ນານມາແລ້ວຢູ່ໃຕ້ບາດານຍັງມີບ່າວສາວຄູ່ຮັກ (ໂຕແຂ້) ຄູ່ໜື່່່ງທັງສອງມີຊື່ວ່າ ເຕງເຕັ໋ງ(ຊາຍ) ແລະ ຊາຊ້າ(ຍີງ)  ເຕງເຕັ໋ງ ກັບ ຊາຊ້າ ມີຄວາມໃກ້ຊິດສະນິດແໜ້ນ ເຂົາທັງຄູ່ຮັກກັນຍີ່ງກ່ວາດວງຕາທັງສອງກ້ຳ ແຕ່ລະວັນ

ເຂົາທັງສອງກໍ່ອອກຫາກີນເໝືອນແຂ້ຕົວອື່ນໆທົ່ວໆໄປພຽງແຕ່ເຕງເຕັ໋ງກັບຊາຊ້າຈະແບງປັນຄວາມອົບອຸ່ນ,

ຮອຍຍີ້ມ ແລະ ກຳລັງໃຈໃຫ້ຊື່ງກັນແລະກັນສະເໝີນັບໄດ້ວ່າທຸກໆວິນາທີທີ່ທັງຄູ່ໄດ້ຢູ່ໃກ້ຊິດກັນເໝື່ອນໂລກທັງໂລກ ປົກຄຸມໄປດ້ວຍຄວາມຫອມຫວານ ແລະ ສີຊົມພູ ຢູ່ມາວັນໜື່ງທັງຄູ່ໄດ້ອອກຫງກິນເໝືອນທຸກໆວັນ ( ແຕ່ວັນນີ້ທັງຄູ່ບໍ່ຮູ້ເລິຍວ່າວັນນີ້ຈະເປັນຈຸດປ່ຽນຈາກຄວາມຫອມຫວານ ແລະ ໂລກສີຊົມພູໃຫ້ກາຍເປັນຄວາມຂົມຂື່ນ )  3 ຊົ່ວໂມງຕໍ່ມາ ໄດ້ມີຝົນຕົກແລະລົມພັດຢ່າງຮຸນແຮງ ໄດ້ເຮັດໃຫ້ປ່າໄມ້ ແລະພູເຂົາເຈື່່ອນໄຫຼ ທັງສຽງຟ້າຮ້ອງ,ນ້ຳໄຫຼແລະລົມພັດຢ່າງອືກຄະທຶກຄືກໂຄມ, ໃນຂະນະນັ້ນຂອນໄມ້ ແລະ ໂງ່ນຫີນໄດ້ຖືກພັດຕີໃຫ້ທັງຄູ່ແຕກອອກຈາກກັນໄປຄົນລະທາງ  4 ຊົ່ວໂມງທີ່ໂກລະຫົນໄດ້ຜ່ານໄປ ຝົນຕົກແລະຟ້າຮ້ອງກໍ່ສະຫງົບລົງຕາມລຳດັບ ຊາຊ້າໄດ້ຖືກພັດມາຕົກຢູ່ແຖວໃກ້ບ້ານ ແລະ ຫາທາງກັບບ້ານໄດ້ ສ່ວນເຕງເຕັ໋ງໄດ້ຖຶກນ້ຳພັດໄປຕົກຢູ່ແມ່ນ້ຳສາຍອຶ່່ນ, ວັນຕໍມາຕອນເຊົ້າໆຊາຊ້າໄດ້ອອກຕາມຫາເຕງເຕັ໋ງ ດ້ວຍຄວາມກະວົນກະວາຍພ້ອມ ສຽງໃຫ້ ແລະ ສຽງຮ້ອງທີ່ກຶ໋ກກ້ອງໄປທົ່ວສາລະທິດ, ວັນນັ້ນຊາຊ້າໄດ້ຊອກຫາເຕງເຕັ໋ງຢ່າງບໍ່ຮູ້ອິດບໍ່ຮູ້ເມື່ອຍແຕ່ບໍ່ເຫັນເຕງເຕັ໋ງເລີຍ ນາງໄດ້ແຕ່ສະອື້ນ ແລະ ຫຼັ່ງນ້ຳຕາທຸກຄັ້ງທີ່ກ້າວເດີນຂອງວັນນັ້ນ 2-3 ວັນຜ່ານໄປ ຊາຊ້າຍັງຄົງໂສກເສົ້າ ແລະ ຫງ່ວມເຫງົາທຸກໆກເວລາທີ່ນາງຫາຍໃຈ  ສ່ວນເຕງເຕັ໋ງກໍ່ທຸກລະທົມຂົມຂື່ນທັງກາຍແລະໃຈ ທັງຄິດເປັນຫ່ວງຊາຊ້າ ທັງຄິດຫາວິທິກັບບ້ານ ແຕ່ກໍ່ຫາສາຍທາງບໍ່ຄົບເລີຍ ເຕງເຕັ໋ງຍັງຄິດຫາທຸກວິທີທາງທີ່ຈະກັບບ້ານໃຫ້ໄດ້ ເພາະຫວັງວ່າເຖີງຈະຕາຍຫຼືຍັງກໍ່ຈະກັບບ້ານໄປຊາຊ້າໃຫ້ໄດ້ ແຕ່ເໝືອນວ່າຟ້າຫຼີ້ນຕະຫຼົກເຮັດໃຫ້ຫົວໃຈສອງດວງທໍລະມານ

