ເມື່ອເຮົາເດີນທາງມາໄກແລ້ວເຮົາຫຼຽວມອງເບິ່ງທົນທາງທີ່ເຮົາກາຍມາແລ້ວນັ້ນ ເຮົາຈະຮູ້ວ່າເຮົາເດີນທາງມາໄກຊໍ່າໃດ. ຈາກວັນທີ່ຈາກບ້ານເກີດເມືອງນອນ ເພື່ອມາຮໍ່າຮຽນເອົາວິຊາຄວາມຮູ້ ຈົນຮອດມື້ນີ້ກະເປັນເວລາເກືອບ 4ປີແລ້ວ. ຕະຫຼອດໄລຍະເວລາກວ່າສາມປີນີ້ ໜະຈຸດນີ້ເວລານີ້ ເບິ່ງຍ້ອນຫຼັງ ຄືອະດີດທີ່ຫາກໍ່ຜ່ານມາ ມື້ວານມື້ກ່ອນ ຄວາມຮູ້ສຶກຂອງເຮົາດັ່ງຄືພິບຕາດຽວນີ້ລະ.ແຕ່ເຫດການຕ່າງໆບໍ່ວ່າຈະດີຫຼືຮ້າຍ ຈະສຸກຫຼືໂສກທີ່ຜ່ານພົບ, ປະສົບການອັນລໍ້າຄ່າແລະຄວາມຮູ້ທີ່ໄດ້ຮັບນັ້ນ ມີຫຼວງຫຼາຍເກີນບັນຍາຍ ຈົນເຮົາເອງຄິດວ່າໃຫ້ເລົ່າອອກມາອັດເປັນສຽງແບບເອັບພີສາມກະຄົງຊິເປັນໄຟລ໌ໃຫຍ່ຫຼາຍສິບກິ໋ກ. ເປັນຫຍັງມື້ນີ້ຈັ່ງພິມເປັນອັກສອນຢູ່ເວບພັນລາວນີ້ ງ່າຍໆສັ້ນໆ ຢາກລະບາຍ ຊື່ໆ, ຢາກໃຫ້ຜູ້ອ່ານຮູ້ວ່າ ຂ້າພະເຈົ້າ ບົ້ງກືນ້ອຍແຫ່ງພັນລາວ ກຳລັງຊິຮຽນຈົບໃນມໍ່ໆນີ້. ທ້າຍສຸດສຳລັບ ບົດອ່ານນີ້ ຢາກຝາກໃຫ້ສະມາຊິກພັນລາວແລະຜູ້ທີ່ຜ່ານທາງທີ່ເຂົ້າມາອ່ານ ບັນທຶກຂອງຂ້າພະເຈົ້າບົດນີ້ ວ່າ: "ການອ່ານຄືອາຫານສະໝອງ" "ການອ່ານຊ່ວຍກະຕຸ້ນໃຫ້ເກີດຄວາມຄິດ" "ອ່ານແລ້ວ ບໍ່ໄດ້ເສຍຫຍັງ" ພາກັນອ່ານເທາະ ເພາະພວກເຮົາຄືຜູ້ທີ່ມີປັນຍາ.
 

ມື້ວັນທີ 5 ເດືອນ 3 ເປັນວັນນັດໝາຍວ່າຈະຈັດງານກິລາພັນລາວ ເຮົາລະຕື່ນເຕັ້ນດີໃຈທີ່ຈະໄດ້ໄປຮ່ວມງານກິລາສີພັນລາວ ເປັນກິດຈະກຳທຳອິດຂອງພັນລາວທີ່ເຮົາຈະໄດ້ເຂົ້າຮ່ວມນຳ

ຫົກໂມງເຊົ້າ ແມ່ເຮົາປຸກນອນຕາມປົກກະຕິ "ອີກສິບນາທີ" ເຮົາຕອບແມ່່

ຫົກໂມງເຄິ່ງ ເຮົາຈິ່ງລຸກຕາມແບບລູກຊາຍເທວະດາ ຕື່ນມາ ຂົນດິນ ເກືອເປັດຫ້າໂຕ.

