ຂຽນຕາມຄຳຂໍ ........              ຂົງເບັ້ງ ຫຼື(Zhuge Ling)ຊື່ພາສາຈີນ(諸葛亮)ເກິດໃນປີ ຄ.ສ 207(ປີດຽວກັບພະເຈົ້າເຫີ້ຍນເຕ້)ເມືອງຫຼັງເຍ່(ລອງເອີ໋ຍ)ເຊິງເປັນທ່າຍາດຂອງຈູ່ເກີຟົ່ງ(zhuge feng) ຈູ່ເກີ້ກຸຍຜູ້ເປັນພໍ່ເຄີຍເປັນເຈົ້າເມືອງໄທ່ ຕອນລາວຍັງນອ້ຍ3ອ້າຍນອ້ງຈິງໄດ້ຢູ່ກັບອາ ຊື່ຈູ່ເກີ້ສຽນ  ບໍ່ດົນຕໍ່ມາໄຟສົງຄາມອັນວຸ້ນວາຍແຫ່ງປາຍໃນໄລຍະຕົ້ງຫັ້ນກໍ່ໄດ້ເກິດຂື້ນ ເຮັດໄຫ້ຂົງເບັ້ງແລະຄອບຄົວໄດ້ໜີໄຟສົງຄາມໄປອາໃສ່ຢູ່ກັບອວ້ຍສຸດທີເມືອງຫວ້ຍຫນຳ ອວ້ຍສຸດໄຫ້ອາຂອງຂົງເບັ້ງໄປເປັນຂ້າຫຼວງຢູ່ເມືອງອີ້ຈາງ ຕໍ່ມາອວ້ຍສຸດເສຍໄຊເສຍຊີວິດ ທາງລາດສະສຳນັກຈູເຫົ້າມາເປັນຂ້າຫຼວງທີ່ອີ້ຈາງ ຈູ່ກັດສຽນຈິງຢູ່ເມືອງນີ້ບໍ່ໄດ້ຕອ້ງຟ້າວໄປພອ້ມກັບຂົງເບັ້ງແລະຈູ່ກັດກູ່ຮຫຼານຊາຍ***ຂໍອາໃສ່ຢູ່ກັບເລົ່າປ່ຽວສະຫາຍເກົ່າທີ່ເກງຈິ່ວ   ຄ.ສ .224 ຈູ່ກັດສຽນໄດ້ເສຍຊີວິດລົງ ຂົງເບັ້ງຕອນນັ້ນອາຍຸ 17 ປີ ໄດ້ໄປ ປຸກຕຸບອາໃສ່ຢູ່ແຂວງເຕງເສີຍໃນເມືອງລຳຫຍົງຫ່າງຈາກເມືອງຊົງຫຍົງ 20ລີ້ ບອ່ນນັ້ນໄດ້ກ່າວກັນຫວ່າ"ຫລົງຈົງ" ຂົງເບັ້ງເຮັດສວ່ນເຮັດນາຢູ່ຢ່າງຢ່າງມີຄວາມສຸກແລະໝັ່ນສຶກສາຕຳລາຕ່າງໆ ລວມທັ້ງໄດ້ພົບກັບນັກວິຊາການຫຼາຍຄົນໃນແຖບນັ້ນ ຂົງເບັ້ງມັກຈະແລະປ່ຽນຄວາມຮູ້ກັບສະຫາຍ4ຄົນ ເຊັ່ນ:ຊີຊີ. ສືກວາງເຫີວຍນ. ເມີ່ງກົງເວີຍ ແລະ ຊຸຍໂຈວຜິງ   ຂົງເບັ້ງປຽບຕົວເອງວ່າ: ມີຕວາມສາມາດເທົ່າກັບ ຂວັນເຕ່ງ(ກວ່ນຈົງ) ນາຍຍົກຜູ້ຍີ່ງໃຫຍ່ແຫ່ງອານາຈັກຊີໃນຍຸກຊຸນຊິວ ແລະ ງັກເຍ(ເລ່ວອີ້) ຍອດຂຸນຜົນແຫ່ງອານາຈັກເອື້ຍນໃນຍຸກຈ໊ານກວ໋າ  ເພືອນໆຂອງລາວຕ່າງແປກໃຈທີຂົງເຍັ້ງປຽບໂຕເອງດັ່ງນີ້ ແຕ່ຊີຊີກັບເຫັນຫວ່າເປັນການປຽບທຽບທີ່ດີ  ມີຢູ່ຄັ້ງນືງຂົງເບັ້ງໄດ້ສົນທະນາກັບເຟິງຈິ່ວ ລາວໄດ້ກ່າວກັບເຟີງຈິ່ວຫວ່າ"ໂຈໂສ ເປັນໂຈກົບທີປຸ້ນແຜ່ນດີນ ຝ່າຍຊຸນກວນກໍເປັນຜູ້ແຍ່ງຊິງອຳນາດຈາກການປົກຄອງແຫ່ງລາດຊະວົງຫັ້ນ" ລາວບໍ່ອາດຈະຮັບໄຊ້ຄົນຊົ່ວແລະໂຫດຮ້າຍປ່າເທືອຍພວກນີ້  