Final Fantasy ໘

ຄຳສັນຍາ ແຫ່ງຊ່ວງເວລາອັນນິລັນດອນ

Prologue
ຕັ້ງແຕ່ອະດິຕະການ ຈວບຈົນຮອດວັນທີ່ວິທະຍາການຈະເລີນກ້າວໜ້າເຖິງຂີດສຸດນີ້… ເປັນຕາຫົວຫຼາຍ ທີ່ຜູ້ດຳລົງຢູ່ໃນຈຸດສູງສຸດເໜືອສັບພະຊີວິດ ພັດບໍ່ແມ່ນມະນຸດຜູ້ຄົ້ນຄິດປະດິດສ້າງ ແຕ່ເປັນພວກສະຕຣີທີ່ມີພະລັງພິເສດເໜືອຈິນຕະນາການ ເຊິ່ງຖືກຮຽກດ້ວຍຊື່ລວມ ທີ່ສະທ້ອນເຖິງຄວາມຫວັ່ນວິຕົກ… ບັນດາ”ແມ່ມົດ”(Sorceress) ຜູ້ເປັນຕາຢ້ານ…

ກ່ອນໜ້າຍຸກປະຈຸບັນໄປພຽງແຕ່ໜ້ອຍດຽວ ທົ່ວທັງໂລກເຕັມໄປດ້ວຍຫາຍະນະຈາກ ແມ່ມົດອາເດລ(Adel)ຜູ້ຊົ່ວຮ້າຍ… ດ້ວຍພະລັງເວດທີ່ບໍ່ມີຜູ້ໃດທຽບທຽມ ແລະກອງທັບທີ່ເຕັມໄປດ້ວຍພະລັງແຫ່ງວິທະຍາສາດແລ້ວ ອາເດລສາມາດປົກຄອງຄົນດ້ວຍຄວາມຢ້ານກົວມາເປັນໄລຍະເວລາດົນນານ.
…ແຕ່ວ່າ ດ້ວຍທຳມະຊາດຂອງຜູ້ທີ່ເປັນແມ່ມົດນັ້ນ ເມື່ອເຖິງເວລາທີ່ສົມຄວນ ກໍ່ຈະຕ້ອງຖ່າຍທອດ”ພະລັງ”ຂອງຕົນ ໃຫ້ກັບຄົນສືບທອດທີ່ເໝາະສົມ… ກ່ອນຈະຈົບຊີວິດຂອງຕົນໄປໄດ້ຢ່າງສະຫງົບສຸກ.

ຈຸດເລີ່ມຕົ້ນຂອງເລື່ອງລາວ ຢູ່ທີ່ວິກິດການຄັ້ງຍິ່ງໃຫຍ່ໃນຊີວິດຂອງສາວນ້ອຍ ເອລໂອເນ່(Ellone) ຜູ້ທີ່ມີຄວາມສາມາດໃນການ “ສົ່ງ” ຄວາມຮູ້ສຶກຂອງຄົນ ໃຫ້ຢ້ອນກັບໄປຊ່ວງເວລາຕ່າງໆໃນອະດີດໄດ້ຕາມຕ້ອງການ… ດ້ວຍພະລັງພິເສດທີ່ເໜືອມະນຸດທຸກຄົນນີ້ເອງ ເຮັດໃຫ້ເດັກຍິງຕົກເປັນເປົ້າສາຍຕາ ທັງໃນຖານະຕົວຢ່າງວິໄຈຊັ້ນເລີດ ແລະໃນຖານະ ວ່າທີ່“ໂຕແທນ”ແມ່ມົດຄົນຖັດໄປ ຕໍ່ຈາກອາເດລນັ້ນເອງ.
…ໃນທີ່ສຸດ ສາວນ້ອຍກໍ່ຖືກລັກພາໂຕໄປສູ່ມືຂອງແມ່ມົດ… ເຮັດໃຫ້ພໍ່ລ້ຽງຂອງນາງ “ລາກູນ່າ”(Laguna) ຕ້ອງຈາກພັນລະຍາແລະລູກໃນທ້ອງ ອອກເດີນທາງກວ່າເຄິ່ງໂລກ ເພື່ອໄລ່ຊອກຫາລູກສາວສຸດທີ່ຮັກຂອງຕົນກັບຄືນມາ.
ພາລະກິດໄລ່ນຳສາວນ້ອຍເອລໂອເນ່ຈົບລົງດ້ວຍດີ… ລາກູນ່າປະສົບຄວາມສຳເລັດໃນການເປັນຜູ້ນຳກອງທັບປົດແອກ ຜະນຶກແມ່ມົດອາເດລໄວ້ໃນຍານແຊ່ແຂງ ແລະຍິງຖິ້ມອອກໄປນອກອາວະກາດໄດ້ເປັນຜົນສຳເລັດ… ແຕ່ກຽດຕິຍົດ ແລະຕຳແໜ່ງຜູ້ປົກຄອງທີ່ລາວໄດ້ຮັບຕໍ່ມາຈາກແມ່ມົດອາເດລນັ້ນ… ເຮັດໃຫ້ລາວບໍ່ສາມາດຈະແຍກໂຕກັບບ້ານພ້ອມກັບເອລໂອເນ່… ຈົນບໍ່ໄດ້ແມ່ນກະທັ້ງຢູ່ເບິ່ງໃຈ ຍາມທີ່ພັນລະຍາເສຍຊີວິດ ແລະບໍ່ໄດ້ພົບໜ້າລູກຊາຍແທ້ໆແຕ່ຕອນເກີດ…

