ປີນີ້ໂຊກດີຫລາຍທີ່ມີໂອກາດໄດ້ໄປທ່ຽວບຸນທາດຫລວງວຽງຈັນ ຫລັງຈາກທີ່ບໍ່ໄດ້ໄປເປັນເວລາຫົກປິແລ້ວ

ວຽງຈັນພັດທະນາໄວຫລາຍ ບໍ່ວ່າຈະເປັນຖະຫນົນຫົນທາງ ຕຶກອາຄານສູງສູງ ຫ້າງສັບພະສິນຄ້າຫລາຍແຫ່ງ ທະນາຄານໃຫມ່ ໂຮງແຮັມ ຮ້ານອາຫານຫລູຫລູ ກໍ່ເຫັນມີຫລາຍຂຶ້ນ ລົດລາ ສວນສາທາລະນະ ກໍ່ເພີ່ມຫລາຍຂຶ້ນ ເດີ່ນທາດຫລວງກໍ່ກວ້າງກວ່າເກົ່າຫລາຍ ມີຮ້ານຂາຍເຄື່ອງ ບູທ ການສະແດງຫລາຍຂື້ນກວ່າເກົ່າ

ແຕ່ທີ່ຄຶດວ່າບໍ່ພັດທະນາຂຶ້ນເລີຍກໍ່ຄືຂີ້ຝຸ່ນ ມາລະຍາດໃນການຖິ້ມຂີ້ເຫຍື້ອ

ເມື່ອກ່ອນຍ່າງເລາະບຸນທາດຫລວງໄປພ້ອມ ຂາຂ້ອງຂີ້ເຫຍື້ອໄປພ້ອມ ປີນີ້ກໍ່ຄືເກົ່າ ບໍ່ວ່າຈະເປັນແຜ່ນພັບໂຄສະນາສິນຄ້າ ຖົງຢາງ ເຈ້ຍ ຕຸກ ປ໋ອງເຄື່ອງດື່ມ ບັ້ງເຂົ້າຫລາມ ແລະ ອື່ນອື່ນ ອະຊະເຕັມເດີ່ນ ເບິ່ງແລ້ວ ເປັນຕາສັງເວດ

ກຳລັງຢືນຖ່າຍຮູບຢູ່ດີດີ ຄິດວ່າແມ່ນໂຕຫຍັງແລ່ນມາຕຳຕີນ ຂ້ອບທັງຮ້ອງທັງກົ້ມເບິ່ງຢ່າງຕົກໃຈ ທີ່ແທ້ລະແມ່ນກະປ໋ອງນ້ຳອັດລົມ ອາດຈະຖືກຄົນອື່ນເຕະມາ

ອັນນີ້ບໍ່ໂທດຄົນເຕະ ແຕ່ໂທດຄົນທີ່ຖິ້ມ

ບາດນີ້ໄປຊິມນ້ຳເກືອແຮ່ທີ່ແຈກໂຫ້ຊິມຟີຢູ່ຫນ້າບູທຫນຶ່ງກັບຫມູ່ ກຳລັງຢືນຊິມຢູ່ ກັບຫມູ່ກໍ່ ຮ້ອງ ອຸ໋ຍ ຂຶ້ນພ້ອມກັນ ເພາະຮູ້ສຶກວ່າສົ້ນນ່ອງປຽກຄືກັນ ພໍຫລຽວຫລັງກໍ່ເຫັນມີໄວຫລຸ້ນ ຊາຍນຶ່ງຄົນບໍ່ຈັບຈອກ ແຕ່ຍິງສອງຄົນ ຄົນນຶ່ງຈັບຈອກຢູ່ ລ່ະແມ່ນນາງເອກເພິ່ນກິນບໍ່ຫມົດແລ້ວ ຖິ້ມຈອກລົງພື້ນ ແລ້ວນ້ຳມັນກະເດັນໃສ່ຂ້ອຍກັບຫມູ່ ຂ້ອຍກັບຫມູ່ພາກັນເບິ່ງຫນ້າເພິ່ນ ແຕ່ເວົ້າໃຫ້ບໍ່ໄດ້ເພາະ ສຽງໂທລະໂຄ່ງຂອງແຕ່ລະບູທ ດັງແຮງຈົນຫູຊິແຕກ ເພິ່ນກະເຮັດຫນ້າຫົວແບບແຫ້ງແຫ້ງຢູ່

ບາດນີ້ຊ້ອນລົດຈັກຕອນກາງເວັນໄປທ່ຽວເບິ່ງຄວາມປ່ຽນແປງຂອງວຽງຈັນ ກຳລັງຈອດລົດຖ້າໄຟແດງຢູ່ ພວກຂ້ອຍຈອດຢູ່ແຄມທາງເບື້ອງຂວາສຸດ ມີລົດຈັກຄັນນຶ່ງຈອດຢູ່ຂ້າງ ຊ້ອນສາມ ມີເດັກນ້ອບປະມານສິບປິນັ່ງຢູ່ເຄຶ່ງກາງກຳລັງກິນເຂົ້າຈີ່ປາເຕ່ຢູ່ ບາດເພິ່ນກິນອິ່ມແລ້ວກໍ່ຖິ້ມກົ້ນເຂົ້າຈີ່ກັບເຈ້ຍກາຍຫນ້າພວກຂ້ອຍ ວິ່ວ ພວກຂ້ອຍຮ້ອງພ້ອມກັນ ໂອ່ ພໍ່ເພິ່ນກໍ່ຫລຽວມາ ບໍ່ຂໍໂທດ ແຕ່ບໍ່ໄດ້ຍິນວ່າເວົ້າຫຍັງໃຫ້ລູກບຸ ມຸບມິບມຸບມິບຢູ່

ຂ້ອຍຄິດວ່ານິໄສມັກງ່າຍ ກິນໃສຖິ້ມຫັ້ນ ພໍໃຫ້ວິດມືໂຕເອງ ຂອງເດັກນ້ອຍຮຽນມາຈາກພຶດຕິກຳຂອງຜູ້ໃຫຍ່ ຖ້າຜູ້ໃຫຍ່ບໍ່ປະຕິບັດກ່ອນ ກໍ່ຢ່າຫວັງວ່າ ເຮົາຈະມີບ້ານເມືອງທີ່ສະອາດໃນອານາຄົດ