Normal 0 false false false EN-US X-NONE TH /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Table Normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-priority:99; mso-style-qformat:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0in 5.4pt 0in 5.4pt; mso-para-margin-top:0in; mso-para-margin-right:0in; mso-para-margin-bottom:10.0pt; mso-para-margin-left:0in; line-height:115%; mso-pagination:widow-orphan; font-size:11.0pt; mso-bidi-font-size:14.0pt; font-family:"Calibri","sans-serif"; mso-ascii-font-family:Calibri; mso-ascii-theme-font:minor-latin; mso-fareast-font-family:"Times New Roman"; mso-fareast-theme-font:minor-fareast; mso-hansi-font-family:Calibri; mso-hansi-theme-font:minor-latin;}

ເເຕ່ຄາວກ່ອນ ມີໝາໂຕໜຶ່ງລັກຕ່ອນຊີ້ນທີ່ເເມ່ຄ້າວາງຂາຍຢູ່ຕະຫຼາດ. ເມື່ອເຈົ້າຂອງຊີ້ນໄລ່ຕີ ມັນກໍເເລ່ນຈົນເຂົາໄລ່ບໍ່ືັທັນ. ພໍໄປຮອດຂົວເເຫ່ງໜຶ່ງ, ມັນຄ່ອຍໄຕ່ຂ້າມທັງຫຼຽວໄປມາ, ເພາະຢ້ານເຈົ້າຂອງຊີ້ນນຳມາອີກ. ທັນໃດນັ້ນ ມັນເຫັນໝາໂຕໜຶ່ງຢູ່ໃນນ້ຳເຊິ່ງຄາບຊີ້ນຕ່ອນໃຫ່ຍກວ່າຕ່ອນທີ່ຕົນຄາບຢູ່ ເເລ້ວໂດດລົງນ້ຳເພື່ອຍາດເອົາຊີ້ນທີ່ເຫັນ.

            ຄວາມຈິງສິ່ງທີ່ມັນເຫັນນັ້ນເເມ່ນເງົາຂອງໂຕເອງ. ມັນໂດດລົງນ້ຳເເຕ່ບໍ່ໄດ້ຫຍັງ, ເເລ້ວຈຶ່ງໂງຄືນມາຫາຕອ່ນຊີ້ນເດີມ ທີ່ຕົນເອງປະຖິ້ນ, ເເຕ່ວ່າຊີ້ນຕ່ອນດັ່ງກ່າວໄດ້ຈົມຫາຍໄປເເລ້ວ.

            ເລື່ອງນີ້ສອນໃຫ້ເຮົາຮູ້ວ່າ ຄວາມໂລບມາກໂລພາເປັນບໍ່ເກີດເເຫ່ງຄວາມຈິນຫາຍ. ເຮົາບໍ່ຄວນເປັນຄົນມັກໂລບໂລພາຕ້ອງປົກປັກຮັກສາສິ່ງທີ່ຕົນມີຢູ່ໄວ້ໃຫ້ດີືໆ.

ມາຈາກ : ເເບບຮຽນພາສາລາວຊັ້ນປະຖົມປີທີສາມ

Normal 0 false false false EN-US X-NONE TH /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Table Normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-priority:99; mso-style-qformat:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0in 5.4pt 0in 5.4pt; mso-para-margin-top:0in; mso-para-margin-right:0in; mso-para-margin-bottom:10.0pt; mso-para-margin-left:0in; line-height:115%; mso-pagination:widow-orphan; font-size:11.0pt; mso-bidi-font-size:14.0pt; font-family:"Calibri","sans-serif"; mso-ascii-font-family:Calibri; mso-ascii-theme-font:minor-latin; mso-fareast-font-family:"Times New Roman"; mso-fareast-theme-font:minor-fareast; mso-hansi-font-family:Calibri; mso-hansi-theme-font:minor-latin;} Normal 0 false false false EN-US X-NONE TH /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Table Normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-priority:99; mso-style-qformat:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0in 5.4pt 0in 5.4pt; mso-para-margin-top:0in; mso-para-margin-right:0in; mso-para-margin-bottom:10.0pt; mso-para-margin-left:0in; line-height:115%; mso-pagination:widow-orphan; font-size:11.0pt; mso-bidi-font-size:14.0pt; font-family:"Calibri","sans-serif"; mso-ascii-font-family:Calibri; mso-ascii-theme-font:minor-latin; mso-fareast-font-family:"Times New Roman"; mso-fareast-theme-font:minor-fareast; mso-hansi-font-family:Calibri; mso-hansi-theme-font:minor-latin;}

ຍາມໜາວມື້ໜຶ່ງ ອາກາດໜາວເຢັນຈົນວ່າຮ່າງຄີງສະບັ້ນ.ພໍ່ນາຜູ້ໜຶ່ງອອກໄປກ່ຽວເຂົ້າ. ບັງເອີນລາວໄປພໍ້ງູເຫົ່າໂຕໜຶ່ງນອນຂົດຢູ່ເທິງຄັນນາຍ້ອນຄວາມໜາວ. ພໍ່ນາຄຶດມີຄວາມອີ່ດູສົງສານ. ລາວຈຶ່ງຈັບເອົາງູໂຕນັ້ນມາກອດໄວ້ ຄຶດໃນໃຈວ່າຊິຊ່ວຍໃຫ້ມັນໄດ້ຮັບຄວາມອົບອຸ່ນເພື່ອເວັ້ນຈາກຄວາມຕາຍ.

ເມຶ່ອງູເຫົ່າໄດ້ຮັບຄວາມອົບອຸ່ນຈາກອາຍຄີງຂອງຄັນ, ກໍຄ່ອຍໆຮູ້ສຶກມີເເຮງຂຶ້ນ. ມັນຄຶດວ່າຄົນຊິຈັບເອົາໄປຂ້າ ເເລະ ບໍ່ໄດ້ຄຶດວ່າພໍ່ນາຜູ້ນັ້ນອີ່ດູກູນາກູ້ເອົາຊີວິດມັນ ຈຶ່ງພຶງຄໍຂຶ້ນ ເເລ້ໍວຕອດພໍ່ນາຜູ້ນັົ້ນຈົນເຖິງເເກ່ຄວາມຕາຍ. ກ່ອນໃຈຊິຂາດ ພໍ່ນາໄດ້ເວົ້າອອກຄ່ອຍໆວ່າ : ການທຳຄຸນກັບສັດຕູນັ້ນ ໃຫ້ໂທດເຖິງຕາຍດັ່ງນີ້ນໍ . ເວົ້າສຸດຄວາມເເລ້ວລາວກໍຂາດໃຈຕາຍຢູ່ກັບນາໃຮ່ນັ້ນເອງ.

ມາຈາກ: ເເບບຮຽນພາສາລາວຊັ້ນປະຖົມປີທີສາມ