ມີມື້ໜື່ງ ມີລົດເມປະຈຳທາງຄັນໜື່ ທີ່ແລ່ນແຕ່ ຫຼັກ 52 ຫາ ຕະຫຼາດເຊົ້າວຽງຈັນ

ໃນລົດເມຄັນດັ່ງກ່າວ ມີບັນຍາກາດທີ່ຮ້ອນອົບເອົ້າ ແລະແອອັດທີ່ສຸດ

ທຸກຄົນໃນລົດພາກັນເຫື່ອໄຫຼຄາຍຍອ້ຍ ຢູ່ຄາວໜື່ ປ້າທອງ (ນາມສະມຸດ) ມີອາການເບັງທອ້ງ ແລະປວດຕົດ

ປ້າທອງອົດບໍ່ໄຫວ ເພາະລົດມັນເຕັ້ນແຮງ ປ້າຈື່ງປອ້ຍ ຕົດ ອອກມາ ກິ່ນຂອງມັນເໝັນກຸ້ມໄປທົ່ວລົດເມ

ທຸກໆຄົນພາກັນຈົ່ມວ່າໝັນຕົດ  ມີບາງຄົນກໍ່ປອ້ຍດ່າ ວ່າຊ່າວຫຼາຍ ຮ້ອນບໍ່ຮອ້ນ ກໍ່ຕົດໃຫ້ໝູ່ດົມ ປ້າທອງເລີຍມິດຢູ່ບໍ່ປາກ.

ພໍລົດແລ່ນໄປຮອດຄີວຕະຫຼາດເຊົ້າ ຜູ້ໂດຍສານ ພາກັນຈ່າຍເງີນຄ່າລົດແລ້ວກໍ່ຍ່າງລົງລົດໄປ ທັນໃດນັ້ນ ທ້າວສອນ ສະເຝີ້ລົດ ໄດ້ຮ້ອງຂື້ນວ່າ

( ເອີ ! ຜູ້ ທີ່ ຕົດ ຫັ້ນນັ້ນ ຍັງບໍ່ທັນໄດ້ຈ່າຍເງີນຄ່າລົດເທື່ອເດີ ປ້າທອງໄດ້ງິນ ເລີຍຕື່ນຍຸບບາດໜື່ງ ແລ້ວເ ວົ້າຂື້້ເຕັມສຽງວ່າ : ໂອ! ເວົ້າຄວາມບໍ່ມີຫຼາຍເດີ ຂ້ອຍຈ່າຍໃຫ້ເຈົ້າພໍແຮງແລ້ວ 55555