ກິນເຂົ້າຕອນເຈັດໂມງເຄິ່ງ, ແປດໂມງໄປລວມຢູ່ວັດເລື່ອງ"ການເຜີຍແຜ່ກ່ຽວກັບການເລືອກຕັ້ງສະມາຊິກສະພາ", ເຮົາກະເຂົ້າໄປ ງານຍັງບໍ່ເລີ່ມ ເຮົາກະອອກມາ(ເຮົາເປັນລູກບ້ານທີ່ຂີ້ຄ້ານຂະໜາດ)ແນວວ່າໄດ້ຟັງການເຜີຍແພ່່ຢູ່ຫ້ອງການແລ້ວສອງຊົ່ວໂມງກວ່າໆ. 

ມາຮອດໂຮງຮຽນສີໂຄດແປດໂມງກາຍເຄິ່ງ ເປັນ ຄົນຮູ້ຈັກຄົນໜຶ່ງ ກັບ ຄົນຄຸ້ນໜ້າຄົນໜຶ່ງ ສາຍາ ກາບຣີແອັລ໌.

<ມື້ນີ້ຢາກນອນລະ ແລ້ວຈະເລົ່າຕໍ່ເດີ້>

ຕໍ່: ແລະ ຂ້າງໆ ກາບຣີແອັລ໌ ກໍມີ ສາວງາມຄົນໜຶ່ງພ້ອມ ຄຸກກີ້, ເຮົາລັກແນມເບິ່ງສອງສາມຄັກ ແບບບໍ່ໃຫ້ຮູ້ຕົວ.

ຢູ່ຮົ່ມກ້ອງໄມ້ອີກຕົ້ນ ກໍມີອີກສອງຄົນ ຊາຍໜຸ່ມໜ້າຕາດີ (ແຕ່ບໍ່ດີຊ່ຳເຮົາ ຮ່າໆໆ ເຂົ້າຂ້າງຕົນເອງ) ນັ່ງຖ້າຢູ່ເທິງລົດຈັກ ເໝືອນກັນ.

ບັນຍາກາດຂອງໂຮງຮຽນມໍປາຍສີໂຄດຕອນນັ້ນ ສະອາດງາມຕາ ບໍ່ມີຂີ້ເຫຍື້ອຈັກໜ້ອຍ ເພາະເປັນວັນເສົາແດງ ນັກຮຽນພາກັນອະນາໄມຕ້ອນຮັບວັນແມ່ຍິງແລ້ວກ່ອນທີ່ເຮົາຈະມາຮອດ (ອົດເຫັນເດັກນ້ອຍເລີຍ ແຮ່ງເປັນຄົນຮັກເດັກຢູ່ ຮິຮິ). ໃນເດີ່ນສະໂມສອນ ກໍຍັງມີ ໜຸ່ມນ້ອຍຂຶ້ນໃໝ່ ສາມສີ່ຄົນ ກຳລັງອອກກຳລັງກາຍ ຫຼິ້ນກິລາບານບ້ວງ (ເສຍດາຍແທນສາວພັນລາວທີ່ບໍ່ໄດ້ໄປ ຮ່າໆ)

ເຮົາກໍໄດ້ທຳຄວາມຮູ້ຈັກກັບ ກາບຣີແອັລ໌ ແລະ ໝູ່ຂອງລາວ ແລ້ວເຮົາກະນັ່ງຟັງໄທເມືອງນ່ານ ກັບ ໄທເມືອງຫຼວງ ລົມກັນ ຫຍ໊ອງແຫຍ໊ງຯ ເປັນສຳນຽງເມືອງຫຼວງຂອງເຂົາເຈົ້າຫັ້ນລະ, ປະມານສິບຫ້ານາທີ ຫຼັງຈາກທີ່ເຮົາຮອດ ກໍມີລົດສີຟ້າສະຫງ່າ ຢ່າງຫຼູຫຼາ ແລ່ນເຂົ້າມາພາຍໃນຮົ້ວໂຮງຮຽນ ເຮົາກໍແນມເບິ່ງດ້ວຍຄວາມຄິດວ່າ"ຄົງຈະແມ່ນຊາວພັນລາວເນາະ".

