ຫຼັງຈາກຜ່ານເລື່ອງລາວທີ່ບໍ່ໜ້າຈົດຈຳມາກມາຍ... "ຄລາວດ໌ ສໄຕຣຟ໌" ເດີນທາງມາຮອດເມືອງ"ມິດກາຣ໌" ຕາມຄວາມຕັ້ງໃຈເທື່ອລຸນ... ບ່ອນນີ້ ລາວໄດ້ພົບທີຟາ ໝູ່ສະໄໝຍາມນ້ອຍອີກເທື່ອ໑ ແລະໄດ້ຖືກຊວນໃຫ້ມາເຮັດວຽກຮ່ວມກັບກຸ່ມ"ອະວາລັນຊ໌" ກອງກຳລັງຕໍ່ຕ້ານບໍລິສັດຊິນຣະ ທີ່ກຳລັງຍາດຊິງພະລັງງານຊີວິດຂອງໂລກໄປຢ່າງຊ້າໆ...

ຫຼັງຈາກທີ່ໄດ້ສະແດງສີມືໃນພາລະກິດຕ່າງໆ... ຊີວິດຂອງລາວພັດຕ້ອງມີຈຸດສະດຸດອີກຄັ້ງ... ເມື່ອອະດີດທີ່ຕົນເອງເຄີຍປິ່ນໜ້າໜີ ໄດ້ໄລ່ນຳມາເຖິງຕົນ...

"Cloud" - ຊ່ວງຊີວິດດັ່ງເມກໝົ່ນ (ພາກປາຍ)

ເຊຟິຣອທ ເຊິ່ງຄລາວດ໌ເຂົ້າໃຈວ່າ ຫາຍສາບສູນໄປແລ້ວຈາກເຫດການເມື່ອຄັ້ງອະດີດ ພັດປະກົດຕົວຂຶ້ນອີກຄັ້ງ ແລະເຮັດໃຫ້ຄວາມຕັ້ງໃຈທີ່ຈະ"ປົກປ້ອງຊີວິດຂອງດວງດາວ" ທີ່ກຸ່ມອະວາລັນຊ໌ຍຶດຖືຢູ່ ຕ້ອງປ່ຽນເປົ້າໝາຍໄປ... ພວກລາວ ຕິດຕາມໄລ່ລ່າອະດີດທະຫານຊັ້ນເອກທີ່ເກ່ງກ້າທີ່ສຸດຜູ້ນີ້ ຢ່າງເຕັມຄວາມສາມາດ... ແຕ່ການເດີນທາງ ພັດບໍ່ງ່າຍດັ່ງດີ່ຫວັງ...

"ເຊລລ໌ເຈໂນວ່າ" ທີ່ຄລາວດ໌ຖືກປູກລ້ຽງໄວ້ໃນຮ່າງກາຍນັ້ນ ມີຄວາມສາມາດທີ່ຈະປ່ຽນແປງຮູບລັກສະນະ ແລະຈັດຮຽງຄວາມຊົງຈຳຂອງຜູ້ຄົນໄດ້ດັ່ງຕ້ອງການ.

...ຮູບຮ່າງທີ່ເບິ່ງເຫັນອາດຈະເປັນສິ່ງຈອມປອມ... ຄວາມຊົງຈຳທີ່ໄດ້ຮັບຮູ້ ອາດຈະເປັນພຽງແຕ່ພາບລວງຕາ...

"ຮ່າງຈຳລອງ"ຂອງເຊຟິຣອທ ຈຳນວນຫຼາຍທີ່ໄດ້ພົບຕາມທາງ ຕ່າງກໍ່ຢ້ຳເຕືອນເຖິງເບື້ອງຫຼັງທີ່ແສນຊ້ຳຊາກປະໂຫຍກນີ້... ເມື່ອດົນເຂົ້າ ຈິດໃຈທີ່ແສນເບາະບາງຂອງຄລາວດ໌ກໍ່ຄ່ອຍໆສັ່ນໄຫວຢ່າງຊ້າໆ... ແລະມິດງຽບ.