Shedding Tear
ຫຼັງຈາກສູນເສຍແມ່ຄົນສຳຄັນໄປ ເອລໂອເນ່ແລະນ້ອງຊາຍ ຜູ້ໄດ້ຮັບຊື່ທີ່ເຂັ້ມແຂງດັ່ງສິງວ່າ “ສຄອລລ໌ ເລອອນວຮາຣ໌ທ”(Squall Leohart) ກໍ່ພະເນຈອນໄປທີ່ບ່ອນລ້ຽງເດັກກ່ຳພ້າ ພ້ອມກັບເດັກນ້ອຍໄວໄລ່ລຽງກັນ ທີ່ລ້ວນແຕ່ສູນເສຍຄອບຄົວໄປໃນສົງຄາມແມ່ມົດອັນປ່າເຖື່ອນນັ້ນເອງ.
ແຕ່ຝັນຮ້າຍຍັງດຳເນີນຕໍ່ໄປ ເມື່ອການໄລ່ລ່າເອລໂອເນ່ເພື່ອໄປທົດລອງພະລັງພິເສດນັ້ນຍັງບໍ່ສິ້ນສຸດ… ອີເດຍ ເຈົ້າຂອງບ່ອນລ້ຽງເດັກກ່ຳພ້າຜູ້ອ່ອນໂຍນ ແລະເປັນອະດີດຜູ້ສືບທອດພະລັງແມ່ມົດ ໄດ້ເປັນຫ່ວງຄວາມປອດໄພຂອງສາວນ້ອຍ ຈຶ່ງສົ່ງໂຕເອລໂອເນ່ໄປລີ້ຢູ່ບ່ອນລ້ຽງເດັກກ້ຳພ້າກາງທະເລ… ແລະບໍ່ໄດ້ກັບມາພົບໜ້ານ້ອງຊາຍຂອງນາງເລີຍ ນັບແຕ່ນັ້ນເປັນຕົ້ນມາ.
ເດັກນ້ອຍສຄອລລ໌ເຕີບໃຫຍ່ມາຢ່າງໂດດດ່ຽວແລະໄຫວຫວັ່ນ.. ໂຕລາວເຊິ່ງບໍ່ເຄີຍໄດ້ຮັບຄວາມຮັກຈາກຜູ້ໃຫ້ກຳເນີດ ເມື່ອຕ້ອງສູນເສຍເອື້ອຍຄົນສຳຄັນໄປ… ທາງເລືອກທີ່ເຫຼືອຢູ່ ໃນການເຕີບໃຫຍ່ເປັນຜູ້ໃຫຍ່ຂອງລາວ… ຈຶ່ງຕ້ອງເປັນການ”ປິດຜະນຶກ” ອາລົມແລະຄວາມຮູ້ສຶກຂອງຕົນເອງ ປະຕິເສດທີ່ຈະສ້າງສາຍສຳພັນກັບໃຜໜ້າໃດ ພຽງແຕ່ເພື່ອຕົນເອງຈະບໍ່ໄດ້ເຈັບປວດຊ້ຳ໒ ກັບການແຍກຈາກຄົນທີ່ຕົນເອງຮັກ…
…ແລະແລ້ວ ຮອຍຍິ້ມທີ່ເປື້ອນໜ້າ ແລະນ້ຳຕາຂອງສິງໜຸ່ມ ກໍ່ແຫ້ງຫາຍໄປ ນັບແຕ່ນັ້ນເປັນຕົ້ນມາ…

