ກ່ອນອື່ນຂໍບອກກ່ອນເນາະມັນເປັນໄດອາລີ້ທີ່ຂ້ອຍມາລະບາຍຄວາມໃນໃຈຊື່ໆບໍ່ມີສາລະຫຍັງດອກ

ແບບທຸກມື້ນີ້ຄືຮູ້ສືກວ່າບໍ່ມີຄວາມສຸກກັບຊີວິດເລີຍຂ້ອຍຮຽນຢູ່ປີ1ຮຽນກະແບບ

ຂາດໆຢຸດໆເພາະຕອນທຳອິດຄິດວ່າແນວໃດກະຊິຍ້າຍໄປຮຽນບ່ອນອື່ນກັບໝູ່

ແຕ່ວ່າພໍມາຕອນນີ້ຂ້ອຍຮູ້ສືກວ່າຊີວິດມັນເຫົງາໆບໍ່ມີຄວາມສຸກເພາະວ່າເວລາໄປຮຽນ

ໃນຫ້ອງຂ້ອຍກໍ່ຈະມີນັກຮຽນປະມານສິບປາຍຄົນນີ້ແຫຼະເພາະຕ່າງຄົນກໍ່ພາກັນອອກໝົດ

ສະນັ້ນຂ້ອຍກະມີໝູ່ສະນິດຢູ່ສອງຄົນເພາະຮຽນນຳກັນມາແຕ່ນ້ອຍແລະກະ

ມາຮຽນບ່ອນດຽວກັນນີ້ແຫຼະແຕ່ນອກຈາກນັ້ນຄົນໃນຫ້ອງຂ້ອຍກະບໍ່ຄ່ອຍຈະສະນິດກັບ

ໃຜເລີຍແຮ່ງຕອນນີ້ໝູ່ອີກຄົນໜື່ງຕ້ອງໄດ້ຂາດຮຽນໄປເບີ່ງພໍ່ຢູ່ໂຮງໝໍ

ຂ້ອຍກະເລີຍເຫຼືອໝູ່ທີ່ຈະໃຫ້ລົມກັນນຳແຕ່ຄົນດຽວແຕ່ເບີ່ງຄືວ່າໝູ່ຄົນນີ້ກະຊິບໍ່ຄ່ອຍຈະສົນໃຈຂ້ອຍເລີຍ

ມື້ນີ້ຂ້ອຍກະໄປໂຮງຮຽນກັບມັນເພາະທຳມະດາມັນຈະໂທບອກຂ້ອຍອອກໄປພ້ອມກັນຂ້ອຍກະອອກໄປກັບມັນ

ແຕ່ມື້ນີ້ຕ້ອງຮຽນຮ່ວມຫ້ອງກັບຫ້ອງອື່ນກະເລີຍນັ່ງແຍກກັນເພາະບ່ອນນັ່ງມັນບໍ່ພໍ

ຂ້ອຍກະເລີຍນັ່ງຫນ້າມັນກັບໝູ່ຮ່ວມຫ້ອງດຽວກັນອີກຄົນໜື່ງແຕວ່ານັ່ງໄປໄດ້ບືດໜື່ງກະເຈົ້າກະພາກັນໜີໄປນັ່ງກັບໝູ່

ກະເຈົ້າໝົດສ່ວນຂ້ອຍແນ່ນອນກະຕ້ອງນັ່ງເຫງາຢູ່ຄົນດຽວຫັນໄປລົມກິບໝູ່ສະນິດຄົນດຽວຂອງຄ່ອຍກະເບີ່ງຄືມັນຊິບໍ່

ຄ່ອຍສນໃຈຂ້ອຍປານໃດຂ້ອຍກະເລີຍໄດ້ແຕ່ນັ່ງຟັງເພງຢູ່ຄົນດຽວ  ຄວາມຮູ້ສືກຂອງການທີ່ຮູ້ວ່າໂຕຂ້ອຍບໍ່ມີໃຜສົນໃຈ

ແລະກາຍເປັນສ່ວນເກີນມາກັບມາອີກຄັ້ງມັນເກີດກັບຂ້ອຍເລື້ອຍໆຂ້ອຍເອງກະບໍ່ຮູ້ວ່າຍ້ອນຫຍັງຈື່ງເປັນຄົນ

ທີ່ບໍ່ມີໃຜສົນໃຈອາດຈະເປັນຄົນເວົ້າບໍ່ເກັ່ງຕິເບາະແຕ່ກະນ້ອຍໃຈຄືກັນທີ່ເປັນແບບນີ້ເພາະທຸກມື້ນີ້ມັນຮູ້ສືກເຫົງາຫຼາຍ

ເຫົງາຈົນບາງເທື່ອນ້ຳຕາຈະໄຫຼກະມີວ່າເປັນຫຍັງເຮົາຄືເປັນໄດ້ແຕ່ສ່ວນເກີນແລະຮູ້ສືກວ່າໂຕເອງບໍ່ມີຄ່າບໍ່ມີໃຜສົນໃຈເລີຍ

ເພາະທຸກເທື່ອທີ່ໄປຮຽນຖ້າໝູ່ຂ້ອຍບໍ່ມາຂ້ອຍກະໄດ້ແຕ່ນັ່ງເຫງາຢູ່ຄົນດຽວບໍ່ມີໃຜສົນໃຈເລີຍ

ຄືມື້ນີ້ໝູ່ໃນຫ້ອງກະເຈົ້າເອົາເຈ້ຍມາໃຫ້ຂ້ອຍພິມເປັນວິຊາຮຽນຫັ້ນແຫຼະຂ້ອຍກະອົດສານັ່ງພິມຕັ້ງ 13-14ໜ້າຂ້ອຍກະຮູ້ວ່າ

ເວລາແບບນີ້ກະເຈົ້າຄືຊິມີແຕ່ອາໄສຂ້ອຍແຕ່ຫຼັງຈາກນັ້ນກະຄືຊິເຫັນຂ້ອຍເປັນພຽນສ່ວນເກີນເປັນຄົນໄຮ້ຄ່າຄືເກົ່າ

ແຕ່ຂ້ອຍກະບໍ່ໄດ້ຄຽດຫຍັງດອກພຽງແຕ່ຂ້ອຍຢາກເປັນໝູ່ກັບກະເຈົ້າຢາກລົມກັບກະເຈົ້າເວລາເຫງາຊື່ໆແຕ່ກະເບີ່ງຄືວ່າ

ທຸກຢ່າງມັນກະເປັນຄືເກົ່າຂ້ອຍເປັນສ່ວນເກີນເປັນຄົນໄຮ້ຄ່າແນວໃດກະຍັງເປັນຢູ່ແນວນັ້ນຕອນນີ້ສີ່ງທີ່ຂ້ອຍເຮັດໄດ້ດີ

ທີ່ສຸດເວລາເຫົງາຄືຈະແມ່ນການອົດທົນເອົາແມ່ນບໍ່ ນີ້ແຫຼະຄວາມເຫົງາສຳລັບຂ້ອຍຂ້ອຍຕ້ອງທົນເຫງົາມາຫ້າປີແລະຂ້ອຍກະຕ້ອງທົນ

ຕໍ່ໄປອີກຂ້ອຍກະບໍ່ຮູ້ຄືກັນວ່າອີກຈັກປີຈື່ງຈະມີຄົນມາປ່ອຍຂ້ອຍອອກຈາກຄວາມເຫງົານີ້ ໄດ້ແຕ່ຫວັງວ່າຈັກມື້ຈະເຈີະຄົນໆນັ້ນ