ມົດສາມອ້າຍນ້ອງເປັນພາສາອັງກິດ (ແອ່ນ ແອນ ແອ໋ນ) ທ່ານ Au8ust ໄດ້ໄຂປະຕູລົດລົງມາ ພ້ອມກັບ ທ່ານ DarkEnCiel ຜູ້ຈັດງານກິິລາສີນີ້ຂຶ້ນ ແລະ ຕິດຕາມດ້ວຍ ທ່ານ Fino ໜຸ່ມໜ້າຕາດີອີກຄົນ.

ບໍດົນປານໃດ ກໍມີລົດຫຼູອີກຄັນ ສີດຳ ເບີງາມ ຖືກຂົບຂີ່ເຂົ້າມາຈອດໃຫ້ໆກັບລົດຕູ້ຂອງທ່ານ Au8ust, ນັ້ນແມ່ນ ໜຸ່ມໜ້າຕາດີອີກຄົນ ນາມວ່າ ທ້າວທອງໃສ ໜຸ່ມລາວເຈົ້າຂອງລາງວັນ ໜຸ່ມເດັ່ນສູນພາສາຝະລັ່ງ.

...ເຮົາທັງໝົດພາກັນຂົນເຄື່ອງ, ຈັດສະຖານທີ ແລະ ກຽມອຸປະກອນ (ຕອນນີ້ໄດ້ແບ່ງເປັນສອງທີມງານ): ທີມງານໜຶ່ງ ທ້າວທອງໃສ ກັບ DarkEnCiel ໄດ້ໄປຊື້ອຸປະກອນມາເພີ່ມເຕີມ, ທີມງານສອງ ຖ່າຍທອດລົມປານໃສ່ໃນໝາກປູມເປົ້າ ເຈັດຄົນເປົ່າຊ່ວຍກັນຈົນແລ້ວ. ໃນຂະນະນັ້ນເອງ Au8ust ແລະ Fino ກໍໄດ້ເກັບພາຍບັນຍາກາດການກະກຽມ ພ້ອມທັງການໃຫ້ຄຳໂອວາດຕ່າງໆນາໆຂອງ Au8ust. ລວມຄົນທັງໝົດ ມີ ...ຄົນ ທີ່ເປັນຊາວພັນລາວ ກັບ ອີກຄົນໜຶ່ງທີ່ເປັນຄົນງາມນອກວົງການ

<ງານເຂົ້າແລ້ວ ຈະຕໍ່ໃໝ່ໂອກາດໜ້າ>

<ຕໍ່>

ພາກັນຖ້າດົນເຕີບ ຈົນເກືອບສິບເອັດໂມງ, ຫຼາຍຄົນກໍຫິວແດ່ແລ້ວ ໂດຍສະເພາະເຮົານີ້ລະ ເຫີໆ. ທ່ານນິນກໍເລີຍສະເໜີວ່າ ພວກເຮົາພາກັນໄປກິນເຂົ້າຢູ່ຮ້ານອາຫານແຖວນີ້ເນາະ ປະມານນີ້. ແລ້ວກໍຕົກລົງກັນໄດ້ວ່າ ຈະໄປຮ້ານ"ທິວທັດບຶງຂະຫຍອງ" ແປຈາກ"Lake View" ຢູ່ຂ້າງບຶງຫັ້ນເລີຍ. ການໄປກິນເຂົ້າ ຄົນທີ່ເອົາລົງຈັກມາ (ເຮົາເອງ) ກໍໄດ້ອາໄສແຊັມ. ຮອດຮ້ານອາຫານ ກ່ອນສິບເອັດໂມງ ບັນຍາກາດດີຂະໜາດ ລົມຄ່ອຍໆ ຄົນກໍບໍ່ມີອີກ (ຮ້ານເຂົ້າຍັງບໍ່ເປີດເທື່ອ ຮ່າໆໆ). ຈາກນັ້ນກໍລົມກັນ ທຳຄວາມຮູ້ຈັກກັນ, ທ່ານນິນໄດ້ສັ່ງອາຫານ. ອາຫານມາຮອດ ເຮົາກໍລົງມືເປັນຄົນທຳອິດ .

