ກວ່າ ໒໐ ປີທີ່ຜ່ານມາ ໄຟນັລ ແຟນຕາຊີ ຫຼາຍຕໍ່ຫຼາຍພາກນັ້ນ ມີຕົວລະຄອນຕ່າງໆ ປະກົດອອກມາສະແດງບົດບາດມາກມາຍນັບບໍ່ຖ້ວນ ຕ່າງເພດ ຕ່າງໄວ ຕ່າງອາຊີບ ຕ່າງສາຍພັນ... ແລະແຕ່ລະຄົນ ກໍ່ລ້ວນມີ "ເຫດຜົນ" ມີ "ເລື່ອງລາວ" ທີ່ຈະເຮັດໃຫ້ຕ້ອງຈັບອາວຸດ ເຮັດໃຫ້ຕ້ອງຕໍ່ສູ້ ແລະເຮັດໃຫ້ຕ້ອງຫຼັ່ງເລືອດນຳກັນທັງສິ້ນ... ອາດຈະເພື່ອແກ້ແຄ້ນໃຫ້ຄົນສຳຄັນທີ່ ເສຍຊີວິດໄປ ເພື່ອປົກປ້ອງໂລກ ຫຼືຄົນຮັກ ເພື່ອປິດສາກການກະທຳແຕ່ຄັ້ງການກ່ອນຂອງຕົນເອງ... ແລະອີກສາລະພັດຈະຍົກມາກ່າວອ້າງ ເຊິ່ງລ້ວນແຕ່ຊຸກດັນໃຫ້ເຫຼົ່າຜູ້ຄົນຕ້ອງດີ້ນຮົນໄປຈົນກວ່າຈະສິ້ນສຸດການເດີນທາງ.

ແຕ່ຫາກຈະເບິ່ງໃຫ້ເລິກໆແລ້ວ ກວ່າທີ່ໄຟນັລ ແຟນຕາຊີ ຈະໄດ້ສ້າງສັນຕົວລະຄອນທີ່ມີ "ເລື່ອງລາວ" ທີ່ລຶກຊຶ້ງ ລະອຽດອ່ອນ ຊັດເຈນ ແລະທີ່ມາທີ່ໄປຢ່າງແທ້ຈິງນັ້ນ... ກໍ່ຜ່ານມາດົນນານມາເຖິງໄຕຣພາກທີ່ ໓ ນຳກັນ.

...ມາເຖິງພາກທີ່ເປີດໂຕ ໑ໃນຕົວລະຄອນທີ່ມືດມົນໄດ້ສົມຈິງຫຼາຍທີ່ສຸດຕົວ໑ໃນເກມ... ມະຫານ ຊັ້ນ໑ ຜູ້ກວາດແກວ່ງດາບຍັກໃຫຍ່... ນາມວ່າ "ຄລາວດ໌ ສໄຕຣຟ໌".


"Cloud" - ຊ່ວງຊີວິດດັ່ງເມກໝົ່ນ (ພາກຕົ້ນ)
 

ຄລາວດ໌ ສໄຕຣຟ໌ ເກີດທີ່"ນີເບລໄຮມ໌" ໝູ່ບ້ານນ້ອຍໆກາງພູເຂົາ ເຊິ່ງຕະຫຼອດຊິວິດໄວເຍົາຂອງລາວ ຕ້ອງຢູ່ຢ່າງໂດດດ່ຽວສະເໝີມາ ເນື່ອງຈາກອຸປະນິໄສສ່ວນຕົວ ທີ່ເປັນຄົນງຽບຂຶມ ເກັບຕົວ ແລະມັກແຍກຕົນຈາກຜູ້ອື່ນ ເຮັດໃຫ້ເດັກນ້ອຍຄົນອື່ນ ແລະຄົນໃນໝູ່ບ້ານ ຮູ້ສຶກວ່າ ເດັກນ້ອຍມິດໆຄົນນີ້ "ແປກປະຫຼາດ" ແລະ "ບໍ່ໜ້າຄົບ" ເລີຍ.