ສຳຫຼັບຕົວຄລາວດ໌ ທີ່ເຄີຍພ່າຍແພ້ໃຈຕົນເອງ ແລະໃຊ້ກົນໄກປ້ອງກັນ ສ້າງອີກ໑ບຸກຄົນທີ່ຊື່ວ່າແຊັຄ ມາປິດບັງຄວາມອ່ອນແອ ແລະຄວາມຮູ້ສຶກຜິດຂອງຕົນເອງໃນເມື່ອກ່ອນນັ້ນ... ສິ່ງທີ່ຈະເຮັດໃຫ້ຕົນເອງຫວັ່ນໄຫວຫຼາຍທີ່ສຸດກໍ່ຄົງຈະບໍ່ແມ່ນສິ່ງອື່ນໃດ ນອກຈາກ"ຄວາມຈິງ"ທີ່ຕົນເອງປະຕິເສດທີ່ຈະເຫັນມັນເຕັມຕາມາຕະຫຼອດ.

ຖ້າປຽບທຽບວ່າມັນເປັນກັບແຫ່ງຄວາມຊົງຈຳອັນ໑ ທີ່ຖືຢູ່ໃນມື... ເດັກນ້ອຍຢ້ານກົວວ່າ ສິ່ງທີ່ຢູ່ທາງໃນນັ້ນ ຈະເປັນຄວາມຈິງແທ້ອັນແສນວິເສດ ຫຼືຈະເປັນພຽງແຕ່ຄວາມເຈັບປວດທີ່ຊຸກເຊື່ອງໄວ້ຈົນສຸດມືຄວ້າ... ຕະຫຼອດເວລາທີ່ຜ່ານມາ ຄລາວດ໌ໄດ້ແຕ່ປະຄອງ"ຄວາມຊົງຈຳ"ນັ້ນໄວ້ດ້ວຍມືທີ່ສັ່ນເຊັນ ດ້ວຍສາຍຕາທີ່ບິດເບືອນ ແລະດ້ວຍໃຈຢ້ານກົວ.

...ອີກຄັ້ງ໑ ຊາຍໜຸ່ມຕັດສິນໃຈແລ່ນໜີ ກ່ອນທີ່ບັນຫາຈະເຂົ້າມາເຖິງຕົວ... ຄລາວດ໌ຍອມແພ້ໃຫ້ກັບຄວາມຢ້ານກົວຂອງຕົນເອງ ແລ່ນເຂົ້າສູ່ຂໍ້ສະຫຼຸບໃກ້ຕົວວ່າ ຕົນເອງເປັນພຽງແຕ່ຮ່າງທົດລອງຮ່າງ໑ ເປັນຜົນຜະລິດທີ່ຮັບສືບທອດເຊລລ໌ຂອງເຈໂນວ່າ ເປັນພຽງແຕ່ຫຸ່ນກະບອກທີ່ໄຮ້ວິນຍານຂອງເຊຟິຣອທ... ຮ່າງເນື້ອທີ່ເຫັນຢູ່ນີ້ ຄວາມຊົງຈຳທີ່ຮັບຮູ້ຢູ່ນີ້ ລ້ວນແຕ່ເປັນສິ່ງທີ່ຖືກປຸງແຕ່ງຂຶ້ນມາຈາກຄວາມສາມາດຂອງເຊລລ໌ເຈໂນວ່າ ໂດຍທີ່ບໍ່ແມ່ນຄວາມຈິງ.

ແມ່ນວ່າເປືອກນອກຈະເບິ່ງຄືແຂງແກ່ນພຽງໃດ ແຕ່ຫາກແກ່ນໃນເປັນຮູແລ້ວ ພຽງແຕ່ອອກແຮງເຄາະເລັກນ້ອຍ ມັນກໍ່ຍ່ອມແຕກອອກໂດຍງ່າຍ... ເປັນຕາແປກ ທີ່ ຜູ້ມີບັນຫາທາງຈິດສ່ວນຫຼາຍ ພັດເປັນຊາຍໜຸ່ມທີ່ເບິ່ງພາຍນອກແສນເຂັ້ມແຂງ... ທີ່ແທ້ແລ້ວ ພາບທີ່ເຫັນ ອາດຈະເປັນພຽງແຕ່ລັກສະນະໃນອຸດົມຄະຕິ ທີ່ຖືກສ້າງຂຶ້ນມາປິດບັງຕົວຕົນທີ່ແສນອ່ອນແອພາຍໃນ...