ທັງກິນ ທັງລົມກັນ ມ່ວນໆ, ໃນຂະນະນັ້ນເອງ ທ່ານນາງອ້ຽງ ກໍໂທຫາ ທ່ານນິນວ່າຈະມາຮ່ວມນຳ. ສ່ວນວ່າເຮົານັ້ນ ກິນຈົນອີ່ມ.

ແລ້ວກໍພາກັນກັບໄປມໍປາຍສີໂຄດ,​ ໄປຫຼິ້ນກິລາສີ ຕີປີ໋ງປ໋ອງ ແບ່ງເປັນສອງທີມ. ບັນຍາກາດ ມ່ວນຂະໜາດ (ສຳລັບເຮົາເອງ ບໍ່ໄດ້ມ່ວນແບບນີ້ດົນແລ້ວ)

ທ່ານນິນໄດ້ເກັບພາບເປັນວີດີໂອໄວ້ ເພິ່ນວ່າຖ້າວ່າງໆ ຈະຕັດຕໍ່ຄັກໆແລະເອົາລົງໃຫ້ເບິ່ງ.

ຈົນປະມານບ່າຍສາມໂມງ ກິລາສີພັນລາວ ກໍໄດ້ທີມຊະນະເລີດ ແລະ ທີມຮອງຊະນະເລີດ ແລ້ວກໍມີການມອບຂອງລາງວັນ (ລາງວັນແບບນີ້ກະມີ ຮ່າໆ)

ສຳລັບທ່ານ ນິນ, ທ່ານ ເລ້, ທ່ານ ຟີ່ໂນ້ ແລະ ທ່ານ ຍົງ ແມ່ນບໍ່ສາມາດໄປຮ້ອງເພງຕໍ່ກັບ ພວກເຮົາທີ່ເຫຼືອໄດ້. ສ່ວນ ທ່ານ ໂອ່ເລ່ ແລະ ທ່ານນາງ ອາຫຼິງ ແມ່ນໄດ້ກັບກ່ອນການມອບລາງວັນ.

ປະມານຫົກໂມງແລງ ເຮົາກໍມາທີ່ ຮ້ານ ສະຕາຣ໌ ແຖວຄ້ອຍໂພນຕ້ອງ ທີ່ເປັນທັງເດີ່ນເຕະບານ, ພັບ ແລະ ຄາຣາໂອເກະ, ເຊິ່ງມີ ທ່ານ ແຊັມ, ທ່ານ ອາຫຼົງ, ທ່ານ ນາງ ນີ່ຕ້າ, ທ່ານນາງ ອ້ຽງງາມ ແລະ ທ່ານນາງ ຄຸກກີ້ ຢູ່ບ່ອນນັ້ນກ່ອນແລ້ວ. ພວກເຮົາພາກັນຮ້ອງເພງຢ່າງມ່ວນຊື່ນ (ແຕ່ເສຍດາຍ ມືຖືຂອງຄຸກກີ້ເສຍ) ແລ້ວກໍໄປຟັງເພງຕໍ່ ແຕ່ອ້ຽງງາມຕ້ອງໄດ້ກັບບ້ານກ່ອນ. ຈອມມານຂີ້ເມົາ ຍັງແຂງແຮງຢູ່ຕອນນີ້.

ພວກເຮົາໄປຟັງເພງຕໍ່ຢູ່ ວິນເວັສ໌, ແລະຢູ່ບ່ອນນີ້ເອງ ຈອມມານຂີ້ເມົາໄດ້ໝົດລິດ ຮ່າໆໆ. ເຮົາກໍເລີ່ມວິນຫົວໜ້ອຍໜຶ່ງແລ້ວ. ສິບເອັດໂມງ ນີ່ຕ້າຈະໄດ້ກັບບ້ານ ເຮົາກໍເລີຍຂໍເກາະລົດນີ່ຕ້າກັບບ້ານນຳ.

