ສິ່ງມະຫັດສະຈັນສິ່ງທໍາອິດທີ່ເກີດຂຶ້ນກໍ່ຄື ເວລາ24ຊົ່ວໂມງຂອງເຮົາຊ້າລົງຫຼາຍເຫຼືອເກີນ ການທີ່ຈະທົນຜ່ານເວລາແຕ່ລະນາທີໄປໄດ້ມັນເປັນຫຍັງທີ່ທໍລະມານເທົ່າໆກັບການຂາດອາກາດຫາຍໃຈ, ສິ່ງທີ່ຈະຕາມມາເປັນຢ່າງທີ2ແມ່ນ ເຮົາຈະເລີ່ມຢ້ານໃນສິ່ງທີ່ຄຸ້ນເຄີຍ ຢ້ານແມ້ກະທັ້ງສຽງເພງເສົ້າໆທີ່ເຄີຍຟັງກັບເຂົາ,ຢ້ານເວລາທີ່ຝົນກຳລົງຈະຕົກ,ຢ້ານສະຖານທີ່ທີ່ເຄີຍໄປ ຢ້ານໄປຈົນຮອດຖະໜົນທີ່ເຄີຍຜ່ານ ຖ້າເປັນໄປໄດ້ ເຮົາຈະບໍ່ພະຍາຍາມເຮັດສິ່ງເຫຼົ່ານັ້ນອີກ. ເວລາທີ່ບໍ່ມີເຂົາ ມັນສາມາດປ່ຽນການໃຊ້ຊີວິດຂອງເຮົາໄດ້ເລີຍ ຈາກເປັນຄົນທີ່ບໍ່ເຄີຍຢາກເຮັດຫຍັງ ກະຍັງຕ້ອງລຸກຂື້ນມາເຮັດນັ້ນເຮັດນີ້ ເພື່ອໃຫ້ໂຕເອງຫຍຸ້ງໆເຂົ້າໄວ້ຈະໄດ້ບໍ່ຄິດຮອດເຂົາຫຼາຍເຖິງຂະໜາດນີ້,,ເຖິງຈະບໍ່ຢາກຄິດຮອດເຂົາຫຼາຍສ່ຳໄດ໋ ແຕ່ເວລາທີ່ຄົນອື່ນມາເລົ່າເລື່ອງເຂົາໃຫ້ຟັງ ຕ້ອງເປັນແລ່ນເຂົາໄປຟັງທຸກເທື່ອເລີຍ ເຖິງຈະເປັນເລື່ອງທີ່ເຈັບປວດທີ່ສຸດແຕ່ກໍ່ຢາກຟັງ,,ບາງຄັ້ງກະຢາກອອກໄປຫາໝູ່ ຄິດວ່າການທີ່ໄດ້ໄປຢູ່ກັບຄົນຫຼາຍໆຄົນອາດຈະເຮັດໃຫ້ເຮົາເຫງົານ້ອຍລົງ ແຕ່ບໍ່ເລີຍ ມັນຍິ່ງເຮັດໃຫ້ເຫງົາແລະຕອກຢ້ຳວ່າບໍ່ມີເຂົາຢູ່ອີກຕໍ່ໄປແລ້ວ ຊັ້ນລອງປ່ຽນມາຢູ່ຄົນດຽວເບິ່ງດຸຫັ້ນ ບາງທີອາດຈະຄິດຫຍັງໄດ້ ຄິດຫຍັງແຫຼະ ສຸດທ້າຍກະນັ່ງໄຫ້ ຄິດຮອດເຂົາຢູ່ດີ ..ເປັນຫຍັງ ພຽງຄົນໆດຽວຍ່າງຈາກໄປບໍ່ວ່າຈະດ້ວຍເຫດຜົນໃດກໍ່ຕາມເຮັດໃຫ້ເຮົາກາຍເປັນຄົນທີ່ເຮັດໂຕວຸ້ນວາຍ ເຂົ້າໃຈຍາກປານນີ້ພິຫວະ ຈະນອນໄດ້ແຕ່ລະຄືນນີ້ ເປັນອັນຕ້ອງເສຍນ້ຳຕາຕະຫຼອດ.