ສຸດຍອດເລີຍຊີວິດຊ່ວງນີ້,ຕົກຫລຸມອາກາດຢ່າງແຮງ.
ດຽວນີ້ເປັນຊີວິດກິນດີຢູ່ດີ,ນອນເດີກຕື່ນສວຍໄດ້.
ບໍ່ມີວຽກໜັກ,ບໍ່ໄດ້ເຈິແດດ,ເຮັດຫຍັງກະບໍ່ມີໃຜວ່າຫຍັງ.
ປານວ່າຂ້ອຍຫາຍໂຕໄດ້…………………………
ນັ້ນກໍ່ເພາະວ່າ : ຂ້ອຍເປັນຄົນບໍ່ມີຕົວຕົນຢູ່ໃນນັ້ນບ້ານນັ້ນເອງ.
ເຮັດຫຍັງກະບໍ່ມີໃຜສົນໃຈ, ອາລົມຮ້ອນຄັ້ງດຽວກາຍເປັນວ່າ…
ປານຂ້ອຍເຮັດຊົ່ວໄປຂ້າຄົນມານິ້ແລະ……
ຖືກຄົນອ້ອມຂ້າງປະຊາທັນດ້ວຍການເຮັດສາຍຕາເມີນໃສ່,
ອືມ,ໃຜໆໆກະເຂົ້າໃຈວ່າຂ້ອຍເປັນແນວໃດຕາມທີ່ກະເຈົ້າຄິດເອົາແທນຂ້ອຍໝົດແລ້ວ.
ວຽກທີ່ເຮັດຢູ່ບ້ານກະຖືກມອບໝາຍຈາກຄົນອື່ນເອົາໄປເຮັດແທນແລ້ວ.
ຕອນທີ່ເຮັດວຽກຢູ່ບ້ານກະເໝື່ອຍຢູ່,ແຕ່ບໍ່ໄດ້ເຮັດອີກແລ້ວ(ຂ້ອຍຢູ່ບ້ານໄດ້)
ເພາະວ່າມັນເປັນສ່ວນໜຶ່ງຂອງຊີວິດຂ້ອຍແລ້ວ(ຫາກະມາຮູ້ກະຕອນສາຍໄປແລ້ວ).
ເຣີ່ໆໆໆໆໆໆ …..ຊີວິດຊ່ວງນີ້ມັນຄືມາເຈິແຕ່ເລື່ອງໄດ້ໃຈແທ້ນໍ?
ຢູ່ກະປານຄົນບໍ່ມີບ່ອນໄປ,ປະມານວ່າຢູ່ໄດ້ກະຢູ່ໄປ,ຢູ່ບໍ່ໄດ້ກະແລ້ວແຕ່.
ສຸດຍອດດດດຫຼາຍ,ກົດດັນຂ້ອຍໄດ້ຄັກຫຼາຍ.ບໍ່ເປັນຫຍັງເດາະ……
ຮູ້ບໍ່ວ່າ???? ຮູ້ບໍ່ວ່າດີໃຈນຳ,ພວກເຈົ້າທັງໝົດຊະນະແລ້ວ.
ຂ້ອຍແພ້ແລ້ວ,ແພ້ໝົດທຸກຢ່າງ.,ເສຍການຊົງຕົວຢ່າງແຮງ, ສົງຄາມປະສາດກຳລັງຫຼິ້ນງານຂ້ອຍແລ້ວ.
ຢູ່ບໍ່ໄດ້ກະຄືຊິໄດ້ໄປແທ້(ແມ່ນບໍ).
ອື່ມໆ..ເຂົ້າໃຈແລ້ວວ່າ : ການເປັນຄົນດີນິ້ມັນຍາກແທ້ໆໆ.
ສັນຂ້ອຍຂໍເປັນຄົນດີທີ່(ບໍ່)ຕ້ອງຕໍ່ລອງໄດ້ບໍ?
ຄືຈະແມ່ນທີ່ຂ້ອຍບອກ Jenny Bajema : ວ່າ….
Everthing will better in time.
ທາງອອກສຸດທ້າຍຄືຊິໄປDavid’s coffee house,ໄປນັ່ງລົມນຳອາຈານວັນສຸກນີ້ແລະເນາະ.
ເພາະຢູ່ນີ້ບ້ານກະລອຍໄປລອຍມາ,ເປັນຄົນບໍ່ມີຕົວຕົນແລະເດະ.
ຂຽນເມື່ອ: ມ.ນ.. 11, 2009
| ມີ
ໜວດໝູ່:
ກັບໄປໄດອາຣີ່ຂອງ ╬═ ‡ November™ ‡ ╬═ ເລື່ອງເບື່ອໆຂອງຄົນເສຍອາລົມຈິດ., 'user_report.php?return_url=http%253A%252F%252Fpunlao.com%252Fblog.php%253Fuser%253DNovember%2526blogentry_id%253D3348&TB_iframe=true&height=300&width=450', '', './images/trans.gif');){kind=spacer}
ແຈ້ງເນື້ອຫາບໍ່ເໝາະສົມ