ເຫດຜົນສ່ວນຕົວ ໃນມູມມອງຂອງເດັກໜຸ່ມຜູ້ໂດດດ່ຽວຄົນນີ້ກໍ່ຄືວ່າ ຄົນອຶ່ນໆນອກຈາກຕົວເອງນັ້ນ ເບິ່ງຄືເດັກນ້ອຍ ໄຮ້ແກ່ນສານ ແລະບໍ່ຄູ່ຄວນຈະມາຂ້ອງກ່ຽວກັບ"ທີຟາ" ສາວນ້ອຍໜ້າຮັກໜ້າຊັງທີ່ລາວຢາກຮູ້ຈັກເລີຍ.

ເຫດຜົນທີ່ກ່າວອ້າງນັ້ນ ຈະມາຈາກຄວາມເປັນຜູ້ໃຫຍ່ທີ່ເກີນຕົວ ຫຼືມາຈາກຄວາມປະໝ່າໃນໄວເຍົາກໍ່ແລ້ວແຕ່... ກວ່າທີ່ຄຳຕອບຂອງມັນຈະປະກົດ ຊັດເຈນ ກໍ່ມາຮອດວັນທີ່ ຊີວິດຂອງຄລາວດ໌ ສໄຕຣຟ໌ ຕ້ອງປ່ຽນແປງໄປບໍ່ຫວນຄືນ...

ທີຟາປະສົບອຸບັດຕິເຫດຕົກຈາກພູ ເຊິ່ງລາວເປັນຄົນໆດຽວທີ່ລັກຕິດຕາມໄປ ບໍ່ສາມາດຊ່ອຍເຫຼືອຫຍັງໄດ້ແມ່ນແຕ່ນ້ອຍ!!

ເມື່ອ ຮູ້ເຖິງຄວາມອ່ອນແອຂອງຕົນເອງເປັນຄັ້ງທຳອິດ ແລະເຂົ້າໃຈວ່າ ເຫດຜົນຕ່າງໆທີ່ເຄີຍຍົກມາກ່າວອ້າງ ບໍ່ໄດ້ບົດບັງຄວາມເປັນຈິງທີ່ວ່າ ຕົນເປັນຄົນໄຮ້ພະລັງ ແລະໂດດດ່ຽວຫຼາຍພຽງໃດ... ເດັກນ້ອຍຈຶ່ງມຸ້ງເຂົ້າຫາຂໍ້ສະຫຼຸບທີ່ວ່າ ຕົນເອງຕ້ອງການ"ພະລັງ" ທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ ຕົນເອງຢາກໄດ້"ຄວາມແຂງແກ່ນ" ທີ່ໃຊ້ປົກປ້ອງຄົນສຳຄັນຂອງຕົນໄດ້ຢ່າງແທ້ຈິງ ແລະເມື່ອຮອດເວລານັ້ນ ພາບຂອງຕົນເອງທີ່ຍົກໄວ້ສູງ ແລະພາບຂອງຄົນອື່ນທີ່ຢູ່ຕ່ຳກວ່າ ກໍ່ຈະຊັດເຈນຈັບຕ້ອງໄດ້ໃນທີ່ສຸດ.

ການສະແຫວງຫາ"Model" ຫຼື ກໍ່ຄືບຸກຄົນທີ່ເປັນແຮງບັນດານໃຈຂອງຕົນເອງນັ້ນ ບໍ່ແມ່ນເລື່ອງແປກ... ໃນຊ່ວງຊີວິດຂອງຄົນເຮົາ ຕັ້ງແຕ່ເກີດຈົນຕາຍ ຕ່າງກໍ່ຕ້ອງພົບບຸກຄົນທີ່ຈະເປັນແບບຢ່າງໃຫ້ເຮົາຍຶດຖືປະຕິບັດຕາມ ບໍ່ຫຼາຍກໍ່ໜ້ອຍ ທັງແນວຄວາມຄິດ ອາຊີບ ຫຼືຈົນຮອດແບບແຜນການດຳເນີນຊີວິດ... ໂດຍສະເພາະສຳຫຼັບຊ່ວງໄວເຍົາປະມານ ໑໐ ປີນັ້ນ ເປັນຊ່ວງເວລາສຳຄັນ ທີ່ຈະເລີ່ມຕົ້ນຄົ້ນຫາຜູ້ເປັນ Ideal ໃຫ້ກັບຕົນເອງ... ພໍ່ ອາຈານ ນັກສະແດງ ນັກວິທະຍາສາດ ຫຼືຫຍັງກໍ່ສຸດແລ້ວແຕ່...

