ຟັງແລ້ວ ຈະເຫັນວ່າ ເລື່ອງທຸກຢ່າງຈະແຮບປີ່ແອນດິງໄປໝົດ. ແຕ່ໃນລະຫວ່າງທີ່ ປາສເຊ່ ປິນປົວນາງຢູ່ນັ້ນ ສຸຂະພາບຂອງນາງແຂງແຮງຂື້ນຫລາຍ ທັງສອງຄົນ ມີປົມດ່ອຍ ແລະ ຄວາມເປັນເສດເດນຂອງສັງຄົມຄືກັນ ເຮັດໃຫ້ເຂົາເຈົ້າມີຄວາມໃກ້ສິດ ແລະ ເອົາໃຈໃສ່ເຊິ່ງກັນ ແລະ ກັນ ຈົນທັງສອງມີໃຈຕໍ່ກັນພຽງໄລຍະເວລາອັນສັ້ນ... ແຕ່ຟ້າບໍ່ຄິດຈະເຂົ້າຂ້າງປາສເຊ່ ເພາະນາງຄົນນັ້ນມີອາການສຸດໜັກ ແລະ ລົ້ມປ່ວຍຢ່າງຮຸນແຮງ ຈົນເສຍຊີວິດລົງຢ່າງໄວວາ ເຊິ່ງມັນເປັນການຢຸດເວລາແຫ່ງຄວາມສຸກຂອງປາສເຊ່ລົງຢ່າງເສົ້າໃຈ. ກ່ອນນາງໃຈຂາດ ນາງໄດ້ຝາກລູກອັນແສນຮັກດັ່ງດ່ວງຕາດວງໃຈໃຫ້ປາສເຊ່ດູແລຕໍ່ໄປແທນ ພ້ອມດ້ວຍຈົດໝາຍມອບກຳມະສິດ ໃຫ້ເປັນລູກຂອງປາສເຊ່ ພ້ອມສ້ອຍຂອງນາງ1 ເສັ້ນໄວ້ເປັນຫລັກຖານ...ເທົ່ານີ້ຍັງບໍ່ແລ້ວ ປຽບດັ່ງຟ້າ ຫລື ກຳທີ່ ປາສເຊ່ເຄີຍເຮັດໄວ້ຕາມມາສະໜອງ ໃນເວລາດຽວກັນ ສານໄດ້ຕັດສິນແຂນຄໍນັກໂທດສາມຄົນ ເຊິ່ງໃນມື້ນັ້ນປາສເຊ່ກໍ່ເຂົ້າຮ່ວມການຕັດສິນຂອງສານ...ແຕ່ໃຜຈະຮູ້ລະ ວ່າຄະດີທີ່ສານຕັດສິນໄປນັ້ນ ແມ່ນເປັນຄວາມຜິດເກົ່າທີ່ປາສເຊ່ ເຄີຍສ້າງໄວ້ແຕ່ເມື່ອ 10 ປີກ່ອນ... ເຂົາທົນບໍ່ໄດ້ທີ່ຈະເຫັນຄົນທີ່ບໍ່ຮູ້ເລື່ອງທັງສາມຄົນຕ້ອງມາຕາຍແທນຕົນເອງທັ້ງທີ່ບໍ່ໄດ້ເຮັດຄວາມຜິດຫຍັງ. ປາສເຊ່ ກ້າວຂາອອກໄປຊ້າໆ ແລະ ເວົ້າຂື້ນວ່າ: "ສານທີ່ເຄົາລົບ ຂ້າພະເຈົ້າຄືຄົນທີ່ໄດ້ກໍ່ຄະດີອັນຮ້າຍແຮງນີ້ຂື້ນ ບໍ່ແມ່ນສາມຄົນນັ້ນກະທຳແຕ່ຢ່າງໃດເລີຍ''... ທຸກຄົນເຫັນແລ້ວກໍ່ອຶ້ງ ເຂົາເຈົ້າບໍ່ເຊື່ອວ່າ ເຈົ້າເມືອງຂອງພວກເຂົາ ຈະເຄີຍເປັນອາສະຍາກຳ ມາກ່ອນ. ແຕ່ໃນບໍ່ຊ້າ ນາຍຕຳຫລວດຄົນທີ່ມີອັກຄະຕິ ແລະ ເປັນຄູ່ແຄ້ນກັບປາສເຊ່ແຕ່ໃດໆມາ ກໍ່ລຸກຂື້ນ ພ້ອມເປັນຫລັກຖານປະກອບ ຈົນໃນທີ່ສຸດເຮັດໃຫ້ນັກໂທດສາມຄົນ ໄດ້ເປັນອິດສະຫລະ ແລະ ປາສເຊ່ ເຊິ່ງເປັນເຈົ້າເມືອງໄດ້ກາຍເປັນນັກໂທດພຽງເພາະຕ້ອງການເຮັດຄວາມດີ... ແຕ່ຍ້ອນເຂົາມີພາລະຕ້ອງຮັບຜິດຊອບ ເພາະໄດ້ຮັບປາກໄວ້ວ່າ ຈະດູແລ ແລະ ເບິ່ງແຍງລູກຂອງນາງທີ່ຕາຍໄປນັ້ນແທນ ເຂົາຕັດສິນໃຈໜີ ອອກຈາກເມືອງພາຍໃນຄືນນັ້ນ. ເຂົາໄປຫາເດັກນ້ອຍທີ່ມີຊື່ວ່າ: "ລີນ່າ" ເຊິ່ງເປັນລູກສາວຂອງ ນາງ ທີ່ໄດ້ມອບໝາຍໃຫ້, ພໍເຂົາໄປຮອດ ເຂົາເຫັນເດັກນ້ອຍຄົນໜຶ່ງ ເຊິ່ງເຮັດວຽກຄ້າຍໆກັບວ່າ ເປັນຄົນໃຊ້ຂອງ ເຮືອນທີ່ອາໄສຢູ່ ເຂົາເລີຍຖາມເຈົ້າຂອງບ້ານວ່າ: "ເດັກນ້ອຍຄົນນັ້ນຊື່ຫຍັງ?" ເຈົ້າຂອງບ້ານກໍ່ຕອບມາແບບເປັນສຸດເລີຍວ່າ: "ນາງ ຊື່ ລີນ່າ ເປັນລູກຂອງນາງໂສເພນີຄົນໜຶ່ງມາຝາກໃຫ້ລ້ຽງດູ ແຕ່ບໍ່ເຄີຍຈ່າຍເງິນຄ່າລ້ຽງດູ ເລີຍຕ້ອງໄດ້ໃຊ້ວຽກນາງເພື່ອເປັນການທົດແທນ" .. ເມື່ອປາສເຊ່ ໄດ້ຟັງກໍ່ງຽບໄປໜ້ອຍໜຶ່ງແລ້ວເວົ້າຂື້ນວ່າ: " ເຮັດແນວໃດ ລີນ່າ ຈຶ່ງຈະໄປຫລິ້ນກັບເພື່ອນໆໄດ້". ....(ຕິດຕາມຕໍ່ຕອນທີ 5).