ຄລາວດ໌ຍອມຖິ້ມຄວາມຈິງທີ່ແສນເຈັບປວດ ແລະເລືອກທີ່ຈະຍອມຮັບຂໍ້ສະຫຼຸບງ່າຍໆວ່າ... ທີ່ອ່ອນແອນີ້ ຍ້ອນ"ລາວ" ທີ່ຢູ່ບ່ອນນີ້ ບໍ່ແມ່ນ"ຕົວລາວ"ຢ່າງທີ່ຄວນເປັນ... "ຄວາມອ່ອນແອ"ທີ່ເຫັນນີ້ ບໍ່ແມ່ນເປັນຂອງ"ຄລາວດ໌" ແຕ່ເປັນຂອງ"ຄົນອື່ນ" ທີ່ບໍ່ໄດ້ກ່ຽວຂ້ອງກັນໂດຍສິ້ນເຊີງ... ຄລາວດ໌ຖິ້ມເປືອກທີ່ຮຽກວ່າແຊັຄອອກ ໂດຍບໍ່ຮູ້ໂຕ ແລະຫັນມາສ້າງເປືອກອັນໃໝ່ ທີ່ຮຽກວ່າຮ່າງທົດລອງທີ່ແສນອ່ອນແອ ແລະຄູ່ຄວນກັບການກະທຳອັນໜ້າອັບອາຍນີ້!!

ກົນໄກປ້ອງກັນຕົນເອງ ຊະນິດກ່າວໂທດຜູ້ອື່ນ (Projection) ຖືກນຳມາໃຊ້ໂດຍບໍ່ຍາກ ໂດຍຄັ້ງນີ້ ມັນຕ້ອງແລກດ້ວຍສິ່ງສູງຄ່າຍິ່ງ... ຄລາວດ໌ມອບອາວຸດອັນສຸດທ້າຍທີ່ຈະທຳລາຍດວງດາວໃຫ້ກັບເຊຟິຣອທ ແລະ... ອີກຄັ້ງ໑... ຄົນສຳຄັນຂອງຄລາວດ໌... ຕ້ອງຈົບຊີວິດລົງ... ໂດຍມີລາວເປັນຕົ້ນເຫດ.

ເມື່ອປອກນອກຄ່ອຍແຕກອອກເທື່ອລະຊັ້ນ ເຜີຍໃຫ້ເຫັນເນື້ອໃນທີ່ອ່ອນຍວບຍາບ ຄລາວດ໌ສູນເສຍຄວາມເປັນຕົນເອງຢ່າງສິ້ນເຊີງ ວົນວຽນຢູ່ໃນຄຳຖາມທີ່ຍົກຂຶ້ນມາຄັ້ງແລ້ວຄັ້ງເລົ່າວ່າ ຕົນເປັນໃຜ ເປັນຫຍັງຕ້ອງອ່ອແອ ເປັນຫຍັງຕ້ອງສູນເສຍ... ແມ່ນວ່າຄົນທົ່ວໄປ ກໍ່ເດົາອອກໂດຍງ່າຍວ່າ ຖ້າປ່ອຍໄວ້ບໍ່ດົນ ຄລາວດ໌ຈະເຂົ້າສູ່ໄລຍະສຸດທ້າຍຂອງອາການສູນເສຍຕົນເອງ... ກາຍເປັນທ່ອນໄມ້ທີ່ບໍ່ສາມາດກັບມາມີສະຕິໄດ້ອີກຕໍ່ໄປ.