ສຳຫຼັບຄລາວດ໌ແລ້ວ ຜູ້ທີ່ເປັນຕົ້ນແບບຂອງ"ຄວາມແຂງແກ່ນ"... ຜູ້ທີ່ເປັນສັນຍາລັກຂອງ"ພະລັງ" ທີ່ລາວຈະໃຊ້ປົກປ້ອງຄົນສຳຄັນໄດ້ນັ້ນ ມີພຽງຄົນດຽວ... "ເຊຟິຣອທ"... ທະຫານຊັ້ນ໑... ຕຳນານທີ່ຍັງມີຊີວິດ.

"ໂຊລເຢີຣ໌" ເປັນກອງກຳລັງພິເສດ ຂຶ້ນກົງຕໍ່ບໍລິສັດຍັກໃຫຍ່ "ຊິນຣະ"... ເຊິ່ງເຮັດໜ້າທີ່ປະຕິບັດພາລະກິດສ່ຽງອັນຕະລາຍຕ່າງໆ ໂດຍຈຸດສູງສຸດຂອງຍອດຄົນເຫຼົ່ານັ້ນ ກໍ່ແມ່ນຊາຍໜຸ່ມຜົມສີນ້ຳເງິນຍາວ ກັບສີມືດາບໄຮ້ຫຼັກ ນາມວ່າເຊຟິຣອທນັ້ນເອງ...

ອາດຈະກ່າວໄດ້ວ່າ ເຊຟິຣອທ ເປັນເຖິງ Symbol of Absolute Power ສຳຫຼັບຄົນທົ່ວໄປ... ໂດຍສະເພາະກັບເດັນນ້ອຍທີ່ໄຂວ່ຄວ້າຫາພະລັງແລ້ວ... ລາວ ເປັນທັງພະເອກ ເປັນທັງແຮງບັນດານໃຈ ແລະເປັນທັງເປົ້າໝາຍທີ່ຈະຕ້ອງໄປໃຫ້ເຖິງ.

ເດັກນ້ອຍຈາກບ້ານມາດ້ວຍຄວາມມຸ້ງໝັ້ນ ພ້ອມຄຳສັນຍາວ່າ ຈະກັບໄປປົກປ້ອງທີຟາ ເມື່ອເຖິງເວລາທີ່ນາງປະສົບອັນຕະລາຍ... ຄລາວດ໌ກະຕືລືລົ້ນໄລ່ຕາມພາບອັນຍິ່ງໃຫຍ່ ຂອງຕົນເອງໃນອະນາຄົດ ຄືກັບຫຼາຍໆຄົນເຄີຍເຮັດແລະໜ້າເສຍດາຍ ທີ່ລາວຕ້ອງປະສົບກັບບັນຫາຄືທີ່ຫຼາຍໆຄົນເຄີຍພົບພານ... ຜ່ານມາຫຼາຍຕໍ່ຫຼາຍປີ ຄລາວດ໌ກໍ່ຍັງບໍ່ສາມາດກ້າວຂ້າມກຳແພງສູງໃຫຍ່ ເຂົ້າມາເປັນທະຫານຊັ້ນ໑ໄດ້ດັ່ງທີ່ຕັ້ງໃຈໄວ້.

