອນທາງສີ່ແຍກຕະຫຼາດຫຼັກຊາວໂດຍ

ບອກນາງວ່າ: ຈະໄປວຽກບຸດໜຶ່ງຈິ່ງມາຮັບແລ້ວກໍ່ຫາຍຈ້ອຍໄປຈົນທ່ຽງ,ນາງກໍ່ໄດ້ແຕ່ຄອຍເກີ້ຄົນດຽວ

ບໍ່ຮູ້ໄປທາງໃດ,ໃນທີ່ສຸດນາງພໍຮູ້ຂ່າວວ່າມີພີ່ນ້ອງຢູ່ແຖວຕະຫຼາດລັກຫຼັກຊາວ,ນາງຈິ່ງຕັດສິນໃຈໄປທາວ

ທາພີ່ນ້ອງ ແລະ ກໍ່ພົບຕາມຄວາມປະຖະໜາ,ພີ່ນ້ອງສອບຖາມເຖິງກົກປາຍສາຍເຫດລະອຽດ,ແລ້ວກໍ່

ວານພີ່ນ້ອງແຖວນັ້ນຊອກຄົ້ນຫາຜູ້ຊາຍຄົນນັ້ນ,ໂດຍກວາດຕ້ອນເອົາບຸກຄົນທີ່ຕ້ອງສົງໃສຕາມການ

ແຈ້ງຊື່,ຈາວ ແລະ ລັກສະນະຂອງຄົນມາໃຫ້ນາງຊີ້ຕົວແຕ່ມາກີ້ຄົນກໍ່ຍັງບໍ່ແມ່ນ ຍ້ອນວ່າຊາຍຄົນນັ້ນ

ຕົວະວ່າບໍ່ມີເມຍຄົນທັງຫຼາຍຈິ່ງບໍ່ໃສ່ໃຈກັບບຸກຄົນທີ່ມີເມຍແລ້ວ,ໃນເວລາສົນທະນານັ້ນຜູ້ເຖົ້າຄົນໜຶ່ງ

ເຊິ່ງເປັນພໍ່ຂອງຊາຍຄົນນັ້ນກໍ່ມາຮ່ວມສົນທະນາ ແລະ ຊອກຄົ້ນຫານຳກັນແຕ່ບໍ່ຄິດວ່າເປັນລູກຊາຍ

ຂອງຕົນ,ບາງຄັ້ງລາວຍັງຈົ່ມດ່າວ່າ:ແມ່ນລູກໝາໂຕໃດເດ່ຊົ່ວທີ່ສຸດເອົາລູກເຂົາມາແລ້ວບໍ່ຮັບຜິດຊອບ

ຕົກມາຕອນແລງພໍ່ຂອງຊາຍຄົນນັ້ນກໍ່ກັບເມືອເຮືອນຂອງຕົນດ້ວຍຄວາມຢາກຮ້າຍໝົດຫັວງທີ່ຫາຊາຍ

ຄົນນັ້ນບໍ່ພົບ,ພໍກ້າວເຂົ້າເຮືອນກໍ່ພົບເຫັນສອງຜົວເມຍລູກຊາຍກັບລູກໄພກຳລັງຖົກຖຽງກັນເລື່ອງ

ການຍ່າຮ້າງ

ຜົວເວົ້າວ່າ: ເມຍເອີ່ຍເຮົາເລີກກັນດີໆສາ ຢ່າມີເລື່ອງຫຍັງກັນເພາະຂ້ອຍໄດ້ເອົາເມຍນ້ອຍມາປະຢູ່

ກາງທາງແລ້ວ,ເຮົາຢູ່ນຳກັນບໍ່ໄດ້ແລ້ວ.

ຜູ້ເປັນເມຍບໍ່ຮູ້ເລື່ອງຈັກນ້ອຍກໍ່ຖຽງຂຶ້ນກັບທີ່,ຂ້ອຍຜິດຫຍັງຈິ່ງມາປະກັນງ່າຍແບບນີ້,ບໍ່ຍອມປະ

ເດັດຂາດ.