( ເຂັມນາທີແລ່ນເຕັ້ນ           ໃຈນາງພັດຜັນປ່ຽນ  ຊ່າງເປັນນໍ.....

   ຫົວອົກຊາຍເພມ້າງ            ເໝືອນໂລກກ້ວາງບໍ່ມີໃຜ  ແທ້ເດ.....)

2 ອາທິດຕໍ່ມາເພື່ອນໆຂອງຊາຊ້າ ໄດ້ແນະນຳໃຫ້ທ້າວກົງຈັນ ໄປພົບກັບຊາຊ້າເປັນ ແຟນ ຈາກນັ້ນທັງຄູ່ໄດ້ສະນິດສະໝົມ ແລະ ປົງໃຈໃຫ້ເຊີ່ງກັນ ແລະ ກັນ

23 ວັນຕໍ່ມາ ທັງສອງໄດ້ແຕ່ງງານກັນ ສ່ວນເຕງເຕັ໋ງຜູ່ໜ້າສົງສານ ຍັງຄົງຫວັງ ແລະຫາວິທີກັບບ້ານ ພໍຄົບ 41 ວັນ ກໍ່ເໝືອນມີແສງສະຫວ່າງປະກົດໃຫ້ເຕງເຕັ໋ງໄດ້ພົບເສັ້ນທາງກັບບ້ານ ແຕ່ຊ່າງໜ້າເສົ້າ ແສງສະຫວ່າງເຫຼົ່ານັ້ນຢູ່ກັບເຕງເຕັ໋ງບໍ່ໄດ້ນານ ພໍເມືອເຖີງບ້ານ ພໍ່ ແລະ ແມ່ ໄດ້ບອກເຕງເຕັ໋ງວ່າ ຊາຊ້າໄດ້ແຕ່ງງານໄປແລ້ວພໍໄດ້ຍີນຄຳນັ້ນເໝືອນແສງສະຫວ່າງທຸກໆສາລະທິດໄດ້ດັບລົງພຽງສ້ຽວວິນາທີ ແລະ ເໝືອນກອງໄຟທົ່ວຈັກກະວານໄດ້ສຸມໃສ່ຫົວໃຈຂອງເຕງເຕັ໋ງໃຫ້ແຫຼກສະຫຼາຍ ເຕງເຕັ໋ງໄດ້ສະຫຼົບລົງຄາທີ່; 2 ເດືອນຜ່ານໄປ ເຕງເຕັ໋ງຍັງຄົງນອນສະຫຼົບຢູ່ ໃນຂະນະນັ້ນພໍ່ກັບແມ່ ໄດ້ພາເຕງເຕັ໋ງຂື້ນຈາກພື້ນນ້ຳ ມາຫາມະນຸດເພື່ອຮັກສາຢູ່ຫ້ອງ ໄອຊີຢູ 7 ເດືອນຕໍ່ມາ ເຕງເຕັ໋ງໄດ້ຟື້ນໃນໂຕຂື້ນມາໄດ້ ດ້ວຍຄວາມເຈັບ,,ຄວາມທໍລະມານ,ຄວາມຂົມຂື່ນ ໃນຄວາມຊົງຈຳຕ່າງໆ ເຕງເຕັ໋ງຈີ່ງໄດ້ສາບານໄວ້ວ່າ ຊາດນີ້ຫຼຶຊາດໃດໆກໍ່ບໍ່ຂໍຢູ່ໃຕ້ນ້ຳອີກຕໍ່ໄປ. ເຕງເຕັ໋ງໄດ້ຂໍອະທິຖານໃຫ້ໂຕນ້ອຍລົງກວ່າເກົ່າ ເຕງເຕັ໋ງຈີ່່ງໄດ້ກາຍມາເປັນກະປອມໃນປະຈຸບັນນີ້. ທຸກໆຄັ້ງທີ່ເຕງເຕັ໋ງຄິດຮອດຊາຊ້າແຮງ ເຕງເຕັ໋ງກໍ່ຈະປິນຂື້ນຕົ້ນໄມ້ແນມລົງແມ່ນ້ຳ ແລະ ງຶກຫົວພ້ອມທັງເວົ້າວ່າ ໃນນ້ຳມີແຕ່ຄວາມເຈັບປວດ