Tales from the Future
ເລື່ອງລາວບົດທີ່໒ເລີ່ມຕົ້ນຂຶ້ນ ເມື່ອ “SeeD” ທະຫານຮັບຈ້າງ ຜູ້ມີໜ້າທີ່ຫຼັກໃນການສັງຫານແມ່ມົດ ໄດ້ເດີນທາງໄລ່ລ່າ ແມ່ມົດອັລຕິມີເຊຍ(Ultimecia)ຈາກໂລກອະນາຄົດ ກັບມາທີ່ຍຸກປະຈຸບັນ ທາງໜ້າອິເດຍແລະເດັກນ້ອຍສຄອລລ໌.
…ອິເດຍຕັດສິນໃຈຈະຮັບມອບພະລັງເທື່ອສຸດທ້າຍຂອງແມ່ມົດຈາກອັລຕິມີເຊຍມາໄວ້ທີ່ຕົນເອງ ເພື່ອປົກປ້ອງພວກເດັກນ້ອຍຂອງນາງ… ແລະໄດ້ຮັບຮູ້ເຖິງການມີຢູ່ຂອງSeeDເປັນຄັ້ງທຳອິດ ຈາກປາກຂອງເດັກໜຸ່ມຈາກໂລກອະນາຄົດນັ້ນເອງ.
ອິເດຍແລະສາມີ ຕັດສິນໃຈກໍ່ສ້າງໂຮງຮຽນພິເສດ ພາຍໃຕ້ຊື່ “Garden”ຂຶ້ນມາ ຕາມຄຳແນະນຳຂອງຊາຍໜຸ່ມ ໂດຍການນຳເອົາເດັກກ່ຳພ້າມາບົ່ມເປັນກອງກຳລັງSeeD ໃນຖານະນັກຮຽນທະຫານທີ່ຮັບຈ້າງປະຕິບັດພາລະກິດສ່ຽງໄພຕ່າງໆ ແລະມີຈຸດໝາຍສູງສຸດທີ່ເຊື່ອງຢູ່ ເປັນການ”ກຳຈັດ”ແມ່ມົດກາລະກີນີ… ກຳຈັດໂຕ”ອິເດຍ”ທີ່ຖ້າມື້ຈະຖືກຄວບຄຸມນັ້ນເອງ!!

ສິງໜຸ່ມຜູ້ເຢັນຊາ ໄດ້ເຕີບໃຫຍ່ມາໃນຖານະSeeDຜູ້ມີສີມືດີ ແລະໄດ້ມີໂອກາດພົບກັບສາວນ້ອຍ ຣີນໍຣ໌ ຮາຣ໌ທທິລລີ່(Rinoa Heartily) ຜູ້ຈ້າງໃຫ້ລາວໄປຮ່ວມກັບກອງກຳລັງປົດປ່ອຍ ເພື່ອປະເຊີນໜ້າກັບ”ແມ່ມົດອິເດຍ” ຜູ້ຖືກຄວບງວຳຈາກພະລັງຂອງແມ່ມົດອັລຕິມີເຊຍແຫ່ງໂລກອະນາຄົດ.
…ອາດຈະກ່າວໄດ້ວ່າ ແຜນຮັບມືຂອງອິເດຍຕັ້ງແຕ່ຕອນນັ້ນ ດຳເນີນໄປດ້ວຍດີ… ບັນດາSeeDທີ່ບໍ່ຮູ້ຕື້ນ-ເລິກ ເຖິງໂຕຕົນທີ່ແທ້ຈິງຂອງແມ່ມົດຜູ້ເຄີຍເປັນແມ່ລ້ຽງຂອງພວກລາວ ໄດ້ຕໍ່ຂ້າຟັນກັນໄປຈົນບົດສະຫຼຸບ… ແມ່ມົດອິເດຍຖືກປົດປ່ອຍພະລັງດ້ານມືອໃນທີ່ສຸດ… ແຕ່ພະລັງແມ່ມົດນັ້ນ ພັດຖືກຖ່າຍທອດຕໍ່ໄປທີ່ສາວນ້ອຍຣີນໍຣ໌!!

