ໃນປີ 1969 ທີມວິສະວະກອນຫ້ອງທົດລອງຂອງບໍລິສັດ Bell Telephone Laboratories ໄດ້ສ້າງເກມທີ່ຊື່ວ່າ Darwin ຊື່ງຖືວ່າເປັນໂປຼແກຼມທຳອິດທີ່ມີຮູບແບບຄ້າຍຄືໄວຣັສ ໂດຍມັນຈະຝັງຕົວຢູ່ໃນໜ່ວຍຄວາມຈຳ ໂດຍໂປຼແກຼມນີ້ສາມາດທີ່ຈະວິໃຈສະພາບແວດລ້ອມຂອງມັນເອງ, ສຳເນົາຕົວເອງ ແລະທຳລາຍຕົວເອງໄດ້ ຈຸດປະສົງຫຼັກຂອງເກມນີ້ຄື ລົບໂປຼແກຼມທັງໝົດທີ່ຄູ່ແຂ່ງຂຽນແລະຄອບຄອງສະໜາມຮົບ

 ປີ 1970 ມີການກວດພົບໄວຣັສທີ່ຊື່ Creeper ໃນເຄືອຂ່າຍ ARPANET ຊຶ່ງໃຊ້ໃນວົງການທະຫານໃນສະຫະລັດອາເມຣິກາ ໄວຣັສນີ້ຖືເປັນຕົ້ນແບບຂອງໄວຣັສຄອມພິວເຕີໃນປະຈຸບັນ ເພາະໂປຼແກຼມ Creeper ສາມາດແຜ່ກະຈາຍຕົວເອງຜ່ານເຄືອຂ່າຍໂດຍຜ່ານໂມເດັມແລະສົ່ງສຳເນົາຕົວເອງໄປທີ່ເຄື່ອງອື່ນ ເມື່ອຕິດໄວຣັສແລ້ວກໍຈະສະແດງຂໍ້ຄວາມທີ່ວ່າ “I’M THE CREEPER… CATCH ME IF YOU CAN”

 ປີ 1974 ໂປຼແກຼມຊື່ “Rabbit” ໄດ້ຖືກກວດພົບໃນເຄື່ອງ Mainframe ຊື່ງມັນສາມາດສຳເນົາຕົວເອງຢ່າງໄວວາໄປໃນລະບົບເກັບຂໍ້ມູນຊະນິດຕ່າງໆ Rabbit ນີ້ໄດ້ດຶງຊັບພະຍາກອນລະບົບມາໃຊ້ຢ່າງຫຼວງຫຼາຍ ເຮັດໃຫ້ການທຳງານກະທົບຢ່າງຮຸ່ນແຮງຈົນອາດເຮັດໃຫ້ລະບົບທຳງານຜິດພາດຫຼືຫຼົ້ມໄດ້.

ໃນປີ 1982 ມີການກວດພົບໄວຣັສທີ່ຊື່ “Elk Cloner” ຊື່ງເປັນໄວຣັສໃນເຄື່ອງຄອມພິວເຕີສ່ວນບຸກຄົນໂຕທຳອິດຊື່ງແຜ່ຂະຫຍາຍວົງກວ້າງອອກໄປໄກກວ່າຫ້ອງທົດລອງທີ່ສ້າງໂປຼແກຼມ ໂປຼແກຼມນີ້ຖືກຂຽນຂື້ນໂດຍ Rich Skrenta ໂດຍໄວຣັສນີ້ຈະຕິດໄປກັບລະບົບປະຕິບັດການ Apple DOS 3.3 ຜ່ານທາງ Boot Sector ຂອງ Floppy Disk ໃນເວລານັ້ນເຮັດໃຫ້ຜູ້ໃຊ້ຄອມພິວເຕີບາງຄົນເຂົ້າໃຈວ່າໄວຣັສຄອມພິວເຕີເກີດຈາກມະນຸດຕ່າງດາວ ເພາະເຮັດໃຫ້ການສະແດງພາບທີ່ໜ້າຈໍກັບຫົວກັບຫາງແລະເຮັດໃຫ້ຕົວອັກສອນກະພິບຂື້ນຂໍ້ຄວາມຕ່າງໆອອກມາ

