 ຂຽນເມື່ອ: ກ.ລ.. 27, 2009
| ມີ
14 ຄຳເຫັນ
ແລະ
0 trackback(s)
ສະໝອງກະຈິ໊ດລິ໊ດຂອງຂ້ອຍ,ເກີດມາບໍ່ໄດ້ແມ່ນນາງງາມ,ເພາະບໍ່ມັກເດັກນ້ອຍ((ໄຫ))
ເລີຍຮັບໄດ້ແຕ່….ສັດ !!!!!! ອືມ….ແມ່ນແລ້ວ,ພວກສັດ”ກິນນົມ” ງົງ…ລະໄດຫັນ?
ກ່ອນໜ້ານີ້ທີ26/06/2009ແມວຂ້ອຍຊື່ ນາງ ບ໋ອງແບ໋ວ ຖືກໝາຂ້າງບ້ານກັດຕາຍT_T
“ເຍດ…ຕູດມັນນິ,ໜາບ້ານກູໂຕບັກໃຫຍ່ຍັງບໍ່ກ້າກັດແມວກູ,ໜາຂ້າງບ້ານເຊືອກກັດແທນ”
ເອົາລະເບາະ…ງານເຂົ້າເລີຍຂ້ອຍ….”ປານວ່າແມວໄດ້ເຮັດພິໄນກຳໃຫ້ຂ້ອຍພຸ້ນແລະ”
ຂ້ອຍເລີຍໄດ້ເປັນແມ່”ຈຳເປັນ”ເກືອເຂົ້າແມວນ້ອຍ4ໂຕ”ມັນຍັງບໍ່ຮອດ2ເດືອນຊຳ…ເວນ”
ມື້ແຣກແອບໆໆ…ເສຍໃຈທີ່ແມວຕາຍ(((ແຄ້ນຝັ່ງຫຸ່ນໝາກະປານນັ້ນ…ຊາດໜາເອີ້ຍ)))
ບໍ່ຮູ້ວ່າຍ້ອນຮັກແມວນັ້ນຫຼາຍຫຼືຈັງໃດ”ກະຊິບໍ່ໃຫ້ຮັກຈັງໃດ,ແນວວ່າມັນມັກມານອນເຝົ້າ
ເຮົາຫຼິ້ນເນັດ,ມັກນອນທັບແປນຄີບອດຕອນເຮົານັ່ງonline,ໄລ່ອອກຈັງໃດມັນກະນອນ”
3ມື້ຜ່ານໄປ(ເລື່ອງຈິ່ງເດີ),ມີແມວ3ສີຄືກັບແມວທີ່ຕາຍ,ເຂົ້າມາບ້ານຂ້ອຍ(ເຊດ…ກູເຫິ້ໆ)
ເລີຍເອົາເຂົ້າເກືອມັນຢ່າງໃຫຍ່,ຈົນມັນມາຢູ່ບ້ານຂ້ອຍຮອດມື້ນີ້((ເທິຊື່ວ່າ:ນາງຄຸນແມວ)).
ການເກືອແມວນ້ອຍ(ຂໍບອກ)ວ່າເປັນເລື່ອງຍາກມະຫາປະໄລເລີຍ(ແມວທີ່ຍັງບໍ່ປະນົມແມ່),
ຖ້າເວົ້າພາສາຄົນໄດ້,ມັນຄືຊິບອກຂ້ອຍວ່າ…(((ແມ່ກູເດໆແມ່ກູເດ,ອິສັງປະມານນີ້-.-)))..
ຮ້ອງຈົນຂ້ອຍລຳຄານ”ບະ…ກູເອົາຊູໄປຖິ້ມສະບໍ?ຊູຊິມິດບໍຫະ” ເກືອເຂົ້າກະບໍ່ກິນ….
ເປັນທິດມັນຈິ່ງເລີ່ມກິນເຂົ້າ”ທີ່ຈິງບໍ່ແມ່ນເຂົ້າເດາະ,ອາຫານປາລ້ວນໆໆ,ໂປຼຕີນທັງນັ້ນ”
ຮູ້ສຶກວ່າຈະເລີ່ມເກີນເລີຍແລ້ວ,ເອົາເຂົ້າປົນໃສ່ກັບປ໋ອງປາບໍ່ກິນ,ກິນແຕ່ປາປ໋ອງລູກດຽວ.
“ສັດ…ຂີ້ກະເໝັນແຖມກິນແຕ່ອາຫານກະປ໋ອງໜາກັບປາປ໋ອງ,ເວນ…ກູອີກລະບໍນິພວກຊູ”
ທັງແມວໃຫຍ່1ໂຕ,ແມວນ້ອຍອີກ4ໂຕ, ແລະ ຫມາ1ໂຕ "ຫມາປານສິງໂຕດີໆນີ້ເອງ"
- ກະບໍ່ຮູ້ວ່າໂຮງງານຜະລິດກະປ໋ອງປາມັນເອົາຫຍັງຄິດ,ຂີ້ເລັບເອີ້ຍ…ຊິເຮັດແນວໄຂ້
ຝາຕິດມາພ້ອມປ໋ອງປາບໍ່ໄດ?”ເວນ…ກູອີກແລ້ວ,ຕ້ອງໄດ້ງັດໆແງະໆຢູ່ຫັນແລະຊົ່ວຊິອອກ"
ປານວ່າຂ້ອຍຢູ່ໃນໜັງເລື່ອງ”ເກືອແມວມະຫາປະໄລ” ເຊິ່ງເປັນສາກໜັງທີ່ສ່ຽງໄພທີ່ສຸດຄື….
ສາກຕອນ”ກູກຳລັງນັ່ງໄຂ້ຕູ້ເຊບທີ່ມີທ້ອງແມວເປັນເດີມພັນ” ຜູ້ຊົມ : ພັນອິສັງ?? ຜູ້ຖ້າກິນ: ກະພັນຢາກກິນເຂົ້າຫັນເດະ”ຫີວໆຫີວເວີ້ຍ,ປານໃດມຶ ງຊິໄຂໄດ້,ພວກກູຢາກເຂົ້າ”
______________________ໜັງຈົບຕອນໄຂ້ຝາ_______________________ ເຮົາມາທຳຄວາມຮູ້ຈັກກັບແມວນ້ອຍຂອງຂ້ອຍກັນດີກວ່າ,ຊື່ແມວທັງ4ມີນາມວ່າ……
“ຄວາມຈິງຫາກະຕັ້ງໃຫ້ວາງກີ້ນີ້ຮ້ອນໆສົດໆ” - ຂົ່ນ3ສີ = ພັກ
- ຂົ່ນສີເທົາ(ດຳໜິດໆ) = ຄອມ
- ຂົ່ນສີດຳຂາວ = ມູ
- ຂົ່ນສີຂາວດຳ = ນິດ
ລວມກັນເປັນ : ພັກຄອມມູນິດ “ກ໊າກໆໆໆ…..ກວນສະບໍ່ມີ”
ຈັກພໍ່ມັນເປັນໝາຕາແນວໃດ,ລູກອອກມາແຕ່ລະໂຕ,ສີບໍ່ຄືກັນຈັກໂຕ-.-*
ທັງທີແມ່ມັນກະເປັນແມວ3ສີ.
|
ຂຽນເມື່ອ: ມິ.ຖ.. 4, 2009
| ມີ
12 ຄຳເຫັນ
ແລະ
0 trackback(s)
ເວົ້າມາລະບໍລິສັດເຫ໋ຍນີ້ກະຂຶ້ນລາຄານ້ຳອີກລະເດະ,ຈັງແມ່ນ2ບໍລິສັດນ້ຳຈືດ(ຊືດ)ແລະບໍລິສັດນ້ຳເມົາລາວ, ເພິ່ນມັກຂຶ້ນລາຄາຕາມກົ້ນກັນຕະຫຼອດ,ບໍ່ຕ້ອງແປກໃຈເດາະ ເພາະວ່າພວກເພິ່ນມີຫຸ້ນນຳກັນຫັນລະຫວະ. ຂຶ້ນລາຄາໄດ້ປານວ່າຄົນເຈັບທ້ອງ(ຖ່າຍ)ເອົາໂລດ. ຂີ້ບໍ່ອອກະຂຶ້ນ,ຕົດບໍ່ອອກກະຂຶ້ນລາຄາ. ສາທຸ(ແທ້ໆໆ)…ປານໃດCokeຈະມີເສັ້ນໃຫຍ່,ເຂົ້າມາຕັ້ງຖານຜະລິດຢູ່ລາວ. ຈິ່ງໄດ້ເຫັນນ້ຳຈືດ(ຊືດ)ສົມໃຈ. ມັກຂຶ້ນລາຄາເບາະ…..ຕາຍແທ້. ນີ້ແມ່ນພຶດຕິກຳເໜັ້ນໜ້າທີ່ຂ້ອຍເບື່ອໂຄດ: - ບໍ່ໃຫ້ຂາຍໂສດາສິງເພາະວ່າເຮົາມີໂສດາລາວ(
ເອເວິ້ເວດ),ຖ້າຂາຍລະຈະບໍ່ໄດ້ໂບນັດ(ໂບນັດ…ຈອກນ້ຳໂຫຼດຽວຫັນນະ,ພູມໃຈຕາຍຫ໋າລະ). ຖ້າບໍ່ຢາກໃຫ້ຂາຍໂສດາສິງລະເປັນຫັຍງຄືບໍ່ປັບລາຄາຖືກກວ່າ,ປ່ຽນຮູບຊົງກາໃໝ່ແມ້,ອັນນີ້ລະສີດຳ.ໃຜຊິຢາກກິນ.ອີກຢ່າງໜຶ່ງກະໄປຫ້າມຄົນກິນແລະ,ມາຫ້າມຄົນຂາຍບໍ່ໄດ້ເດາະ ຖ້າບໍ່ຂາຍລະຄືຊິໄດ້ນັ່ງໄລ່ແມງວັນຢູ່ຮ້ານລະຕິ. - ບໍ່ຢາກໃຫ້ຂາຍCoke. ອ້າວວວ,ອັນນີ້ມັນຕູ້ແຊ່ຂ້ອຍ,ມັນກ່ຽວຫຍັງຫຫວະ. ເດະ…ຕູ້ເປບຊ໊າດເຈົ້າຂ້ອຍກະແຊ່ໄວ້ໂຊນໂຕແຊ່ເຈົ້າບັກງາມໆໆ(ລະຊິເອົາຫຍັງກະເລື່ອງຍາດສ່ວນຂອງຕະຫຼາດເຈົ້າອີກເກາະ,ຂະໜາດວ່າບໍລິສັດCokeຍັງບໍ່ໄດ້ເຂົ້າມາໃນລາວຍັງເປັນວໍ,ບອກໃຫ້ລູກຄ້າບໍ່ໃຫ້ຂາຍນ້ຳປ໋ອງcokeປານນີ້.ຊົ່ວມີບໍລິສັດCokeແທ້…ຕາຍໂລດນ້ຳຈືດ(ຊືດ) 5555.