ສຸດທ້າຍ ແຜນການຂອງແມ່ມົດແຫ່ງໂລກອະນາຄົດ ອັລຕິມີເຊຍ ກໍ່ໄດ້ກະຈ່າງແຈ້ງຕໍ່ທຸກຄົນ… ນັ້ນແມ່ນຄວາມປາຖະໜາທີ່ຈະໃຊ້ພະລັງໃນການສົ່ງສະຕິຂອງເອລໂອເນ່ ເດີນທາງຢ້ອນກັບໄປຄວບງວຳແມ່ມົດຕ່າງຍຸກຕ່າງສະໄໝ… ເພື່ອເຮັດການ”ບີບອັດ”ມິຕິຫ້ວງເວລາ ທັງອະດີດ ປະຈຸບັນ ແລະອະນາຄົດ ໃຫ້ຄວບເຫຼືອແຕ່ຍຸກສະໄໝດຽວ.
… ແລະທີ່ຈຸດບັນຈົບ ແຫ່ງຊ່ວງເວລາທີ່ບີບອັດນັ້ນ… ສິ່ງມີຊີວິດພຽງ໑ດຽວທີ່ຈະຍັງເຫຼືອຢູ່ໄດ້ ທ່າມກາງຊາກຂອງການເວລາກໍ່ແມ່ນນາງ… ແມ່ມົດຜູ້ເປັນນິລັນດອນ!!!

Behind the cover
Final Fantasy ໘ - “ບົດແຫ່ງຊ່ວງບັນຈົບ” ນີ້ ນັບເປັນອີກພາກ໑ ທີ່ປະຕິວັດນິຍາມຂອງໄຟນັລ ແຟນຕາຊີໃຫ້ປ່ຽນໄປຢ່າງຮຸນແຮງອີກຄັ້ງ໑ ດ້ວຍການປັບໂທນຂອງເລື່ອງ ໃຫ້ມີຄວາມ”ຮ່ວມສະໄໝ”ມາກມາຍຫຼາຍຢ່າງທີ່ບໍ່ເຄີຍເປັນມາກ່ອນ… ເນັ້ນການປະຍຸກລວມກັນ ລະຫວ່າງເທັກໂນໂລຢີສຸກລ້ຳຍຸກ ກັບສິ່ງເພີ້ຝັນທີ່ກັ່ນຕອງມາຈາກຈິນຕະນາການ.
…ແມ່ນວ່າຈະບໍ່ແມ່ນເທື່ອທຳອິດ ທີ່ມີການພະຍາຍາມໃສ່ “ວັດທະນະທຳ” ທີ່ລ້ຳສະໄໝ ຫຼື “ວິທະຍາການ” ໄຮເທັຄຈາກໂລກຄວາມຈິງເຂົ້າໄປໃນໂຕເກມ… ແຕ່ພາກນີ້ ກໍ່ນັບເປັນພາກທຳອິດ ທີ່ຈັບເອົາສິ່ງເຫຼົ່ານັ້ນມາສ້າງເປັນສາກໃຫຍ່ໂຕ ຈົນເຖິງຂັ້ນກາຍເປັນໂຄງຫຼັກຂອງພາກ… ແນ່ນອນວ່າ ແຟນໆຈຳນວນບໍ່ໜ້ອຍ ຍ່ອມຈະບໍ່ພໍໃຈເລີຍກັບການທີ່ຜູ້ສ້າງໄດ້ປິດກິ່ນອາຍແຫ່ງແຟນຕາຊີ ດ້ວຍບັນຍາກາດຂອງເທັກໂນໂລຢີສະໄໝໃໝ່ທີ່ຮຸນແຮງເປັນພິເສດ… ເປັນຕົ້ນແມ່ນ: ຍານອາວະກາດ ສະຖານນີພາກພື້ນດິນ ລິຟທ໌ແກ້ວທີ່ເຄື່ອນທີ່ຄວາມໄວສູງ ຯລຯ ທີ່ກໍ່ເກີດກະແສຕໍ່ຕ້ານໃນຊ່ວງເວລາດັ່ງກ່າວ.

