ຢາຝິ່ນເໝືອນຜີດູດເລືອດມະນຸດ ຂ້ອຍໃຊ້ມັນຢ່າງກຸ້ມຄ່າ ຍົກເວັ້ນຄົນອື່ນ.... ກ່ອນປີ 1995 ຂ້ອຍ ແລະ ປູ່ ປູກຢາຝິ່ນຂາຍປີລະປະມານ 2 ກິໂລ ລາຍຮັບຈາກການຂາຍຢາຝິ່ນ ປີລະ10 ກວ່າລ້ານ ມັນກຸ້ມຄ່າຫຼາຍສຳລັບຄົນຊົນນະບົດແບບຂ້ອຍ ທີ່ຕ້ອງການທຶນການສຶກສາຕໍ່ ທຸກຢ່າງຕ້ອງເປັນເງິນໝົດສຳລັບສັງຄົມໃນເມືອງທີ່ຂ້ອຍຕ້ອງປະເຊີນ ເງິນທີ່ຂ້ອຍ ແລະ ປູ່ສະສົມໄວ້ ປະມານ30 ກວ່າລ້ານຈາກການປູກຢາຝິ່ນ ຂ້ອຍເອົາໄປຮຽນຕໍ່ປະລິນຍາຕີ 5 ປີ ຈົນຈົບ ຕອນນີ້ຂ້ອຍມີອາຊີບເປັນພະນັກງານຢູ່ສູນບຳບັດຄົນຕິດຢາຝິ່ນແຖວໆບ້ານຂ້ອຍ ຂ້ອຍຕັດສິນໃຈທໍລະຍົດປູ່ດ້ວຍການບຳບັດປູ່ທີ່ຕິດຢາຝິ່ນ ແລະ ກວດລ້າງຄົນປູກຢາຝິ່ນທັງໝົດຂອງບ້ານ 555555555 ມັນສະໃຈອີ່ຫຼີ ກັບການທໍລະຍົດ ສຸດທ້າຍປູ່ກໍ່ຫາຍ ແລະ ເຊົາຕິດຢາຝິ່ນ ລາວຕຸ້ຍຂື້ນມີສຸຂະພາບແຂງແຮງ ຕອນນີ້ລາວອາຍຸ 85 ປີແລ້ວ ແຕ່ຍັງໄປປູກໝາກໂມ ຂາຍເສີຍ ສະນຸກອີ່ຫຼີ ....................ເອີແຕ່ຂ້ອຍສົງສານຄົນອື່ນທີ່ຢູ່ຊົນນະບົດທີ່ບໍ່ມີຄວາມຮູ້ຫາເງິນແບບອື່ນ ນອກຈາກຂາຍຢາຝິ່ນ ທີ່ຂ້ອຍມີສ່ວນຮ່ວມໃນການປາບປາມ.....