- ບໍ່ຢາກໃຫ້ຂາຍເບຍໄທເກີ້…ອ້າວວວ,ອັນນີ້ມັນໄປຢ່ອງຢູ່ສ່ວນໃດຂອງບໍລິສັດນ້ຳເມົາລາວນໍ? ຖ້າບໍ່ຢາກໃຫ້ຂາຍຮ່ວມກັນ,ກະເອົາຕູ້ແຊ່ເຈົ້າຜູ້ດຽວມາແຊ່ສະເດະ(ໃບສັນຍາກະບໍ່ໄດ້ເຊັນໄວ້ວ່າຫ້າມບໍ່ໃຫ້ຂາຍ.ກົດໝາຍໃຕ້ດິນຕິເບາະນິຫຼືວ່າມັດມືຂາຍເບຍເກາະ) ເຫັນມາກອກຫູແມ່ຂ້ອຍຕະຫຼອດວ່າບໍ່ຢາກໃຫ້ຂາຍເບຍໄທເກິ້.
2ບໍລິສັດເຫ໋ຍນີ້ມັກສະກັດກັນສຸດຍອດດດ,ບໍ່ຢາກໃຫ້ຂາຍອັນອື່ນນອກຈາກຜະລິດຕະພັນເພິ່ນ(ບາດລາຄາລະຂຶ້ນເຮັດຫຍັງລະ…ຫ໋າ) ຖ້າໂຄກໄດ້ເສັ້ນໃຫຍ່ມື້ໃດ…ລະວັງສັນຫຼັງພວກທ່ານປວດແອວຫຼາຍເຕີບ. ຄັ້ງໜຶ່ງ...ນ້ຳອັດລົມເພິ່ນແຖມຢາກັນຍຸງມາໃນແກ້ວນ້ຳ,ທຳອິດຄິດວ່າແມ່ນຄົນກວນ.ທີ່ແທ້ລະໂຮງງານເພິ່ນລ້າງແກ້ວບໍ່ສະອາດເອງ.ຂ້ອຍເຫັນເລີຍເອົາສົ່ງລົດເພິ່ນຄືນ, ເພິ່ນກະຮີບເກັບແກ້ວບັກໄວໆໆໆ ເພາະວ່າຍ້ານຊື່ສຽງບໍລິສັດເພິ່ນເສຍ. ເສຍດາຍຕອນນັ້ນບໍ່ມີໂທລະສັບໃຊ້,ບໍ່ສັນລະຄືຊິໄດ້ເບິ່ງກັນແນ່ນອນ ແປບຊີກັນຍຸງ(ແວະ) ມື້ໜ້າກະເລີ່ມສັງເກດກ່ອນກິນແດ່ເດີ...ດຽວຊິໄດ້ກິນນ້ຳພ້ອມຂອງແຖມບໍ່ຕັ້ງໃຈຈາກໂຮງງານ.
|
ຂຽນເມື່ອ: ມິ.ຖ.. 4, 2009
| ມີ
11 ຄຳເຫັນ
ແລະ
0 trackback(s)
ຕັ້ງແຕ່ເກີດມາຈູຖະນັດມືຂວາຕະຫຼອດ.ແຕ່ມື້ນີ້(ຈຳໃຈ)ໃຊ້ມືຊ້າຍກົດພີມຄີບອດ໌ແທນ. ຍ້ອນຄຳວ່າ “ ອຸ ບັດ ຕິ ເຫດ “ ແກ້ວນ້ຳລະເບີດໃສ່ມືຂວາ(ແບບບໍ່ຕັ້ງຕົວ). ແມ່ນລະ….ເຈົ້າຫູບໍ່ໄດ້ຝາດ ແລະ ຂ້ອຍກະບໍ່ໄດ້ເວົ້າຜິດອີກ…. ເພາະວ່າແຂນ(ຂໍ້ມື)ຂ້ອຍຫຍິບຕັ້ງວ່າ3ເຂັ້ມ, ຖ້າມື້ນັ້ນໝໍບໍ່ຂີ້ຄານຫຍິບ, ຄືຊິແມ່ນ5ເຂັ້ມຂຶ້ນໄປພຸ້ນແລະ(ໝໍໄວຣຸ້ນຄ່າລົມສາວພະຍາບານຢູ່). ຕັ້ງແຕ່ມື້ນັ້ນຈົນຮອດມື້ນີ້ບາດຂ້ອຍມັນຍັງບໍ່ຕິດຈອດກັນປານນີ້,ໃຫ້ໄປລາງບາດກະໄປ,ໃຫ້ສະແຕກຢາຫຍັງກຣູກະແດກ. ແຕ່ບາດເຈົ້າກຳພັດຍັງບໍ່ຕິດ,ນັດຂ້ອຍໄປຕັດໄໝ່ຫຍິບ(2ຄັ້ງ),2ຄັ້ງແລ້ວໄປຫາໝໍແຖວບ້ານເພິ່ນເບິ່ງລະວ່າບໍ່ທັນຕິດດີເທື່ອ, ເລີຍວ່າໃຫ້ໄປຕັດມື້ນີ້,ບໍ່ຮູ້ວ່າຍ້ອນໜັງຂ້ອຍມັນດື້ຢາຫຼືວ່າບາດມັນກວນຕີນກັນແທ້,ໝໍຕັດດ້າຍອອກ2ອັນ,ປະກົດວ່າບາດ,ບາດ…ບາດມັນອ້າຢູ່, ເຫິໆໆໆ….ດ້າຍເສັ້ນສຸດທ້າຍເລີຍຍັງຕິດຢູ່ບາດຂ້ອຍຈັງສັນຜູ້ດຽວໄປກ່ອນ, ໝໍກະງົງພໍໝໍ,ເອະ…ຕົກລົງເອົາແນວໃດນິ? ໜໍເລີຍເອົາພາດສະເຕີ້ຕິດບາດໄວ້ກ່ອນ,ອີກ2ມື້ຈິ່ງມາຕັດດ້າຍອັນສຸດທ້າຍ(ສາທຸ). ກັບມາບ້ານເວົ້າໃຫ້ແມ່ຟັງ,ແມ່ວ່າເອະ…ຄົນອື່ນປາດທ້ອງ,10ມື້ບາດມັນກະແຫ້ງແລ້ວ. (ຕົກລົງມັນບໍ່ຕິດນິ,ເຮົາຕ້ອງໄດ້ໄປໂຮງໝໍຫຍິບແຂນໃໝ່ຫວາແມ່T-T) ຕາຍ…ຄັກໆໆ,ຄິດວ່າອັບເດດໄອຯນີ້ແລ້ວຊິໄປຫາພີ່ນ້ອງວ່າເຫັນດີໃຫ້ໄປຫຍິບໃໝ່ຫຼືວ່າຢູ່ໄປແນວນິ? ເຫິ່ໆໆ….ເຫິ້….ອຸດສາດີໃຈວ່າຈະບໍ່ໄດ້ເອົາຜ້າມາພັນຂໍ້ມືອີກແລ້ວ,ເພາະຄົນເຫັນຂ້ອຍກະເຂົ້າໃຈຜິດ”ກັນໄປເອງ” ວ່າ ງຶງປາດຂໍ້ມືຕົນເອງເຮັດຮ້າເຫ໋ຍຫຍັງ,ຄຽດໃຫ້ໃຜຫວາ? ແມ່ນງຶງເປັນສົ້ນຕີນຫຍັງຫະ! ຄິດສົ້ນຕີນຫຍັງຢູ່. ບາງຄົນຄິດວ່າຂ້ອຍລົດລົ້ມ. ເອົາເຂົ້າໄປ…ເອົາເຂົ້າປາຍຍຍ,ມີແຕ່ຄວາມຄິດສ້າງສັນແທ້ເດ່ຜູ້ໃດກະດາຍຍຍ. ກຣູບອກກະໄດ້ວ່າ : ແກ້ວ7upລະເບີດໃສ່(ລະເບີດເຫ໋ຍຫຍັງຈົນວ່າໄດ້ຫຍິບ),ເອິນັ້ນແລະກຣູກະເຈັບຢູ່ນີ້ແລະ. ຍ້ອນເບື່ອຕອບຄົນທີ່ມາເຈິ,ຄົນມາຊື້ເຄື່ອງຢູ່ບ້ານຫຼາຍ(ຈົນບາງຄັ້ງກະຕອບຄວາມຈິ່ງ,ບາງຄັ້ງເລີຍວາງ…ເອິປາດຂໍ້ມືຕືເຈົ້າຄິດຫັນແລະ) ເອິ…ຫັນ…ແລະ(ຄວາມຈິ່ງເຫດການມັນມີຢູ່ວ່າ)……..26/05/2009 ເວລາ11:30 ຂ້ອຍຕ້ອງເອົານ້ຳອັດລົມໄປສົ່ງຮ້ານອາຫານຝລັ່ງ(ສຸດອະລັງການ),ຫ້າແຮ໊ດມັນນີ້ຊິສັ່ງແນວລະລັງບໍ່ໄດ້,ເຊືອກສັ່ງປົນກັນລັງດຽວ, ເລີຍຕ້ອງປະສົມນ້ຳpepsi+7up1ລັງ(ເອີ…ໄດ້,ຈັດໃຫ້ແນວວ່າກຣູມັນເດັກສົ່ງເຄື່ອງເດ່,ຫ້າມັນນິ). ເມື່ອຕອນຈັບນ້ຳ7ອັບແກ້ວທີ່4ມາໃສ່ລັງpepsi,ນ້ຳເຈົ້າກຳກະລະເບີດທັງທີ່ມືຂ້ອຍຈັບແກ້ວນັ້ນຢູ່ດັ່ງບູ໋ມ (ເອບເຟກດີລະບໍ….ສຽງປານແຊມເປນເລີຍ...5ມັນນິ) ປະມານວ່າ:ສ່ວນຫົວແກ້ວມັນບາດຂ້ອຍທັງທີ່ຝາມັນຍັງຕິດຢູ່ກັບແກ້ວ,ສ່ວນໂຕແກ້ວກັບນ້ຳແມ່ນຕົກລົງໄປໃນລັງສະພາບມີນ້ຳເຕັມໃນແກ້ວຢ່າງສວຍງາມ. ຖ້າໃຜບໍ່ເຂົ້າໃຈເບີ່ງພາບປະກອບໄດ້ເລີຍ,ໂອໂຫ້…Artໂຄດດດ (ເອະ…ຄຸ້ນໆປານວ່າແກ້ວເຫຼົ້າ)ເອິນະ…ເບິ່ງກັນໄປຫັນແລະ,ອຸດສາເອົາພາບມາປະກອບສາກໄດ້ແຄ່ນີ້ແລະ ຈາກນ້ຳມື(ຊ້າຍ)ເລີຍໄດນິ. ຂ້ອຍມາຈາກໂຮງໝໍຖາມແມ່ວ່າແກ້ວທີ່ມັນແຕກໄປໃສ່ແລ້ວຊິຖ່າຍໄວ້(ຫຼັກຖານ). ແມ່ວ່າເພິ່ນມາເອົາໄປແລ້ວ,ລະກະມີຫົວໜ້າສາຍລົດນ້ຳອັດລົດມາເບິ່ງ(ວ່າສາຍໃຈນຳເດີ)ລະກະຫາຍເຂົ້າກີບເມກໄປເລີຍ. ທຳອິດຂ້ອຍກະຊິແລ້ວໄປເລີຍ,ແຕ່ຍ້ອນວ່າບໍລິສັດດັ່ງກ່າວເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍເໜັ້ນໜ້າຢ່າງແຮງ,ເບີ່ອພຶກຕິກຳສົ້ນຕີນບາງຢ່າງແຮງ, ກຣູເຈັບຍ້ອນນ້ຳອັດລົມmg,mgມິດໃສ່ກຣູ,ທີ່ນ້ຳມັນຂາຍບໍ່ອອກ,ກະເອົາມາຢັດໃຫ້ແມ່ກຣູຊື້ໄວ້.