ນິທານພື້ນບ້ານ

ເສຖີເຈົ້າເລ້ ແລະ ລູກສາວຊາວນາ

ເສຖີຄົນນີ້ຢາກໄດ້ລູກສາວຂອງຊາວນາຄົນນີ້ຢ່າງແຮງ, ແຕ່ບໍ່ຮູ້ແນວຊິເຮັດ ກະເລີຽວາງແຜນເຊີນສອງພໍ່ລູກຊາວນານັ້ນມາເຮືອນຕົນເອງ ໂດຽໃຫ້ນັ່ງຫຼິ້ນທີ່ເດີ່ນມີ່ປູດ້ວຽຫີນສອງສີ ຊຶ່ງມີສີດຳແລະສີຂາວ.

ເສຖີ: ພໍ່ເອີຽ! ລູກຢາກໄດ້ລູກສາວຂອງພໍ່ມາເປັນເມັຽ, ຖ້າວ່າໄດ້ ໜີ້ທັງໝົດລູກຈະບໍ່ເອົານຳ.

ຊາວນາ: ບໍ່ໄດ້! ເພາະພວກເຈົ້າບໍ່ໄດ້ຮັກກັນ. ສ່ວນໜີ້ນັ້ນຂ້ຽຈະຫາໄຊ້ເຈົ້າເອງ.

ເສຖີ: ຄັນຊັ້ນເອົາຈັ່ງຊີ້! ຂ້ຽຊິເອົາກ້ອນຫີນສອງສີໃສ່ໃນຖົງນີ້, ແລ້ວໃຫ້ລູກສາວພໍ່ຈົກເອົາ. ຄັນໄດ້ຫີນ        

       ຂາວ ແມ່ນລູກສາວພໍ່ບໍ່ໄດ້ເປັນເມັຽຂ້ຽ ພ້ອມດ້ວຽຍົກເລີກໜີ້ສິນທັງໝົດ. ຖ້າໄດ້ຫີນດຳແມ່ນ 

       ລູກສາວຕ້ອງເປັນເມັຽຂ້ຽ ແລະໜີ້ສິນຂອງພໍ່ກະຖືກຍົກເລີກຄືເກົ່າ.

ຊາວນາ: ເຫັນດີ!

ຈາກນັ້ນເສຖີກໍ່ເລືອກຫີນໃສ່ຖົງ ໒ ກ້ອນແຕ່ເປັນສີດຳທັງໝົດ, ລູກສາວຊາວນາຫັ້ນເຫັນແຕ່ບໍ່ປາກ ເພາະຢ້ານພໍ່ໂມໂຫ, ແລະອີກຢ່າງຢ້ານເສຖີຍົກເລີກເກມນີ້. ຫຼັງຈາກບັນຈຸຫີນໃສ່ຖົງແລ້ວການຫຼິ້ນກໍ່ເກີດຂຶ້ນ. ເສຖີຍໍຖົງມາວາງໄວ້ເທິງໂຕະໄມ້ແລະບອກໃຫ້ລູກສາວຊາວນາຄົນນັ້ນໄປຈົກເອົາກ້ອນຫີນນັ້ນ. ສ່ວນຕົວເຂົາເອງກັບມານັ່ງກັບຊາວນາຄົນນັ້ນເພື່ອເບິ່ງສາວຄົນນັ້ນຈົກເອົາກ້ອນຫີນ. ລູກສາວຊາວນາກໍ່ໄດ້ຈົກເອົາກ້ອນຫີນນັ້ນ, ພໍຊິເອົາມືຫວິດປາກຖົງນາງກໍ່ເຮັດກ້ອນຫີນລຸດມືຕົກລົງໄປປົນກັບຫີນຂາວຫີນດຳຕາມພື້ນນັ້ນ, ຊາວນາຕົກໃຈທີ່ລູກສາວຂອງຕົນເອງເຮັດແນວນັ້ນ. ແຕ່ລູກສາວຊາວນາກະບອກວ່າ: ບໍ່ເປັນຫັຽງດອກເພາະວ່າ ໃນຖົງມີກ້ອນຫີນພຽງ ໒ ກ້ອນ, ຖ້າກ້ອນທີ່ເຫຼືອຢູ່ໃນຖົງເປັນສີດຳ ກໍ່ສະແດງວ່າ ຂ້ຽຈົກໄດ້ກ້ອນສີຂາວ ມັນກໍ່ເທົ່ານັ້ນ. ສ່ວນເສຖີຮູ້ເລີຽວ່າ ຕົນເອງຈະບໍ່ໄດ້ລູກສາວຊາວນາມາເປັນເມັຽ ແຕ່ຕ້ອງໄດ້ລົບໜີ້ທັງໝົດທີ່ຊາວນາມີອີກ. ຈາກນັ້ນພໍ່ລູກຊາວນາກະບໍ່ມີໜີ້ສິນອີກ ແລະ ພ້ອມກັນກັບເມືອເຮືອນດ້ວຽຮຽຍິ້ມແຫ່ງຄວາມສຸຂ; ຊາວນາບໍ່ເຄີຽຄິດເລີຽວ່າ: ລູກສາວຂອງຕົນເອງຈະສຼາດເຖິງພຽງນີ້.

ຈົບ