ວາງເຄື່ອງບໍ່ຖືກບ່ອນບໍ່ຖືກທີ່ ລະວັງຜີຈະທ້ວງ

**********

          ຂ້າພະເຈົ້າ ພ້ອມດ້ວຍທິມງານຄອນເສີດຫຼາຍກ່ວາ 30 ຊີວິດ (ນັກຮ້ອງ, ​ນັກດົນຕຣີ, ຫມໍລຳ, ດາວເຕັ້ນ ພ້ອມດ້ວຍທິມງານຍົກຍ້າຍເຄື່ອງ...) ໄດ້ເດີນທາງເພື່ອໄປສະແດງຢູ່ບ້ານ ບຸ່ງມ່າ, ເມືອງ ປາກລາຍ, ແຂວງ ໄຊຍະບູລີ ເຊິ່ງເປັນບ້ານຫນຶ່ງທີ່ຢູ່ເຂດນອກ ຫ່າງໄກຈາກຕົວເມືອງ  ເມື່ອໄປຮອດບ້ານດັ່ງກ່າວນັ້ນ ທິມງານດັ່ງກ່າວຂອງພວກເຮົາຈຳເປັນຕ້ອງໄດ້ພັກຢູ່ທີ່ວັດປະຈຳບ້ານແຫ່ງນັ້ນ ເພາະເປັນສະຖານທີ່ສະແດງ ແລະ ມີຄວາມກ້ວາງພໍທີ່ຈະສາມາດຮັບຮອງທີມງານຈຳນວນຫຼາຍໄດ້. 

          ພາຍຫຼັງທີ່ພວກເຮົາເຂົ້າມາພັກອາໄສຢູ່ທີ່ວັດແຫ່ງນີ້, ເກັບເຄື່ອງມ້ຽນຂອງລົງຈາກລົດເປັນທີ່ຮຽບຮ້ອຍແລ້ວ ກໍ່ເກີດເຫດການແປກປະຫຼາດຂຶ້ນ ເພາະລົດຂອງທິມງານພວກເຮົາທີ່ຈະເຄື່ອນຍ້າຍອອກໄປນັ້ນ ບໍ່ສາມາດຕິດຈັກໄດ້, ພວກເຮົາພະຍາຍາມຫຼາຍວິທີ ທັງຢູ້ ທັງກວດເບິ່ງນ້ຳມັນ ແລະ ທຸກວິທີທີ່ກ່ຽວຂ້ອງ ແຕ່ກໍ່ບໍ່ມີສິ່ງໃດຜິດປົກກະຕິດ ເມື່ອເປັນແນວນັ້ນ ເຖົ້າແກ່ທີ່ຢູ່ບ້ານນັ້ນຈຶ່ງແຕ່ງຂັນ ๕ ພ້ອມດ້ວຍດອກໄມ້ທູບທຽນ ມາຄາລະວະ ຄອບ ເຈົ້າຖິ່ນ ເຈົ້າຖານ ແລະບອກວິທີປະພຶດປະຕິບັດເມື່ອພັກເຊົາຢູ່ທີ່ນັ້ນ  ຫຼັງຈາກປະກອບພິທີຮຽບຮ້ອຍແລ້ວ ລົດຂອງພວກເຮົາກໍ່ສາມາດຕິດຈັກເຄື່ອນຍ້າຍໄດ້ປົກກະຕິ, ເມື່ອທຸກຄົນກິນເຂົ້າແລງເປັນທີ່ຮຽບຮ້ອຍແລ້ວ ພວກເຮົາກໍ່ໄດ້ພັກຜ່ອນເອົາເຫື່ອເອົາແຮງໄວ້ເພື່ອການສະແດງໃນມື້ຕໍ່ໄປ, ຂ້າພະເຈົ້າພ້ອມດ້ວຍທິມງານຈຳນວນຫນຶ່ງ ເຂົ້ານອນໃນກຸຕິຫຼັງຫນຶ່ງ ຫ້ອງດ້ານຊ້າຍມີປ້າຍຂຽນບອກວ່າ:​ ຫ້ອງພຣະ...(ມໍລະນະພາບແລ້ວ), ຫ້ອງຖັດມາຂຽນວ່າ: ຫ້ອງເຈົ້າອາວາດ...(ມໍລະນະພາບແລ້ວ),​ ຫ້ອງເບື້ອງຂວາຂຽນວ່າ:​ ຫ້ອງຄູບາ...(ມໍລະນະພາບແລ້ວ) ຫ້ອງຖັດມາອີກຂຽນວ່າ:​ ຫ້ອງສາມະເນນ...(ມໍລະນະພາບແລ້ວ) ພວກເຮົາບໍ່ມີໃຜກ້າທີ່ຈະເຂົ້າໄປນອນຢູ່ໃນຫ້ອງ ກໍ່ເລີຍຕັດສິນໃຈນອນລວມກັນຢູ່ຢູ່ທີ່ຫ້ອງໂຖງໃຫຍ່ ໂດຍທີ່ຜູ້ຊາຍກາງມຸ້ງນອນຢູ່ແຈຫນຶ່ງ ແລະ ແມ່ຍິງນອນອີກແຈຫນຶ່ງ, ຂ້ອຍ(ຄົນເລົ່າ)ນອນບໍ່ຫຼັບຍ້ອນແປກບ່ອນແປກທີ່, ຕົກມາຮອດຕອນເດິກ ຂ້ອຍເຫັນເງົາດຳໆ ຄ້າຍໆຄົນທີ່ໃຫຍ່, ສູງ ຍ່າງມາສ່ອງເຂົ້າມຸ້ງທີ່ຂ້ອຍນອນ (ພວກເຮົາທັງຫມົດເຫັນ ຫາກບໍ່ມີໃຜປາກ) ແຕ່ເມື່ອເງົາດຳໆນັ້ນໄປບ່ອນທີ່ພວກແມ່ຍິງນອນ ພວກແມ່ຍິງພາກັນຕົກໃຈຢ່າງແຮງ ຈົນຮ້ອງ ກີກ!! ກາກ!! ຂຶ້ນດ້ວຍຄວາມຢ້ານ ແລ້ວກໍ່ແລ່ນອອກຈາກມຸ້ງມາທາງຜູ້ຊາຍ ພວກເຮົາທັງຫມົດພາກັນລຸກຂຶ້ນມາໂສເລ່ກັນ ຈາກນັ້ນບໍ່ມີໃຜເຫັນເງົາດຳໆນັ້ນອີກເລີຍ ແລະ ກໍ່ບໍ່ມີໃຜຮູ້ວ່າແມ່ນຫຍັງກັນແທ້ (ແຕ່ໃນໃຈທຸກຄົນກໍ່ຄິດວ່າແມ່ນຜີແນ່ນອນ) ໃນຄືນນັ້ນພວກເຮົາບໍ່ມີໃຜກ້ານອນອີກ ມີແຕ່ນັ່ງລົມກັນຊອດແຈ້ງ ສ່ວນອີກທິມງານຈຳນວນຫນຶ່ງແຍກກັນນອນໃນບ່ອນອື່ນນັ້ນ ຕອນນອນກໍ່ນອນຢູ່ໃນມຸ້ງ ພໍຕືນມາກໍ່ພາກັນອອກມາຢູ່ນອກມຸ້ງຫມົດ

