ກາລຄັ້ງນຶ່ງນານມາແລ້ວ ພຣະໂພທິສັຕວ໌ເກີດເປັນຣາຊສີຫ໌ ອາສັຍຢູ່ໃນຖ້ຳທອງ ໃນປ່າ ຫິມະພານຕ໌ ມື້ນຶ່ງ ອອກຈາກຖ້ຳທອງ ໄປຫາອາຫາຣ ໄດ້ຄວາຍໃຫຍ່ ໂຕນຶ່ງ ກິນເນື້ອແລ້ວ ໄປກິນນ້ຳທີ່ສຼະນ້ຳແຫ່ງນຶ່ງ ໃນຂະນະທີ່ຢ່າງຄືນຖ້ຳ ໄດ້ພົບສຸນັຂ ຈິ້ງຈອກໂຕນຶ່ງ ໃນຣະຫວ່າງທາງ ສຸນັຂຈິ້ງຈອກຈຶ່ງຂໍອາສາ ເປັນຜູ້ຮັບໃຊ້ ຣາຊສີຫ໌ດ້ວຍຄວາມຢ້ານຕາຍ ຕັ້ງແຕ່ນັ້ນເປັນຕົ້ນມາ ສຸນັຂຈິ້ງຈອກກໍໄດ້ກິນເນື້ອ ຂອງເຫງື່ອນ ຣາຊສີຫ໌ຢ່າງອິ່ມຫນຳສຳຣານຍ໌ ມັນມີຫນ້າທີ່ຂຶ້ນຍອດເຂົາ ໄປເບິ່ງສັຕວ໌ທີ່ຈະເປັນອາຫາຣ ແລ້ວກັບລົງມາບອກພຣະຍາຣາຊສີຫ໌ວ່າ “ ຂ້າພະເຈົ້າ ຢາກກິນເນື້ອແບບນັ້ນ ນາຍທ່ານ ຈົງແຜດສຽງເຖີດ ” ພຣະຍາຣາຊສີຫ໌ກໍຈະໄປຈັບສັຕວ໌ໂຕນັ້ນ ມາເປັນອາຫາຣ ບໍ່ວ່າຈະເປັນສັຕວ໌ຊະນິດໃດ ເຊັ່ນ ເສືອ ຊ້າງ ກະທິງແດງ
ພໍເວລາຜ່ານໄປຫຼາຍປີ ສຸນັຂຈິ້ງຈອກພະຫຍອງ ໄດ້ໃຈເກີດຄວາມຄຶດວ່າ “ ແມ້ໂຕເຮົາກໍເປັນ ສັຕວ໌ ມີ ໔ ຕີນຄືກັນ ເຫຕຸໃດຈະໃຫ້ຜູ້ອື່ນລ້ຽງຢູ່ທຸກມື້ລະ ນັບແຕ່ນີ້ເປັນຕົ້ນໄປ

ເຮົາຈະຂ້າຊ້າງເປັນ ອາຫາຣກິນເອງ ແມ້ແຕ່ຣາຊສີຫ໌ ກໍເພາະອາສັຍເຮົາບອກວ່າ ເຊີນຍ໌ທ່ານແຜດສຽງເຖີດ ເທົ່ານັ້ນ ກໍຈຶ່ງຂ້າສັຕວ໌ຕ່າງໆໄດ້ ຕໍ່ແຕ່ນີ້ ເຮົາຈະໃຫ້ຣາຊສີຫ໌ເວົ້າກັບເຮົາຄືກັນ ” ໄດ້ເຂົ້າໄປຫາຣາຊສີຫ໌ແລ້ວ ບອກເຣື່ອງນັ້ນ

ໃນສະມັຍນຶ່ງ ພຣະພຸທທະເຈົ້າປະທັບຢູ່ວັດເຊຕະວັນ ເມືອງສາວັຕຖີ ຊົງປຼາຣົພກັບ ພິກສຸຊື່ໂກກາລິກະ ໄດ້ຕຣັສອະດີຕນິທານມາເລົ່າໃຫ້ຟັງ..

ກາລຄັ້ງນຶ່ງນານມາແລ້ວ ພຣະໂພທິສັຕວ໌ເກີດເປັນພຣາຫ໌ມນ໌ ໃນຕະກູລອຸທິຈຈ໌ພຣາຫ໌ມນ໌ ເມື່ອຮຽນຈົບ ສິລປະທຸກຢ່າງ ຈາກເມືອງຕັກກະສິລາ ແລ້ວບວຊເປັນຣຶສີ ໄດ້ເປັນອາຈາຣຍ໌ ຜູ້ໃຫ້ໂອວາທແກ່ຣຶສີ ໕໐໐ ຕົນ

ໃນທີ່ນັ້ນ ມີຣຶສີເປັນໂຣຄຜອມເຫລືອງຜູ້ນຶ່ງ ມື້ນຶ່ງ ທ່ານກຳລັງນັ່ງຜ່າຝືນຢູ່ ໄດ້ມີຣຶສີເວົ້າຫຼາຍຜູ້ນຶ່ງ ເຂົ້າມານັ່ງໃກ້ໆ ແລ້ວເວົ້າວ່າ “ ທ່ານຈົງຟັນຢ່າງນີ້ ຈົງຟັນດຽວນີ້ “

ເຮັດໃຫ້ຣຶສີໂຣຄຜອມເຫລືອງຜູ້ນັ້ນໂກທ ແລ້ວກ່າວວ່າ “ ທ່ານບໍ່ແມ່ນອາຈາຣຍ໌ ສອນສິລປະກາຣຜ່າຟືນ ຂອງຂ້ານ້ອຍນ້າ “ ຈຶ່ງຟັນດາບົສນັ້ນ ເສັຽຊີວິຕດ້ວຍພ້າຜ່າຟືນ ນັ້ນເອງ

ແລະໃນທີ່ບໍ່ໄກຈາກທີ່ຢູ່ຂອງຣຶສີ ມີນົກກະທາໂຕນຶ່ງ ອາສັຍຢູ່ທີ່ຈອມປວກ ທຸກເຊົ້າທຸກແລງ ມັນຈະຂຶ້ນ ໄປຢືນຂັນສຽງດັງ ຢູ່ເທິ່ງຈອມປວກນັ້ນ ເປັນປະຈຳທຸກມື້ ເປັນເຫຕຸໃຫ້ນາຍພຼານຜູ້ນຶ່ງມາຈັບມັນໄປ ເປັນອາຫາຣ