ຄົນຫຼາຍຄົນ ແລ່ນໜີອອກຈາກບ້ານມາດ້ວຍຄວາມຄິດຍິ່ງໃຫຍ່ ແລະຈົບລົງດ້ວຍການຜິດຫວັງກັບບ້ານໄປຕາຍຮັງດ້ວຍຄວາມເຈັບໃຈ... ຄລາວດ໌ບໍ່ຢາກເປັນເຊັ່ນນັ້ນ ເພາະວ່າ ດ້ວຍໜ້າທີ່ ເຂົາຕ້ອງກັບໄປສຳຫຼວດເຕົາປະຕິກອນທີ່ບ້ານເກີດຂອງຕົນເອງໃນທີ່ສຸດ ກັບໄປດ້ວຍສະພາບທີ່ເປັນພຽງແຕ່ພົນທະຫານທຳມະດາ... ກັບໄປພ້ອມກັບທະຫານຊັ້ນເອກທັງ໒ຄົນ ເຊຟິຣອທ-ເປົ້າໝາຍທີ່ຍັງບໍ່ທັນສາມາດເຂົ້າໃກ້ ແລະແຊັຄ-ໝູ່ສະນິດຜູ້ເປັນກຳລັງໃຈຕະຫຼອດມາ.

ທີ່ ນີເບລໄຮມ໌ ຄລາວດ໌ລັກຊ້ອນຕົວຕົນພາຍໃຕ້ໝວກແລະເຄື່ອງແບບຂອງຊິນຣະ ແລະພະຍາຍາມຫຼີກໜີບໍ່ພົບໜ້າທີຟາ... ແຕ່ລາວບໍ່ໄດ້ຄິດຈັກໜ້ອຍວ່າ ການກັບມາຄັ້ງນີ້ ຈະເຮັດໃຫ້ລາວ ສູນເສຍທຸກສິ່ງທຸກຢ່າງ... ແມ່ນແຕ່ຕົວຕົນຂອງລາວເອງ.

ບ່ອນນີ້ ເຊຟິຣອທໄດ້ຄົ້ນພົບຄວາມຈິງເບື້ອງຫຼັງຊາດກຳເນີດຂອງຕົນເອງ ແລະເຮັດໃຫ້ລາວເສຍສະຕິໄປຢ່າງສິ້ນເຊີງ... ຍອດນັກຮົບກວາດແກວ່ງດາບຟັນຂ້າຜູ້ຄົນ ແລະເຜົາທຳລາຍໝູ່ບ້ານຈົນພິນາດສິ້ນ ກ່ອນທີ່ຈະມຸ້ງໜ້າໄປທີ່ເຕົາປະຕິກອນ ເພື່ອຄົ້ນຫາເສດຊາກທີ່ເຫຼືອຂອງ"ເຈໂນວ່າ" ສິ່ງມີຊີວິດຕົ້ນແບບ ທີ່ເຮັດໃຫ້ເກີດຕົວລາວຂຶ້ນມາ.

ຈາກທິດສະດີຈິດຕະສາດເດັກນ້ອຍແລະໄວຫຼຸ້ນ... ຊ່ວງໄວຮອຍຕໍ່ລະຫວ່າງ"ໄວເດັກນ້ອຍ" ກັບ"ໄວຜູ້ໃຫຍ່" ນັ້ນ ຖືເປັນຊ່ວງຫົວລ້ຽວຫົວຕໍ່ທີ່ສຳຄັນ... ເປັນໄວແຫ່ງການ"ຄົ້ນຫາຕົນເອງ" ເພື່ອທີ່ເດັກນ້ອຍໃນຊ່ວງໄວ ໑໖-໒໐ປີ ຈະຕ້ອງສະແຫວງຫາ ພາຍໃນເວລາທີ່ຈຳກັດນັ້ນ.