ເວລານີ້ເອງພໍ່ເຖົ້ານັ້ນຈິງຮູ້ວ່າບັກພະເອກຕົວປອມເປັນລູກຊາຍຂອງຕົນ,ພໍ່ເຖົ້າຮ້ອງໄຫ້ເຫຼືອໃຈທີ່ມີລູກ

ຊາຍທໍລະຍົດ,ແລ້ວລາວກໍ່ຮີບບອກຄົນໂທແຈ້ງພີ່ນ້ອງທຸກຄົນທັນທີວ່າ: ພົບມັນແລ້ວເດີ່

ທຸກຝ່າຍມາຫາທາງອອກດ້ວຍການເວົ້າຄວາມ

ຜ່ານການເວົ້າຄວາມໃຊ້ເວລາ 3 ວັນ ນັບທັງມື້ຮີບໂຮມຍາດພີ່ນ້ອງ ແລະ ກໍຕົກລົງກັນໄດ້

-         ຝາ່ຍເມຍບໍ່ຍອມປະຜົວ,ຖ້າຜົວຊິປະຕ້ອງຈ່າຍເງິນມາ 50 ລ້ານ

-         ຝ່າຍຜົວຄິດຢາກປະເມຍໃຫຍ່ເອົາເມຍນ້ອຍ ຫຼືບໍ່ກໍ່ເອົາທັງສອງ, ແຕ່ຈົນປັນຍາເພາະບໍ່ມີເງິນພໍ

-         ຝ່າຍຜູ້ສາວກໍ່ຮູ້ສຶກເສຍທ່າຫຼາຍຖ້າຈະເປັນເມຍນ້ອຍພັດບໍ່ຢາກເປັນຈຳຕ້ອງໄດ້ປະນິປະນອມ

ແລະ ປັບໄໝຜູ້ບ່າວເປັນເງິນສົດ(ເງິນລາວແຕ່ເກົ່າໆ) 3 ຂັນ ມູນຄ່າໃນປະຈຸບັນ 9 ລ້ານກີບ

ແລະ ກໍ່ແມ່ນເງິນຂອງພໍ່ເຖົ້ງຄົນນັ້ນເປັນຜູ້ຈ່າຍແທນລູກຊາຍ

................................................................................................

ຖ້າເປັນທ່ານ   ແລ້ວ ທ່ານຈະຈ່າຍແທນລູກຊາຍ ຫຼືຈະເຮັດແນວໃດ?

........................................................................................................

ຖ້າເປັນທ່ານຫາກມີໂອກາດ.................ເດີນທາງໃນກໍລະນີດຽວກັນທ່ານຈະເຮັດແນວໃດ?

...............................................................................................................................

ບໍ່ແມ່ນຕັ້ງເວົ້າອັນຜູ້ຍິງລາວຂອງເຮົາໃນປະຈຸບັນຍັງຫຼາຍອັນທີ່ໜ້າຈະປະຖີ້ມໄປເປັນຕົ້ນ

ຮີດຄອງຫຼ້າຫຼັງ,ການເຊື້ອຖືງົມງວາວຜີສາງນາງຮ້າຍ,ການບໍ່ສຳນຶກເຖິງວ່າເຮົາເປັນເພດອອ່ນ

ແອ,ໃຈເບົາເອົາງ່າຍ,ຍາມໃດກໍ່ເສຍປຽບແກ່ເພດຊາຍຢູ່ແລ້ວຍັງບໍ່ຈຳໃສ່ໃຈເຂົາມາຫຼອກສິບຄົນ

ກໍ່ຫຼົງສິບຄົນ,ຫຼອກສິບຄັ້ງກໍ່ຍັງຫຼົງສິບຄັ້ງ

ທຳມະດາສິ່ງທີ່ພົ້ນຍຸກໄປແລ້ວກໍ່ຄວນປ່ອຍມັນໄປຕາມຍຸກຂອງມັນແຕ່ແລ້ວບໍ່ເປັນດັ່ງຄິດ

ແມ່ນຫຍັງແທ້ທີ່ຈ່ອງເວນໃຫ້ແມ່ຍິງເລົ່ານັ້ນປະຖີ້ມສີ່ງຫຼ້າຫຼັງບໍ່ໄດ້?