ຣຶສີພຣະໂພທິສັຕວ໌ບໍ່ໄດ້ຍິນສຽງມັນຂັນຈຶ່ງຖາມຫມູ່ຣຶສີ ເມື່ອຮູ້ເຫຕຸກາຣນ໌ນັ້ນແລ້ວ ໄດ້ກ່າວຄາຖານີ້ຢູ່ ໃນກຸ່ມຫມູ່ຣຶສີວ່າ

“ ຄຳເວົ້າທີ່ດັງເກີນໄປ ຮຸນແຮງເກີນໄປ ແລະເວົ້າເກີນເວລາ ຍ່ອມຂ້າຄົນຜູ້ ບໍ່ມີປັນຍ໌ຍາເສັຽ ເຫມືອນສຽງຂ້ານົກກະທາ ເພາະຂັນດັງເກີນໄປ “

ນິທານເຣື່ອງນີ້ສອນໃຫ້ຮູ້ວ່າ: ກາຣເວົ້າຫຼາຍບໍ່ດີ ຄວຣເວົ້າຕາມກາລະເທສະ ແລະເວົ້າແຕ່ ສິ່ງທີ່ດີໆ 

ການນົບໄຫວ້ ເປັນຄຸນສົມບັດມາລະຍາດຂອງຄົນລາວເຮົາແຕ່ໃດມາ. ການໄຫວ້ເປັນການສະແດງເຖິງຄວາມເຄົາລົບ, ຄວາມອ່ອນນ້ອມຖ່ອມຕົນ, ຄວາມເປັນມິດຕະພາບທີ່ດີງາມບົ່ງບອກເຖິງອາຣະຍະທັມອັນລ້ຳຄ່າທາງວັດທະນະທັມ. ຕາມປົກກະຕິຜູ້ໄຫວ້ຍ່ອມຈະໄດ້ຮັບການໄຫວ້ຕອບ ເໝືອນດັ່ງພຸດທະພົດທີ່ວ່າວັນທະໂກປະຕິວັນທະນັງ.ການໄຫວ້ລະຫວ່າງຄົນຮຸ່ນລາວຄາວດຽວກັນ ກໍບົ່ງບອກເຖິງມິດຕະພາບ, ລະຫວ່າງຜູ້ນ້ອຍກັບຜູ່ໃຫຍ່ ກໍບົ່ງບອກເຖິງຄວາມອ່ອນນ້ອມ ບໍ່ຖືໂຕ. ການໄຫວ້ເປັນສິ່ງບໍ່ເສັຍຫາຍ ສາມາດດຶງດູດໃຈ ຜູກໃຈແກ່ຜູ້ທັກທາຍແລະພົບເຫັນເປັນວັດທະນະທັມການທັກທາຍທີ່ຄວນຮັກສາໄວ້.

 ຄວາມຮັກທີ່ບໍໍ່ເປັນທຸກ

ຜູ້ສູງອາຍຸກວ່າໄວ້ວ່າ: ຜູ້ຍິງບາງທ່ານປຽບເໝືອນສຸນັກທີ່ຊື່ສັດຕໍ່ເຈົ້າຂອງ... ຜູ້ຊາຍບາງທ່ານປຽບ

ເໝືອນແມວທີ່ຊື່ສັດຕໍ່ເຈົ້າຂອງແຕ່ບໍ່ມັກດີ... ມັກຈະຕິດກັບສະພາບແວດລ້ອມຄື: ການງານ ການເງິນ ສັງຄົມ ແລະສຸນັກກັບແມວຢູ່ກັນໃຫ້ລົງໂຕໄດ້ນັ້ນ ຄົງຈະບໍ່ງ່າຍ. ສະນັ້ນຄົນບາງກຸ່ມຈິ່ງບໍ່ຄ່ອຍສັດທາຄຄວາມຮັກຂອງໜຸ່ມສາວ ສ່ນໃຫຍ່ມັກບໍ່ຄ່ອຍຢັ້ນຍືນ ເພາະເປັນການຮັກເພື່ອຕົນເອງ, ຮັກເພື່ອຕື່ມໃຫ້ເຕັມຊ່ອງວ່າງຂອງຄວາມຮັກ, ຮັກເພື່ອໜ້າຕາໃນສັງຄົມ ແລະຮັກເພາະຈຳເປັນຕ້ອງຮັກ... ສັງຄົມປັດຈຸບັນມັກມີຄ່ານິຍົມວ່າ ຊີວິດຈະໃຫ້ສົມບູນ... ກໍ່ຕໍ່ເມື່ອໄດ້ແຕ່ງງານ ແຕ່ກັບບໍ່ໃຫ້ຄວາມສຳຄັນຈຸດມຸ້ງໝາຍທີ່ແທ້ຈິງຂອງການເກີດເທົ່າໃດ...ນີ້ຄົງຈະເປັນເຫດຜົນໜື່ງມະນຸດຈິ່ງກັບມາວົນວຽນເກີດບໍ່ຮູ້ຈັກຈົບສີ້ນ ອັນທີ່ຈິງແລ້ວຄວາມຮັກ ຖ້າຈະຮັກເພື່ອການຄາດຫວັງ ຮັກເພື່ອສິ່ງຕອບແທນ ຮັກເພື່ອເປັນເຈົ້າຂອງ ລອງປ່ຽນຮັກມາເປັນແບບ ພຣົມວິຫາຣສີ່ ເຊັ່ນ: ຮັກລະຫວ່າງພໍ່ແມ່ລູກ ອ້າຍເອື້ອຍນ້ອງ ນາຍຈ້າງກັບລູກຈ້າງ ເພື່ອນຕໍ່ເພື່ອນ ແລະຄູ່ຮັກ...ຖ້າປະກອບໄປດ້ວຍ ເມດຕາ ກະຣຸນາ ມຸທິຕາ ອຸເປກຂາ ຈະເປັນຄວາມຮັກທີ່ໃສສະອາດ ທັງຜູ້ຮັກ ແລະຜູ້ຖືກຮັກ ກໍ່ຈະບໍ່ເປັນທຸກ ແລະໂລກຂອງເຮົາຈະຫງອກງານກວ່າທີ່ເປັນ...ສຳລັບຄົນທີ່ຫຼີກລຽງຄູ່ຊີວິດບໍ່ໄດ້ຈິງໆ ຜູ້ສູງອາຍຸສອນວ່າ: ໃຫ້ຫາຄູ່ທີ່ດີ ໃຫ້ຄົນນັ້ນມີ ສິນ ທານ ພາວະນາ ສະເໝີກັນກັບເຮົາ ໃຫ້ອະໄພຍະທານແກ່ກັນແລະກັນໃນຍາມວິກິດ ໃຫ້ກຽດຕາມຖານະຂອງຄວາມເປັນຊາຍຍິງ ພ້ອມພຽງກັນທຳບຸນປະຕິບັດທຳ ແລະພ້ອມພຽງກັນສ້າງສາພັດທະນາຄອບຄົວຈິ່ງຈະໄດ້ຊື່ວ່າ: ຄູ່ບຸນ ຫຼື ຄູ່ສ້າງ ຄູ່ສົມ. ບໍ່ແມ່ນ ຄູ່ບາບ ຫຼື ຄູ່ເວນ ທີ່ໄດ້ເຫັນຢູ່ທົ່ວໄປ.

