ອາຍຸວັດທະໂກ ອາຍຸມາກຍຶນຍົງ
ຄວາມໝັ້ນຄົງພັດທະນາ ຈົ່ງເກີນກາຍຫຼັກຮ້ອຍ
ທະນະວັດທະໂກນັ້ນ ເງິນຄໍາໃຫ້ມາຍມາກ
ຄວາມທຸກຍາກຢ່າໃກ້ ເງິນຄໍາເພີ່ມຢູ່ທຸກວັນ

ສີຣິວັດທະໂກນັ້ນ ຈົ່ງສະຫງ່າຢ່າມົວໝອງ
ຄວາມຮຸ່ງເຮືອງຮອງໃສ ຈົ່ງວັດທະນາການກ້າວ
ຍະສະວັດທະໂກພ້ອມ ບັນດາສັກຢ່າຫຼຸດລົ່ນ
ຜົນງານຫຼາຍເພິ່ມຂຶ້ນ ຍົດສັກນັ້ນເພີ່ມຢູ່ເລີງ

ພະລະວັດທະໂກນັ້ນ ພະລັງພາກກາຍໃຈ
ຈົ່ງຈະເລີນວັດທະນາການ ຢ່າງອ່ອນກາຍວິກົນກິ້ນ
ກໍາງລັງໃຈພຽງພ້ອມ ໂຍໆຍິ່ງໆ
ກໍາກາຍມາກລົ້ນແຂງເຂັ້ມ ຢ່າອ່ອນແຮງ

ກໍາລັງຄົນກໍຢ່າແລ້ງ ເຂີນຂາດຄົນໂຮມ
ກໍາລັງໂພຄາຊັບ ມາກມູນຢ່າມາຍມ້າງ
ສຸກກະເສີມສົມສ້າງ ແນວທາງອັນຊອບ
ເຜົ່າພົງພັນພວກພ້ອງ ໂຮມເຂົ້າຊ່ວຍແຮງ

ວັນນະວັດທະໂກກ້ຽງ ກາຍຢ່າໝົ່ນມົວໝອງ
ອາຍຸສູງພຽງໃດ ຮ່າງກາຍກໍຢ່າເຖົ້າ
ອັນວ່າຜິວໜັງກ້ຽງ ສະຫວີວັນຜຸດຜ່ອງ
ເຖິງວ່າດໍາຂີ້ລີ້ ໃຫ້ໃສເຫຼື້ອມດັ່ງຄໍາ

ສຸຂະວັດທະໂກກໍ້າ ຄວາມສຸກເພີ່ມພູນຜົນ
ສຸກກາຍໃຈຍືນຍົງ ວັດທະນາເລີງເລື້ອຍ
ຄວາມໝອງເສົ້າ ອຸກອັກໃຈຢ່າມາມ່າຍ
ກາຍໃຈສຸກເລີດລໍ້າ ຢ່າມີເສົ້າເກົ່າພະໄທ

ໂຫຕຸ ພອນທີ່ໃຫ້ ສົມດັ່ງມະໂນໝາຍ
ພອນທັງຫຼາຍໃນາກົນ ຈົ່ງໂຮມຮຽງເຕົ້າ
ສອງພັນສິບເອັດກໍາລັງເຂົ້າ ຈະເລີນສີໃສ່ສ່ອງ
ພວກເຜົ່າພົງພີ່ນ້ອງ ຈົ່ງໂຮມເຕົ້າເຜົ່າລາວ ແທ້ເນີ
(ພອນທັງໝົດນີ້ມອບໃຫ້ທ່ານ ແລະຄອບຄົວ)

- ພາສາລາວ ກັບພາສາໄທຍ໌ ດັ່ງທີ່ເຮົາຮູ້ແລ້ວວ່າ ມີພາສາຄ້າຍກັນ, ພາສາທາງການຂອງໄທຍ ຈະເວົ້າເປັນເອກະພາບກັນທົ່ວປະເທດໄທຍ໌ ມີສຳນຽງຕ່າງຈາກພາສາລາວທົ່ວໄປ, ແຕ່ພາສາທ້ອງຖິ່ນໃນໄທຍ໌ ຈະຄືກັບພາສາລາວແຕ່ລະພາກ ບາງຄວາມເວົ້າມີຄຳທີ່ແຕກຕ່າງກັນໄປ ແຕ່ລະຖິ່ນ ແຕ່ວ່າ ຄຳວ່າ ບໍ່ (ເປັນຄຳປະຕິເສດນີ້ ພາສາທາງການຂອງໄທຍ໌ ຈະໃຊ້ ໄມ່).

- ບໍ່ເປັນຄຳປະຕິເສດຂອງຄົນເຊື້ອຊາດ ແລະເຜົ່າພັນລາວທັງມວນ, ດັ່ງເຮົາຈະເຫັນຄຳວ່າບໍ່ໃນພາສາຕະກຸນໄທລາວ ທຸກໆເຜົ່າ, ເຊັ່ນລາວທຸກໆເຜົ່າ ໃນລາວຈະໃຊ້ຄຳປະຕິເສດວ່າ ບໍ່, ລາວລ້ານນາ, ລາວລື້ໃຈຈີນ, ລາວໃນພາກອີສານ, ລາວໃນອັດສັມ ແລະລາວໃນຫວຽດນາຕະຫຼອດຂະເໝນ, ສະນັ້ນ ທີ່ມາຄຳປະຕິເສດ ບໍ່ນີ້ຈຶ່ງເປັນພາສາຂອງລາວໂດຍແທ້, ສ່ວນໄມ່ ໃນພາສາໄທຍ໌ນັ້ນ ຍັງຄົ້ນຫາທີ່ມາບໍ່ໄດ້ວ່າ ມາຈາກໃສ ?

- ສີລາຈາຣືກຣາມຄຳແຫງ ເຊິ່ງໄທຍ໌ຖືວ່າເປັນຕົ້ນແບບຂອງພາສາໄທຍ໌ ກໍບໍ່ປາກົດເຫັນໃຊ້ໄມ້ ສະນັ້ນ, ຄຳວ່າໄມ່ ເປັນຄຳປະຕິເສດນັ້ນ ຈຶ່ງເປັນຄຳເວົ້າ ທີ່ຕ້ອງຄົ້ນຫາທີ່ມາອີກຍາວນານ.

(ເລື່ອງຕໍ່ໄປນີ້ ເປັນພຽງເລື່ອງຂອງຄວາມເຊື່ອສະເພາະບຸກຄົນ ທ່ານຜູ້ອ່ານຈົ່ງພິຈາຣະນາ ໃນການອ່ານ ທ່ານມີສິດເຊື່ອ ຫຼືບໍ່ເຊື່ອຕາມສິດອັນຊອບ ທາງຣັດຖະທໍາມະນູນ ແຫ່ງ ສປປ.ລາວ)

- ມີເລື່ອງແປກ ເລື່ອງໜຶ່ງເກີດຂຶ້ນເມື່ອ ດັບ 15 ຄໍ່າເດືອນ 12 ປີ 2553(2010), ວັນນັ້ນຫຼັງຈາກໄຫວ້ພຣະທີ່ໜ້າຄອງສ່ວນຕົວແລ້ວ, ຜູ້ຂຽນ ມອດໄຟ ກໍຈະເຂົ້ານອນ ໃນຂະນະນັ້ນເອງ ຍິນຄົນມາເອີ້ນທາງຫົວບ່ອນນອນ ຄ່ອຍໆວ່າ ອາຈານ, ອາຈານ, ອາຈານ ນອນແລ້ວບໍ ?
- ຜູ້ຂຽນ ໄດ້ຍິນສຽງນັ້ນແລ້ວ ເປັນສຽງຜູ້ຍິງ ກໍຄິດຢ້ານ(ບໍ່ແມ່ນຢ້ານຜີ ແຕ່ລະວັງຕົວ)ຈຶ່ງບໍ່ຕອບ ແລະບໍ່ສ່ອງປ່ອງຢ້ຽມເບິ່ງ, ຈຶ່ງກົດກຼິ່ງ ຮຽກພຣະຮອງເຈົ້າອະທິການອົງໜຶ່ງ ທີ່ນອນຢູ່ກຸດຕິໜຶ່ງອີກ ພ້ອມທັງໂທຣະສັບຖາມ ໃຫ້ເຂົາກວາດກາເບິ່ງທີ່ມາຂອງສຽງນັ້ນ ເມື່ອຮູ້ແນ່ຊັດແລ້ວວ່າ ສຽງນັ້ນແມ່່ນຄົນທີ່ຮູ້ຈັກກັນ ແລະມີຄົນນໍາກັນ 5 ຄົນ, ຄື ຍິງ 3 ຄົນ ແລະຊາຍ 2 ຄົນ, ສ່ວນຊາຍຄົນໜຶ່ງ, ຍິງຄົນເຖົ້ານັ້ນແມ່ນ ເປັນແມ່ອອກຊາວບ້ານວຽງຈະເລີນ ເປັນແມ່ນອອກປະຈໍາວັດ, ມາບອກວ່າຫຼານຊາຍຈັກເປັນສັງ ມີແຕ່ຮ້ອງໃຫ້ ແລະຢ້ານ ບອກວ່າມີຄົນມາໄລ່ຈັບ.
- ເມື່ອຮູ້ເຊັ່ນນັ້ນ ຜູ້ຂຽນກໍບອກໃຫ້ເຂົາເອົາຄົນນັ້ນ ຂຶ້ນມາເທິງໜ້າຄອງ, ທັງຍິງທີ່ເຖົ້າ ແລະຊາຍຍິງ ຄົນໜຶ່ງ ເປັນພໍ່ ແລະແມ່ຂອງເດັກນ້ອຍຊາຍ, ສ່ວນຍິງສາວຄົນໜຶ່ງບອກວ່າເປັນແຟນຂອງເດັກໜຸ່ມຄົນນັ້ນ, ພວກເຂົາໄດ້ໂຊມແຂນຊາຍໜຸ່ມຄົນນັ້ນ ດ້ວຍສົມບຸກສົມບັນ ເພາະຮ່າງກາຍຂອງເຂົາໃຫຍ່ເກີນໂຕ ຖາມອາຍຸຂອງຊາຍໜຸ່ມຄົນນີ້ບອກວ່າມີອາຍຸພຽງ 19 ປີເທົ່ານັ້ນ ແຕ່ຕົນຕົວເຂົາໃຫຍ່ຂະໜາດ.
- ເມື່ອຊາຍຍິງທັງໝົດໂຊມເອົາເດັກຊາຍຄົນນັ້ນ ຂຶ້ນມາໜ້າຄອງແລ້ວ ເຂົາໄດ້ໝູບລົງຕໍ່ໜ້າພຣະພຸດທະຮູບໜ້າຄອງ ພ້ອມກັບຮ້ອງອອກມາວ່າ ຂ້ອຍຢ້ານ, ຂ້ອຍຢ້ານ ແລະຊ່ວຍຂ້ອຍແນ່ ມັນຊະເອົາຂ້ອຍໄປ, ສໍາລັບຜູ້ຂຽນ ຫຼັງຈາກເດັກນ້ອຍຄົນນັ້ນ ຂຶ້ນມາແລ້ວ ກໍເຂົ້າໄປຫ້ອງນອນ ເພື່ອຄຸມຜ້າອອກ ເມື່ອຄຸມຜ້າແລ້ວກໍອອກມາຍັງໜ້າຄອງ ແລະຂາບພຣະ 3 ບາດແລ້ວ ກໍຕັ້ງຈິດອະທິຖານເປັນສະມາທິແລ້ວ ຈຶ່ງຖາມຊາຍໜຸ່ມ ທີ່ຮ້ອງໃຫ້ ທັງຈົ່ມ ແລະເວົ້າວ່າ ມັນຊິມາເອົາຂ້ອຍໄປ ມັນຢືນຖ້າຢູ່ລຸ່ມຫັ້ນ ຜູ້ຂຽນກໍຖາມວ່າ ແມ່ນໃຜ ຊິມາເອົາເຈົ້າ ຊາຍໜຸ່ມຕອບວ່າ ບໍ່ຮູ້ນ່າ ຈັກແມ່ນໃຜ ຕົວໃຫຍ່ສູງ ມັນຢືນຢູ່່ຕະລ່າງຫັ້ນ, ມັນຖາຢູ່ຫັ້ນ, ຜູ້ຂຽນກໍຖາມເຂົາວ່າ ເຈົ້າແມ່ນໃຜ ? ຊື່ຈັ່ງໃດ ? ແທນທີ່ເຂົາຈະຕອບຊື່ຕົວເອງ ກັບບອກວ່າ, ຂ້ານ້ອຍແມ່ນຊື່ເສົາ,(ບໍ່ແມ່ນຊື່ຊາຍໜຸ່ມຄົນນີ້) ພໍ່ແມ່ຂອງຊາຍໜຸ່ມບອກວ່າ ບໍ່ແມ່ນຊື່ລູກຂອງເຂົາ ລູກຂອງເຂົາຊື່ວ່າແອນນີ(ຊື່ສົມມຸດ), ເຈົ້າຊື່ເຂົາຊັ້ນບໍ ? ເຂົາຕອບວ່າໂດຍ, ຜູ້ຂຽນກໍຖາມເຂົາໄປວ່າ ເຈົ້າຊື່ແອນນີບໍ່ແມ່ນບໍ ? ເຂົາຕອບວ່າ ຂ້ານ້ອຍຊື່ເສົາ, ເຈົ້າຊື່ເສົາເຈົ້າຢູ່ບ້ານໃດ ? ເຂົາຕອບວ່າ ເຂົາຢູ່ບ້ານໂພນທັນ ໃກ້ກັບຕະຫຼາດຫຸ້ນ, ຜູ້ຂຽນທໍາທ່າຮ້າຍ ແລ້ວເວົ້າກະແທກໃສ່ຊາຍໜຸ່ມວ່າ ຢ່າຊິມາຕົວະອາຈານເດີ ຈັກໜ່ອຍຊິເອົາຄ້ອນໃສ່ຫົວໃດ໋, ເຂົາກໍບອກວ່າເຂົາຢູ່ທີ່ນັ້ນ ມາຫຼາຍປີແລ້ວ, ຄັນຊັ້ນ ເຈົ້າເປັນຫຍັງ ? ເຂົາຕອບວ່າ ຄົນຊິມາຈັບເອົາຂ້ານ້ອຍໄປ, ເປັນຫຍັງເຂົາຈັ່ງຊິມາຈັບເອົາເຈົ້າ ຊາຍໜຸ່ມທັງຮ້ອງທັງໃຫ້ ທັງເວົ້າວ່າ ບໍ່ຮູ້ຈັກ, ເຮົາໄປຢ່າງຫຼິ້ນ ມັນກະຊິມາຈັບເອົາຂ້ານ້ອຍ ຂ້ານ້ອຍບໍ່ໄປນໍາມັນ, ເຈົ້າໄປຢ່າງຫຼິ້ນກັບໃຜ ? ຊາຍໜຸ່ມຕອບວ່າ ໄປຢ່າງຄົນດຽວ ທີ່ຮ້ານອາຫານວ່າຊິໄປກິນເຂົ້າ, ແລ້ວຄົນທີ່ມາຈັບເຈົ້າເປັນຄົນຈັ່ງໃດ ? ເຂົາຕອບວ່າ ເປັນຄົນຮ່າງໃຫຍ, ດໍາ, ສະພາຍງ້າວ, ຜ້າແດງມັດຫົວ ແລະນຸ່ງເຄືື່ອງເໝືອນທະຫານ ແລ້ວເຂົາຢູ່ໃສດຽວນີ້ ອາຈານຄືບໍ່ເຫັນ, ຊາຍຄົນນັ້ນໝຸບຢູ່ ເອົາມືຂາບລົງ ທັງຫຼັບຕາພ້ອມ ບອກວ່າເຂົາຢູ່ລຸ່ມຫັ້ນ ມັນຍັງບໍ່ທັນເມືອ, ເມື່ອເປັນເຊັ່ນນັ້ນອາຈານກໍຮ້ອງໄປລົງໄປທາງກະລ່າງວ່າ, ແມ່ນຜູ້ໃດ ຢູ່ລຸ້ມຫັ້ນຮີບໜີສາ ທີ່ນີ້ເປັນເຂດວັດ ຢ່າມາກວນ ມັນເປັນບ່ອນສະຫງົບຂອງພຣະສົງ ແລ້ວກໍຮ້ອງບອກໄປວ່າ ພໍ່ເຖົ້າພູມ(ໝາຍເຖິງພູມວັດ) ບອກຄົນທີ່ຢືນຢູ່ຫັ້ນກັບໄປສາ ມັນບໍ່ແມ່ນສະຖານທີຂອງພວກຜີ ທີ່ນີ້ເປັນທີ່ຢູ່ຂອງພຣະສົງ, ທັນທີທີ່ວ່າສຸດລົງ ເຫັນເດັກຊາຍ ທີ່ຫາຍໃດແຮງໆ ຫຼາຍຄັ້ງ ທັງເຮື່ອກໍໄຫຼ ໃຄກໍຍ້ອຍໆ ຫົວຊູຂຶ້ນ ທັງໃດນັ້ນຫົວຂອງຊາຍໜຸ່ມກໍກະແທກລົງກັບພຶ້ນຊີມັງ ດັງໂປ໊ກ ຫາກຟັງສຽງ ຫົວຕົກລົງພື້ນແລ້ວ ແລະດັງຂະໜາດນັ້ນ, ຫົວບໍແຕກ ນັບວ່າຫົວນັ້ນເຮັດດ້ວຍເຫຼັກທີ່ກ້າແຂງ, ພໍ່ແມ່ຂອງເຂົາຮ້ອງອອກມາດ້ວຍຄວາມແຮງ ເອົາມາຈັບລູກຂອງເຂົາໄວ້ດ້ວຍຄວາມຕົກໃຈ, ເມື່ອເດັກຄົນນັ້ນ ຫົວຕົກລົງຟື້ນ ແລະຮ່າງກາຍກໍຊຸບຕົວກັບຟື້ນ ຊົ່ວຂະນະໜຶ່ງເຂົາກໍລຸກຂຶ້ນມາເປັນປົກກະຕິ ທໍາທ່າເໝືອນກໍເປັນຫຍັງ.
- ເຂົາຖາມວ່າ ໃຜເອົາເຮົາມາ, ມາເຮັດຫຍັງທີ່ນີ້, ແມ່ເຂົາບອກວ່າ ເຂົາບໍ່ເປັນຫຍັງ, ຖາມເຂົາວ່າ ເຈົ້າເປັນຫຍັງຊັ້ນນາ, ຊາຍໜຸ່ມບອກວ່າ ເຂົາກໍລັງຊິກິນເຂົ້າ ທີ່ຮ້ານ, ກັບໝຸ່ຂອງເຂົາ(ແຟນ), ພໍດີເຂົາເຫັນຄົນໄລ່ກັນມາ ຄົນທີ່ຖືກໄລ່ແລ່ນມາທາງຫຼັງເຂົາ ມາຕໍາເຂົາ ແລ້ວເຂົາກໍບໍ່ຮູ້ສຶກຕົວເລີຍ ຈົນມາຢູ່່ນີ້ ເຂົາກໍບໍ່ຮູ້ຫຍັງເລີຍ.
- ຖາມຍິງສາວ ທີ່ເປັນແຟນເຂົານັ້ນໄດ້ຄວາມວ່າ ຕອນຫົວຄໍ່າເຂົາຊວນກັນ ຂີ່ລົດຈັກໄປທີ່ສະໜາມຫຼວງ ໄປຢ່າງຫຼິ້ນເດິ່ນພຣະທາດຫຼວງ ແລ້ວກໍໄປທີ່ຮ້ານອາຫານທີ່ຮ່ອງແກ່ ກໍາລັງຊິສັ່ງອາຫານ ເຂົາກໍບອກວ່າເຂົາຢ້ານ ແລະມີຄົນໄລ່ຈັບເຂົາ(ໝາຍເຖິງຊາຍໜຸ່ມ) ເຂົາກໍດຶງເອົາແຂນລູກຂຶ້ນລົດຈັກແລ້ວເຂົາກໍຂັບມາຮອດເຮືອນແລ້ວກໍແລ່ນຂຶ້ນເທິງເຮືອນ ແລ້ວກໍຮ້ອງໃຫ້ຢູ່ເໝືອນກັບຢ້ານ.
- ຖາມພໍ່ແລະແມ່ເຂົາ ກໍໄດ້ຄວາມວ່າ ກັບມາແຕ່ການເຫັນລູກຊາຍ ຮ້ອງໃຫ້ ບອກວ່າຄົນຊິມາຈັບ ບໍ່ຈັກຊິເຮັດຫຍັງ ຈົນໂທເອົາແມ່ເຖົ້າມາ ແລ້ວແມ່ເຖົ້າກັບມາກໍພາມາວັດ.
- ຖາມເຂົາວ່າ ເດັກນ້ອຍຄົນນີ້ ບໍ່ແມ່ນກິນຢາບໍ່ ? ທັງໝົດກໍຢືນຢັນວ່າລູກຂອງເຂົາເປັນຄົນດີ ສ່ວນຫຼາຍຈະຢູ່ກັບເຮືອນ ຫາກແຟນເຂົາມາ ເຂົາກໍພາກັນໄປຫຼິ້ນກາງຄືນ ບໍ່ເກີນ 9 ໂມງຈະກັບບ້ານ.
(ເມື່ອສັງເກດຕີລາຄາແລ້ວ ເຫັນວ່າວັນນັ້ນ ເປັນວັນດັບ ເດືອນ 12 (15 ຄໍ່າ) ກໍກົງກັບວ່າເປັນວັນຜີທ່ຽວ ສະນັ້ນ, ທ່ານທັງຫຼາຍ ວັນສິນ ວັນພຣະ ບໍ່ວ່າວັນເພງ ວັນດັບ ບໍ່ຄວນທີ່ຈະອອກທ່ຽວກາງຄືນ ເພາະເປັນວັນທີ່ຜີທ່ຽວ ຫາກເຮົາເປັຍຄົນຈິດອ່ອນ ຫຼືໂຊກບໍ່ເຂົ້າຂ້າງ ອາດຊີໄດ້ຮັບອັນຕະລາຍໄດ້)
- ໝາຍເຫດ: ດັ່ງທີ່ບອກແລ້ວ ເລື່ອງດັ່ງກ່າວເປັນ ເລື່ອງຄວາມເຊື່ອສະເພາະບຸກຄົນ ບໍ່ແມ່ນແນະນໍາໃຫ້ທ່ານເຊື່ອຜີ ແຕ່ສິ່ງເລົ່ານີ້ ອາດເກີດກັບໃຜກໍໄດ້ ຫາກເຮົາບໍ່ເຊື່ອພຸດ ເຮົາກໍອາດເປັນຄົນທີ່ມີຈິດໃຈຕໍ່າໃນລະດັບຜີກໍໄດ້ ເສກເຊັ່ນກໍລະນີນີ້ແລ, ເລື່ອງນີເປັນເລື່ອງ ຈິງມີຫຼັກຖານທັງພະຍາຍບຸກຄົນ.

ຕິດຕາມອ່ານເລື່ອງທີ 2 ທີ່ເກີດຂື້ນກັບຍິງສາວສອງເອື້ອຍນ້ອງ ທີ່ໄປທ່ຽວຮ້ານອາຫານແຖວຫຼັກ 4 ໃນຄືນວັນດຽວກັນ. ໃຫ້ຊື່ເລື່ອງວ່າ ເຈົ້າວັງນໍ້າ

- ລະຫວ່າງວັນທີ 18-23 ເດືອນມັງກອນ ປີ 2011 ນີ້ ຈະມີການຊ່ວງເຮືອປະເພນີ ມິດຕະພາບ ລາວ-ກຳປູເຈັຍຂຶ້ນ ທີ່ບ້ານຫາງດອນຂະເໝົາ ເມືອງໂຂງ ແຂວງຈໍາປາສັກລາວ ກັບບ້ານທ່າເປືອຍ ເມືອງແສບ ແຂວງພະວິຫານ ກໍາປູເຈັຍ.
- ການວັນທີ 18 ມັງກອນ 2011 ເປັນມື້ຕັ້ງ, ວັນທີ 23 ມັງກອນ 2011 ເປັນມື້ຊ່ວງ, ງານປີນີ້ ຈັດຂຶ້ນໃນລະດັບເມືອງ ຄື ເມືອງໂຂງ(ລາວ) ກັບເມືອງແສບ(ກຳປູເຈັຍ) ເຊິ່ງມີທ່ານເຈົ້າເມືອງທັງສອງເປັນປະທານຮ່ວມ, ງານນີ້ເປັນງານໃຫຍ່ ທ່ານຜູ້ໃດສົນໃຈ ເຊີນໄປທ່ຽວຊົມໄດ້ ຕາມວັນເວລາດັ່ງກ່າວ, ມີການຈັດຕະຫຼາດນັດທັງສອງປະເທດອີກດ້ວຍ.
(ຂໍອະໄພ ເມື່ອກີ້ບໍ່ທັນໄດ້ສົ່ງພາບ ມີຄົນມາຮັບໄປເບິ່ງຄົນນອນບໍ່ຕື່ນ ນອນແຕ່ຫົວແລງພຸ້ນ ເປັນຕາງຶດປຸກຈັ່ງໃດກະບໍ່ຕື່ນ ບາດໄປຮອດແລ້ວ ໄຕ້ທຽນຂຶ້ນເອົານໍ້າເປົ່າບໍ່ພໍຄາວກະຕື່ນ, ບາດນີ້ ມາເບິ່ງພາບ ສະຖານທີ່ຈະມີງານບຸນຊ່ວງເຮືອ ມິດຕະພາບລາວຂະເໝນຕໍ່)


ລໍເຮືອຈະຂ້າມໄປຝັ່ງທ່າເປືອຍ(ຊື່ຂະເໝນວ່າ ກໍາປົງສະເລົາ)

ວັດທ່າເປືອຍ ຫຼືວ່າວັດກໍາປົງສະເລົາ

ລົງເຮືອຊິກັບລາວ (ໄປຍັງທ່ານບ້ານເມືອງແສນ)

ທີ່ເຫັນບ້ານຫາງດອນຂະເໝົາ ທີ່ນັ້ນຈະມີຕະຫລາດນັດລາວຂະເໝນ

ລ່ອງເຮືອຊົມຝັ່ງຂະເໝນ

ລ່ອງເຮືອຊົມຝັ່ງຂະເໝນ

ທ່າດ່ານບ້ານຫາງດອນຂະເໝົາ ແຕ່ເວລາຂ້າມໄປຂະເໝນ ຫຼືລາວບໍ່ຕ້ອງແຈ້ງໜັງສືທີ່ດ່ານ ຂວ້າມທ່າໃດກໍໄດ້ ໄປຫາຫຼົວຫາຟືນ ທີ່ຝັ່ງນັ້ນສະບາຍ



ເທິງນັ້ນຍັງເປັນຝັ່ງຂະເໝນຢູ່

ສອງຟາກຝັ່ງລາວ-ຂະເໝນ ທີ່ນີ້ຈະໃຊ້ເປັນວັງນໍ້າຊ່ວງເຮືອກັນ


(ພາບທັງໝົດນີ້ ຖ່າຍເມື່ອວັນທີ 10/11/2010 ຄາວໄປທອດກະຖິນ ທີ່ວັດບ້ານຫາງດອນຂະເໝົາ ແລະທອດຜ້າປ່າທີ່ວັດທ່າເປືອຍ)