ເວລານີ້ລາວຈຳຕອ້ງໄຊ້ຊີວິດໃນການເຮັດສວນແແລະເຮັດນາໄປແຕ່ລະມື້ເພືອຝືກໂຕເອງຢູ່ສະເໝີ  ບັງເຕ໊ກກົງ(ຜັງເຕ໋ວກົວ) ຜູ້ອາວຸໂສທີເກັ່ງໃນເລືອງການເບີ່ງຄົນໄຫ້ກຽດຂົງເບັ້ງຫຼາຍເປັນພິເສດ ເອີ້ນຂົງເບັ້ງຫວ່າ"ອົກຫລົງ" ແປ່ວ່າ ມັງກອນຫຼັບ ຫຼື ມັງກອ່ນລີ້ໂຕ ແລະເອີ້ນບັງທອງ(bang tong)(龐統) ຫຼານຂອງເຂົາຫວ່າ"ອອງຊູ" ແປ່ຫວ່າຫົງອອ່ນ ຫຼື ລູກຫົງ..... ເມືອຍຂຽນນແລ້ວມື້ໜ້າຈະມາສານຕໍ່ .ໄປຫຼີ້ນເກມຄາຍຄຽດກອ່ນ(ຈົບຕອນທີ1)

ຂຽນຕໍ່ຈາກຕອນທີ1: ມີມື້ນືງລາວຢ່າງເຂົ້າໄປໃນຮ້ານເຫຼົ້າແລະເອີ້ນຫວ່າ "ຫີບເອົາເຫຼົ້າມາ ກີນແລ້ວເຮົາຈະໄປຮັກສາແຜ່ນດີນ" ໃນຂະນະນັ້ນເລົ່າປີ່ແລະເຕີຍນຫຸຍກຳລັງກີນເຫຼົ້າກັນຢູ່ພໍດີ ເລົ່າປີ່ໄຫັນກວນອູ່ທ່າທີຫ້າວຫານເລີຍເຂົ້າໄປທັກທາຍ ທິ້ງ3ຄົນລົມກັນຈົນຖືກຄໍ ຈິງໄດ້ສາບານເປັນພີ່ນອ້ງກັນທີສວນທໍ້ຫຼັງບ້ານຂອງເຕີຍນຫຸຍ ໂດຍເລົ່າປີ່ເປັນອ້າຍໃຫຍ່ແລະກວນອູ່ເປັນອ້າຍກາງແລະເຕີຍນຫຸຍເປັນນອ້ງ ທັງ3ຄົນໄດ້ຈັດຕັ້ງກອງທັບຂື້ນມາເພືອຈັດການກັບໂຈຣໂພກຜ້າເຫຼືອງທີອອກ ສ້າງຄວາມເດືອດຮອ້ນໄຫ້ແກ່ຊາວບ້ານ .ໂດຍມີຜູ້ບໍລິຈາກມ້າແລະເຫຼັກສຳຫຼັບເຮັດອາວຸດໄຫ້ແກ່ກອງທັບ ທັງ3ກໍໄດ້ນຳເຫຼັກມາເຮັດເປັນອາວຸດ ໂດຍກວນອູ່ໄຊ້ງ້າວມັງກອນຂຽວເປັນວາວຸດ .ມາຮອດນີ້ເມືອຍຂຽນລະມື້ໜ້າຈະຕໍ່ຕອນທີ3ໄຫ້(ຈົບຕອນທີ2)

ກວນອູ່ເກີດໃນປີ ຄ.ສ162 ແຕ່ກີ້ລາວໃສ່ຊື່ເຜີງສຽນ .ຊືລອງລົງມາແມ່ນສ່າງເຊີງ  ລາວໄດ້ໄປຂ້ານາຍບ້ານແລະນ້າບ່າວນາຍບ້ານຈືງໄດ້ໜີການໄລ່ລ້າຂອງທະຫານ ໄປເຖີງດ່ານຖົງກວານ ນານດ່ານເຫັນລາວກໍສົງໃສ່ແລ້ວກໍໄກ້ຖາມຊື່ແລະນາມສະກຸນລາວ ລາວຕົກໃຈເວົ້າຫຍັງກະບໍ່ອອກມີແຕ່ຊີ້ໄປດ່ານນັ້ນນາຍທະຫານກໍໄດ້ຖາມຫວ່ານາມສະກຸນກວານ(ກວນ)ບໍ່? ກວນອູ່ຈິງຕອບໄປຫວ່າແມ່ນ ນັບຈາກນັ້ນລາວຈິງປຽນມາໄຊ້ຊື່ກວານຫຍູ່ຫຼືຫວ່າກວນອູ່ ແລ້ວລາວກໍລົບໜີມາຮອດເມືອງຈຸ່ຍເຊີງເປັນບ້ານເກີດຂອງເລົ່າປີ່ກັບເຕີຍນຫຸຍ  (ຈົບຕອນທີ1) ມື້ໜ້າຈະຕໍ່ຕອນ2ໃຫ້