ແຕ່ວ່າ... ຕັ້ງແຕ່ທຳອິດທີ່ໄດ້ພົບກັນອີກ... ທີຟາ ໝູ່ສະນິດຕັ້ງແຕ່ນ້ອຍ ເລີ່ມຄິດໃນເລື່ອງເລົ່າ ປາກຄຳແລະຄວາມຊົງຈຳຂອງຄລາວດ໌ ທີ່ທະຍອຍຖ່າຍທອດອອກມາ... ນາງເປັນຄົນທຳອິດ ທີ່ສັງເກດເຫັນຄວາມຜິດປົກກະຕິໃນສະພາບຈິດໃຈຂອງເດັກໜຸ່ມ... ພາບຄວາມເປັນຈິງທີ່ນາງ ຈົດຈຳຝັງໃຈ ກັບພາບຈິນຕະນາການທີ່ຖືກຮ້ອຍຮຽງອອກມາຢ່າງງຽບເສີຍຂອງຄລາວດ໌ນັ້ນ... ມັນແຕກຕ່າງກັນຢ່າງສິ້ນເຊີງ!! ແລະກວ່າທີ່ນາງຈະຕັ້ງຫຼັກ ຮູ້ສຶກເຖິງສາເຫດທີ່ແທ້ຈິງ... ເລື່ອງລາວທັງໝົດ ກໍ່ກ້າວໄປໄກຈົນເກືອບຈະເກີນແກ້ໄຂແລ້ວ...

ວິທີການຮັກສາທີ່ຈຳເພາະ ແລະກົງຈຸດທີ່ສຸດ ສຳຫຼັບຜູ້ເຈັບທີ່ຫຼີກເວັ້ນທາງຈິດໃຈ ກໍ່ແມ່ນການເຮັດ"ຈິດບຳບັດ" ໂອ້ລົມ ສະກົດ ຖອຍຈິດ ຫຼືຊັກຊວນ ຢ່າງໃດກໍ່ແລ້ວແຕ່ ເພື່ອໃຫ້ຄົນໆນັ້ນ ກ້າທີ່ຈະກັບໄປເບິ່ງບັນຫາຂອງຕົນ ໃຫ້ເຕັມ໒ຕາ.

...ຄົນສ່ວນຫຼາຍ ຈະບໍ່ກ້າປະເຊີນໜ້າກັບຄວາມຢ້ານຕໍ່ໜ້າ ເຮັດໃຫ້ພາບບັນຫາທີ່ແສນຂຸ່ນມົວນັ້ນ ພັດຂະຫຍາຍໃຫຍ່ໂຕຂຶ້ນກວ່າທີ່ມັນຄວນຈະເປັນ ຢູ່ເບື້ອງຫຼັງເປືອກຕາຂອງເຮົາ... ແລະນັ້ນ ຈະຍິ່ງເຮັດໃຫ້ສະຖານະການຍິ່ງຊ້ຳຮ້າຍເຂົ້າໄປອີກ.

ໂດຍຈະຕັ້ງໃຈຫຼືບໍ່ຕັ້ງໃຈກໍ່ແລ້ວແຕ່ ທີຟາໄດ້ເຮັດສິ່ງທີ່ເໝາະສົມທີ່ສຸດສຳຫຼັບຄລາວດ໌ ນັ້ນແມ່ນການພາຄລາວດ໌ຢ້ອນລະນຶກກັບ ໄປທີ່ເຫດການຕ່າງໆ ຕັ້ງແຕ່ກ່ອນ... ໃຫ້ຄລາວດ໌ໄດ້ເບິ່ງເຫັນການກະທຳ ໄດ້ຂຸດຄວາມຮູ້ສຶກແລະໄດ້ຫວນກັບໄປຕຶກຕອງຄວາມຄິດຂອງຕົນເອງໃນຫຼາຍຊ່ວງເວລາ... ຕ່າງກຳຕ່າງວາລະ.

ຜ່ານມາແຮມປີ ຄລາວດ໌ ສໄຕຣຟ໌ ຫາກໍ່ໄດ້ເບິ່ງເຂົ້າໄປເຖິງເບື້ອງເລິກຂອງຄວາມຊົງຈຳຂອງຕົນເອງເປັນຄັ້ງທຳອິດ... ທັງຄວາມຮູ້ສຶກ ແລະສຳນຶກຊົ່ວດີທັງຫຼາຍ ຄ່ອຍໆປ່ອຍອອກມາສູ່ຄວາມເປັນຈິງຢ່າງຊ້າໆ... ແລະແລ້ວ ແມ່ນວ່າຈະກິນເວລາໄປດົນຈັກໜ່ອຍ ແຕ່ໃນທີ່ສຸດ"ເອກະລັກ"ທີ່ສົມຄວນຈະຖືກຮຽກວ່າ"ຄລາວດ໌"ຢ່າງເຕັມພາກພູມ ກໍ່ຖືກຳເນີດຂຶ້ນມາໃນທີ່ສຸດ.