ເຮົາຫຼັບຕາຕະຫຼອດທາງ ເພາະເຮົາເມົາລົດ. ຈົນຮອດບ້ານ.

ຈົບ.

ອໍ່ແກ້ນ ແມ່ນຊື່ນ້ອຍ ທີ່ພໍ່ແມ່ຍາດຕິພີ່ນ້ອງ ແລະໝູ່ເພື່ອນໃຊ້ເອີ້້ນເຮົາເນາະ. ຊື່ນີ້ມີທີ່ມາເໝືອນກັນ: ເລີ່ມເລີຍ ແມ່ເຮົາເຄີຍເປັນນັກຟ້ອນປະຈຳໂຮງຮຽນ ເພາະເພິ່ນມີດົນຕີໃນຫົວໃຈ ເພິ່ນກໍ່ເລີຍທັງຮຽນຟ້ອນຮຽນຮ້ອງເພງຈົນຈັດໃນຂັ້ນດີ; ສ່ວນພໍ່ເຮົາ ເພິ່ນກໍ່ມີດົນຕີໃນຫົວໃຈເຊັ່ນກັນ ແຕ່ຂາດພອນສະຫວັນທາງດ້ານການຮ້ອງເພງ ແລະ ການຟ້ອນ ເພິ່ນຈິ່ງໃຊ້ພອນສະແຫວງໃນການຫຼິ້ນດົນຕີ ຈົນເປັນນັກດົນຕີປະຈຳໂຮງຮຽນ. ແມ່ເລົ່າວ່າ ພວກເພິ່ນທັງສອງເຈິກັນຍ້ອນກິດຈະກຳຂອງໂຮງຮຽນ ແມ່ລະໄປຟ້ອນ ພໍ່ລະໄປເສບດົນຕີ ດົນໄປກໍ່ລຶ້ງເຄີຍກັນ ແລະກໍ່ເກີດເປັນຄວາມຮັກ. ຈົນກະທັັ້ງ ປັດໄຈຄົບຖ້ວນ ພວກເພິ່ນທັງສອງຈິ່ງຕົກລົງປົງໃຈກັນ ຮ່ວມຊີວິດແຕ່ງດອງກັນ ໜຶ່ງປີຈາກນັ້ນ ກໍ່ມີເຮົາເປັນພະຍານຮັກຂອງພວກເພິ່ນ, ຍ້ອນຄວາມມັກຮັກໃນດົນຕີ ປະກອບກັບໄລຍະນັ້ນ ອໍ່ແກ້ນ ອີເລັກໂທຣນິກກຳລັງເປັນທີ່ນຳຍົມ ກໍ່ເລີຍຕັ້ງຊື່ເຮົາວ່າ ອໍ່ແກ້ນ.

ມື້ທຳອິດທີ່ໄປຮຽນ ໂຄດມີກຳລັງໃຈເລີຍ. ສາວຄູກະໜ້າຮັກ ຮຽນກະງ່າຍໆ ຮຽນຕົວພິ່ນຢິ່ງ Pingyin

a: ອ່າ, o:ອໍ່, e:ເອີ່, u:ອູ, i:ອີ່ ລະກະ ü:ອີ່(ປາກຈູ)      d: ຕ, t: ທ.... ມີແຕ່ຕົວງ່າຍໆໆໆ

ມາມື້ທີ່ສອງ ກະຍັງສະບາຍຢູ່ ແນວວ່າມີສຽງຄືສຽງໃນພາສາລາວເນາະ ສະບາຍສະບາຍ.

