ໃນສັງຄົມປະຈຸບັນເຮົາອາຈະເຫັນຜູ້ຍິງຫາເງິນແບບເອົາມູນເກົ່າອອກມາຂາຽຈຳນວນຫຼວງຫຼາຽ. ທັງໆທີ່ບໍ່ມີຄວາມເຕັມໃຈ ແຕ່ກໍ່ຕ້ອງຈຳໃຈ. ຫຼາຽຄົນບອກວ່າ:

໑. ຄັນຊິໄປຮຽນຕໍ່ກໍ່ຕ້ອງເວົ້າເລື່ອງເງິນ: ບັນຫານີ້ເປັນບັນຫາທີ່ໃຫ່ຽສຳລັບຄົນທີ່ບໍ່ມີເງິນພຽງພໍ, ແມ່ນແຕ່ຮຽນວິຊາຊີບກໍ່ຕ້ອງຈ້າງ.

໒. ບັນຫາວຽກເຮັດງານທຳ: ບັນຫານີ້ກໍ່ອີກບັນຫາໜຶ່ງທີ່ສຳຄັນຄືກັນ, ການຮຽນກະຮູ້ວ່າໄດ້ຈ້າງແລ້ວ, ແຕ່ບໍ່ຮູ້ອີກວ່າຈ້າງຮຽນຈົບແລ້ວຈະໄປເຮັດຫັຽງ? ຕ້ອງຊອກຈ້າງເຂົ້າເຮັດວຽກອີກ.

໓. ບັນຫາການດຳລົງຊີວິດປະຈຳວັນກະຍາກພໍແຮງຢູ່ແລ້ວ, ຄອບຄົວພໍ່ແມ່ເຈັບເປັນ ໄປໂຮງໝໍກະບໍ່ມີເງິນ, ນ້ອງຢາກຮຽນໜັງສື ກະບໍ່ມີເງິນ,

໔. ຄັນເວົ້າເລື່ອງການຜຼິດ ຊິເອົາເງິນມາແຕ່ໃສ? ໄປກູ້ຢືມເຂົາກະບໍ່ເບິ່ງຮອດໜ້າ. ຫຼືບໍ່ກະຖ້າຫາກເຮັດການຜຼິດແລ້ວກະບໍ່ຮູ້ວ່າຊິໄປຂາຽຢູ່ໃສ? ບ້ານກະຢູ່ເຂດນອກພຸ້ນໄກເມືອງຕັ້ງ ໑໐-໒໐ ກິໂລແມັດ.

ຄວາມຈຳເປັນແນວນີ້ແມ່ຍິງຫຼາຽຄົນເລີຽຕັດສິນໃຈຂາຽມູນແມ່ໃຫ້ມາ. ທັ້ງໆທີ່ໃຈບໍ່ຄິດຢາກຈະເຮັດ, ແຕ່ສະພາບບີບບັງຄັບ. ທຸກຄົນຕ້ອງເພິ່ງຕົນເອງ, ກຸ້ມຕົນເອງ...

ສະນັ້ນຮູບທີ່ເອົາມາລົງນີ້ໄດ້ຮັບຄຳເຫັນດີຈາກເຈົ້າຂອງຮູບແລ້ວວ່າບໍ່ເປັນຫັຽງ! ຢາກໃຫ້ທາງການຫາວິທີແກ້ໄຂສະພາບການດັ່ງກ່າວນີ້ແດ່. ບໍ່ແມ່ນມີແຕ່ຍາມໃດກໍ່ປາບປາມ, ຈັບໄປຂັງ, ປັບໄໝ... ແລ້ວວິທີທາງແກ້ໄຂບັນຫາທີ່ຄົງຄ້າງດັ່ງກ່າວນີ້ບໍ່ມີ. ເຂົາຍັງບອກອີກວ່າ: ນ້ອງນຸ່ງທຸກມື້ນີ້ໄດ້ຮຽນກະຍ້ອນມູນແມ່ນີ້ລະ! ເວົ້າຄວາມຂີ້ຮ້າຽເດີອ້າຽ ຖ້ານົມນ້ອງເປັນຜິດນີ້ພະນັກງານຂັ້ນຕ່າງໆຫຼາຽຄົນຕາຽໄປແລ້ວ....໕໕໕໕໕໕໕໕