ປີ 1983 Len Adleman ທີ່ມະຫາວິທະຍາໄລ Lehigh ຕັ້ງຄຳວ່າ “Virus” ເປັນໂປຼແກຼມຄອມພິວເຕີທີ່ທຳການສຳເນົາຕົວເອງໄດ້ ແລະໃນປີຖັດມາໃນການປະຊຸມສຳມະນາດ້ານການຮັກສາຄວາມປອດໄພຂອງຂໍ້ມູນ (Information Security Conference) ຄັ້ງທີ່ 7 Fred Cohen ໄດ້ໃຫ້ນິຍາມ Computer Virus ວ່າເປັນໂປຼແກຼມທີ່ສາມາດຕິດຕໍ່ໄປຍັງໂປຼແກຼມອື່ນໂດຍການແກ້ໄຂໂປຼແກຼມເດີມເພື່ອແຜ່ກະຈາຍຕົວເອງ ຊຶ່ງເຂົາໄດ້ໃຊ້ຄອມພິວເຕີ VAX 11/750 ສາທິດວ່າໂປຼແກຼມໄວຣັສສາມາດຝັງຕົວເຂົ້າໄປໃນ Object ອື່ນໄດ້ ຊື່ງຕໍ່ມາເຂົາໄດ້ຮັບການຍອມວ່າເປັນບິດາແຫ່ງໄວຣັສສາດ (Virology)

ປີ 1986 ໄດ້ມີລາຍງານເປັນຄັ້ງທຳອິດວ່າ ມີໄວຣັສໂຈມຕີຄອມພິວເຕີທີ່ຣັນ MS-DOS ໄວຣັສນີ້ຊື່ວ່າ “Brain Virus” ຊື່ງເປັນໄວຣັສປະເພດ Boot Sector ທີ່ສ້າງໂດຍໂປຼແກຼມເມີ ອາຍຸພຽງ 19 ປີ ຊາວ ປາກິດສະຖານ ຊື່ Basit Faroog ແລະອ້າຍຂອງລາວທີ່ຊື່ Amjad ໂດຍມີເປົ້າໝາຍໄປທີ່ເຄື່ອງຄອມພິວເຕີ IBM PC.

ປີ 1987 ​ໄດ້​ເກີດ​ມີ​ການລະບາດ​ຂອງ​ໄວຣັສທີ່​ຊື່ lovechild ຫຼື orphan ທີ່​ກຸງ​ວຽນ​ນາ, ຕໍ່​ມາ​ໃນ​ປີ​ດຽວ​ກັນ​ກໍ​ມີ ​ໄວຣັສຊື່ Christmas Three ​ໄດ້​ຫຼຸດ​ອອກ​ມາ​ຈາກ​ເຄືອ​ຂ່າຍ Bitnet ຂອງ​ມະຫາວິທະຍາ​ໄລ Western University ປະ​ເທດ​ເຢຍລະ​ມັນ.

ປີ 1988 Peter Norton ​ນັກໂປຼແກຼມ​ຜູ້​ມີ​ຊື່​ສຽງ​ເປັນ​ຜູ້​ກໍ່​ຕັ້ງ​ບໍລິສັດ Symantec ​ເປັນ​ຜູ້​ທີ່​​ໄດ້​ເລີ່​ມຕົ້ນ​ພັດທະນາ​ຊອບແວຣ໌​ປ້ອງ​ກັນ​ໄວຣັສ Norton-AntiVirus ຊື່​ງມີ​ອອກ​ວາງ​ຈຳໜ່າຍ​ໃນ​ປີ 1991. ​ແລະ​ໃນ​ເດືອນ​ຕຸລາ ປີ 1988 ​ໄດ້​ມີ​ການ​ແຜ່​ຂ່າວ​ໄວຣັສຊື່ “Mr. RoChenle” ຊື່​ງ​ເປັນ​ໄວ​ຣັສປະ​ເພດ​ຫຼອກ​ລວງ​ຫຼື Hoax ເປັນ​ຕົວ​ທຳ​ອິດ.

