ຂຽນຫຼິ້ນ ບໍ່ແນ່ວ່າຈະມີຕອນຕໍ່ບໍ່ =v=

ແຕ່ຂຽນແນວນີ້ມັນສະບາຍດີ ບໍ່ຕ້ອງບັນຍາຍຫຍັງຫຼາຍ

----------------

ບັນທຶກຂອງເທົາຣອສ
ວັນທີ 1 ກັນຍາ ປີ ປ.ສ 216 ຂຽນຍ້ອນຄືນເຖິງວັນທີ 23 ສິງຫາ ປີ ປ.ສ 216

ພວກເຮົາເຈິ “ມັນ” ຕອນທີ່ກຳລັງລັກເຈິກັນກັບເມເວດິສໂດຍບໍ່ໃຫ້ພໍ່ແມ່ຮູ້

ທຳອິດຂ້ອຍຄິດວ່າມັນເປັນຂອງໄຮ້ສະລະ ແຕ່ເມເວດິສພັດສົນໃຈມັນ ເລີຍເອົາກັບມາຮັກສາ... ຂ້ອຍບອກໄປແລ້ວວ່າມັນເສຍເວລາ ທັງທີ່ກວ່າເຮົາຈະເຈິກັນໄດ້ຕ້ອງລຳບາກຍາກເຂັນ ແຖມເຈິກັນໄດ້ບໍ່ຄ່ອຍດົນອີກ

ແຕ່ເມເວດິສບອກວ່າມັນມີໄອພະລັງເວດແຜ່ອອກມາ ເລີຍຮູ້ສຶກສົນໃຈ... ເຫັນເມເວດິສເວົ້າແນວນັ້ນ ຂ້ອຍເລີຍຮູ້ສຶກສົນໃຈຂຶ້ນມານຳ... ວ່າກັນຕາມຕົງ ຂ້ອຍສົນໃຈເວດມົນມາດົນແລ້ວ... ແຕ່ເປັນເລື່ອງໜ້າເສຍໃຈທີ່ບໍ່ມີໂອກາສໄດ້ຮຽນ... ແລະເມເວດິສພັດສົນໃຈວິຊາດາບທີ່ຂ້ອຍຮຽນ ແຕ່ບໍ່ໄດ້ຮຽນເຊັ່ນກັນ

ພວກເຮົາເປັນຝາແຝດທີ່ເກີດມາຜິດທີ່ຜິດທາງ ຫຼືອາດຈະເປັນຍ້ອນພໍ່ແມ່ຕັດສິນໃຈຜິດ ຫຼືແນວໃດກໍ່ບໍ່ຮູ້ ເລີຍເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍຕ້ອງແຍກໄປຮຽນວິຊາດາບຈາກດິນແດນນັກຮົບ ສ່ວນເມເວດິສຕ້ອງຕິດແຫງກຢູ່ດິນແດນເວດມົນ ທົນອ່ານຕຳລາທ່ອງໜັງສືທີ່ຂ້ອຍຮູ້ດີວ່າເມເວດິສໂຄດລັງກຽດ

ຈະດີສ່ຳໃດຖ້າເຮົາສະຫຼັບຕົວກັນໄດ້... ຂ້ອຍຄິດແນວນັ້ນມາຕະຫຼອດ ແຕ່ບໍ່ມີໂອກາດໄດ້ເຮັດ

ນັ້ນແຫຼະ ແລະການເຈິກັບ “ມັນ” ໃນຄັ້ງນີ້ ເຮັດໃຫ້ແຜນການສະຫຼັບຕົວຂອງພວກເຮົາເລີ່ມຕົ້ນຂຶ້ນ

-------------------------

ບັນທຶກຂອງເມເວດິສ
ວັນທີ 23 ສິງຫາ ປີ ປ.ສ 216

ມື້ນີ້ຂ້ອຍຈະໄປເຈິກັບເທົາຣອສ! ຂ້ອຍບໍ່ໄດ້ເຈິກັບເທົາຣອສດົນປານໃດແລ້ວ ຄິດຮອດໆໆໆ ຢູ່ແຕ່ດິນແດນເວດມົນ ອ້ອມໜ້າອ້ອມຂ້າງໄປດ້ວຍພວກພໍ່ມົດແມ່ມົດທ່ອງຕຳລາອ່ານໜັງສື ໂຄດໜ້າເບື່ອເລີຍ!! ແຖມເວດມົນຂ້ອຍຍັງບໍ່ໄດ້ເລື່ອງອີກ