ມາມື້ທີ່ສາມ ວັນພຸດ ມື້ວານນີ້. ເຂົ້າມາທວນບົດຮຽນເກົ່າກ່ອນ ຈາກນັ້ນກະຫຼິ້ນເກມໜ້ອຍໜຶ່ງ ພໍເອີ້ນນ້ຳຍ່ອຍ. ບຸດໜຶ່ງ ເອົາຕົວພິ່ງຢິ່ນໃໝ່ຂຶ້ນມາ "Z" ຕົວນີ້ລະ ຕົວບັນຫາເຮົາ. ສຽງບໍ່ຄືກັບຕົວຫຍັງໃນພາສາລາວເລີຍ ໃນພາສາຝຣັ່ງກະບໍ່ມີ ເຮັດຈັ່ງໃດກະອອກສຽງບໍ່ໄດ້ ຊິ "จ" ກະບໍ່ແມ່ນ ງົງເປັນໄກ້ຕາແຕກບັກດົນໆ ກ່ອນພັກຜ່ອນ ພໍດີນັກຮຽນຢູ່ທາງຫຼັງເຂົາເຈົ້າບອກວ່າ ສຽງນີ້ງ່າຍໆໜຶ່ງ ໃນພາສາມົ້ງກະມີ, ເຮົາກະເລີຍຮຽນນຳລາວ. ເລີກຫຼິ້ນ ບາດນິ ເຮົາກະຊ້ອມເອົາແທ້ເອົາວ່າລະນໍ້ ຢາກໃຫ້ມັນເປັນຄາຫ້ອງຫັ້ນລະ ຢ້ານວ່າຖ້າເລີກຮຽນ ຈະລືມກ່ອນ. ຊ້ອມອອກສຽງໂຕ "z" ກັບສາວມົ້ງໂຕະຂ້າງໆ (ລາວກະເປັນຄົນງາມ, ຜິວນຽນຂາວ ເວົ້າລວມໜ້າຮັກ),  ລາວກໍ່ຊ່ວຍເຮົາຂະໜາດເລີຍ ອອກສຽງໃຫ້ຟັງ ບອກວິທີຜັນສຽງ ເອົາປາຍລີ້ນແຕະແຂ້ວເທິງ ວ່າຊັ້ນ(ບອກຄຳສາວຄູບອກເລີຍ) ເຮົາກະລອງຜິດລອງຖືກ ຈົນໝົດເວລາເລີກຫຼິ້ນສິບນາທີ ຈົນເມື່ອຍ. ເຂົ້າມາຊົ່ວໂມງຕໍ່ໄປ ພໍດີຖືກຝຽນເຮົາອອກສຽງ ເຮົາກະອອກສຽງຄືດັ່ງທີ່ຊ້ອມຕອນເລີກຫຼິ້ນ. ໂອ້ຟ້າເອັ້ນເອີ້ຍ, ສາວຄູຍ້ອງວ່າ "ເຫີ່ນຫ້າວ" ເຮົາລະດີໃຈຂະໜາດ ສົມແລ້ວທີ່ຊ້ອມເອົາແທ້ເອົາວ່າ(ກັບຄົນໜ້າຮັກ ຮິຮິ)

ມື້ນີ້ ຫົກໂມງ ກໍ່ຈະຮຽນອີກ. ສູ້ເວີ້ຍ

ມື້ວານນີ້ ວັນຈັນ ທີ20ກັນຍາ2010. ເຮົາໄດ້ເລີ່ມຮຽນພາສາຈີນ ລະດັບເລີ່ມຕົ້ນ ນຳສະຖາບັນພາສາຈີນ ຂົງຈື້ ໃນ ມະຫາວິທະຍາໄລແຫ່ງຊາດ.

ດ້ວຍຄວາມຕື່ນເຕັ້ນ ເຮົາກະເລີຍມາຖ້າແຕ່ຕອນຫົກໂມງຍັງສິບຫ້າ, ຄົນມາລວມຕົວກັນຢູ່ກະດານແຈ້ງຊື່ ບັກຫຼາຍໆສະ, ມີທັງພະນັກງານ ມີທັງນັກຮຽນນັກສຶກສາ. ເຮົາກະຫ້ອງເຮົາ (ເພາະຕອນເຊົ້າ ແມ່ໄດ້ມາເອົາປຶ້ມແບບຮຽນກັບເບິ່ງຫ້ອງໃຫ້ແລ້ວ) ເຮົາໄດ້ຖືກຫ້ອງ ແຊັດສູນຫ້າ, ໝວດຮຽນເຊສອງ.