                   ບຸນຄຸນ​ຂອງ​ພໍ່-​ແມ່

ບຸນຄຸນ​ຂອງ​​ແມ່​ນີ້                         ມີ​ມາກ​ຍິ່ງ​ໜັກ​ໜາ

ບໍ່​ອາດ​ພັນ​ລະນາ                         ສູ່​ຟັງ​ໃຫ້​ໝົດ​ໄດ້

​ແມ່​ມີ​ໃຈ​ພຽງ​ລ້ຽງ                         ຢູ່​ໃນ​ຄັນ​ຈົນ​ທ້ອງ​ໃຫຍ່

ນັບ​ເກົ້າ​ເດືອນ​ລ່ວງ​ໄດ້                     ​ເຮົາ​ຈິ່ງ​ໄດ້​ເກີດ​ມາ

​ເມື່ອ​ເຮົາ​ພຸ້ນ​ຈາກ​ທ້ອງ                     ​ແມ່​ເປັນ​ຫ່ວງ​ຫຼາຍ​ທີ່​ສຸດ​

ຂໍ​ໃຫ້​ເປັນ​ບຸດ​ຂອງ​ເຮົາ                     ຈົ່ງ​ປອດ​ໄພ​ໄດ້​ເປັນ​ເຫັນ​ໜ້າ

ຄອຍ​ປ້ອນ​ນົມ​ປ້ອນ​ເຂົ້າ                    ຂອງ​ກິນ​ຜິດ​ແມ່​ກໍ​ຢ່າ

ກຽມ​ຢູກຢາ​ເຄື່ອງ​ໜີ້​ນ                     ຂ​ອງຕ້ອນ​ເຄື່ອງນຸ່ງ​ງາມ

ຍາມ​ລູກ​​ໄຫ້​ແມ່​ກໍ​ໄຫ້                      ດ້ວຍ​ໃຈ​ຫ່ວງ​ອາ​ໄລ​ຫາ

ຍາມລູກຫົວ​ເຮ​ຮາ                        ​ແມ່​ກໍ​ເຮ​ຮາ​ດ້ວຍ

ລູກ​ຖືກ​ເຂົາ​ຕີ​ຂ້າ                         ​ແມ່​ຟ້າວ​ມາ​ປັດ​ປ້ອງ​ຊ່ວຍ

ຍາມ​ລູກ​ປ່ວຍ​ແມ່​ກໍ​ເຝົ້າ                    ອາ​ໄລ​ເຈົ້າ​ບໍ່​ຫ່ວງ​ກິນ

ອົໍບຮົມ​ນິດ​ໄສ​ໃຫ້                         ຕັ້ງ​ແຕ່​ອ່ອນ​ເຍົາ​ໄວ

​ໃຫ້​ມີ​ໃຈ​ອົດທົນ                          ຕໍ່​ການ​ງານ​ບໍ່​ສູນ​ສີ້​ນ

ສອນ​ວຽກ​ການ​ງານ​ໃຫ້                     ໜັກ​ຫຼື​ເບົາ​ບໍ່​ດູ​ໝິ່ນ

ທັງ​ຊັບ​ສິນ​ກໍ​ມ້ອບ​ໃຫ້                      ​ໃຫ້​ລູກ​ໄດ້​ແຕ່​ສິ່ງ​ດີ

ຍາມ​ເຮົາ​ພາດ​ແມ່​ບອກ​ໃຫ້                  ​ໃຫ້​ຈຳ​ຈື່​ຝັງ​ໃນ

​ແມ່​ອາ​ໄລ​ຍາມ​ເຮົາ​ຜິດ                     ບໍ່​ຄິດ​ຊັງ​ຫຼື​ຫຼົບ​ລີ້

​ເຮົາ​ມີ​ທຸກ​ແມ່​ທຸກ​ພ້ອມ                     ​ແສນ​ກັງ​ວົນ​ເໝືອນ​ໄຟ​ຈີ່

​ເຮົາ​ມີ​ສຸກ​ຊື່ນ​ຊ້ອຍ                        ດວງ​ໃຈນ້​ອຍ​ແມ່​ຊື່ນ​ນຳ

ຍາມ​ເຮົາ​​ໄກ​ຈາກ​ຈາກ​ຂ້າງ                  ​ໃຈ​ແມ່​ຫ່ວງ​ອາ​ໄລ​ຫາ

ວອນ​ໃຫ້​ປວງ​ເທວາ                       ຊ່ວຍ​ຮັກສາ​ແລະ​ຊູ​ຄ້ຳ

ຍາມ​ເຮົາ​ເຈັບ​ແມ່ນ​ທົນ​ກຸ້ມ                  ຢູ່​ໃນ​ຊວງ​ທັງ​ເຊົ້າ​ຄ່ຳ

​ ແມ່​ກະທຳ​ທຸກ​ຢ່າງ​ໃຫ້                     ຂໍ​ພຽງ​ລູກ​ໄດ້​ຢູ່ດີ

ບຸນຄຸນ​ຂອງ​ພໍ່​ແມ່​ນີ້                       ຍັງ​ຝັງ​ຢູ່​ໃນ​ດວງ​ຈິດ

​​ໃຜ​ບໍ່ຄິດ​ຮັກ​ເຮົາ                         ​ເໝືອນ​ດັ່ງ​ໃຈ​ແມ່​ເຮົາ​ນີ້

​ເປັນຄວາ​ມສຸກ​ຂອງ​ລູກ​ແລ້​ວ                ​ແມ່​ພໍ​ໃຈ​ບໍ່​ຕະໜີ່

ຊີວິດ​ນີ້​ແມ່​ມອບ​ໃຫ້                       ພຽງ​ລູກ​ໄດ້​ຢູ່​ສະບາຍ

ສ່ວນ​ບຸນຄຸນ​ຂອງ​ພໍ່​​ນັ້ນ                    ກໍ​ມີ​ມາກ​ຄື​ກັນ

​ເມື່ອ​ແມ່​ມີ​ຄັນ​ມາ                         ກໍ​ຊື່ນ​ໃຈ​ບໍ່​ມີ​ຮ້າຍ

ດີ​ໃຈ​ທຳ​ງານ​ສູ້                          ທັງ​ວັນ​ຄືນ​ເອົາ​ທຸກ​ຝ່າຍ