ໂດຍປົກກະຕິແລ້ວ ຖ້າເດັກນ້ອຍເຕີບໃຫຍ່ໄປຕາມລຳດັບຂັ້ນຢ່າງຖືກຕ້ອງ ເມື່ອຮອດຊ່ວງໄວຫຼຸ້ນ ຈະເລີ່ມເບິ່ງເຫັນເຖິງຄວາມຄ້າຍຄືແລະຄວາມແຕກຕ່າງຂອງຕົນເອງກັບຄົນອ້ອມຂ້າງ... ພວກເຂົາ ໃຫ້ຕົນເອງເປັນຈຸດເດັ່ນ ໃຫ້ຕົນເອງບໍ່ຄືໃຜ... ຄົນທີ່ໂຊກດີຊອກໄດ້ພົບ ອາດຈະພັດທະນາສິ່ງນັ້ນໃຫ້ດີຍິ່ງໆຂຶ້ນໄປ ແຕ່ຫຼາຍຄົນກໍ່ໂຊກຮ້າຍ ວົນວຽນຢູ່ກັບການຊອກຫາຄວາມໝາຍໃນການມີຢູ່ຂອງຕົນເອງ ແລະອາດຈະເຖິງຂັ້ນເສຍຜູ້ເສຍຄົນໄປເລີຍ.

ສຳຫຼັບຄລາວດ໌ຜູ້ໂດດດ່ຽວແລະອ່ອນແອແລ້ວ ແມ່ນການເປັນຜູ້ທີ່ເຂັ້ມແຂງເທົ່າທຽມກັບພະເອກໃນດວງໃຈ... ຕະຫຼອດເວລາຫຼາຍປີທີ່ຜ່ານມາ ລາວເຄີຍເຂົ້າໃຈວ່າ ຕົນເອງເຂົ້າໃກ້"ຄລາວດ໌"ໃນອຸດົມຄະຕິຫຼາຍຂຶ້ນເທື່ອລະຂັ້ນແລ້ວ.

ແຕ່ທັນໃດ ເປົ້າໝາຍນັ້ນກໍ່ຫາຍໄປ... ຕົວຕົນຂອງລາວ ລອຍລ່ອງຢູ່ກາງເສັ້ນທາງຊີວິດ... ໂດຍບໍ່ມີແມ່ນແຕ່ຄຳເຕືອນ ບໍ່ມີແມ່ນແຕ່ທາງຫຼີກໜີ!!

...ກ່ອນທີ່ຈະໄດ້ທັນຕັ້ງຫຼັກ ຄິດເຖິງການຄົ້ນຫາເສັ້ນທາງຊີວິດເສັ້ນໃໝ່... ຄລາວດ໌ເອງໄດ້ໃຊ້ແຮງຢ່າງປ່ວງບ້າກຳຈັດເຊຟິຣອທໃຫ້ຕົກລົງໄປໃນເຕົາປະຕິກອນໄດ້ສຳເລັດ... ແຕ່ທັງລາວແລະແຊັຄ ກໍ່ຖືກບໍລິສັດຊິນຣະຈັບໄປທົດລອງ ແລະຊີດເຊລລ໌ຂອງເຈໂນວ່າເຂົ້າຮ່າງກາຍ...

ເວລາຜ່ານມາເຖິງ ໔ ປີ... ແຊັຄພາຄລາວດ໌ທີ່ເລີ່ມຖືກປະຕິກິລິຍາຈາກເຊລລ໌ເຈໂນວ່າອອກລິດ ໜີອອກໄປເພື່ອຊອກຫາອິດສະລະພາບ... ທັງ໒ຫຼົບໜີໄປໄດ້ກາງທາງ... ແຕ່ວ່າ ແຊັຄພັດຖືກທະຫານຂອງຊິນຣະທີ່ຕິດຕາມມາ ສັງຫານຖິ້ມ ແລະປ່ອຍໃຫ້ຕາຍລົງຊ້າໆ ທາງຂ້າງຮ່າງຂອງຄລາວດ໌ໝູ່ຮັກ ທີ່ເກືອບຈະໝົດສະພາບໄປນຳກັນ...