ຕອນໄປຮອດຫ້ອງ, ຄົນໃນຫ້ອງບໍ່ທັນຫຼາຍເທື່ອ ມີປະມານ ສອງສາມຄົນ. ເຮົາກະເລີຍຈອງໂຕະທີ່ໜຶ່ງໃນແຖວທຳອິດ ເຮົາມັກຢູ່ທາງໜ້າໝູ່ ຈັ່ງໄດ້ບັງຄົນຕົວຕ່ຳ (ຮິຮິ). ພໍຮອດ ຫົກໂມງຕົງປຸ໊ບ, ຄົນກະເຮ່ກັນເຂົ້າຫ້ອງປັບ ພໍດີມີຈຳນວນ ສິບຫ້າຄົນ. ໜ້ອຍໜຶ່ງ ສາວຄູກໍ່ເຂົ້າມາໃນຫ້ອງຮຽນ.

ລາວເປັນສາວຄູທີ່ງາມຄົນໜຶ່ງ ຮ່າງຕ່ຳ ມີຊວດຊົງອົງແອວຄັກແນ່, ລາວກໍຈັດກຽມເອກະສານລາວປະມານສາມນາທີນີ້ລະ ແລ້ວກໍ່ເວົ້າພາສາລາວວ່າ: ສະບາຍດີ (ສຳນຽງຄົນຈີນ). ພວກເຮົາກໍຕອບກັບສະບາຍດີ, ບາງຄົນທີ່ຮູ້ພາສາຈີນມາກ່ອນ ກະວ່າ ໜີຮ່າວ ກັບຄືນ. ລາວແນະນຳຕົວເອງແລະຂຽນຊື່ໃສ່ກະດານເປັນຕົວອັກສອນລາຕິນວ່າ: Wei Qin. ເຮົາອ່ານໃນໃຈວ່າ ເວີຍຄິນ, ແຕ່ສາວຄູພັດອອກສຽງວ່າ ເວີ້ຍຈິນ. (ເອົາລະຕົ້ວ ບາດນິ ທຳອິດກະອອກສຽງຜິດແລ້ວ ຄິດໃນໃຈ) 

ບັນຍາກາດການຮຽນກະສະບາຍສະບາຍ ບໍ່ຕຶງຄຽດ: ເລີ່ມຕົ້ນດ້ວຍການໃຫ້ນັກຮຽນແນະນຳຕົວເອງ ຊື່ຫຍັງ ມາແຕ່ໃສ ເປັນຫຍັງຈັ່ງຮຽນພາສາຈີນ. ນັກຮຽນແຕ່ລະຄົນ ກໍແນະນຳຕົວເອງ ສ່ວນຫຼາຍແມ່ນນັກສຶກສາມະຫາວິທະຍາໄລແຫ່ງຊາດ, ຕໍ່ມາກໍ່ແມ່ນ ເດັກນ້ອຍຈາກອຸດົມວຽງຈັນ, ຄູບາອົງໜຶ່ງ ແລະ ຄູສອງຄົນ(ນັບທັງເຮົາເອງ). ເຫດຜົນທີ່ມາຮຽນພາສາຈີນ ມີຫຼາກຫຼາຍ: ບາງຄົນກໍ່ຍ້ອນຢາກໂອ້ລົມກັບຄົນຈີນ, ຄ້າຂາຍກັບຄົນຈີນ, ໄປຮຽນຕໍ່ ແລະ ພິເສດ ແຕ່ງງານກັບຄົນຈີນ (ເຂົາເຈົ້າເວົ້າຢອກກັນ)

ການຮຽນແມ່ນກ່ຽວກັບການອອກສຽງຫຼາຍກວ່າ ຮຽນຕົວPingying ຕົວອອກສຽງຢ່າງດຽວເລີຍ. ຈົນຮອດແປດໂມງກາງຄືນ ສາວຄູກໍພາເລີກຮຽນ.

ເນື້່ອໃນການຮຽນ ແລ້ວຈະວ່າໃຫ້ຮູ້ໃນຕອນຕໍ່ໄປ