​ເພື່​ອສາຍ​ເລືອດ​ລູກນ້ອຍ                   ຄອບຄົວ​ຂ້ອຍ​ໄດ້​ຢູ່ດີ

ຢາມ​ແມ່​ຢູ່ກຳ​ເຝົ້າ                        ພໍ່ກໍ​ເລົາ​ພຽນ​ຫາ

ທັງ​ນ້ຳຢາ​ຟືນ​ໄຟ                         ບໍ່​ຂາດ​ເຂີນ​ຈັກ​ດີ້

ອາຫານ​ແລະ​ເງິນ​ພ້ອມ                    ພໍ່​ຈັດ​ຫາ​ໃຫ້​ຖ້ວນ​ຖີ່

ຊັກ​ຜ້າ​ຍ່ຽວ​ແລະ​ຜ້າ​ຂີ້                     ​ເຫັນ​ລູກນ້ອຍ​ຊື່ນ​ບານ

ພໍ່​ເປັນຜູ້​ຄິດ​ຄົ້ນ                         ສ້າງ​ກໍ່​ທາງ​ຄອບຄົວ

ບໍ່​ໃຫ້​ມົວ​ໝອງ​ສີ                        ຂາດ​ເຂີນ​ຍ້ອນ​ຄວາມຄ້ານ

ສົ່ງ​ເຂົ້າ​ໂຮງຮຽນ​ພ້ອມ                    ​ໃຫ້​ສຶກສາ​ຂີດ​ຂຽນ​ອ່ານ

ສອນ​ການ​ງານ​ໃຫ້​ໄດ້​ຮູ້                   ​ເມື່ອ​ເຮົາ​ໄດ້​ເຕີບ​ໃຫຍ່​ມາ

ສອນ​ການ​ງານ​ໃຫ້​ໄດ້​ຮູ້                   ຈັດ​ຫາ​ຄູ​ໃຫ້​ທຽມ​ສອງ

ມີ​ຮັກປອງ​ຮ່ວມ​ຊີ​ວີ​                      ສ້າງ​ຄອບຄົວ​ໃຫ້​ແຂງ​ກ້າ

​ ໄດ້​ມອບ​ເງິນ​ຄຳ​ໃຫ້                      ພ້ອມ​ວັດຖຸ​ອັນ​ມີຄ່າ

ລູກ​ມີ​ສຸກ​ກ້າວໜ້າ                       ພໍ່​ແມ່​ນັ້ນ​ກໍ​ອຸ່ນ​ໃຈ

ພໍ່​ແມ່​ເປັນ​ເພື່ອນ​ຫຼີ້ນ                    ຍາມ​ເຮົາ​ອ່ອນ​ເຍົາ​ໄວ

​ເປັນ​ມິດ​ໃຈ​ທີ່​ໝັ້ນຄົງ                    ​ເຮົາ​ຜິດ​ໄປ​ກໍ​ຄອຍ​ທ້ວງ

​*ເປັນ​ເພື່ອນ​ຕາຍ​ເປັນ​ຄູ​ພ້ອມ               ທັງ​ສົງສານ​ທັງ​ເປັນ​ຫ່ວງ

ຮັກ​ຫຼົງ​ຫວງ​ບໍ່​ເວັ້ນ                      ​ໃຈ​ນັ້ນ​ບໍ່​ປ່ຽນ​ແປ

​ພໍ່​ແມ່​ຮັກ​ລູກ​ແທ້                        ອາ​ໄລ​ຫ່ວງ​ບໍ່​ລາ​ໜີ

​ເຈັບ​ໄຂ້​ມາ​ຮາວີ                        ຫຼື​ຢ່າງ​​ໃດ​ກໍ​ຍອມ​​ແພ້

ລູກ​ບໍ່​ດີ​ກໍ​ຕາມ​ຖ້​ອນ                     ຫຼື​ພິການ​ກໍ​ຕາ​ມ​ແຕ່

​ໃຈ​ພໍ່​ແມ່​ຮັກ​ລູກ​ໝັ້ນ                    ສະ​ເໝີ​ຕົ້ນ​ຕະຫຼອດ​ປາຍ

ພໍ່ປຽບ​ຄື​ເສົາ​ຄ້ຳ                       ​ເປັນ​ເສົາ​ແກນ​ທີ່​ແຂງ​​ແກ່ນ

*ພໍ່​​ແມ່​ປຽບ​ເໝືອນ​ຕົ້ນ                  ​ໂພ​​ໄຊ​ທີ່​ສູງ​​ໃຫຍ່

​ເປັນ​ພຣະພົມ​ລູກ​ກໍ​ໄດ້                  ​ໃຜ​ຊິ​ກ້າ​ຕອບ​ຖຽງ

ພໍ່​ແມ່​ຮັກ​ລູກ​ດ້ວຍ                     ​ໃຈ​ຜຸ​ດຜ່ອງ​ບໍລິສຸດ

ມີ​ບຸດ​ຫຼາ​ລ​ເປັນ​ໂຫຼ                     ກໍ່​ເລົ່າ​ພຽນ​ຮັກສາ​ລ້ຽງ

ຊິ​ທຸກ​ຈົນກໍຕາມ​ຖ້ອນ                   ຂາດ​ເຂີນ​ຫຼາຍ​ກໍ​ຂໍ​ສ່ຽງ

ຂໍ​ແຕ່​ພຽງ​ໃຫ້​ລູກນ້ອຍ                  ມີ​ເຂົ້າ​ໄດ້​ຢູ່​ກິນ

ຈົນ​ວ່າ​ລູກ​ໃຫຍ່​ແລ້ວ                   ພໍ່​ແມ່​ຊື່ນ​ໃຈ​ນຳ

ບາງ​ຄົນ​ກຳ​ເວນ​ມີ                     ລູກ​ໜີ​ໄປ​ຈົນ​ໝົດສີ້​ນ

ປະ​ໃຫ້​ສອງຜົວ​ເມຍ​ເຖົ້າ                ທໍລະ​ມານ​ເຂົາ​ດູ​ໝີ່​ນ

ຊິ​ຢູ່​ກິນ​ກໍ​ຍາກ​ຊ້ຳ                     ຂາດ​ຈົນ​ຊວນ​ຊ່ວຍ​ຊູ່ ​ແທ້ນາ!