ແຕ່ຖ້າເບິ່ງໃນອີກແງ່໑ ກໍ່ອາດຈະກ່າວໄດ້ວ່າ ນີ້ເປັນສະເໜ່ສະເພາະໂຕຂອງພາກ ທີ່ກ້ານຳເອົາແນວຄິດ”ຮ່ວມສະໄໝ”ເລັກໆນ້ອຍໆ ຈາກພາກກ່ອນໜ້າມາສານຕໍ່ ຈາກຮູບແບບຄວາມເປັນ”ແຟນຕາຊີຢ້ອນຍຸກ”ທີ່ຜູ້ຫຼິ້ນຕິດຕາມມາແສນດົນ… ເຊິ່ງກໍ່ໜ້າຈະເວົ້າໄດ້ເຕັມປາກວ່າ ເປັນການສ່ຽງທີ່ໄດ້ຜົນທີ່ໜ້າພໍໃຈເລີຍ… ຍ້ອນອົງປະກອບທີ່ເຫັນທັງໝົດນັ້ນ ລ້ວນແຕ່ເປັນຜົນລັບທີ່ໄດ້ກັ່ນຕອງມາຢ່າງພິຖີພິຖັນແລ້ວ ຈົນເກີດເປັນເອກະລັກທີ່ຕິດຕາຕິດໃຈບໍ່ມີໃຜຄື.
...ເມື່ອພິຈາລະນາຈາກຍຸກປະຈຸບັນ ແນວຄິດປະສົມປະສານຫຼາຍໆຢ່າງ ກໍ່ຍັງເດັ່ນເຫັນແຈ້ງໃນຄວາມຊົງຈຳ ເຊັ່ນ: ເຄື່ອງຈັກເວດມົນທີ່ສ້າງຂຶ້ນ ໂດຍຮຽນແບບຄື່ນສະໝອງຂອງຜູ້ມີພະລັງພິເສດ / ການຜະນຶກແມ່ມົດຜູ້ຊົ່ວຮ້າຍໃສ່ໂລງແຊ່ແຂງ ແລະຍິງຂຶ້ນໄປປ່ອຍໂຄຈອນໃນອາວະກາດ ຫຼືລວມຮອດອາຄານຂະໜາດໃຫຍ່ສີດຳມືດ ທີ່ໃຊ້ຄວບຄຸມປະກົດການເອີ້ນຫາສັດປະຫຼາດຈາກດວງຈັນ ເປັນຕົ້ນ.
ນອກຈາກສາກຫຼັກຂອງພາກທີ່ໃຫ້ອາລົມໄຊໄຟແລ້ວ ປະເດັນອື່ນໆທີ່ກໍ່ກະແສຕອບຮັບທີ່ຮຸນແຮງກໍ່ແມ່ນ: ຄວາມສຳພັນຂອງຄູ່ພະເອກ-ນາງເອກ ທີ່ຫຼາຍຄົນຄິດວ່າ ເນັ້ນຫຼັກໃນເລື່ອງຂອງ”ຄວາມຮັກ”ຫຼາຍຈົນອອກໜ້າອອກ... ເຊິ່ງໃນຄວາມເປັນຈິງ ປະເດັນເລື່ອງຄວາມຮັກນັ້ນ ໜ້າຈະເອີ້ນວ່າ ໄຟນັລ ແຟນຕາຊີ 6 ເມື່ອຄັ້ງກ່ອນນັ້ນຫຼາຍກວ່າ ທີ່ມີເລື່ອງລາວຄວາມຮັກຢູ່ຫຼາຍຮູບແບບ ແລະເນັ້ນຢ້ຳຫຼາຍສາຈົນເປັນປະເດັນຫຼັກຂອງພາກ.

“ຄວາມຮັກ” ໃນພາກ໘ນີ້ ແມ່ນວ່າຈະເບິ່ງປານກັບເປັນປະເດັນສຳຄັນ... ແຕ່ກໍ່ບໍ່ໄດ້ຖືກໃຫ້ຄວາມສຳຄັນສາເກີນພໍດີ ຈົບທັບແກນຫຼັກຂອງເນື້ອເລື່ອງໄປເລີຍ... ກົງກັນຂ້າມ ເລື່ອງລາວຄວາມຮັກໃນເຊີງໜຸ່ມ-ສາວຂອງຕົວລະຄອນຫຼັກນັ້ນ ຢູ່ໃນລະດັບທີ່ເລິກເຊິ່ງພໍເໝາະແລ້ວ ທີ່ຈະດຶງໂຕເນື້ອເລື່ອງ ແລະບັນຫາປົມທາງຈິດຂອງໂຕເອກ ໃຫ້ໄປສູ່ບົດສະຫຼຸບທີ່ລົງໂຕ ສົມເຫດສົມຜົນໄດ້ໃນຕອນທ້າຍເລື່ອງ.
...ເມື່ອພິຈາລະນາຈາກອົງປະກອບ ແລະບັນຍາກາດຫຼາຍຢ່າງແລ້ວ ອາດເວົ້າໄດ້ວ່າ ນີ້ແມ່ນອີກພາກ໑ ທີ່ມີສຽງຕອບຮັບຈາກຜູ້ຫຼິ້ນ ຫຼືຜູ້ຊົມທີ່ເປັນ”ຜູ້ຍິງ”ຫຼາຍທີ່ສຸດພາກ໑... ອາດຈະແມ່ນດ້ວຍການອອກແບບຕົວລະຄອນທີ່ເນັ້ນໜ້າຕາດີ ແລະການຂຽນບົດທີ່ຊວນໃຫ້ນຶກເຖິງເລື່ອງ ຫຼືໂທລະທັດສັນຊາດຕາເວັນອອກຢ່າງອົດບໍ່ໄດ້...