          ເມື່ອຮຸ່ງແຈ້ງມາພວກເຮົາໄດ້ເລົ່າເຫດການສູ່ເຖົ້າແກ່ໃນບ້ານນັ້ນຟັງ ເພິ່ນບອກວ່າ ເປັນຍ້ອນພວກເຮົາພາກັນຕາກເຄື່ອງນຸ່ງໄວ້ສູງ ໂດຍສະເພາະແມ່ນພວກແມ່ຍິງຕາກເຄື່ອງໄວ້ບໍ່ເປັນບ່ອນ, ມີທັງສິ້ນ ແລະ ເຄື່ອງຊຸດໃນທີ່ຕາມໄວ້ຊະຊາຍທັງສູງເກີນຄວນ ຈຶ່ງເຮັດໃຫ້ເຈົ້າຖິ່ນເຈົ້າຖານ ຜູ້ຮັກສາວັດແຫ່ງນັ້ນ ອອກມາທັກມາທ້ວງ ແຕ່ກໍ່ບໍ່ເປັນອັນຕະລາຍຫຍັງຫມົດ ເມື່ອເຂົ້າໃຈດັ່ງນັ້ນແລ້ວ ພວກເຮົາກໍ່ປະຕິບັດຕາມ ແລະ ມື້ຕໍ່ໆມາກໍ່ບໍ່ມີຫຍັງເກີດຂຶ້ນ

ຂອບໃຈເລື່ອງເລົ່າຈາກ ຜູ້ບໍ່ປະສົງອອກນາມ.

ຈາກວາລະສານ: ມິດຕະພາບ

ຂຽນຂຶ້ນມາເພື່ອຜູ້ມີຈຸດປະສົງຄ້າຍຄືກັນກັບຄົນເລົ່າ ແລະ ເພື່ອໃຫ້ທຸກໆຮູ້ໄວ້ເພື່ອປະຕິບັດ

ຂໍຂອບໃຈ