ລູກ​ຫຼາຍ​ຄົນ​​ເພິ່ນ​ລ້ຽງ​ໄດ້                ດ້ວຍ​ໃຈ​ຫ່ວງ​ອາ​ໄລ​ສຸດ

​ແຕ່​ວ່າ​ບຸດ​ຫຼາຍ​ຄົນ                    ບໍ່ຫ່ວງ​ນຳກໍ​ຄົງ​ຮູ້

ບໍ່ສົງສານ​ພໍ່​ແມ່ລ້ຽງ                   ຍັງ​ມີ​ໃຈ​ໝາຍ​ລົບ​ຫຼູ່

ປ່​ອຍ​ໃຫ້​ສອງ​ຜູ້​ເຖົ້າ                   ​ເຫງົາ​ງ້ວງ​ຂາດ​ລູກ​ຫຼານ

ບຸນຄຸນ​ເພິ່ນ​ມາກ​ລົ້ນ                   ​ເໜືອ​ພື້ນ​ແຜ່ນ​ທໍ​ລະ​ນີ

ຊິ​ຕອບ​ຄຸນ​ແນ​ວ​ໃດ                    ຈຶ່ງ​ບໍ່​ອາຍ​ພວກ​ຊາວບ້ານ

ບົວລະບັດ​ມີ​ຫຼາຍ​ຂໍ້                    ​ເຮົາ​ສົມຄວນ​ໄດ້ຄິດ​ອ່ານ

​ໃຫ້​ທ່ານ​ໄດ້​ປາບ​ປື້​ມ                   ສົມ​ຄຸນ​ເຖົ້າ​ໄດ້​ລ້ຽງ​ມາ

​ເມື່ອ​ທ່ານ​ລ້ຽງ​ໃຫຍ່​ແລ້ວ                ​ໃຫ້​ລ້ຽງ​ຕອບ​ແທນ​ຄຸນ

ຢ່າ​ເຮັດ​​ໂຕ​ເລວ​ຊາມ                   ​ເພິ່ນ​ປະນາມ​ລ້ຽງ​ເຮົາ​ລ້າ

​ໃຫ້​ຂອງ​ກິນ​ແລະ​ຂອງ​​ໃຊ້                 ອຸປະຖຳ​ໝົດ​ທຸກ​ຢ່າງ

​ເຈົ້າ​ຊິ​ຈົມ​ດ່າ​ປ້ອຍ                      ຫຼື​ຈາ​ຂ້າ​​ຢ່າ​ກະທຳ

ການ​ຕອບ​ແທນຄຸ​ນນັ້ນ                  ຄວນ​ເຮັດ​ຕອນ​​ເພິ່ນ​ຍັງ​ຢູ່

ທ່ານ​ຊິ​ໄດ້​ຮັບ​ຮູ້                       ຄວາມ​ດີ​ນັ້ນ​ລູກ​ໄດ້​ທຳ​

​ຖ້າ​ທ່ານ​ຕາຍ​​ໄປ​ແລ້ວ                   ຈຶ່ງ​ເຮັດ​ດີ​ຄຸນ​ຄ່າ​ຕ່ຳ

​ ໃຫ້​ເຮົາ​ທຳດີ​​ແຕ່​ບັດ​ນີ້                   ບຸນຄຸນ​ນັ້ນ​ຊິ​ມາກ​ຫຼາຍ ​ແທ້​ແລ້ວ!

 ຄວາມ​ຮັກ​ທີ່​ໝັ້ນຄົງ​ມີ 4 ຢ່າງ​

ໃຫ້​ຮັກ​​ແບບ​ເມດ​ຕາ​ຄື: ປາ​ຖະໜາ​ໃຫ້​ຜູ້​ອື່ນ​ເປັນ​ສຸກ ​ໃຫ້​ຄວາມ​ຈະ​ເລີ​ນ​ແກ່​ຜູ້​ອື່ນ​ແລະ​ທີ່​ສຸດ​ເຖີງທີ່​ສຸດຄື​​ໃຫ້​ຮັກ​​ແບບ​ບໍລິ​ສຸດ ​ໂດຍ​ບໍ່ຫັວງຜົນ​ຕອບ​​ແທນ​ກັບ​ຄືນ.

ໃຫ້​ຮັກ​​ແບບ​ກະລຸນາ​ຄື: ຊ່ວຍ​ໃຫ້​ຜູ້​ອື່ນ​ພົ້ນຈາ​ກຄວາ​ມທຸກ​ເທົ່າ​ທີ່​ເຮົາຈະ​ມີ​ຄວາມ​ສາມາດຊ່ວຍ​ເຫຼືອ​ເຂົາ​ເຈົ້າ​ໄດ້ ສົງສານ​ຄົນທີ່ກຳລັງ​ເປັນ​ທຸກດ້ວຍ​​ໃຈ​ຮັກ​ແລະ​ຊື່​ຕົງ.

​ໃຫ້ຮັກ​ແບບ​ມຸທິຕາ​ຄື:​ໃຫ້​ຄວາມ​ຊື່​ນຊົມ​ຍິນ​ດີ​ເມື່ອ​ເຮົາ​ເຫັນ​ຜູ້​ອື່ນ​ໄດ້​ດີ​ແລະ​ປະ​ສົບ​ຜົນສຳ​ເລັດ​​ໃນ​ໜ້າ​ທີ່​ການ​ງານ​ເຮົາກໍ່ພອ້ມຈະ​ສະໜັບສະໜູນ​​ແລະ​ສົ່ງ​ເສີມ​ເຂົາ​ເຈົ້າຕໍ່​ໄປ.