ທັງເລື່ອງລາວຄວາມຮັກທີ່ບໍ່ສົມຫວັງຂອງຫຼຸ້ນພໍ່ແມ່ ເລື່ອງການສານຕໍ່ໃນຫຼຸ້ນລູກ ຄວາມສຳພັນເລີ່ມຕົ້ນແບບຜິດກັນ ຊັງກັນຂອງຄູ່ພະເອກ-ນາງເອກ ລວມໄປເຖິງເລື່ອງຄວາມຂັດແຍ່ງລະຫວ່າງ໑ສາວກັບ໒ໜຸ່ມທີ່ເປັນຄູ່ຮັກຄູ່ແຄ້ນກັນເລື້ອຍມາ... ສິ່ງທັງຫຼາຍທັງປວງ ເຊິ່ງເກືອບຈະບໍ່ເຄີຍປະກົດໃນພາກກ່ອນນີ້ ຈະເບິ່ງວ່າມັນເຮັດໃຫ້”ຍຸ້ມ”ຫຼື”ປວດຮາກ”ກໍ່ດີ... ຢ່າງໜ້ອຍຜູ້ສ້າງກໍ່ປະສົບຄວາມສຳເລັດ ໃນການສ້າງບັນຍາກາດໂຣແມນຕິຄ ທີ່ຄົນຫຼຸ້ນໃໝ່ລື້ງເຄີຍ ເຂົ້າເຖິງງ່າຍ ແລະຂະຫຍາຍກຸ່ມເປົ້າໝາຍໄປໄດ້ຢ່າງທີ່ຕັ້ງໃຈ.

ໂຕເກມກໍ່ພັດທະນາຈາກພາກກ່ອນຢ່າງເຫັນໄດ້ແຈ້ງ ທັງສັດສ່ວນຂອງຕົວລະຄອນ ການເຄື່ອນໄຫວທີ່ສົມຈິງ ແລະສາກMovieທີ່ສວຍງາມໂດດເດັ່ນ... ທັງສາກຕໍ່ສູ້ເປີດໂຕເກມ, ສາກເຕັ້ນລຳຂອງຄູ່ເອກ ແລະສາກທົ່ງດອກໄມ້ໃນຕອນຈົບ ຕ່າງກໍ່ລ້ວນແຕ່ເປັນພາບທີ່ຕິດຕາ ແລະຈື່ຈຳໄດ້ຈົນເຖິງທຸກມື້ນີ້.
...ແລະເໜືອສິ່ງອື່ນໃດ ນີ້ເປັນພາກທຳອິດຂອງຕະກຸນ ທີ່ມີເພງປະກອບຄຳຮ້ອງ(Vocal Song) ອອກມາໃນເກມຢ່າງເປັນທາງການ... ເພງສຳຄັນຈາກເນື້ອເລື່ອງທີ່ສະທ້ອນຄວາມສຸກ ຄວາມອົບອຸ່ນ ແລະຄວາມຮຽກຮ້ອງຫາ ຊວນໃຫ້ຜູ້ຫຼິ້ນລະນຶກເຖິງບົດສະຫຼຸບຂອງຄວາມຮັກທີ່ບໍ່ສົມຫວັງ... ເພງ “Eyes On Me” (ຄອຍວັນຮັກຫວນຄືນ-ເວີຣ໌ຊັ່ນລາວ ໂດຍ ອາເລັກຊານດຣາ) ທີ່ໂດ່ງດັງນັ້ນເອງ.

