ວັນທີ່ສາມຂອງການມາລົງພາກສະໜາມ ຊ່ວຍສະໜັບສະໜູນວຽກກັບບັນດາໂຮງແຮມທີ່ ສະຫວັນນະເຂດ. ຕື່ນເຊົ້າແດ່ຈັກໜ່ອຍມື້ນີ້ເພາະວ່າ ຕ້ອງໄດ້ກຽມຈັດເຝິກອົບຮົມການນຳໃຊ້ ລະບົບອອນລາຍໃຫ້ກັບໂຮງແຮມ. ຫີວເຂົ້າກະພໍປານນັ້ນ, ເລີຍຕັດສິນໃຈຖາມໂຊເຟີ ຮີບພາໄປກິນບັນກວນ ຫຼື ພາສາບ້ານຂ້ອຍເອີ້ນວ່າ ແໜມຂາວ ໂອ໋! 

ແຕ່ກ່ອນຈະໄປກິນບັນກວນ, ກະຟ້າວອອກມາກວດກາເບິ່ງວ່າທາງໂຮງແຮມ ໄດ້ມີການຈັດຫ້ອງປະຊຸມໃຫ້ຮຽບຮ້ອຍຕາມສັ່ງແລ້ວບໍ່! ຈັ່ງແມ່ນຊາດຂ້ອຍ! ຫ້ອງປະຊຸມຍັງມະຍຸມະຍະ! ບໍ່ໄດ້ຈັດຫຍັງເລີຍ!​ເລີຍຟ້າວໄປຫາເຄົ້າເຕີ ແລະ ບອກໃຫ້ເພິ່ນຮີບຈັດຫ້ອງປະຊຸມໃຫ້ດ່ວນ ເພາະວ່າ ປະຊຸມຕອນ 9 ໂມງ,​ຕອນໄປກວດຫ້ອງປະຊຸຸມແມ່ນ 7 ໂມງເຄິ່ງ! ໄຄແຕ່ຕື່ນອາວເຊົ້າ ຈິ່ງພໍມີເວລາ ອີກຊົ່ວໂມງກວ່າຈັດການ! ໝໍເຝົ້າເຄົ້າເຕີ ກະເຮັດໜ້າງົງໆ ວ່າໄດ້ສັ່ງໄວ້ແລ້ວບໍ່!​ບ໋າ ເປັນຕາ ຮ້າຍໃຫ້ລາວແທ້! ຕອນຢູ່ວຽງກະສັ່ງ, ມາຮອດສະຫວັນ ມື້ທຳອິດ ກະສັ່ງ! ແຕ່ວານນີ້ ໄປທ່ຽວ ຮອຍກວຽນ ເລີຍບໍ່ໄດ້ເຂົ້າມາກວດ! ຮະຮະຮຮະຮະ ເວົ້າໄປເວົ້າມາ ກະເປັນຄວາມຜິດພາດຂອງຕົນເອງໜ້ອຍໜື່ງ ທີ່ຄວນຈະກວດ ແຕ່ວານນີ້! ຮະຮະະຮຮະ ຮີວ!!!! ແຕ່ຈັ່ງໃດ ກະແມ່ນຄວາມຜິດພາດຂອງໂຮງແຮມຫຼາຍກວ່າ! ເພາະຂາດຄວາມຮັບຜິດຊອບ!

ຈັດການຫ້ອງປະຊຸມແລ້ວ, ຫຼຽວເບິ່ງໂມງກະປະມານ 8 ໂມງປານ ສອງນາທີ, ພໍມີເວລາ ຢູ່! ກະເລີຍໃຫ້ ໂຊເຟີ ເຈົ້າຖິ່ນພາໄປກິນບັນກວນ! 

ຖ້າມາສະຫວັນ ຄ້ງທຳອິດ ຫຼື ຄົນບໍ່ມັກຈື່ທາງ,​ເຈົ້າຫຼົງແນ່ນອນ! ຂ້ອຍມາຫຼາຍໆ​ຄັ້ງ ກະຍັງງົງ ເພາະ ການຈັດ ຜັງເມືອງແມ່ນເປັນຮັບຈະຕຸລັດ, ແບບວ່າຂີ່ໄປທາງໃດ ກະຄືກັນໄປໝົດ ອັນຮ່ອມ ແລະ ເສັ້ນທາງ! ໄຄແຕ່ໄດ້ໂຊເຟີເຈົ້າຖິ່ນ, ໃຊ້ເວລາ ປະມານ ຫ້ານາທີ່ເພິ່ນກະພາໄປຫາຮ້ານບັນກວນ ທີ່ເຈົ້າຂອງທຸກິດເພິ່ນເປັນຄົນຫວຽດນາມ. ກະຕາມສະຕາຍ ຮ້ານຂອງຄົນຫວຽດ, ຮ້ານນີ້ກະບໍ່ໄດ້ໃຫຍ່ໂຕມະໂຫຖານ, ເປັນການເອົາໜ້າບ້ານຫ້ອງແຖວ ມາປັບ ເຮັດຮ້ານບັນກວດ ແລະ ເຂົ້າຈີ່ປ໋າເຕ໋!​ ມີໂຕະສຳລັບແຂກນັ່ງປະມານ ສີ່ໜ່ວຍ,​ ຈັດໄວ້ທາງນອກສອງ ແລະ ທາງຂ້າງໃນເຮືອນ ອີກສອງ.