ເມື່ອຄົນເກີດຄວາມເຂົ້າໃຈ ແລະຮູ້ຈັກຕົວຕົນຂອງຕົນເອງຢ່າງຊັດເຈນແລ້ວ ສິ່ງທີ່ນຳມາ ແມ່ນຄວາມສຳນຶກຮູ້ ທີ່ຈະນຳທາງໃຫ້ຄົນໆນັ້ນຍຶດຖືບົດບາດ ແລະປະຕິບັດຕາມໜ້າທີ່ຂອງຕົນເອງໄດ້ຢ່າງເໝາະສົມ... ເຊິ່ງປົກກະຕິແລ້ວ ມັນເປັນສິ່ງທີ່ຈະຄ່ອຍໆພັດທະນາຂຶ້ນມາ ພ້ອມກັບໄວທີ່ເພີ່ມຂຶ້ນ ແລະຜູ້ໃຫຍ່ທົ່ວໄປໃນສັງຄົມ ຈະຕ້ອງມີ.

ເມື່ອໝົດຄວາມກັງວົນທີ່ເບິ່ງບໍ່ເຫັນ ເມື່ອເຊົາໜີບັນຫາພາຍໃຕ້ໜ້າກາກຂອງຄົນອື່ນ... ເມື່ອນັ້ນ ຄລາວດ໌ ສໄຕຣຟ໌ ກໍ່ສະແດງຄວາມສາມາດທີ່ແທ້ຈິງຂອງຕົນອອກມາໃຫ້ເປັນທີ່ຮັບຮູ້ອີກຄັ້ງ... ດາບທີ່ໄຮ້ຄວາມລັງເລ ແລະເຕັມໄປດ້ວຍສຳນຶກໃນໜ້າທີ່ຂອງຕົນ ຍ່ອມມີນ້ຳໜັກຫຼາຍກວ່າສິ່ງຈອມປອມທັງປວງ... ເຊຟິຣອທຖືກກຳຈັດລົງໄດ້ອີກຄັ້ງ ແລະດວງດາວກໍ່ລອດພົ້ນຈາກການຖືກທຳລາຍໃນທີ່ສຸດ.

...ການເດີນທາງເພື່ອປົກປ້ອງດວງດາວຈົບລົງ ແຕ່ການເດີນທາງຂອງຄລາວດ໌ຍັງບໍ່ສິ້ນສຸດ...

ເມື່ອຄລາວດ໌ຖິ້ມເປືອກອັນແສນອົບອຸ່ນທີ່ປົກປ້ອງຮ່າງກາຍແລະຈິດໃຈຂອງລາວອອກໄປ ແລະກັບມາເປັນໂຕຂອງໂຕເອງອີກຄັ້ງ... ນັ້ນກໍ່ໝາຍຄວາມວ່າ ເດັກໜຸ່ມຕ້ອງກັບມາປະເຊີນໜ້າກັບຄວາມຈິງອີກຄັ້ງ... "ການເຂົ້າໃຈ" ຫຼື"ບໍ່ເຂົ້າໃຈ" ຕົນເອງ ບໍ່ສາມາດບົດບັງຄວາມຈິງທີ່ວ່າ ຕົວລາວ ເຮັດໃຫ້ຄົນອ້ອມຂ້າງຕ້ອງເສຍສະລະໄປມາກມາຍເທົ່າໃດ... ສິ່ງນີ້ເທົ່ານັ້ນ ເປັນຄວາມຈິງທີ່ບໍ່ວ່າຈະເປັນຄລາວດ໌ໃດໆ ກໍ່ບໍ່ສາມາດຫຼີກໜີ.