ໃຫ້​ຮັກ​​ແບບ​ອຸ​ເປ​ກຂາຄື: ທຸກ​ເລື່ອງທີ່​ເຮົາ​ພົບບັນຫາ ​ເຮົາ​ຕ້ອງ​ວາງ​ໃຈ​ໃຫ້​ເປັນ​ກາງຢ່າ​ເຜີ​ໄປ​ເຂົ້າຂ້າງ​ຕົວເອງ ຫຼື ​ເຂົ້າຂ້າງຄົນ​ອື່ນ ​ແລະ ​ເຂົ້າຂ້າ​ງຄົນ​ທີ່​ເຮົາ​ຮັກ​ຫຼາຍ​ກ່ວາ​ເປັນອັນ​ຂາດ.ຖ້າ​ຜູ້​ໃດ​ເດີນ​ຕາມ​ທາງ​ແຫ່ງ​ຄວາມ​ຮັກ​ແບບ​ພົມວິຫານ 4 ປະ​ເພດ​ນີ້​ໄດ້​ຈະ​​ເປັນ​ມະນຸດ​​ໂດຍ​ສົມບູນ​ແບບ. ຖ້າ​ເປັນ​ຄູ່​ຮັກ​ກໍ່ຈະ​ຢູ່​ນຳ​ກັນ​ໄດ້​ດົນ​ນານ. ດັ່ງ​ສຸພາ​ບສິດທີ່​ວ່າ: ຢູ່​ກັນ​ຮອດເຖົ້າ​ເໝືອນ​ໄມ້​ເທົ້າຍ​ອດ​ທອງ ກະບອງ​ຍອດ​ເພັດ ​ເປັນຕົ້ນ.

ວັນ​ເກີດ​ຂອງ​ລູກ ​ເກືອບ​ເປັນ​ວັນ​ຕາຍ​ຂອງ​​ແມ່​ແຕ່​ເປັນ​ຫັຍ​ງລູກ​ບາງ​ຄົນ

ພໍ​ຄົບຮອບ​ວັນເກີດ​ມາ​ເທື່ອ​ໃດ​ລູກບາ​ງຄົນກັບ​ສະຫຼອງ​ກັນ​ຢ່າງ​ຫຼົງ​ໄຫຼມ່ວນ​ຊື່ນຈົນ​ວ່າ :

ນີ້​ຄື​ວັນ​ຂອງ​ຜູ້​ໃຫ້​ກຳ​ເນີ​ດ ວັນ​ຂອງ​ຜູ້​ມີ​ພະ​ຄຸນ ວັນຂອງ​ຜູ້​ມີ​ຄວາ​ມຮັກ​ທີ່​ແທ້​ຈິງ​ເພາະ​

ຄວາມ​ຮັກ​ນັ້ນ​ເກີດ​ຈ​​າກ​ໃຈອັນ​ບໍລິສຸດຂອງ​ພໍ່​ແມ່ ຄື ວັນ​ທີ່ລູກ​ຈະ​ໄດ້​ກາບ​ບູຊາ​ພໍ່​ແມ່ ​

ເພື່ອລະ​ເຖີງພະຄຸນອັນ​ອົບ​ອຸ່ນ​ແທ້ຢ່າ​ມົວແຕ່​ຈັດ​ງານ​ປະຈານ​ຕົວ.

 ສັດ​ຈະ​ທັມ​ແຫ່ງ​ຄວາມ​ຮັກ

ຄວາມ​ຮັກ​ ໃນທາງ​ພຣະພຸດທະ​ສາສະໜາມີ​ຄວາມ​ໝາຍວ່າ: ຄວາມ​ອົບ​ອຸ່ນ, ຄວາມ​ພູມ​ໃຈ, ຄວາມ​ສຸກ, ຄວາມ​ຍິນ​ດີ ​ແລະ​ຄວາມ​ພໍ​ໃຈ. ທາງ​ກົງກັນຂ້າ​ມຄື: ຄວາມ​ຜິ​ດຫວັງ, ​ເສຍ​ໃຈ, ​ເສົ້າ​ໂສກ, ​ແຄ້ນ​ໃຈ, ອຶດ​ອັດ ​ແລະ​ທີ່​ສຸດ​ຄື ຄວາມ​ມິດ​ແຫ່ງ​ໃຈ​.

   ຄວາມ​ຮັກ ອັນ​ຄົນ​ເຮົາ​ຕ້ອງ​ເຈັບ​ປວດ ທີ່​ຫຼາຍ​ຕໍ່​ຫຼາຍ​ທ່ານ​ເຄີ​ຍມີ ບໍ່​ວ່າ​ຈະ​ເປັນຄວາມ​ຮັກ​ທາງ​ດ້ານ​ກຽດຕິຍົດ, ຊື່​ສຽງ, ເງິນ​ຄຳ ​ແລະ​ຄົນ​ຮັກ…ບໍ່​ແມ່ນ​ສິ່ງ​ທີ່​ຮັກ​ມັນ​ຈາກ​ເຮົາ​ໄປ ​ແຕ່​ເປັນ​ສິ່ງ​ທີ່​ຮັກ​ມັນ​ຍັງ​ຄົງ​ຢູ່​ແຖມ​ມັນ​ຍັງ​ຝັງ​ເລີກ​ຢູ່​ກັບ​ເຮົາ​ອີກ​ຕ່າງ​ຫາກ ຖ້າ​ມື້​ນີ້​ສິ່ງ​ສອງ​ສິ່ງ​ທີ່​ວ່າ​ມັນ​ຈາກ​ໄປ​ອິຫຼີ ກໍ່​ຄົງ​ບໍ່​ມີຜູ້​ໃດ​ຜູ້​ໜື່ງມາ​ເສຍ​ໃຈ ທີ່​ເຮົາ​ຕ້ອງ​ເຈັບ​ປວດ ​ເສຍ​ໃຈ ​ເພາະ​ເຮົາ​ຍັງ​​ໄປ​ຍຶດຕິດ​ສິ່ງ​ທີ່​ຮັກ​ນັ້ນ​ຢູ່ ​ເຮົາ​ປ່​ອຍວາງ​ສິ່ງ​ທີ່​ຮັກ​ນັ້ນ​ໄປ​ບໍ່​ໄດ້. ວິທີ​ການ​ປ່ອຍ​ວາງ ພຣະພຸດທະ​ເຈົ້າ​ໃຫ້​ຄຳ​ສອນ​ວ່າ ທ່ານ​ຈະ​ຕ້ອງ​ໃຊ້​ສະຕິ ​ໃຊ້​ປັນຍາ ຮູ້​ຄ່າ​ຂອງ​ຄວາມ​ຮັກ​ທີ່​ຄວນມີ ​ແລະ​ຄວນ​ຮູ້​ສັດຈະທຳ​ຂ​ອງຄວາມ​ຮັກ​ວ່າ ມັນ​ເກີດ​ຂື້ນ-​ຕັ້ງ​ຢູ່-​ແປ​ສະພາບ ​ແລະ​ດັບ​ໄປ​ໃນ​ທີ່​ສຸດ.