- ມີຄົນຫຼາຍຕໍ່ຫຼາຍຄົນບໍ່ວ່າຈະແມ່ນພຣະສົງ ກໍຄືຄະຣືຫັດມີຄວາມສົງໄສ ຢາກຮູ້ວ່າ ເມື່ອຕາຍແລ້ວຊິໄປໃສ ? ການສົງໄສ ຫຼືການຢາກຮູ້ເຣື່ອງຊິວິດຫຼັງຄວາມຕາຍນັ້ນ ບໍ່ແມ່ນແຕ່ຄົນຍຸກນີ້ ຄົນຍຸກໃດໆ ກໍສົນໃຈເຣື່ອງນີ້ເຊັ່ນກັນ, ແຕ່ວ່າການສຶກສາເຖິງຊິວິດຫຼັງຄວາມຕາຍນັ້ນ ມັນເປັນເຣື່ອງອະຈິນໄຕ ເໜືອແນວຄິດທີ່ມະນຸດຈະຮູ້ໄດ້ ບໍ່ຄວນທີ່ຈະໄປມົວເມົາກັບສິ່ງນັ້ນຈົນຫຼົງໄຫຼມົວເມົາ, ເຖິງປານນັ້ນຄົນກະຍັງຢາກຮູ້ ເມື່ອຢາກຮູ້ພຣະພຸດທະອົງກໍຊົງເຄີຍຊີ້ແຈງໄວ້ ຢ່າງໃດກໍຕາມ ຄົນທີ່ຢາກຮູ້ວ່າ ເມື່ອຕົນຕາຍຈາກໂລກນີ້ແລ້ວ ຕົນເອງຈະໃສ ? ວິທີສັງເກດງ່າຍໆໃຫ້ເບິ່ງຊີວິດຂອງຕົນເອງໃນປັດຈຸບັນ ຫາກທຳດີ ເປັນບຸນໄປສະຫວັນ, ຫາກທຳຊົ່ວ ເປັນທຸກ ໄປນະຣົກ ສະນັ້ນຄົນທີ່ຢາກຮູ້ວ່າຕົນເອງຈະໄປໃສ ໃຫ້ເບິ່ງປັດຈຸບັນຂອງຕົນ,
- ຕໍ່ບັນຫານີ້ ພຣະພຸດທະເຈົ້າຊົງຕັດໄວ້ວ່າ ເມື່ອຕາຍຈາກໂລກນີ້ແລ້ວທາງທີ່ໄປມີ ໕ ສາຍ ຄື:
໑. ອະບາຍະພູມ: ໄດ້ແກ່ ເກີດເປັນສັດນະຣົກ ເປັນເຜດ ສັດເດັຍຣະສານ ຄືບຸກຄົນທີ່ລະເມີດສິນ ໕ ເມື່ອຕາຍຈາກຄົນແລ້ວໄປສູ່ອະບາຍະພູມ.
໒. ເກີດເປັນມະນຸດ: ຜູ້ທີ່ຈະມາເກີດເປັນມະນຸດໄດ້ອີກນັ້ນຈະຕ້ອງເປັນຜູ້ມີກັມມະບົດ ໑໐ ເປັນຄົນມີສິນ ໕ ປະຈຳ.
໓. ເກີດເປັນເທວະບຸດ ເທວະດາຢູ່ສະຫວັນຊັ້ນຕ່າງໆ: ຕ້ອງເປັນຜູ້ມີຄວາຣະອາຍຕໍ່ຄວາມຊົ່ວ ຢ້ານກວາຕໍ່ຜົນຂອງກັມຊົ່ວທັງຕໍ່ໜ້າ ແລະລັບຫຼັງ.
໔. ເກີດເປັນພຣົມ: ຕ້ອງປະຕິບັດກັມມະຖານ ມີອາຣົມເປັນຍານ(ຊານ) ຄືເຂົ້າຊານຕາຍ.
໕. ໄປພຣະນິພພານ: ແດນເກີດສາຍທີ ໕ ນີ້ ຄົນທີ່ເຖິງພຣະນິພພານຈະຕ້ອງມິຄວາມບໍຣິສຸດ ໑໐ ຢ່າງ ຄື:
- ບໍ່ຫຼົງມົວເມົາໃນຕົນເອງ ຫຼວັດຖຸ ຮູ້ສະເໝີວ່າຈັກຕ້ອງຕາຍ ແລະພັດພາກຈາກຂອງຮັກ.
- ບໍ່ສົງໄສໃນຄພສອນຂອງພຣະພຸດທະເຈົ້າ ທີ່ສອນວ່າບໍ່ມີອັນໃດຈະຊົງສະພາບເປັນປົກກະຕິໄດ້ ທຸກສິ່ງທຸກຢ່າງເສື່ອມໄປຕາມການເວລາ ແລະທຳດີໄດ້ດີ ທຳຊົ່ວໄດ້ຊົ່ວ.
- ຮັກສາສິນໝັ້ນຄົງ ດຳຣົງຈິດຢູ່ໃນສີນປົກກະຕິ.
- ທຳລາຍລາຍຄວາມໃຄ່ໃນກາມາຣົມໃຫ້ສິ້ນໄປຈາກໃຈ ຮູ້ຢູ່ສະເໝີວ່າຄວາມຮັກເປັນເຫດໃຫ້ເກີດທຸກ.
- ມີຈິດເມດຕາປານີ ບໍ່ຈ່ອງລ້າງຈ່ອງຜານຄິດທຳອັນຕະລາຍໃຜ.
- ບໍ່ມົວເມົາໃນຮູບຊານ ບໍ່ສົນໃຈໃຍດີໃນຄວາມດີທີ່ຕົນຍັງບໍ່ໄດ້.
- ບໍ່ມົວເມົາຢູ່ຮູບຊານ ໂດຍຄິດວ່າຄວາມດີພຽງເທົ່ານີ້ຍັງບໍ່ສິ້ນທຸກ.
- ມີອາຣົມເປັນປົກກະຕິ ມິຈິດໃຈທີ່ເຕັມໄປດ້ວຍຄວາມຫວັງດີ.
- ບໍ່ຖືຕົນວ່າເປັນຄົນດີ ທະນົງຕົນວ່າຕົນເອງດີເລີດປະເສີດກວ່າຄົນອື່ນ.
- ຕັດຄວາມຮັກໃຄ່ໃນໂລກີວິໄສໃຫ້ໝົດ ທຳອາຣົມເປັນພຸດທະ ຄື ຈະດີຊົ່ວກໍຮັບຮູ້ພຽງວ່າດີ ຫຼືຊົ່ວ ເພາະເປັນທັມມະດາ ຮູ້ຕົວຢູ່ສະເໝີວ່າຈະຕ້ອງຕາຍ ບໍ່ສະດຸ້ງຫວາດກົວ ມີອາຣົມໃນໃຈປົກກະຕິໝົດແລ້ວຈກາຄວາມໂລບ ຄວາມໂກດ ຄວາມຫຼົງ ບໍ່ຜູ້ພັນຊັບສິນ ຫຼືສັດ ຫຼືບຸກຄົນ ເທ່ົານີກໍເປັນນິພພານໄດ້.

ເມື່ອຜູ້ໃດຮູ້ໄດ້ພາວະປັດຈຸບັນ ວ່າຕົນເປັນເຊັ່ນໃດແລ້ວ ບຸກຄົນຍ່ອມຮູ້ວ່າຕົນຈະໄປທີ່ໃດ ຄົນທີ່ຮູ້ກ່ອນອື່ນໝົດແມ່ນຕົນເອງ ຮູ້ໄດ້ວ່າ "ຕາຍແລ້ວຈະໄປໃສ ? ນັ້ນເອງ.

my.opera.com/neuang/blog/show.dml/2660118

ມື້ຊືນລົມພັດທື້ນ.....................ໜາວກະໜໍ່າມານຳ

ວານີ້ໜາວກໍມາກັບຝົນ...........ຕື່ນຂຶ້ນມາໜາວຍັງໜາວເລື້ອຍ

ຕົກຕອນແລງວັນນີ້.................ໜາວກໍຍັງເພີ່ມຕື່ນ

ລໍຟັງເບິ່ງມື້ອື່ນເຊົ້າ.................ຈັກຊິເປັນເລື່ອງຢ່າງໃດ ?

- ທັມມະຊາດປ່ຽນປີ້ນ............ປິ້ນປ່ຽນໄປຕັາມການ

ຍາມນີ້ເປັນຍາມໜາວ.............ອາກາດຄວນໜາວແທ້

ກັບມີທັງລົມຮ້ອຍນ.................ຝົນພໍາຕົກກະໜໍ່າ

ເປັຮດັ່ງຄໍາກ່າວເວົ້າ...............ບູຮານເຖົ້າກ່າວມາ ແທ້ນໍ

- ຝົນຊິຕົກ ກໍບໍ່ຮູ້ໃຊ່ເມື່ອ.......ຄົນບໍ່ເຊື່ອຄຳສອນ

ຊາວນະຄອນເມືອງຄົນ...........ຊິຈາກກັນໄປຄົນກໍ້າ

ຄົນຊິໄຫຼໂຮມເຂົ້າ..................ຈອນໄປຈາກຖິ່ນ

ດິນບໍ່ມີວ່າງເວັ້ນ.....................ຄົນຊິທ້ອນຢູ່ຮ່ວມກັນ

- ເພິ່ນວ່າຄົນຮ້ອຍບ້ານ..........ຊິໂຮມຮວບເປັນບ້ານດຽວ

ສິບຄອບຄົວຊາວຄອບຄົວ.......ຊິຢູ່ເຮືອນດຽວລົ້ນ

ຄົນທຸກຈົນທົນໄຮ້....................ຊິມີຫຼາຍເຫຼືອຂະໜາດ

ຄົນສະຫຼາດມາກລົ້ນ................ຄົນປູ້ກໍມາກມາຍ

- ເພິ່ນວ່າ ບາງຄົນເຖົ້າແກ່ແລ້ວ...ຫົວຫງອກຂາວພວນ

ເຂົາຊິທໍາມານຍາ.........................ດັ່ງສາວສິບຫ້າ

ຄົນອາຍຸສັງຂານຄ້ອຍ...................ເຖົ້າແກ່ຫຼັງຂົດ

ເຂົາຊິມີບຸດຕາ..............................ລູກມານທັງທ້ອງ

- ຍັງມີຫຼາຍຄວາມເວົ້າ.................ຄົນບູຮານເຂົາກ່າວ

ຕັ້ງແຕ່ເດີມດາພຸ້ນ.........................ພັດມີແທ້ດັ່ງທີ່ເຫັນ

ຂໍໃຫ້ພວກພີ່ນ້ອງ..........................ຄະນາຍາດລູງຕາ

ທັງວົງວານ...................................ໃຫ້ຄ່ອຍວິຈານ ເອົາເດີທ້ານ.

- ອາຈານເຄີຍເວົ້າສະເໝີວ່າ ຄົນລາວເຮົາມັກທໍາບຸນໄຫວ້ພຣະມາຕະຫຼອດ ບໍ່ລະບໍ່ໄລ ແຕ່ມີບາງຄົນໄຫວ້ພຣະ ບູຊາພຣະມາຕະຫຼອດຊີວິດ ແຕ່ກໍໄດ້ບາບຕະຫຼອດຊີວິດ
- ແມ່ພໍ່ອອກຍິນຈັ່ງຊັ້ນ ເກີດຄວາມສົງໄສ ຈຶ່ງມາຖາມອາຕະມາວ່າ ພຣະອາຈານເຄີຍວ່າໄຫວ້ພຣະບາບກະມີ ໝາຍຄວາມວ່າຈັ່ງໃດ ?
- ພຣະອາຈານ: ພໍ່ອອກເຂົ້າໃຈເລື່ອງໄຫວ້ພຣະວ່າອະນິສົງເປັນເຊັ່ນໃດ ?
- ພໍ່ອອກ: ຍິນມາວ່າ ໄຫວ້ພຣະພາໃຫ້ໄດ້ບຸນ ແລະມີອຳນາດ ໂຊກວາດສະໜາ
- ພຣະອາຈານ: ພໍ່ອອກໄຫວ້ສະເໝີບໍ ?
- ພໍ່ອອກ: ຂ້ານ້ອຍໄຫວ້ບໍ່ໄດ້ໄຫວ້ບໍ່ໄດ້ຂາດ.
- ພຣະອາຈານ: ໄຫວ້ຢູ່ໃສ ?
- ພໍ່ອອກ: ໄຫວ້ຢູ່ເຮືອນ ບາດໄປເຮັດບຸນທີ່ວັດ ແລະເຮືອນໝູ່.
- ພຣະອາຈານ: ໄຫວ້ພຣະຕ້ອງໄດ້ບຸນ ສາມາດກໍາຈັດອັນຕະລາຍໄດ້ ແລ້ວບໍ່ອອກ ເຄີຍໄດ້ບູຊາດອກໄມ້ທູບທຽນບໍ່ ?
- ພໍ່ອອກ: ເຄີຍ ຂ້ານ້ອຍ.
- ພຣະອາຈານ: ບູຊາທີ່ວັດ ເຄີບບູຊາບໍ ?
- ພໍ່ອອກ: ເຄີຍຂ່ານ້ອຍ.
- ພຣະອາຈານ: ບູຊາຈັ່ງໃດ ?
- ພໍ່ອອກ: ກໍເອົາທຽນ ທູບ ເຂົ້າ ໄປບູຊາເພິນ.
- ພຣະອາຈານ: ບູຊາຢູໃສ ?
- ພໍ່ອອກ: ບູຊາຕໍ່ໜ້າເພິ່ນໂລດຫັ້ນແລ້ວ ເວລາຕັກບາດແລ້ວ ກໍເອົາເຂົ້າ 9 ປັ້ນໄປວາງ ຢູ່ຕໍ່ໜ້າໃຕ້ທູບ 3 ດອກ.
- ພຣະອາຈານ: ວາງໄວ້ໃສ ?
- ພໍ່ອອກ: ວາງໄວ້ທີ່ຖັງທູບ ຮາວທຽນ ແລະທີ່ວາງເຄື່ອງບູຊາ.
- ພຣະອາຈານ: ໄດ້ບູນເຕັມໆແລ້ວ ແຕ່ຫາກບໍ່ມີ ສິ່ງເຫຼົ່ານັ້ນວາງໄວ້ໃສ ?
- ພໍ່ອອກ: ກໍເອົາເອົາທຽນໄປຕິດໄວ້ບັນລັງ ຫຼືຕັກເພິ່ນ ແລະທູບກະປັກລົງດິນໂລດແລ້ວຂ້ານ້ອຍ.
- ພຣະອາຈານ: ເຄີຍເຮັດຢູ່ບໍ ?
- ພໍ່ອອກ: ເຄີຍເຮັດຕະຫຼອດ ຄັນບໍ່ມີຮາງທຽນ ທີ່ວາງເຄື່ອງບຸຊາ ແລະທັງທູບ.
- ພຣະອາຈານ: ອັນນັ້ນແລ້ວໄດ້ບາບ ເຫັນບໍທີ່ວັດຕ່າໆ, ໂດຍສະເພາະພຣະທີ່ເຮັດໄວ້ເດີ່ນວັດ ຕົ້ນໄມ້ກາງວັດ ມັກຈະເຫັນເປັນເຊັ່ນນັ້ນ ຍິ່ງບຸຊາ ກໍຍິງບໍ່ໄດ້ບຸນແລ້ວ ຍັງບາບເຂົ້າໄປອີກ, ພໍ່ອອກສັງເກດແມະ ຖ້າເປັນພຣະຄົນທັມມະດາ ເຮັດດັ່ງນັ້ນຈະເກີດຫຍັງຂຶຶ້ນ ?

ອັດສະຈັນໃຈແຂ້............................ຫາງບັກຍາວຍັງບໍ່ໄດ້ຮອງນັ່ງ ພຣະຍາເອີຍ
ກະຕ່າຍຫາງຈຸ້ນກຸ້ນ...........................ຍັງໄດ້ນັ່ງຮອງ
ອັດສະຈັນແທ້ພີ່ນ້ອງ...........................ຝົນຕົກຮໍ່າລົງເດືອນຈຽງ
ມັນຫາກຝືນຄອງມີ..............................ແຕ່ເດີມດາເຄົ້າ

- ຄືນນີ້ ເນົາຫົນຫ້ອງ.........................ນະຄອນຫຼວງຈັນທະລາດ
ເດີກສະຫງັດຟ້າບໍ່ຮ້ອງ........................ຝັນກັບທື້ນທັ່ງລົງ
ສຽງຝົນຕົກຢາດຢ້ອຍ...........................ບໍ່ແມ່ນຄ່ອຍສາຍທາຣິນ
ເດືອນຈຽງອອກໃໝ່ພຽງຫ້າວັນ.............ຄໍ່າຄືນວັນນີ້

- ກົງກັບວັນທີ່ 11 ແຈ້ງ......................ເດືອນທັນວ່າຟ້າສະຫວ່າງ
ມັນເປັນຕ່າແລ້ວພີ່ນ້ອງ.........................ໂລກາກວ້າງປ່ຽນໄປ
ເດືອນຈຽງນີ້ກ່ອນເຄີຍໄດ້......................ນຸ່ງຫົ່ມເຄື່ອງກັນໜາວ
ກາງຄືນມາຜ້າຫົ່ມໜາ..........................ຈຶ່ງຊິເນົານອນໄດ້

- ແຕ່ວ່າໃນປີນີ້....................................ອຸນນະພູມມັນເປັນຕ່າງ
ຢາມກາງເວັນຟ້າຮ້ອນ...........................ກາງຄືນໄດ້ເປີດພັດລົມ
ຜູ້ເພີ່ນນອນຄະຣືຫາດກວ້າງ...................ຕືກໃຫຍ່ວິລລາສວຍ
ຕ້ອງເປີດແອຣ໌ເວລານອນ......................ຈຶ່ງຊິພໍທົນໄດ້

- ຄືນນີ້ ເວລາເດີກສະຫງັດແລ້ວ............ສິບໂມງປາຍຟ້າຮົ່ວ
ຝົນຕົກລົງສູ້ພື້ນ......................................ສິບເອັດ ໂມງພຸ້ນຈຶ່ງຄ່ອຍເຊົາ
ຕື່ນຂຶ້ນມາມື້ເຊົ້າ......................................ໄດ້ຖາມໄຖ່ວົງວານ
ທຸກທີ່ໃນວຽງຈັນ......................................ທຸກທົ່ວແດນດິນດ້າວ

- ໂທໄປຖາມຄົນຮູ້......................................ທີ່ເນົານອນຢູ່ເມືອງອື່ນ
ບ້ານເກີນ, ວັງວຽງ, ສະຫວັນ, ປາກຊ່ອງ, ອັດຕະປືຝ່າຍກໍ້າ ກໍເປັນຮູ້ດັ່ງດຽວ
ບອກວ່າ ຝົນຕົກທື້ນ.................................ຖະໜົມມື່ນນໍ້າໄຫຼນອງ
ໃຜກໍແຊວໆສຽງ........................................ວ່າຕ່າງຫຼັງຫຼາຍເຣື່ອງ

- ຄົນບູຮານເຂົາເວົ້າ.................................ຈາກັນມາແຕ່ຄາວກ່ອນ
ຝົນບໍ່ຂາດເດືອນສາມ.................................ຝົນບໍ່ຮາມເດືອນສີ່
ເວັ້ນແຕ່ຍີ່ກັບຈຽງ.......................................ເປັນຄວາມຈິງທີ່ວ່າໄວ້
ສະໄໝເກົ່າກ່ອນກີ້......................................ບໍ່ເຄີຍຮູ້ເກົ່າບູຮານ

- ນີ້ບໍ່ເພີ່ນເປີງປານບ້ານ.............................ສະໄໝປ່ຽນວຽນຫັນ
ອາກາດປຸນແປງໄປ.....................................ສະພາບການເມືອງບ້ານ
ຄົນພານກໍຈະມີຫຼາຍຂຶ້ນ...............................ຄົນສິນທັມກໍລີ້ຊ່ອນ
ມະນຸດຄົນຈະເດືອນຮ້ອນ..............................ເພາະຄົນແທ້ໃຫ້ຄ່ອຍຟັງ ເອົາເດີ

- ຂະບວນຜ້າກະຖິນຈາກ ບາງກອກ ມີນໍາກັນທັງໝົດ 400 ກວ່າຄົນ, ເຂົາທອດກະຖິນທີ່ລາວ 1 ກອງ ແລະຜ້າປ່າ 4 ວັນ, ລວມເປັນ 5 ວັນ, ທອດທີ່ໜອງຄາຍ 4 ວັດ ຄະນະນີ້ທຳບຸນທີ່ວຽງຈັນ ແລະໜອງຄາຍ 9 ກອງ, ທອດກະຖິນທີ່ວັດຖິ່ນຊ້ອຍ ເມືອງປາກງື່ມ ແລະທອດຜ້າປ່າທີ່ ວຽງຈັນນັ້ນມີ ວັດອົງຕື້, ວັດສີເມືອງ, ວັດຈອມເພັດ ແລະວັດວຽງຈະເລີນ.

- ທ້າວແກ້ວ ຮຽນຊັ້ນປໍ 1 ເປັນຄົນຮຽນປຶກທີ່ສຸດ ບົດຮຽນທີ່ຮຽນຜ່ານແລ້ວຍັງບໍ່ຈື ທີ່ສໍາຄັນມັກໂສກັນ ແລະຢອກໝູ່ໃນເວລາຮຽນ ເມື່ອເຫັນພຶດຕິກັມເຊັ່ນນັ້ນ ອ້າຍຄູຈຶ່ງມັກຈະຖາມ ແລະຕັ້ງບັນຫາໂຈດແກ່ລາວທຸກຄັ້ງ.
- ອ້າຍຄູ: ແກ້ວ 2+8 ເປັນເທົ່າໃດ? ຫ້າມຄົນອື່ນບອກ.
- ທ້າວແກ້ວ: ຮຽນອ້າຍຄູນ້ອງຂໍຕອບ ຄືນ້ອງບໍ່ໄດ້ ?
- ອ້າຍຄູ: ບໍ່ໄດ້ແທ້ບໍ ?
- ທ້າວແກ້ວ: ໂດຍ.
- ອ້າຍຄູ: ນັ້ນແລ້ວນ້ອງບໍ່ມັກຟັງເວລາຄູອະທິບາຍ 2+8 ເປັນ 10 ຈື່ໄດ້ໄວ້ເດີ
- ມື້ອື່ນມາອ້າຍຄູຖາມວິທີບວກເລກກັບນັກຮຽນຄົນອື່ນອີກ
- ອ້າຍຄູ: ນັກຮຽນ 7+3 ເປັນເທົ່າໃດ ?
- ນັກຮຽນທັງໝົດບໍ່ມີໃຜຕອບ ເພາະເປັນນັກຮຽນໃໝ່ ບໍ່ມີໃຜໄດ້ ກໍງວກມາຖາມທ້າວແກ້ວອີກທ້າວແກ້ວກໍບໍ່ໄດ້ ຄູຈຶ່ງສະເຫຼີຍ.
- ອ້າຍຄູ: ນັກຮຽນທັງໝົດຈື່ໄວເດີ 7+3 ເປັນ 10
- ທ້າວແກ້ວ ຢືນຂຶ້ນຍົກມື ຄູອະນຸຍາດ ທ້າວແກ້ວກໍເວົ້າວ່າ: ຮຽນອ້ານຄູ ນ້ອງເຫັນວ່າອ້າຍຄູຂີ້ຕົວະ ?
- ອ້າຍຄູ: ອ້າຍຄູຂີ້ຕົວະເລື່ອງຫຍັງ ທ້າວແກ້ວ.
- ທ້າວແກ້ວ: ວານີ້ ອ້າຍຄູວ່າ 2+8 ເປັນ 10 ແມ່ນບໍ ?
- ອ້າຍຄູ: ແມ່ນແລ້ວ
- ທ້າວແກ້ວ: ວັນນີອ້າຍຄູວ່າ 7+3 ກະເປັນ 10 ອີກ ສະແດງວ່າອ້າຍຄູຂີ້ຕົວະພວກເຮົາ.
(ຮ່າໆໆໆໆໆໆໆໆໆໆໆໆໆໆໆໆໆໆໆໆໆໆໆໆໆໆໆໆໆໆ)

ກ໊ອປປີມາຈາກໃບລານ

www.bailane.com/Blog/ViewBlog.aspx

www.youtube.com/user/ariya1966

ມື້ນີ້ວັນທີ 1 ທັນວາ, ມື້ອື່ນກະວັນທີ 2 ທັນວາ ເປັນວັນສະຖາປານາສາທາລະນະລັດ ປະຊາທິປະໄຕ ປະຊາຊົນລາວ, ທາງໂຮງລ້າໂຮງການຈະພັກກັນ ໝົດມື້ ໃນວັນທີ 2 ທັນວາມື້ນີ້.
ທ້າວສັງທອງ ກໍສວຍໂອກາດພາເມັຍ ພາລູກສາວໜ້າຮັກ ຂີ່ລົດອອກທ່ຽວຊົມຣາຕຮີນະຄອນຫຼວງວຽງຈັນ, ລູກສາວຜູ້ໜ້າຮັກໜ້າແພງຂອງທ້າວສັງທອງ ເຫັນດອກໄມ້ ດອກໄຟຟ້າທີ່ເຂົາເອ້ຕາມຖະໜົນງາມ ກໍທ້ວງຂຶ້ນວ່າ.
- ລູກສາວ: ໂທ້...ດອກໄຟງາມແທ້ເນາະ ? ເຂົາໃຕ້ສະຫຼອງວັນຊາດທີ 2 ທັນວາ.
- ພໍ່: ເຂົາໃຕ້ມາຕັ້ງແຕ່ສະຫຼອງ 450 ປິພຸ້ນແລ້ວລູກ.
- ລູກສາວ: ແມ່ນບໍພໍ່ ລູກບໍ່ໄດ້ເຫັນ, ເອີ...ເປັນຫຍັງເຂົາຈຶ່ງວ່າ ວຽງຈັນຄົບຮອບ 450 ປີລະ.
- ແມ່: ກະເພາະວ່າວຽງຈັນຕັ້ງເປັນນະຄອນຫຼວງມາແລ້ວ 450 ປີນັ້ນຕິລູກ.
- ລູກສາວ: ຄັນຊັ້ນວຽງຈັນເຮົາກະມີອາຍຸຫຼາຍ ທີ່ສຸດແມ່ບໍ່ແມ່.
- ແມ່: ໂດຍລູກ.
- ລູກສາວ: ຄັນຊັ້ນອີ່ພໍ່ອີ່ແມ່ ໃຜອາຍຸຫຼາຍກວ່າກັນ ?.
- ແມ່: ກະພໍ່ລູກຫັ້ນແລ້ວ ອາຍຸຫຼາຍກວ່າແມ່.
- ລູກສາວ: ແມ່ນບໍພໍ່ ?
- ພໍ່: ແມ່ນແລ້ວລູກ ພໍ່ອາຍຸຫຼາຍກວ່າແມ່ລູກ 2 ປີ.
- ລູກສາວ: ບໍ່ແມ່ນ.
- ແມ່: ເປັນຫຍັງຊິບໍ່ແມ່ນ.
- ລູກສາວ: ເພາະວ່າວຽງຈັນອາຍຸ 450 ປີແມ່ນບໍ ?
- ພໍ່: ແມ່ນແລ້ວລູກ.
- ລູກສາວ: ຫັ້ນແລ້ວ ວຽງຈັນອາຍຸຫຼາຍກວ່າ
- ຮາໆໆໆໆໆໆໆໆໆໆໆໆໆໆໆໆໆໆໆ,

