ພໍ່ເຄີຽສອນລູກໄວ້ວ່າ: ທຸກບັນຫາມັນຕ້ອງເລີ່ມແຕ່ນ້ຽຫາໃຫ່ຽສເມີ. ສະນັ້ນລູກກະເລີຽຈື່ໃສ່ໃຈໄວ້. ມີວັນໜຶ່ງສອງພໍ່ລູກນັ່ງກິນເຂົ້ານຳກັນຫຼັງຈາກທີ່ບໍ່ໄດ້ຮ່ວມພາເຂົ້າກັນມາດົນ.

ລູກຊາຽ:   ພໍ່! ທຸກວັນນີ້ເປັນຫັຽງພໍ່ຈິ່ງລົງໄປແຕ່ບ້ານ້ຽໆຫັ້ນຫຼາຽເດືອນແລ້ວ?

ພໍ່:            ອໍ້! ເພິ່ນສົ່ງພໍ່ລົງຂົນຂວາຽປະຊາຊົນບ້ານນ້ຽໃຫ້ມາໂຮມກັບບ້ານໃຫ່ຽ.

ລູກ:          ຈ້າວ ເຂົ້າໃຈແລ້ວພໍ່! ຄັນຊັ້ນວຽກອັນນີ້ແມ່ນລະດັບນ້ຽແມ່ນບໍ ພໍ່? ເພາະເຫັນແຕ່ພໍ່ຄົນດຽວທຽວລົງວຽກຊັ້ນໜາ.

ພໍ່ :           ແມ່ນແລ້ວລູກ! ອ້າວ ລູກຄືຖາມແນວນັ້ນ?

ລູກ:         ກະພໍ່ເຄີຽເວົ້າວ່າ ທຸກບັນຫາມັນເລີ່ມແຕ່ນ້ຽຫາໃຫ່ຽ, ລູກຈິ່ງຄິດວ່າ: ປະເທດທີ່ຈະເຣີລກວ່າເຮົາກໍ່ຄົງຈະຄິດຈະທ້ອນໂຮມປະເທດນ້ຽ ກັບປະເທດໃຫ່ຽ ແມ່ນບໍພໍ່?

ພໍ່:            ລູກມັນຄິດພິລຶກໄປແລ້ວ ໕໕໕໕໕໕໕

ລູກ:         ອ້າວ! ພໍ່ຫົວເຮັດຫັຽງ? ລູກກະຄິດວ່າ: ເຂົາກໍ່ສົ່ງຄົນມາໃນປະເທດເຮົາ ເປັນແສນຄົນພຸ້ນລົງພຶ້ນຖານຄືກັບອີ່ພໍ່ລົງພື້ນຖານຢູ່ບ້ານນ້ຽໆຫັ້ນເດ!

ພໍ່:            .....ຈົບ ລູກ ຈົບ ຢ່າເວົ້າຕໍ່! ທິສດີນີ້ມັນບໍ່ຖືກຕ້ອງດອກ! ໕໕໕໕໕໕໕໕໕໕໕໕໕໕