ມື້ນີ້ແມ່ກຣູໂທຫາມັນກະບອກວ່າຈະແຈ້ງຫົວໜ້າໃຫ້ຮູ້ເດີ. ຍ້ອນວ່າມັນເປັນສີບມື້ແລ້ວແຕ່ບາດເຫ໋ຍກຣູຍັງບໍ່ຕິດປານນີ້. ພວກສົ້ນຕີນແຕກເຫິບ,ກຣູຍ່າງອອກຈາກບ້ານຫາເດີ່ນເທັນນິສບໍ່ຮອດ2ນາທີ ກະໄດ້ແຕກປາກບັກລູກຫົວໜ້າບໍລິສັດນິໄດ້ນະ,ຫຼືວ່າຈະຂູດລົດລູກມັນຫຼິ້ນຫວະ,ລວຍແຮງເດ,ຄອບຄົວມີລົດໃຫຍ່ຜູ້ລະຄັນ(ເອິ….ດຽວນ້ຳກະຊິຖັບຊູລະຫັນ,ຂຶ້ນລາຄານ້ຳຫຼາຍ). ຕອນພວກລົດສົ່ງນ້ຳມາເກັບແກ້ວໄປ,ມັນວ່າອາດເປັນຍ້ອນແກ້ວນັ້ນໃຊ້ຫຼາຍເທື່ອແລ້ວ,ເກີດຈາກການກະທົບຫຼາຍເທື່ອ, ເລີຍເຮັດໃຫ້ມີຮ້ອຍລ້າວບວກກັບມີແກ໊ດແດ່,ແລ້ວຂອ້ຍໄປຈັບຕອນມັນເບັ່ງພະລັງພໍດີແຕກ (ເອິ…ຂອບໃຈ,ສັນນິຖານໃຫ້ກຣູເຈັບໃຈໄດ້ຄັກຫຼາຍ). ກ່ອນໜ້ານີ້(ເປັນຊາດ)…ຂະນະຄົນຢູ່ບ້ານຂອ້ຍກຳລັງກິນເຂົ້າ.ຢູ່ດີໆໆກໍ່ໄດ້ຍິນສຽງບູ໋ມ…ໂອ້…ແກ້ວນ້ຳອັດລົມລະເບີດ, ດີແຕ່ບໍ່ມີຄົນຍ່າງເຂົ້າຫຼັງບ້ານບ່ອນເກັບນ້ຳອັດລົມເນາະ, (ເຫັນບໍວ່າ…ນ້ຳອັດລົມຂ້າຄົນໄດ້ ອິອິອິ) ຂໍແນະນຳບໍລິສັດເຫ໋ຍນີ້ເລີຍວິທີນີ້(ວິທີ່ເຫັນແກ່ຕົວສຸດໃຈພວກເຈົ້າຊະ) ເພື່ອບໍ່ຢາກຮັບຜິດຊອບຫຍັງພາຍຫຼັງ.ມື້ໜ້າກະຕິດປ້າຍໃສ່ຂ້າງລັງວ່າ : ລະວັງແກ້ວນ້ຳລະເບີດ. ດຽວອ່ານຕໍ່ພຶກຕິກຳເບື່ອໆໆເໜັ້ນໜ້າພາກ2.....ຟັກກິ້ງເຫດຢູ..ແປບຊ໊າດ
|
ຂຽນເມື່ອ: ມ.ສ.. 27, 2009
| ມີ
19 ຄຳເຫັນ
ແລະ
0 trackback(s)
ຄຳວ່າ “ໃຫ້ມັນໄດ້ຈັງສັນແລະ” ເປັນຄຳອຸທານທີ່ຂ້ອຍເວົ້າໃຫ້ຕົວເອງ, ເວລາເຈິກັບເຫດການຫຍັງບາງຢ່າງທີ່ບໍ່ເພິ່ງປະສົງ(ອາລົມ). ແລະເຫດການທີ່ໃຫ້ມັນໄດ້ຈັງສັນແລະ,ມີຢ່າງ2ງ່າຍໆ. _________________________________________________ ເຫດການແຮກ : ເປັນເງີນໄXກີ້ບາດ???? ກະບໍ່ວ່າໃຜເຈິຫຼືເຫັນກັນບໍ?ເວລາຄົນໄX (ຄົນໄX=ຄົນປະເທດຕິດກັບລາວເຮົາ). ມັກຈະຊື້ແລ້ວຖາມເປັນເງີນທາຍຍຍຍ,ວ່າກີ້ບາດແຜ, ຂ້ອຍລະບໍ່ຮູ້ຈະບວກລົບຄູນຫານຈັງໃດບຸ,ເພາະວ່າຄ່າເງີນທີ່ເພິ່ນຊື້ເຄື່ອງຮ້ານຂ້ອຍມັນໜ້ອຍສະເຫຼືອເກີນ,ເກີນນນຈົນບໍ່ຮູ້ວ່າຈະເຮັດຈັງໃດເງີນມັນເສດ.ແຕ່ພໍເພິ່ນຈ່າຍເງີນມາ, ກະຕ້ອງຖອນເປັນເງີນບ້ານເພິ່ນອີກ(ໂອ້…ໃຫ້ມັນໄດ້ຈັງສັນແລະ). ຕົວຢ່າງ : ຊື້ແປບຊີ1ແກ້ວ,ລະຈູຊິຖອນຈັງໃດຫະ !!!!! ອາລົມຄາງໆໆໆຟ້າເລີຍຂ້ອຍ.ມີແຖມວ່າ…ທາມ+ມາຍຍຍ+ແພງ+ຈາງງງ. ເຫດການທີ2 : ຝລັ່ງ (ຕ່າງປະເທດ). ບາງຄົນກະຊື້ເຄື່ອງງ່າຍໆໆ,ແຕ່ບາງຄົນກະໂຄດຢາກໃຫ້ລ່າໆໆໆເລີຍ(ເພາະມັນຊື້ເຄື່ອງອັນໃດກະວ່າແພງ) ເລື່ອງກະມີຢູ່ວ່າ ທ້າວສີດາ(ຝລັ່ງ)ມາຊື້ເຄື່ອງທີ່ຮ້ານຂ້ອຍ, ສີດາ : ອັນນີ້ເທົ່າລາຍຍ? (ໂອ້…Jesu.ສີດາ...ເວົ້າໄທໄດ້ເກັ່ງແທ້). November : 5.000ກີບ, ສີດາ : ທາມໄມແພງຈາງງ,ທີ່ໄທແຄ່12ບາດ. November : ຫື່ໆໆໆໆ (ອ້າວ….ອັນນັ້ນໄທເນາະ) ສີດາ : Cokeກະປ໋ອງ…ທາວວວ+ໄລລລລ ? November : ຟາຍ+ທາວ+ເຊີນ(5000) ເຊິ . ສີດາ : ໂນໆໆ ໂນໆໆ ແພງ…. ທີ່ໄທແຄ່12ບາດ.12ບາດໄດ້ມາຍຍຍ? November : ຂອ້ຍຕອບໄປວ່າ : ບໍ່ໄດ້,ເພາະຄ່າພາສີ,ຄ່າຂົ່ນສົ່ງ,ຄ່ານ້ຳມັນມາຮອດລາວກະບວກໄປເທົ່າໃດແລ້ວ,ມາຮອດນີ້ລາຄາມັນກະຕ້ອງບໍ່ຄືຢູ່ພຸ້ນຕົວະ(ຍິ້ມສູ້ເສືອ). ___________________________________________________________________ ***ຜົນປະກົດວ່າ :ລາວບໍ່ຊື້ແຕ່ຈະມາຕໍ່ລາຄາເຄື່ອງແນວນີ້ຢູ່3ມື້,ຈົນຂ້ອຍເລີ່ມວ່າ ໃຫ້ມັນໄດ້ຈັງສັນແລະ,ຄືບໍ່ຂໍກິນລ່າສະເດະ. ***ບໍ່ແປກໃຈເລີຍວ່າເປັນຫຍັງວ່າເວລາຕ່າງປະເທດມາແຕ່ໄທມັກຈະຕໍ່ລາຄາດຽວເອົາມາດຖານຈາກໄທມາຕັ້ງຢູ່ລາວ. ມັນຄືຊິຄິດວ່າບໍລິສັດໄທສົ່ງມາໃຫ້ລາວຟຣີໆໆຕິເບາະ? ****ອີກປະການໜຶ່ງກະຍ້ອນວ່າ : ຄົນພວກນັ້ນເວລາຢູ່ໄທແລ້ວກະເຈົ້າມັກຖືກໂກ້ງລາຄາ, ຈົນເລີ່ມຊີນກັບການຕໍ່ລາຄາໃຫ້ມັນຖືກໆໆໄວ້, ເຂົາເຈົ້າເລີຍຄິດວ່າປະເທດລາວຄືຊິລາຄາຄືກັນ. ເອິໆໆໆ....ຈົບແບບງົງEntryນີ້,ເພາະວ່າ....ອາກາດຮ້ອນຢ່າງແຮງ.