​ເມື່ອ​ມີ​ຄົນ​ໃຫ້​ຄວາມ​ສົນ​ໃຈກ່ຽວ​ກັບ​ເທັກ​ໂນ​ໂລ​ຢີ​ໄວຣັສຫຼາຍ​ຂື້ນ ​ເຮັດ​ໃຫ້​ຈຳນວນ​ໄວຣັສ, ຈຳນວນ Platform ທີ່​ເປັນ​ເປົ້າ​ໝາຍ, ຄວາມ​ຊັບຊ້ອນ​ແລະ​ຄວາມ​ຫຼາກຫຼາຍ​ຂອງ​ໄວຣັສ​ໄດ້​ເພີ່ມ​ຂື້ນ​ຢ່າງ​ໄວ​ວາ. ​ໃນ​ຊ່ວງ​ທຳ​ອິດ​ນັ້ນ ​ໄວຣັສຈະ​ເນັ້ນ​ໄປ​ທີ່​ການ​ທຳລາຍ ບູດ​ເຊັກ​ເຕີ້ ​ແລ້ວ​ຄ່ອຍໆ​ປ່ຽນ​ໄປ​ຕິດ Executable File.

ໃນປີ 1988 ນີ້​ເອງ​ທີ່ Internet Worm ຕົວ​ທຳ​ອິດ​ໄດ້​ປະກົດ​ຕົວ​ຂື້ນ ຊື່​ງ​ເປັນ​ໂປຼແກຼມ​ສົງ​ຮ້າຍ​ຕົວ​ທຳ​ອິດ​ທີ່​ສາມາດ​ແຜ່​ກະຈາຍ​ດ້ວຍຕົວຂອ​ໃມັນ​ເອງ​ແບບອັດຕະ​ໂນ​ມັດ​ຈາກ​ຄອມ​ພິວ​ເຕີ​ເຄື່ອງໜື່ງ​ໄປ​ຍັງ​ເຄື່ອງ​ອື່ນໆ​ໃນ​ເຄືອ​ຂ່າຍ ​ໂດຍ worm ຕົວ​ທຳ​ອິດ​ນີ້​ຊື່ Morris Worm ຊື່​ງສາມາດ​ແຜ່​ກະຈາຍ​ແລະ​ຕິດ​ເຄື່ອງ​ຄອມ​ພິວ​ເຕີ​ປະມານ 6000 ​ເຄື່ອງ ​ແລະ​ເຮັດ​ໃຫ້ ARPANET ຫຼື ອິນ​ເທີ​ເນັດ​ຊ້າ​ລົງ ຍ້ອນ​ເຫດການ​ນີ້​ຈື່ງ​ເກີດ​ມີ​ການ​ກໍ່​ຕັ້ງ​ສູນ​ປະສານ​ງານ CERT(Computer Emergency Response Team) ​ແຕ່​ດຽວ​ນີ້​ປ່ຽນ​ມາ​ເປັນ CERT Coordination Center ​ເພື່ອ​ໃຫ້​ຄວາມ​ຊ່ວຍ​ເຫຼືອ​ດ້ານ​ຂໍ້​ມູນ​ກ່ຽວ​ກັບ​ເຫດການ​ກ່ຽວ​ກັບ​ໄວຣັສຊື່​ງ​ເຮັດ​ໃຫ້​ລະບົບ​ອິນ​ເທີ​ເນັດ​ມີ​ຄວາມ​ປອດ​ໄພ​ຂື້ນ ຊື່​ງມີ​ເວັບ​ໄຊ​ທ໌ www.cert.org

ມີ​ສຳນັກງານ​ຢູ່​ທີ່ ມະຫາວິທະຍາ​ໄລ ຄາ​ເນ​ກີ້ ​ແມ​ລລອນ ສະຫະລັດ​ອາ​ເມຣິກາ ຊື່​ງທຳ​ໜ້າ​ທີ່​ເປັນ​ສະ​ຖາ​ບັນ​ວິ​ໃຈ​ຊ່ອງໂຫວ່​ຂອງ​ລະບົບ​ຄອມ​ພິວ​ເຕີ​ແລະ​ລະບົບ​ເຄືອ​ຂ່າຍ​ແລະ​ປະສານ​ງານ​ກ່ຽວ​ກັບ​ເຫດການ​ຂອງ​ການ​ແຜ່​ກະຈາຍ​ໄວຣັສ​ໃນ​ອິນ​ເທີ​ເນັດ​ເປັນ​ຫຼັກ.