ແຊັຄສົ່ງມອບດາບ"ບັສເຕີຣ໌ຊອຣ໌"ເຫຼັ້ມໃຫຍ່ ເຊິ່ງລາວເອງໄດ້ຮັບມາຈາກຄົນສຳຄັນ ໃຫ້ແກ່ຄລາວດ໌ ແລະຝາກຝັງໃຫ້ສຶບທອດຊີວິດ ເຈຕະນາ ແລະຄວາມພາກພູມໃຈໃຫ້ສືບຕໍ່ໄປ... ກ່ອນທີ່ຈະຈາກໄປຢ່າງສະຫງົບ...

...ເລື່ອງລາວຂອງແຊັຄຈົບລົງ ແຕ່ຂອງຄລາວດ໌ຫາກໍ່ເລີ່ມຕົ້ນ...

ການໄລ່ນຳຄວາມຝັນທີ່ບໍ່ສຳເລັດ ການປົກປ້ອງຄົນສຳຄັນບໍ່ໄດ້ເປັນຄັ້ງທີ່໒ ການສູນເສຍຄົນອັນເປັນທີ່ຮັກໄປເພາະຄວາມອ່ອນແອຂອງຕົນເອງ ການປ່ຽນແປງໄປຂອງບຸກຄົນທີ່ເປັນແບບຢ່າງໃນອຸດົມຄະຕິ ແລະການສົ່ງມອບຄວາມນຶກຄິດອັນໃຫຍ່ຫຼວງ ໃຫ້ກັບຕົວລາວພຽງຜູ້ດຽວ... ທັງຫຼາຍທັງປວງເຫຼົ່ານີ້ ໜັກໜາ ແລະຍິ່ງໃຫຍ່ເກີນກວ່າທີ່ຊາຍໄວ ໒໐ກວ່າປີ ຫາກໍ່ຮັບໄດ້... ໂດຍສະເພາະຢ່າງຍິ່ງ ເມື່ອຄວາມຊົງຈຳສຸດທ້າຍຂອງລາວ ແມ່ນການສູນເສຍເປົ້າໝາຍ "ປາຍທາງ" ຂອງຊີວິດໄປ ຢ່າງຜິດຄວາມຄາດໝາຍຢ່າງສິ້ນເຊີງ.

ຄົນເຮົາທຸກຄົນ ຈະມີສິ່ງທີ່ຮຽກວ່າ "ກົນໄກປ້ອງກັນຕົນເອງ (Defence Mechanism)"ຢູ່ ບໍ່ຮູບແບບໃດກໍ່ຮູບແບບ໑... ໜ້າທີ່ຂອງມັນ ແມ່ນເຮັດການປ້ອງກັນ "ຈິດໃຈ" ອັນແສນອ່ອນແອຂອງເຈົ້າຂອງ ບໍ່ໃຫ້ເສຍຫາຍໄປກັບປັດໄຈພາຍນອກ... ເຊິ່ງການສະແດງອອກຂອງມັນ ກໍ່ຕ່າງກັນອອກໄປ ແລ້ວແຕ່ພື້ນຖານ ແລ້ວແຕ່ຕົວເຮົາ ແລ້ວແຕ່ສະຖານະການ ເຊັ່ນ:

Denial – ການປະຕິເສດ ບໍ່ຍອມຮັບຄວາມຈິງ ເຊັ່ນຜູ້ທີ່ຫາກໍ່ໄດ້ຮັບແຈ້ງວ່າ ຕົນເປັນພະຍາດຮ້າຍ.
Rationalization – ການຫາເຫດຜົນ ເພື່ອຮອງຮັບຄວາມຜິດພາດຂອງຕົນເອງ ເຊັ່ນໝາກມ່ວງສົ້ມ/ຄລາວດ໌ຍາມນ້ອຍ
Projection – ການກ່າວໂທດ ຊອກເປົ້າໝາຍອື່ນມາຮັບຜິດແທນ ເຊັ່ນຫົວບໍ່ດີຕິໝວກ.
Suppression – ການລະງັບ ພະຍາຍາມເກັບກົດການຮັບຮູ້ຄວາມເປັນຈິງ ເຊັ່ນບໍ່ຄິດຮອດການເສັງ
ຯລຯ