|
ຂຽນເມື່ອ: ມ.ສ.. 18, 2009
| ມີ
50 ຄຳເຫັນ
ແລະ
0 trackback(s)
ຄຳນີ້ໃຜຄົງຈະບໍ່ຄັດຄານນຳຂ້ອຍກໍ່ໄດ້,ຖ້າໃຜໄດ້ໄປເຈິກັບເຫດການດັ່ງກ່າວຢູ່ເມືອງມໍລະດົກໂລກ(ຫຼວງພະບາງ). ຊ່ວງເວລາ11-17/4/2009 ໄວຣຸ້ນວຽງຈັນ13ຊີວິດໄດ້ອົບພະຍົບໄປຫຼິ້ນປີໃໝ່ຢູ່ເມືອງຫຼວງພະບາງ.ບໍ່ຮູ້ວ່າຍ້ອນເປັນຄົນວຽງຈັນຫຼືວ່າບຸນປີໃໝ່ລາວກໍ່ບໍ່ຮູ້,ໄປກິນຮ້ານໃດກະລາຄາແພງໝົດທຸກຢ່າງ, ຕັ້ງແຕ່ຂະໜົມ,ອາຫານ,ເສື້ອຜ້າຈົນໄປຮອດປີ້ເຂົ້າສະຖານທີ່ທ່ອງທ່ຽວທຸກຢ່າງ. ປະມານວ່າເວົ້າສຽງຄົນວຽງຈັນແລ້ວລາຄາຈະພິເສດໂລດ. ນັບຕັ້ງແຕ່ຂະໜົມພອງຖົງ500ກີບ,ແຕ່ຂາຍໃຫ້ຄົນຕ່າງຖິ່ນລະຖົງລະ1.000ກີບ.ນ້ຳຫວານແກ້ວລະ5.000ກີບ. ນ້ຳດື່ມຕຸກພັນກີບແຕ່ຂາຍໃຫ້ພວກຂ້ອຍຕຸກ3.000ກີບ.ຍິ່ງຂອງກິນປະເພດເຂົ້າຊອຍ,ເຝິ,ເຂົ້າປຸນ… ລາຄາຈະຕົກຢູ່10.000-15.000ກີບ(ເກືອບທຸກຮ້ານ). ໄປຊື້ຢາແກ້ທ້ອງອຶດອີໂນ່ຕັ້ງວ່າ3ເທື່ອ(ມື້ວານຊ່ອງ3.000ກີບ,ມື້ນີ້4.000ກີບ)ບໍ່ຮູ້ວ່າຄົນຂາຍຂີ້ລືມຫຼືວ່າໜ້າຄົນຊື້ມັນໂງ່ກັນແທ້(ຟັນໄດ້ຟັນເອົາ). ທີ່ເຈິມາຈັງໆໆໆເລີຍແມ່ນຮ້ານໝີ່ເຫຼືອງຂ້າງທາດ(ເມືອງ)ຫຼວງ,ພາກັນກິນແລ້ວຖາມວ່າເທົ່າໃດ… ອື່ຫື່..ຖ້ວຍ20.000ກີບ,ພາກັນງົງເລີຍ. ພໍຕັ້ງສະຕິກັບມາບ້ານພັກເລີຍຖາມພີ່ນ້ອງໝູ່ວ່າກະຮອດຊຳເບາະຖ້ວຍ20.000ກີບ. ເລີຍໄດ້ຄຳຕອບມາວ່າ…ພວກເຈົ້າຄືຊິຖືກກະເຈົ້າຟັນແລ້ວ.ມັນຄືຊິບໍ່ຮອດເດາະ,ເພາະຄົນເມືອງເຂົ້າບໍ່ເຂົ້າຮ້ານໜີ່ຮອດຖ້ວຍແພງປານນັ້ນ. ປະມານວ່າພວກຈູຖືກຕົ້ມຕະຫຼອດ6ມື້ທີ່ຢູ່ດິນແດນປະເທດຕົວເອງອີກແລ້ວໂອະ. ແຕ່ເໜືອຟ້າຍັງມີຟ້າ...ເພາະໝູ່ຂອງໝູ່ທີ່ໄປຫຼິ້ນເທັກດາວຟ້ານຳກັນ,ໄປກິນເຂົ້າຊອຍຕອນເດິກໂທມາບອກວ່າ..... ຈູກະເຈິເຂົ້າຊອຍຖ້ວຍ25.000ກີບ(ເອິ,ຍັງມີຄົນໂຊກຮ້າຍກວ່າພວກຂ້ອຍອີກເນາະ555). ທີ່ໜ້າແປກຄືອາຫານຢູ່ຫັນຈະແປກໆແນວໃດບຸ,ບັນເຊວກະເຈົ້າເອົາສົ້ມໝູໃສ່ນຳ,ຂາຍທຳມະດາ10.000ກີບ, ແຕ່ວ່າພວກຂ້ອຍເປັນຄົນແປກໜ້າເລີຍໄດ້ລາຄາອື່ຫື່....15.000ກີບ(ມາຮູ້ອີກເທື່ອໜຶ່ງຈາກໜູ່ຄົນເມືອງຫຼວງວ່າ ພວກຊູຖືກໂກງຫັນນະ). ຍັງບໍ່ແລ້ວ,ການໂກງລາຄາຍັງມີໃຫ້ພວກຂ້ອຍໄດ້ເຈິເປັນປະຈຳ,ຕອນທີ່ນັ່ງເຮືອເຣວໄປຖ້ຳຕິ້ງ,ຄົນຂາຍປີ້ເຂົ້າຊົມຖ້ຳຕິ້ງກໍ່ຂາຍປີ້ໃຫ້ພວກຂ້ອຍຕັ້ງ20.000ກີບ(ໂກງອີກແລ້ວ),ແຕ່ບັງເອີ້ນຂ້ອຍຖ່ຽງວ່າບໍ່ແມ່ນຕິ,ອັນນີ້ແມ່ນປີ້ສຳລັບຕ່າງປະເທດແລ້ວ,ຄົນລາວຄືກັນກັບຄົນເມືອງຫຼວງກະເກັບຮອດນີ້ສຳເບາະ,ປີ້10.000ກີບຫັນລະເຫັນລູກເຈົ້າຈັບຢູ່ຫັນເດະ. ຖ່ຽງໄປມາພວກຂ້ອຍຈົນວ່າຊິບໍ່ເຂົ້າໄປລະ,ເພາະເໝື່ອຍກັບການໂກງແບບບໍ່ເຫັນຫົວຄົນລາວນຳກັນແຕ່ສຸດທ້າຍກະໄດ້ເຂົ້າຈົນໄດ້(ແຖມມີໜ້າວ່າຄົນວຽງຈັນກັບຕ່າງປະເທດກະເທົ່າກັນ). ຍ້ອນວ່າຖືກໂກງລາຄາຕະຫຼອດ,ຈົນພວກຂ້ອຍພາກັນຕົກລົງກັນວ່າເວລາຊື້ຫຍັງຕ້ອງເວົ້າພາສາເມືອງຫຼວງນຳກະເຈົ້າ,ແລະຕ້ອງຖາມລາຄາກ່ອນສັ່ງອາຫານ(ດຽວຖືກຟັນອີກຕາມເຄີຍ). ເຖິງວ່າໝູ່ຂ້ອຍຊິເວົ້າພາສາເມືອງຫຼວງ,ຫຼືຖາມລາຄາກ່ອນກິນ(ກະຍັງຖືກຟັນຈົນໄດ້).ບໍ່ໄດ້ອັນໜຶ່ງກະເອົາອັນອື່ນມາໂກງຈົນໄດ້. ບໍ່ໜ້າແປກໃຈວ່າເປັນຫຍັງແຕ່ລະຮ້ານຈະບໍ່ມີປ້າຍຕິດລາຄາ,ເວລາໄປກິນຫຍັງ,ໄວຣຸ້ນຄົນເມືອງຫຼວງທີ່ອາໃສ່ຢຢູ່ວຽງຈັນຈະເວົ້າພາສາເມືອງຫຼວງກັບແມ່ຄ້າເພາະເປັນເໝືອນເກາະປ້ອງກັນການໂກງລາຄານັ້ນເອງ.ແຕ່ໄວຣຸ້ນວຽງຈັນ(ໂງ່ໆໆ)ຄືພວກຂ້ອຍເວົ້າບໍ່ໄດ້ກະເລີຍຖືກຟັນເຕັ້ມໆເກືອບທຸກເວລາເຊົ້າສວຍແລງ. ຄົນຢູ່ຫັນມັກຫຼິ້ນຂີ້ມິນໝໍ້,ຈະບໍ່ເຫັນຄົນໃຊ້ຖົງຢ່າງດຶກໃສ່ກັນຄືກັບຄົນຢູ່ວຽງຈັນ(ເຈັບຄົນລະແບບ). ມື້ສຸດທ້າຍໄປຢ່າງເລາະແຖວຫຼັງວັດປາຂາມ,ໄດ້ກິນເຝິຖ້ວຍຖືກສຸດໆໃນຊີວິດຢູ່ເມືອງຫຼວງ,ຖ້ວຍ8.000ກີບ.ເຈົ້າຂອງຮ້ານລາວກະຈົ່ມໆໃຫ້ຟັງວ່າປີນີ້ຄົນມາທ່ຽວໜ້ອຍ,ຮ້ານເຂົ້າປຸ້ນແຖວນັ້ນຂາຍຖ້ວຍຕັ້ງວ່າ15.000ກີບ,ຂາຍປຸກບ້ານຕີເບາະ(ຄົນເມືອງເພິ່ນກະບໍ່ພໍໃຈກັນເອງກະມີເດີ). ໃນໃຈຂ້ອຍເລີຍຄິດວ່າ (ຍ້ອນກະເຈົ້າລາບເລື່ອງອາຫານການກິນຕິເບາະ,ເພາະຂ້ອຍເອງກະສັງເກດເຫັນວ່າຄົນວຽງໜ້ອຍແທ້ໆ,ຍ່າງຊິຕ່ຳກັນກະບໍ່ຮູ້ຈັກຈັກຄົນ). ຖ້າຍັງແບ່ງເລື່ອງວ່າເປັນຄົນວຽງ,ຄົນເມືອງຫຼວງ,ຄົນຕ່າງປະເທດແລ້ວມີເງີນຫຼາຍ,ຄິດຊິເກັບເງີນແພງໆແບບບໍ່ຄິດເຖິງພາບພົດການທ່ອງທ່ຽວເມືອງຕົນເອງ.ຈັກມື້ໃດມື້ໜຶ່ງຄົນກໍ່ຈະບໍ່ຄິດຢາກກັບໄປທ່ຽວຊົມອີກແລ້ວ(ພວກຂ້ອຍກະຄິດບໍ່ໄປແລ້ວ,ນ້ອຍໃຈວ່າເປັນຫຍັງຄົນລາວຄືເຮັດແນວນີ້ນຳກັນ,ຄົນລາວບໍ່ສົງເສີມກັນລະໃຜຊິມາທ່ຽວຊົມ),ຂະໜາດຢູ່ວຽງຈັນຂອງກິນອາຫານກະຍັງລາຄາທຳມະດາໝົດສຳລັບຄົນລາວທຸກແຂວງ,ຕ່າງແຕ່ສຳລັບຕ່າງປະເທດເທົ່ານັ້ນ. ໝູ່ພວກຂ້ອຍເລີຍຕັ້ງສາຍາຫຼາຍໆອັນວ່າ : -ເມືອງແຫ່ງສະມູໄລ(ຟັນລາຄາຕະຫຼອດ), -ປະເທດຫຼວງພະບາງ(ເພາະຄົນລາວຄືກັນກະຍັງເກັບປີ້ແພງກວ່າຄົນເມືອງຫຼວງພະບາງ) ປະມານວ່າ...ເຈົ້າຊິເປັນຄົນລາວແຂວງໃດກະຢ່ານ່າ,ບໍ່ເວົ້າເມືອງຫຼວງລະເຈົ້າຖືກຟັນໂລດ. +ຢ່າໃຫ້ມາຖິ່ນບ້ານ******ເດີ.....ໃຜເວົ້າພາສາເມືອງຫຼວງ,ຈູຟັນລາຄາມັນຄືນໂລດ(ໂຫດໆໆໆແທ້ລະບາດນີ້ໝູ່ຂ້ອຍ T_T ) ນີ້ແມ່ນບາງເຫດການທີ່ເຈິມາຈັງໆ(ເວົ້າທຸກອັນຄືຈະບໍ່ໝົດກັບປະສົບການ6ມື້ທີ່ຢູ່ຫັນ). ຂໍອະໄພທີ່ເວົ້າຫຍັງໄປແລ້ວກະທົບຕໍ່ຄົນອື່ນ.ກະບໍ່ໄດ້ຢາກອອກມາກ່າວໂທດໃຜ,ເພາະຄົນເຮົາຕ່າງກໍ່ບໍ່ຄືກັນໝົດ(ຄົນເມືອງຫຼວງນິໄສດີກະມີຫຼາຍ). ແຄ່ຢາກອອກມາເວົ້າບາງແງ່ມຸມທີ່ບັງເອີ້ນໄປເຈິກັບຕົນເອງມາ.