ແບບນຸ່ງຂອງຜູ້ຍິງເຜົ່າມົ້ງທີ່ຍັງຄົງເປັນເອກະລັກສະເໝີມາ

ເປັນອາທິດທີ່ສອງແລ້ວທີ່ປະກົດເຫັນຍິງ-ຊາຍຄູ່ໜຶ່ງມາເຂົ້າຮ້ານຄຣາໂອເກະ

ບ່ອນທີ່ຂ້ອຍເສີບຢູ່ໃນປະຈຸບັນນີ້, ບາງເທື່ອກໍ່ລຽນຄືນ,ບາງເທຶ່ອກໍ່ບາສອງຄຶນ.

ຜູ້ຊາຍນັ້ນຂ້ອຍບໍ່ຮູ້ຈັກພໍປານໃດຮູ້ແຕ່ວ່າເພີ່ນເປັນພະນັກງານຂອງບໍລິສັດຂົວທາງແຫ່ງໜຶ່ງ

ແຕ່ບໍ່ຊາບວ່າເປັນຂອງລັດຫຼືເອກະຊົນ, ສ່ວນຜູ້ຍິງຂ້ອຍຮູ້ຈັກດີ, ລາວແຕ່ງານໄດ້ສິບກວ່າປີແລ້ວ

ແຕ່ຮູບຮ່າງໜ້າຕາຍັງງາມທຳມະດາ, ຜົວຂອງລາວເປັນພະນັກງານຂອງລັດ,

ມີລູກນຳກັນ 3 ຄົນ,ເປັນຍິງ 2 ຄົນ,

ຜົວຂອງລາວເປັນຜູ້ຊາຍຂະຫຍັນຫຼາຍນອກຈາກມີອາຊີບເປັນພະນັກງານແລ້ວຍັງມີພອນສະຫວັນດ້ານຊ່າງເຮືອນ

ຈະເປັນວຽກປຸນ,ວຽກໄມ້,ທໍ່ນ້ຳ ແລະ ເດີນໄຟໃນເຮືອນກໍ່ເຮັດໄດ້ໝົດ,ນອກນັ້ນຍັງດຸໝັ່ນຫາກິນ.

ອາຫານໃນຕູ້ເຢັນມີບໍ່ຂາດເປັນຕົ້ນແມ່ນປາ ຫາກບໍ່ຢາກປ່ຽນອາຫານບໍ່ຈຳເປັນຊື້,

ຂ້ອຍເຄີຍໄປຊູມແຊວທີ່ເຮືອນຂອງເພີ່ນຫຼາຍຄັ້ງແລ້ວ

ເພີ່ນຕ້ອນຮັບແບບລາວໆດີທີ່ສຸດທັງຜົວແລະເມຍ,ຖານະຄອບຄົວດີມີເຮືອນເວລ່າທີ່ເຮັດດ້ວຍມືຕົນເອງທຸກໆວຽກ

ແຕ່ຕອນນີ້ຜົວຂອງຍິງຄົນນັ້ນຖືກໄປຮຽນຕໍ່ທີ່ສະຫວັນນະເຂດໃນກາງເດຶອນ ມັກກອງ 2011 ນີ້ເອງ ແລະ

ຄົງນຶກບໍ່ເຖິງດອກວ່າທາງເຮືອນມີຫຍັງເກີດຂຶ້ນໃໝ່ໆ, ບໍ່ວ່າແຕ່ລາວຢູ່ໃກ

ຄົນແຖວໃກ້ບໍ່ຍັງບໍ່ມີໃຜຮູ້ຈັກຊ້ຳດອກ,ມີແຕ່ຂ້ອຍທີ່ສະລອກກອກຊອກຫາເຫົາໃສ່ຫົວໂຕເອງທີີ່ຮູ້,

