ເລື່ອງ: ສັນຕິສຸກ ສຸວິໄຊ

ວາລະສານ ທ່ຽວເມືອງລາວ No .30 July – December 2006

1. ການແລກປ່ຽນ

ການໂຮມໂຕກັນເປັນສັງຄົມຂອງມະນຸດ ນອກຈາກຈະມີປະໂຫຍດ ໃນທາງການເມືອງ ການປົກຄອງແລ້ວ ໃນສັງຄົມຍັງມີການຫມູນວຽນ ທາງເສດຖະກິດລວມຢູ່ນຳ ເລີ່ມຈາກການຜະລິດ ເພືອ່ບໍລະໂພກ ໃນຄອບຄົວ ເມືອ່ໄດ້ຫລາຍ ຈົນເກີນຄວາມຕ້ອງການ ຂອງຄອບຄົວແລ້ວ ກໍ່ມີການແຈກຍາຍໄປຕາມບ້ານໃກ້ເຮືອນຄຽງໂດຍຜູ້ ຮັບອາດມີສີ່ງຕອບແທນ ເພື່ອເປັນການແລກປ່ຽນ .ເລີ່ມຈາກອາຫານແລກປ່ຽນກັບອາຫານເຊັ່ນ:ໃນບາງສັງຄົມ ຄອບຄົວທີ່ສາມາດຜະລິດໄດ້ຫລາຍ ໃນບາງຄັ້ງກໍ່ຕັກອາຫານໃສ່ຖ້ວຍແຈກຍາຍໄປຍັງ ຄອບຄົວອື່ນໆ ອ້ອມຂ້າງ ເມືອ່ຄອບຄົວອື່ນໆໄດ້ ຮັບອາຫານແລ້ວ ອາດຕັກເກືອໃສ່ໃນຖ້ວຍທີ່ໃສ່ອາຫານມານັ້ນ ສົ່ງຄືນເປັນການແລກປ່ຽນ ໃນສັງຄົມ ປະຖົມບູຮານຍຸກກ່ອນປະຫັວດສາດ ກໍ່ໄດ້ປະຕິບັດເຊັ່ນນີ້ກ່ອນຈະມີເງິນຕາໃຊ້ແລກປ່ຽນຊື້ຂາຍ.

ໃນທາງບູຮາຄະດີ ນັກບູຮານຄະດີ ໄດ້ມີການຄົ້ນພົບຂຸມຝັງສົບ ຂອງມະນຸດບູຮານທີ່ມີເຄື່ອງໃຊ້ ເຄື່ອງເອ້ ແລະອາ ວຸດຕ່າງໆຝັງລວມຢູ່ກັບສົບຜູ້ຕາຍ ເຊັ່ນ:ກ້ອງແຂນທອງແດງ ຫລື ທອງສຳລິດ (ໂລຫະທອງແດງປະສົມຊືນ ແລະກົ່ວ)ຕ້າງຫູ,ສາຍສ້ອຍ ທີ່ເຮັດດ້ວຍເປີອກຫອຍທະເລ,ຫມາກ ປັດແກ້ວສີ,ຫມາກປັດຫີນສີ,ຂວານຫີນ,ຂວານ ທອງແດງຫລືທອງສຳລິດ,ໃບຫອກທອງແດງຫລືທອງສຳລິດ.ຖ້າຢູ່ໃນຍຸກເຫລັກ ກໍ່ມີເຄືອ່ງມືເຫລັກ ແລະອາວຸດທີ່ ເຮັດດ້ວຍເຫລັກ,ພາຊະນະດິນເຜົາເປັນຕົ້ນ.

ເຄື່ອງເອ້ ເຄື່ອງປະດັບ ທີ່ເຮັດຈາກເປືອກຫອຍທະເລ ຫມາກປັດ,ແກ້ວສີ,ປະເພດຫີນ ຄານີລຽນ Carneloan, ຫີນອາເກດ Agate ເປັນເຄືອ່ງປະດັບທີ່ຖຶກນຳເຂົ້າມາຈາກ ພາຍນອກເຊັ່ນ:ເປືອກຫອຍທະເລ ຈາກຫວຽດນາມ ຫມາກປັດແກ້ວແລະຫີນສີ ຈາກອິນເດຍ.ບອກຈາກນັ້ນ ຍັງພົບເຄືອ່ງໃຊ້ທີ່ເປັນຂອງລວມຫມູ່ ເຊັ່ນ: ກອງຫລື ຄ້ອງ ທອງສຳລິດທີ່ປັດຈຸບັນເອີ້ນວ່າກອງທອງ ຫລືຄ້ອງບ້າງ ທີ່ມີການຜະລິດຢູ່ໃນບໍລິເວນທີ່ເປັນແຂວງຢູນານ ແຂວງກວາງສີ ປະເທດຈີນແລະທາງຕອນເຫນືອຂອງປະເທດຫວຽດນາມ ໃນປະຈຸບັນ.

ແນ່ນອນສີ່ຂອງດັ່ງກ່າວມາຂ້າງເທີງນີ້ຄົນບູຮານຄົງຈະບໍ່ໄດ້ນຳ ເຂົ້າມາແຢກຢາຍກັນຫລີ້ນລ້າໆ ແຕ່ຕ້ອງນຳເຂົ້າມາ ຢ່າງມີວັດຖຸປະສົງ.ວັດຖຸປະສົງທີຫນື່ງຄື:ຂາຍແລ້ວຜູ້ຊື້ເອົາຫຍັງຊື້ ?

Publish post by Sumo