ຕົກມາເຖີງປະຈຸບັນນີ້ ພວກທ່ານທັງຫຼາຍບໍ່ຕ້ອງແປກໃຈເລີຍທີ່ເຫັນກະປອມຂື້ນຕົ້ນໄມ້ ແລະ ງຶກຫົວເພາະມັນກຳລັງເຕືອນສະຕິຕົວເອງວ່າ ໃນນ້ຳມີແຕ່ອັນຕະລາຍ

ເລື້ຶອງຂອງກະປອມ  ວັນໜື່ງເຕງເຕັງ ໄດ້ນັ່ງຢູ່ແຄມແມ່ນ້ຳແຫ່ງໜື່ງ ແລະ ໄດ້ເຫັນ ກະປອມໂຕໜື່ງແລ່ນຂື້ນຕົ້ນໄມ້ ແລະ ງືກຫົວ ເຕງເຕັງ ກໍ່ເລີ້ຍໄດ້ຈັບເອາມາແຕ່ງເລື້ອງໆນີ້

ເລື້ອງຂອງຂອງຄວາມຮັກ ໄດ້ມາຈາກຄວາມຮັກຂອງເຕງເຕັງເອງ

ເຕງເຕັງ ຄະຕິເຕືອນໃຈ        ໃຫ້ເຮົາພຽນຮຽນຮູ້          ນຳຄູອາຈານກ່ອນ

                                      ຢ່າໄດ້ຟ້າວຮິບຮ້ອນ         ຮຽນຮັກໄວ້ ໃຫ້ເຈັບຫົວ

                                       ໂລກສີບົວທີ່ເຫັນນີ້         ໃຜຊິມີຕາຊ່ອງຜ່ານ

                                      ບາດມັນດຳໄປໜ້າ                   ອານາຄົດເຈົ້າຊິມືດມົນແທ້ດາຍ

ຂໍໃຫ້ເພື່ອນໆນ້ອງໆ ຕັ້ງໃຈຮຽນກ່ອນທີ່ຈະຮຽນຮັກຢ່າໄຫ້ຄວາມເປັນຈຸດປ່ຽນເໝືອນ

ເລື້ອງຂອງເຕງເຕັງ ຂໍຂອບໃຈທີ່ທຸກໆທ່ານທີ່ອ່ານເລື້ອງຂອງເຕງເຕັງ ແລະ ຂໍປະສົບຜົນສຳເລັດ

ໃນສີ່ງທີ່ຫວັງໄວ້ ທີ່ເປັນເລື້ອງດີ ( lueng ne nad me karn kae khai ik )

ແຕ່ງໂດຍ ເຕງເຕັງ