ມັນເປັນເລື່ອງຈິງຂອງສັງຄົມປະຈຸບັນ,ບໍ່ມີພຽງແຕ່ຊາຍ-ຍິງຄູ່ນີ້ດອກຍັງອີກຫຼາຍໆຄູ່ ແລະ

ເປັນມາໄດ້ຫຼາຍປີແລ້ວເກືອບຈະເວົ້າໄດ້ວ່າເປັນຂະບວນໄປສະແລ້ວລະ.

ບາງຄູ່ກໍ່ປະຮ້າງກັນໄປ,ບາງຄູ່ກໍ່ຜິດກັນຕີກັນໜ້າແຕກຫົວແຕກ,ບາງຄູ່ກໍ່ຍັງລອຍນວນຢູ່

ແຕ່ບໍ່ເຫັນວ່າຜົວເຂົາຈິງຈັງພໍປານໃດ ຫຼືວ່າຜົວເຂົາບໍ່ເປັນເອນບໍ່?

ສອງມື້ຜ່ານມາຊາຍນັ້ນຍັງເອົາລົດກະບະສີຂາວໄປຮັບແຟນມາຕາມເຄີຍ,ຂ້ອຍມີໂອກາດປາກນຳຜູ້ຊາຍຄົນນັ້ນ

ໃນຕອນຂ້ອບເສີບເບຍໃຫ້ເຂົາ ແລະ ກໍ່ເປັນເວລາທີ່ຜູ້ຍິງຄົນນັນເຂົາຫ້ອງນ້ຳ,ຂ້ອຍເອີ່ຍຂຶ້ນວ່າ:

( ຂ້ອຍອິດສາຜູ້ຍິງຄົນນັ້ນເຫຼືອເກີນ, ເຂົາຊ່າງເປັນຜູ້ໂຊກດີແທ້ໆ)

ຊາຍຄົນນັ້ນເອີ່ຍຂຶ້ນວ່າ: (ຢ່າປາກ! ຮັກເມຍເຂົາມັນເລົ້າໃຈ !)

ແຕ່ວ່າບໍ່ມີໂອກາດຖາມຕໍ່

ຄຳວ່າ:  ( ເລົ້າໃຈ )ໝາຍວ່າແນວໃດ? ໃຜຮູ້ຊ່ວຍບອກແດ່

ບໍ່ຮູ້ວ່າຄຳນີ້ຜິດຫຼືຖຶກ ແຕ່ຂ້ອຍເຄີຍໄດ້ຍິນຄົນອື່ນເວົ້າໃຫ້ຟັງຫຼາຍຄົນມາແລ້ວວ່າ ກ່ອນຈະເບິ່ງຄົນອື່ນຕ້ອງເບິ່ງທີ່ຕົນເອງກ່ອນ.

ຖ້າເຮົາເບິ່ງຕົນເອງກ່ອນກໍ່ຖືວ່າຕ້ອງເຫັນຕົນເອງກ່ອນແມ່ນບໍ່ລະ.

ນີ້ລະຄືເຫດຜົນຂອງຂ້ອຍ

ຄົນສ່ວນໃຫ່ຍເຄີຍມຮັກ ແຕ່ສຳລັບເຮົາບໍ່ສາມາດສະຫຼຸບໄດ້ວ່າ (ຄວາມຮັກແມ່ນຫຍັງ?) ເຮົາເຄີຍຖາມຄົນແຕ່ງງານໃໝ່ມັກຈະຕອບວ່າ (ຄວາມຮັກຄືນ້ຳເຜີ້ງຫວານ),ແຕ່ພໍຖາມຄົນທີ່ກຳລັງອົກຫັກເຂົາມັກຈະຕອບວ່າ (ຄວາມຮັກຄືຢາຂົມ)