|
ຂຽນເມື່ອ: ມ.ນ.. 31, 2009
| ມີ
12 ຄຳເຫັນ
ແລະ
0 trackback(s)
ຍ້ອນຄຳວ່າ Blog ຄຳນີ້ທີ່ຄັ້ງໜຶ່ງເປັນຄຳທີ່ຂ້ອຍບໍ່ແນ່ໃຈວ່າມີໄວ້ເຮັດຫຍັງ? ແລະຂ້ອຍກະໄດ້ຄຳຕອບຈາກຜູ້ທີ່ຂຽນຫຼາຍໆທ່ານຈາກເລື່ອງລາວທີ່ກະເຈົ້າບອກເລົ່າຜ່ານໜ້າໂລກອອນໄລ໌. ເຊິ່ງຄົນສາມາດສະມັກສ້າງBlogຂອງຕົນຜ່ານເວັບໄຊໄດ້ຫຼາຍຂຶ້ນມາຮອດປະຈຸບັນມີBloggerຢູ່ໃນໂລກcyberມີເປັນພັນລ້ານໆໆຄົນໄດ້ສະແດງຄວາມເຫັນຂອງຕົນອອກຜ່ານລະບົບອອນໄລ໌. ເປັນການຂີດຂຽນອອກຄຳຄິດຄຳເຫັນຂອງຜູ້ຂຽນເອງຜ່ານນິ້ວມື້Keyboadແທນບິກຫຼືຊໍ. ແລະທີ່ສຳຄັນແມ່ນການສ້າງBlogແມ່ນເປັນການເປີດໂອກາດໃຫ້ຄົນໄດ້ສະແດງຄວາມຄິດເລື່ອງຕ່າງໆໄດ້ ໂດຍບໍ່ມີຂອບເຂດ(ຖ້າບໍ່ໄປກະທົບໃຜໂດຍຕົງ). ເບິ່ງຄືວ່າບໍ່ດົນທີ່ຂ້ອຍເປັນສະມາຊິກພັນລາວມາ2ເດືອນແລ້ວ. ບົດຄວາມທີ່ແຈ້ງເກີດBlog Diaryໃນນາມໂນເວມເບີ້ແມ່ນ ເລື່ອງເບຍເລີຍເນາະ(ບາງຄົນກໍ່ວ່າຕ້ອງມັກເບຍແລະຈິ່ງຂຽນອອກມາ). ຖືວ່າເປັນຄັ້ງທຳອິດທີ່ຕັ້ງໃຈສ້າງບລ໋ອກໄດອະຣີ່ແບບຈິ່ງໆຈັງໆ(ຢູ່ພັນລາວ) ເພາະກ່ອນໜ້ານີ້ແມ່ນມັກໄປອ່ານບົດຄວາມຄັກໆຂອງບລ໋ອກປະເທດຕິດບ້ານເຮົາມາຕະຫຼອດ, ເລີ່ມຈາກເວັບ Wordpressທີ່ເປັນເວັບທຳອິດທີ່ເຮັດໃຫ້ຂຽນຮູ້ເລື່ອງຄຳວ່າ --Blog-- (ເສຍດາຍເປັນອັງກິດ,ອ່ານບໍ່ໄດ້ປານໃດ),ແຕ່ຂອ້ຍກໍ່ຍັງມີBlogເປັນຂອງຕົນເອງຢູ່ເວັບຫັນ. ແຕ່ຕໍ່ມາຂ້ອຍໄດ້ເລີ່ມສົນໃຈຕິດຕາມອ່ານເລື່ອງຕ່າງໆຂອງເວັບ Exteen ເພາະວ່າມີBloggerສຸດຍອດຫຼາຍທ່ານທີ່ຂຽນໄດອະຣີ່ເປັນສະໄຕລ໌ຂອງຕົນທີ່ຊັດເຈນຫຼາຍ,ເປັນຂຽນເລື່ອງທີ່ກະເຈົ້າເຈິຫຼືຢາກແນະນຳແນວທາງປະສົບການ,ສິ່ງທີ່ເຫັນຫຼືການອ່ານຂ່າວແບບລວມໆແລ້ວມາສະຫຼບງ່າຍໆໃຫ້ຄົນອື່ນໄດ້ຮັບຮູ້ຜ່ານໃນBlog diary, ເຊັ່ນດຽວກັບກຸ່ມອື່ນໆໆທີ່ຂຽນໄດ້ສຸດຍອດແທ້ໆ. ດຽວນີ້ຕິດຕາມອ່ານບລ໋ອກຂອງOknation,ແນ່ນອນວ່າເປັນເວັບໄຊເລື່ອງຂ່າວທີ່ເກີດຂື້ນຂອງໄທແລະຕ່າງປະເທດ. ແລະມື້ນີ້ຂ້ອຍບັງເອີ້ນໄປເຈິ Bloggerທີ່ເປັນຄົນລາວໃນເວັບໄທຊື່ດັ່ງ oknation. ສົງໃສຜູ້ກ່ຽວຕ້ອງເຮັດວຽກກ່ຽວຂ້ອງກັບຄົນໄທແນ່ນອນ,ເພາະວ່າຂຽນເປັນພາສາໄທ(ໄດ້ເກັ່ງຫຼາຍ) ແຕ່ວ່າບົດຄວາມທີ່ຂຽນເປັນການເຜີຍແຜ່ເລື່ອງຂອງລາວເຮົາ. ເຫັນບົດຄວາມທີ່ລາວເອົາໄປລົງແຕ່ລະຄັ້ງມີຄົນຕິດຕາມອ່ານແລະຄອມເມັນຫຼາຍຕະຫຼອດ.ສ່ວນຫຼາຍຈະເປັນການອະທິບາຍດ້ວຍຮູບພາບຫຼາຍກວ່າການຂຽນ ນີ້ແມ່ນພາບທີ່ຢູ່ໃນໄດອະຣີ່ລ່າສຸດທີ່ລາວຂຽນ ເອົາມາໃຫ້ເບິ່ງກັນຫຼິ້ນໆ,ເບິ່ງລະໃຫ້ແນວຄິດດີ(ແລ້ວແຕ່ໃຜຈະຄິດໃນແງ່ໃດເດີ). ມີການເຊັນເຊິຄຳສຸດທ້າຍໄວ ເພາະຂ້ອຍຍ້ານຄົນຊິດ່າ. ຈັງໃດ,ພັນລາວເຮົາພ້ອມທີ່ຈະເລີ່ມຂຽນເລື່ອງທີ່ຕົນໄດ້ພົບເຈິ ຫຼື ສິ່ງທີ່ຄິດວ່າໜ້າຈະດີຖ້າປ່ຽນໄດ້(ຂອງຕົນແລະຄົນອື່ນ),ກໍ່ໜ້າຈະເອົາມາshareຄວາມຮູ້ສຶກດີໆໆໃຫ້ຄົນອື່ນໄດ້ຮັບຟັງກັນແນ່ເດີ.ເຮົາມາເລີ່ມຂຽນກັນເພື່ອວ່າມື້ໜ້າລາວເຮົາຈະມີBloggerເກັ່ງໆໆເຕັມໂລກອອນໄລ໌ ເພື່ອໃຫ້ຄົນລາວເຮົາເກັ່ງແລະມີຄວາມຄິດດີໆ,ເວົ້າບໍ່ໄດ້ມື້ໜຶ່ງເຮົາອາດຈະມີນັກຂຽນ.ນັກປະພັນອອກມາໃນຮູບແບບຂອງປື້ມພິມກໍ່ມີ.ສັນເຮົາຕ້ອງມາເລີ່ມຝຶກຫັດດ້ວຍການຄິດຫຍັງ,ທຳຫຍັງຜ່ານBlogກ່ອນ. ເພື່ອສ້າງໃຫ້ສະໝອງມີແນວຄິດໃໝ່ຕະຫຼອດ.
|
ຂຽນເມື່ອ: ມ.ນ.. 17, 2009
| ມີ
6 ຄຳເຫັນ
ແລະ
0 trackback(s)
ນີ້ແມ່ນພາກ2ຕໍ່ຈາກບອດແລ້ວນີ້ເນາະ,ຖ້າໃຜບໍ່ໄດ້ອ່ານບອດທຳອິດ,ອາດຈະງົງນ້ອຍໜຶ່ງ.
ຖ້າມີເວລາເຫຼືອກະກັບໄປອ່ານໄດ້ເດີຈາກລິ້ງນີ້ http://punlao.com/webboard/topic/21/index/7424 .
ແຕ່ກະບໍ່ເປັນຫຍັງຂ້ອຍຊິພະຍາຍາມເວົ້າເລື່ອງພາກ2ນີ້ໃຫ້ເຂົ້າໃຈງ່າຍໆເລີຍເນາະ.
ເຮົາມາເລີ່ມຈາກຄຳຖາມທີ່ວ່າ : ກົນລະຍຸດການຕະຫຼາດຂອງ ຕັນ-ໂອອິຊິ(ປະມານແນວໃດ?). ສະໄຕລ໌ການຕະຫຼາດຂອງລາວແມ່ນ…
ລາວຈະບໍ່ລໍຖ້າໃຫ້ນັກການຕະຫຼາດໄປຫາສຳຫຼວດພຽງແຕ່ຝ່າຍດຽວ, ເພາະລາວຖືວ່າຖ້າຢາກຮູ້ຫຍັງ,ຕ້ອງໄປເຫັນດ້ວຍຕົວເອງ, ປະມານວ່າຖ້າຢາກໄດ້ລູກເສືອຕ້ອງອອກໄປຖ້ຳເສືອ,
ຖ້າບໍ່ເຫັນຖ້ຳາເສືອ,ກໍ່ໃຫ້ອອກໄປຊອກຢູ່ໃນສ່ວນສັດ(ອິອິອິ ອັນຫຼັງນີ້ຂ້ອຍເວົ້າເອງ ອິກອິກອິກ).
ການສຳຫຼວດທີ່ໄດ້ຂໍ້ມູນແລະໄດ້ຜົນສຸດໆໆແມ່ນ(ສູດນີ້ຂ້ອຍເວົ້າເອົາເອງແບບລວມໆ):
7-ELEVEN+ Customer = ຕັນໂອອີຊິ.
ອາດຈະງົງແມ່ນບໍ,ວ່າແມ່ນມັນກ່ຽວຫຍັງກັນແທ້ກັບຮ້ານ7-eleven?
ຂໍຕອບວ່າກ່ຽວຢ່າງແຮງໆໆເດີພີ່ນ້ອງ. ມີຄົນເວົ້າວ່າ, ທ່ານສາມາດເຫັນຕັນໂອອິຊິໄດ້ຕາມຮ້ານ7-elevenແຖວຈຸດຊຸ່ມຊົນດັ່ງໆໆຢູ່ເມືອງຫຼວງປະເທດເພິ່ນ.
ປະຕິບັດການທຳອິດ: ດັ່ງນີ້……….