ປີ 1990 ​ໄດ້​ມີ​ການ​ພັດທະນາ​ໄວຣັສທີ່​ຊື່ Polymorphic Virus ຫຼື Chameleon ຫຼື Casper ຊື່​ງ​ເປັນ​ໄວຣັສທີ່​ສາມາດ​ເຂົ້າ​ລະຫັດ​ຕົວ​ເອງ​ເພື່ອ​ປ້ອງ​ກັນ​ການກວດ​ສອບ​ໂດຍ​​ໂປຼແກຼມ​ປ້ອງ​ກັນ​ໄວຣັສ ນອກຈາກ​ນີ້​ໂປຼແກຼມ​ຕົວ​ນີ້​ຍັງ​ສາມາດ​ແປງ​ຕົວ​ເອງ​ທຸກໆ​ຄັ້ງ​ທີ່​ມີ​ການ​ສ້າງ​ຕົວ​ເອງ​ໃໝ່.

ປີ 1992 ​ໄດ້​ມີ​ເຄື່ອງ​ມື​ພັດທະນາ​ໄວຣັສ Polymorphic ຂື້ນ​ແລະ​ມີ​ຢູ່​ໃນ​ອິນ​ເທີ​ເນັດ ຊື່​ງ​ເຮັດ​ໃຫ້​ຜູ້​ບໍ່​ຫວັງ​ດີ​ສາມາດ​ດາວ​ໂຫຼ​ດ​ເອົາ​ໄປ​ສ້າງ​ໄວຣັສ​ໄດ້ ຕໍ່​ຈາກ​ນັ້ນ​ມາ​ກໍ​ໄດ້​ກຳ​ເນີ​ດມີ​ໄວຣັສຕ່າງໆ​ກຳ​ເນີ​ດຂື້ນ​ຊື່​ງສາມາດ​ເຂົ້າ​ເຖິງ​ບັນຊີ​ລາຍ​ຊື່​ອີ​ເມລ​ແລະ​ສົ່ງ​ເມລພ້ອມ​ກັ​ແນບ​ໄຟ​ລ໌​ໄວຣັສ​ໄປ​ຕາມ​ຊື່​ທີ່ຢູ່​ຂອງ​ອີ​ເມ​ລດັ່ງກ່າວ​ໂດຍ​ອັດຕະ​ໂນ​ມັດ ຈາກ​ນັ້ນ ​ໄວຣັສ Macro ກໍ​ໄດ້​ກຳ​ເນີ​ດຂື້ນ​ແລະ​ສາມາດ​ແຝງ​ຕົວ​ໄປ​ກັບ​ໄຟ​ລ໌ປະ​ເພດ MS Office ປີ 1994 ມີ​ໄວຣັສ Hoax ຕົວ​ໃໝ່​ທີ່​ຊື່ “Good Times” ​ແຜ່​ກະຈາຍ​ຢ່າງ​ໜັກ ​ແລະ​ໃນ​ປີ 1995 ​ໄວຣັສທີ່​ຕິດ​ໃນ​ໄຟ​ລ໌ Word ທີ່​ຊື່ “Concept” ກໍ​ມີ​ການ​ແຜ່​ກະຈາຍ​ເຊັ່ນ​ກັນ. ປີ 1999 ​ໄວ​ຣັສຊື່ “Melissa” ຖື​ຂຽນ​ຂື້ນ​ໂດຍ ​ເດ​ວິດ ​ແອ​ລ ສມິດ​ ​ເປັນ​ໄວຣັສທີ່​ແຜ່​ກະຈາຍ​ຜ່ານ​ອີ​ເມລ​ໂດຍ​ການ​ອ່ານ​ລາຍ​ຊື່​ທີ່ຢູ່​ອີ​ເມລຈາກ MS Outlook​. ປີ 2000 ​ໄວ​ຣັສ “I Love You” ຖືກ​ຂຽນ​ຂື້ນ​ໂດຍ​ນັກຮຽນ​ຊາວ​ Philippines ຊື່​ງມີ​ຄວາມ​ຄ້າຍຄື​ກັບ​ໄວຣັສ “Melissa” ທີ່​ອາ​ໃສ​ການ​ແຜ່​ກະຈາຍ​ທາງ​ອີ​ເມລ ຕໍ່​ມາ​ໃນ​ປີ 2001 ​ເວິຣມ ​ໂຄ້ດ ​ເຣດ (Code Red) ຊື່​ງ​ແຜ່​ກະຈາຍ​ໄປ​ກວ່າ​ລ້ານ​ເຄື່ອງ​ທີ່​ໃຊ້​ລະບົບ​ປະຕິບັດ​ການ​ວິນ​ໂດ​ສ໌ NT/200 ຕໍ່​ມາ​ໃນ​ປີ 2003 ​ໄດ້​ກຳ​ເນີ​ດ​ໄວຣັສ ຊື່ “Slammer” ຊື່​ງ​ໄດ້​ທຳລາຍ​ເຄື່ອງ​ຫຼາຍ​ເຄື່ອງ​ທີ່​ຕິດ​ຕັ້ງ​ລະບົບ SQL Server ຈາກ​ນັ້ນ​ໃນ​ປີ​ດຽວ​ກັນ ກໍ​ເກີດມີ​ໄວ​ຣັສທີ່​ຊື່ “Blaster ຫຼື Lovesan” ທີ່​ໃຊ້​ຊ່ອງໂຫວ່​ຂອງ​ລະບົບ​ວິນ​ໂດ​ສ໌. ປີ 2004 ​ເວິ​ຣມ ທີ່​ຊື່ MyDoom ​ໄດ້​ແຜ່​ກະຈາຍ​ຕົວ​ເອງ​ໄວ​ທີ່​ສຸດ​ເທົ່າ​ທີ່​ເຄີຍ​ມີ​ມາ ​ໂດຍ​ແຜ່​ກະຈາຍ​ຕົວ​ເອງ​ຜ່ານ​ລະບົບ​ອີ​ເມລ ຕໍ່​ມາ​ໄດ້​ມີ​ເວີຣມ “Sasser” ຂື້ນ.