  ມື້​ນີ້​ມີ​ຮັກ​ປະຈັກ​ຄ່າ         ມື້​ໜ້າ​ຄວນ​ຖະໜອມ​ອອມ​ຮັກ​ຢູ່

  ຮັກ​ຕໍ່​ກັນ​ໝັ້ນ​ຄົງ​ຕ້ອງ​ເຊີດ​ຊູ   ຮ່ວມ​ຄອງ​ຄູ່​ດ້ວຍ​ຮັກ​ແລະ​ພັກ​ດີ.!

ຄວາມ​ໝັ້ນຄົງ​ແຫ່ງ​ຄວາມ​ງາມ.

ການ​ສ້າງ​ຄວາມ​ງາມ ຫຼື​ສະ​ເໜ່​ແຫ່ງ​ຄວາມ​ງາມ​ໃຫ້​ໝັ້ນຄົງ​ຢູ່​ກັບ​ໂຕ​ເຮົາ​ນັ້ນ ທ່ານ​ຈະ​ຕ້ອງ​ມີ​ຫຼັກ​ທຳ​ທີ່​ມີ​ຊື່​ວ່າ ທຳ​ເຮັດ​ໃຫ້​ງາມ​ສອງ​ຢ່າງ​ຄື: ຂັນ​ຕິ ​ແລະ​ໂສຣັຈຈະ.

   ຂັນ​ຕິ ຄື:​ ຄວາມ​ອົດ​ທົນ ໝາຍ​ເຖິງ​ພະລັງ​ຄວາມ​ອົດທົນທາງ​ດ້ານ​ຈິດ​ໃຈ​ເຊັ່ນ:​ ທ່ານ​ຈະ​ຕ້ອງ​ອົດທົນ​ຕໍ່​ຄວາມ​ໜາວ, ຮ້ອນ, ລົມ, ​ແດດ, ສັດ​ເດຍລະສານ… ເອີ້ນ​ວ່າທົນ​ກາກ​ກຳ.​ ທ່ານ​ຈະ​ຕ້ອງ​ອົດທົນ​ຕໍ່ ຄວາມທຸກ​ຂະ​ເວທະນາ ອັນ​ເກີດ​ຈາກຄວາມ​ເຈັບ​​ໄຂ​ໄດ້​ປ່ວຍ,​ ຄວາມ​ບໍ່​ສົມ​ດຸນ​ທາງ​ຮ່າງກາຍ ​ແລ້ວ​ບໍ່​ສະ​ແດ​ງຄວາມ​ກະວົນກະວາຍ ທົນ​ກາກ​ກຳ.​ ທ່ານ​ຈະ​ຕ້ອງ​ອົດທົນ​ຕໍ່​ຄຳ​ເວົ້າ​ທີ່​ໝີ່​ນປະໝາດ, ຄວາມ​ບໍ່​ເພິ່ງ​ປາດ​ຖະໜາ​ຈາກ​ບຸກຄົນ​ອື່ນ​ທີ່​ໄດ້​ກະທຳ​ຕໍ່​ເຮົາ​ເຊັ່ນ: ດ້ານ​ກາຍ ວາຈາ…​ເອີ້ນ​ວ່າ ທົນ​ເຈັບ​ໃຈ.

   ​ໂສຣັຈຈະ ຄື: ຄວາມ​ຮຽບຮ້ອຍ ໝາຍ​​ເຖິງຄວາມ​ຍິນ​ດີ​ໃນຄຸນງາມຄວາມດີ​ຂອງ​ເຮົາ​ຄື:​ ຮູ້ຈັກ​ບໍລິຫານ​ຈິດ​ໃຈ​ໃຫ້​ຢູ່​ໃນ​ພາ​ວະ​ຄວາມ​ພໍດີ ມີ​ວາຈາ​ທີ່​ມ່ວນ​ຫູ ໝັ່ນ​ຮັກສາ​ມາລະຍາດ​ໃຫ້​ດີ ​ໃຫ້​ໜ້າ​ຊື່ນ​ຊົມ​ຢູ່​ສະ​ເໝີ….

 ມ​ຕຄວາາຍ

​​ໄປ​ບໍ່​ກັບ ຫຼັບ​ບໍ່​ຕື່ນ ຟື້ນ​ບໍ່​ມີ ໜີ​ບໍ່​ພົ້ນ ຈົນ​ໃຈ​ຜູ້​ບໍ່​ຢາກ​ໄປ​ແທ້​ເດ….​ແຕ່​ໃນ​ທີ່​ສຸດ​ກໍ່​ຕ້ອງ​ໄປ.

ຄວາມ​ຕາຍ​ເປັນ​ສັດຈະທຳຂອງ​ທຸກ​ສິ່ງ…

​ຈະ​ເປັນ​ສາດ​ສະ​ດາ ຂອງ​ສາສະໜາ​​ໃດ​ໆກໍຕາມ…

ຈະ​ເປັນ​ພຣະມະຫາ​ກະສັດ…

ຈະ​ເປັນ​ນາຍົກລັດຖະມົນຕີ…

ຈະ​ຮັ່ງມີ​ລ້ຳລວຍ ຫຼື​ຢາກ​ຈົນ…

ຈະ​ມີ​ສື່​ສຽງ​ໂດ​ງດັງ…

ຈະ​ມີ​ອຳນາດ​ໃຫຍ່​​ໂຕ...

ຈະ​ເປັນ​ຄົນ​ສວຍ​ຄົນ​ງາມ…

ຈະ​ເປັນ​ຄົນ​ຂີ້ລ້າຍ​ທ້າຍ​​ເປ...