ເພາະສະໄໝ່ທີ່ເປີດຜະລິດຕະພັນໄດ້ໃໝ່ໆຈົນຮອດມື້ທີ່ຜະລິດຕະພັນເປັນທີ່ຮູ້ຈັກຂອງສັງຄົມ ,ຕັນກໍ່ອາໃສ່ຮ້ານພວກນີ້ແລະໃນການສຳຫຼວດວິໃຈ,ພຶດຕິກຳຂອງຜູ້ບໍລິໂພກວ່າ,
ມື້ໜຶ່ງຈະມີຄົນມາຈັບເອົາສິນຄ້າປະເພດເຄື່ອງດືມໃດຫຼາຍກວ່າ,ແລະກຸ່ມລູກຄ້າອະຍຸເທົ່າໃດແດ່ທີ່ມັກກິນຊາຍີ່ຫໍ້ໂອອິຊິ?
ແລ້ວກໍ່ຈະໄປສຳຫຼວດວ່າຊາໂອອິຊີໄດ້ຈັດວາງແນວໃດ,ໂປຼສະເຕີ,ແບນເນີ້,ລູກສາມາດແນມເຫັນໄດ້ງ່າຍບໍ?
ປະຕິບັດການຂັ້ນຕໍ່ມາ….ລາວຈະອາໃສ່ໄປຄຸກຄີ້, ລົມກັບບັນດາພະນັກງານຮ້ານດັ່ງກ່າວ,ອາດຈະຖາມວ່າມື້ນີ້ນ້ຳຊາຂອງລາວຂາຍໄດ້ຈັກຕຸກ ,ຊ່ວຍກວດສອບຍອດໃຫ້ແດ່ໄດ້ບໍ?,
ຫຼືສິ້ນຄ້າໃດຂາຍດີ? ຖ້າສິນຄ້າຂອງລາວບໍ່ຢູ່ໃນຕູ່ແຊ່ໃນຈຸດລູກຄ້າເບິ່ງເຫັນໄດ້ແຈ້ງ, ລາວກໍ່ອາດຈະຂໍໃຫ້ພະນັກງານຮ້ານປ່ຽນມຸມໄປຈັດວາງໄວ້ຊັນອື່ນຕໍ່ໄປແທນ.
ຖືວ່າເປັນການລົງໄປສຳຫຼວດໄດ້ຖືກທີ່ຖືກເວລາ,ເປັນການສຳຫຼວດທີ່ບໍ່ຈຳເປັນມີຕົ້ນທຶນຫຍັງຫຼາຍຊຳ.ແຖມໄດ້ຂໍ້ມູນເປັນປະໂຫຍດແລະຊັດເຈນອີກ,
ຖືວ່າເປັນການຍິງນົກນັດດຽວໄດ້ລູກປືນບັກຫຼາຍໆໆອັນ 5555(ເວົ້າຜິດ,ເວົ້າປີ້ນອີກແລ້ວ,ຕະລົກຝຶດໆໆ).
ໂດຍທີ່ພະນັກງານຮ້ານ7-elevenຈະຮູ້ຈັກສະໜິດກັບລາວຫຼາຍກວ່າພະນັກບາງຄົນຂອງລາວອີກ.
ບຸນຊ່ວງເຮືອວຽງຈັນ+ຄົນລາວ = ຕັນໂອອິຊິ.
ຄຳຖາມຂ້າງເທິ່ງພໍເຂົ້າໃຈແລ້ວແມ່ນບໍ?ຕໍ່ມາອາດຈະງົງວ່າເປັນຫຍັງຈິ່ງບຸນຊ່ວງເຮືອ?
ກະຫັນແລະ……ກຳລັງຊິບອກວ່າ….. ຄັ້ງໜຶ່ງຂ້ອຍໄດ້ເຈິກັບຕັນ-ໂອອິຊິກະຢູ່ບຸນຊ່ວງເຮືອແຄມຂອງນີ້ແລະ.
ປະມານ 4ປີ ຫຼື 5ປີກ່ອນນີ້ແລະ(ຖ້າຈື່ບໍ່ຜິດ),
ໂອອີຊິໄດ້ຕັດສິນໃຈຂ້າມນ້ຳຂອງມາເປີດຕົວຜະລິດຕະພັນຄັ້ງແລກຢູ່ປະເທດລາວ, ໂດຍໄດ້ເອົາບຸນຊ່ວງເຮືອຢູ່ແຄມຂອງເປັນການໂຄສະນາໃຫ້ຄົນລາວຮັບຮູ້ສື່ຂອງໂອອິຊິ.
ຄັ້ງນັ້ນຂ້ອຍໄດ້ໄປຫຼິ້ນບຸນນຳໝູ່ແລະໄດ້ໄປຢືນມາງ໊ອງ-ມະແງ໋ງ.. ຢູ່ແຖວໜ້າຮ້ານໂອອິຊີ, ຍ້ອນວ່າໄປຢືນເປັນໜ້າມ້າໃຫ້ວົງອ້າຍໝູ່ຂ້ອຍສະໄໝບໍ່ດັ່ງປານໃດຂຶ້ນຮ້ອງເພັງໃຫ້ບູດໂອອິຊີ(ດຽວນີ້ເປັນວົງRockອັນດັບ1ຂອງລາວເຮົາໄປແລ້ວ). ແລະແລ້ວຂ້ອຍກະໄປຊື້ນ້ຳຊານັ້ນມາກິນ(ຍ້ອນປະກາດວ່າຊື້1ແຖມ1), ຂ້ອຍກະເລີຍຊື້ມາຊິມ6ກະຕຸກ(ແຖວບ້ານກະເຈົ້າເອິ້ນວ່າ ແດ໋ກວ່າຊັນ).ແຕ່ຍ້ອນວ່າໂລບມາກຫຼືວ່າຂີ້ຊ່ວຍ (ຄືດັ່ງເພງເຊວກຳລັງຮ້ອງຢູ່ຕອນນັ້ນບໍ່ຈັກ),ພະນັກງານບໍ່ເອົາຂອງແຖມໃຫ້ຂ້ອຍ T__T.
November:ກະເລີຍວ່າຍ່າງມາຫາໝູ່ແບບງົງເອົາຊື່ໆໆ.
My Society Gang:ກະເລີຍວ່າປອບໃຈແບບໜ້າຮັກໜ້າຫັກ..ຈັງແມ່ນMeungຊວຍ,ທັງດຳ,ທັງເຕ້ຍ--ແຖມຫູເບົາອີກຕ່າງຫາກ--
November:ເອິ້ໆໆຂອບໃຈພວກຫ່າ,ເຮັດຈັງໃດ,ເສຍຄ່າໂງ່ໄປລະເດະ,ກິນຈົນເມົາຊູ,ກິນໆໆໆລົງໄປ.
ໃນຄະນະທີ່ຢືນເບິ່ງຄອນເສີດໄປກິນນ້ຳຊາ(ບວກຄ່າໂງ່)ແບບຝຶດໆໆໆໄປ.ຢູ່ດີໆໆກະມີລຸງຄົນໄທຜູ້ໜຶ່ງຍ່າງມາຖາມວ່າເປັນແນວໃດ,ແຊບບໍ?ຊື້ຈັກຕຸກແລ້ວ?
November:ແຊບຢູ່,ຊື້6ຕຸກ(ຖືຂຶ້ນມາໂຊໃຫ້ເບິ່ງເຕັມໜ້າລູງນັ້ນເລີຍຂ້ອຍ).
ລຸງອວບໆໆ:ກິນຄົນດຽວຫວາ,ແລ້ວໄດ້ຂອງແຖມຫຼືຍັງ?
November:ກິນຜູ້ດຽວ,ແຕ່ບໍ່ເຫັນໄດ້ຂອງແຖມຊຳ,ກະເຈົ້າບໍ່ໃຫ້ວ່າຊັນ .(ເຮັດໜ້າ+ບີບອາລົມເສຍດາຍຢ່າງໃຫຍ່ເພາະແອບແຄ້ນໃນໃຈທີ່ບໍ່ໄດ້ຂອງແຖມອິອິອິ).
ລຸງອວບ : ເຫຼິໆໆ….(= ລາວຮ້ອງໃສ່ພະນັກງານວ່າ-ອ້າວວວມາໃຫ້ຕົວເລັກດ້ວຍອີກ6ກະປ໋ອງ(ເຫິ້ໆໆກິນຈົນຕາຍແທ້ຂ້ອຍບາດນິ ).
November:ຂອບໃຈເດີລຸງ(ວ່າຊັນ)….ແອບເຮັດໜ້າຊະໃຈໃສ່ພະນັກງານອີກກກ
ແລ້ວກະເຕັ້ນຢູ່ແຖວຄອນເສີດແອນກິ໊ດ,ກິ໊ດໆໆໆໃຜຢຽບຕີນຂ້ອຍຍຍຍ555 ໂອ໊ເວິ້ອີກແຍ້ວວ.
ສ່ວນລຸງກະຫາຍໄປໃນຝຸງຊົນ.
ການສົນທະນາກະຈົບລົງເທົ່ານີ້.
ມາຮູ້ໂຕອີກເທື່ອໜຶ່ງວ່າລາວແມ່ນໃຜກະຕອນທີ່ເບິ່ງໂທລະທາບ(2ປີໃຫ້ຫຼັງ), ຕອນທີ່ລາວຈັບລາງວັນຝາໂອອິຊິລຸ້ນເງີນລ້ານ.ເບິ່ງໄປກະງົງໆໆເອະໆໆໆ ລຸງນີ້ໜ້າຄືໃຜຫວາ???ເຫັນຢູ່ໃສ່ຫວາ??? ສຸດທ້າຍກະໄດ້ຄຳຕອບຈາກອ້າຍບັງເກີດກ້າວວ່າ : ລາວເປັນເຈົ້າຂອງໂອອິຊິນີ້ແລະ?ບໍ່ຮູ້ຈັກຊ້ຳເບາະ?ຖາມເຮັດຫຍັງ?
ໂອ໊ໆໆໆລຸງນີ້ເອງ,ສົມພໍເດາະ,ມາຢືນຝອຍນຳເຮົາເລື່ອງຊາໂອອິຊິຢູ່ຕອນນັ້ນ
(ຄິດວ່າເຊຍຊິມາຫຼອກໄປຂາຍສັນເດາະ555ຕົກຈ້າຍຍຍ).
ເປັນຈັງໃດພໍຈະເຂົ້າໃຈການຕະຫຼາດແບບກັນເອງລະບໍ?
ບໍ່ບອກກະບໍ່ຮູ້ວ່າຜູ້ບໍລິຫານຮ້ອຍລ້ານຈະໃສ່ເສື້ອຜ້າທຳມະດາໆໆເຮັດຕົວຕິດດິນ.