ກະສັ່ງໂລດແລະວ່າ!​ບັນກວນ ຈານໜື່ງ! ຄັນຊິເວົ້າແນມຂາວຢ້ານເພິ່ນບໍ່ຈັກ! 

ຕື່ນເຕັ້ນຢ່າງໃຫຍ່!​ບັນກວນສະຫວັນ ມີຊອຍຊີ້ນປີ້ງໃສ່! ກະງົງ! ເປັນຫຍັງຕ້ອງມີຊີ້ນປີ້ງ! ກະເກັບເປັນຄຳຖາມໃນໃຈ! ສ່ວນອົງປະກອບອື່ນແມ່ນບໍ່ຕ່າງຈາກບ່ອນອື່ນທີ່ມີບັນກວນ ເປັນກ້ອນທີ່ມີໃນເປັນເນື້ອໝູ່ຟັກມຸ່ນໆ ກັບເຄື່ອງເທດ, ແລະໂຮຍໜ້າດ້ວຍ ທອດກະທຽມ.​ອັນສຳຄັນທີ່ຂາດບໍ່ໄດ້ຂອງບັນກວນແມ່ນ ຢໍ່ຂາວ! ບອກໄດ້ເລີຍວ່າຖ້າກິນບັນກວນບໍ່ມີຢໍ່ຂາວ ແມ່ນບໍ່ແມ່ນແນ່ນອນ! 

ຫີວເດີ! ກະກິນກ່ອນສະວ່າ! ລົດຊາດ ຂ້ອນຂ້າງຈະຈາງແຕ່ ເມື້່ອກິນປົນກັບ ຊີ້ນປີ້ງກະໄດ້ລົດຊາດອີກແບບ! ເອີ! ອາດຈະມແມ່ນເຫດຜົນເຮັດໃຫ້ ເນື່ອແປງຈາງນີ້ຕີ ເພິ່ນຈິ່ງເອົາຊີ້ນປີ້ງມາໃສ່! ແຕ່ວ່າ ມີຢໍ່ຂາວກະໜ້າຈະໂອເຄ! 

ເວົ້າເລື່ອງບັນກວນ ຫຼື ແນມຂາວ ນີ້ແຕ່ລະຂອງເຂດກໍ່ຈະເຮັດມີເອກະລັກ,​ ໄປກິນທາງຊຳເໜືອ ເພິ່ນເຮັດບັນກວນແມ່ນກ້ອນນ້ອຍໆໆໆ ແບບວ່າພໍດີຄຳ, ເວລາສັ່ງກິນຕ້ອງຖ້າດົນໆໆໆໆ! ມາທາງຫຼວງພະບາງ ນີ້ຂ້ອນຂ້າງມີເອກະລັກ ແບບເອົາສົ້ມໝູ່ເອົາໄຂ່ ໃສ່ໄປອີກ! ມາຮອດສະຫວັນພັດມີຊີ້ນປີ້ງ! ກະເປັນສີສັນຂອງບັນກວນ! 

ກິນອີ່ມໜຳສຳລານແລ້ວ! ກະຟ້າວກັບໄປກຽມປະຊຸ່ມ! ແຕ່ພັດຄືຫິວໆ ນອນເພາະມື້ຄືນໄປ ຮອຍກວຽນ ມາ ຮະະຮຮະຮະຮະ!​ ຈິ່ງບອກໂຊເຟີພາແວະຈັກຫ້ານາທີ່ທີ່ຮ້ານກາເຟດາວ ເອົາລາເຕ້ເຢັນຈັກຈອກ!

ເອົາລະຂໍເວລາໄປຈັດປະຊຸມກ່ອນເດີ ພີ່່ນ້ອງເອີຍ! ອີກຫ້ານາທີກະ 9 ໂມງແລ້ວ!

ສຸກສັນວັນສຸກທຸກຄົນ!!!!!