ຄວາມ​ຈິງ​ທັງ​ໝົດ​ທີ່​ເລົ່າ​ມາ​ໂດຍ​ຫຍໍ້​ນີ້…

ທຸກ​ຄົນມີຄ່າ​ເທົ່າ​ກັນ​ໝົດ ຄື​ຕາຍ…

ຕ່າງ​ແຕ່​ວ່າ​ຜູ້​ໃດ​ຈະ​ໄປ​ໄວ ຫຼື​ໄປ​ຊ້າ ກໍ​ເທົ່າ​ນັ້ນ…

ສິ່ງ​ຫຼາຍ​ທັງ​ປວງ​ທີ່​ຫາ​ມາ​ໄດ້ ​ເອົາ​ໄປ​ບໍ່​ໄດ້​ຈັກຢ່າງ ສິ່ງ​ທີ່​ຈະ​ເອົາ​ໄປ​ໄດ້​ຄື:..

ຫົວ​ໃຈ​ທີ່​ເປັນ​ບາບ…ກັບ​ຫົວ​ໃຈ​ທີ່​ເປັນ​ບຸນ…​ເປັນ​ທືນຕິດ​ໂຕ​ໄປ​ຕະຫຼອດ​ໄປ…

 ຄວາມ​ຮັກ​ທີ່​ຕ້ອງ​ລະວັງ

ຄວາມ​ຮັກ: ບໍ່​ວ່າ​ຈະ​ຮັກ​ເລື່ອງ​​ໃດ​ກໍ​ຕາມ ​ເຊັ່ນ: ການ​ງານ, ການ​ເງິນ, ວັດ​ຖຸສິ່ງ​ຂອງ ​ແລະ​ຄົນ​ຮັກ…ຖ້າ​ເຮົາ​ຮັກ​ກັນ​ແບບ​ເມດ​ຕາ​ທຳ ຄວາມ​ຮັກ​ນັ້ນ​ກໍ​ຈະ​ເຕັມ​ໄປ​ດ້ວຍ​ກິ່ນ​ແຫ່ງ​ຄວາມສຸກ.

ການ​ແຕ່ງງານ ບໍ່​ແມ່ນ​ຫຼັກ​ປະກັນ​ແຫ່ງ​ຄວາມສຸກ​ສະ​ເໝີ​ໄປ ບາງ​ຢ່າງ​ອາດ​ຈະ​ເປັນ​ຈຸດ​ຈົບ​ຂອງ​ຄວາມ​ຮັກ​ກໍ​ເປັນ​ໄດ້ ຫາກ​ການ​ແຕ່ງງານ​ນັ້ນ ບໍ່​ໄດ້​ມາ​​ເຊິ່ງຄວາມພ້ອມທັງ​ສອງ​ຝ່າຍ, ບໍ່​ໄດ້​ມາ​ເຊິ່ງຄວາມ​ຕັ້ງ​ໃຈ, ຄວາມ​ຈິງ​ໃຈ ​ແລະ​ຄວາມ​ບໍລິສຸດ​ໃຈ…

                           ສັງ​ຂານ​ຮ່າງກ​າຍ      ຕ້ອງຕາ​ຍ​ເປັນ​ຜີ

                   ຢູ່​ໃນ​ໂລກ​ນີ້       ບໍ່​ມີ​ແກ່ນ​ສານ

 ຊັບ​ສິນ​ເງິ​ນ    ເປັນ​ຂອງ​ສາທາລະນະ

                                ບໍ່​​ແມ່ນ​ຂອງ​ທ່ານ     ລູກ​ຫຼານ​ຕ້ອງ​ລາ

                            ຢ່າ​ມົວ​ປະ​ມາດ     ໂອກາດ​ຍັງ​ມີ

                            ຢ່າ​ຫຼົງ​ໂລກີ       ຈະມີ​ປັນຫາ

                               ໂລກ​ນີ້​ແທ້​ຈິງ       ​ເປັນ​ສິ່ງ​ມາຍາ

                                 ​ເປັນ​ສິ່ງ​ລວງ​ຕາ       ​ແມ່ນ​ວ່າ​ຈີຣັງ

                               ສັງຂານ​ຮ່າງ​ກາຍ      ມັນ​ຢູ່​ບໍ່ດົນ

                                   ກໍ່​ຕາຍ​ເປັນ​ຜີ         ບໍ່​ມີ​ຄວາມ​ຫວັງ

                                    ​ເກີ​ດ​ແກ່​ເຈັບ​ຕາຍ      ຮ່າງ​ກາຍ​ພຸ​ພັງ

                                     ທຸກ​ວັນ​ເດີນທາງ      ​ໄປ​ສູ່ກອງ​ຟອນ

                                     ຈະ​ຫ້າມ​ກໍ່​ບໍ່​ຟັງ       ຈະ​ຢັ້ງ​ກໍ່​ບໍ່​ຢຸດ

​                                          ເປັນ​ສິ່ງ​ສົມ​ມຸດ        ຕາມ​ພຸດທະ​ຄຳ​ສອນ

​                                      ອຳນາດ​ໃດ​ໆ         ຢ່າ​ໄປ​ວິ່ງວອນ

​                                    ໃຫ້​ຊ່ວຍ​ເຮົາ​ຕອນ     ທີ່​ວັນ​ສີ້​ນ​ໃຈ

                                      ສັງ​ຂານ​ເຮົາ​ນີ້      ເປັນ​ສິ່ງ​ທີ່​ສັງ​ເວດ

                                       ມັນ​ເປັນສາ​ເຫດ       ສັງ​ເກດ​ເອົາ​​ໄວ້

                                   ຫິວ​ອີ່ມ​ເກີນ​ໄປ       ກໍ່​ບໍ່​ຢູ່​ນານ

                                        ໜາວ​ກໍ່​ຍຈະ​ຕາຍ      ຮ້ອນ​ກໍ່​ຈະ​ຕາຍ

                                      ລຳບາກ​​ແທ້​ໆ        ນີ້​ແລ​ສັງຂານ

                                       ຕ້​ອງກິນ​ຕ້ອງ​ຖ່າຍ     ທົນ​ໄປ​ທຸກ​ວັນ

                                      ​ເບິ່ງ​ໜ້າ​ສົງ​ສານ      ຄິດ​ກັນ​ໃຫ້​ດີ

                                               ສັງຂານຮ່າງ​ກາຍ      ທົ່ວ​ໄປ​ເນົ່າ​ເໝັນ ​ແທ້ນາ!