ເທົາຣອສກະຍັງຄືເກົ່າ ເຮັດໜ້າຕາຍຄືເກົ່າບໍ່ປ່ຽນແປງ ຂ້ອຍຍັງສົງໃສຢູ່ວ່າໜ້າຕາຂີ້ໂຣກໆແນວນີ້ ຮຽນດາບໄດ້ແນວໃດ ສະໄໝກ່ອນເຫັນຈັບດາບຍັງບໍ່ຄ່ອຍໄດ້ແທ້ໆ... ແຕ່ກະວ່າແຫລະ ຂ້ອຍຢາກຮຽນດາບບບບ ຢາກໂຍນຕຳລາເວດມົນພວກນັ້ນໄປເຜົາຖິ້ມໃຫ້ໝົດຊະ ແລ້ວໜີມາຢູ່ກັບເທົາຣອສ ແຕ່ມັນເປັນໄປບໍ່ໄດ້ ຮື່...

ແຕ່ວ່າໄປ ຂ້ອຍຫາກໍ່ຮູ້ມື້ນີ້ເອງວ່າຮຽນເວດມົນມັນກະມີຂໍ້ດີແນວໜຶ່ງ... ເພາະຄວາມຮູ້ເລື່ອງເວດມົນອັນນ້ອຍນິດຂອງຂ້ອຍ ເຮັດໃຫ້ໄດ້ເຈິກັບ “ມັນ”

“ມັນ” ໜ້າຮັກສຸດໆເລີຍອ່ະ ຕົວຂາວໆນິ້ມໆໜ້າຮັກໜ້າກິນ(ຂີດຂ້າ) ແຕ່ຕອນທຳອິດທີ່ເຈິມັນ ມັນກຳລັງບາດເຈັບສາຫັດໃກ້ຈະຕາຍຢູ່ແລ້ວ ເຖິງເທົາຣອສຈະບອກບໍ່ໃຫ້ໄປສົນໃຈກະເທາະ ແຕ່ຂ້ອຍຮູ້ສຶກວ່າໄອເວດມົນຂອງ “ມັນ” ເບິ່ງແປກໆ... ຂະໜາດຂ້ອຍທີ່ຮູ້ເລື່ອງເວດມົນແບບຂາດໆເກີນໆຍັງຮູ້ສຶກໄດ້

“ມັນ” ນອນສະຫຼົບສະໄຫຼຢູ່ໃນຊອກຫຼືບແຄບໆ ທີ່ບໍ່ໜ້າຈະມີໃຜຄົ້ນພົບ ແລະຖ້າປ່ອຍໄປແນວນັ້ນມັນຕ້ອງຕາຍແນ່ນອນເລີຍ ແລະຄົນແຖວນີ້ (ເຂດຊາຍແດນ ດິນແດນນັກຮົບກັບດິນແດນເວດມົນ) ບໍ່ຄ່ອຍມີຄົນຮູ້ເລື່ອງເວດມົນ ຫຼືຮູ້ກະອາດຈະບໍ່ສັງເກດ ເລີຍບໍ່ເຫັນມັນກະເປັນໄດ້

ຂ້ອຍເລີຍເອົາມັນກັບໄປນຳ ຕັ້ງໃຈຈະຮັກສາມັນແລ້ວເອົາມາລ້ຽງໄວ້ເປັນສະບຽງສຸກເສີນ(ຂີດຂ້າ) ຄິດວ່າພວກຄົນຢູ່ ຮຮ ເວດມົນໜ້າຈະຮູ້ ວ່າມັນແມ່ນໂຕຫຍັງກັນແທ້

ວ່າແຕ່ ປານໃດມັນຈະຟື້ນຂຶ້ນມາເນາະ?

ໝາຍເຫດ. ສະຫຼຸບແລ້ວມື້ນີ້ກະບໍ່ຄ່ອຍໄດ້ໄປທ່ຽວຫຼິ້ນກັນປານໃດຊ້ຳ
ໝາຍເຫດ2. ແລ້ວປານໃດຈະໄດ້ເຈິກັບເທົາຣອສອີກເນາະ...