ໃນກໍລະນີຂອງຄລາວດ໌ ແມ່ນວ່າເຊລລ໌ຂອງເຈໂນວ່າ ຈະມີສ່ວນນການປັບປຸງຮູບແບບຄວາມຊົງຈຳໃຫ້ຕ່າງອອກໄປ ແຕ່ອີກສິ່ງ໑ທີ່ລືມບໍ່ໄດ້ກໍ່ແມ່ນ ຕົວລາວເອງ ເຊິ່ງຫາກໍ່ປະເຊີນກັບສະພາບບີບຄັ້ນທີ່ສຸດ ທັງຮ່າງກາຍແລະຈິດໃຈ... "ກົນໄກປ້ອງກັນຕົນເອງ" ຈຶ່ງເຮັດວຽກຮຸນແຮງເປັນພິເສດ ເປັນຊະນິດທີ່ຮຽກວ່າ Dissociation - ການແຍກຕົວອອກ ເປັນການປ່ຽນແປງບຸກຄະລິກ ຄວາມຊົງຈຳ ແລະຮູບແບບອາລົມຂອງຄົນໆ໑ (ເຊິ່ງມັກອ່ອນແອ ໄຮ້ພະລັງ) ໄປເປັນອີກບຸກຄະລິກ໑ (ເຊິ່ງມັກເຂັ້ມແຂງ ແລະເພິ່ງພາໄດ້)... ແລະເມື່ອມັນພັດທະນາໄປຫຼາຍຂຶ້ນ ອາດຈະເກີດເປັນພະຍາດທາງຈິດທີ່ຮຽກວ່າ Multiple Personality Disorder... ທີ່ຮຽກກັນວ່າ "ບຸກຄະລິກະພາບຊ້ອນ" ນັ້ນເອງ.

ເປຶອກທີ່ຊື່ວ່າ"ຄລາວດ໌" ໂດດດ່ຽວ ແລະອ່ອນແອເກີນກວ່າທີ່ຈະປ້ອງກັນ "ແກ່ນ" ທີ່ເບາະບາງທາງໃນຕົວໄດ້.

...ແຕ່ຖ້າຫາກວ່າເປັນເປືອກທີ່ຊື່ວ່າ "ແຊັຄ" ເຊິ່ງເຂັ້ມແຂງ ອ່ອນໂຍນ ແລະມຸ້ງໝັ້ນແລ້ວ... ມັນກໍ່ເປັນອີກເລື່ອງ໑.

ຄລາວດ໌ ປະຕິເສດທີ່ຈະຮັບຮູ້ເລື່ອງລາວ ແລະບໍ່ຍອມເບິ່ງໄປທີ່ບັນຫາແລະໜ້າທີ່ຈາກອະດີດ... ລາວເລືອກທີ່ຈະໜີໄປຮັບຄວາມຊົງຈຳຂອງໝູ່ຮັກ ທີ່ຜູກພັນແລະເຊື່ອໃຈກັນມາດົນນານ ປະສົມປະສານເຂົ້າກັບຄວາມຊົງຈຳຂອງຕົນເອງ ທີ່ຖືກສ້າງໂດຍເຊລລ໌ເຈໂນວ່າ...

...ແລະແລ້ວ...

"ຄລາວດ໌" ທະຫານຊັ້ນເອກ ຜູ້ເຂັ້ມແຂງ ເກ່ງກ້າ ແລະເປັນນັກຮົບຮັບຈ້າງທີ່ບໍ່ຮັບຮູ້ສັງຄົມ ກໍ່ໄດ້ຢິບດາບເຫຼັ້ມໃຫຍ່ ສະພາຍບ່າ... ແລະຍ່າງຈາກໄປ.

...ຖິ້ມໄວ້ພຽງອະດີດທີ່ແສນຫ່າງໄກ ແລະຄຳສັນຍາຢູ່ໃນຫຼືບຂອງຄວາມຊົງຈຳ...