ປີ 2005 ໄດ້ປະກົດມີ worm ທີ່ຊື່ zotob ໜອນຕົວນີ້ມີຜົນກະທົບກັບລະບົບ Windows 2000 ທີ່ບໍ່ໄດ້ຕິດຕັ້ງໂປຼແກຼມຊ້ອມແຊມ ແຕ່ຄວາມສາມາດທີ່ເດັ່ນຂອງມັນຄືສາມາດເຂົ້າໄປຍັງ ເວັບໄຊທ໌ຂອງ CNN ແລະ New York Times ໄດ້ອີກດ້ວຍ. ຕໍ່ມາໃນປີດຽວກັນ Rootkits ຊື່ງເປັນເຄື່ອງມືທີ່ໄດ້ຮັບຄວາມນິຍົມສູງສຸດໃນໂລກຂອງໂຄ້ດທີ່ເປັນອັນຕະລາຍຊື່ງຖືກໃຊ້ເພື່ອເຮັດໃຫ້ Malware ສາມາດຊ້ອນຕົວຢູ່ໃນເຄື່ອງຄອມພິວເຕີໄດ້ດີ

ປີ 2007 ເກີດມີ Storm Worm ເປັນໄວຣັສລວງທີ່ເກີດຂື້ນເປັນພັນໆຄັ້ງແລະໃນທ້າຍທີ່ສຸດກໍຈະສ້າງ Botnet ທີ່ມີຂະໜາດໃຫຍ່ທີ່ສຸດໃນໂລກ ໂດຍເຊື່ອວ່າມີຄອມພິວເຕີທີ່ຕິດເຊື້ອໃນເວລາດຽວກັນຫຼາຍກວ່າ 15 ລ້ານເຄື່ອງ ຊື່ງຢູ່ພາຍໃຕ້ການຄວບຄຸມຂອງອາດຊະຍາກອນໃຕ້ດິນ. ຕໍ່ມາໃນປີດຽວກັນກໍມີ ໄດ້ປະກົດມີ Italian Job ເປັນເຄື່ອງມືອີກແບບໜື່ງຫຼືເອີ້ນວ່າ MPACK ເພື່ອສ້າງ ມັລແວຣ໌ລຸ້ນໃໝ່ເພື່ອການລັກເອົາຂໍ້ມູນທີ່ສຳຄັນຕ່າງໆ ແລະມີເວັບໄຊທ໌ກວ່າ 10.000 ແຫ່ງຖືກເປັນເຫຍື່ອ.

*ໝາຍເຫດ: ຜູ້ຂຽນຫວັງວ່າຂໍ້ມູນຂ້າງເທິງນັ້ນຈະເປັນປະໂຫຍດບໍ່ຫຼາຍກໍໜ້ອຍ ແລະ ຖ້າມີຂໍ້ຄວາມໃດຂຽນຜິດພາດ ກະລຸນາສົ່ງຄຳຄິດເຫັນມາໄດ້.