ລະບົບເກມທີ່ອາດຈະມີພຽງແຕ່ລະບົບການຕໍ່ສູ້ແບບຍາດຊິງເວລາ(Ative Time Battle)ເທົ່ານັ້ນທີ່ຍັງສືບຕໍ່ມາ ແຕ່ສິ່ງຫຼັກທີ່ເຫຼືອ... ທັງໜ້າຕາເມນູສີຟ້າໃນຕອນຕໍ່ສູ້ ເງິນທີ່ໄດ້ຈາກການຂ້າມອນສເຕີຣ໌ ອຸປະກອນເຄື່ອງປ້ອງກັນທີ່ຫຼາກຫຼາຍ ແລະການຕັ້ງໜ້າຕັ້ງຕາເກັບເລເວລ... ທັງໝົດນັ້ນລ້ວນແຕ່ປ່ຽນໂສມໜ້າໄປ ແທນທີ່ດ້ວຍລະບົບເງິນເດືອນ ທີ່ຈະເພີ່ມຂຶ້ນຈາກການປະຕິບັດພາລະກິດແລະເຮັດຂໍ້ສອບເສັງ / ອາວຸດໃໝ່ທີ່ຈະໄດ້ຈາກການລວມວັດຖຸດິບມາຕີອັພເກຣດຂອງເກົ່າ / ພັດທະນາການຂອງມອນສເຕີຣ໌ທີ່ຈະເກ່ງຂຶ້ນເລື້ອຍໆຕາມໂຕເຮົາ / ການນຳມົນອະສູນມາເຊື່ອມຕໍ່ກັບຕົວລະຄອນ ໃຫ້ໄດ້ອະບີລິຕີໃໝ່ໆມາໃຊ້...

ແລະທີ່ລືມບໍ່ໄດ້ເລີຍກໍ່ແມ່ນ ລະບົບການDraw – “ດຶງ”ເວດມົນຈາກສັດຕູມາສະສົມໄວ້ໃຊ້ ຫຼືຕິດຕັ້ງເພື່ອເພີ່ມຄວາມສາມາດໃຫ້ກັບຕົວລະຄອນ... ເຊິ່ງເປັນລະບົບທີ່ແຟນເກມຫຼາຍຄົນຕ່າງເຫັນພ້ອມກັນວ່າ ເປັນລະບົບທີ່ບໍ່ໄດ້ເລື່ອງຫຼາຍທີ່ສຸດລະບົບ໑ໃນປະຫວັດສາດຕະກຸນໄຟນັລເລີຍແຫຼະ.
ເລື່ອງຂອງອະບີລິຕີ ແລະທ່າພິເສດໃນພາກນີ້ ມີການພັດທະນາໃຫ້ໜ້າສົນໃຈຂຶ້ນໄປອີກຂັ້ນ ດ້ວຍການພະຍາຍາມສ້າງ “Interaction” - ປະຕິສຳພັນລະຫວ່າງເກມກັບຜູ້ຫຼິ້ນໃຫ້ຫຼາຍຂຶ້ນ ເປັນຕົ້ນແມ່ນການໃຊ້ທ່າໄມ້ຕາຍທີ່ຕ້ອງກົດປຸ່ມຕາມຈັ່ງຫວະ ກົດບີບໄວໆ ກົດຫ້ອງແບບສລອຕແມຊຊີນ ຫຼຶກົດຊຸດຄຳສັ່ງໃນເວລາຈຳກັດ ລວມໄປຮອດການຮຽນຮູ້ອະບີລິຕີຈາກການຍ່າງໄປມາ ອ່ານໜັ່ງສື ຫຼືການໃຊ້ໄອເທັມ ເປັນຕົ້ນ.

Last page’s story – The Junction of Time
ແມ່ນວ່າຈະມີຄົນພະຍາຍາມຫຼາຍຕໍ່ຫຼາຍຄັ້ງ... ແຕ່ຣີນໍຣ໌ ຮາຣ໌ທີລີ່ ພັດເປັນຜູ້ຍິງຄົນທຳອິດແລະຄົນດຽວ ທີ່ສາມາດທຳລາຍໂສ້ແຫ່ງຄວາມຊົງຈຳອັນປ່ຽວເຫງົາຂອງຊາຍໜຸ່ມຈົນສຳເລັດ... ສຄອລລ໌ຮູ້ສຶກເຖິງຄວາມປາຖະໜາ ແລະຄວາມຮູ້ສຶກອັນຮຸນແຮງທີ່ເກີດຂຶ້ນໃນໃຈເປັນຄັ້ງທຳອິດ... ລາວສັນຍາຈາກຫົວໃຈ ວ່າຈະກັບໄປຫາຍິງສາວຄົນສຳຄັນຂອງຕົນໃຫ້ໄດ້.
...ປະຕິບັດການຄັ້ງໃຫຍ່ຂອງເຫຼົ່າSeeDເລີ່ມຕົ້ນຂຶ້ນເປັນຄັ້ງສຸດທ້າຍ... ທຸກຄົນຈັດການແມ່ມົດອາເດລທີ່ຖືກປຸກຂຶ້ນມາໄດ້ສຳເລັດ ອັລຕິມີເຊຍບໍ່ມີທາງເລືອກອື່ນ ຈຶ່ງຕ້ອງອາໄສຮ່າງຂອງຣີນໍຣ໌ເປັນພາຫະນະແຫ່ງແມ່ມົດປະຈຸບັນ... ເອລໂອເນ່ບໍ່ລໍຖ້າ ສົ່ງຈິດຂອງທັງ໒ກັບໄປທີ່ຮ່າງຂອງແມ່ມົດໃນຍຸກອະດີດ... ອັລຕິມີເຊຍຍິ້ມ ແຜນການບີບອັດເວລາຕ່າງຍຸກຕ່າງສະໄໝ... ປະສົບຜົນສຳເລັດແລ້ວ...
ແຕ່ກ່ອນທີ່ແມ່ມົດຮ້າຍຈະທັນຮູ້ໂຕ ເອລໂອເນ່ຕັດການເຊື່ອມຕໍ່ຂອງສະຕິທັງໝົດ... ດຶງຣີນໍຣ໌ກັບຍຸກປະຈຸບັນ ແລະລາກອັລຕິມີເຊຍກັບໄປທີ່ໂລກອະນາຄົດໄດ້ສຳເລັດ... ສຄອລລ໌ເດີນທາງຜ່ານຫ້ວງເວລາທີ່ຖືກບີບອັດນັ້ນ ໄປປະກົດກາຍຕໍ່ໜ້າແມ່ມົດຮ້າຍໃນຍຸກອະນາຄົດ... ແລະກຳຈັດນາງລົງໄດ້ສຳເລັດ.

