ທ້າວ ຈອນນີ (ສົມມຸດ) ເປັນເດັກຮັບໃຊ້ໃນເຮືອນ ແຕ່ມັກລັກກິນເຫລົ້າວາຍຂອງຜູ້ເປັນນາຍເປັນປະຈຳທຸກມື້ ກິນແລ້ວກໍເອົານໍ້າລ້າຮ່າຍໃສ່ແທນເປັນການອຳພາງຄວາມຈິງ. ຫລາຍເທື່ອຕໍ່ຫລາຍທີ ຜູ້ເປັນນາຍສົງໄສວ່າ ເປັນຫຍັງເຫລົ້າວາຍມັນຈຶ່ງຈາງແທ້ ເລີຍວາງກົລຈັບຂະໂມຍ ຊື້ເຫລົ້າວາຍຝຣັ່ງເສດຢ່າງດີມາ ເປັນຊນິດທີ່ຫາກ ປົນນໍ້າຈະປ່ຽນສີທັນທີ. ພໍເຖິງເວລາທ້າວຈອນນີ ກໍປະຕິບັດຕາມເຄີຍ ຟາດເຂົ້າໄປອຶກໃຫຍ່ ແລ້ວກໍຮ່າຍນໍ້າໃສ່ແທນ. ຫລັງຈາກນັ້ນບໍ່ນານເຫລົ້າວາຍນັ້ນກໍປ່ຽນເປັນສີຂຸ້ນຄືນໍ້ານົມ. ພໍນາຍກັບມາແຕ່ການເຫັນເຊັ່ນນັ້ນກໍເຂົ້າໃຈທັນທີວ່າມີ ຫລັກຖານຈັບຂະໂມຍ ຈອນນີ ໄດ້ແລ້ວ. ຈອນນີເອງກໍຮູ້ໂຕດີວ່າຈົນຕາແຈແລ້ວ ເລີຍເຂົ້າໄປລີ້ຢູ່ໃນຫ້ອງຄົວ. ຜູ້ເປັນນາຍຊື່ມໃສ່ຫູພັນລະຍາວ່າ:
ນາຍ: ນ້ອງຖ້າເບິ່ງເດີ້ ມື້ນີ້ແຫລະຊິຈັບຂີຕົວະມັນຈົນດີ້ນບໍ່ຫລຸດພຸ້ນແຫລະ ເອົາໃຫ້ມັນຍອມຮັບສາລະພາບຄາງ ອ່ອຍໆພຸ້ນແຫລະ. (ເວົ້າແລ້ວຜູ້ເປັນນາຍຮ້ອງອອກໄປຢ່າງແຮງ)
ນາຍ: ຈ ອ ນ ນີ !
ຈນ: ໂດຍຍຍຍ!
ນາຍ: ໃຜດື່ມວາຍຂ້ອຍ?
...ມິດຈີ່ຫລີ່...ບໍ່ມີສຽງຕອບ. ນາຍຮ້ອງອີກ ແຮງກ່ວາເກົາ.
ນາຍ: ໃຜ-ດື່ມ-ວາຍ-ຂ້ອຍ ?
...ມິດຈີ່ຫລີ່...ບໍ່ມີສຽງຕອບຕາມເຄີຍ. ຜູ້ເປັນນາຍໂມໂຫ ເຂົາໄປລາກຄໍເສື້ອຈອນນີອອກມາຈາກຫ້ອງຄົວເອງ.
ນາຍ: ໂຕເປັນບ້າໄປແລ້ວຫວະ? ບາດເຮົາຮ້ອງຊື່ໂຕ ໆ ຂານຮັບວ່າ ໂດຍ. ບາດເຮົາຖາມ ຜັດບໍ່ຕອບ?
ຈນ: ນາຍ...ໃຈເຢັນໆ...ຂ້ານ້ອຍອະທິບາຍໄດ້...ເຮືອນຄົວນີ້ມັນແປກປະຫລາດ ໃຜຢູ່ໃນຫັ້ນຈະໄດ້ຍິນແຕ່ຊື່ໂຕເອງ ເວົ້າແນວອື່ນບໍ່ໄດ້ຍິນເລີຍ!
ນາຍ: (ຄິດ--ບ໋ະ...ບັກອັນນີ້ ຕົວະໜ້າດ້ານໆເດີ້ມຶງ) ໂຕມາຢືນຂ້າງຍາເອື້ອຍບ່ອນນີ້ ເຮົາຈະເຂົ້າໄປໃນເຮືອນຄົວ ແລ້ວໃຫ້ໂຕຮ້ອງຖາມເຮົາເບີ່ງເດີ້!
ຈອນນີຮັບປາກໂດຍດີ ຜູ້ເປັນນາຍກໍເຂົ້າໄປໃນເຮືອນຄົວ. ຈອນນີຮ້ອງອອກໄປ.
ຈນ: ນ າ ຍ !
ນາຍ: ເອີ !
ຈນ: ...ໃຜຢ່ອງເຂົ້າຫ້ອງສາວໃຊ້ຕອນຍາເອື້ອຍບໍ່ຢູ່ ?
... (ບໍ່ມີສຽງຕອບ. ຈອນນີ ຮ້ອງແຮງກ່ວາເກົ່າ.)
ຈນ: ...ນາຍ... ຂ້ານ້ອຍຖາມວ່າ... ໃຜເຮັດໃຫ້ສາວໃຊ້ຕັ້ງທ້ອງ ?
... (ບໍ່ມີສຽງຕອບ. ຈອນນີ ຮ້ອງອີກເປັນຄັ້ງທີສາມ ແຮງກ່ວາເກົ່າ.)
ຈນ: ...ນາຍ... ຂ້ານ້ອຍຖາມວ່າ... ໃຜ-ເຮັດ-ໃຫ້-ສາວ-ໃຊ້-ຕັ້ງ-ທ້ອງ ?
ຜູ້ເປັນນາຍຟ້າວຍ່າງອອກມາຈາກຫ້ອງຄົວ.
ນາຍ: ໂອຍ...ຈອນນີເອີຍ ແມ່ນຄວາມໂຕອີ່ຫລີ ເຮືອນຄົວອັບປີອັນນີ້ ຢູ່ໃນເຮືອນຄົວຫັ້ນ ບໍ່ໄດ້ຍິນສຽງອີ່ຫຍັງເລີຍ ໄດ້ຍິນແຕ່ຊື່ໂຕເອງ.

ຈົບ.