ທ້າວຍາ ອ້າຍບ່າວຈໍາປາສັກ ກັບທ້າວແສນ ອ້າຍບ່າວແຂວງບໍ່ແກ້ວ ເປັນໝູ່ຮຽນທີ່ຫ້ອງຮຽນດຽວກັນ ທີ່ມະຫາວິທະຍາໄລແຫ່ງຊາດ ວັນນັ້ນ ວັນທີ 27/11/2010ຫ້ອງອາຫານມະຫາວິທະຍາແຫ່ງຊາດ ທ້າວຍາອ້າຍບ່າວແຂວງຈໍາປາສັກ ເວົ້າກັບໝູ່ຫຼາຍຄົນໃນໂຕະອາຫານວ່າ:
ທ້າວຍາ: ສຸດຍອດເວີຍສ່ຽວ ກູຍັງວ່າແລ້ວ ສາວຈໍາປາສັກງາມຫຼາຍທີ່ສຸດ.
ທ້າວແສນ: ເຮິຍ...ຍາ ໂຕວ່າຈັ່ງໃດ ? ເວົ້າໃໝ່ເບິ່ງ ?
ທ້າວຍາ: ມິດລາວປີນີ້ ສາວຈໍາປາສັກງາມຫຼາຍທີ່ສຸດ.
ທ້າວແສນ: ຍາ ໂຕເຂົ້າໃຈຜິດບໍ່ຈັກ, ເຮົາວ່າສາວບໍ່ແກ້ວບ້ານເຮົາໃດ໋ໄດ້ທີ 1.
ທ້າວຍາ: ກະຕາມ ບໍ່ສູ້ສາວຈໍາສັກ ງາມຫຼາຍທີ່ສຸດກວດນາງງາມປີໃດ ສາວຈໍາປາສັກງາມຫຼາຍທີ່ສຸດໂລດ.
ທ້າວແສນ: ແມ່ນ ແຕ່ສາວງາມ 2010 ມັນແມ່ນສາວບໍ່ແກ້ວບ້ານເຮົາຕວ໊າໄດ້ທີ 1
ທ້າວຍາ: ໄດ້ທີ 1 ກະຕາມ ແຕ່ງາມບໍ່ຫຼາຍເທົ່າສາວບ້ານເຮົາ.
ທ້າວແສນ: ເວົ້າໄປ....ຄັນບໍ່ງາມທີ່ສຸດ ເຂົາຈະໃຫ້ໄດ້ທີ 1 ບໍ ໂຕວ່າ.
ທ້າວຍາ: ກະແມ່ນແຕ່ວ່າງາມຄົນດຽວ ສາວບ້ານເຮົາງາມຫຼາຍທີ່ສຸດ ງາມຮອດສາມຄົນພຸ້ນ ໂຕວ່າບໍ່ງາມຫຼາຍຈັ່ງໃດ ?
ທ້າວແສນ ທ້າວຍາ ແລະໝູ່ເພື່ອນຫົວຂຶ້ນພ້ອມກັນ ຢ່າວມ່ວນຊື່ນໆ ຮາໆໆໆໆໆໆໆໆໆໆ

ມື້ນີ້ໄປສູດຕໍ່ອາຍຸແລະເອີ້ນຂວັນໃຫ້ພໍ່ຕູ້ບົວ ມະນີວົງ, ຢູ່ເຮືອນຂອງລາວທີ່ບ້ານສົມສະຫງ່າ ເມືອງໄຊເສດຖາ ນະຄອນວຽງຈັນ:
ຄວາມເປັນມາຂອງເລື່ອງ ກ່ອນຈະໄປສູດຕໍ່ອາຍຸ ແລະເອີ້ນຂວັນໃຫ້ຕູ້ບົວນັ້ນ ເລື່ອງມີຢູ່ວ່່າ, ເມື່ອຫຼາຍວັນຜ່ານມານັ້ນ ພໍ່ຕູ້ບົວບໍ່ສະບາຍ ກໍເລີຍໄປນອນໂຮງໝໍເຊດຖາ ດ້ວຍອາການເຈັບປວດທີ່ທ້ອງ ຄວາມເຈັບໄດ້ທະວີຄວາມຮຸນແຮງ ແລະບໍ່ເຊົາ ຈົນວັນທີ 27 ເດືອນພະຈິກ 2010 ຕອນແລງ ເມັຍ, ລູກສາວ 2 ຄົນ ແລະລູກເຂີຍກໍໄປໃຫ້ອາຕະມາທີ່ວັດ ວ່າພໍ່ຕູ້ສັ່ງໃຫ້ມາຂໍນໍ້າມົນ ກໍເລີຍສູດນໍ້າມົນໃຫ້ ແລ້ວກໍຝົນຢາລາວໃຫ້ພ້ອມ ຈາກນັ້ນກໍເຖິງວັນຈັນ ວັນທີ 29 ພະຈິກ 2010 ເມັຍແລະລູກຂອງພໍ່ຕູ້ບົວ ກໍມາຫາອີກ ພ້ອມທັງບອກວ່າອາການເຈັບຂອງພໍ່ຕູ້ເຊົາແລ້ວ ຄອບຄົວຂອງລາວ ຈຶ່ງບອກວ່າ ຢາກໃຫ້ອາຈານສູດຕໍ່ອາຍຸໃຫ້ພໍ່ຕູ້ໄດ້ບໍ່ ອາຕະມາກໍບອກຄອບຄົວເຂົາໄປວ່າ ຢາກສູດກະສູດໄດ້ ກະບໍ່ມີຫຍັງຫຼາຍ ຄັນອາຍຸລາວຍັງມີຢູ່ ກໍສູດໄດ້ ເພາະສູດຕາມພຣະທະມົນ ຄັນຊັ້ນກໍແຕ່ງເຄື່ອງສູດຕາມ ປະເພນີບ້ານເມືອງເດີ ວັນໃດຢາກສູດກະໂທມາບອກ.
ວັນນີ້, ຕື່ນແຕ່ເຊົ້າ ທາງລູກຂອງລາວ ກໍໂທມາບອກວ່າຈະສູດຕອນແລງ ເມື່ອຮອດເວລາ 18:00 ໂມງວັນນີ້ ລູກເຂີຍລາວ ຈຶ່ງມາຮັບໄປ ຫຼັງຈາກສູດຕໍ່ອາຍຸ ໃຫ້ພໍ່ຕູ້ແລ້ວ ລາວຈຶ່ງເວົ້າເລື່ອງໃຫ້ຟັງ ດັ່ງນີ້
ພໍ່ຕູ້ບົວລາວແກ້ຄວາມຝັນໃຫ້ຟັງວ່າ ຮູ້ສຶກວ່າລາວໄດ້ໄປນອນຢູ່ເຮືອນຫຼັງນ້ອຍໆຫຼັງໜຶ່ງ ເຫັນອາເມຣິກາ 3-4 ຄົນມາດຶງເອົາລາວອອກຈາກເຮືອນນ້ອຍໆນັ້ນ ລາວຈຶ່ງຖາມພວກເຂົາວ່າ:
- ພໍ່ຕູ້ບົວ: ມຶງຊິເອົາກູໄປໃສ ?
- ອາເມຣິກາຕົວໃຫຍ່: ເອົາໄປປະຊຸມ.
- ພໍ່ຕູ້ບົວ: ກູບໍ່ໄປດອກ I don’t speak English.
- ອາເມຣິກາອີກຄົນໜຶ່ງເວົ້າວ່າ : There, you speak English then.
- ພໍ່ຕູ້ບົວເລີຍຕອບພວກເຂົາວ່າ : I forgot to speak English then.
- ອາເມຣິກາຕົວໃຫຍ່: ກະຢ່າລືມແລ້ວກະໄປ.
ເວົ້າລາວອາເມຣິກາຕົວໃຫຍ່ ກໍດຶງເອົາພໍ່ຕູ້ບົວ ອອກຈາກເຮືອນນ້ອຍໆນັ້ນແລ້ວ ພວກເຂົາກໍຄຸມຕົວພໍ່ຕູ້ບົວໄປ ພວກເຂົາພາພໍ່ຕູ່ບົວໄປຕາມປ່າ ເລາະແຄມນ້ຳ ແລະຜ່ານທົ່ງຫຍ້າ ເມື່ອໄປຮອດປ່າຫຍ້າ ເຫັນວ່າໄດ້ໂອກາດພໍ່ຕູ້ບົວກໍຫຼົບໄປໝູບລີ້ຢູ່ປ່າຫຍ້າ ທີ່ມີດອກຫຍ້າຫຼາຍ ພວກອາເມຣິກາກໍຊອກຫາລາວ ຈົນພົບ ເມື່ອພົບແລ້ວ ຕູ້ບົວກໍຮື້ກໍຫຍ້າໄປໃສ່ພວກອາເມຣິກາ ດອກຫຍ້າໄດ້ຕົກລົງມາເຕັມຕົວຂອງພວກອາເມຣິກາໝົດທຸກຄົນ ພວກເຂົາກໍປັດດອກຫຍ້າອອກຈາກໂຕກໍບໍ່ໝົດ ພໍ່ຕູ້ບົວຈຶ່ງຊວນພວກເຂົາອາບນໍ້າ ເມື່ອອາບນໍ້າຮຽບຮ້ອຍແລ້ວ ກໍຖາມພວກເຂົາວ່າ:
- ພໍ່ຕູ້ບົວ: Where are we going to.
- ອາເມຣິກາຕົວໃຫຍ່: ບໍ່ຮູ້ແລ້ວ ກອງປະຊຸມປິດແລ້ວ ຂ້ອຍຢາກຮ້າຍໃຫ້ເຂົາຢູ່ນີ້ ຈັ່ງແມ່ນຟ້າວປິດໄວແທ້ໆ, ອາເມຣິກາອີກຄົນໜຶ່ງ ກໍເວົ້າຂຶ້ນວ່າ ຄັນຊັ້ນກະປ່ອຍລາວເມືອ.
- ພໍ່ຕູ້ບົວກໍຖາມພວກອາເມຣິກາວ່າ : ໃຜຊິໄປສົ່ງຂ້ອຍ.
- ພວກອາເມຣິກາກະຕອບວ່າ: ເຈົ້າເມືອເອງ.
- ພໍ່ຕູ້ບົວກໍຕອບພວກເຂົາວ່າ : ຂ້ອຍຊິຮູ້ຈັກທາງເມືອ ແຖວນີ້ບໍ່ເຄີຍຮູ້ຈັກເລີຍວ່າຢູ່ໃສ ?
- ອາເມຣິກາອີກຄົນໜຶ່ງ: ກະຕອບວ່າ ບໍ່ຍາກດອກ ພວກເຮົາຈະແຍກກັນຢູ່ທີ່ນີ້.
- ພໍ່ຕູ້ບົວກໍຖາມວ່າ : ພວກເຈົ້າຊິໄປໃສ.
- ອາເມຣິກາຕົວໃຫຍ່ບອກວ່າ : ຂ້ອຍຊິໄປເມືອງຂ້ອຍພຸ້ນແລ້ວ.
- ພໍ່ຕູ້ບົວກະຖາມວ່າ : ເມືອງເຈົ້າຢູ່ໃສ ?
- ອາເມຣິກາຕອບວ່າ : ເມືອງພະຍາຍົມພຸ້ນແລ້ວ.
- ພໍ່ຕູ້ບົວ: ພວກເຈົ້າເປັນພະຍາຍົມຊັ້ນບໍ ?
- ອາເມຣິກາກໍຕອບວ່າ : ອືມ໌
ວ່າແຕ່ສິ້ນສຽງອືມ໌ ຂອງອາເມຣິກາຄົນນັ້ນ ພໍ່ຕູ້ບົວກໍຕື່ນທັນທີ ແລ້ວກໍເຫັນເມັຍ, ລູກ ແລະແພດໝໍມາເບິ່ງອາການຂອງລາວ. (ເລື່ອງກະຈົບພຽງເທົ່ານັ້ນ)
ຂໍກ່າວເຖິງ ວັນທີ່ພໍ່ຕູ້ລາວຈະສະຫຼົບຝັນໄປນັ້ນ ແມ່ນເມັຍຂອງລາວ, ລູກສາວ ແລະລູກເຂີຍຂອງລາວ ມາເອົານໍ້າມົນ ແລະຝົນຢາໄປໃຫ້ກິນ, ຫຼັງຈາກຕື່ນຂຶ້ນມາອາການເຈັບນັ້ນກໍຊ່ວງເຊົາໄປ ແຕ່ອາການ ບໍ່ສະບາຍຂອງລາວຍັງຢູ່ ເພາະແພດກວດພົບວ່າ ບີຂອງພໍ່ຕູ້ນັ້ນໃຫຍ່ຊໍ່າກຳປັ້ນ ແພດສັນນິຖານວ່າບີຂອງລາວອັກເສບ ແລະມີສິ່ງຄ້າຍໜິ້ຍວຢູ່ໃນບີແຕ່ບໍ່ແຂງ ແພດຈະຂຶ້ນແຜນຜ່າຕັດໃນອາທິດໜ້າ ວັນນີ້ຄອບຄົວຂອງລາວ ໄດ້ຂໍອະນຸຍາດຈາກແພດ ມາສູດຕໍ່ອາຍຸ ແລະເອີ້ນຂວັນ ເປັນສິ່ງທີ່ໜ້າງຶດອາການ ຂອງພໍ່ຕູ້ວັນນີ້ ແມ່ນມີອາການປົກກະຕິ ລາວເປັນຜູ້ນໍາພາໄຫວ້ພຣະຮັບສິນເອງເລີຍ ເວົ້າໄດ້ຈ້ອຍໆ ຕອນນີ້ລາວກັບໄປນອນໂຮງໝໍຄືນແລ້ວ ແລະມື້ອື່ນລາວຈະກັບມາທີ່ບ້ານ ເພື່ອສູດຕໍ່ໄປຈົນຕະຫຼອດ 3 ຄືນຕາມກຳນົດ, ໃຜຢາກຮູ້ພໍ່ຕູ້ກໍໄປຖາມຫາລາວຢູ່ບ້ານສົມສະຫງ່າ ຖາມກັບພຣະຢູ່ວັດນັ້ນກໍໄດ້ ເພາະລາວເປັນສາລະວັດ ບ້ານນັ້ນ ແຕ່ຕອນນີ້ລາວຍັງໄປນອນຢູ່ໂຮງໝໍແລ້ວ.
(ໃນວັນກ່ອນນັ້ນ ລາວກໍຝັນເ ເລື່ອງຄ້າຍກັນນີ້ ຈະຮຽບຮຽງແລ້ວຈະເລົ່າໃຫ້ຟັງທີຫຼັງ)

- ໜ້າທໍາອິດ ປວັດທີ່ໄດ້ພົບພໍ້ພຣະພຸດທະຮູບອົງນີ້ໃນປະເທສຝຮັ່ງເສດ ທີ່ທ່ານຈະໄດ້ອ່ານຕໍ່ໄປນີ້, ຜູ້ຂຽນໄດ້ຕັກແປງຮຽບຮຽງຈາກປຶ້ມຫົວນ້ອຍໆ ທີ່ໄດ້ຮັບຈາກຍາດໂຍມຊາວລາວ ທີ່ປະເທດຝັ່ງເສສ ໄດ້ນໍາມາມອບໃຫ້ຂ້າພະເຈົ້າ ພ້ອມທັງຮູບພຣະທະຮູບຂະໜາດໃຫຍ່ 50 x 80 ຊມ 1 ໃບໃສ່ຂອບພ້ອມ, ຮູບຂະໜາດ 40 x 55 ຊມ 4 ໃບ ແລະ ຂະໜາດ 30 x 40 ຊມ, 2 ໃບ.

- ເມື່ອໄດ້ຮູບປຶ້ມປະຫວັດເຫຼັ້ມນ້ອຍໆ ຂະໜາດ 15 x 21 ຊມ, ພິມດ້ວຍເຈັ້ຍອາຣ໌ທ 190 ກຣາມ ມີຈໍານວນ 8 ໃບພ້ອມຫຼັງປົກ, ສອດສີເຫຼືອງ ມີຮູບພຣະພຸດທະຮູບອົງນີ້ ໃນມູມຕ່າງໆ ແລະຈຸດເດັ່ນຂອງພຣະພຸດທະຮູບ, ເນື້ອໃນຂອງປຶ້ມ ມີພຽງ 4 ເຄິ່ງ ເປັນການເລົ່າຄວາມເປັນມາ ທີ່ໄດ້ພົບພຣະພຸດທະຮູບທີ່ປະເທດຝຣັ່ງຢ່າງລວບລັດຕັດຕອນ ເນັ້ນສະເພາະຈຸດສໍາຄັນ, ແລະໜັງສືນັ້ນກໍເປັນໜັງສືຂຽນດ້ວຍມື ຜູ້ນໍາມາມອບ ກໍບອກວ່າ ເປັນລາຍມືຂອງເຈົ້າຂອງພຣະເອງ.
- ໃນຕອນທ້າຍຂອງໜ້ທີ່ 5 ນັ້ນ ຂຽນວ່າ
ຂໍຝາກຄວາມຮັກແລະຄິດເຖິງທຸກໆຄົນມາພ້ອມນີ້ດ້ວຍ.
ຂໍໃຫ້ລັດຖະບານລາວຈົດທະບຽນໂລກ ໄວ້ເປັນຫຼັກຖານ
ທີ່ນະຄອນຫຼວງປາຣີສ໌, ວັນທີ 27 ມົກກະຣາ 2009
(ລາຍເຊັນ)
ນາງໜໍ່ຄໍາ ສຸວັນນະວົງສ໌
(ເຈົ້າຂອງຜູ້ນໍາເອົາປຶ້ມ ແລະຮູບມາມອບໃຫ້ ຜຂ ນີ້ໄດ້ໃຫ້ຜູ້ຂ້າພິມ ແລະດັດແປງເນື້ອໃນໃຫ້ຄັກແນ່ໃຫ້ແນ່ ແລະໃຫ້ພິມໃຫ້ດ້ວຍຈະໄດ້ເອົາແຈກ ຢາຍໃຫ້ທ່ານຜູ້ສົນໃຈ)
- ສະນັ້ນ, ເມື່ອຜູ້ຂຽນເຫັນວ່າເນື້ອໃນຂອງການເລົ່າໃນປຶ້ມ 4 ໜ້າເຕັມນັ້ນ, ເປັນການເລົ່າແບບທໍາມະດາ ກົງໄປກົງມາ ແລະສັ້ນກະທັດຮັດແບບ ລວບລັດຕັດຕອນໂພດ ຈຶ່ງໄດ້ຕັດສິນໃຈສໍາພາດຜູ້ທີ່ເອົາຮູບມາໃຫ້ນີ້ ເຖິງຄວາມເປັນມາ ຂອງພຣະໄດ້ຄວາມແລ້ວ ຜູ້ຂຽນຈຶ່ງໄດ້ຮຽບຮຽງກັບການ ບັນທຶກຂອງນາງໜໍ່ຄໍາ ສຸວັນນະວົງນີ້ ຈຶ່ງສະເໜີທ່ານຜູ້ອ່ານກ່ອນເປັນໜ້າທໍາອິດ ແລະຈະສະເໜີໃຫ້ອ່ານຜູ້ອ່ານໄປຈົນຈົບເລື່ອງ.
(ບົດກວດແກ້ຮຽບຮຽງໃໝ່)

ຂົາສະຫຼອງວັນທີ່ພຣະເຈົ້າໃຫ້...........ພັນພືດອານຫານດີ
ທີ່ເຂົາພຽນແພງຖະໜອມເຮັດ............ດ້ວຍເຫື່ອແຮງທີ່ທໍາສ້າງ
ຫຼືເຂົາຫາແນວອ້າງ...........................ກິນໄກ່ງວງໃຫ້ຊ້ອຍຊື່ນ
ກິນເມົາແລ້ວຕາຕື່ນ............................ກັບໄປຍໍຍົກຍ້ອງ ເທວາໄທ້ໃຫ້ພືດພັນ

ໄກ່ງວງເກີດເປັນສັດຕໍ່າຊັ້ນ.................ດ້ອຍຄ່າປັນຍາເຍົາ
ບໍ່ມີສິດສຽງສັງ....................................ດັ່ງຄົນຜູ້ເປັນເຈົ້າ
ເປັນສົມບັດຂອງພຣະເຈົ້າ....................ປະທານຄົນໃຫ້ຄອງຄອບ
ຊີວິດບອບບວບຊໍ້າ..............................ໃນວັນນີ້ຄິດບໍ່ເຖິງ

ຄົນລ້ຽງສັດພວກພ້ອງ..........................ມວນມາກດ້ວຍຄວາມພຽນ
ບໍ່ເຄີຍຄຸງຄາໃຈ...................................ໃຫ້ຫຍຸ້ງສັງຈັກດີ້
ອັນຊີວີຂອງເຮົານີ້................................ເປັນຂອງເຂົາຄົນຄອງຄອບ
ຄຸນຄົນເຂົາຫາກມີມາກລົ້ນ....................ຫາສັງໄດ້ໄປ່ເໝືອນ

ແຕ່ມາຄິດຢາກເຍື້ອນ............................ພຣະເຈົ້າສັງບັງຄັບ
ຫຼືວ່າຄົນເຂົາຄິດ...................................ສັ່ງການບັນຊາເລື້ອງ
ການຊອກຫາທໍາສ້າງ............................ວຽກງານທຸກຢ່າງ
ຄົນເຂົາຫາກທໍາດ້ວຍຍາກເຍື້ອນ............ສັງມາຍ້ອງພຣະເຈົ້າປັນ

ເຂົ້າປາອາຫານນັ້ນ...............................ທຸກຢ່າງທີ່ຄົນມີ
ທັງສົມບັດພັດສະຖານ...........................ລ້ວນແຕ່ຄົນທຳແທ້
ຄຸນຂອງຄົນຫຼາຍລົ້ນ.............................ຄົນເອີຍຄົນຄວນຄິດຄອບ
ຄວນຕອບຄຸນຄົນທີ່ກໍ່ສ້າງ......................ຈະເຣີນໄດ້ກໍເພາະຄົນ

ຄັນຄົນເຂົາຄິດຄົ້ນ.................................ເຫັນຫ່ອມທາງສັດຈະ
ຄວາມຈິງຊີວິດຄົນ.................................ທີ່ຄອບຄອງສົມບັດລົ້ນ
ຄົນຫາກມີຄຸນແທ້...................................ຊີວາສູນບໍ່ແໜງໜ່າຍ
ກິນໄກ່ງວງມື້ລະລ້ານ..............................ກໍຍອມມອບຕອບຄ່າຄົນ

ຫາກວ່າຄົນບໍ່ຮູ້......................................ເຫັນເຫດແຫ່ງຄວາມຈິງ
ສ້າງສາຜົນງານຕົນ.................................ໃຫ້ເກີດຜົນປານນີ້
ໝົດຊີວີທີ່ທໍາສ້າງ...................................ກິດຈະການງານທຸກຢ່າງ
ແລ້ວໄປຍໍຄຸນຍົກໃຫ້...............................ຄົນອື່ນພຸ້ນໜ້າອາດູນ

ໄກ່ງວງສູນຊາດເຊື້ອ...............................ຊີວາວອດວາຍເສັຍ
ຄົນລ້ຽງເກືອເຈືອຈານ.............................ກໍເປົ່າດາຍຄຸນລ້າ
ຄົນຄວນຍໍຄຸນຂ້າ....................................ທິີ່ໄກ່ງວງສະຫຼະຊີບ
ກິນໄກ່ງວງແຊບຊ້ອຍ..............................ຍັງໄປຍ້ອງຜູ້ອື່ນດີ ໜ່າຍເດ

<!--[if gte mso 9]><![endif]--><!--[if gte mso 10]>/* Style Definitions */table.MsoNormalTable{mso-style-name:"Table Normal";mso-tstyle-rowband-size:0;mso-tstyle-colband-size:0;mso-style-noshow:yes;mso-style-priority:99;mso-style-qformat:yes;mso-style-parent:"";mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;mso-para-margin-top:0cm;mso-para-margin-right:0cm;mso-para-margin-bottom:10.0pt;mso-para-margin-left:0cm;line-height:115%;mso-pagination:widow-orphan;font-size:11.0pt;mso-bidi-font-size:14.0pt;font-family:"Calibri","sans-serif";mso-ascii-font-family:Calibri;mso-ascii-theme-font:minor-latin;mso-hansi-font-family:Calibri;mso-hansi-theme-font:minor-latin;}<![endif]-->

-      ປະເທດລາວ ຊື່ວ່າພຣະຣາຊະອານາຈັກລ້ານຊ້າງ ກໍ່ຕັ້ງມາຫຼາຍຍຸກ ຄື ໃນຍຸກປະຫວັດສາດນັ້ນ ເກີດຂຶ້ນ ປີ 1353 ສະໄໝພຣະເຈົ້າຟ້າງຸ່ມ, ຍຸກທີ 2 ສ້າງຕັ້ງຂຶ້ນ ປີ 1560 ສະໄໝພຣະເຈົ້າໄຊຍະເຊດຖາທິຣາດ.

-      ໄລຍະແຫ່ງປະຫວັດສາດ ອານາຈັກລ້ານຊ້າງໄດ້ພັດທະນາ ເອກະລາດຂອງຊາດຕົນຕາມແນວທາງພຸດທະສາສນາ, ຈະເຫັນໄດ້ຫຼັກຖານທາງພຣະພຸດທະສາສນາ ມາຫຼວງຫຼາຍ ຕາມການບັນທຶກຂອງຊາວຕ່າງປະເທດ ກໍເຫັນໄດ້ວ່າລາວ ເປັນປະເທດພຣະພຸດທະສາສນາ.

-      ຈົນມາເຖິງ ປີ ຄ.ສ 1779 ລາວໄດ້ຖືກຮຸກຮານຄັ້ງທີ່ໜຶ່ງ ຈາກສຍາມໃນສະໄໝພຣະບາດສົມເດັດພຣະເຈົ້າສີຣິບຸນຍະສານ, ໂດຍມີເຈົ້າມະຫາກະສັດເສີກ(ນາຍທອງດ້ວງ) ໄດ້ຍົກກອງທັບມາຕີຈໍາປາສັກ ແລະວຽງຈັນ (ສະໄໝນັ້ນ ພຣະມະກະສັດສຍາມ ແມ່ນພຣະເຈົ້າຕາກສິນ ເມືອງຫຼວງຢູ່ທົນບູລີ - ບາງກອກ) ສະໄໝນັ້ນ ຫຼັງຈາກເຈົ້າມະຫາກະສັດເສີກ ໄດ້ນໍາເອົາພຣະແກ້້ວ, ພຣະບາງ ພຣະອື່ນໆ ແລະເຄື່ອງຄໍ້າຂອງຄູນ ຕະຫຼອດຮອດສົບບັດຕ່າງໆໄປຍັງບາງກອກ.

-      ຄັ້ງທີສອງປີ ຄ.ສ 1828 ຫຼັງໃນສະໄໝພຣະເຈົ້າອະນຸວົງ ສິ້ນພຣະຊົນແລ້ວ ນະຄອນຈັນທະບູຣີ(ວຽງຈັນ) ກໍສິ້ນຣາຊະວົງ, ນະຄອນຫຼວງວຽງຈັນຖືກທໍາລາຍເຜົາຜານ ປ່ອຍປະໃຫ້ຮ້າງ ສຍາມໄດ້ຂົນເອົາເຄື່ອງຄໍ້າຂອງຄູນ ຈາກວັດ, ວັງ, ບ້ານເຮືອນ ຂອງປະຊາຊົນໄປຈົນໝົດ ສ່ວນທີ່ຍັງເຫຼືອ ກໍທໍາລາຍໃຫ້ຖິ້ມປະໄວ້ໂດຍບໍ່ມີໃຜເບິ່ງແຍງ ພຣະພຸດທະຮູບທອງຄໍາ ທີ່ເປັນຄຳບຸ ພວກເຂົາກໍເລີກເອົາແຕ່ທອງຄໍາ ຄໍາສະນັ້ນ ເມື່ອເຮົາພົບພຣະທີ່ວັດທາດຂາວ ເຮົາຈະເຫັນວ່າ ພຣະເລົ່ານັ້ນ ມີຈຳນວນຫຼວງຫຼາຍ ມີແຕ່ຄໍຂາດ ຄືເປັນພຣະບຸຄຳອົງນ້ອຍໆ, ວັດໃນຂອບເຂດນະຄອນຫຼວງ ວຽງຈັນ(ໃນກຳແພງເມືອງ)ນັ້ນ ຕາມບັນທຶກຂອງຊາວຕ່າງປະເທດ ວ່າມີ 280 ກວ່າວັດບໍ່ມີວັດໃດເລີຍທີ່ບໍ່ຖືກເຜົາ, ແມ່ນກະທັງວັດສີສິເກດເປັນວັດທີ່ໃຫຍ່ ແລະກວ້າງຍັງຫຼົງເຫຼືອນັ້ນ ກໍຍັງເຫຼືອແຕ່ສິມ ແລະຫໍໄຕເທົ່ານັ້ນ, ນັກປະຫວັດສາດວ່າສຍາມເຂົາບໍ່ ທຳລາຍເພາະ ເພາະເຂົາເຫັນວ່າວັດດັ່ງກ່າວເປັນວັດທີ່ມີສີລະແບບສຍາມ ເມື່ອສືກສາຕາມຮູບພາບ ເກົ່າ ແລະສຶກສາລົງເລີກແລ້ວ ເຫັນວ່າສຍາມທໍາລາຍວັດ ສີສະເກດເໝືອນກັນ ແຕ່ເຂົາຈົ່ງແຕ່ສິມໄວ້ ເພາະວ່າທີ່ນັ້ນເປັນທີ່ຕັ້ງກອງທັບຂອງສຍາມ ອີກອັນໜຶ່ງສົງໄສວ່າ ເຂົາອາດທຳບໍ່ໄດ້ ອາດດ້ວຍເພາະມີຄວາມເຂັດຂັງກໍເປັນໄປໄດ້ ສິ່ງນຶ່ງທີ່ເຮົາເຫັນ ຄື ອົງພຣະທາດຫຼວງນັ້ນ ເປັນທີ່ບັນຈຸພຣະບໍຣົມສາຣີຣິກະ ທາດຂອງສົມເດັດພຣະສັມມາສັມພຸດທະເຈົ້ານັ້ນ ກໍຍັງຖືກທໍາລາຍ ແຕ່ອົງທາດສີທັມມະມະຫາຍໂສກນັ້ນ ທໍາລາຍບໍ່ໄດ້ ສົງໄສເຂັດຂັງກໍເປັນໄປໄດ້.

-      ນອກຈາກຂົນເອົາເຄື່ອງຄໍ້າຂອງຄູນ ແລະພຸດທະຮູບແລ້ວ ສຍາມຍັງໄດ້ກວາດຕ້ອນເອົາ ຄົວລາວທັງໝົດ ນັບຕັ້ງແຕ່ຫົວເມືອງຝ່າຍນອກເຊັ່ນ ເມືອງວຽງຈັນ, ເມືອງພວນ: ເມືອວບໍລິຄັນ, ເມືອງອື່ນໆທົ່ວລ້ານຊ້າງ ຮອດ 12 ຈຸໄທ ລົງໄປສຍາມ,

-      ພາບຫຼັງຍຸບນະຄອນຫຼວງວຽງຈັນ ເມືອງຫຼວງພຣະບາງ ແລະຈຳປາສັ ກ ອັນເປັນມະຫານະຄອນສຳຄັນຂອງລາວລົງແລ້ວ ສຍາມກໍຍັງໄດ້ທຳການ ຊອກສະແຫວງຫາເອົາພຣະ ແລະເຄື່ອງຄໍ້າຂອງຄູນບົນສອງຝາກຝັ່ງແມ່ນໍ້າຂອງລົງໄປສຍາມ ເຊິ່ງເຮົາ ພົບຫຼັກຖານ ທີ່ເປັນພຣະພຸດທະຮູບ ທີ່ສຍາມນໍາໄປໄວ້ທີ່ສຍາມ ຫຼວງຫຼາຍ ເທົ່າທີ່ມີຄົນ ສຶກສາທີ່ຍັງພໍມີຫຼັກຖານຫຼົງເຫຼືອແນ່ ກໍເຫັນວ່າມີ ຮອດ 280 ກວ່າອົງ (ຜູ້ຂຽນອ່ານປິ້ມເຫຼັ້ມນັ້ນ ປີ 1989 ພິມທີ່ອະເມຣິກາ ທ່ານຜູ້ໃດຢູ່ເມຣິກາ ພະຍາມຫາປຶ້ມເຫຼັ້ມນັ້ນ ຫາກສົ່ງມາໃຫ້ແນ່ຈະເປັນພຣະຄຸນຢ່າງຍິ່ງ)

-      ລຸ່ມນີ້ ເປັນລາຍຊື່ ພຣະພຸດທະຮູບ ທີ່ສຍາມນໍາໄປສຍາມ ທີ່ມີຄົນເກັບກໍາ ແລະສົ່ງ ມາທາງອີເມລ ເພື່ອໃຫ້ຜູ້ຂຽນສົ່ງເຜີຍແຜ່ທາງອິນເຕີເນດ ເຂົາມີຈຸດປະສົງວ່າ ອາດຈະເປັນຫຼັກຖານສຳລັບນັກຄົ້ນຄວ້າ ສຶກສາເລື່ອງພຸດທະສີນລາວກໍອາດເປັນໄດ້ ຈຶ່ງນໍາລົງໃນເວບ ຕາມທີ່ເຂົາກ່າຍມາດັ່ງລຸ່ມນີ້.

-       ພຣະພຸດທະຮູບທີ່ສຍາມນຳໄປຈາກລາວ ຄື

໑. ພຣະແຈ້ງ ໄທປ່ຽນຊື່ເປັນ ພຣະອະຣຸນ ສ້າງດ້ວຍທອງສຳຣິດປາງຜາບມານ. ຫຼໍ່ດວ້ຍໂລຫະທາດຕ່າງສີ, ໜ້າຕັກກ້ວາງ ໕໐ ຊັງຕີແມັດ. ນໍາເອົາໄປຈາກວຽງຈັນໃນປີ ຄ.ສ ໑໘໕໘ ໃນປະຈຸບັນປະດິດສະຖານໄວ້ທີ່ວັດອະຣຸນ ທົນບຸຣີ.
໒. ພຣະອິນແປງ ສ້າງດ້ວຍທອງສຳຣິດ ລັກໄປຈາກວຽງຈັນ ໃນປີ ຄ.ສ ໑໘໕໘. ໜ້າຕັກກ້ວາງ ໒ ສອກປາຍ, ປັດຈຸບັນຢູ່ ວັດເສນາສນາຣາມ ແຂວງສີອະຍຸທຍາ.
໓. ພຣະແສນມະຫາໄຊ ນຳເອົາໄປຈາກ ເມືອງມະຫາໄຊ ປະຈຸບັນຢູ່ ວັດປະທຸມວະນາຣາມ ບາງກອກ.
໔. ພຣະແສນຊຽງແຕງ ເປັນພຣະທອງສຳຣິດ ຫຼໍ່ດ້ວຍໂລຫະທາດຫຼາກສີ, ນໍາເອົາໄປຈາກ ວັດເມືອງຊຽງແຕງໃນປີ ໑໘໕໘ ປັດຈຸບັນຢູ່ ວັດຫົງຣັຕນາຣາມ ທົນບຸຣີ.
໕. ພຣະໃສ ສ້າງດ້ວຍທອງສຳຣິດ ປັດຈຸບັນຢູ່ວັດໂພໄຊ ເມືອງໜອງຄາຍ.
໖. ພຣະເສີມ ເປັນພຣະພຸດທະຮູບງາມຫຼາຍ ຈຶ່ງໄດ້ເອົາໄວ້ວັງຂອງຣາຊະກາຣ ທີ  ໔ ປະຈຸບັນຢູ່ວັດປະທຸມວະນາຣາມ.
໗.  ພຣະສະມາທິ ເປັນພຣະພຸດທະຮູບອົງໃຫຍ່ ຫຼໍ່ດ້ວຍທອງສຳຣິດ, ຢູ່ແທ່ນມີຮູບສັດຫລາຍຊະນິດ, ໃນປັດຈຸບັນຢູ່ວັດເຂມາພິຣະຕາຣາມ ທົນບຸຣີ.
໘. ພຣະແຊກຄຳ ຫຼໍ່ດ້ວຍຄຳລ້ວນໆ ມີໜ້າຕັກ ໑໘ ນິ້ວປັດຈຸບັນຢູ່ ວັດຄະຣຶຫະບໍດີ ທົນບຸຣີ.
໙. ພຣະສັນສົ້ມມໍ ໄທຮຽກວ່າ ພຣະສັນສະໝໍ, ໜ້າຕັກ ໑໕ ນິ້ວ ປັດຈຸບັນຢູ່ ວັດອັບປະສອຣສວັຣຄ໌ ບາງກອກ.
໑໐. ພຣະສະມາທິ ສ້າງດ້ວຍທອງສຳຣິດ ບໍ່ຮູ້ວ່າເອົາໄປຈາກເມືອງໃດຂອງປະເທດລາວ ປັດຈຸບັນ ຢູ່ທີສິມວັດພຣະບາທ ສຣະບູຣີ.
໑໑. ພຣະວິມົນນາກ ພຣະອົງນີ້ກົຣມຫຼວງປະຈັກສີລປະຄົມ ເອົາໄປຈາກ ວັດສີເກດ ແລ້ວເອົາຖວາຍ ພຣະຈຸນຈອມເກົ້າ ຣາຊາການທີ ໕. ດຽວນີ້ບໍ່ຮູ້ວ່າຢູ່ບອນໃດ ?
໑໒. ພຣະແກ້ວນ້ຳຄ້າງ ລັກເອົາໄປຈາກນະຄອນຈຳປາສັກ ເມື່ອປີ ຄ.ສ ໑໘໑໒ ປັດຈຸບັນຢູ່ ວັດພຣະແກ້ວ.

ພຣະພຸດທະຮູບ ແລະຊັບສົມບັດ ຫຼາຍຮ້ອຍຫຼາຍພັນ ທີ່ຂ້າພະເຈົ້າບໍ່ສາມາດຄົ້ນຄວ້າໄດ້ຕ່າງກໍເກັບກວາດລົງໄປສ້າງຮັ່ງຄູນມີໃຫ້ແກ່ປະເທສໄທ.

 ຄັດກ່າຍມາຈາກ ຫນັງສື ຕຳນານ ພຣະບາງ ໂດຍ: ພ. ເພັຊວຽງແກ້ວ ພິມປີພ.ສ ໒໕໓໘ ຖ້າຈືບໍ່ຜິດຍ້ອນກອບປີ້ເອົາແຕ່ບາງສ່ວນຂອງຫນັງສືຄື: ພຣະທີໄທລັກໄປເລີຍບໍຈືປານໄດກ່ຽວກັບປີພິມ ແຕ່ຊື່ແລະເນື້ອໃນແມ່ນອັນເດີມຫມົດ; ເຫັນວ່າເປັນປະໂຫຍດເລີຍນຳມາສະເຫນີທ່ານຜູ້ສົນໃຈສຳລັບຫນັງສືຫມົດເຫລມັ້ມແມ່ນຢືມມາຈາກຄົນອື່ນອີກຕ່ໍຫນຶ່ງມາກອບປີ້ເອົາ .

ທັງໝົດນັ້ນ ແມ່ນລາຍນາມທີ່ມີຄົນສົ່ງມາໃຫ້ ອີກທີ່ຜູ້ຂຽນໄດ້ແກ້ສະເພາະໂຕໜັງສືເທົ່ານັ້ນ, ເຫຼືອນັ້ນແມ່ນເຂົາກ່າຍມາຈາກປຶ້ມ ທີ່ເຂົາອ້າງແລ້ວເທິງນັ້ນ.

ວັນໃນພາສາລາວ

-----
ວັນຈັນ
ວັນອັງຄານ
ວັນພຸດ
ວັນພະຫັດ/ປະຫັດ
ວັກສຸກ
ວັນເສົາ
ວັນອາທິດ
-------

ວັນໃນພາສາໄທຍ໌
ວັນຈັນ
ວັນອັງຄານ
ວັນພຸດ
ວັນພືຫັສບໍດີ
ວັກສຸກ
ວັນເສົາ
ວັນອາທິດ
--------------

ວັນໃນພາສາຂະເໝນ
ທໄງຈັນ
ທໄງອອງເກັຍ
ທໄງປຸດ
ທໄວປຣໍຫົວະ
ທໄງສົກ
ທໄງເສົາ (ອອກສຽງເຊົາ)
ທໄງອາເຕັດ
----------------------------------

12 ເດືອນໃນພາສາລາວ
-----------------
ມັງກອນ/ມະກະຣາ/ມົກກະຣາ
ກຸມພາ
ມີນາ
ເມສາ
ພຶດສະພາ
ມິຖຸນາ/ມິຖຸນ
ກໍຣະກະດາ/ກໍຣະກົດ
ສິງຫາ
ກັນຍາ
ຕຸລາ
ພະຈິກ/ພະຈິກກາ
ທັນວ່າ
----------
12 ເດືອນໃນພາສາໄທຍ໌
----------
1, ມກຣາຄົມ
2, ກຸມພາພັນ
3, ມິນາຄົມ
4, ເມສາຍົນ
5, ພຶສພາຄົມ
6, ມິຖຸນາຍົນ
7, ກຣດາຄົມ
8, ສິງຫາຄົມ
9, ກັນຍາຍົນ
10, ຕຸລາຄົມ
11, ພືສຈິກຍົນ
12, ທັນວ່າຄົມ
-----------------
12 ເດືອນໃນພາສາຂະເໝນ
-----------------
1, ແມ໊ະກຣາ
2, ກຸມເພັ໊ຍ
3, ມີເນັຍ
4, ເມສາ
5, ອຸສຸເພັຍ
6, ມີຖຸນາ
7, ກະກດາ
8, ເສຍຫາ
9. ກັນຍາ
10, ຕຸລາ
11, ເວຈຈກາ
12, ທນູ

--------------

ປີໃນພາສາລາວ
---------------
ປີຊວດ
ປີລລູ(ສະຫຼູ)
ປີຂາລ(ຂານ)
ປີເຖາະ(ປີຖໍ)
ປີມະໂຣງ(ມະໂລງ)
ປີມະສິງ(ມະເສັງ)
ປີມະມີ(ມະເມັຍ)
ປີວອກ
ປີຣະກາ(ປີລະກາ)
ປີຈໍ
ປີກຸນ
-----------------

ປີໃນພາສາໄທຍ໌
-----------------
ປີຊວດ
ປີລລູ(ສະຫຼູ)
ປີຂາລ
ປີເຖາະ
ປີມະໂຣງ
ປີມະເສັງ
ປີມະເມັຍ
ປີວອກ
ປີຣະກາ
ປີຈໍ
ປີກຸນ
-------------

ປີໃນພາສາຂະເໝນ(ກໍາປູເຈັຍ)
------------------
ຊນໍາຈູດ
ຊນໍາຊເລວ
ຊນໍາຂາຣ໌
ຊນໍາຖໍ(ອອກສຽງທໍ)
ຊນໍາໂຣງ
ຊນໍາມຊັງ
ຊນໍາໂມມີຍ໌
ຊນໍາໂມແມຣ໌
ຊນໍາວອກ
ຊນໍາໂຣກາ
ຊນໍາຈໍ
ຊນໍາກຸລ໌

- ຮີດຄອງປະເພນີນັ້ນ ມັນຫາກຢູ່ຄູ່ລາວ ຫັ້ນແລ້ວ
ບໍ່ມີໃຜທໍາລາຍ ນອກຈາກລາວເຮົານີ້
ປະເພນີມູນເຄົ້າ ຫາກຄົນລາວຮັກຫໍ່
ໄດ້ແຕ່ຮັກຫໍ່ໄວ້ ບໍ່ນໍາໃຊ້ກໍເສື່ອມສູນ

- ການຮັກຫອມວັດທະນະທໍານັ້ນ ທັງຜ່ອງປະເພນີ
ຈະຮັກຫອມແນວໃດ ຈຶ່ງຊິທົນທານໄດ້
ຮັກແຕ່ໃຈບໍ່ນໍາໃຊ້ ກໍສູນເສັຍສະຫຼາຍເສື່ອມ
ການກະທໍາບໍ່ຕິງເຕື້ອງ ປະຕິບັດດ້ວຍກໍປ່ວຍການ

- ຈະຮັກວັດທະນະທໍາຮີດບ້ານ ຈົ່ງເຂົ້າວັດຟັງທັມ
ສືບສານປະເພນີໃຫ້ຄົງທົນ ແມ່ນວັດວານໍາພາສ້າງ
ການທໍາບຸນທໍາທານນ້ອມ ປະເພນີຕໍ່ເນື່ອງ
ທັງຮີດຄອງກໍຕີງເຕື້ອງ ວັດທະນະທັມເພີ່ມຕື່ມສະເໝີ

- ວັດທະນະທໍາຮີດບ້ານ ລາວຈຶ່ງເດັ່ນສະເໝີກັນ
ບໍ່ມີທາງເສື່ອມສູນ ເພາະວ່າລາວຈະເຣີນລໍ້າ
ວັດທະນະທັມເປັນເສົາຄໍ້າ ທໍາໃຫ້ລາວພົ້ນເດັ່ນ
ການຂາບໄຫວ້ນົບນ້ອມ ບູຊາແກ້ວໜ່ວຍສາມ

- ເວົ້າກໍງາມເອກອ້າງ ຈາມ່ວນນວນຫູ
ໄຫວ້ກໍງາມທັງນົບ ຄ່ອງຄືຄົນລາວແທ້
ການໄປມາທັງການຍ້າຍ ຈອນໄປເຈັຍລະຈາກ
ການນຸ່ງຖືໝູ່ນັ້ນ ກໍຄົງໝັ້ນຊົ່ວນິລັນ ທ່ານເອີຍ

- ຄືວັນນີ້ (21/11/2010) ມີພີ່ນ້ອງທີ່ບ້ານກໍາປົງສະເລົາ ເມືອງແສບ ແຂວງພະວິຫານ ປະເທດກໍາປູເຈັຍ ດ້ວຍໂທລະສັບລາວໂທລະຄົມ ແອັມໂຟນ(ເບີລາວ), ວ່າ ວັນນີ້ ທີ່ວັດ(ໝາຍເຖິງວັດກຳປົງສະເລົາ) ມີການເຮັດບຸນໄຫຼເຮືອໄຟ ແລະໄຫວ້ພຣະແຂ, ຄວາມຈິງໄຫວ້ພຣະໄຫຼເຮືອໄຟນັ້ນ ຄົນລາວເຮົາຄົງຊິຮູ້ກັນ ທົ່ວໄປແລ້ວ ເຖິງວ່າດຽວນີ້ ໄທວຽງຈັນ ຈະເວົ້າວ່າໄຫຼກະໂທງ ຫຼືບາງຄົນວ່າລອຍກະໂທງກະຕາມ ແຕ່ໄທບ້ານຂ້ອຍ(ແຖວສີພັນດອນ) ແຕ່ກ່ອນໄດ້້ເວົ້າ 2 ແບບ ຄື, ໄຫຼເຮືອໄຟ ແລະໄຫຼປະທີບ, ດຽວນີ້ໄຫຼເຮືອໄຟເປັນພາສາທີ່ເວົ້າກັນທົ່ວໄປແລ້ວ ບາງຄົນອາດຊິສົງໄສວ່າ ເອົາວ໌ ໄຫຼເຮືອ ຄືວ່າໄຫຼຕອນນີ້ ບໍ່ແມ່ນໄຫຼແຕ່ຕອນອອກພັນສາພຸ້ນຫວາ.
- ແມ່ນແລ້ວສໍາລັບລາວເຮົານັ້ນ ແມ່ນໄຫຼເຮືອໄຟ ແຕ່ເດືອນ ຂຶ້ນ 15 ຄໍ່າ ເດືອນ 11 ພຸ້ນ ສໍາລັບວຽງຈັນແລ້ວທົ່ວປະເທດ ແຕ່ຊາວບ້ານຂ້ອຍ ແຖວສີພັນດອນ ແມ່ນໄຫຼເຮືອໄຟ ແມ່ນ 3 ຄັ້ງ ຄື ແຮມ 14 ຄໍ່າເດືອນ 9, ເພັງ ເດືອນ 10, ແຮມ ເດືອນ 10 ແລະເພັງ ເດືອນ 11 (ຕອນອອກພັນສານີ້ ແຕ່ລະວັດບໍ່ເໝືອນກັນ ສາມາດໄຫຼເຮືອໄຟໄດ້ຫຼາຍວັນນັບແຕ່ວັນອອກພັນສາໄປຈົນຮອດ ເດືອນ 12 ເພັງ, ເພາະວ່າ ແຕ່ລະວັດນັ້ນ ຫາກມີການເຮັດບຸນໄຫຼເຮືອໄຟ ມັກຈະມີການເພງກອງ ແລະເຮັດບຸນຈົກສະຫຼາກນໍາ ອິອິອິໆ ວ່າຊິ້ວົ້າເລື່ອງໄຫຼເຮືອ ໄຟ ແລະໄຫວ້ພຣະແຂ ບ້ານກໍາປົງສະເລົາຊັ້ນດອກ ເລີຍເວົ້າເລື່ອງອື່ນໄປເລີຍ, ເອົາຈັ່ງຊີ້ກະໄດ້ ການທີ່ບ້ານກໍາປົງສະເລົາ ໄຫຼເຮືອໄຟ ແລະໄຫວ້ພຣະແຂນັ້ນ ເປັນການເຮັດຕາມປະເພນີຂະເໝນ ບໍ່ແມ່ນເຮັດຕາມປະເພນີລາວ ບ້ານກໍາປົງສະເລົານັ້ນ ເປັນບ້ານໃນດີນຂະເໝນ ເປັນບ້ານໜຶ່ງໃນແຄມແມ່ນໍ້າຂອງ ແຕ່ຂຶ້ນກັບເມືອງແສບ ແຂວງພະວິຫານ ບ້ານນີ້ ໄກ້ກັບບ້ານດອນຂະເໝົາ ເມືອງໂຂງ ແຂວງຈໍາສັກ (ປະເພນີ້ ແມ່ນເຮັດກັນສະເພາະໃນບ້ານກໍາປົງສະເລົາເທົ່ານັ້ນ ບ້ານອື່ນໆ ໃນຕາແສງ ແລະເມືອງນັ້ນບໍ່ເຮັດ ຈະເຮັດເໝືອນລາວ).
- ຄວາມຈິງບ້ານກໍາປົງສະເລົານີ້ ພາສາລາວເຮົາຮຽກວ່າ ບ້ານທ່າເປືອຍ, ພາສາຂະເໝນຮຽກວ່າບ້ານກໍາປົງສະເລົາ ແຕ່ກ່ອນບ້ານທ່າເປືອຍ ຂຶ້ນກັບເມືອງມະໂນໄພ ນະຄອນຈໍາປາສັກ ເມື່ອປີ 1941 ສຍາມໄດ້ສົ່ງນະຄອນຈໍາປາສັກໃຫ້ແກ່ລາວແລ້ວ ເມືອງມະໂນໄພໄດ້ກ່າຍດິນແດນຂອງຂະເໝນໄປ, ດ້ວຍເຫດນັ້ນ ມາໃນໄລຍະຫຼັງໆ ບ້ານທ່າເປືອຍ ຈຶ່ງໄດ້ເອົາພິທີກັມແບບຂະເໝນມານໍາໃຊ້, ເພາະໃນເມື່ອກ່ອນສຍາມ ສະໄໝຝຣັ່ງ ແລະອາເມຣິກາ ບ້ານນີ້ ເປັນສູນກາງຂອງທາງການທະຫານ ແລະການປົກຄອງຢູ່ແຖວເວີນຫີນນາກ.
- ດັ່ງທີ່ກ່າວແລ້ວ ການໄຫຼເຮືອໄຟນັ້ນ ຄົນລາວທົ່ວໄປຮູ້ ແລະການໄຫວ້ພຣະແຂນັ້ນແມ່ນຫຍັງ ? ຄົນລາວທົ່ວໄປບໍ່ມີໃຜຮູ້ແນ່ນອນ ເວັ້ນເສັຍແຕ່ຄົນລາວຢູ່ທາງພາກໃຕ້ ໃນຝັ່ງຂວາຂອງດອນໂຂງ ເຊັ່ນເມືອງແສນ, ດອນຖານ ດອນໂລງ ແລະບ້ານອື່ນໆ ໃນເຂດນັ້ນ, ເພາະນອກຈາກບ້ານທ່າເປືອຍເຮັດແລ້ວ ທີ່ເມືອງລາວເຮົາ ມີວັດດຽວເຮັດ (ອາດເປັນວັດດຽວໃນລາວເທົ່ານັ້ນ ທີ່ຜູ້ຂຽນຮູ້ມາກ່ອນ) ຄື ວັດບ້ານດອນກະເດັນ ເມືອງໂຂງແຂວງຈໍາປາສັກ. ຄົນລາວ ແລະຄົນຂະເໝນເຊື່ອສາຍລາວ ຈະເຊື່ອຖືໄຫວ້ພຣະແຂສອງວັດນີ້ ຫາກມີການກົງກັນ ມັກຈະເປັນຈິງແນ່ອນ.
- ໄຫວ້ພຣະແຂ ແມ່ນຫຍັງ ? ໄຫວ້ພຣະແຂແມ່ນການສ່ຽງທວາຍນໍ້າຟ້ານໍ້າຝົນ ໃນປີຕໍ່ໄປ ຈະເຮັດໃນວັນເພັງເດືອນ 12 ເທົ່ານັ້ນ, ຄື ຄໍາວ່າໄຫວ້ພຣະແຂ ເປັນພາສາຂະເໝນ ເມື່ອແປເປັນພາສາລາວແລ້ວວ່າ ໄຫວ້ດວງພຣະຈັນ.
- ພິທິກັມຈະສະຫຼຸບງ່າຍໆ ເລົ່ານີ້
- ຮອດວັນນັ້ນມາ ຊາວບ້ານຈະເອົາເຂົ້າຕົ້ມ ເຂົ້າໜົມ ເຂົ້າເໝົ້າ ເຂົ້າຮາງ ກ້ວຍ ອ້່ອຍ ທູບທຽນມາໂຮມກັນເປັນພາບູຊາ 12 ພາ ທີ່ຂາດບໍ່ໄດ້ ກໍຄື ຫຼໍ່ທຽນດ້ວຍເຜີ້ງບໍລິສຸດເທົ່າກັນ ສີທຽນດ້ວຍ 365 ເສັ້ນ, 12 ເຫຼັ້ມ, ເອົາທຽນນັ້ນ ມາຕິດໃສ່ຮາວໄມ້ໄຜ່ ແລ້ວຫາໄຫ 12 ໜ່ວຍໃສ່ນໍ້າມາໂຕ່ງໄວ້ກ້ອງຮາວທຽນແຕ່ລະເສັ້ນ ແຕ່ລະເຫຼັ້ມ ນັບແຕ່ຕົ້ນລໍາໄມ້ໄຜ່ ເປັນເດືອນຈຽງ, ຍີ່ ໄປຈົນຮອດເດືອນ 12 ທີ່ປາຍໄມ້ໃຜ່ ວັນນີ້ (ຄືເພັງເດືອນ 12) ຈະມີມະຫໍລະສົບຄົບງັນ (ວັນນີ້ ພີ່ນ້ອງບອກວ່າ ມີລໍາວົງ, ລໍາເລື່ອງຄົບງັນ) ໄປຈົນຮອດ 23 ໂມງ, ກໍມີການສູດປະລິດຕະມຸງຄຸນ ຫຼັງຈາກນັ້ນ ໝໍພາມໃນບ້ານນັ້ນ ເຊິ່ງເປັນເຈົ້າພິທີຈະທໍາພິທີ່ກ່າວປ່າວເທວະດາຟ້າແຖນມະເຫສັກຫຼັກເມືອງ ແລ້ວມີການຈູດທຽນທັງ12 ເຫຼັ້ມໃຫ້ຕັ້ງໄວ້ ເມື່ອທຽນໄໝ້ໄປຈົນເຫັນວ່າໄໝ້ດີແລ້ວ ໝໍພາມຈະສ່ຽງທວາຍນໍ້າຝົນ ລົມ ແລ້ງອື່ນໆໆ ຫາກທຽນທີ່ເຫຼັ້ມໃດນໍ້າຕາທຽນຕົກຫຼາຍ ໝໍພາມກໍທວາຍໄປວ່າ ຝົນຈະຫຼາຍ ຫາກນໍ້າຕາທຽນຕົກນ້ອຍ ກໍທວາຍຕາມນັ້ນ.
- ພິເສດ: ສະໄໝຍັງນ້ອຍ ຜູ້ຂຽນເຄີຍເຫັນຫຼາຍຄັ້ງ ທີ່ວັດທ່າເປືອຍແຫ່ງນີ້ ມັນກະເປັນຕາງຶດແທ້ໃດ ທຽນຂະໜາດເທົ່າກັນ ແລະເຜິ້ງເທົ່າກັນ ໃຕ້ທີ່ຮາວທຽນ ແລະປິ່ນປາຍທຽນລົງເໝືອນກັນແລ້ວ ທຽນບາງເຫຼັ້ມ ເຊັ່ນເດືອນ 6-7-8-9-10- ນີ້ທຽນຈະຍ້ອຍຫຼາຍ ແລະເດືອນໆອື່ນໆນັ້ນ ກໍຍ້ອຍທໍາມະດາ ສິ່ງທີ່ງຶດໄປກວ່ານັ້ນ ທຽນເຫຼັ້ມ 1-2 ນີ້ນໍ້າຕາທຽນບໍໍ່ຍ້ອຍເລີຍ.
- ສໍາລັບຜົນຂອງການເຮັດບຸນພະແຂ ບ້ານທ່າເປືອຍ (ກໍາປົງສະເລົາ) ວັນນີ້ ຕ້ອງລໍຄໍາຕອບມື້ອື່ນໆເດີ ຂອບໃຈ.

ມື້ນີ້ ສິບສີ່ຄໍ່າທ້ອງຟ້າແຈ້ງ----------ແສງແດດອ່ອນແສງບໍ່ແຮງ
ເມກບໍ່ມີພາດພັດ--------------------ແດດບໍແຮງແສງຈ້າ
ງຶດນະພາວັນນີ້----------------------ຕາເວັນແຮງພັດແສງອ່ອນ
ເໝືອນກັບເທບທ່ອນໄທ້-------------ມາໂຮມພ້ອມອ່ວຍພອນ ຈັ່ງຊັ້ນແລ

ເພາະວ່າບ່າຍມື້ນີ້-------------------ເວລາໜຶ່ງໂມງກົງ
ຊາວນະຄອນທັງຫຼາຍ---------------ມາຮ່ວມໂຮມທຳບຸນສ້າງ
ແຮ່ຜາສາດເຜິ້ງພ້ອມ----------------ວຽນທຽນບູຊາພຣະທາດ
ລາວທັງຊາດຮ່ວມພ້ອມ--------------ລວມກັນເຂົ້າແຫ່ທຽນ

ປີນີ້ຕ່າງເກົ່າແທ້---------------------ສະໄໝກ່ອນຄາວຫຼັງ
ປ່ຽນທິດທາງແຮ່ທຽນ----------------ຜາສາດບູຊາຖວາຍນ້ອມ
ຫຼາຍຄາວລາວພື້ນ------------------ວຽງຈັນສັດຕະນາກ
ໃນຍຸກໃໝ່ພັນເກົ້າຮ້ອຍ-------------ແຫ່ທາງກໍ້າທິດປັດສິມ

ປີນີ້ ພັກລັດຍ້າຍ--------------------ຂະຫຍາຍເດິ່ນພຣະທາດຫຼວງ
ສ້າງຖະໜົນທາງຫຼັກ----------------ທິດບົວລະພາເໝືອນຄາວກີ້
ຕັ້ງແຕ່ປີໜຶ່ງພັນຫ້າຮ້ອຍຫົກສິບພຸ້ນ--ຊາວລາວເຄີຍແຫນແຫ່
ຜາສາດທຽນແວດລ້ອມ--------------ທາງກໍ້າບົວລະພາ

ປີນີ້ທຸກຖ້ວນໜ້າ--------------------ປະຊາຊາດລາວເຮົາ
ທັງພຣະສົງທົ່ວສາທາ---------------ກໍພ້ອມກັນມາໂຮມພ້ອມ
ຊາວລາວພຣະສົງພ້ອມ--------------ທົ່ວໂລກາກໍມາຮ່ວມ
ຢູໂຣບທາງຝ່າຍກໍ້າ-----------------ອາຊີພ້ອມກໍຕ່າວມາ

ມາຮ່ວມສະຫຼອງສີ່ຮ້ອຍຫ້າສິບປີຕັ້ງ-ວຽງຈັນສັດຕະນາກ
ລາວທຸກພາກພຽບພ້ອມ-------------ສະອອນໂອ້ມ່ວນມະໂນ
ສຸດທີ່ໂອອ່າວໂອ້--------------------ຫວນເຫດການຫຼັງ
ຄາວເມື່ອວຽງຈັນເຮືອງ--------------ຜ່ານມານະພາແຈ້ງ

ປີນີ້ສອງພັນສິບຄໍສໍຕັ້ງ---------------ເປັນເກນການກຳເນີດ
ລາວເຮົາເປີດປະຫວັດເລື້ອງ---------ໃຫ້ລາວຮູ້ຊື່ລາວ
ຊາວຕ່າງປະເທດກໍຮັບຮູ້-------------ວ່າລາວເດັ່ນໃນສາກົນ
ຜົນງານເຫັນປາຈັກຈິງ---------------ທັງທີ່ເຫັນໃນວັນນີ້

ຈົ່ງສຸຂີຈະເລີນກ້າວ------------------ຊາວລາວເອກະລາດ
ປະເທດຊາເປີດກວ້າງ----------------ປວງຊົນໂລກພັ່ງພ້ອມ
ລາວທຸກຫົນກໍຍົກນ້ອມ---------------ພ້ອມກັນນົບນ້ອມໄຫວ້
ສີວິໄລຊາດກ້າວ---------------------ຈະເລີນຂຶ້ນລື່ນຫຼັງ ທ່ານເອີຍ

- ກົນລ້ານນາ ບໍ່ໃຈ້ວ່າເປັນອື່ນໄປ
ຫາກເປັນໄຕລາວດຽວ ພວກພັນລາວແທ້
ທັງພາສາການອູ້ ກວາມດຽວສຽງປາກ
ເໝືອນເຜົ່າພົງລ້ານຈ້າງ ດຽວແຕ້ເບົ໋າຕ່າງກັນ

- ຂໍເຈີນພວກໝູ່ເຈົ້າ ນ້ອງປີ່ຜ່ອງຈາກັນເນີ
ລາວລ້ານນາກົນເມືອງ ດັ່ງດຽວກັນແຕ້
ໃຜຊຸມາແປງເປື້ອງ ກົນເມືອງໃຫ້ແຕກຕ່າງ
ລາວເມືອງໂຫຼງ ຈາດເຈື້ອກົນເມີງດ້ວຍຜ່ອງກັ໋ນແຕ້ເນີ

- ເມືອງໂຫຼງຢູ່ຝັ່ງນັ້ນ ຍັງຄ່ອຍສະບາຍດີ ຢູ່ບ໊ະລະ
ຂໍຖາມຂ່າວຄາວເຖິງ ຜູກສໍາພັນກັນໄວ້
ຢ່າໃຫ້ໃຜມາມ້າງ ສໍາພັນລາວປີ່ນ້ອງຮ່ວມ
ຍົງຢືນຍັງຢູ່ຢັ້ງ ລາວລ້ວນຜ່ອງຈະເຣີນ ແຕ້ເນີ

- ລິງກັງກິນເບັຍເປັນແກ້ວ ນັ່ງຢູ່ຂ່າງເຊັຍ
ມີຂວາຈັບກວດເບັຍ ດູດກິນປານນໍ້າ
ມືຊ້າຍຄໍາຄໍໄວ້ ໂຈມຄາງຄຶງກວດ
ຕີນຂວາຈັບຍົກແກ້ວ ຕີນຊ້າຍຢຽດສະບາຍ

- ລິງເປັນສັດຕໍ່າຊ້າ ແນວໝູ່ເດັຍລະສານ
ເຂົາເຄີຍຢູ່ນອນດົງດອນ ປ່າເຂົາຜືນກວ້າງ
ຫາກິນຕາມພາສາເຊື້ອ ສັດສາຄະນອງປ່າ
ບາດວ່າມາເນົາຢູ່ບ້ານ ທໍາຕົນພ້ຽງພວກຄົນ

- ຄົນລາວໃນຍຸກນີ້ ມັກດື່ມແສນຖະໜັດ
ດື່ມເບັຍເປັນກິດຈະວັດ ປານນໍ້າດາຍປະປາລ້າ
ເຊົ້າແລງມີເວລາພ້ອມ ຫຼືຊອກສວຍຫາໂອກາດ
ຍາດເວລາລວມພວກພ້ອງ ໄປນັ່ງຮ້ານດື່ມເບັຍ

- ລິງມັນເຫັນພວກເຈົ້າ ທ້າວທ່ານເຈົ້ານາຍມັນ
ດື່ມເບັຍທຸກໆວັນ ກໍແອບກິນຕາມເຈົ້າ
ລອງກິນຫຼາຍວັນເຂົ້າ ຈົນຊິນຕິດລົດຊາດ
ເລີຍກິນເບັຍແຂ່ງເຈົ້າ ລິງຍາກເວົ້າໃຫ້ທ່ານຟັງ

- ຄົນກິນເບັຍແລ້ວມ່ວນແມ້ງ ເມົາແລ້ວມ່ວນໂຮແຊວ
ບາງຄົນເມົາມາຍແລ້ວຫຼົງເຮືອນ ລູກເມັຍກໍລືມໜ້າ
ບາງຄົນເມົາແລ້ວເປັນບ້າ ຫາເກາະຜິດດ່າໝູ່
ບາງຄົນເມົາແລ້ວເຈົ້າຊູ້ ຫາສາວນ້ອຍອ່ອຍໃຈ

- ລິງນີ້ກິນເບັຍໄດ້ ບໍ່ຕ້ອງຈ່າຍສະບາຍຄັກ
ກິນພຽງໃດກໍເມົາໜັກ ໄດ້ແຕ່ນອນສະບາຍແທ້
ບາງຄັ້ງເມົາໜ້ອຍກໍຈອນເຕັ້ນ ຄະໂຍງແຍງອາລະວາດ
ແຕ່ບໍ່ບັງອາດຮ້າຍ ດ່າຊາວບ້ານຫຼິ້ນຜູ້ສາວ

- ລິງກິນເບັຍຕ່າງເຈົ້າ ທ້າວທ່ານເຈົ້ານາຍເຮົາ
ກິນເທົ່າໃດບໍ່ສົນເສັຍ ວ່າເມັຍຊິຕາມປ້ອຍ
ບໍ່ສົນໃຈນໍາການບ້ານ ລູເມັຍວຽກງານໃຫຍ່
ກິນເທົ່າໃດບໍ່ຕ້ອງຢ້ານ ເຂົ້າຂອງຂ້ອຍພຸ້ນຜູ້ຈ່າຍແທນ ທ່ານເອີຍ

- ຍາທ່ານຜ່ອງສະມາເລີກ ເລົ່າເລື່ອງ ຍາທ່ານສົມເດັດລຸນໃຫ້ຜູ້ຂຽນ ພ້ອມພຣະສົງຟັງ ຕອນພາພະສົງໄປຄາລະວະສົມມາເພີ່ນຫຼັງຈາກເຂົ້າພັນສາປີ 2008 ທີ່ຈິງເພິ່ນເທດເລື່ງ ໜ້າທີ່ຂອງພຣະສົງ 2 ຢ່າງ ຄື ຄັນຖະທຸລະ ແລະວິປັດສະນາທຸລະ ແຕ່ໃນນັ້ນ ມີເລື່ອງຍາທ່ານສົມເດັດລຸນ ເປັນຕົວຢ່າງປະກອບເລື່ອງ ວ່າດັ່ງນີ້:
- ຍ່າທ່ານສົມເດັດລຸນນັ້ນ ເພີ່ນຖືກໍາເນີດທີ່ບ້ານໜອງໄຮທ່າ ເມືອງໂພນທອງ ນະຄອນຈໍາປາສັກ (ຂະນະນັ້ນ ນະຄອນຈໍາປາສັກຢູ່ ເມືອງເກົ່າເມືອງໂພນທອງ) ຍາທ່ານມີສະມະນະສັກເປັນສົມເດັດ ບໍ່ແມ່ນສໍາເລັດ(ໄທຍ໌ໃຫ້ສາມະນະສັກເພິ່ນເປັນພຽງສໍາເລັດ) ເພາະເພິ່ນເປັນສັງຄະຣາຊາແຫ່ງນະຄອນຈໍາປາສັກ, ໃນສະໄໝນັ້ນ ຈໍາປາສັກເປັນຣາຊະອານາຈັກ ຖານະເປັນອານາຈັກທົ່ວໄປ ແຕ່ເປັນເມືອງໃນອາຣັກຂາຂອງສຍາມເທົ່ານັ້ນ.
- ມີເລື່ອງໜຶ່ງ ທີ່ສະແດງເຖິງຄວາມແກ່ງກ້າທາງວິຊຊາອາຄົມຂອງເພິ່ນແລ້ວ ຍັງເຫັນໄດ້ເຖິງປະຕິພານຂອງຍາທ່ານສົມເດັດລຸນອີກ ຄື
(1) ຊື່ສຽງຂອງຍາທ່ານສົມເດັດລຸນນັ້ນ ນອກຈາກຈະເປັນທີ່ເລົ່າລືກັນເລື່ອງວິຊາອາຄົມ ຄວາມເຂັດຂັງທີ່ເກີດຈາກການປະຕິບັດທັມສາຍສະມັດຖະ ແລະວິປັດສະນາ ກັມມັດຖານແລ້ວ, ຊື່ສຽງຂອງເພິ່ນເປັນທີ່ເກງຂາມຂອງພວກຝຣັ່ງເຈົ້າອະນານິຄົມອີກ ຊື່ສຽງນັ້ນຍັງດັງໄປຮອດຫົວເມືອງລາວ ແລະສຍາມທັງມວນ.
- ຄັ້ງນັ້ນ ທາງການສຍາມຫຼາຍຍຸກພະຍາຍາມທີ່ຈະປາບປາມຍາທ່ານດ້ວຍຫຼາຍວິທີ ຈຶ່ງແຕ່ງໃຫ້ພຣະຂອງສຍາມທີ່ເກ່ງກ້າຫຼາຍອົງມາ ເພື່ອສູ້ກັນທາງ ວິຊຊາອາຄົມອື່ນໆ, ການເດີນທາງໃນສະໄໝນັ້ນລໍາປາກ ຕ້ອງເດີນທາງດ້ວນຊ້າງ, ມ້າເປັນພາຫາລະ.
- ໃນຂະນະນັ້ນ ມີຂະບວນພຣະເກ່ງກ້າທາງວິຊຊາອາຄົມຂອງພຣະສົງສຍາມ ທີ່ໄດ້ຮັບຂ່າວເລົ່າລືຊື່ສຽງ ຄວາມເກ່ງກ້າຂອງຍາທ່ານສົມເດັດລຸນ ໄດ້ມາຍັງນະຄອນຈໍາສັກ ເປົ້າໝາຍເພື່ອມາທົດລອງວິຊາຍາທ່ານສົມເດັດ.
- ໃນຂະນະທີ່ພຣະສົງຊາວສຍາມມານັ້ນ ໄດ້ຕັ້ງຂະບວນມາຫຼວງຫຼາຍ ພຣະທີ່ເກ່ງກ້າຂອງສຍາມນັ້ນໄດ້ນັ່ງເທິງຫຼັງຊ້າງ, ຈະດ້ວຍເຫດໃດ ບໍ່ຮູ້ຄັກ ແຕ່ທາງຜູ້ເລົ່າວ່າ ຍາມທ່ານສົມເດັດລຸນຮູ້ໄດ້ໂດຍຍານວ່າ ທາງພຣະສຍາມຈະມາທົດລອງວິຊາຍາທ່ານ, ຂະນະທີ່ທາງພຣະສຍາມເດີນທາງມາບໍ່ທັນ ເຖິງນະຄອນຈໍາສັກຊໍ້າຍາທ່ານໄດ້ອອກໄປຕ້ອນຮັບກ່ອນ, ໂດຍໄປອົງດຽວ (ໄປດ້ວຍຍາຍພາຫານະໃດ ຜູ້ເລົ່າບໍ່ໄດ້ກ່າວ) ກ່າວພຽງແຕ່ວ່າໄດ້ຕ້ອນ ຮັບລະຫວ່າງທາງ, ຍາທ່ານໄດ້ສະພາຍງ້າວ ແລະດາບໄຂວ່ຫຼັງໄປຢືນລັດໜ້າຂະບວນເດີຍທາງຂອງພຣະສຍາມນັ້ນ.
- ເມື່ອທາງຂະບວນພຣະສຍາມ ເຫັນແລ້ວກໍຫຍຸດຂະບວນພັກ ແລ້ວຮ້ອງຖາມວ່າ:
ກ. ພຣະສຍາມ : ເຮີຍ....ເປັນພຣະຫຼືເປັນໂຈນຫວະ
ຂ. ຍາທ່ານສົມເດັດລຸນ(ຕອນນັ້ນພຣະສຍາມບໍ່ຮູ້ວ່າເປັນສົມເດັດລຸນຕອບວ່າ): ເປັນພຣະ
ຄ. ພຣະສຍາມ: ພຣະອະໄຣຫວະ ທໍາໄມຖຶງສະພາຍງ້າວ ສະພາຍດາບຍັງກະໂຈນ.
ງ. ຍາທ່ານສົມເດັດລຸນ : ແລ້ວ ທ່ານເປັນພຣະຫຼືເປັນຄົນ.
ຈ. ພຣະສຍາມ(ກໍຕອບວ່າ): ເປັນພຣະຊິ.
ສ. ຍາທ່ານສົມເດັດລຸນ(ກໍຕອບໄປວ່າ): ເປັນພຣະອັນໃດ ຈຶ່ງຂີ່ຊ້າງຂີ່ມ້າຈັ່ງຊີ້, ພວກທ່ານຊິໄປໃສກັນນໍ ?
ຊ. ພຣະສຍາມ: ພວກເຣົາຈະໄປທົດລອງວິຊາ ພຣະສົມເດັດລຸນ ແຫ່ງນະຄອນຈໍາປາສັກ ເຂົາວ່າເກັ່ງກ້າສາມາດ ຈະດີຂະໜາດໄໜ ?
- ເມື່ອເວົ້າແລ້ວ ຍາທ່ານສົມເດັດລຸນ ຈຶ່ງຫາຍຕົວໄປ 2 ວັນຕໍ່ມາຂະບວນຂອງພຣະສຍາມກໍມາຮອດວັດ(ທີ່ພໍານັກຂອງຍາທ່ານສົມເດັດລຸນ) ຍາທ່ານສົມເດັດລຸນກໍແຕ່ງຕັ້ງໃຫ້ຄົນໄປຄອຍຕ້ອນຮັບຢ່າງຍິ່ງໃຫຍ່ ທັງໆ ທີ່ທາງພຣະສຍາມບໍ່ໄດ້ບອກຂ່າວມາກ່ອນ ເຮັດໃຫ້ພຣະສຍາມ ຕ້ອງຕົກຕະລຶງສົງໄສໃສເປັນຢ່າງຍິ່ງ.
- ເມື່ອພຣະສຍາມຂຶ້ນໄປ ທີ່ພໍານັກຍາທ່ານສົມເດັດລຸນແລ້ວ ກໍເຫັນຍາທ່ານສົມເດັດລຸນ ເປັນອົງດຽວກັບພຣະທີ່ພົບຖືງ້າວ ຖືດາບຢູ່ກາງປ່ານັ້ນເລີຍ, ຈຶ່ງເກີດຄວາມສະທ້ານຕົກໃຈ ນຶກວ່າຕົນເຈີຂອງແຂງແລ້ວ ກໍປ່ຽນຈຸດປະສົງຈາກການທີ່ຈະມາທົດລອງ ກາຍມາເປັນການຂໍເປັນລູກສິດສາເລີຍ ແຕ່ນັ້ນມາ ພຣະສຍາມ ແລະພຣະທາງພາກອີສານກໍແຫ່ແຫນຫຼັ່ງໄຫຼມາຮຽນວິຊຊານໍາສົມເດັດລຸນ ຄວາມຊ່າລືເລື່ອງວິຊຊາອາຄົມສົມເດັດລຸນ ຈຶ່ງຮັບຄວາມນິຍົມໃນປະເທດໄທຍ໌ເຖິງບັດນີ້.
- ມີການກ່າວກກັນວ່າ ພຣະດັງໆ ຢູ່ໄທຍ໌ທັງໃນອະດີດຮອດປັດຈຸບັນລ້ວນແຕ່່ເປັນລູກສິດ ຫຼືເປັນພຣະທີ່ຮຽນວິຊຊາສາຍສົມເດັດລຸນ ທຸກໆອົງ.
- ນີ້ແລ້ວທ່ານ ວິຊຊາ ແລະຈາຣະນະ (ປະຕິພານ) ເມື່ອນໍາມາລວມກັນແລ້ວ ມັກຈະມີອໍານາດ ແລະຄົງທົນນິລັນການ.
ອ່ານເລື່ອງຍາທ່ານ ໃນເວບໄທຍ໌
ລິງກ໌ ປະຫວັດຍາທ່້ານເປັນພາສາໄທຍ໌
ລິງກ໌ ພຣະຄາຖາສົມເດັດລຸນ
ລິ່ງກ໌ ພຣະຄາຖາ

ວັນນີ້ຟ້າເລີ່ມສາງ
ທ້ອງຟ້າຍັງບໍ່ທັນສະຫວ່າງ
ຄວາມມືດຍັງມົວໆເຈືອຈາງ
ຂ້ອຍເອງກະຍັງບໍ່ວ່າງ
ຈຶ່ງຕ້ອງ ທໍາງານຢ່າງບໍ່ວາງ
ເຖິງວ່າຟ້າຈະເລີ່ມສາງ
ແສງແດດອ່ອນໆກໍແຈ້ງຈ່າງປ່າງ
ຂ້ອຍຈະສ້າງຄວາມຫວັງຂອງຂ້ອຍບໍ່ປ່ອຍວາງ
ໂດຍຈະທໍາທຸກວິທີທາງ
ເພື່ອບໍ່ໃຫ້ຄວາມຫວັງທີ່ຕັ້ງໄວ້ເປັນເລືອນລາງ
ດ້ວຍຈິດໃຈທີ່ເປັນກາງ
ແລ້ວກໍກ້າວເດີນຍາງໄປສູ່ເປົ້າໝາຍ ທີ່ໝັ້ນຄົງ

-----------

ອັນນີ້ກະເປັນກອນນໍາເພີ່ນຄືກັນ ອິອິອິ

ອະທິບາຍສັບ

- ຟ້າສາງ ເປັນພາສາບູຮານ ທີ່ປາກົດໃຫ້ມາຈົນຮອດປີ 1990 ປັດຈຸບັນນີ້ຫາຍໄປເກືອບຈ້ອຍ ສົງໄສຄົນຕື່ນສວາຍ ຈຶ່ງບໍ່ເຫັນຟ້າສາງ (ບາງທ້ອງຖິ່ນອາດບໍ່ເຄີຍໃຊ້)

ເຄື່ອງບໍລິຈາກ ທີ່ໄດ້ຮັບຈາກນັກສຶກສາລາວ ແລະເພື່ອນຍີ່ປຸ່ນຄັ້ງນີ້ ມີຈໍານວນ 500 ຊຸດ ແລະບໍລິຈາກໄປຈໍານວນ 380 ຊຸດ ຍັງເຫຼືອຈໍານວນໜຶ່ງ ຈະນໍາເອົາໄປບໍລິຈາກອີກຄັ້ງໃໝ່ ໃນຕົ້ນເດືອນ ມັງກອນ ປີ 2011

- ມີພຣະດີເອົາໄວ້ອ້າງ ອວດໝູ່ວ່າໂຕມີ
ໂຕບໍ່ມີຄວາມດີ ໜຶ່ງດຽວຂອງສ້ຽວ
ມີພຣະດີບໍ່ເຄີຍໄຫວ້ ວັນທາການນົບນອບ
ຫາຄວາມດີບໍ່ໄດ້ ອັບປີເຂົ້າແຊກແຊງ

- ພຣະດີບໍ່ແມ່ນເຮັດດ້ວຍແກ້ວ ນິນໝູ່ເງິນຄໍາ
ພຣະທີ່ດີມີຫຼວງຫຼາຍ ທົ່ວໂລກາກວ້າງ
ພຣະທີ່ດີມີຫຼາຍລ້ວນ ເອົາຫຍັງທໍາກໍດີເລີດ
ປະເສີດຫຼາຍຫຼາກແທ້ ຫາກຄົນສ້າງນັ້ນຍອດດີ

- ພຣະແກ້ວດີແທ້ໆ ຫາໃສປຽບປານບໍ່ມີ
ປະຫວັດການເຂົາຂານ ອໍລະຫັນຊົງສ້າງ
ພຣະອິນທາງລົງມານ້ອມ ວິສຸກັມເປັນຜູ້ຫຼໍ່
ພຣະແກ້ວຈຶ່ງດີປະເສີດແທ້ ສັກສິດລໍ້າເລີດປະມານ

- ພຣະແກ້ວເນົານັ່ງປ້ອງ ເອກະລາດລາວເຫິງ
ສອງຮ້ອຍກວ່າປີເນົາວຽງຈັນ ຮຸ່ງເຮືອງເຫຼືອງເຫຼື້ອມ
ສັດຕູມານມາເຂົ້າ ຮາວີທໍາລາຍຍາກ
ສຍາມຕີລ້ານຊ້າງ ວຽງຈັນນີ້ເປັນປີ

- ນັບແຕ່ປີພັນເຈັດສິບເຈັດຕັ້ງ ສົງຄາມກໍ່ສຍາມແຊງ
ອ້ອມນະຄອນວຽງຈັນ ຮອດປີເຈັດສິບເກົ້າ
ຢຶດເອົາຫົວເມືອງນ້ອຍ ກອງນາງພັນພ້າວສີຊຽງໃໝ່
ລາວຝັ່ງຂວາກໍຢຶດໄດ້ ເຖິງປານນັ້ນກໍຢາກຈິງ

- ຍ້ອນລິດເດດພຣະແກ້ວ ຮັກສາຊາດຊາວລາວ
ລາວຈຶ່ງຄົງເຂັງຂັນ ສູ້ຢັນສັດຕູໄດ້
ແຕ່ວ່າສັດຕູມານຫຼາຍແທ້ ເຫຼັກເຫຼືອຫຼາຍກວ່າຖ່ານ
ຈັນທະບູຣີຈຶ່ງຖືກມ້າງ ສັດຕູເຂົ້າຈູດເຜົາ

- ເຫັນໄດ້ວ່າຄາວສະໄໝຕອນນັ້ນ ລາວເຮົາຊື່ບໍ່ຣິສຸດ
ຖືກສິນທັມທາງພຸດ ພຣະຈຶ່ງປອງປົກປ້ອງ
ການທີ່ວຽງຈັນຮ້າງ ບໍ່ແມ່ນເປັນຍ້ອນພຣະຊົ່ວ
ມານຫາກມີມາກລົ້ນ ຫຼາຍແທ້ຈຶ່ງເປັນໄປ

- ອັນວ່າພຣະແກ້ວນັ້ນ ສັກສິດມາກຄວນເຄົາຣົບ ທ່ານເອີຍ
ຫາກທ່ານເນົາເມືອງໃດ ຫາກຮຸ່ງເຮືອງເຫຼືອງເຫຼຼື້ອມ
ຖ້າວ່າຄົນຢູ່ເມືອງນັ້ນ ຈິດໃຈມົວເມົາຊົ່ວ
ຫຼັກລັກລວງໂລບລ້ຽວ ກໍເປັນໄດ້ດັ່ງທີ່ເຫັນ

- ບໍ່ໝາຍວ່າພຣະແກ້ວເຈົ້າ ເປັນພຣະທີ່ເຂັດຂວງ ດອກນາ
ຄົນຫາກຂວງຊາມຫຼາຍ ເຫດຊົ່ວຊາມຈຶ່ງມີຂຶ້ນ
ຫາກຄົນດີມີພຣະດີໄວ້ ຄົນຈະເຣີນບ້ານເຮືອງຮຸ່ງ
ພຣະແກ້ວຈັກຊ່ວຍປ້ອງ ປອງໃຫ້ຢູ່ສະບາຍ

- ອັນນີ້ບົນບອກໃຫ້ ພຣະແກ້ວອາດມໍຣະກົດ
ບໍ່ເຄີຍທໍາຄວາມຄົດ ຕໍ່ຄົນທັງຄ້າຍ
ຍ່ອມປະທານພອນໃຫ້ ຄົນດີໃຫ້ໂດດເດັ່ນ
ຄົນຫາກເປັນຊົ່ວແທ້ ພຣະແກ້ວຊ່ວຍບໍ່ໄຫວ ທ່ານເອີຍ.

ຮັກບ້ານເກີດ ຄືຮັກຊາດແທ້
ການທີ່ພັດພາກບ້ານ ບ່ອນເກີດຂອງຕົນ
ມັນຫາກເຫັນຄວາມທຸກທີ່ໃຈປະຈັກແຈ້ງ
ທຸກກາຍຫາທາງແກ້ບັນເທົາກາຍໃຫ້ອົບອຸ່ນ
ທຸກໃຈຫາຫຍັງເປັນຢາແກ້ບັນເທົານັ້ນຢາກຊາ ທ່ານເອີຍ
- ບໍ່ຕ້ອງທຽບໃສ່ຄົນອື່ນ ທຽບໃສ່ຕົນເອງຢູ່ປະເທດອື່ນ ຫຼືຕ່າງປະເທດຫຼາຍປີ ຄິດຮອດບ້ານທຸກວັນ ການຄິດຮອດບ້ານມັນທໍລະມານກວ່າການຄິດຮອດຢ່າງອື່ນ ຜູ້ຂ້າຄິດວ່າຄໍາວ່າບ້ານມັນເລິກເຊິ່ງກວ່າສິ່ງອື່ນໝົດ. ຊິເລົ່າໃຫ້ຟັງ ຕອນປີ 1984 ຢູ່ປາກເຊ ກໍຄິດຮອດບ້ານທໍາມະດາ ຄັນຄິດຮອດບ້ານກໍບໍ່ກັບບ້ານກໍຍັງພີ່ຄົນຮູ້ຈັກ ຍາດພີ່ນ້ອງຢູ່ໃກ້ໄປຢ້ຽມຢາມເຂົາ ກໍຫາຍຫວ່ງ, ມາຢູ່ວຽງຈັນ ປີ 1986 ກໍຄິດຮອດບ້ານເໝືອນຢູ່ປາກເຊ ຍັງເຫັນໜ້າພີ່ນ້ອງ ແລະເພື່ອນຝູງໃໝ່ - ບາດໄປຢູ່ປະເທດໄທຍ ບາງກອກ ຄິດຮອດບ້ານໃຈຊິຂາດພາວະນາໃຫ້ຮຽນຈົບໄວໆ ຄິດຮອດບ້ານຄັກເຫັນພາບຄວາມຮັກບ້ານເກີດ ຄວາມຮັກຊາດເຂົ້າມາແທນໂລດ, ໄປຢູ່ປະເທດອົສຕຣາລີ ກໍໃຄອີກຈັກໜ່ອຍ ເພາະມີຄົນລາວ, ຄົນອີສານ, ຄົນວຽດ. ຄົນຂະເໝນ ເວົ້າຈາກັນກັບສະບາຍໃຈກວ່າຢູ່ໄທຍ໌ຈັກໜ່ອຍ ເຖິງປານນັ້ນກະຍັງມີເລື່ອງອຸກໆໆໆໆ ເຂົ້າມາເລັກໆໆໆນ້ອຍໆໆໆ ຢາກກັບບ້ານເໝືອນເດີມ, ເມື່ອສະຫຼຸບແລ້ວ ໄປຢູ່ໃສກໍບໍ່ເທົ່າບ້ານຕົນ ເມື່ອກັບມາວຽງຈັນ ເຊິ່ງບໍ່ແມ່ນບ້ານເກີດຕົນເອງແທ້ໆ ກໍເໝືອນກັບຢູ່ບ້ານເກີດຕົນເອ ເພາະເປັນເມືອງລາວ
- ຮັດຊາດ ເໝືອນຮັກບານເກີດ
- ສຸດປະເສີດທູນຫົວຮັກພໍ່ແມ່
- ຮັກພີ່ນ້ອງວົງວານນັ້ນສຸດຈະຫາຢາແກ້
- ຄວາມຮັກຊາດແທ້ ຄືຮັກວັດທະນະນະທໍາລາວ ນັ້ນເອງ
- ຮັກວັດທະນະທໍາ ຮັກສາສະໜາ
- ຮັກວັດທະນະທໍາ ຮັກພູມພາບເມືອງຕົນ
- ຮັກວັດທະນະທໍາ ຄືີຮັກຄົນໃນຊາດ
- ຮັກວັດທະນະທໍາ ນໍາມເຊິ່ງຄວາມເປັນເອກະຣາດ
- ຮັກຊາດຄືເວົ້າພາສາລາວເປັນ ເຫັນອັກສອນລາວອ່ານຄ່ອງຂຽນໄດ້ ໄຫວ້ງາມ ຂາບອ່ອນນ້ອມ ພ້ອມໃຈກັນສ້າງສາພັດທະນາແນວຄິດ ຄືຮັກບ້ານເກີດແທ້ ແນ່ນອນ.

ເມື່ອເປັນເຊັ່ນນັ້ນ ຈຶ່ງສະຫຼຸບເຫັນວ່າ
- ຄິດຮອດ ໝູ່ກອງ ຜົວ ເມັຍ ນັ້ນຄືການຮັກຕົນ ຮັກຄອບຄົວ
- ຄິດຮອດ ພໍ່ແມ່ ພີ່ນ້ອງວົງວານ ຄື ຮັກບ້ານເກີດແດນກໍາເນີດຂອງຕົນ
- ຄິດຮອດບ້ານ ເມື່ອໄປຢູ່ຕ່າງປະເທດ ນີ້ຄືຮັກຊາດແທ້ໆໆໆໆ
(ໃຈແຍກໃຫ້ຄັກໆໆ ຈະເຫັນວ່າ 3 ຢ່າງນີ້ມັນຢູ່ໃນເລື່ອງດຽວກັນ ແຕ່ມັນໃຫ້ຄວາມຄໍາຄັນຕ່າງກັນ ແລະມັນກໍລວມເຂົ້າເປັນອັນດຽວກັນ ຄື ຮັກຕົນ ຮັກຄົນ ຮັກຊາດ)

- ຜຂ ເກີດຢູ່ດອນໜຶ່ງໃນສີພັນດອນ ມີພີ່ນ້ອງໄກ້ຊິດກັນແນ່ ເປັນຄົນຈີນເກີອບວ່າແທ້ໆໆ ເພາະວ່າທາງຝ່າຍປູ່ຂອງເຂົາໄດ້ແຕ່ງງານກັບຄົນຈີນເອງຫຼາຍ ຕໍ່ກັນຫຼາຍຊັ້ນ ບາດຍ່າຂອງຂ້ອຍພັດແຕ່ງງານກັບກັບຄົນລາວ ແລະຕົກລູກຕົກຫຼານມາກໍແຕ່ງງານກັນກັບຄົນລາວ ມາຮອດພໍ່ຂ້ອຍກໍໄດ້ບວດໄດ້ຮຽນສະໄໝຝຣັ່ງພຸ້ນມາ ສິກອອກມາແລ້ວ ກໍໄດ້ແຕ່ງງານກັບຄົນລາວ ປີ 1950 ລູກຫຼານກໍເປັນຄົນລາວແທ້ໆ
- ຊິແຍກໃຫ້ເບິ່ງຄື
ກ. ເຫດທີ່ຕົນເອງຮູ້ສຶກວ່າເປັນຄົນລາວ ເພາະປະເພນີຈີນນັ້ນ ບໍ່ໄດ້ຖືກປະຕິບັດໃນຄອບຄົວ
ຂ. ເຫດທີ່ວ່າພີ່ນ້ອງຂອງຂ້ອຍເປັນຄົນຈີນນັ້ນ ເພາະວ່າເຖິງວ່າທຸກຢ່າງຈະເປັນຄົນລາວ ໃຊ້ວັດທະນະທໍາລາວເປັນຫຼັກ ເຂົ້າວັດ ຟັງທໍາ ແລະໄດ້ບວດໃນສາສະໜາ ແຕ່ຮອດຍາມໄຫວ້ ກໍໄຫວ້ ຮອດກຸດຈິນ ກໍສະຫຼອງກຸດຈີນ.
(ຄວາມແຕກຕ່າງ ຄື ການປະຕິບັດຮີດຄອງງປະເພນີນີ້, ສ່ວນພາສານັ້ນ ແມ່ນໃຜກໍເວົ້າໄດ້ ໂດຍສະເພາະແຕ່ພຽງພໍ່ຂ້ອຍຂຶ້ນໄປ ແຕ່ຫຼັງໆມານີ້ ບໍ່ວ່າ ແຕ່ພວກຂ້ອຍ ພວກທີ່ສຶບເຊື້ອທາງສາຍຈີນໂດຍກົງມາ ກໍຍັງເວົ້າພາສາຈິນບໍ່ໄດ້ໝົດ ເວັ້ນເສັຍແຕ່ໄດ້ໄປຮຽນໃນໂຮງຮຽນຈີນ)
- ກ່າວເຖິງພີ່ນ້ອງສາຍພໍ່ນັ້ນ ອອກຈາກບ້ານໄປຢູ່ຫຼາຍທີ່ ຢູ່ປາກເຊ, ສະຫວັນ, ວຽງຈັນ ສ່ວນໄປຢູ່ຕ່າງປະເທດນັ້ນ ມີອາເມຣິກາ ອົສຕຣາລີ, ຝຣັ່ງ ຈະຫຼາຍ ແຕ່ເມື່ອມາເບິ່ງແລ້ວ ພວກເຂົາເວລາກັນບ້ານ ເຂົາຈະກັບບ້ານເກີດ ຫຼາຍກວ່າຈະກັບເມືອງຈີນ ເຖິງເຂົາຈະສືບເຊື້ອວ່າທີ່ເມືອງຈີນກໍຍັງມີພີ່ນ້ອງຢູ່ ແຕ່ກະຍັງເຊື່ອວ່າ "ການກັບບ້ານເກີດຂອງເຂົາກໍຄືກັບເມືອງລາວ ແລະບ່ອນຝັງສາຍແຫ່ແຜ່ສາຍບື"
- ຂໍຍົກຕົວຢ່າງພີ່ນ້ອງ ຂອງຂ້ອຍຄົນໜຶ່ງ ທີ່ເຂົາໄປຢູ່ເມືອງອະເມຣິກາ ຄື ຄອບຄົວນີ້
ກ. ຜົວເມັຍ ເປັນຄູ ໃນລະບອບເກົ່າ
ຂ, ຕໍ່ມາປີ 1966 ຜົວໄດ້ເປັນທະຫານ ເມັຍເປັນຄູ
ຄ, ມາຢູ່ວຽງຈັນແຖວທາດຂາວ
ງ, ປີ 1977 ເຂົາໂຕນຂ້າມຂອງ ໄປຢູ່ສູນໜອງຄາຍ (ຄວາມທຸກອົກທຸກໃຈ ແລະອື່ນເຂົາເວົ້າໃຫ້ຟັງ ເຮົານໍ້າຕາຕົກ)
ຈ. ປີ 1978 ເມັຍເຂົາໄດ້ເອົາລູກ 8 ຄົນຂ້າມໄປສູນໜອງຄາຍນໍາ
ສ, ປີ 1981 ເຂົາໄດ້ໄປຢູ່ອະເມຣິກາ
ຊ, ປີ 1990 ເຂົາໄດ້ກັບມາລາວຄັ້ງແຮກ
ຍ. ຈາກປີນັ້ນ ເຂົາມາຢາມບ້ານຕະຫຼອດ ມາບວດ ມາທໍາບຸນ ມາທ່ຽວ ລາວ ຫວຽດນໍາ ທີ່ສໍາຄັນເຂົາຕ້ອງກັບໄປບ້ານເກີດ
ເຂົາບອກວ່າ "ທີ່ເຮົາເກີດ ພີ່ນ້ອງ ແລະພູມພາບທໍາມະຊາດ ທີ່ເຮົາເຄີຍສໍາຜັດນັ້ນ ເຖິງມັນປ່ຽນແປງໄປ ແຕ່ມັນກໍຢຽວຢາໃຈເຮົາໃຫ້ສຸກໄດ້ ອາດຊິຕໍ່ອາຍຸໃຫ້ຍາວຂຶ້ນກວ່າກໍເປັນໄດ້ ຈິງຢູ່ເຮົາຢູ່ເມືອງນອກສະດວກສະບາຍ ກິນຂອງສະອາດ ແຕ່ຄັນເຮົາມາຢູ່ເມືອງລາວ ກິນຂອມທໍາມະຊາດ ປູກເອງ ແລະໄດ້ຢູ່ກັບພີ່ກັບນ້ອງ ວັດວາສາສະໜາ ອາດຊິເພິ່ມອາຍຸຂຶ້ນ ປີລະ 3 ເດືອນກໍຍັງດີ ວ່າຊັ້ນ"
- ປີນີ້ເຂົາມາອີກແລ້ວ ຈະມາຢູ່ທີ່ນີ້ ປະມານ 5 ເດືອນ ຄັນບໍ່ຮ້ອນຄັກຕອນເດືອນ 4 ກໍຊິຢູ່ໄປ ວ່າຊັ້ນ,
- ໝາຍເຫດ: ເຂົາມາແຕ່ລະຄັ້ງ ລູກເຂົາຈະມາຕາມມານໍາທຸກຄັ້ງ ຢາມພໍ່ບໍ່ມາ ລູກເຂົາກໍມາເອງ ເຂົາບອກວ່າຮັກເມືອງລາວເໝືອນເດີມ, ທີ່ສໍາຄັນປີນີ້ ລູກເຂົາມານໍາສອງຄົນ ຄື ຜູ້ໜຶ່ງມາບວດ ອີກຜູ້ໜຶ່ງມາບຽດ
ກ. ລູກຊາຍຜູ້ທີ 1 ມາບວດ ທີ່ບ້ານເກີດ ອາຍຸ 48 ປີແລ້ວ (ຄົນນີ້ອາດກ່ຽວພັນກັບທ່ານທາດຂາວ ເພາະເຂົາຈະເວົ້າເລື່ອງເຂົາກັບໝູ່ເຂົາ ເຫັນພຣະພຸດທະຮູບທີ່ດອນຈັນ ແລ້ວກໍເອົາໄປໄວ້່ຕົ້ນໄມ້ວ່າຊັ້ນ)
ຂ. ຄົນທີ່ 2 ເປັນລູກຊາຍຫຼ້າ ມາບຽດ ກັບສາວບໍຣິຄໍາໄຊ (ຖາມວ່າຈັ່ງໃດຈຶ່ງເຈີກັນ ເຂົາບອກວ່າ ພົບຮັກໃນອິນເຕີເນດ" (ຜຂ ຈື່ງບອກເຂົາວ່າ ມົນຮັກທະລຸອະວະກາດ ອິອິອິ)
ຈົບ

ສະພາບການລວມຂອງອາຈັກລ້ານຊ້າງ ຈາກປີ ກ່ອນປີ 1560.
ພຣະຣາຊະອານາຈັກລ້ານຊ້າງນັ້ນ ກ່ອນປີ 1560 ນັ້ນ, ມີຣາຊະທານີ ຢູ່ພຣະນະຄອນຊຽງທອງ(ຫຼວງພຣະບາງ), ພຣະນະຄອນຊຽງທອງ ນັ້ນເປັນເມືອງຄູ່ແຝດກັບນະຄອນລ້ານນາ, ມີສາຍພົວພັນກັນຢ່າງສະໜິດ ແໜ້ນໃນທຸກດ້ານຕັ້ງແຕ່ບູຮານະການ ດັ່ງເຮົາຈະເຫັນນາມພຣະຣາຊະອາ ນາຈັກ ຊື່ລ້ານຊ້າງຄູ່ກັບລ້ານນາ, ຊຽງທອງຄູ່ກັບຊຽງໃໝ່, ຫາກເມື່ອໃດເມືອງໜຶ່ງຫວ່າງກະສັດ ກໍສາມາດເຊີນເອົາເຊື້ອພຣະວົງຈາກເມືອງໜຶ່ງໄປຄອງເມືອງນັ້ນໆໄດ້ຕາມກົດມົນທຽນບານ ໂດຍບໍ່ມີສຽງຄັດຄ້ານ ຫາກຍາມປົກກະຕິລູກສາວຂອງກະສັດລ້ານນາ ກໍຈະສົງຣາຊະບຸດຕີມາຖວາຍເປັນ ພຣະຊາຍາ ແກ່ນະຄອນລ້ານຊ້າງ ເຫດການນີ້ຖືປະຕິບັດກັນມາແຕ່ບູຮານະການ ອາດເກີດຂຶ້ນມາແຕ່ສະໄໝພຣະເຈົ້າຟ້າມງຸ່ມມະຫາຣາດພຸ້ນ.
ສະພາບເຫດອານາຈັກລ້ານຊ້າງ ພາຍໃນ 450 ປີຜ່ານມານີ້ ແມ່ນນັບເອົາແຕ່ພຣະເຈົ້າໄຊຍະເຊດຖາທິຣາດລົງມາຕັ້ງຈັນທະບູຣີ ເປັນຣາຊະທານີແຫ່ງລ້ານຊ້າງ ແຕ່ກ່ອນທີ່ພຣະເຈົ້າໄຊຍະເຊດຖາທິຣາຊຈະລົງມາສະຖາປານາ ແລະສ້າງຈັນທະບູຣີເປັນຣາຊະທານີນັ້ນ ມີເຫດການຄວນສຶກສາດັ່ງນີ້.
ອານາຈັກລ້ານຊ້າງ ເປັນພຣະຣາຊະອານາຈັກລາວທັງມວນ ບົນສອງຝາກຝັ່ງແມ່ນນ້ຳຂອງ, ນະຄອນຫຼວງ ທີ່ເປັນຣາຊະທານີອັນເກົ່າແກ່ ຂອງລ້ານຊ້າງ ຄືພຣະນະຄອນຊຽງທອງ, ພຣະຣາຊະວົງທີ່ຄອງລ້ານຊ້າງນັ້ນ ເປັນຣາຊະວົງທີ່ສືບເຊື້ອສາຍມາຈາກຣາຊະວົງຂຸນບູຣົມຣາຊາທິຣາດ, ຣາຊະວົງຣາຊາທິຣາດ ໄດ້ປົກຄອງດິນແດນລ້ານຊ້າງມາເປັນເວລາຍາວ ນານ ໂດຍນັບຈາກຂຸນລໍມາຮອດປີ 1975 ນັ້ນ ນັບເປັນເວລາ 1218 ປີ, ເຊິ່ງ ນັກປະຫວັດສາດທັງລາວ ແລະຕ່າງປຣະລົງຄວາມເຫັນວ່າ ຂູນລໍມາສ້າງເມືອງຊວາ ເປັນນະຄອນຊຽງດົງຊຽງທອງໃນປິ ຄ.ສ 757, ນັບແຕ່ນັ້ນມາຣາ ຊະວົງ ຣາຊາຊາທິຣາຊ ກໍໄດ້ຄົງໝັ້ນປົກຄອງລ້ານສືບເຊືອສາຍມາ ໂດຍນັບລຳດັບຖານັນດອນສັກຂອງກະສັດ ມີ 16 ຂຸນ, 5 ທ້າວ ແລະ 22 ພຣະຍາ ຈົນມາເຖິງ ສະໄໝພຣະຍາລັງທິຣາຊ ໃນ ຄ.ສ 1271-1316 ພຣະອົງເປັນ ຣາຊະວົງອົງທີ 23 ຂອງລ້ານຊ້າງ ຊຽງທອງ, ເມື່ອສິ້ນຍຸກຂອງພຣະຍາລັງ ທິຣາດແລ້ວ ກໍມາເຖິງພຣະຍາສຸວັນນະຄຸຜົງ ກໍປ່ຽນຖານັນດອນສັກຂອງ ກະສັດຈາກພຣະຍາ ມາເປັນເຈົ້າຟ້າ, ຖານັນດອນສັກຂອງກະສັດ ທີ່ເປັນເຈົ້າຟ້າກໍມີ 2 ພຣະອົງ ຄື ເຈົ້າຟ້າງ້ຽວ(ພຣະບິດາຂອງເຈົ້າຟ້າງຸ່ມ) ເຈົ້າຟ້າຄຳຮຽວ, ຖານັນດອນສັກຂອງເຈົ້າຟ້າສິ້ນສຸດເມື່ອເຈົ້າຟ້າຄຳຮຽວເຖິງແກ່ ສະຫວັນນະຄົດໃນປີ ຄ.ສ 1353, ຈາກນັ້ນນັນດອນສັກຂອງລ້ານຊ້າງ ກໍປ່ຽນ ມາເປັນພຣະເຈົ້າຟ້າ ປະກົດໃນຫຼັກຖານປະຫວັດສາມີພຣະອົງດຽວ ຄື ພຣະເຈົ້າຟ້າງຸ່ມມະຫາຣາດແຫ່ງຫຼ້າທໍຣະນີ (ພຣະນາມເດີມກ່ອນທີ່ຈະຊົງພຣະຍົດນັ້ນ ພຣະອົງມີພຣະນາມວ່າ “ຂຸນຜີຟ້າແຫຼ່ງຫຼ້າທໍນະນີເຈົ້າຟ້າງຸ່ມ” ພຣະອົງເປັນກະສັດອົງທີ 27 ຂອງຣາຊະວົງຂຸນລໍ ແລະເປັນປະຖົມວິຣະມະຫາກະສັດ ຜູ້ທ້ອນໂຮມແຜ່ນດິນລ້ານຊ້າງອົງທຳອິດ ໂດຍເລີ່ມຈາກ ປີ 1353 ເປັນຕົ້ນມາມະຫາອານາຈັກລ້ານຊ້າງ ໄດ້ຂະຍາຍອິດທິພົນ ເຂດແດນກວ້າງໄປ ເມືອງລາວນະຄອນຣັດໃນເມື່ອກ່ອນໄດ້ມາຂຶ້ນກັບ ລ້ານຊ້າງ ໂດຍນັບແຕ່ຜາໄດຜາດ່າງ, ເມືອງຊຽງຮາຍ, ນ່ານສາຍພູແດນລາວ ເຂົ້າໃສ່ສາຍພູເພັດສະບູນ, ດົງພຣະໄຟລົງໃສ່ຫຼີຜີສ້ານສາມງ່າ ແລະໄມ້ລົ້ມແບ່ງແດນແກວ(ຫວຽດນາມ) ປານໍ້າມ້າສາມແຄວ ຈະລົດຍອດນ້ໍາອູ ບຸ່ນໃຕ້ ບຸ່ນເໜືອເປັນເຂດ.
ນັບແຕ່ປີ 1353 ເປັນຕົ້ນມາພຣະຣາຊະອານາຈັກລ້ານຊ້າງໄດ້ຂະ ຫຍາຍຕົວ ຄົງຄວາມເປັນເອກະຣາດ ແລະສືບເຊື້ອພຣະວົງມາໂດຍລຳດັບ ເມື່ອພຣະນະຄອນລ້ານຊ້າງມີອານາເຂດກວ້າງໄກ ຖານັນດອນສັກຂອງກະ ສັດກໍປ່ຽນໄປອີກ ຄື ຍົກຖານະໃຫ້ສູງຂຶ້ນສົມພຣະກຽດຕິຍົດຂອງມະຫາຣາຊາ ເຊິ່ງເປັນເທພະຣາຊາ ເມື່ອພຣະເຈົ້າຟ້າມງຸ່ມລາຊົງຜະໜວດແລ້ວ ກໍຊົງສະຖາປານາເຈົ້າອຸ່ນເຮືອນ ພຣະຣາຊະບຸດ ຍົກຖານັນດອນສັກໃຫ້ເປັນ ພຣະເຈົ້າສາມແສນໄທໄຕພູວະນາດ ໃນປີ ຄ.ສ 1373, ຈາກຈຸດນີ້ກະສັດລ້ານຊ້າງໄດ້ປ່ຽນຈາກສົມມຸຕິຕິເທພະຣາຊາ ມາເປັນພຣະໂພທິສັດ ໂດຍມີພຣະພຸດທະສາສນາເປັນແກ່ນກາງ ຈາກພຣະເຈົ້າສາມແສນໄທໄຕພູວະນາດ ກະສັດອົງທີ 28 ຈົນເຖິງພຣະເຈົ້າໂພທິສາຣາດ(ໂພທິສາຣະຣາດ) ກະສັດອົງ ທີ 43 ຂອງລ້ານຊ້າງກະສັດເກືອບທຸກພຣະອົງ ຈະມີຖານັນດອນສັກ ເປັນ ພຣະເຈົ້ານຳໜ້າ ແລະບາງພຣະອົງກໍມີມະຫາຣາດ ເວັ້ນເສັຍແຕ່ບາງ ກະສັດຂຶ້ນຄອງຣາດ ແຕ່ບໍ່ທັນສະຖາປານາ ກໍຍັງຊົງພະຍົດເດີມຢູ່ກໍພຽນ ກະສັດໃໝ່.
ພຣະເຈົ້າໂພທິສາຣະຣາຊ ຊົງເປັນກະສັດລ້ານຊ້າງໃນໄລຍະ ຄ.ສ 1520-1547 ພຣະອົງເປັນກະສັດລ້ານຊ້າງຊຽງທອງທີ່ມີຄວາມປີຊາສາ ມາດແລ້ວ ພຣະອົງຍັງຊົງເປັນພຣະມະຫາກະສັດ ແລະທັມມະຣາຊາອີກ, ໃນພຣະຣາຊະປະຫວັດໂດຍສັງເຂບນັ້ນເປັນດັ່ງນີ້.
ພຣະຣາຊະປະຫວັດພຣະເຈົ້າໂພທິສາຣະຣາດ (ໂດຍສັງເຂບ)
ພຣະເຈົ້າໂພທິສາຣະຣາດ ຊົງເປັນພຣະມາຣາຊ, ເປັນທັມມະຣາຊາ ແລະມຸ້ງຫວັງເປັນພຣະໂພທິສັດ, ພຣະຣາຊະກິດຂອງພຣະອົງນັ້ນມີຫຼວງ ຫຼາຍ ພຣະອົງຊົງເປັນພຸດທະສາສນູປະຖັມພົກ, ພຣະອົງຊົງເຫຼື້ອມໃສສັດ ທາຕັ້ງໝັ້ນໃນພຣະພຸດທະສາສນາຢ່າງເຄັ່ງຄັດ, ຊົງແຕກສານໃນຄຳສອນ ພຣະພຸດທະສາສນາ ຊົງເຂົ້າໃຈໃນພາສາປາລີ ໃນສະໄໝພຣະອົງມີການສ້າງ ແລະຊຳຣະ(ສັງຄາຍະນາ) ພຣະໄຕປີດົກ, ໂດຍເອົາພຣະໄຕປິດົກມາຈາກລ້ານນາເພື່ອຊຳຮະປຽບທຽບກັບສະບັບລ້ານຊ້າງ ໃນສະໄໝພຣະອົງມີການອອກພຣະຣາຊະໂອງການ ໃຫ້ປະຊາຊົນຍົກເລີກການນັບຖືຜີສາງເທ ວະດາ ທົ່ວພຣະຣາຊະອານາຈັກ ຊົງຮື້ຖອນສານຫຼວງ, ສານເຈົ້າເຈົ້າຜີຫຼວງ, ຜີເຊື້ອເຟືອງ(ເມືອງ) ຜີຊົງເມືອງ ແລະໃຫ້ປະຊາຊົນມານັບຖືພຣະພຸດທະສາສນາ ສົ່ງເສີມໃຫ້ພຣະສົງ ແລະຊາຊົນສຶກສາໂຮງຮຽນໃນວັດ ຕັ້ງສາລາໂຮງທັມ ແລະຫໍແຈກທົ່ວພຣະຮາຊະອານາຈັກ, ຊົງສ້າງວັດສຸວັນນະເທວະໂລກ, ໄດ້ຊົງປຸຣະນະວັດ ພຣະທາດເຈດີ ທັງໃນນະຄອນຊຽງທອງ ແລະຫົວເມືອງຕ່າງໆ ດັ່ງຈະເຫັນຄາວເມື່ອພຣະອົງຊົງໄປະສົ່ງເຈົ້າເຊດຖະວັງໂສຄອງ ລ້ານນາແລ້ວ ພຣະອົງຊົງພຣະຣາຊະດຳເນີນມາທາງຝັ່ງຂວາຫົວເມືອງ ຕ່າງໄປປູຣະນະພຣະທາດເຊີງຊຸມ, ພຣະທາດພະນົມ(ພຣະທາດຫົວອົກ ພຣະເຈົ້າ-ພຣະທາດປະນົມ), ປູຣະນະພຣະມະຫາທາດໂລກະຈຸລະມະນີ(ພຣະທາດຫຼວງ) ຊົງປູຣະນະພຣະທາດເຈົ້າຊຽງໃໝ່ນາບອນ ຫຼືໜອງບອນ, ຊົງສົ່ງພຣະໄຕປິດົກໄປຍັງເມືອງນ່ານ ແລະຫົວເມືອງອື່ນໆ, ນອກ ຈາກນັ້ນ ການສຶກສາ ແລະວັນນະຄະດີລາວ ທາງພຣະພຸດທະສາສະໜາ ໄດ້ເກີດຂຶ້ນຫຼວງຫຼາຍ ການທີ່ພຣະອົງເປັນທັມມະຣາຊາ ແລະເປັນມະຫາໂພທິສັດນັ້ນ ຄື ປາກົດວ່າ ພຣະພຸດທະຮູບສະເດັດມາຍັງພຣະຣາດຊະວັງ ຂອງພຣະອົງ ຮຽກວ່າ “ພຣະສະເດັດ”.
ພຣະອົງເປັນມະຫາຣາດ ຄື ພຣະອົງເປັນທີ່ນັບຖື ເຄົາຣົບ ແລະເກງກົວຂອງບັນດາເຈົ້າເມືອງຕ່າງໆ ໃນອຳນາດຂອງລ້ານຊ້າງ ແລະເມືອງນອກພຣະຣາຊະອານາຈັກ ດັ່ງຈະເຫັນໄດ້ວ່າບັນດາຫົວເມືອງຕ່າງໆ ໄດ້ສົ່ງ ບັນນາການ ແລະພຣະຣາຊະບຸດຕຣີມາຖວາຍເປັນຂ້າປະຣິຈາຄະ ແລະ ພຣະຊາຍາຫຼາຍຫົວເມືອງ ເຊັ່ນເມືອງສຸໂຂໄທ, ເມືອງອາໂຍທະຍາ, ເມືອງຊຽງຮຸ່ງ ແລະເມືອງຊຽງໃໝ່ ຄືພຣະນາງຍອດຄຳ ເຊິ່ງບັນດານາງພຣະຍາ ເຫຼົ່ານີ້ ເຊິ່ງຖືວ່າເປັນນາງແກ້ວ ເຊິ່ງເປັນມະຫາກະສັດທີ່ເປັນໂພທິສັດ ແລະທັມມະຣາຊາ ແລະເທວະຣາຊາໄປພ້ອມກັນ.
ໃນສະໄໝພຣະອົງນັ້ນ ຄວາມສຳພັນລະຫວ່າງລ້ານນາ ແລະລ້ານ ຊ້າງໄດ້ປະກົດຕົວຢ່າງຈະແຈ້ງ ຄື ເມື່ອອານາຈັກລ້ານນາ ນະຄອນຊຽງໃໝ່ ຫວ່າງກະສັດລົງ, ຜູ້ສືບທອດຣາຊະສົມບັດມີຖານອຳນາດບໍ່ພໍ ທາງພຣະນາ ຄອນຊຽງໃໝ່ໄດ້ສົ່ງຣາຊະທູດມາອັງເຊີນເອົາພຣະພຣະຣາຊະບຸດຂອງພຣະ ອົງໄປສະເຫວີຍຣາຊະສົມບັດ ເປັນເຈົ້າເອກະຣາດແຫ່ງອານາຈັກລ້ານນາ ອັນນີ້ເປັນຫຼັກຖານຢັ້ງຢືນອັນສຳຄັນ ໃນສາຍສຳພັນອັນແໜ້ນແຟ້ນຍິ່ງກວ່າ ສາຍສຳພັນອື່ນໃດ ທີ່ປະຫວັດສາດສາມາດບັນທຶກໄວ້ໄດ້ ແລະພຣະເຈົ້າ ໄຊຍະເຊດຖາເອງ ກໍຊົງເປັນສັນຍະລັກຂອງສອງພຣະຣາຊະອານາຈັກຢ່າງດີ.
ເຫດການທາງການເມືອງຂອງລ້ານຊ້າງໃນສະໄໝຂອງພຣະເຈົ້າ ໂພທິສາຣະຣາດ ນັບວ່າມີຄວາມໝັ້ນຄົງ ປະຊາຊົນຍູຖ່າງສ້າງບ້ານແປງ ຕລອດໄລຍະທີ່ພຣະອົງຄອງຣາຊະສົມບັດ ເປັນເວລາ 27 ປີ.
ໃນໄລຍະທີ່ພຣະເຈົ້າໂພທິສາຣະຣາດ ຄອງພຣະຣາຊະອານາຈັກລ້ານຊ້າງຊຽງທອງນັ້ນ ຮ່ວມກັບກະສັດແຫ່ງສີອາຍຸທະຍາຫຼາຍພຣະອົງ ຄື ປາຍສະໄໝ ສົມເດັດພຣະຣາມາທິບໍດີທີ 2(ພຣະເຊດຖາ), ສົມເດັດພຣະບໍ ຣົມຣາຊາທິຣາດທີ 4(ໜໍ່ພຸດທາງກູນ), ພຣະຣັດຖາທິຣາດ, ສົມເດັດພຣະໄຊ ຣາຊາທິຣາດ, ພຣະຍອດຟ້າ, ຂຸນວໍຣະວົງສາທິຣາດ, ພຣະມະຫາກະສັດ ອານາຈັກລ້ານນາຮ່ວມສະໄໝກັບພຣະອົງ ຄື ພຣະຍາແກ້ວ, ພຣະເກດເຊດຖະຣາຊ(ພຣະເມືອງເກດເກົ້າ) ຄັ້ງທີ 1, ທ້າວຊາຍຄຳ, ພຣະເກດເຊດ ຖະຣາຊ(ພຣະເມືອງເກດເກົ້າ) ຄັ້ງທີ 2, ພຣະນາງຈິຣະປະພາ ແລະພຣະໄຊຍະເສດຖາ (ຄືສົມເດັດພຣະເຈົ້າໄຊຍະເສດຖາທິຣາດ ແຫ່ງລ້ານຊ້າງ ເຊິ່ງເປັນພຣະຣາຊະບຸດຂອງພຣະອົງເອງ), ກະສັດພຣະໃນຫົງສາວະດີ ຮ່ວມສະໄໝກັບພຣະອົງ ຄື ພຣະເຈົ້າເມັງຈີໂຍ ແລະພຣະເຈົ້າຕະເບັງຊະເບຕີ.
ເມື່ອສັງເກດ ແລະຕີລາຄາ ສົມທຽບພຣະມະຫາກະສັດໃນ 4 ອານາ ຈັກແລ້ວ ເຫັນວ່າໃນສະໄໝຂອງພຣະເຈົ້າໂພທິສາຣະຣາດນັ້ນ ອານາ ຈັກທີ່ໝັ້ນຄົງແນ່ເຫັນຈະເປັນອານາຈັກພະມ້າ, ສ່ວນອານາຈັກສຍາມ ແລະລ້ານ ນານັ້ນ ມີຄວາມບໍ່ໝັ້ນຄົງ ບໍ່ວ່າທາງດ້ານການເມືອງ ແລະການປົກຄອງເຫັນໄດ້ຈາກການປ່ຽນກະສັດກະສັດຫຼວງຫຼາຍ ໃນໄລຍະທີ່ພຣະເຈົ້າໂພທິສາຣະຣາດ ຄອງຣາດຢ່າງໝັ້ນຄົງໃນລ້ານຊ້າງຊຽງທອງ ໂດຍະສະເພາະ ແລ້ວກຸງສີອາຍຸທະຍານັ້ນ ມີຄວາມວຸ້ນວາຍຫຼາຍ ດ້ວຍເຫດນັ້ນ ຈຶ່ງບໍ່ປາກົດ ເຫັນສອງອານາຈັກນີ້ ທຳສົງຄາມແກ່ກັນໃນໄລຍະປະຫວັດສາດ ອີກທັງສອງອານາຈັກ (ຍົກເວັ້ນ ລ້ານນາ ເພາະລ້ານນາເປັນເມືອງພັນທະມິດໂດຍເຊື້ອຊາດ) ຍັງມີສຳພັນທາງການທູດອັນດີກັບລ້ານຊ້າງ ໂດຍສະເພາະແລ້ວ ເມື່ອກະສັດລ້ານຊ້າງຂຶ້ນຄອງຣາດແລ້ວ ອານາຈັກສີອາຍຸທະຍາມັກຈະສົ່ງ ເຄື່ອງບັນນາການ ແລະຣາຊະບຸດຕີມາຖວາຍພຣະມະຫາກະສັດລ້ານຊ້າງ ຫຼາຍສະໄໝ ໂດຍນັບຕັ້ງແຕ່ພຣະເຈົ້າຟ້າງຸ່ມ, ພຣະເຈົ້າສາມແສນໄທຍ໌ ເລື້ອຍມາ ຈົນຮອດພຣະເຈົ້າໂພທິສາຣະຣາດ ເຊິ່ງນັບວ່າຄວາມສຳພັນລະ ຫວ່າງລ້ານຊ້າງກັບສີອາຍຸທະຍາມີສຳພັນອັນດີແກ່ກັນເລື້ອຍມາ.

- ສອງວັນກ່ອນມີ ພີ່ນ້ອງຊາວໄທຍ໌ທັງພຣະທັງ ພໍ່ອອກ ແມ່ອອກ ມາກັນຫຼາຍ ເຂົາແຕ່ງໃຫ້ໄປຕ້ອນຮັບ ແລະນຳພາທ່ຽວ ພໍເຖິງເວລາອາຫານທ່ຽງກໍພາໄປກິນອາຫານທ່ຽງ ມີອາຫານປະເພດຕ່າງໆ ຕາມສັ່ງ ໃນນັ້ນມີອາຫານປະເພດປາ ຫຼັງຈາກກິນເຂົ້າແລ້ວ ກໍພ້ອມກັນຂຶ້ນລົດກັບ ທ້າວແກ້ວ ຜູ້ພາທ່ຽວກໍຈັບໄມຂຶ້ນມາກ່າວຄຳແນະນຳ ສະຖານທີ່ທ່ອງທ່ຽວອື່ນໆຕໍ່ໄປ ກ່ອນຈະແນະນຳກໍຖາມເຖິງການຮັບປະທານ ຂອງພີ່ນ້ອງຊາວໄທຍ໌.

- ທ້າວແກ້ວ : ສະບາຍດີພີ່ນ້ອງ ເປັນຈັ່ງໃດ ກິນຂ້າວກິນປາ ແຊບດີຢູ່ບໍ ?

- ຄົນໄທຍ໌ : ອະຣ່ອຍມາກຄຣັບ/ຄ່ະ

- ໃນນັ້ນ ກໍມີຍິງກາງຄົນໆໜຶ່ງເວົ້າວ່າ : ອາຫານທຸກຢ່າງດີໝົດຄ່ະ ອະຣ່ອຍດ້ວຍ ເໝືອນອາຫານໄທຍ໌ທຸກຢ່າງ ແຕ່ເສັຍຢ່າງດຽວຄ່ະ ປລາເຂົາມີກ້າງເຍິິະ ຈັງ.

- ທ້າວແກ້ວ : ແມ່ນແລ້ວ ປາລາວສ່ວນຫຼາຍຈະມີກ້າງ ສ່ວນປາໄທຍ໌ບໍ່ມີກ້າງເລີຍແມ່ນແຕ່ຊະນິດດຽວ ເໝືອນກັບລີ້ນນີ້ແລ້ວ ບໍ່ມີກ້າງເລີຍ.

(ປານນີ້ ເຂົາຈະຮູ້ຫຼືຍັງກໍບໍ່ຮູ້ໜໍ ອຶອຶອຶອຶອຶ)

ປະະເທດລາວ ຕັ້ງຢູ່ໃນຜືນແຜ່ນດິນ ທີ່ເອີ້ນວ່າ " ອາຊີອາ ຄະເນ " ຫລື ໃນປາງບູຮານເອີ້ນວ່າ " ສຸວັນນະພູມປະເທດ " ຂອບເຂດແດນທີ່ກຳນົດເປັນອາຊີອາຄະເນ ນັ້ນຄື: ທາງເໜືອ ຕິດກັບປະເທດຈີນ; ທາງຕາເວັນຕົກສ່ຽງເໜືອ ຕິດກັບແຄວ້ນ ອັດສຳຂອງອິນເດຍ; ດ້ານຕາເວັນອອກ ແລະ ໃຕ້ຕິດກັບທະເລ ຈີນໃຕ້; ດ້ານຕາເວັນຕົກຕິດກັບອ່າວເບັງກອນ ແລະ ທະເລອັນ ດາມັນ.

(ຍັງມີຕໍ່)

ຢາດີໝາກເຮັງຕ່າງໆ
- ທ່ານໃດກວດພົບວ່າເປັນໝາກເຮັງຊະນິດໃດກໍຕາມ ຢ່າຟ້າວປົວຢາຫຼວງ ລອງຢາລາວຊະນິດນີ້ກ່ອນຈັກ ໑ ເດືອນ.
ກ. ຊະນິດໝາກເຮັງ
໑. ໝາກເຮັງປອດ “ຫຼືພະຍາດກ່ຽວກັບປອດ”.(ຜົນການທົດລອງສຳເລັດ ທົດລອງຊະນິດຮຸນແຮງ ຄືໄອເປັນເລືອດ ກິນແລ້ວເຫັນວ່າເຊົາດີ)
໒. ໝາກເຮັງເສັ້ນເລືອດ.
໓. ໝາກເຮັງກະເພາະ.(ຜົນການທົດລອງສຳເລັດ)
໔. ໝາກເຮັງລຳໃສ້.(ຜົນການທົດລອງສຳເລັດ)
໕. ໝາກເຮັງກ້ອນຊີ້ນ ແລະຜິວໜັງ.
- ໃຜຕ້ອງການໃຊ້ຕິດຕໍ່ຫຼັງໄມ

ໝາຍເຫດ:
- ຢານີ້ ເປັນຕົ້ນໄມ້ສະເພາະຖິ່ນ ແລະເປັນການປູກແບບສະເພາະ ສະນັ້ນບໍ່ສາມາດບອກຕົ້ນໄມ້ລະອຽດໄດ້, ຫາກຕ້ອງການຈະຈັດໃຫ້ພິເສດ.

- ທ້າວແກ້ວມີລູກສາວເປັນຕາຮັກຕາແພງຄົນໜຶ່ງ ຮຽນຢູ່ອະນຸບານ ໓ ແລ້ວປີໜ້າຂຶ້ນ ປ. ໑ ພໍດີ, ລູກສາວທ້າວແກ້ວຄົນນີ້ ມັກເວົ້າມັກໂລມເລື່ອງຕ່າງໆ ທີ່ເຂົາໄດ້ຮຽນມາ ຫຼືສິ່ງທີ່ເຂົາໄດ້ເຫັນ ສູ່ພໍ່ແມ່ຟັງສະເໝີ, ວັນນັ້ນທ້າວແກ້ວໄປຮັບລູກສາວເໝືອນທຸກວັນ ຂະນະກັບມານັ້ນລູກສາວທ້າວແກ້ວເຫຼືອດຕາເຫັນປ້າຍໂຄສະນາ ໖ ສໍ. ນະຄອນຫຼວງວຽງຈັນ ສົງໄສຈຶ່ງຖາມບພໍ່ວ່າ ວ່າ:

- ລູກສາວ: ພໍ່ ໃນປ້າຍຄຳຂວັນ ໖ ສໍນັ້ນ ມີ ສໍໜຶ່ງລູກອ່ານແລ້ວກະບໍ່ເຂົ້າໃຈ ມັນໝາຍວ່າຈັ່ງໃດ ?

- ພໍ່: ເອີ....ລູກພໍ່ ສໍສີຂຽວໝາຍວ່າ ນະຄອນວຽງຈັນນີ້ຕ້ອງສ້າງໃຫ້ເປັນນະຄອນສີຂຽວ ສວຍສົດງົດງາມ, ເຕັມໄປດ້ວຍສວນສີຂຽວ, ຕົ້ນໄມ້ໃນສວນສາທາລະນະ ແລະບ້ານເຮືອນເປັນສີຂຽວ, ຕາມຖະໜົນຫົນທາງ ກໍສີຂຽວບ້ານເຮືອນສະອາດງາມຕາມອງໄປທາງໃດ ກໍຂຽວອຸ່ມທຸ່ມຊຸ່ມຊື່ນໃຈ ຕໍ່ຜູ້ຢູ່ ແຂກຕ່າງດ້າວທ້າວຕ່າງແດນຕິລູກ.

- ລູກສາວ: ຄັນຊັ້ນລູກວ່າ ສິບປີ-ຊາວປີ ຫຼືຫຼາຍກວ່ານັ້ນກະເຮັດບໍ່ໄດ້ດອກພໍ່.

- ພໍ່: ລູກຄືວ່າຈັ່ງຊັ້ນ ນະຄອນຫຼວງຂອງເຮົາ ເພິ່ນລົງທຶນລົງຫຼາຍຮ້ອຍລ້ານ ເຂົ້າໃສ່ໂຄງການນີ້ ຈັ່ງໃດຈຶ່ງວ່າບໍ່ໄດ້ລະ.

- ລູກສາວ: ກໍເພາະມັນເຫຼືອງໄປທົ່ວນະຄອນວຽງຈັນແລ້ວ ພໍ່ບໍ່ເຫັນບໍ ?

- ພໍ່: ເຫຼືອງຢູ່ໃສລູກ ເພີ່ນປູກຕົ້ນໄມ້ຫຼວງຫຼາຍ.

- ລູກສາວ: ເຫຼືອງເຕັມວຽງຈັນນີ້ແລ້ວ ບ້ານເຮົາກະເຫຼືອງ, ໜ້າວັດບ້ານເຮົາກະເຫຼືອງ, ໜ້າທາງເຂົ້າໂຮງຮຽນລູກກະຍັງເຫຼືອງ.

- ພໍ່: ໃຜວ່າລູກ ໜ້າໂຮງຮຽນລູກຫັ້ນແລ້ວແຫ່ງງາມ ມີແຕ່ຕົ້ນໄມ້ເຕັມເລີຍ.

- ລູກສາວ: ຫັ້ນເດ ອີ່ພໍ່ ຮ້ານນ້ອຍຮ້ານໃຫຍ່ ເຕັມແຕ່ປ້າຍສີເຫຼືອງ "ເຂົາໂຄສະນາເບັຍລາວ".

- ພໍ່: ເອີ....ລືມໄປ ຄັນຊັ້ນວຽງຈັນເຮົາຕ້ອງປ່ຽນສໍສີຂຽວ ມາເປັນສໍສີເຫຼືອງແທນກະແລ້ວກັນເນາະລູກ

- ພໍ່-ລູກສາວ : ຮ່າໆໆໆໆໆໆໆໆໆໆໆໆໆໆໆໆໆໆໆໆ

- ໃນສະໄໝ່ບູຮານນັ້ນ ເຮົາອາດເຂົ້າໃຈວ່າ "ລາວມີແຕ່ກວຽນ) ແຕ່ປາກົດວ່າສີລາຈາຣືກ ພຣະທາດຫຼວງຫຼັກນີ້ ປາກົດເຫັນວ່າມີ ທັງຣົຖ ແລະກວຽນຈະແຈ້ງ ອັນນັ້ນມັນສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າ ຣົຖ ແລະກວຽນ ເປັນຍານພາຫະນະທີ່ລາວເຮົາຮູ້ຈັກກັນມານານແລ້ວ.

- ຂອງເລົ່ານີ້ ຄົນລາວເຮົາທານໃຫ້ວັດ ອ່ານເບິ່ງເທົ່າທີ່ມີໜັງສືເຫຼຶອໃຫ້ອ່ານວ່າມີຫຍັງແນ່ (ເດີມເປັນອັກສອນທຳ ສາຍເຊລຳເພົາອ່ານເປັນອັກສອນລາວໃຫ້ເບິ່ງແລ້ວ)

ເປັນບົດກະວີທີ່ຊົງຄຸນຄ່າ ຖືວ່າເປັນບົດກະວີເພື່ອຊີວິດທີ່ແທ້ຈິງ,

- ປື້ມກະວີເຫຼັ້ມນີ້ ມີຈຳນວນ ໑໖໖ ໜ້າ

- ມີບົດກະວີ ໘໘ ບົດ

- ແລະຂຽນຄຳນຳ ແລະຄຳນິຍົມ ແລະບັນນາທິການ ໂດຍ:

ກ. ບຸນທະນອງ ຊົມໄຊຜົນ

- ບົດກະວິທີ່ພົ້ນເດັ່ນ ເຊັ່ນ

໑. ໃຜວ່າວຽງຈັນເສົ້າ...ສາວເອີຍຢ່າຟ້າວວ່າ

໒. ຢາກຢ້ອນເວລາຫວນກັບ

໓. ຄົນດີເປັນສີແກ່ຊາດ

໔. ລິຂິດສະຫວັນ

໕. ສິນຄ້າຊີວິດ

໖. ວອນສາຍລົມ.

໗. ຜີຕົວໃໝ່

໘. ເສຶອກັບໃຈ.

໙. ເສດຖີຕົກຍາກ

໑໐. ຂົວຮັກສະພາຍໃຈ.

໑໑. ຄົຣຂາດຽວ

໑໒. ແມ່

໑໓. ດອກຟ້າ

໑໔. ຄອຍຄົນ

໑໕. ເກີດເປັນໝາ.

໑໖. ນ້ຳຕາລູກຜູ້ຊາຍ.

ແລະອີກຈຳນວນ ໘໘ ບົດ ທີ່ກິນໃຈ ໂດນໃຈໃຜຜູ້ໜຶ່ງ

- ສົນໃຈຕິດຕໍ່ ກັບອາຈານດາວວຽງ ບຸດນາໂຄ ເອງ ເບີໂທຣ: 020-5569-4150

- ທ້າວແປ໊ະ ໂທ 020-9955-3875

ແລະທີ່ຮ້ານຂາຍປຶ້ມແຫ່ງລັດ, ໜ້າທາງເຂົ້າຫໍພຣະແກ້ວ, ຫໍພິດທະພັນແຫ່ງຊາດ.

ເອຣາວັນ
Erawan
- ໃນເລື່ອງລາມາຍະນະ ແລະຄວາມເຊື່ອຂອງສາສນາຮີນດູ ກ່າວເຖິງພຣະອິນວ່າມີຮ່າງສີຂຽວ ມີພາຫານະເປັນຊ້າງສາມເຊືອກ(ໂຕ) ເຊືອກໜຶ່ງພຣະສີວະເປັນຜູ້ປະທານໃຫ້ ຊື່ວ່າເອຣາວັນ ເຊືອກໜຶ່ງພຣະພຣົຫ໌ມເປັນຜູ້ປະທານໃຫ້ ຊື່ວ່າຄີຣີເມຂລາໄຕຣຕາຍຸຄ ແລະອີກເຊືອກໜຶ່ງພຣະວິສນຸເປັນຜູ້ປະທານໃຫ້ຊື່ວ່າເອກະທັນຕາ.
- ຊ້າງເອຣາວັນ ເປັນຊ້າງທີ່ມີພະລະກຳລັງຫຼາຍທີ່ສຸດໃນໝູ່ຊ້າງສາມເຊືອກ ແລະເປັນທີ່ໂຜດປານຫຼາຍທີ່ສຸດຂອງພຣະອິນ ເຊື່ອກັນວ່າຊ້າງເຊືອກນີ້ເປັນເທບພະບຸດອົງໜຶ່ງ ເມື່ອພຣະອິນຕ້ອງການຈະສະເດັດໄປໃສມາໃສເອຣາວັນເທບພະບຸດ ກໍຈະແປງກາຍເປັນຊ້າງເຜືອກ ຂະໜາດສູງເທົ່າພູເຂົາເອເວີຣ໌ເຣສ໌ຕ ມີ ໓໓ ສຽນ(ຫົວ) ແຕ່ລະສຽນ ມີ ໗ ງາ, ແຕ່ລະງາຍາວເຖິງ ໔ ລ້ານວາ, ງາມແຕ່ລະງາ ມີສະບົວ ໗ ສະ, ແຕ່ລະສະມີບົວ ໗ ດອກ, ແຕ່ລະດອກມີ ໗ ກີບ ແລະມີ ໗ ເກສອນ, ແຕ່ລະເກສອນມີປາສາດຢູ່ ໗ ຫຼັງ, ແຕ່ລະຫຼັງມີ ໗ ຊັ້ນ, ແຕ່ລະຊັ້ນມີ ໗ ຫ້ອງ, ແຕ່ລະຫ້ອງມີ ໗ ບັນລັງ, ແຕ່ລະບັນລັງມີເທບພະທິດາສະຖິດຢູ່ ໗ ອົງ ແຕ່ລະອົງ ມີເທພທິດາເປັນບໍຣິວານ ໗ ນາງ ມີທາງສີນາງລະ ໗ ທາສີ.
- ຣວມທັງນາງເທພອັປສນທັງໝົດປະມານ ໑໙໐.໒໔໘.໔໓໓ ນາງ, ເທພທິດາ ບໍຣິວານຣວມກັນທັງໝົດປະມານ ໑໓.໓໓໑.໖໖໙.໐໓໑ ນາງ, ສຽນທັງ ໓໓ ຂອງຊ້າງເອຣາວັນ ມີອຸເປນະທະເທພະດາ ສະຖິດສຽນລະ ໑ ອົງ, ໂດຍປົກກະຕິສີລະປະລາວບູຮານມັກຈະແຕ້ມຊ້າງເອຣາວັນ ພຽງແຕ່ ໓ ສຽນເທົ່ານັ້ນ, ເຫດທີ່ແຕ້ມ ໓ ສຽນ ເພາະຮັບປະກັນຄວາມງາມ ແລະຄື ຫາກແຕ້ມທັງ ໓໓ ສຽນ ຫົວຊ້າງໂຕບັກໃຫຍ່ຄົງຈະມອງເຫັນຫົວເທົ່າເຂັມນີ້ ມັນກະຊີງາມໄດ້ຈັ່ງໃດ ?

- ສອງໜຸ່ມສາວ ແຕ່ງເຄື່ອງບູຊາມີດອກໄມ້ທູບທຽນມາຫາພຣະອາຈານຢູ່ວັດ ໃກບ້ານ ເພາະພຣະອາຈານເປັນທີ່ເຄົາຣົບຂອງເຂົາ, ເມື່ອຂາບແລ້ວ ເຂົາທັງສອງຈຶ່ງ ຍົກຂັນດອກໄມ້ຂຶ້ນ ແລ້ວເວົ້າວ່າ.

ກ. ຄູ່ບ່າວສາວ: ພຣະອາຈານພວກຂ້ານ້ອຍຊິແຕ່ງງານມື້ອື່ນມາຂໍພອນນຳພຣະອາຈານ ຂ້ານ້ອຍ.

ຂ. ພຣະອາຈານ: ເອີ.......ດີໆໆໆ ຊີແຕ່ງງານມື້ອື່ນຊັ້ນບໍ ?

ຄ. ຄູ່ບ່າວສາວ: ໂດຍຂ້ານ້ອຍ, ມາຂໍພອນນຳພຣະອາຈານນີ້ແລ້ວ ອັນໃດດີໆ ໃຫ້ພຣະອາຈານອ່ວຍພອນໃຫ້ພວກຂ້ານ້ອຍແດ່.

ງ. ພຣະອາຈານ: ອືມ໌....ດີ ພວກລູກຫຼານ ບໍ່ຖືມຄິດຖິ້ມຄອງ ຊິແຕ່ງການແຕ່ງງານກໍມາຫາພຣະຫາເຈົ້າ ເພື່ອເປັນສີຣິມຸງຄຸນ ຂໍໃຫ້ບຸນຄ້ຳນ້ຳຊູເດີ ໃຫ້ຈະເລີນງອກງາມເທີ້ນ

ຈ. ຄູ່ບ່າວສາວ: ສາທຸ ຂໍໃຫ້ສົມພອນເດີຂ້ານ້ອຍ.

ສ. ພຣະອາຈານ: ອາຍຸເທົ່າໃດແລ້ວທັງສອງນ່າ.

ຊ. ຜູ້ຊາຍ: ຂ້ານ້ອຍອາຍຸ ໒໓ ແລະແຟນຂ້ານ້ອຍ ອາຍຸ ໒໒ ປີ ຂ້ານ້ອຍ.

ຍ. ພຣະອາຈານ: ເອີດີແລ້ວ ອາຈານຊິໃຫ້ພອນເດີ.

ດ. ຄູ່ບ່າວສາວ: ໂດຍຂ້ານ້ອຍ.

ຕ. ພຣະອາຈານ: ພວກລູກພວກຫຼານ ແຕ່ງງານກັນແລ້ວກໍໃຫ້ພ້ອມໃຈກັນສ້າງຄອບສ້າງຄົວ ຮັກແພງກັນສ້າງຮັ່ງສ້າງມີ ຮັ່ງມີຮຸ່ງເຮືອງ ແລະທີ່ສຳຄັນພວກລູກຫຼາຍອາຍຸຍັງນ້ອຍ ຟ້າວແຕ່ງການແຕ່ງງາານ ຈັ່ງຊີ້ກະດີ ໃຫ້ຟ້າາແຕ່ງຟ້າວປະເດີ.

ຖ. ຄູ່ບ່າວສາວ: ສາທຸ ຂ້ານ້ອຍ

- ຜູ້ຊາຍ: ຮວຍ....ພຣະອຈານຄືຈັ່ງວ່າ ຟ້າວແຕ່ງຟ້າວປະລະ ມັນເປັນພອນດີບໍ ຂ້ານ້ອຍ.

ທ. ພຣະອາຈານ: ເອີ ພອນດີ ໃຫ້ເອົາໄປຄິດເບິ່ງ ອີກສາມວັນຈຶ່ງມາໃໝ່ ຫຼັງຈາກວັນຕັດຝ້າຍຜູກແຂນແລ້ວ.

ນ. ຜູ້ສາວ: ບ໊ະ....ຂ້ານ້ອຍກະສົງໄສໃດ ວ່າພຣະອາຈານໃຫ້ພອນຜິດບໍ ? ຟ້າວແຕ່ຟ້າວປະນີ້.

ບ. ພຣະອາຈານ: ອືມ໌.....ເອົານ່າເປັນພອນດີໆກະແລ້ວກັນ.

(ອີກ ໓ ວັນ ຄູ່ຜົວເມັຍນັ້ນຊິມາ ລ​ຟັງຂ່າວ)

            ທ່ານ ດ໊ອກເຕີຣ໌ຄົນໜຶ່ງຮຽນຈົບມາຈາກຕ່າງປະເທດ, ຮູ້ທີ່ຫຼັງວ່າ ຈົບ ທິດສະດີມາຈາກຕ່າງປະເທດ, ວັນນັ້ນ ເຂົາມາເຮັດບຸນນຳເມັຍເຂົາ ຮູ້ທີ່ຫຼັງອີກ ແລ້ວແລວ່າເຂົາບໍ່ມັກເຮັດບຸນພໍປານໃດ ເຂົາມາຖວາຍສັງຄະທ່ານທີ່ວັດ ກໍມາ ນຳເມັຍເຂົາຊື່ໆ ເມັຍເຂົາເປັນຄົນພາມາ ວ່າຊັ້ນເທາະ.

            ຫຼັງຈາກພຣະສັນເຂົ້າແລ້ວເຂົາກໍບໍ່ທັນເມືອ ເຂົາຍັງສົນທະນາກັບອາ ຈານເຈົ້າອະທິການວັດຢູ່, ເຂົາສົນທະນາຫຼາຍຫົວຂໍ້ ມີຫົວຂໍ້ໜຶ່ງທີ່ເຂົາສົນຈິງ ຈັງຈິງໃຈ ສົນທະນາທີ່ສຸດ ເຂົາເລີ່ມຕົ້ນຖາມອາຈານໃຫຍ່ວ່າ:

            ດຣ: ສາທຸ ຂ້ານ້ອຍຂໍຖາມສາທຸເຍີ່ວ່າ “ມັນຈິຈຳເປັນບໍ ເຮັດອີ່ຍັງອີຍັງ ກໍຫາມືຫາວັນ”.

            ພຣະອາຈານ: ອືມ໌…..ຈຳເປັນໃດ໋ ພໍ່ອອກ.

            ດຣ. ເອົາວ໌…ສາທຸກໍຖືຣືກຖືຍາວຫວະ ຂ້ານ້ອຍ, ນຶກວ່າຊີຖືແຕ່ແມ່ ອອກຂ້ານ້ອຍຊັ້ນດອກ;

            ພຣະອາຈານ: ອືມ໌….ຖື.

            ດຣ: ອາວ…ສົມມຸດວ່າ ຈິເຮັດຍັງທຳຍັງ ຕ້ອງຫາມື້ຣືກ ຫາຍາມຢູ່ ແລ້ວມັນຈິຮັ່ງຈີມີ ທັນຢູ່ທັນກິນກັບເຂົາບໍ ?

            ພຣະອາຈານ: ມີ…ທັນ.

            ດຣ. ຄືຈັ່ງວ່າຈັ່ງຊັ້ນ ສາທຸຂ້ານ້ອຍ.

            ພຣະອາຈານ: ຖາມພໍ່ອອກ ເຮັດວຽກສັງ ?

            ດຣ. ເຮັດວຽກຢູ່ກະຊວງ.

            ພຣະອາຈານ: ຖືຣືກຖືຍາມບໍ ?

            ດຣ. ບໍ່ຖືຂະນ້ອຍ.

            ພຣະອາຈານ: ເປັນບໍ່ຖືລະ ?

            ດຣ: ເພາະຂ້ານ້ອຍເຫັນວ່າພວກທີ່ຖືງົມງວາຍ, ນຶກວ່າຣືກດີ ຍາມດີ ຊິ ເຮັດໃຫ້ຄົນດີ ຄົນຮັ່ງ, ຄົນຈະຮັ່ງຈະມີ ບໍ່ແມ່ນເປັນນຳຣືກນຳຍາມ.

            ພຣະອາຈານ: ດ໊ອກເຕີຣ໌ ເຊື່ອຈັງຊັ້ນບໍ ?

            ດຣ: ໂດຍ ຂ້ານ້ອຍ.

            ພຣະອາຈານ: ທ່ານບໍ່ຖືຣືກຖືຍາມແມ່ນບໍ ?

            ດຣ: ໂດຍຂ້ານ້ອຍ, ຂ້ານ້ອຍເປັນຄົນທີ່ເກີດໃນຍຸກວິທະຍາສາດ, ຂ້າ ນ້ອຍບໍ່ຖືເຣື່ອງງົມງວາຍຈັ່ງຊັ້ນດອກ.

            ພຣະອາຈານ: ສະແດງວ່າທ່ານເປັນຄົນວິທະຍາສາດ ທ່ານບໍ່ຖືກຣືກ ຖື ຍາມຈັ່ງຊັ້ນຕີ.

            ດຣ: ໂດຍ ເຮົາມີໜ້າມີຕາໃນສັງຄົມ ມີໜ້າທີ່ການງານ ແລະຕຳແໜ່ງ ທາງການຍັງຖືຣືກຖືຍາມຈັ່ງຊັ້ນ ມັນກະກາຍເປັນຄົນລ້າຫຼັງ ໄປເວົ້າໃສໃຜຈະ ເຊື່ອລະ.

            ພຣະອາຈານ: ຄັນຊັ້ນ ທ່ານກໍຝືນກົດລະບຽບຂອງຫ້ອງການເລື້ອຍໆ ຕີ ເຮັດຫຍັງທຳຫຍັງ ຕາມລຳພັງໃຈຕົນເອງ ແມ່ນບໍ ?

            ດຣ: ເອົາວ໌…ຈັ່ງໃດຈຶ່ງເວົ້າຈັ່ງຊັ້ນ ສາທຸ ຂ້ານ້ອຍ ? ຂ້ານ້ອຍນີ້ແລ້ວ ເປັນຄົນເຈົ້າກີ້ເຈົ້າການກັບວຽກກັບງານ ກັບລະບຽບວິໄນ ສາທຸເວົ້າຈັ່ງຊັ້ນບໍ່ຖືກ ດອກ(ໜ້າແດງ-ສຽງ ດັງ).

            ພຣະອາຈານ: ທ່ານສູບຢາບໍ ?

            ດຣ: ບໍ່ສູບດອກ ມັນບໍ່ດີ.

            ພຣະອາຈານ: ດີ…ຄັນຊັ້ນກິນນ້ຳຊາກ່ອນ ໃຫ້ໃຈມັນເຢັນ, ເອົາຈັ່ງຊີ້ ຊິ ຖາມອີກວ່າ ທ່ານໄປການທັນເວລາບໍ ?

            ດຣ. ໂດຍ ຂ້ານ້ອຍຕ້ອງໄປການທັນເວລາທຸກໆວັນ ບໍ່ໜັກບໍ່ໜາຈະ ຮອດ ຫ້ອງການກ່ອນ ໐໘:໐໐ ໂມງເຊົ້າທຸກວັນ.

            ພຣະອາຈານ: ແນ໊ະ…ຫັ້ນກະຖືຣືກຖືຍາມແລ້ວເດຊັ້ນນາ ຈັ່ງໃດ ຄືວ່າບໍ່ຖືຣືກ ຖືຍາມຊັ້ນນາ ? ຄົນຖືຣືກຖືຍາມນັ້ນແລ້ວ ເປັນຄົນດີ ມີຣະບຽບວິ ໄນ ພັກຣັດຍົກຍ້ອງນັບຖື ແລະຕ້ອງການຄົນແນວນັ້ນ, ຄົນເຮົາຄັນຖືຣືກ ຖືຍາມ ຄົນນັ້ນມັກຈະເປັນຜູ້ຈະເລີນ ງອກງາມ ແລະຮັ່ງມີສະເໝີ ຢູ່ໃສກໍເປັນສຸກ.

            ດຣ: ໂອຍ….ມັນບໍ່ແມ່ນຈັ່ງຊັ້ນດອກ ສາທຸ, ຂ້ານ້ອຍໝາຍວ່າ ຄົນເຮົາ ຊີເຮັດຫຍັງທຳຫຍັງ ຕ້ອງຫາຣືກດີຍາມດີຫັ້ນນາ.

            ພຣະອາຈານ: ມັນກະແມ່ນຣືກດີຍາມດີແລ້ວເດ ຄັນເຮັດຫຍັງທຳຫຍັງ ຕ້ອງຫາມື້ຫາເວັນ ຄັນບໍ່ຊັ້ນເຮັດຫຍັງທຳຫຍັງບໍ່ສຳເຣັດແນ່ນອນ ເອົາກິນນ້ຳ ຊາ ກາເຟກ່ອນ ບັດນັ້ນຈັ່ງຊິເວົ້າໃຫ້ຟັງ ຈົວນ້ອຍຊົງກາເຟ.

           ຈົວນ້ອຍເອົາກາເຟນຳ້ຊາມາເຄນພຣະອາຈານໃຫຍ່ ແລະໃຫ້ພໍ່ອອກດ໊ອກເຕີຣ໌ຄົນລະຊຸດ ພຣະອາຈານໃຫຍ່ກໍບອກໃຫ້ທ່ານດ໊ອກເຕີຣ໌ສັນ ພ້ອມກັບຖາມ

- ວັນທີ ໑໔ ເດືອນກັນຍາ ພົບພຣະພຸດທະຮູບປະເພດຕ່າງໆ ທີ່ວັດທາດຂາວຈຳນວນ ໔໐໐ ກວ່າອົງ, ວັນຕໍ່ມາທາງວັດເພັຍວັດກໍພົບຮູເໝືອນໝົ້ງສ່ອງໄປມີພຣະພຸດທະຮູບ ຫຼັງຈາກນັ້ນກໍມີການຂຸດຄົ້ນ ພົບພຣະພຸດທະຮູບ ຂະໜາດໃຫຍ່ເຮັດດ້ວຍທອງສຳຣິດ ຫຼາຍກວ່າ ໕໐ ອົງ.
- ເໝືອນພຣະພຸດທະຮູບເຫຼົ່ານີ້ ຂຶ້ນມາສະຫຼອງນະຄອນຫຼວງວຽງຈັນ ຄົບຮອບ ໔໕໐ ປີ.
- ເປັນໄປຕາມຄຳທຳນາຍທີ່ວ່າ ວຽງຈັນຊິຮຸ່ງ
ກ. ຂອງຄ້ຳຂອງຄູນຢູ່ໃນດິນຜຸດຂຶ້ນມາ.
ຂ. ບວກໜອງເຂີນຕຶ້ນຂຶ້ນ.
ຄ. ດິນຊາຍພູຂຶ້ນຈາກນ້ຳຂອງ ກາຍເປັນເງິນເປັນຄຳ.
ງ. ດິນເມືອງລາວກາຍເປັນເງິນເປັນຄຳ.
ຈ. ດອນຈັນກາຍເປັນດິນຕອນດຽວກັນກັບວຽງຈັນ ແລະມີເຫດການຫຼາຍຢ່າງທີ່ເປັນໄປຕາມທຳນາຍ.

- ຍາແມ່ແກ້ວ ຢູ່ບໍ່ໄດ້ກິນບໍ່ເປັນຫຼາຍວັນແລ້ວ ເພາະວ່າແຫວນເພັດລາຄາ ໑ ແສນດອນລາຣ໌ ທີ່ຜົວລາວຫາກໍຊື້ໃຫ້ໃໝ່ ຕອນສະຫຼອງການຄົບຮອບການແຕ່ງການ ໓໐ ປີ ເມື່ອປີທີ່ແລ້ວ ຍາມແມ່ແກ້ວ ເຮັດທຸກວິທີທາງ ເພື່ອຈະໃຫ້ໄດ້ຄືນມາເຊິງແຫວນເພັດນັ້ນ ເຊັ່ນເອີ້ນຄົນໃຊ້ໃນເຮືອນມາຊັກຖາມດ້ວຍກຸດສະໂລບາຍ, ການຊັກຖາມ, ກິນນ້ຳສາບານ, ຄ້ຽວເຂົ້າສານ, ນອກຈາກນັ້ນກໍໄປຫາໝໍມໍ ຫຼາຍທີ່ທັງດັງ ບໍດັງ, ຜີມະເຫສັກຫຼັກເມືອງທີ່ວ່າດັງບໍ່ດັງທັງໃນວຽງຈັນ ແລະໃນສອງຝ່ັງຂອງລາວໄທຍ໌ ທັງທົ່ວປະເທດລາວ ຍາແມ່ທັງໄປເອງ ແລະໃຫ້ຄົນອື່ນໄປ ທັງບະ ທັງບົນ ສາມລະພັດສາລະເພ ເປັນສິບວັນແລ້ວ ນັບແຕ່ວັນແຫວນເພັດເສັຍຫາຍ ກໍບໍ່ເຫັນວີ່ແວວວ່າແຫວນເພັດຈະເຫັນຄືນ.

- ເປັນເວລາສິບກວ່າວັນແລ້ວ ຍາແມ່ເອົາແຕ່ນັ່ງໃຫ້, ນອນໃຫ້ ບໍ່ກິນເຂົ້າກິນນ້ຳ ຮ່າງກາຍຊຸບຜອມລົງ, ທັງໃດ ອາຈານວັດໜຶ່ງໄດ້ຮັບໂທຣະສັບວ່າ ດັງຂຶ້ນພ້ອມທັງຍິນສຽງຕົ້ນສາຍວ່າ "ພຣະອາຈານໃຫຍ່ຢູ່ວັດ ບໍ ?

- ພຣະອາຈານໃຫຍ໋ : ຈະເຣີນພອນ ອາຕະມາຢູ່ວັດ ?

- ແມ່ອອກ : ຂ້ານ້ອຍຊິພາແມ່ໄປຫາ.

- ພຣະອາຈານໃຫຍ່: ມາໂລດ.

ບໍ່ເຖິງ ໑ ຊົ່ວໂມງ ສາມະເນນນ້ອຍມາບອກອາຈານໃຫຍ່ວ່າ "ພຣະອາຈານໃຫຍ່ຂ້ານ້ອຍ ພໍ່ອອກແມ່ອອກ ແມ່ອອກມາຫາ

- ພຣະຈານໃຫຍ່ອອກໄປແລ້ວ ກໍໄດ້ຮັບເລົ່າຈາກແມ່ອອກວ່າ "ຂ້ານ້ອຍ ຢູ່ບໍ່ໄດ້ກິນບໍ່ເປັນ ມາຫຼາຍວັນແລ້ວ ນັບແຕ່ແຫວນເພັດລາຄາຕັ້ງແສນ ຂອງຂ້ານ້ອຍເສັຍ, ຢາກໃຫ້ພຣະອາຈານໃຫຍ່ເບິ່ງໃຫ້ຂ້ານ້ອຍແນ່ ໃຜລັກ ຫຼືຊິເຫັນຄືນບໍ ?

- ພຣະອາຈານໃຫຍ່ : ຮັບຂັນແມ່ອອກແລ້ວ ຢ່າງເຂົ້າໄປຫ້ອງ ເຫິງເຕີບກັບອອກມາ ທັງເຮັດໜ້າຊື່ນຕາບານອອກມາພ້ອມ ແມ່ອອກເຫັນແລ້ວກໍທຳທ່າດີໃຈ. ຖາມທັນທີ.

- ຍາມແມ່ : ເປັນຈັ່ງໃດຂ້ນ້ອຍ.

- ພຣະອາຈານ : ບໍ່ປາກ ແລ້ວຈັບເອົາກະດານຂຶ້ນມາ ລົງເລກໄປແລ້ວ ກໍລຶບຖິ້ມ, ລົງເລກກ​ໍລືບຖິ້ມ ແມ່ອອກທັງຖາມທັງສໍ້ ແລ້ວຈຶ່ງເວົ້າອອກມາວ່າ "ເອີ....ຍ່່າແມ່ເອີຍ....ຍາມແມ່ນີ້ໂຊກດີໜັກໜ້າ, ຄັນແຫວນເພັດຂອງຍາແມ່ບໍ່ເສັຍຫາຍ ແຂນຊ້າຍຂອງຍ່າແມ່ກໍຈັກຂາດແນ່ນອນ, ນັບວ່າໂຊກດີແທ້.

- ຍາມແມ່ : ແມ່ນຈັ່ງຊັ້ນແລ້ວ ຍ່າແມ່ເອີຍ ມັນແມ່ນເຄາະໃຫຍ່່ ແມ່ນຂອງໃຫຍ່ໆມັນມາຮັບແທນ.

(ນັບແຕ່ວັນນັ້ນມາ ຍາມແມ່ຄົນນັ້ນກໍປົງຕົກ ກິນເຂົ້າແຊບນອນຫຼັບພີຕຸພີຕຸ້ນ ເຂົ້າມາວັດປຶກສາທຳນຳພຣະອາຈານໃຫຍ່ຕະຫຼອດ)

ທິສ ມີ ໖ ຢ່າງ ຄື
໑.ປຸຣັຕຖິມະທິສ ຄື ທິດເບື້ອງໜ້າ ໝາຍເຖິງບິດາ-ມານດາ
໒.ທັກຂິນທິສ ຄື ທິດເບື້ອງຂວາ ໝາຍເຖີງຄູບາ-ອາຈາຣຍ໌
໓.ປັຈສິມທິສ ຄື ທິດເບື້ອງຫຼັງ ໝາຍເຖິງບຸດ-ພັນລະຍາ
໔.ອຸຕຕະຣະທິສ ຄື ທິດເບື້ອງຊ້າຍ ໝາຍເຖິງ ມິຕ-ສະຫາຍ
໕.ເຫຕຖິມທິສ ຄື ທິດເບື້ອງຕ່ຳ ໝາຍເຖິງຄົນຮັບໃຊ້
໖.ອຸປະຣິມທິສ ຄື ທິສເບື້ອງບົນ ໝາຍເຖິງ ສາມະນະ-ພຣາມ(ນັກບວດ)

໑.ຄ້າຂາຍເຄື່ອງປະຫານ

໒.ຄ້າຂາຍມະນຸສ

໓.ຄ້າຂາຍສັຕວ໌ສຳຫຼັບຂ້າເປັນອາຫານ

໔.ຄ້າຂາຍນ້ຳເມົາ

໕.ຄ້າຂາຍຢາພິດ

• ການເກີດເປັນຄວາມທຸກຂ໌.
• ຄວາມແກ່ເປັນຄວາມທຸກຂ໌.
• ຄວາມຕາຍເປັນຄວາມທຸກຂ໌.
• ຄວາມເຈັບໄຂ້ໄດ້ປ່ວຍ ຄວາມຄັບກາຍ ຄັບໃຈ ຄວາມຮ່ຳໄຮຣຳພັນ ກໍເປັນທຸກຂ໌.
• ຄວາມປະສົບກັບສິ່ງທີ່ບໍ່ເປັນທີ່ຮັກທີ່ພໍໃຈກໍເປັນທຸກຂ໌.
• ຄວາມພັດພາກຈາກສິ່ງອັນເປັນທີ່ຮັກທີ່ພໍໃຈ ກໍເປັນທຸກຂ໌.
• ມີຄວາມປາຖະໜາສິ່ງໃດ ບໍ່ໄດ້ສິ່ງນັ້ນ ກໍເປັນທຸກຂ໌.
1. ທຸກຂ໌ເພາະຕັນຫາມັນພາທຸກຂ໌ ຫາຕັດຕັນຫາໄດ້ ທຸກຂ໌ກໍໝົດ