***ຂ້ອຍເອງກະບໍ່ໄດ້ຮູ້ຫຍັງເລິກເຊິ່ງເດາະ,ແຕ່ອາໃສ່ເຫັນຕະຫຼອດຈາກຂ່າວ, ຈາກການໂປຼໂມດກົນລະຍຸດຕ່າງໆໆຂອງສິນຄ້າບາງອັນ. ເພາະຖືວ່າສ້າງຄວາມຕື້ນເຕັ້ນສຳລັບຂ້ອຍນະ.ຖືວ່າໄດ້ເຫັນຄົນແຂ່ງຂັນກັນ, ຍາດສ່ວນຄ່ອງຕະຫຼາດກັນ.>>>ຊະໃຈດີ,ປະມານວ່າໃຜດີໃຜຢູ່<<<
****ຈະເວົ້າໄປແລ້ວຂ້ອຍກະເລີ່ມສົນໃຈເລື່ອງການແຂ່ງຂັນໂຄສະນາກະຍ້ອນແນວນີ້ແລະ.
ບໍ່ໜ້າແປກໃຈເລີຍທີ່ຕັນ -ໂອອິຊິສາມາດຍາດສ່ວນຄອງຕະຫຼາດໄດ້ຫຼາຍກວ່າຊາສະໜິດອື່ນ, ເພາະວ່າຄ່ານິຍົມໃນສາຍຕາຂອງຜູ້ບໍລິໂພກ,ຮູ້ແລະຮັບສື່ຂອງລາວຫຼາຍກ່ວາຍ້ອນ :
1.ລາວເປັນເຈົ້າທຳອິດທີ່ເປັນຜູ້ບຸກເບີກຕະຫຼາດຊາກະຕຸກຢູ່ໄທ.
2.ການໂຄສະນາ(ຈູງໃຈ)ຄົນເບິ່ງໄດ້ດີກວ່າແລະທຸ່ມເງີນລາງວັນແກ່ຜູ້ບໍລິໂພກໄດ້ດີກວ່າ.
**** ໂຄສະນາລາວເຮັດໃຫ້ຜູ້ເບີ່ງມີສ່ວນຮ່ວມວ່າເຮົາເອງກໍ່ສາມາດເປັນຄົນໜຶ່ງທີ່ອາດຖືກຝາລາງວັນໄດ້ (ຕາມນັ້ນ)….ເປັນອາລົມເຝິ້ຝັນໄປແນວໜຶ່ງ. ໃນຄວາມເປັນຈິ່ງແລ້ວ,ເງີນທີ່ລາວໄດ້ແຈກໄປທັງ 2ຄັ້ງໃນສາຍຕາຜູ້ບໍລິໂພກຖືວ່າຫຼາຍເລີຍກະວ່າໄດ້, ແຕ່ໃນທາງກັບກັນຖືວ່າຄຸ່ມຄ່າກັບຊື່ສຽງແລະສາມາດຊື້ໃຈຜູ້ບໍລິໂພກທີ່ມີຕໍ່ແບນເນີ້ຍີ່ຫໍ້ລາວໄດ້ດີເກີນຄາດ .ຖືວ່າເມັດເງີນທີ່ຈ່າຍໄປນຳການໂຄສະນາທຸກດ້ານຖືວ່າເລັກໜ້ອຍ, ຖ້າທຽບໃສ່ກັບທີ່ລາວຂາຍພາຍໃນແລະສົ່ງອອກນອກປະເທດຖືວ່າຄຸ່ມແທ້ໆໆ.
ເຫິ໊ໆໆໆຍາວແທ້ໆໆເລີຍ….ຂຽນມາໄດ້ແນວໃດບຸ?(ສະໝອງມັນພາໄປເດີ,ຂໍໂທດທີ).
ເລື່ອງຕໍ່ໄປຈະມາເວົ້າເຖິງຜູ້ນຳ CEOຜູ້ບຸກເບີກນິຄົມອຸດສາຫະກທີ່ໃຫຍ່ທີ່ສຸດຂອງໄທຢູ່ຊົນບຸລີ, ເປັນທັງຜູ້ນຳເຂົ້າແລະສົ່ງອອກຂອງໄທຄົນທຳອິດທີ່ອາຍຸຍັງນ້ອຍ(ແຕ່ກີ້).
ຜູ້ນັ້ນກໍ່ຄື : ວິກົມ ກົມມະດິນ,ປະຈຸບັນໄດ້ເປັນທັງນັກຂຽນ,ນັກສັງຄົມສົງເຄາະ. ບັງເອີ້ນຕອນຄ່ຳນີ້ຊ່ອງ3ລາຍການຈັບເຄົາລົມກັນເຊີນວິກົມມາສຳພາດເວລາ 11ໂມງເຄິ່ງຄືນນີ້,ໄປເບິ່ງກ່ອນກະໄດ້.ຂ້ອຍເບິ່ງຕົວຢ່າງມື້ເຊົ້ານີ້, ລາວເວົ້າທິດທາງເລື່ອງເສດຖະກີດຂອງໄທໄດ້ເກັ່ງແທ້ໆໆ. ໄປເບິ່ງເດີພີ່ນ້ອງແລ້ວມື້ໜ້າຂ້ອຍຊິມາເວົ້າຕື່ມເຖິງວິໃສທັດຂອງຜູ້ນຳ CEOຄົນນີ້ເປັນມາຄືແນວໃດ. ຮັບຮອງທ່ານຕ້ອງມັກແນ່ນອນ, ເພາະການເຮັດບົດວິເຄາະອັດຕາສ່ວນການເງີນສົ່ງອາຈານແບບມົ່ວໆໆໆຈາກເນັດ, ຂ້ອຍກະຮູ້ຈັກຊີວະປະຫວັດລາວ.ເປັນຈຸດເລີ່ມຕົ້ນທີ່ເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍຮູ້ຈັກລາວຄົນນີ້ (ວິກົມ ກົມມະດິນ).
|
ຂຽນເມື່ອ: ກ.ພ.. 17, 2009
| ມີ
29 ຄຳເຫັນ
ແລະ
0 trackback(s)
ເລື່ອງມັນຫາກໍ່ເກີດໄດ້ບໍ່ຣູ້ຊົ່ວໂມງ, ຂ້ອຍຫາກະເປີດGmailເພື່ອອ່ານຈົດໝາຍ. ພໍດີຊ່ວງນີ້ມີເລື່ອງຖາມອາຈານ(ທາງເມວ)ຕະຫຼອດ,ກະເລີຍຄິດວ່າແມ່ນອາຈານສົ່ງເມວມາຫາເລື່ອງການຕະຫຼາດທຳມະດາ. ທຳອິດກະຄິດວ່າອາຈານໃຫ້ໄປຊ່ວຍວິໃຈການຕະຫຼອດສັນເດາະ ເຫັນຫົວຂໍ້EMAIL“I NEED UR ASSISTANT “ ເຫັນລະກະຫື່ໆໆໆຊິໄດ້ມີແນວເຮັດລະ. ແຕ່ພໍເປີດເມວອ່ານມັນກະມີຂໍ້ຄວາມຈາກເມວອາຈານສອນການຕະຫຼາດວ່າແນວນີ້ແລະ : How are you today i gat your mail but I am in a hurry writing this mail to you, I am in some terrible situation and I'm really going to need your urgent help. I had travelled to uk yesterday to visit a new Researchers' Complex in liverpool, Unfortunately for me all my money ,diaries and my return ticket was stolen at the hotel where i lodged, I am so confused right now,I don't know what to do or where to go,I didn't bring my phone here and the hotel telephone line's was disconnected during the robbery incident,so i have access to only emails, Please i want you to lend me a sum $1,550 usd today, just to clear my Hotel bills and get the next plane home, I shall have your money reimbursed immediately on my return. I want you to send it through western union outlet so i can receive it with my passport. This is the ddress you will use to send me the money. Name:Phouth DTS ADDRESS:St. Nicholas Place,Princes Dock Liverpool CITY:liverpool COUNTRY:uk ZIPCODE:L3 0AA Please as soon as you are done.Please help me write out the MTCN number given to you by the western official and the details you used in sending me the money, or help me scan the receipt and attached it for me. Thank you so much i would be waiting to hear from you.Regards, Phouth DTS. ພໍເປີດອ່ານກະງົງເລີຍ(ງົງພາສານຳອີກ ແຮງວ່າບໍ່ເກັ່ງອັງກິດ). ອ່ານຈົນຈົບກະຕົກໃຈວ່າແມ່ນຫຍັງ.ແມ່ນເລື່ອງແທ້ຊຳເບາະ? ລາວຄືມາບອກໃຫ້ເຮົາໂອນເງີນໄປໃຫ້ເຮັດຫຍັງ, ທັງທີ່ລາວກະໜ້າຈະບອກອາຈານໃຫຍ່ຢູ່ໂຮງຮຽນກະໄດ້. ແຕ່ອ່ານຄືນດີໆໆກະເຫັນບອກວ່າໂທລະສັບໂຮງແຣມມັນເຕັມໂທໄປໃສ່ບໍ່ໄດ້,ໄດ້ແຕ່ສົ່ງເມວ. ຄິດໃນໃຈອາດຈະແມ່ນກະເປັນໄປໄດ້ເພາະອາຈານເຈົ້າຂອງໂຮງຮຽນເພິ່ນຄືຊິບໍ່ມີເວລາເປີດເມວແດ່. ກະເລີຍບອກເຮົາ(ສົງໃສອີກວ່າ ເອະ ເປັນຫຍັງຄືບໍ່ໄປແຈ້ງກົງສູນກ່ອນ.ລະກົງສູນໜ້າຈະຊ່ວຍໄດ້ເລື່ອງໂທລະສັບເລື່ອງເງີນ). - ຍ້ອນແນວນັ້ນກະເລີຍສົ່ງບອກວ່າອາຈານວ່າ :
aowwwwwwwwww teacher tou? man thae wa? true story? now teacher u UK wa now? Nong c aow money ma tae sai?aow vee thee eun du. hai nong pai Bork phai hai bor teacher? maybe kajao help teacher dai? Bork Teacher somphet bor? reply me vai vai, c wait ur mail. ຍ້ານເປັນເມວຕົວະແນ່,ຂພຈກະເລີຍຫາໃຫ້ໝູ່ທີ່ບ້ານຢູ່ໃກ້ໂຮງຮຽນອອກໄປຖາມວ່າອາຈານໄປUKແທ້ຫວາ? 5555555 ອາຈານການຕະຫຼາດໄວຣຸ່ນສຸດສວຍເຮົາຢູ່ຫ້ອງການ. (ໝູ່ໂທມາບອກວ່າ...... ເຈົ້າຂອງເມວບັນຫາດັ່ງກ່າວກະນັ່ງຢູ່ໂຮງຮຽນກ້ຽມຊິຂຶ້ນສອນວິຊາການຕະຫຼາດຢູ່ລັດຕະນະ. ບໍ່ໄດ້ຢູ່UKຄືກັບເມວສົ່ງມາເລີຍຈັກດີ້. - ສຸດທ້າຍອາຈານສຸດໃຈດີເພິ່ນກະຮີບຟ້າວສົ່ງເມວມາບອກວ່າ :
Email1 : Nonononononoooooooooooooooo never!!!! It's cheating from someone!!! I don't know how can it sent to you??? I never sent this??? don't beleive der Maybay I will change my acount maybe it's the virus!!!! Email2 : ຫັ້ນແຫຼະ ຂ້ອຍກະບໍ່ໂງ່ປານນັ້ນດອກ ພໍ່ແມ່ອ້າຍເອື້ອຍນ້ອງກະບັກຫຼາຍໆ ສິໄປປ່ອຍໃຫ້ຕົນເອງຢູ່ສະພາບແນວນັ້ນໄດ້ຈັ່ງໃດ??? ພວກໂງ່ນີ້ມັນຄິດວ່າຄົນລາວເຮົາຄຶຊິໂງ່ເອົາແທ້ເອົາວ່າ ຫຼິ້ນແນວນີ້ມັນກະແຮງໂພດໃດວ່າບໍ່ ຂ້ອຍຮັບໂທລະສັບຈົນເມື່ອຍຕັ້ງແຕ່ເຊົ້າ ພວກເວນຫ້າຮ້ອຍນີ້ໝົດທາງຫາກິນແລ້ວ ຂໍໃຫ້ພວກມັນ ຖ້າເບິ່ງຂ້ອຍຊິຫາເລື້ອງມັນຄືນໃຫ້ເຖິງທີ່ສຸດໂລດພວກນີ້ ຈະສົ່ງເມລໄປຟ້ອງ CIA ຈັ່ງໃດກໍຂອບໃຈຫຼາຍໆເດີ້ ແຕ່ກໍ່ຢ່າໄປຫຼົງເຊື່ອເມລພວກນີ້ເດີ້ ສື່ສານທາງເມລບາງເທື່ອກໍ່ເຊື່ອຖືບໍ່ໄດ້ດອກ. ເຫີ່ໆໆໆໆ ເກືອບຕົກໂງ່, ດີແຕ່ຂ້ອຍບອກໝູ່ໄປຫາລາວຢູ່ໂຮງຮຽນກະເລີຍຮູ້ວ່າຕົວະ. ທ່ານເດະໄດ້ຮັບເມວແນວນີ້ບໍ່? ຈັງແມ່ນມັນຊົ່ວເນາະ ກ້າເອົາເມວຄົນອື່ນມາຕົວະເຮົາ ທັງທີ່ເຈົ້າຂອງເມວກະຍັງບໍ່ຮູ້ຕົວຊຳ.ເປັນຕາຍ້ານແທ້ລະບາດນີ້. ປ.ລ ເລື່ອງເລີນບໍ່ເຂົ້າໃຜອອກໃຜ, ກະລຸນາອ່ານເມວດີໆໆ ຖ້າກ່ຽວກັບເລື່ອງເງີນໆໆທອງໆໆແລ້ວໃຫ້ທ່ານລອງໂທ ໄປສອບຖາມກະເຈົ້າເມວນັ້ນກ່ອນວ່າແມ່ນລາວເປັນຄົນສົ່ງແທ້ຫວາ. ບໍ່ສັນຊິໄດ້ວຸ່ນວາຍປານບ້າຄືຂ້ອຍມື້ເຊົ້ານີ້ ເກືອບຕົກໂງ່.