......ພາບອ້ອມຂ້າງມົວໆ... ຊາຍໜຸ່ມຫຼົງທາງກັບໝູ່ເພື່ອນ ໃນມິຕິເວລາທີ່ແສນສັບສົນ... ສິ່ງທີ່ປະກົດຢູ່ທາງໜ້າຂອງລາວ ຄືຮ່າງທີ່ເຈັບຊ້ຳກ່ອນສິ້ນລົມຂອງອັລຕິມີເຊຍ ໃນບ່ອນລ້ຽງເດັກກ່ຳພ້າທີ່ລາວລື້ງເຄີຍເມື່ອໃນອະດີດ... ພ້ອມກັບອິເດຍ ແລະໂຕຂອງລາວເອງ ໃນຍາມນ້ອຍ.
...ທີ່ຈຸດບັນຈົບແຫ່ງຊ່ວງເວລາທັງໝົດນັ້ນເອງ ສິງໜຸ່ມເຂົ້າໃຈໄດ້ທັນທີວ່າ ໜ້າທີ່ໃນຍຸກສະໄໝຂອງລາວ ກຳລັງຈະສິ້ນສຸດລົງໃນບໍ່ດົນ ແລະເຖິງເວລາແລ້ວ ທີ່ລາວຈະສົ່ງຕໍ່ ບອກຜ່ານເລື່ອງລາວທັງປວງ ໃຫ້ກັບ”ຕົວຕົນ”ຂອງ”ຕົນເອງ”ທີ່ກຳລັງໄລ່ນຳມາຈາກຫ້ວງອະດີດທີ່ຫ່າງໄກ...

Closing Comment
ກ່າວໂດຍສະຫຼຸບ... ພາກທີ່໒ຂອງໄຕຣພາກທີ່໓ໃນຕະກຸນFFນີ້ ເປັນອີກ໑ຈຸດບັນຈົບ ທີ່ເຊື່ອງຕໍ່ອົງປະກອບລວມທັງໝົດຂອງຕະກຸນສະໄໝເກົ່າກ່ອນເຂົ້າກັບເສັ້ນທາງທີ່ໂຕມັນຈະມຸ້ງໜ້າຕໍ່ໄປໃນອະນາຄົດ... ເປັນການປ່ຽນແປງໃນຫຼາຍໆດ້ານ ທີ່ຍ່ອມຈະຫຼີກກະແສທີ່ຮຸນແຮງບໍ່ໄດ້... ແຕ່ຖ້າເບິ່ງຢ້ອນໄປຈາກທຸກມື້ນີ້ ພາກນີ້ນັບວ່າເປັນພາກສຳຄັນ ທີ່ມີບົດບາດຕໍ່ທິດທາງຂອງຕະກຸນໃນຍຸກຕໍ່ໆມາ ແລະຊ່ອຍຂະຫຍາຍກຸ່ມເປົ້າໝາຍຂອງໂຕເກມໃຫ້ກ້ວາງໄກຂຶ້ນຫຼາຍ ຈົນເຖິງຂັ້ນເປັນປະກົດການເລີຍກໍ່ວ່າໄດ້.