- ນາງສີໄປຮຽນຢູ່ປະເທດຈີນ ວັນໜຶ່ງລາວຢາກໄດ້ຟອນຕ໌ພາສາລາວໄປລົງໃນເຄື່ອງຄອມພິວເຕໃໝ່ຂອງລາວ ເຊິ່ງລາວກຳລັງຊື້ນັ້ນ ທີ່ຈິງຟອນຕ໌ລາວໃນ ຄອມພິວໃນນັ້ນກໍມີແລ້ວ ແຕ່ລາວຢາກໄດ້ອີກ ເນື່ອງຈາກລາວຈະເອົາໄວ້ໄປອອກແບບຮູບກຣາຟິກຕ່າງໆ ທີ່ລາວສຶກສາຢູ່, ລາວຄິດເຫັນແຕ່ ແຟນຂອງລາວ ທີ່ຢູ່ເມືອງລາວ ທີ່ພໍຊ່ວຍເຫຼືອໄດ້ລາວກໍຈັດການສົ່ງ ອີແມລໄປຫາແຟນລາວທັນທີ ເຊິ່ງມີເນື້ອໃນຕອນໜຶ່ງຂອງຈົດໝາຍອີກເລັກໂຕນິກວ່າ:

- ເອີອ້າຍແກ້ວ ນ້ອງໄດ້ຊຶ້ຄອມໃໝ່ ນ້ອງມີຄວາມຈຳເປັນຢາກໄດ້ຟ້ອນລາວຫຼາຍແບບມາໄວ້ ຄັນອ້າຍມີຟ້ອນລາວແບບງາມ ຫຼືເຫັນມີຢູ່ໃສແລ້ວລວບ ລວມສົ່ງມາທາງອີເມລ ໃຫ້ນ້ອງແນ່.....(ເນື້ອຄວາມອີເມລເປັນຈັ່ງຊີ້).

- ເມື່ອທ້າວແກ້ວເບິ່ງອີເມລ ກໍເຫັນຈົດໝາຍຈາກແຟນ ກໍຈັດການເປິດອ່ານເບິ່ງເນື້ອຄວາມຕ່າງໆແລ້ວ ເຂົ້າໃຈວ່າແຟນຂອງຕົນຕ້ອງການຟ້ອນລາວແບບ ຕ່າງໆ ກະພໍດີທີ່ທ້າວແກ້ວມີ ວີຊີດີ ຟ້ອນມະໂລລາ, ຟ້ອນດອກບົວທອງ ແລະອື່ນໆ ທີ່ຊີ້ມາກໍຈັດການແປງເປັນເອັມພີສີ່(MP4) ສົ່ງໄປທາງອີແມລທັນທີ, ນາງສີເມື່ອເປີດເບິ່ງຈົດໝາຍທາງອີເມລຂອງແຟນທີ່ສົ່ງໄປໃຫ້ນັ້ນ ເຕັມແຕ່ບົດຟ້ອນຕ່າງໆ ກໍເກີດຄວາມສົງໄສຈຶ່ງ ເປີດແຊັຕໂລມກັນທາງສະກາຍ ທັນທີ ນາງສີຈຶ່ງ ຖາມທ້າວແກ້ວວ່າ.

- ນາງສີ: ເອີ.....ອ້າຍແກ້ວນ້ອງຢາກໄດ້ຟ້ອນລາວ ອ້າຍຄືບໍ່ສົ່ງມາໃຫ້ແນ່ ຫຼືວ່າບໍ່ມີບໍລະ ?
- ທ້າວແກ້ວ: ກະດ່ຽວວ່າອ້າຍສົ່ງໄປບໍ່ແມ່ນບໍ ? ມີແຕ່ບົດຟ້ອນງາມໆ ນ້ອງບໍ່ໄດ້ຮັບຊັ້ນບໍ ?
- ນາງສີ: ບໍ່ມີໜາອ້າຍ.
- ທ້າວແກ້ວ: ບ໊ະ ເປັນໄປບໍ່ໄດ້ດອກ ອ້າຍແປງເປັນເອັມພີສີ່ຈົບເຈືອ ສົ່ງໄປຕັ້ງຫຼາຍບົດຟ້ອນ, (ບ້ອຍແຕ່ຍິນວ່າເອັມພີສີ່ເທົ່ານັ້ນເອງນາງສີສະເດືອກຮູ້ທັນ ທີ).
- ນາງສີ: ເອີ....໕໕໕໕໕໕໕ ອ້າຍສົ່ງເອັມພີສີ່ບົດຟ້ອນນີ້ບໍມາ.
- ທ້າວແກ້ວ: ເອີ ແມ່ນແລ້ວ ເຫັນແລ້ວບໍລະ.
- ນາງສີ: ໂອ້ຍ.......ສົມພໍດອກເປີດອີເມລໃດ ກະມີແຕ່ບົດຟ້ອນໆ ທີ່ແທ້ມັນແມ່ນຄົນລາວຟ້ອນນີ້ນໍ ? ບໍ່ແມ່ນຟ້ອນ ໕໕໕໕໕໕໕໕໕໕
- ທ້າວທ້າວ: ຟ້ອນອີຫຍັງອີກລະ ?
- ນາງສີ: ຟ້ອນອັກສອນລາວຫັ້ນນ່າ................
- ທ້າວແກ້ວ: ເອີ.........ຫ່າເຮີຍ ນຶກວ່າວ່າ ຟ້ອນໆໆໆໆ ທີ່ແທ້ມັນແມ່ນຟອນຕ໌ນີ້ເອງ ຫ່າໆໆໆໆໆໆໆໆໆໆໆໆ.