ເຄີຍຖາມໂຕເອງບໍ່ວ່າ “ ອີກດົນປານໃດ ທີ່ເຮົາຈະລືມເຂົາໄດ້?’’ 2ເດືອນ,ເຄິ່ງປີ,ປີໜຶ່ງ,2,3 ຫຼືບໍ່ມີວັນນັ້ນ .ດົນປານໃດທີ່ເຮົາໃຊ້ເວລາທີ່ຍາວນານຈົດຈຳເລື່ອງລາວຕ່າງໆຂອງເຂົາ ພ້ອມໆກັບການລໍຄອຍການກັບມາຂອງເຂົາທັງໆທີ່ບໍ່ຮູ້ວ່າ ເຂົາຈະຍັງຄືເກົ່າບໍ ຫຼື ອາດຈະບໍ່ກັບມາເລີຍ ແຕ່ໃນໃຈເລິກໆກະຍັງຫວັງວ່າຈະມີເຂົາໃນຊີວິດອີກຄັ້ງບໍ່ວ່າຈະເປັນໃນຖານະໃດກໍ່ຕາມ,,ບໍ່ຍອມເປີດໃຈໃຫ້ໃຜເຂົ້າມາ ຫຼື ພະຍາຍາມຫາຄົນອື່ນມາເປັນຕົວແທນ ຫຼືອີ່ຫຍັງກະຕາມທີ່ເປັນການກະທຳເກືອບຈະວ່າໂງ່ ເຮີ...ແຕ່ກະຊ່ວຍບໍ່ໄດ້ ອັນໃດທີ່ພໍຈະເຮັດໄດ້ກະຕ້ອງເຮັດໄປກ່ອນ ເຊື່ອບໍວ່າ ຕອນນັ້ນທີ່ເຂົາໄປໃໝ່ໆ ເຮົາຈະຄິດວ່າ ໃນຊາດນີ້ຂ້ອຍຄົງຈະບໍ່ສາມາດຮັກໃຜໄດ້ອີກແລ້ວ,ຫຼື ບໍ່ມີວັນທີ່ຂ້ອຍຈະລືມເຂົາໄດ້ດອກ...ຍິ້ມກັບໂຕເອງສາ ແລ້ວບອກວ່າ ສິ່ງໃດທີ່ມີຄວາມສຸກຈົ່ງເຮັດ ຖ້າຍັງຮັກ ຍັງຖ້າ ແລ້ວບໍ່ເຈັບປວດກະຈົງເຮັດ ແຕ່ຖ້າບໍ່ ກໍ່ຢ່າທໍລະມານໂຕເອງອີກຕໍ່ໄປເລີຍ.

            ການທີ່ເຮົາຄິດວ່າຊີວິດທີ່ບໍ່ມີເຂົາຄືເຮົາຂາດທຸກສິ່ງທຸກຢ່າງໄປນັ້ນ ອາດຈະບໍ່ຖືກທັງໝົດ,ຢ່າງນ້ອຍໆເຮົາກະບໍ່ຂາດອາກາດຫາຍໃຈ. ແມ່ນບໍລະ??

            ໃຫ້ລອງຄິດເບິ່ງວ່າໃນຊີວິດໜຶ່ງຂອງເຮົານີ້ ເສຍນ້ໍາຕາກັບເລື່ອງໃດໂດຍທີ່ບໍ່ມີເງື່ອນໄຂ ,, ທຸກຄວາມເສຍໃຈທີ່ຜ່ານເຂົ້າມາໃນຊີວິດເຮົາ ລ້ວນແລ້ວແຕ່ມີເຫດຜົນຂອງມັນທັງນັ້ນ ຖ້າເຮົາຍອມຮັບເຫດຜົນນັ້ນໄດ້ ເຮົາຈະເສຍນ້ຳຕານ້ອຍທີ່ສຸດ.ຢ່າໃຫ້ຫົວໃຈເຈັບຈົນຊິນຊາ ຖ້າມັນດ້ານຊາ ເຮົາຈະບໍ່ສາມາດມີຫົວໃຈໄວ້ຮັກໃຜໄດ້ອີກເລີຍ ຈະຍິ່ງບໍ່ເຈັບກວ່າຫວະ??