|
ຂຽນເມື່ອ: ກ.ພ.. 8, 2009
| ມີ
9 ຄຳເຫັນ
ແລະ
0 trackback(s)
ພໍດີອ່ານຫົວຂໍຂອງເພິ່ນແລ້ວ ກະເລີຍຢາກເອົາມາຕໍ່ເລີຍ,ເລື່ອງຂອງຄົນຢຸ່ຂົວມິດຕະພາບດ້ານແຈ້ງຄົນເຂົ້າເມືອງຝັ່ງພຸ້ນ. ເລື່ອງນິ້ກະເຈີຕະຫຼອດ, ເໝືອນເປັນສັນຍາລັກຂອງໃຜບາງຄົນໄປແລ້ວ. ທຸກຄັ້ງທີ່ໄປຮອດຝັ່ງນັ້ນຈະເຫັນຄົນແຈກເຈ້ຍໃບຂຽນຟອມPassport, ຖ້າໃຜໄປກະຄືຈະເຫັນ2ຄົນດັ່ງກ່າວທີ່ນັ່ງຢູ່ໂຕະບ່ອນຂຽນຟອມ (ຂພຈຂໍເອີ້ນວ່າ ທ້າວຕຸ່ຍແລະທ້າວຈ່ອຍ).ກະບໍ່ຮູ້ວ່າ2ຄົນນີ້ຍັງເຮັດວຽກບ່ອນເກົ່າຢູ່ບໍ? ເພາະດຽວນີ້ຂພຈບໍ່ໄດ້ໄປແລ້ວໄທ.ບາງຄົນກໍ່ວ່າພວກ2ໂຕນີ້ຖືກໄລ່ອອກແລ້ວ. ເພາະເມື່ອກ່ອນ(2006-2008)ຂພຈຕ້ອງໄດ້ຂ້າມຂົວມິດຕະພາບໄທເກືອບທຸກມື້,ເນື່ອງຈາກວ່າ ຕ້ອງໄປພົວພັນນຳທະນາຄານຢູ່ໄທ,ເລີຍຕ້ອງໄດ້ເຈິກັບພາບເຫດການທີ່ໜ້າລຳຄານໃຈຕະຫຼອດ, ເຫຼືອໃຈແທນຄົນອື່ນ(ໂດຍສະເພາະລາວແລະຫວຽດ,ຈັງແມ່ນມັນມັກອາລົມບໍ່ດີໃສ່2ປະເທດນີ້). ----ເຫດການທີ່ຂພຈລຳຄານແລະເໝັນຂີ່ໜ້າ,ອີ່ຕົນ ແລະ ກະຢາກແກ້ແຄ້ນ(ຊາດິດເນາະຂ້ອຍອິອິອິ)----- ຖ້າໃຜຂ້າມຂົວມິດຕະພາບດ້ວຍລົດເມຈະພົບເຫັນທ້າວຕຸ່ຍແລະທ້າວຈ່ອຍ. ທີ່ໜ້າທີ່ວຽກເພິ່ນສຸດແສນຈະໜັກໜາ(ເໝື່ອຍຫຼາຍຕິເບາະ), ແຕ່ລະມື້ເຫັນມີແຕ່ນັ່ງເອົາເຈ້ຍໃຫ້ຄົນຕ່າງປະເທດແລະກະເຮັດໜ້າບໍ່ພໍໃຈເຫັນຄົນອື່ນ(ໂດຍສະເພາະຫວຽດນາມ). ຂພຈເຫັນຕະຫຼອດເວລາຄົນຫວຽດເຂົາເຈົ້າມາຂໍຟອມ,ບາງທີ່ເຂົາເຈົ້າຂຽນບໍ່ເປັນຫຼືຂໍຟອມເພື່ອໝູ່, ມັນກະຊິຈົ່ມໆໆໆດ່າໆໆໆເວົ້າກັບໝູ່ມັ**. ບາງທີ່ມັນກະເວົ້າຕໍ່ໜ້າຄົນຫວຽດເລີຍວ່າ"ມ**ກະຂຽນຕາມເຈ້ຍຫັນລະ",ແລ້ວກະປີ້ນໜ້າໜີ້. ຄຳເວົ້າບາງຄຳກະ(ຈັງແມ່ນໂງ້). -ໄດ້ຍິນແນວນີ້ລະຂ້ອຍຈົນຍອມ, ສ່າຍຫົວເລີຍ.ເຮັດຄືວ່າເຂົາຊິໄປກໍ່ຄວາມບໍ່ສະຫງົບໃຫ້ປະເທດເພິ່ນນີ້ໄດ, ທັງໆທີ່ພວກເຮົາເອົາເງີນໄປໃຫ້ປະເທດມັ***. ພາບນີ້ຂພຈເຫັນເປັນປະຈຳຕອນໄປແຈ້ງຄົນເຂົ້າເມືອງ. ຈົນຂ້ອຍຖາມເອື່ອຍທີ່ເປັນໄທລາວກະຈົນວ່າຂຽນເລື່ອງຮ້ອງຮຽນໂລດ, ແຕ່ບໍ່ຕ້ອງຂຽນໃຫ້ຢູ່ນີ້,ຕ້ອງຂຽນເລື່ອງສົ່ງໄປໃຫ້ກົມໃຫຍ່ມັນໂລດ, ບໍ່ສັນກະNothing happen. ---- ຈົນມື້ໜຶ່ງຂພຈເກີດມີຄວາມຄິດຊົ່ວໆໆໆ ອິອິອິປະມານວ່າຢາກດັງບໍ່ອ້າຍຕຸ້ຍອ້າຍຈ່ອຍເອີ໋ຍໆໆໆ…. ດຽວຂ້ອຍຊິເອົາເຈົ້າໄປລົງYoutubeໃຫ້ມັນແລ້ວສະເດະ ອິອິອິອິ. ແຕ່ກະບໍ່ໄດ້ເຮັດເພາະຕອນນັ້ນໄດ້ແຕ່ຄິດ 55555 ເພາະໂທລະສັບຂພຈໂບຮານຫຼາຍຕອນນັ້ນ. ບໍ່ສັນລະໄດ້ດັ່ງແນ່ນອນສອງຄົນນັ້ນ.ເກືອບໄດ້ໂກອິນເຕີ້ແລ້ວ. ----- ເອີ,ມີໃຜສົງໃສບໍ່ວ່າເປັນຫຍັງຄົນຫວຽດຈິ່ງໄປໄທຫຼາຍແທ້ແຕ່ລະມື້???? ຄຳຕອບນິ້ ຂພຈຫາກໍ່ຮູ້ຈາກຂັ້ນເທບ ພໍດີມື້ນັ້ນມີຄົນມາເຮັດເລັບໃຫ້ຂັ້ນເທບ ເຊິ່ງແນ່ນອນລາວເປັນຄົນຫວຽດ.ຂພຈຂ້ອງໃຈແຮງເລີຍບອກໃຫ້ຂັ້ນເທບຖາມຄົນເຮັດເລັບແນ່: November : ຂັ້ນເທບຖາມລາວໃຫ້ດູ ວ່າ ຄົນຫວຽດຄືມັກໄປໄທເປັນກຸ່ມໆແທ້. ໄປເຮັດຫຍັງ? ໄປເຮັດວຽກຫວາຢູ່ໄທຫວາ? ຂັ້ນເທບ : ແອມເອີຍ $@)(*$)&$_(#*$@)&^) ຄົນເຮັດເລັບ : $@()*$@_#$%*$@_&$@_ November : ວ່າຈັງໃດ ເກາະ ໄວໆໆໆ (ຄວາມຢາກຮູ້ຂະໜາດຂ້ອຍອິອິອິອິ) ຂັ້ນເທບ : ກະເຈົ້າໄປຕໍ່ໜັງສືຢູ່ໄທຊື່ໆໆ ເພາະມັນໃກ້ກວ່າໄປຕໍ່ຢູ່ຫວຽດນາມ. November : ໂອ້ໆໆໆໆໆ ເຂົ້າໃຈແລ້ວ.ສົມພໍແຕ່ລະມື້ເຫັນກະເຈົ້າຂ້າມໄປໄທຫຼາຍ. ມາຮອດນີ້ກະຈົບລົງເທົ່ານີ້ ອິອິອິອິ ບາງທີ່ກະບໍ່ແມ່ນຕິເບາະ?ໃຜຮູ້ກະຕອບແນ່ວ່າໄປເຮັດຫຍັງ? ປ.ລ ຂັ້ນເທບເວົ້າຫວຽດແລະຈີນໄດ້. ລະເປັນຫຍັງຂ້ອຍຄືເວົ້າບໍ່ໄດ້ຈັກອັນ T___T
|
|
|
ໜວດໝູ່:
