- ມີຄົນຖາມວ່າ "ອາຈາຣຍ໌ ຂ້ານ້ອຍ, ເວລານັ່ງຟັງເທດ ຟັງສູດ ເຮົານັ່ງຂະຖະໝາດນັ້ນບາບບໍ ?
- ພຣະອາຈາຣຍ໌ : ບາບກະມີ ບໍ່ບາບກະມີ ?
- ພໍ່ອອກ : ຈັ່ງໃດ ຈຶ່ງຈັ່ງຊັ້ນ ຂ້ານ້ອຍບໍ່ເຂົ້າໃຈ ອະທິບາຍແນ່ ຂ້ານ້ອຍ.
- ພຣະອາຈາຣຍ໌ : ເທດທີ່ບໍ່ບາບ ຄືວ່າຫາກຜູ້ຟັງເທດ-ຟັງສູດ ຕັ້ງໃຈຟັງໃຫ້ເກີດຄວາມປີດາ ສັດທາ ແລະຟັງເອົາທັມໄປພັດທະນາຊີວິດ ແລະຈິດໃຈ ປະຕິບັດຕາມຫຼັກທັມ ທີ່ໄດ້ຍິນໄດ້ ຟັງນັ້ນ ໃຫ້ເກີດເປັນຜົນສຳເຣັດທັງໆທາງໂລກ ທັງທາງທັມ ຊື່ວ່າບໍ່ບາບ, ເຊັ່ນຢູ່ເທດອີນເດັຍ, ສີລັງກາ, ບັງກລາເທສພວກນີ້ເຂົານັ່ງຂັດຖະໝາດໄວ້ພຣະ-ຟັງທັມ ເຂົາບໍ່ນັ່ງຂັດຖະໝອບ ເໝືອນບ້ານເຮົາ ແລະຄົນທີ່ຟັງເທດນັ້ນ ມີສັດທາ ມີຈາຄະ ແລະມີປັນຍາຄົບບໍຣິບູນ ນ້ອມນຶກເອົາພຣະພຸດ ພຣະທັມ ພຣະສົງເປັນທີ່ເພິ່ງແທ້ຈິງ.
- ພໍ່ອອກ : ເຫດທີ່ບາບເດ ຂ້ານ້ອຍ.
- ພຣະອາຈາຣຍ໌ : ເຫດທີ່ບາບ ຄື ເປັນຄົນມີຈິດໃຈແຂງກະດ້າງ ບໍ່ນ້ອມນຶກເອົາພຣະພຸດ ພຣະທັມ ແລະພຣະສົງເປັນສາຣະນະທີ່ເພິ່ງ ແລະບໍ່ໄດ້ເອົາພຣະທັມຄຳສອນນັ້ນ ໄປພັດທະນາ ຊີວິດຈິດໃຈເລີຍ ເຂົາເຮັດໄປນັ້ນກໍເຮັດໄປຕາມຮີດ ເຮັດໄປຕາມສັງຄົມລ້າໆ ບໍ່ມີສັດທາແມ່ນແຕ່ໜ້ອຍດຽວ.
- ພໍ່ອອກ : ຄັນຊັ້ນຂ້ານ້ອຍ ກະນັ່ງຂັດຖະໝາດໄດ້ຕີ ເວລາໄປຟັງສູດ-ຟັງເທດ ?
- ພຣະອາຈາຣຍ໌ : ນັ່ງຢູ່ໃສ ?
- ພໍ່ອອກ : ນັ່ງຢູ່ວັດ ຫຼືນັ່ງຢູ່ບ້ານ ເວລາຍາມເຮັດບຸນ.
- ພຣະອາຈາຣຍ໌ : ຄົນທັງຫຼາຍ ເຂົານັ່ງຂັດຖະໝາດບໍ ?
- ພໍ່ອອກ : ບໍ່ຂະນ້ອຍ ຂ້ານ້ອຍນັ່ງຄົນດຽວ.
- ພຣະອາຈາຣຍ໌ : ຄັນສັງຄົມເຂົານັ່ງຂັດຖະໝອບ ເຮົາໄປນັ່ງຂັດຖະໝາດຄົນດຽວ ເຮົາກໍຜິດສັງຄົມ, ຜິດປະເພນີ ເຮົາກໍກາຍເປັນການຕິສິນນິນທາຂອງສັງຄົມ ເຮົາກໍກາຍເປັນຄົນບໍ່ເຄົາຣົບ ປະເນີ ສັງຄົມ ຜິດຫຼາຍເຂົ້າໄປອີກ ຫາກຜິດເລັກຜິດນ້ອຍໆ ເລື້ອຍໆເຮົາກໍບາບໄດ້ເຊັ່ນກັນ ແລ້ວເປັນຫຍັງທ່ານຈຶ່ງບໍ່ປະຕິບັດຕາມສັງຄົມເຂົາລະ ?
- ພໍ່ອອກ : ເພາະຂ້ານ້ອຍ ປວດຂາ.
- ພຣະອາຈາຣຍ໌ : ເອີ...ເອົາຈັ່ງຊີ້ ຂໍຖາມທ່ານ ທ່ານເຄີຍເຫັນຄວາຍບໍ ?
- ພໍ່ອອກ : ເຄີຍເຫັນຂ້ານ້ອຍ.
- ພຣະອາຈາຣຍ໌ : ທ່ານສັງເກດ ເຫັນຄວາຍນັ່ງຂັດຖະໝອບ ຫຼຶຂັດຖະໝາດເໝືອນຄົນບໍ ?
- ພໍ່ອອກ : ບໍ່ ຂ້ານ້ອຍ.
- ພຣະອາຈາຣຍ໌ : ເປັນຫຍັງ ຄວາຍຈຶ່ງບໍ່ນັ່ງເໝືອນຄົນໄດ້.
- ພໍ່ອອກ : ເພາະຮ່າງກາຍມັນບໍ່ເໝືອນຄົນ ຂ້ານ້ອຍ.
- ພຣະອາຈາຣຍ໌ : ແລ້ວທ່ານເຫັນລິງບໍລະ ?
- ພໍ່ອອກ : ເຫັນຂ້ານ້ອຍ.
- ພຣະອາຈາຣຍ໌ : ລິງກັບຄົນຮ່າງກາຍຄ້າຍກັນບໍ ?
- ພໍ່ອອກ : ລິງກັບຄົນ ຮ່າງກາຍເໝືອນກັນທຸກຢ່າງຂ້ານ້ອຍ ວິທະຍາສາດວ່າ ຄົນພັດທະນາມາຈາກມະນຸດລິງ ຂ້ານ້ອຍ.
- ພຣະອາຈາຣຍ໌ : ແລ້ວເຫັນລິງມັນນັ່ງຂະຖະໝາດ ແລະຂັດຖະໝອບເໝືອນຄົນບໍ ?
- ພໍ່ອອກ : ບໍ່ເຫັນເລີຍ ຂ້ານ້ອຍ.
- ພຣະອາຈາຣຍ໌ : ເຫັນຫຍັງລິງ ຈຶ່ງເຮັດເໝືອນຄົນບໍໄດ້.
- ພໍ່ອອກ : ມັນບໍ່ໄດ້ຝຶກມາບໍ່ຈັກຂ້ານ້ອຍ.
- ພຣະອາຈາຣຍ໌ : ແມ່ນແລ້ວ ທ່ານສັດບາງສັດ ຢາກຈະເຮັດເຊັ່ນນັ້ນ ແຕ່ຮ່າງກາຍບໍ່ເອື້ອອຳນວຍ, ສັດບາງສັດ ຮ່າງກາຍເອື້ອອຳນວຍ ແຕ່ບໍ່ໄດ້ຝືກ ເພາະວິໄສແຫ່ງການຝຶກຝົນນັ້ນ ບໍ່ມີໃນໝູ່ສັດເດັຍຣະສານ (ຄືມັນບໍ່ມີວັດທະນະທັມແບບນັ້ນ) ເຮົາເປັນມະນຸດ ຫາກບໍ່ຝຶກຕາມກົດ ຕາມກະຕິກາ ຂອງສັງຄົມ ກໍມີວັດທະນະທັມຕ່ຳກວ່າສັດ, ເຊັ່ນດຽວກັບທ່ານນັ້ນເອງ ນັ່ງຂັດຖະໝາດ ມະນຸດໄດ້ພັດທະນາຮ່າງກາຍມາໃຫ້ສາມາດຝຶກໄດ້ ແຕ່ທ່ານບໍ່ຝຶກ ຮ່າງກາຍສາມາດຝຶກໄດ້ ແຕ່ບໍ່ຝຶກ ຊື່ວ່າຄົນຝືກໄດ້ຢາກ ຄົນຝຶກໄດ້ຢາກຍ່ອມໄປສະຫວັນ ແລະນິພພານໄດ້ຍາກ ເພາະກາຍ ສາມາດຝຶກງ່າຍກວ່າໃຈ ຫາກຝຶກກາຍບໍ່ໄດ້ ຊິໄປຝຶກໃຈໄດ້ຈັ່ງໃດ ?

- ການນັ່ງຂັດຖະໝາດ ທ່າມກາງສັງຄົມທີ່ເຂົານັ່ງ ຂັດຖະໝອບໃນເວທີວັດທະນະທັມ ແລະສາສນານັ້ນ ນອກຈາກສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າ ເຮົາບໍ່ເຄົາຣົບກະຕິກາຂອງສັງຄົມ ແລ້ວ ເຮົາຍັງບໍ່ເຄົາຣົຍຕົນເອງ ບໍ່ເຄົາຣົບ ພຣະພຸດ ພຣະທັມ ແລະພຣະສົງອີກ ຄົນທີ່ບໍ່ເຄົາຣົບ ພຣະພຸດ ພຣະທັມ ແລະພຣະສົງ ຈຶ່ງບໍ່ແມ່ນຊາວພຸດ.

- ນີ້ແລ້ວເຫດ ແລະຜົນທີ່ທ່ານຖາມມາ ທ່ານໃດຍັງມີຂໍ້ສົງໄສ ໃນບັນຫາດັ່ງກ່າວຖາມມາໄດ້ທຸກໂອກາດ ຈະຕອບໃຫ້ຕາມຄວາມຖາມ ເພື່ອການເຂົາໃຈທີ່ຖືກແລ.