ສະບາຍດີໜູ່ເພື່ອນພັນລາວທີ່ໜ້າຮັກ ແລະ ມື້ນີ້ກໍ່ກັບມາອີກແລ້ວ ກັບມາເລົ່າປະສົບການຄວາມຈິງສູ່ກັນຟັງ

ຫ້າປີ .....! ຟັງແລ້ວຈັງແມ່ນດົນໆ ແລະແລ້ວໃນແຕ່ລະມື້ທີ່ຜ່ານໄປຈັງແມ່ນໄວປານຂີ້ຕວະ ໃນເມື່ອມາຢືນຢູ່ທີ່ເວລາປະຈຸບັນ ໃນຊ່ວງເວລາທີ່ຜ່ານເຂົ້າມາໃນຊີວິດ ຈາກທີ່ຕັ້ງຄໍາໜັ້ນກັບຕົວເອງມັນຊ່າງເປັນຕາຫົວແທ້ໆ , ຊີວິດມໍ 6 ພັດຜ່ານໄປ ເລີ່ມຕົ້ນເຂົ້າສູ່ຊີວິດໃໝ່ໃນລະດັບປະລິນຍາຕີ ໃນເວລານີ້ເຮົາກໍ່ເຂົ້າມາໃນປີໜຶ່ງຂອງການຮຽນແລ້ວ ຊີວິດກໍ່ບໍ່ໄດ້ງຽບເງົາພໍປານໃດ ແບບວ່າຫົວຂັນໃດບ້ານບໍ່ເຄີຍແຫ້ງ ແຕ່ກໍ່ຍັງບໍ່ພົບຈັກເທື່ອ ຊິຄົບຫ້າປີລະເດນິນະ!ປານໃດຊິເຫັນນໍ? ຈັກເປັນຜູ້ຈັງໃດເດ.. ມື້ອື່ນກະເລີ່ມຕົ້ນປີໃໝ່ກ້າວເຂົ້າສູ່ປີທີຫ້າຂອງການລອຍຄໍແລ້ວ ເຮົານິຈັງແມ່ນງົມງາຍແທ້ໆ ......

ເລື່ອງຕ່າງໆເກີດຂຶ້ນໃນຊີວິດ ເລີ່ມເຮັດໃຫ້ຮູ້ແລ້ວວ່າຄົນໆນັ້ນຊິມີຕົວຕົນຫຼືບໍ່ ຈົນໃນທີ່ສຸດມາເຖິງຈຸດໜຶ່ງທີ່ມີການປ່ຽນແປງຂອງຊີວິດ ທີ່ຕ້ອງໄດ້ຕັ້ງໃຈສຶກສາຫາຄວາມຮູ້ ຕ້ອງໄດ້ບຶກບືນກ່ວາຈະເປັນຄົນທີ່ດີກ່ວາ ເພາະພື້ນຖານດ້ານຄອບຄົວໃນຕອນນັ້ນບໍ່ອໍານວຍຄວາມສະດວກປານໃດ ຈຶ່ງເຮັດໃຫ້ຮູ້ວ່າການທີ່ຢູ່ກັບຄວາມຫັວງນັ້ນບໍ່ແມ່ນທັງໜົດຂອງຊີວິດ ແຕ່ມັນຄືກໍາລັງໃຈທີ່ຄອຍປອບໃຈວ່າ ເຮົາບໍ່ໄດ້ຢູ່ຄົນດຽວ! ຍັງມີຄົນທີ່ລໍຖ້າເພື່ອຈະພົບເຮົາຢູ່ ແລະ ກໍ່ບໍ່ຄິດເລີຍວ່າເລື່ອງທີ່ສໍາຄັນທີ່ສຸດ ທີ່ໜາຍເຖິງການປ່ຽນແປງທັງຊິວິດຈະເກີດຂື້ນໄດ້ ......

ມາຮອດນິແລ້ວຂໍຂອບໃຈເພື່ອນທີ່ໝ້າຮັກທີ່ຕິດຕາມອ່ານ ພົບກັນໃນຕອນຕໍ່ໄປ ຈຸບໆ.......

ເມັດຝົນ...