ເຊົ້າມື້ໜື່ງຂອງວັນ ບັນດານັກຮຽນ ຕ່າງກໍກະຕືລືລົ້ນໄປໂຮງຮຽນ, ເພາະດີໃຈຈະໄດ້ພົບເພື່ອນຮຽນດວ້ຍກັນ,

ທາ້ວ ຂງວສະຫວາດ ແລະ ທ້າວດຳ ເປັນໝູ່ຮັກ ໝູ່ແຄ້ນກັນ. ພວກເຂົາໄດ້ເກາະຕິດລົດເມໄປໂຮງຮຽນດົງໂດກທຸກໆມື້ ຫລັງຈາກທັງສອງຂື້ນລົດໄປຮອດກາງທາງ ກໍ່ມີການເລີ່ມເກັບເງີນຄ່າລົດ, ໃນຂະນະດງວກັນນັ້ນ ທາ້ວດຳ ກໍ່ລັກຕົດອອກມາ, ບັງເອິນຕົດບັກເໝັນໆ. ຈົນທຸກຄົນຕອ້ງອັດດັງ ສາຍໜ້າຫາລົມ, ແຕ່ພໍເກັບເງີນໝົດແລ້ວ ຄົນເກັບເງີນເລິຍລອງຖາມຄືນເບິ່ງ ວ່າທຸກຄົນຈ່າໝົດແລ້ວບໍ.

ຄົນເກັບເງິນ: ແຕ່ລະຄົນຈ່າຍໝົດແລ້ວບໍ?

ທ້າວຂງວຕອບມາວ່າ: ຍັງຄົນໜືື່ງເດິ

ຄົນເກັບເງີນ: ຍັງແມ່ນໃຜ ມາຈ່າຍເດິ

ທາ້ວຂງວ: ຍັງຜູ້ຕົດກີ້ໆເດິ

ທ້າວດຳບໍ່ຊັກຊ້າ ຮອ້ງຕອບເພື່ອຢືນຢັນວ່າໂຕໄດ້ຈ່າຍຄ່າລົດແລ້ວ: ອ່າວ ຂອ້ຍກະຈ່າຍໃຫ້ເຈົ້າກີ້ນີ້ເດ໋...............

  ນັກຮຽນອານຸບານບ້ານເກີນໄດ້ໄປທັດສະນະ ຢູ່ທີ່ສວນສັດບ້ານເກີນ, ຍ້ອນນັກຮຽນກຸ່ມນີ້ ຫາກໍ່ສະຕາທ໌ຮຽນພາສາອັງກິດໃໝ່ ພວກເຂົາຈີ່ງຖືກນຳພາໂດຍຄູພາສາອັງກິດ. ຫລັງຈາກພວກເຂົາຜ່ານປະຕູສວນສັດເຂົ້າໄປ ຄູກໍແນະນຳນັກຮຽນ ຝຶກຫັດພາສາ ໂດຍເວົ້ານຳຫລັງເພີ່ນ.

      ພໍແຕ່ໄປເຫັນກວງໂຕໜື່ງຄ້ຽວຫຍ້າ ຄູກໍ່ເວົ້າຂື້ນວ່າ

ຄູ: ດິດ ອິສ ເອິ ເດ່ຍ (this is a deer)

ນັກຮຽນ: ດິດ ອິສ ເອິ ເດ່ຍ (this is a deer)

     ພໍແຫງນຂື້ນເທີງຕົ້ນໄມ້ເຫັນຟູງນົກຄູກໍຊີ້ມື ແລະ ເວົ້າອອກມາວ່າ

ຄູ: ໂດດສ ໌ ອາ ເບິດສ໌ (those are birds)

ນັກຮຽນ: ໂດດສ໌ ອາ ເບິດສ໌ ( those are birds)

     ແຕ່ພໍຍ່າງໄປຮອດຮອດຄອກລີງ ເຊິງລີງໂຕຜູ້ກຳລັງຢືນຍ່ຽວເທີງຫງ່າໄມ້ ຄູເລິຍເວົ້າອອມາສັ້ນໆ ວ່າ: ມັງຄີ

     ພໍຄູເວົ້າສຸດ ນັກຮຽນກໍເວົ້ານຳຫລັງເປັນສຽງດຽວກັນທັນທີ ວ່າ: ມັນຍ່ຽວ

ແຕ່ຄູຟັງບໍ່ທັນເລີຍຣີພິທ ອິກເທື່ອໜື່ງ ວ່າ: ມັງຄີ

ນັກຮຽກກໍເວົ້າຄືນວ່າ: ມັນຍ່ຽວ

5555555555555555555555555