ແມ່ນວ່າຈະຈັດການແກ້ແຄ້ນໃຫ້ຄົນສຳຄັນຂອງຕົນໄດ້ແລ້ວ ຄລາວດ໌ກໍ່ຍັງຖືກຈູ່ໂຈມດ້ວຍຄວາມຮູ້ສຶກຜິດທີ່ບໍ່ໄດ້ຈາງຫາຍໄປ ລາວເຝົ້າໝົກໝຸ້ນຢູ່ກັບອະດີດທີ່ແທ້ຈິງຂອງຕົນເອງ ແລະຝັງໃຈຕະຫຼອດມາວ່າ ຕົນເອງສົມຄວນທີ່ຈະຖືກກ່າວໂທດ ແລະບໍ່ສົມຄວນຈະມີຄວາມສຸກຢູ່ກັບຄົນອື່ນເລີຍ... ການໄດ້ຮູ້ຈັກຕົນເອງຊ້າເກີນໄປ ພັດເຮັດໃຫ້ຄລາວດ໌ຮ້ອນຮົນທີ່ຈະເບິ່ງພາບຊີວິດຂອງຕົນເອງຢ່າງບໍ່ຮອບຄອບຫຼາຍຍິ່ງຂຶ້ນ... ໄວຫຼຸ້ນຫຼາຍຄົນກໍ່ອາດຈະຕ້ອງຜ່ານເສັ້ນທາງລັກສະນະດຽວກັນ.

ຕັ້ງແຕ່ຍາມນ້ອຍ ເມື່ອຕົວຕົນ (Autonomy) ບໍ່ໄດ້ຖືກສ້າງຂຶ້ນມາຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງເໝາະສົມ ເຮັດໃຫ້ເມື່ອເຕີບໃຫຍ່ຂຶ້ນ ເອກະລັກຂອງຄລາວດ໌ ຈຶ່ງສະທ້ອນຄວາມບໍ່ໝັ້ນຄົງອອກມາຢ່າງຮຸນແຮງ... ລາວຫຼົບໜີໝູ່ຄູ່ ແຍກຕົວອອກຈາກສັງຄົມ ຫຼີກໜີຄວາມຢ້ານທີ່ວ່າ ຕົນເອງອາດຈະຕ້ອງສູນເສຍຄົນສຳຄັນໄປອີກ...

ໂດຍຈະໂຊກດີຫຼືຮ້າຍກໍ່ແລ້ວແຕ່ ຫາຍະນະຈາກຟາກຟ້າ ຍັງບໍ່ໝົດສິ້ນໄປ... ເສດຊາກຂອງວິນຍານເຊຟິຣອທໄດ້ກັບມາມີຮູບລັກ ແລະພ້ອມທີ່ຈະສ້າງຄວາມເສຍຫາຍໃຫ້ກັບດວງດາວອີກຄັ້ງ໑ ຄລາວດ໌ຖືກບີບບັງຄັບໃຫ້ຕ້ອງຕໍ່ສູ້ອີກ ແຕ່ເທື່ອນີ້ ສັດຕູທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ທີ່ສຸດ ກໍ່ແມ່ນຕົວລາວເອງ.

ສິ່ງສຳຄັນຂໍ້໑ ທີ່ຈະດືງຄົນທີ່ສັບສົນ ໃຫ້ກັບມາຢືນໃຫ້ຖືກທາງໄດ້ ກໍ່ແມ່ນ"ຄົນອ້ອມຂ້າງ"ທີ່ ພ້ອມຈະສະໜັບສະໜູນ ແລະໃຫ້ກຳລັງໃຈຢ່າງບໍ່ຂາດ... ຄລາວດ໌ໄດ້ຮັບປັດໄຈຂໍ້ນີ້ມາຢ່າງເຕັມປ່ຽມ... ຈາກການປະເຊີນໜ້າກັບຄວາມອ່ອນແອຂອງຕົນເອງຫຼາຍຄັ້ງ ເຮັດໃຫ້ລາວເຂົ້າໃຈແລ້ວວ່າ ບໍ່ມີໃຜສາມາດຍົດໂທດໃຫ້ໃຜໄດ້ ຖ້າຄົນຜູ້ນັ້ນບໍ່ຍອມໃຫ້ອະໄພຕົນເອງກ່ອນ...

ຄລາວດ໌ໄດ້ແຕ່ຂໍໃຫ້ຜູ້ທີ່ຕາຍຈາກໄປ ຍົກໂທດໃຫ້ກັບຄວາມຂີ້ຢ້ານຂອງລາວ ແຕ່ພັດບໍ່ຍອມຕອບຄຳຖາມທີ່ງ່າຍສຸດວ່າ ໂຕລາວເອງນັ້ນ ໄດ້ປ່ອຍວາງຄວາມຜິດຂອງຕົນເອງໄປແລ້ວບໍ່?

