ຂຽນເມື່ອ: ມ.ສ.. 25, 2009
| ມີ
12 ຄຳເຫັນ
ແລະ
0 trackback(s)
(ແມ່....ຄຳວ່າແມ່ນີ້ຍິ່ງໄຫຍ່ເຫລືອເກີນ....ຕອນເວລາທີ່ພວກເຮົາຍັງນ້ອຍໆ ແມ່ໄດ້ຖະຫນອມເບີ່ງແຍງເຮົາຈົນເຕີບໂຕຂື້ນມາ
ແຕ່ເຮົາກໍ່ບໍ່ເຄີຍຟັງຄຳສັ່ງສອນຂອງແມ່ ບາງຄັ້ງກໍ່ເຮັດໄຫ້ແມ່ເສຍນ້ຳຕາ ບໍ່ເຄີຍຄີດຖືງຄວມຮູ້ສືກຂອງແມ່ເລີຍ
ແລະແລ້ວວັນ1 ແມ່ໄດ້ຈາກພວກເຮາໄປຍ່າງສະຫງົບ ແລະທຸກຍ່າງທີ່ເຮົາເຄີຍເຮັດມາກອ່ນ ກໍ່ຈະເຫມືອນຟ້າພ່າລົງໃນໃຈເຮົາ
ໂປດໄຊ້ເວລາຈັກນ້ອຍ1 ສະແດງອອກຖືງຄວມລືກຊື້ງແກ່ແມ່ ບໍ່ມີສີ່ງໄດທີ່ຈະແທນແມ່ໄດ້ ຖືງວ່າບາງທີ ແມ່ ອາດຈະບໍ່ແມ່ນຄົນທີ່ເຂົ້າໄຈເຮົາຫລາຍທີ່ສຸດ ແຕ່ເພີ່ນກໍ່ຄືແມ່ຂອງເຮົາ ແລະເຊື່ອໃດ້ວ່າຈະເຮັດທຸກຍ່າງເພື່ອເຮົາ ຮັບຟັງຄວມສຸກທຸກຂອງເຮົາ
ລອງຖາມຕົວເອງເບີ່ງວ່າ ເຮົາມີເວລາທີ່ຈະຟັງຄວາມເສົ້າ ຄວາມກົງວົນໃຈ ບໍ່ວ່າຈາກການງານ ຈາກງານບ້ານຫລືງານໃນຄວບຄົວຂອງແມ່ບໍ່ ເຮົາເຄືຍນືກຖືງຄວາມທຸກຂອງແມ່ທີ່ຕ້ອງເຮັດທຸກຍ່າງເພື່ອເຮົາແລະທຸກຄົນບໍ່
ຮັກແມ່ໃຫ້ຫລາຍໆ.. ຖືງແມ່ນວ່າຈະມີຄວາມຄີດເຫັນທີ່ແຕກຕ່າງກັນ
ເພາະເມື່ອແມ່ຈາກໄປຈະເຫລືອແຕ່ຄວາມເສຍໃຈແລະຄວາມຊົງຈຳເທົ່ານັ້ນ...
ຍ່າເມີນເສີຍກັບຄົນທີ່ໃກ້ຫົວໄຈເຮົາທີ່ສຸດ ຮັກ ແມ່ ໃຫ້ຫລາຍກວ່າຮັກຕົວເອງ ສະແດງໃຫ້ແມ່ຮູ້ວ່າ ເຮົາ ຮັກ ແມ່ ກ່ອນທີ່ຈະເຮັດໄດ້ພຽງ ບອກກັບຮູບ ແມ່ ເທົ່ານັ້ນ....