ເວລາຜ່ານໄປດົນນານ ແມ່ນວ່າຄວາມຜິດຈະບໍ່ຖືກລົບລ້າງ ແຕ່ກໍ່ສາມາດຊົດໄຊ້ໄດ້ດ້ວຍການຕອບແທນດ້ວຍສິ່ງທີ່ເທົ່າທຽມ... ຄລາວດ໌ໄດ້ຊ່ອຍເຫຼືອ ແລະປົດປ່ອຍຄວາມທຸກຂອງຜູ້ຄົນມາກມາຍ ແຕ່ຕົນເອງພັດຕິດຢູ່ໃນບ້ວງຂອງຄວາມຜິດພາດແຕ່ຄັ້ງອະດີດ ບໍ່ເຄີຍຄິດທີ່ຈະກ້າວອອກມາ.

ໃນຄັ້ງນີ້ ທຸກໆຄົນໄດ້ຊີ້ໃຫ້ຕົວລາວເຂົ້າໃຈໃນທີ່ສຸດວ່າ ຄລາວດ໌ ສໄຕຣຟ໌ ບໍ່ໄດ້ຢູ່ພຽງຄົນດຽວ ຄວາມຮູ້ສຶກຕ່າງໆ ທັງສຸກ ແລະທຸກ ຍ່ອມມີຄົນທີ່ຈະຮ່ວມຮັບຮູ້ ຮ່ວມແບ່ງເບົາ... ແລະທ້າຍທີ່ສຸດແລ້ວ ຄລາວດ໌ກໍ່ເລີ້ມຈະເຂົ້າໃຈຈຸດທີ່ສຳຄັນນີ້ ແລະຫັນມາປະເຊີນໜ້າກັບສັດຕູໂຕຫຼັກຂອງລາວ ດ້ວຍຈິດໃຈທີ່ບໍ່ເໝືອນເດີມ.

...ຄລາວດ໌ຕໍ່ສູ້ເພື່ອ"ປົກປ້ອງ" ບໍ່ແມ່ນ"ຊົດໄຊ້"...

ທຸກຄົນບໍ່ໄດ້ເກີດມາ ພ້ອມກັບສະຕິທີ່ຈະແກ້ບັນຫາ ເມື່ອເຖິງວາລະທີ່ຕົກຕ່ຳທີ່ສຸດ.

ທຸກຄົນບໍ່ໄດ້ເກີດມາ ພ້ອມກັບຄົນຮັກອ້ອມຮອບ ເຊິ່ງດຶງໃຫ້ຕົວເຮົາກັບມາເບິ່ງບັນຫາໃນມູມທີ່ຖືກທີ່ຄວນ

ຄລາວດ໌ ສໄຕຣຟ໌ ເປັນຕົວຢ່າງທີ່ຊັດເຈນ ທີ່ແມ່ນວ່າຈະຫຼົງທາງໄປຫຼາຍຄັ້ງ ແຕ່ໃນທີ່ສຸດແລ້ວ ກໍ່ສາມາດກ້າວພົ້ນຄວາມອ່ອນແອຂອງຕົນເອງ ປະເຊີນໜ້າກັບອະດີດ ແລະດຶງດູດໃຫ້ຄົນເຂົ້າມາຮ່ວມຕໍ່ສູ້ກັບຄວາມເປັນຈິງ.

...ຜົນລັບໃນຊ່ວງສຸດທ້າຍ ຍ່ອມເກີດຈາກຄວາມຕັ້ງໃຈໝັ້ນ ທີ່ຈະຫຼຸດພົ້ນອອກຈາກຄວາມທຸກ ແລະດີ້ນຮົນ ເພື່ອຄວ້າເອົາອະນາຄົດທີ່ມີຄວາມສຸກມາໄວ້ໃນມືນັ້ນເອງ...

...ແລະແລ້ວ... ຫຼັງຈາກທີ່ເມກໝອກຖືກພັດໄປ ທ້ອງຟ້າທີ່ແຈ່ມໃສກໍ່ຈະນຳມາໃນທີ່ສຸດ...